Heimskringla - 16.09.1891, Blaðsíða 3

HKI91MKKlXttL,A. WINMPEG- MAX., 16. SEPTEJIBER 1891.
1 >oiniiiioii oi' Canada
Ábylisjarfli r okeyms fyrír niiljonir iMima
200,000,000 ekra
af hveiti- og beitilandi i Manitoba og Vestur Territóriunum í Canada óiieypis fyrir
landnema. " Djúpur og frábærlega frjóvsamur jarövegur, nægff af vatni og skógi
og meginhlutiun nálægt járnbrautum. Afrakslur hveitis af ekrunni 30 bush., ef
vel er umbúið.
íhinv frjovsama kelti,
í Rauðár-dalnum, Saskatehewan-dalnum, Peace River-dalnum, og r.uiliveriisliggj-
andi sljettlendi, eru feikna miklir flákar nf ágœtasta akurlandi. engi og beitiiandi
—hinn víðáttume8ti fláki í heimi af litt byggðu landi.
f r
Malm-nama lantl.
BOÐ UM LEYFi TIL ....
8KÓG Á SIÍÓLALANDI í
MANITOBA.

Ol** sro fór hann að sár-langa í brenni
vín. B -ra ef hann gapti nú fengið sj^rá
eitt ppl- fflas. I>að fannst honnm hrein
; ‘>c bein vitlevsa. nð stríða lencrnr vi*N pað
! ^erða reglumaður, fvrst enginn vildi
INNSIGLUÐ TILB' >Ð send undirritu'k- j trúa bví. að hann greti orði* pað.
um og merkt „Tender for a Permit to „ . , ,
cuttimber, to be opened on the 5th day j . 'n nu Stti hílnn pkkprt cent i eign
of Oetober 189i”, vei ðn meðtekin á þess- j s,nn’ *>ð kaupa brennivín fyrir og um
ari skrifstofu partil á h degi, mánudag- j !»n v«r ekki að tala, pví allir, eða flestir
inn 5.0któbern*stkomandi,fyrir leyfltii Ivinsalaríborginni höfðu einhvern tíma
að hoggva skog i townshin 1. Range 3 o« i» .
ians^ honnm, en hann hafði aldrei bori;-
Gull, silfur, járn, kopar, salt, steinolía, o. s. frv.
eldivi-Sur því tryggður um allan aldur.
Ómældir flákar af kolanámalandi;
9, austur af hádegisbaug í Manitobafylt i
Reglngerðir viðvíkjandi bvi, hvern-
ig nm leyfið skuli srekja, fást á pessari
skrifstofu. eða á skrifstofn Crown Tiin
ber -agentsins í Winnipeg.
Hverju boði verður að fylgja við
tekin ávísun á banka til varamanns inn
anríkisráðsins fyrir upphreð peirri, sem
maður viil gefa fyrir leyfið.
Boðum metf telegraph verður enginD
gaumur gefin.
John R. Hall
Acting Depv.ty nf the
Mininter of the Interior.
Dep ártment of the Interior,
Ottawa, 1. september 1891. ■
J VRXBRAIT FRÁ HAFI TIL HAFS.
Canada Kyrrahafs-járnbrautin í sambandi vit? Grand Trunk og Inter-Colonial braut-
lrnar mynda óslitna járnbraut frá öllum hafnstöðum við Atlanzhaf í Cauada til I
Kyrrahafs. 8ú braut liggur um miðhlut frjóveama beltieins eptir því endiliingu og The Oread is the organ of the Mt.
um hina hrikalegu, tignarlegu fjallaklasa, norður og vestur af Efra-vatni og mn hii í Carnoll Seminary. It gives full infor-
nafnfrægu Klettafíöll Vesturheims. í mation in recard to the institution( a8 t0
H e i 1 11 æ 111 t 1 O jl t S 1 a g . | its aims andthe expense to pupils. All
Loptslagið í Manitoba og NorSvesturlandinu er viðurkennt hið hetlnæmasta i *° know the merits of different
Ameríku. Hreinviðri og purrviðri vetur og sumar; veturinn kaidur, en bjartur sciloois educating girls will do well to
og staöviðrasamur. Aldrei pokaogsúld, og aldrei fellibyljir eins ogsunnarí landinu. I make inquiry of this institutiou and for
r r „ that purpose shuid examine a copy of the
SAIIRAMISSIMOK.MX I CAXADA paper, whicli will be sent free upon app.
gefurhverjum karlmanni yfir 18 ára gömlum og hverjum kvennmanni sem hefm iic!lti°n to the Financial Manager Mt.
fyrirfamilíu að sjá Carroll Seminary, Carroll County, 111.
I (iO ekrur aí' 1 a n tl i
alveg ókeypis. Hinir einu skilmálar eru, að landnemi búi á landinu og yrki pað.
Á patin hátt gefst hverjum manni kostur á að verða eigandi sinnar ábýíisjarðar og
sjáífstæður í efnalegu lilliti.
ÍSLEX /K AR X YLEX 1> l' K
Manitoba og canadiska Norðvesturlandinu eru nú pegar stofnaðar í 6 stöðum.
Þeirra stærst er NÝJA ISLAND liggjandi 45—80mílur norður frá Winnipeg, á
vestur strönd Winnipeg-vatns. Vestur frá Nýja Islandi, i 30—35 mílna fjarlægð
er ALPTA VATNS-N ÝLENDAN. bátfum þessum nýiendum er mikið af ó-
numdu landi, og báðar bessar nýlendur ligpja nær höfuðstað fylkisins en nokkur
hinna. AHOÝLE-NÝLENDAN er 110 mílur suðvestur frá AVpg. ÞING-
VALLA-NÝLENDAN 260 mílur í norövestur frá Wpg., QIPAPPELLE-NÝ-
LENDAN um 20 mílur suöur frá Þingvalla-nýlendu, og ALBEKTA-NÝLENDAN
um 70 mílur norður frá Calgary, en um 900 mílur vestur frá Winnipeg. í síðast-
töldu 3 nýlendunum er mikið af óbyggðu, ágætu akur- og beitilandi.
Frekari upplýsingar í pessu efni getur hver sem vili fengið með því að skrifa
am pað;
. . ri . .n . .
< ■ U < ■ ■ 11. ■ ■
Tboinas Bennetí.
1)0M. GOV'T. IMMIGRATION AGENT
Eöa 13. Li. Baldw inson, (IslenzJcur umboösmaöur.)
DOM. OOV’T IMMIGltATION OFFICES.
Winnipeg, - - - Canada.
HÚ8BÚNAÐARSALI
Market Mt. - - - - XYinnipeg-
Selur langtum ódýrara en nokkur ann
ar í öllu Nor-iívesturiandinu. Hann hef
ur óendanlega mikið af ruggustólum af
öllum tegundum, einnig fjarska failega
muni fyrir stásstofur.
C. H. B ILSON.
THE KEY TO HEALTH.
0
LANDTwKULO«IX.|
Allar sectionir með jafnri tölu, nema
Og 26 getur hver familíu-faðir, eðn
hver sem komin er yfir 18 ár tekið upp
sem heimilisrjettarland og forkaupsrjett-
arland.
IXXRITUlí.
Fyrir landinu mega menn skrifa sig á
peirri landstofu. er næst liggur landinu,
sem tekið er. Svo getur og sá er uema
vill land, gefið öðrum umhoð til pessað
innrita sig, en til pess verSur hann fyr-st
aS fá leyfi annaðtveggja innanríkisstjór-
ans í Ottawaeða Dominion Land-umdoðs-
mannsins í Winnipeg. $10 þarf að borga
fyrir eignarrjett á landi, en sje það tekið
áður, parf aö borga $10meira.
filKYLDlIRXAK.
Samkvæmt núgildandi heimilisrjett-
arlögumgeta menu uppfyllt skyldurnar
með prennu móti.
1. Með 3 ára ábúð og yrking landsins;
má pá landnemi aldrei vera lengur frá
landinu, en 6 mánuði á hverju ári.
2. Með því að búa stöðugt í 2 ár inn-
an 2 míina frá landinu er numið var,
og að búið sje á landinu S sæmilegu húsi
um 3 mánuöi stööugt. eptir aö 2 arin eru
liðin og áöur en beðið er um eignarrjett
8vo verður og landnemi að plægja: £
fyrsta ári lOekrur, og á öðru árl 15 og á
priðja 15 ekrur, ennfremur að 'á öðru ári
sje sáð í 10 ekrur og á priðja ári í 25 ekrr.
3.. Meö pví að búa hvar sem vill fyrstu
2 árin, en ;að plœgja á landinu fyrsta ár-
iö 5 og annað árið 10 ekrur og pá að sá
1 pær fyrstu 5 ekrurnar, ennfremur að
byggla pá sæmilegt íbúðarhús. Eptir að
2 ár eru pannig liðin verður landnemi að
byrja búskap á landinu ella fyrirgerir
hann rjetti 'sínum. Og frá peim tíma
verður hann aö búa á landlnu í paö minsta
6 mánuði á hverju ári um priggja ára tíma.
UM EIGXARRRJEF.
geta menn beðið hvern land-agent sem
er, og hvern þann umboðsmann, sem send-
nr er til að skoða umbætur á heimilisrjett-
arlandi.
En sex mdnuðum áður tn. landnemi
biður vm eignarrjett, verður hannað knnn-
geraþað Dominion Land-umboðsmannín-
um.
LEIDREIXIX'GA l'MBOD
éru í Winnipeg, að Moosomin og Qu’Ap-
pelle vagnstöðvum. Á öllum þessum
stöðum fá innflytjendur áreiðanlegr leið-
beining í hverju sem er og alla aðstoö
og hjálp ókeypis.
SI IWI HEIMILISRJETT
getur hver sá fengiö, er hefur fengiö eign-
arrjett fyrir landi sínu, eða skýrteini frá
UBnboðsmanninum urn að hann hafi átt að
fá hann tþrir júnímdnaðar byrjun 1887.
Um upplýsimraráhnerandilandstjórn-
irinnar, liggjnudi milli austurlandamæra
M i' 'tolm fvl ls >iö austan og Klettafjalla
ð ' iii, skyldu uienn snúa sjer til
BEATTT’S TOEB OF THE WOBI.D.
Ex-Mayor Daniel F. Beatty, of Beatty'.
Lelebrated Organs and Pianos, Washington,
r’eif Jersry, has returned home from an ea-
tended tour oí the world. Read his adver-
tisement in this paper and send for catalogue.
BEATTY
De»r 8Ir:—Wf
returned home
April », 1890,
from » tour
•roHnd the
worM, Tl«lt ing
Europe, ABla,
(Holy í.and), In-
dla, Caylou, Af-
rtcatEgypí), Oce-
•nica, flslaBdof
the Seaa,) and
XVeetern Amerl-
ca. Yet In all
our greatJ ourney
Of 85,974 niilea,
wedo not reniem-
ber of hettring a
piano or an organ
■wet-ter ln tone
t h a n Boatty'i.
For we believe
----—...... we have the
From a Photograph taken ln London. •w*>**9t ton*<*
^oglaud, íiii, Instromenti
KiÓlit«í°7ruí *h*' *h”sas»temt.n't°l>,
5*’°. w® left home & penoilesa plowbov:
'i 7 ?ne hunilreJ tbousand oi
woílrty t. lif.v L.™dn V “no*. in use all over the
viorid. If ttiey were not good, w. could not have
t''1 ,0 many. Could w0 ( No, oertiinly no°
lachand every Instrum.nt ls fully warrantcd for
*“£««•, 'S he '"“nufacturrsl from the b..t
Htat.rtal marlcet atTords, or raady money can hny.
aX-MAYOR CABIELy. BBATTV.
ÖUKUUCK BLOOD
BlTÍERS
Uniocks all the clogged avenues cf the
Bowels, Kidneys and Livep, carrying
oif gradually without weakening the sys-
'em, all the impurities and foul humors
- tlie seoreiions; at the same time COP-
eqfing- Aeidity of th9 Stomaeh,
;uping Biliousness, Dyspepsia,
Headaehes, Dizziness, Heartbupn,
Constipation, Dpyness of the Skin,
BPopsy, Dimness of Vision, Jaun-
diee, Salt Rheum, Erysipelas, Scpo-
fula, Fluttering of the Heart, Ner-
vousness, and Gencpal Debility ; all
these and inany ot rr iimilar Comj iaints
yield to tbe harpy iv.Si. nceof BURQOCK
BLOOD BIT’i 5RS.
Fcr í... j l ■ 7 Dealers.
r.MILBCRF A Torosío.
að, róhannallt af langaði til þess. Hann
áttt eitia bók, sem hann haföi heitið að
farga aldrei, hversu mikið sem hann
langaði í vín, en það var ijóðabók Moores,
5 skrautbandi.—Moore var uppáhalds-
skáldið hans—, en nú hiaut þessi eptir-
iætisbók hans fara, ef hann að eins gæti
fengið fyrir hana eitt einasta pelaglas af
góðu brennivíni.
Svo hljóp hann út með bókina eins
og óður maður, og mörgum bauð hann
hana, fyrst fyrir einn dollar, svo fyrir 75
cents, svo 50 cents, 0g síðast fyrir 25
cents, en englnn viidi kaupa bókina. Inn
hvert veitingahúsið eptir annaö fór
hann og bauð hann, jafnvel fyrir eitt
staup, en enginn vildi bókina fyrir eitt
staup; sumirvoru til með að taka hana
upp i brennivÍDSskuld. Nei, ekki var
honum um að láta hana uppí skuld. Út
á’ihana varð hann að fá strax. Eptir
langa mæöu varð þó einhver til að lána
honum dollar, og tók sá bókina, sem
trygging fyrir þeim eina doliar.
Aldrei hafði hann orðið eins feginn
á æfi sinni, þvi nú hafði hann heilan
dollar til að kaupa vín fyrir, en bókin var
óseld—að>ins veðsett. Á þriggja pela
flösku fekk hann brennivín fyrir doiiar-
inn. Og ekki bragðaði hann dropa fyr
en hann Tkom heim til sín. Þá dreypti
hann á flöskunni, fyrst ofurlitið, svo tók
hann storan sopa, og þar næst teigaði
hann eins áfergjulega, sem dauðþyrstur
maður teigar gott vatn. Á fáum augna-
blikum var allt búið úr flöskunni. Svo
lagði Jhann sig niður á háimdýnuna á
gólfinu og sofnaði—sofnaöi og vaknaöi
aldrei aptur.
Svo þegar það heyrðist að hann væri
dáinn.JJþá [fór fólkið að skeggræða um
þaö, makalanst aivörugefið, að það væri
í raun og veru leiðinlegt, að hann skyldi
deyjajsvona ungur. „Og víst hefði hann
verið prýðiiega gáfaður”, sagði fólkið,
„ef'hann hefði ekki verið svo skelfing
drykkfeldur, vesaiinguriun”._____
hans. En ef þjer takiö Janek aö brjósti
yöar og 1 sonar staö, verðiö þið og að
sameina nöfn ykkar; en svo að þjer eigi
ætiið að yður sje þar neinn ósómi sýnd-
ur, vil jeg nú segja yður nafn þess, er
nú stendur frammi fyrir yður’.
Flóttamaöurinn laut niður að höföi
greilans og hvíslaði nokkrum orðum að
honum.
Dynar greifi reis upp, tóT í hönd
flóttamannsins og sagði:
.Nafn þettaskal jafnan vera grafið í
brjói-ti mínu og mun jeg aldrei óneydd-
ur 1 ta það uppskátt’.
Enn þá eitt sinn fjell hann niður
frammi fyrir líkkistu barnsins, er stóð
þar S kapeilunni og snjeri þá aptur að
rúminu, þar sem litli Janek lá, og horfði
hann lengi á barnsandlitið, er þarna lá
brosandi í hinum saklausa svefni sínum.
Tárin runnu niöur eptir kinnum hans
og hann fól andlit sitt a koddanum og
grjet beisKlega— .Vertu sæii, Janek
minn! Fyrirgef mjer— það er ást föður
þíns, er nú skilur þig einan eptir meðal
ókunnra manna. Dimm og sorgleg er
framtíö mín og vegur sá, er jeg nú geng,
er of þyrnum stráður fyrir þínar litlu
fætur. Nú skalt þú hvílast í kærleikans
og gnægðarinnar mjúku örmum, og aldrei
munu varir föður þíns þreytast að biðja
fyrir þjer og ætíð mun hugur hans fylgja
Píeri Hfðu vei, þú hinn síðasti geizli
lukku lífs míns! Enn þá eitt sinn mun-
um við sjást aptur, er dýrö Póllands rís á
ný. En muntu þá verða óbreyttur, er út-
lagarnir stíga aptur fæti á hina fornu
fósturjörðu sína!?’
—t
ORGANS
t|V&,PIAK0S
’ Beautlmi Weddinc, Il'.rth-
^pr Holiday Presenu.
Fjallkonan,
sTandi, kostar þt
7 útbreiddasta blaðið á
------,------ þetta árí Aineríku að eins
1 dotlar, ef andvirðiö er trreitt fvrir ágúst
mánaðar lok, ella $1,25, elns og áður hefir
'erið augiýst. Nýtt blað, Lnndnem-
• nn, fylgir nú Fjallkonunni ókeypis til
ylra ka.upeuda; þaö blaö flytur trjettir trá
slendinyum i Conadaog fjaliar eingöngu
!ínQimaIe,fn' f’eirra; kemur fyrst uni sinn
lnanh' ern mánuð, en verður stækk
i0- ef-t'að>r góðar viðtökur.
,,, utí,ilnmaöur í Winnipeg,
(Ar. Otafsson. 575 Main Str.
EPTiRTEKTAVERT.
Þar eð nú má búast við meiri upp
skeru í Norður-Dakota i sumar en verið
hefur nokkru sinni áöur, vil eg draga at-
hygli bænda aö Sjálfbindurvm Walters
A. Woods, þar þeir eru þeir einu sjálf-
ibindarar, er þola þá brúkun, sem þessi
uppskera heimtar. Þeir geta slegið, jafn.
vel í húðarrigningu, þegar sjálfb. geta
ekki unnið. Þeir eyða minna b a n d i en
nokkur önnur vjel. Þeir ganga miklu
liprar en nokkurönnur vjel. Eg hef á-
nægju að sýna vjelarnar og segja verðiö
hvenær sem er. Eg hef einnig margar teg
.nndir af öörum vjelum, ásamt harðvöru.
Maskínuolían, sem jeg hef, ersú bezta.
A. G. THORDARSON.
CANTON, - - - N-DAKOTA.
PRIVATE BOARD.
522. Central Avenue.
Eyjólfur E. Olson.
Hl.
X ÍO U 8
Gegnt CITÝ HALL.
Ágætar vörur, prýðileg sjerstök herbergi,
i n Y'.SS hlýleírt viðmót. Enska, frakkneska og
I skaiidinavlsku máliu töluð. Eigendur
l)e,'"ty Minister of the Interior. JOPLlNG & ROMANSON(norðmaöur).
ÍP
u _
Bækur á ensku og íslenzku; íslenzk-
ar sálmabækur. Rit-áhöld ódýrust í
borginni. Fatasnið á öllum stærðum.
I'ergiiNon & Co. 40H Main Nt.,
I ■ • Man.
ffiiipei,
t*"TAKID EPTIRI-fii
Þegar skegghnifarnir ykkar bíta, illa
þáfnrið beinaleið til Þórarins Finnboya-
sonar, «»« Young Str. Hann er eini
maðurlnn i þessum bæ, sem kann að
hvessaskegirhnifa svo nokkur mynd sje á.
Agœtis ROKKA hefur hann og til sölu.
Konurtiar u-ttu ekki að sitja af sjer tæki-
færiö að eignast verulega góða rokka.
EITT OG ANNAD.
Lizzie Arnold í Fenton, Mich.,
sem er 27 Ara gömul, vegur að eins
i 8 pund. Margir hafa reynt að fá
liana til að sýna sig, en hefur ekki
tekist.
Á síðasta ári fórust, að þvi er út-
komnar skýrslur segja: 200 gufu-
skip og 921 seglskip. Af skipum
pessum voru 113 gufuskip og 334
seglskip ensk.
Páskar geta aldrei orðið fyrr enu
22. marz, en pá verðnr fulit tungl
að liera upp 4 laugardag. Detta
ber nijög sjaldan við. En svo vildi
til 1093, 1 ,01 og 1817 og verður
eigi aptur fyr en 1990, 2076 og
2144. Hins vegar geta eigi páskar
orðið sfðar en 25. aprfl. Svo var
1666, 1134 og lö86 og verður eigi
á næstu öld fyr en 1943.
Fölleiti maöurinn reis skyndilega á
fcetur og starði a sofandi barnið og var
eins og einhver skelfingar forboöi skini
úr augum hans. ,Enda þótt þýzka þjóð-
ernið vefji þig viðjum sínum, enda þótt
mál og hættir skilji hjörtu vor og tor-
kenni hjarta þitt fyrir mjer, þá er þó
eitthvað eptir sem verður eilíflega óbreyti-
legt, en það er hiö heillandi töframagn
Þjóöaranda vors, hiö ósýnilega tengiband
kynskyidra sálna. Eitt er það sem þú
getur a 1 d r e i afneitað og enginn þýzku-
skapur getur sogið úr sáiu þinni—þitt
pólska blóöi’
Hann þrýsti heitum kossi á varir
sofandi barnsins og gekk út úr herberg-
inu með stoltum öryggissvip.
V ið hallarstjettina beið sleðinn eptir
honurn.
Pólverjinn kvaddi husbóndann og
faðmaöi hann að sjer stutt en ákaft.
,Guö blessi yður og barniö mitt!’
Síðan stökk hann upp í sleðann, en
sleðinn flaug yfir snjóinn hijóðlega eins
og skuggi út S niðdimmt, stjörnulau.st
vetrar-náttmyrk ri ð.
POLSKT BLOD.
(Þýzk-pólsk saga þýdd).
[Lesendnr blaösnis eru vinsamiega
beðnir afsökunar á því, að dálitið uppi-
hald hefur orðið á útkomu sögunnar
„Pólskt blóð”. Orsökin til þess er sú, að
nálgast þurfti blað það frá Chicago, sem
sagan er þydd úr; hxfði giatast við frá-
fall G. Pálssonar.]
Framh.
,Guð launi yður þúsundfalt ailt þaö,
er þjer gerið fyrir barn mitti’
,Á að segja Janek frá hinu sanna
nafni hans V
Flóttamaðurinn hristl höfuðið með
hryggðarsvip ogmæiti:
,8vo lengi sem Pólland er í ánauö
ve.ður eigi nafn þetta til annars en bölv-
unar, eða ætti jeg að láta hinn saklausa
líða fyrir það, er jeg sein ujipreisnar-
maður hefl brotiö. þ„asem jPg pegar
hefi gert hefur svipt mlg rikisgreifaskildi
þeiin, er sonur minn átti að erfa og geti
II. kap.
Sólin skein inn um gluggann á ridd-
arasalnum, því aö gluggatjöldin úr
þungu damaski voru dregin til hliöar,
og var það í fyrsta sinni í langa tið, að
vetrar-dagsljósiö fjekk aö skína á tiglana
í góifinu, en gólfið var lagt smeiltnm
tíglum, sem mynduðu skjaldmerki Dyn-
irs ættarinnar; þetta gólf var vandlega
hirt, því það var ein af elztu og dýrmæt-
ustu menjum hailarinnar. Umhverfis á
veggjunum hjekk fjöidi mynda í fullri
líkamsstærð allar i haglega útskorn-
um umgjörðum, af forfeðrum greitans;
voru þeir flestir skreyttir skjaldarmerki
lettarinnar og hinum níuperlum.
Neðan undir hverri mynd var greypt-
ur í umgjörðina lítill silfurskjöidur og
og grafið á hann nafn, fæðingardagur og
dánardægur.
Á noröurveggnum hjengu tvær eiztu
myndirnir, önnur var af hánm þrekleg
um riddara í búningi krossfara, en hin
myndin var af tiginni frú; en á milli
þessara mynda, var ættbálkur ríkisgreif-
annna af Dynar og á síðasta skjaldar-
merkið var skréð meö stóru letri:
.Gústaf Adolf, fæddur 1800, V, III.
kvæntur Eufemíu, furstafrú af Tanten-
borg.erfðagreiflnnu aö Neller-Huningen,
borinni 1816, IIVI. $•••• 1888.... *
Krossinn og ártaiið þar á eptir var
skrifað með skjáifandi hönd, með svörtu
bieki og var auðsjánlega uý-skrifað, og
auðsjáanietra með sömu hðnd og sama
bleki var dregin þar á grein með tveim
skjöldum úr skjaldarmerki foreldranna.
í miðjum salnum var altari reist og
I'rýtt inoð dýruiii forniiMi silfurkerum
og voru poir hinir beztu grijiir, um
hverfis þau var skreytt með grenikvíslnm
oliuviði, en þennan við hafði ættfaðir-
inn haft.heim með sjer frá landinu helga
Þvo langt fram í aldir, sem ættar-
sagan náði, höföu ríkisgreifarnir af Dyn-
ar verið skírðir á þessum og úr þessum
skírnarfont.
Það stóð nú til að dóttir Gústafs
Adolfs von Dynar yrði innan einnar
klukkustundar borin liátíðlega fram fyr-
ir þetta drottins altari.
í hinum niikla sal var djúp þögn.
Úti var ofiirlítill snjó-ýringur og skamm-
degisbirtan var ekki meiri en svo, að hún
gat tæplega rofið rökkrið í hinum stóra
sal.
Skuggarnir af gluggapóstunum drógu
dimmar rákir yfir tígiagólfiö, og Ijósið á
altarisstikunum tindraði eins og rauðir
gneistar.
Erfiherrann að Proczna gekk sífellt
um gólf; hann var aleinn og hugsandi,
en forfeður hans störðu stoltir og aivar-
iegir niður á hann frá veggjunum.
Þeir voru hver öð>um ofur líkir,
allir ríkisgreifarnir af Dynar. Það voru’
sömu stóru augun, sama stianga, tindr-
andi augnaráðiö, sama gáfulega ennið,
og sania ljósa, þýzka hárið, stundum dá-
iítið rauðleitt; á kvennmyndunum líkt-
ist það gullnum dýrlinga geizlum.
Aliir voru þeir háir og höfðinglegir,
hvort sem þeir voru brynjaðir herklæð-
um, klæddir prestshempum eða gull-
skreyttuin einkennisbúningum. Allir
báru þeir hátt höfuðið á hinum breiðu
herðum og munndrættirnir voru jafn
borginmannlegir undir hárkollunni, sem
undirJJ fis ljettum veiðimannahattinum.
Kuldaleg stilling og ró hvíldi yfir flest>-
um þessum andlitum, köld eins og perl-
urnarog gimsteinarnir í hálsböndunum
þeirra; svo köld, aö kuldan lagði inn í
æðarnar, sem hringuðust eins og ormar
yflr hvit ennin.
Köld og vorkunnarlaus horfðu augu
forfeðranna niðurá hið fölva andlit hins
síðasta ættstuðuls, ergekk um gólfið nið-
urlútur; sorgin hafði þegar ária æfinnar
lagt sína^hvítu hjeiu á höfuð hans.
Nú litur greifinn upp og rennir aug-
unum hægt og hægt frá einni myndinni
til annarar.
Hann var sjálfur kominn inn í hvirf-
ing þessara hreifingariausu, hátíðlegu
mynda, til þess að biðja eic.,u.ja af
formæðmm sínum, aö gerast ~"?riH'öur
sins einmana, munaðarlausa barns.
Hverja átti hann að kjósa?
Hann hafði enga aðra umgengnis-
vini á Proczna en þessa skrautbúnu for-
feður, sem fyrir löngu voru orðnir dupt
og aska. Hver skyldi vilja yfirgefa
heimsins fjöruga glaum, til þess hjer
úti á snjóþakinni eiðimörkinni, að halda
undir skírn barni ómannblendins ekkju-
manns? Hann átti engin skyldmenni.
Og ættmenn hans kæru framliðnu konu
áttu heima langt, langt burtu; þarað auki
voru þeir nú á ferö í Suðurlöndum. Það
var enginn til, er komiö gæti eða koma
vildi. Það var meira að segja, ekkert
-ældarverk fyrir gamla prestinn í næsta
þorpi, að ferðast hálfa dagieið í ófærð
til aö lýsa skírnarblessuninni yfir höfði
litla barnsins.
Það var því ekki annaö fyrir hann
að gera en bjóða til skírnarveizlunnar
fornaldarfólki í brakandi brynjum og
skrautlegum húsklæðum. Það skyldi
nú stíga fram úr mynda-umgjörðunum
meö tignarlegum hfitíðabrag og fylkjast
í kringum skirnarfontinn, sem það eínu
sinni sjáift hafði staöið umhverfis í lif-
anda lifi og svoskyldi það hneigja höfuö
sitt til heiilaóska fyrir hinum síðasta
kvisti á hinurn forna ættstofni.
En hver af öllum þessuir. alvarlegu
eða síhiægjandi, sorgbitnu eða sigrihrós-
andi konum, étti nú að gefa hinni ungu,
óskírðu dóttur hans nafn sitt.
svo glænýjum, að snjórinn var nýbráð
inn á þeim og glitraði seiu skærar dagg-
perlur, sein af og til drujui niður á mjúkt
altarisklæöið, mitt á því stóð gylltur
ikírnarfontur á útskornum fæti af se-
Gustaf Adolf von Dyaar leit áhyggju
fullur upp til þeirrar myndarinnar, sem
hann í þann svipinn stóö frammi fyrir.
„Victoria Charlotte gijit hinum ríkj-
andi greifa af Dusterborg og Etersheyde
1607—ýl660 stóð grafið á silfurskjöld-
inn.
Myndin var af konu með hátt upp-
sett hár, með breiða ennisspöng smejlta
gimsteinum—en um niunnvikin lágu
haröir drættir, sem báru vott um hart
hjarta.
Greifinn mimitist þess, að i ættarsög-
nnni er hún kölluð ,stolt og stórráö frú’,
\ sem leiddi inargar óeirðir og málaferll
yfir greifadæmið Dusterborg.
jegeigi ejitirlátið hann óflekkaðan og í I drnsvið frá Libanon og sniellt fiísum af
Framh.
3ST1TTT EIT;
S Vl VIRDIN G E ÝÐILEGGINGAR-
INNAR, eptir Eir\k frd Brúnum, fæst á
afgreiðslustofu Hkr. og kostar 25 cents.