Heimskringla - 30.03.1892, Blaðsíða 2

~FTTT!TT\/rf=4~Fg~~F?.TT,J~ 13-Xj-A. OGr OLDIN, W’IJNT JNTIIF'IE C3-, 30. JVL^IEIZ 1802.
(í
og ÖLDI^’
iveuiar út á Miövikud. og Laugardögum.
(A Semi-weeldy Newspaper pub-
lished on Wednesdays and
Saturdays;.
Thc HeimskringlA Ptg.&Pnbl. Co.
útgefendur. (Publishers.)
Skrifstofa og prentsmiðja:
151 LOMBARD STREET, ■ - WINNIPEC, MAN.
Blaðið kostar:
Heill árgangur........... $2,00
Hálf ar árgangur.......... •. 1,25
Um 3 minutii................ ®>"5
Gjalddagil. Júli. Sésíðar borgatt, kost-
ár árg. $2,50.
Sent til íslands kostar árg. borgaðr hér
$1,50.—Á íslandi 6 kr., er borgist fynr-
fram. Á NorSrlöudum 7 kr. 50 au. A
Englandi 8s. 6d.
“grautarstampr- hólT mönnum pannig frá að vinna,
alt of föst ætlaði hann að vinna tvent í einu
i bola öðrum frá vinnunni, og færa
| upp kaupið, til f>ess að vildarmenn
ings-höfundrinn,,’
inn” o. s. frv. Þetta er
tí/.ka, sem ætti að af takast sem
fyrst Enginn sannfærist vlð siík, pjI-úfjina sætu fyrjr vinnunni með
illyrði; f>au hafa enga f>ýðing aðra, a]}j,áu kaupi; en Mr. Julius sá við
en gera mönnum leiðinda-klýju. ; pessum brögðum, en almenningi
Það er ekki að marka, pótt rit
gerðirnar 1 blöðunum sé ekki svo
. .
munu pau ekki eins ljós.
Svo pegar vinnan var byrjuð,
" „ , - , , . , , fór byrillinn að hræra upp óánægju
auðugar af bessu ; bað kemr af pví ‘7 rr. ,,
r 1 út af pví, að vmnan væn ofborg-
að ritstjórarniryfirfarapær ogstryka uð) ^ ^ það a& hann hafði
burt mest af fúkyrðunum. stuðlað að pví sjálfr; en svo pvær
Vitaskuld er mönnum vorkunn, hann hendr sínar með skarngrein-
ef pelr eru ærumeiddir, með pví að inni í Hkr. nr. 12 p. á.
Það sýnir allmikið flónsæði hjá
pyrlinum, að koma fram í blaða-
greinum eins drýldinn og hann ger-
|y Undireins og einhver kaupandi blaðs-
ins skiptir um bústað er hann beðinn a«
senda hiiui breyttu utanáskript. á skrif-
stofu blaðsins og tilgreina um leið fyrr-
ve -andi utanáskript.
Aðsendum nafnlausum greinum verð-
ur ekki gefinn gaumur, en nöfn höf-
undanna birtir ritstjórnin ekki nema
með sampykki peirra. En undirskript-
ina verða höfundar greinanna sjálfir að
til taka, ef peir vilja að nafni sínu sje
leynt. Ritstjórnin er ekki skyldug til
alS endursenda ritger'Sir, sem ekki fá rúm
i blaðinu, nje heldur að geyma pær um
lengri eða skemmri tíma.
Upplýsingar um verð á auglýsingum
í „Heimskringlu” fá menn á afgreiðslu-
stofu blaðsins.
Uppsöc/n blaðs er ógild, sain-
kvæmt hjeríendum lögum, nema að
kaupandinn borgi um leið að fullu
skuld sína við blaðið.
Ritstjóri (Editor): JÓN ÓLAFSSON.
Business Manager: EINAR ÓLAFSSON.
Hann er að hitta á afgreiðslustofu
blaðsins hvern virkan dag kl. 9 til hádeg-
is og frá kl. 1—6 siðdegis.
Auglýninga-agent og innkoUunarmaðr:
EIRIKR GÍSLASON.
(Advertising Agent & Collector).
Utaráskript til blaðsins er:
f he H nmnkringla Printing&Publia hingO
P. 0. Box 305 Winnipeg. Oanada.
VI. ÁR. NR. 18. TÖLUBL. 278.
(öldin I. 30.)
Winnipeg, 30, Marz 1892.
Meira!
Það er farið að vora, og með vor-
inu vaknar nýtt fjör og áhugi í mönn-
unum.
Það var nýfarið að bóla á hreyf-
ing í lútersku kyrkjunni hérna vestra
meðal l tnda vorra. Hreyfingin byrj
aði austr í Minnesota. Þar var fundr
haldinn, sem lýðum erljóst orðið, 20
f. m., og var aðalefni hans, að reyna
að spilla sölu blaðanna “ Heims-
kringlu” og “Aldarinnar.” Þetta
var reynt að gera með pví vopninu
sem jafnan er handhægast, sjónhverf-
ingum og ósannindum.
Árangrinn af fundinum varð allr
sá, að peir herrar J. Frost og F. R.
Johnson fengu gefins sent sitt ein-
takið hvor af “öldinni,” peim til
sannfæringar um, að peir hefðu far
ið með ósatt mál af fljótfærni. Kaup
endum sínum hefir blað petta haldið,
og bætt við liðugum 30 pennan
mánuðinn.
Að vísu hefir blað vort nú meiri
útbreiðslu heldr en nokkurt annað
íslenzkt blað hér vestra ; en samt
sláum vér ekki hendinni við nýjum
kaupendum enn pá.
Vér viljum skora á Friðrik Berg
mann í Garða-ríki, að halda nú
bráðlega fundi í sóknum slnum og
hóta sakramentis missi hverjum
sem les „Hkr. og ö.“, en eilífri for-
dæming peim sein kaupa blaðið.
Oss hafa verið að smábætast
kaupendr, sérstaklega úr sóknum
Friðriks, og vér höfum góða trú á
að ef hann héldi einn fund eða
tvo, mundi liann útvega oss nokkra
kaupendr.
íslenzkt skáld
á enska tungu.
peiin sé bornir á brýn glæpir, pótt
menn pá nefni mannorðs-pjófana'
peim nöfnum, sem peim bera með ^ hann œtlar auðvitað að 8já
réttu. j mönnum út í frá ryk í augu, og
En ef ágreinirigrinn er um alinenn láta peim sýnast, að pað só hann
mál, pá er engin ástæða til að illyrð- einn, sem sé hreinn, en pað er ó-
ast pannig. Menn skaða með pví líklef?t a« hann só svo ósvífinn, að
, , . , . misbjóða Ný-Islendingum með pvf,
málefni sitt, en bæta ekki. “ .
að peir hafi ekki sjálfstæði til að
_____ ^ i m ------- i meta framkomu hans í almennum
1 málum, sem vert er.
Svo leið fram að fundinum 6.
; Febr., sem ég skýrði frá í 8. nr.
Hkr. p. á. í peirri grein skýrði
; ég frá pví helzta, sem fram fór á
Blaðið Minneapolis Journal hót fundinum í sem fæstum orðum,
fyrir nokkru verðlaunum fyrir l>ezta og pori óg vel að skjóta pví til
kvæði, sem sór bærist eftir höfund allra sanngjarnra manna, sem á
innan ríkisins (Minnesota). Verð- fundinam vóru, hvort óg skýrði
launin vóru dæmd ungutn íslend- ekki rétt frá. Þótt pyrlinum falli
ingi, Sigurði Sigvaldasyni, syni illa að sjá á prenti í opinberu
Sigvalda Jónssonar í Limestone blaði framkomu sfna í málum ný-
township, Lincoln Co., Minn. lendunnar, má hann ekki saka mig
Höf. er Austfirðingr, ættaðr úr fyrir; hann stjórnaði sór sjáifr og
Vopnafirði og dvelr semstendrá há- frámkomu sinni á fundinum,
skólanum í Minneapolis. Kvæðið ekki óg.
heitir : „The Librarian“ og prentum Lesendr Hkr. hafa víst tekið
vór pað á öðrum stað í blaðinu. eftir skarnkasti nokkru til mín frá
pyrlinum í 12. bl. Hkr., sem hann
* • ’ \ ætlar að hvítpvo sjálfan sig með;
— 1 en skarnið límist pví fastar við
: sjálfan hann, og pó ég hafi polað
1 honum all-mikið hingað til, vil ég
j ekki láta pessa lyga-dellu fara hjá,
1 án pess að gera við hana nokkrar
athugasemdir.
Þyrillinn segir, að óg hafi leitazt
j við að gera framkomu peirra prí-
j menningnana auvirðilega og hlægi-
lega í augum almennings. Það
var ekki hægt að gera hana hlægi—
RADDIRFRA ALMENNINGI.
Illinda-þyrill
Nýja-íslands.
í flónsku hoflWln för'ast ei;
mij- furSar mest á sliku þoli,
nú magnast enn ið auma grey
alt eins og séra Þorgeirs-boli.
legri en hún var. Ég neita pví
---- i algerlega, óg skýrði satt frá fram-
Það er ekki að eins í seinni tíð 1 komu peirra, og vitna óg til fund-
að pyrillinn hefir slegið um sig með I arstjóra, skrifara og fundarmanna
pennanum, heldr má rekja ferilinn j yflr höfuð, hvort óg hafi ekki sagt
í Hkr. frá 17. bl. 1. árgangs alt: rótt frá. Næsta málsgrein í dellunni
fram að kyrkjupiuginu við íslend-j eru drýgindi yfir pví, að úr pví
ingafljót 1890; pá var hann orð- ég hafi gert brúarmálið að blaða-
inn hamóðr, og sást iítt fyrir; hann j máli, pá só nauðsynlegt að setja
hafði pá í fleiri atlögum bæði I fram sannleikann (heyr á endemi!),
leynt og ljóst, vegið svo að kvenn- j og að pað sé óg sem hafi byrjað
fólaginu við Fljótið, að pað var pessa deilu. Út úr pessu purfti
nú sárt til bana. Eftir pað fer að engin deila að \erða. Þótt réttorð-
brydda á nokkurs konar blóðporsta ar fróttir væru sendar blaðinu af
hjá honum, hann vill allan félags- j fundinum, pá purfti meir en meðal
skap holrífa og bíta til bana. j ósvífni til að fara að urnhverfa peim
Um kyrkjupingið 1890 var hann j í lygi, og satt að segja ætlaðist
vegarins og par með voru orðnir
sveitarfé, pá hefði fylkisstjórnin
sainkvæmt lögum ekki getað veitt
neitt fó til brúarbyggingarinnar, og
pað var petta form, sem McDon-
nell fór eftir, en ég býzt nú við,
að pað sé ekki til mikils að tala
um form við pyrilinn; hann er vís
nauða ókunngr formi, neina sínu
eigin; óg hefi dálítið orðið pess var
áðr.
perluvinr meiri hluta manna ofan
á, en hafðist annað að í laumi.
Meðan á pingi stóð reit hann pá
örgustu skammagrein, sem óg hefi
lesið—hann lót mig lesa hana—um
presta fólagsins og félagið í heild.
Þáverandi ritstj. Hkr. gat með engu
inóti leyft rúm I blaðinu öðrum
eins ópverra; stygðist pá pyrillinn
og hrærbi sig inn undir hjá Lög-
bergi, og hefir hann æ magnzat síð-
an að hamremi í ósvífni, illmensku
og hroka.
Á árinu 1891 laxeraði Jiann í
meira lagi í Lögbergi. Heyrðust
skruðningar um endilangt Nýja-
ísland og víðar, pótti illr pefr af og
hrukku sumir í burtu, ef ske kynni
að fyndu sér bústað er hreinna
væri loftið. Sumu af ópverranum
ég til að greinin væri svo sönn,
að ómögulegt væri að mótmæla
henni. En hvenær er maðr tryggr
fyrir öðrum eins mannfýlum?. Brú-
arstæðinu var breytt með vitund og
vilja McDonnells, svo pó G. E. hafi
tekið pað fram á fundinum (sem ég
ekki man eftir), að ef McDonell
hefði breytt brúarstæðinu, pá ætti
hann að borga pað sem brúin yrði
dýrari fyrir pað, eða stjórnin fyrir
hans hönd, pá fer svo eftir orðum G
E., að McDonnell er í skuld við
brúna, par hann var sampykkr
breytingunni.
En setjum nú svo, að McDonnell
hefði breytt brúarstæðinu upp á sitt
eindæini, vill pá G. E. uppástanda,
að hann samt hefði verið skyldugr
Eins og ég hefi áðr tekið fram,
hafði pað enga pýðingu, hvort Mc
Donnell breytti brúarstæðinu eða
ekki vpp á sitt eindæmi, ef hann
að öllu sainanlögðu áleit pap hent-
ugra á einum stað en öðrum, pá
varð pví að hlíta, og óg skil ekki
að neinni peningalegri ábyrgð verði
komið fram á hendr honum fyrir
pað. En um færslu brúarstæðisins
geta Fljótsmenn bezt sagt sjálfir.
Svo kom McDonnell aftr. Ég gat
ekki náð fundi hans pá, pví óg var
ekki heima“, segir dellu-stnyrilliun.
Það var alls engin von, pví “hundr
veit hvað étið hefir”. Hann var
búinn að vekja svo mikla óánægju
út úr vegavinnunni í sumar, að
pegar McDonnell kom að borga,
bjóst pyrillinn við aðpurfa aðsvara
fyrir hræringinn. Hann fær frétt
um kveldið, að nú só McDonnell
<i kominn, siglir hann pá ofan lljót og
erkominn ofan í ós í dögun, tilpess
að purfa ekki að svara fyrir hrær-
inginn við McDonnell. Hvert hann
hefir fest sig par í ósnum um daginn
eða lagt út til Mikleyjar, er mér ó
kunnugt, og læt mór líka koma fyr-
en ir sama; pað er mér nóg, að lyddan
lagði á flótta, ef svo mætti að orði
komast, undan sjálfum sór
í dellunni segir svo: 41Sá eini
maðr, sem nokkuð hafði lagt í söl-
urnar, var var Thorvaldr Thorarins-
son, pví fyrir utan ýmis ómök önnur,
fór hann á sinn eigin kostriað suðr
að Gimli til að vera par á auka
sveitarfundi”. Til hvers fór Th.
Th. suðr að Gimli að mæta par á
sveitarráðsfundi—ekki sveitarfundi
—I pessu máli, ef sveitarráðið hafði
ekkert með fjárveitinguna að gera?
Hugsunin hefir eitthvað færzt úr
heilbrigðu ástandi, er höf. reit
petta. Ég hef undirstrykað I til-
færðri grein úr dellunni hjer að of—
an orðin uá sinn kostnað” vegna
pess, að óg get sannað að Th. Thor
arinson páði fulla borgun fyrir pessa
ferð, svo les hann delluna með
pessu í áðr hún fer í blaðið, og dettr
honum samt ekki í hug að leiðrótta
vin sinn nó málefnið, heldr lætr
hann ljúga pví, sór til lofs, að hann
hafi farið ferð pessa án endrgjalds.
Þyrillinn pykist vera að hæðast
ið stýlsmáta á setningu, sem óg til
færði eftir Þorvald, nefnil.: (1ef
ekki hefði verið gengið hraparlega.
fram hjá almenningi, fram hjá mér”.
pessi setning er rétt tilfærð eftir
Þorvaldi; óg tók hana strax niðr hjá
mór á fundinum, og mig gat pví
ekki inisinint um hana. En pessi
setning sýnir, að Þorvaldr álítr sig
sama sem almenning, ef honuni er
misboðið, pá er almenningr meiddr.
Það má virðast undarlegt, að pessi
almenningr, sem ersama sem og eitt
með Þorvaldi, skyldi ekki gefa sjálf-
um sér atkv., pegar hr.nn sótti um
að komast i sveitarráðið hórna utn
árið!
Tónninn í blaða-grein
um.
. að borga bað er brúin hefði orðið
ældi þvrillinn í nafnlausum fluL'nt- , , . t - , * ,.x .
, ■ dyrari fynr færsluna, eða stjórnin
u.n innan héraðs, og varð hann nú ^ hönd?
rajög illa pokkaðr hjá mlum betri
mönnum nýlendunnar; róðst hann ^ar stjórnin að vinna af sjer
pá á vegamál nýl. með pví að telja! nokkra skyklukvöð við Fljótsbúa?
möntium trú um, að pað væri kúg-
að ætlast til að peir legðu
un
nokkra
gjafavinnu í veginn um
Áttu peir heimting á pessum fjár-
styrk, án pess að leggja annað til
sjálfir, en illindahræring og van-
pað leyti, er vegabót sú er stjóm-1 þakklæti frá pyrlinum?
in kostaði, fór fram. Kendi hann Hvert sein Mr. McDonnell hefir
Mr. Júlíus um petta, fann að vega- purft að bera fjárveitingu af vega-
bótinni á ýmsan hátt, og mun pá I peningunum til brúarinnar eða ekki
Lögbergi hafa pótt nóg um, erj Upp vjð sveitarráðið, pá gerði hann
skjólstæðingr pess vann á móti pað, og sagðist að eins veita pan
Það er reglulegt mein að pví, mesta lífsspursmáli nýlendunnar, $200 af vegapeuingum til brúarinn-
hvað ljótr og sárleiðinlegr er tónn ! sem pá var á dagskrá. j ar, ef sveitarráðið inælti með pví.
iun í blaða-greinum I vestr íslenzku Sama varð uppi á teningnum er | Þetta er pví bláköld lygi hjá pyrl-
blöðunum.
Vérskulum taka dæmi. í stað pess
að segja blátt áfram : “höfundriun”
Viðvíkjandi pví, hve margir vóru
á fundi, pá taldi ég yfir 30 manns,
og só ekki betr en allir, sem við-
staddir voru, hefðu atkvæðisrétt í
óánægju-prætunni (nema ef verið
hefði St. B. J.). Alt voru sveitar-
menn, og allir meir og minna kunn-
ugir málinu, í pað minsta af ræðum
peirra G. E. og Th. Th. Enginn
hafði varið Mr. Júlíus í ræðum sín
um, nema lítið eitt hann sjálfr, svo
ekki var fundrinn að pvi leyti neitt
leiddr, og hefði mátt búast við að
atkv. hefðu fallið móti Júlíusi , fa
peim ástœðum, póttekki væri fyrir
annað.-
Aðal-málefnið, sem lá fyrir fund-
inum, var, að peninga vantaði til að
fullgera brúna, en Þorvaldr og
Gunnsteinn töfðu fyrir fundinum
með óánægju-prefi um framkomu
og starfsemi Júlíusar. Málið gekk
pví ekkert, og er óg sá að svo var
komið, pótti mór bezt við eiga að
fá atkv. fundarins um, hve mikil
hún væri; pvi ef óánægjan hefði
farið var að byggja brúna yfir inum.
Islendingafljót; pyrillinn spilti par Og pað sem meiraer, brúin er til
öllu, er hann gat, sagt hann hafi orðin fyrir pessi meðmæli sveitar-! verið á rökum byggð, var pað
talið inönnum trú um, að peir ráðsins, pvS ef sveitarráðið ekki j skylda fundarins, að komast eftir,
ótstöðumann siun, kjósa sum- jskyldu ekki vinna nema fyrir svo hefði veitt pessi $200 af peningum hvort svo væri, áðr nokkur ályktun
ir heldr öll önnur orð: “lygapvætL jogsvohátt kaup, en á meðan hann peim, sem búið var að veita til um fjármál hefði verið gerð. Ef
fundrinn hefði meðativv. sýut óá-
nægju með JúlSus, pá liefði óg sem
einn gjaldandi sveitarinnar settf mig
móti pvi, að sveitarráðið hefði veitt
fó til pessa fyrirtækis fyrr en búið
hefði verið að halda rannsók-n í mál-
inu. Það geta pvf allir—neina
flónið — sjeð, að uppástunga mín,
að fá atkvæðagreiðslu í pessu at-
riði tnálsins, var ekki út í hött, heldr
sjálfsagðr aukaliðr í ináliuu, sem
kom óvænt inn í aðalmálið, og varð
að útkljást á undan pvf, og peir
sem vita eins vel um venjur, er tSðk-
ast í 1(inum mentaða heimi” og
pyrillinn pvkist vita, ættu að láta
sór skiljast, að pessi liðr var uinci-
dental question” og mátti pvf ekki
ræðast, nema með uppástungu um
að íhuga atkvæðagreiðsluna á ný.
En til hvers er að tala um petta við
bjálfann ?
Það sjá allir lieilvita menn, að úr
pvf óánægjuklíkan vakti pessa óá-
nægju, pá hefði hún átt að koma pví
til leiðar að bera óánægjuna undir
atkvæði fundarins. Hún hefði átt
að vera svovitr, að sjá pað vera her.ni
til hneysu að eins, að koma fram
með alvarlega ákæru gegn einum
manni, og hafa ekkert fylgi á fund-
inum. Hún hefði ekki m&tt hafa
minna fylgi en priðja hluta, til pess
álitizt gæti að kæra hennar hefði
nokkur rök við að styðjast. Málið var
ekkert leyndarmál, almenningr við
fljótið var pvf kuunugr, og gat pvl
greitt atkvæði samkvæmt pekkingu
á málavöxtum. Alt svo var óg að
vissu leyti að hjálpa klíkunni með
beiðni um atkvæða greiðsluna, hjálpa
bæði klíkunni og fundinum, að út-
kljá forinlega aukalið málsins—sem
annars hefði hleypt öllu í hringl—
svo aðal-málinu yrði framhaldið.
Ég bið alla sanngjarna menn að
fyrirgefa, pó óg taki ekki til greina
nafnlaust vottorð; óg vona allir verði
mór samdóma um að pað só sama sem
nafnlaust, pótt 29 í tölustöfum standi
undir pví. Því voru nöfnin ekki
birt ? Það hefir pó ekki verijs eitt-
hvað bogið við pær undirskriftir ?
Máske sumiraf pessum 29 hafi verið
fremr ókunnugir málavöxtum, sum-
ir máske ekki sknfað nöfn sln siálf-
ir ? !
Kanske pað hafi verið eitthvað
llkt með pessar undirskriftir, og með
kálfalögtaksgreinarvottorðið næst-
liðið vor, sem undirritandi ekki
kannaðist við að hann hefði gefið ?
Ég krefst pess, að pessi 29 nöfn
verði birt ið bráðasta S “Hkr.,”svo
mönnunuin gefist tækifæri að vita,
hvort nöfn peirra eru rótt skrifuð.
Ég stend við pað, að fyrsta áætl-
un Mr. McDonnells, um kostnaðbrú-
arinnar var $500; $200 veittaf vega
peningunum, $200 veiSti stjórniu
pess utan sórstakt, og fimmta hund-
raðið áttu Fljótsbyggjar að leggja
til í vinnuna. Svona er pað eftir
McDonnells sögusögn, og pað sýnist
engin ofætlun, pó Fljótsbúar legðu
til 100 dagsverk I annað eins fyrir-
tæki.
Þyrillinn ber brigður á pað, að brú
in só traust. Þar um er ég eftki fær
að dæma sjálfrj öðruvfsi en hver
annar óverkfróðr maðr, eftir pví
útsjón verksins hefir áhrif á
mann. En pegar Mr.McDonell S sein-
ustu ferð sinni skoðaði brúna, lauk
hann lofsorði á smiðið, bæði að út
sjón og traustleik, og petta vissi
pyrdlinn, en hann ræðr ekki við ó
svlfnina, maðr getr ekki að sór gert
að aumkvast yfir hann á stundum
Mr. McDonell sagði við mig
heimleiðinni f seinustu ferð sinni, að
brúin væri mjög vönduð. “Er hún
pá traust?” spurði ég. “Traust,”
endrtók hann snúðugt, “já-pótt enu-
lest eftir eimlest færi yfir hana, pá
skal óg ábyrgjast hana nógu sterka
til pess, óg sagði sjálfr fyrir um fyr-
irkomulagið á brúnni, og Mr. Júlfus
hefir framkvæmt pað, eins og óg
lagði fyrirhann.”
fíg skýt pvf undir dóm lesend-
anna, hvorum peir trúa betr Mr.
McDonell eða pyrlinum.
Það er svo sen felldr dómr í slett-
unni um pað, að Mr McDqpell só
ekki góðr verkfræðingr, par sem seg-
ir: “En skeð getr, ef góðir verkfræð-
ingar skoðuðu verkið, að álit peirra
yrði öðruvísi.“ Þarna er hlífðar-
laust kveðinn upp dómrinn yfir Mr.
McDonell, að hann só ekki góðr
verkfræðingr, og ekki takandi mark
á áliti hans, pvf pegar petta er rit-
að hafði hann skoðað verkið, og lok
ið á pað lofsorði.
Það er auðvitað ekki meiri bí-
ræfni af pyrlinum, pó hann
WE TELL
TH E
TRUTH
aboutSeeds. We will send
you Free our Seed Annual
for 1892, which tells
THE WHOLE
TRUTH.
We illustrate and give
prices in this Cataloeue,
which is handsomer tnan
ever. It tells
nothing butthe
Wríte for it to-day. TRUTH.
O.M.FERRY& CO., Wlndsor.Ont.
• ^PHE RIPANS TABULES regulate tho stomoch,
© JL liver and bowels, purify the blood, are pleof*
• ant to toke, safe and alwayseffectual. A reliablo
• remedy for Biliousness, Blotches on the Faco,
• Bright’s Disease, Catarrh, Colic, ConBtipation,
2 Chronic Diarrhœa. Chronic Liver Troublc, Dia-
2 betes, Disordered Stomach, Dizziness, Dysentery,
Z Dyspepsia, Eczema, Flatulence, Female Com-
Z plaints, Foul Breath, Headache, Heartburu, Hivee,
• Jaundice, Kidney Complaints, Liver 1'roublcB,
• Lobs of Appetite, Mental Depression, Nausca.
Nettle Rafih,
tion. Pimples,
2 to the Head,
2 plexion, 8 a 11
S Head, Scrof-
Z ache, Skin Dis-
• Stomach.Tired
• Liver, Ulcers,
• and every oth-
• or disea.se that
Poin’ful Diges-
Rush of Blood
S a 11 o w Com-
Rhetun, Scald
uJo.Sick Head-
eases.Sour
Feeling.Torpid
Water Brash
er symptom
r esults from
♦ impure blood or a failure in the proper perform-
• ance of their functions by the stomach, Iiver and
intestines. Persons given to over-eating are ben-
eflted by taking one cabule after each meal. A
continued use or the Ripans Tabules is the surest
cure for obstinate constipation. They contain
nothing that can be injurious to the most deli- w
cate. 1 gross $2, 1-2 gross $1.25, 1-4 gross 76c., •
1-24 gross 15 cents. Sent by maílpostage paid. $
Address TflE RIPANS CHÉMICAL COMPANY, •
P. O. Box «72, New York. f
HOTEL X 10 U 8
á Main Str. gegnt City Hall
Sérstök herbergi, afbragðs vörur, hlý-
legt viðmót. Restaurant uppi á loftinu.
JOPLING ý- ROMANSON ■)
eigendr. *
the m to mim
Unlocks all the clogged avenues of th_
lowels, Kidneys and Liver, carrying
íf ';radually without weakening the sys-
t-sm, all tho impurities and foul humors
■>i iliQ secrctions; at the same time Cor-
eeting' Aeidity of the Stomach,
luring Biliousness, Dyspepsia,
íleadaehss, Dizziness, Heartburn,
Constipation, Dryness of the Skin,
Dropsy, Dimness of Vision, Jaun-
dieo, Salt Rheum, Erysipelas, Sero-
fula, Fluttering of tne Heart, Ner-
vousness, and General Debility; all
these and many other similar Complaints
yield to the happy influence of BURD0CK
BLOOD BITTERS.
For Sale b>j all Dealers.
T.MILBURN&CO.. Proimetors, Toronto.
T. M. HAMILTON,
FASTEIGNASALI,
heflr 200 ódýr lóðirar til sölu á $100 og
yfir: einnig ódýr hús í vesturhluta bæj-
arins. Htís og lóðir á öllum stöíum í
bænnm.
Htís til leigu. Peningar til láns gegn
veði. Munir og htís tekin í eldsábyrgði.
Skritstofa 343 MAIN STREET,
Nr. 8 Donaldson Block.
T
MEIRA EN 50 ÁR.
Mrs. Windsi.vwes Sootling Syrup
hefur verifS brtíkB'S meir en 50 ár af milí-
ónum mœðra, handa börnum sínum, við
tanntöku og hefur reynzt ágætlega. Það
hægir barninu, mýkir tannholdið, eyðir
verkjum og vindi, heldur meltingarfær-
unum í hreiflngu og er hið bezta metSal
við ni'Surgangi. Það bætir litlu auiningja
börnunum undir eins.^ Það erselt í öllum
lyfjabtíðum í heimi. ‘ Kostar 25 cents
flaskan.—Verið vissir um, að taka Mrs.
Winslaws Sootting Syrup og ekkert annnð
MAH WANTEIl
■ ■ ■ Totake charge of Lockl Agency.
Good opening for right man, on salary or
commission. Whole or part time. We
are the only grower of both Canadian and
and American stock. Nurseries at Ridge-
ville Ont.; and Rochester, N. Y. Visitors
welcome at grounds (Sunday excepted).
Be quick and write for full inforination.
Wewantyoc now.
BROWN BROS. CO., TORONTO, ONT.
(This House is a reliable, Inc. Co. Paid
Capital IICO.000.000.
Bækur á ensku og íslenzku; íslenzk-
ar sálmabækur. Rit-áhöld ódýrust
borginni. Fatasnið á öllum stærðum.
Fcrgnsen «St (Jo. 408 Maln 8t„
Wiiipei,
OLE SIMONSON
mælir með sínu nýja
Scandinavian Hotel.
710 Main Str.
Fæði $1.00 á dag.
Dr. Dalgleísli
Tannlœknir.
Teunur dregnar alveg tilfinningarlaust.
Hann á engann jafningja sem tannlæknir
1 bænum.
474 Jlain St., Winnipeg
FllRlllTBBE
ANH
[Jndertaking Hense,
Jar«arförum sinnt á hvaða tíma sem er,
og allur útbtínaður sjerstaklega vandaður!
Htísbtína'Sur í stór og smákaupum.
M. HUtiHES A €0.
S15 & 317 Niio St. Wiuuipcg