Heimskringla - 30.03.1892, Síða 2

Heimskringla - 30.03.1892, Síða 2
~FTTT!TT\/rf=4~Fg~~F?.TT,J~ 13-Xj-A. OGr OLDIN, W’IJNT JNTIIF'IE C3-, 30. JVL^IEIZ 1802. (í og ÖLDI^’ iveuiar út á Miövikud. og Laugardögum. (A Semi-weeldy Newspaper pub- lished on Wednesdays and Saturdays;. Thc HeimskringlA Ptg.&Pnbl. Co. útgefendur. (Publishers.) Skrifstofa og prentsmiðja: 151 LOMBARD STREET, ■ - WINNIPEC, MAN. Blaðið kostar: Heill árgangur........... $2,00 Hálf ar árgangur.......... •. 1,25 Um 3 minutii................ ®>"5 Gjalddagil. Júli. Sésíðar borgatt, kost- ár árg. $2,50. Sent til íslands kostar árg. borgaðr hér $1,50.—Á íslandi 6 kr., er borgist fynr- fram. Á NorSrlöudum 7 kr. 50 au. A Englandi 8s. 6d. “grautarstampr- hólT mönnum pannig frá að vinna, alt of föst ætlaði hann að vinna tvent í einu i bola öðrum frá vinnunni, og færa | upp kaupið, til f>ess að vildarmenn ings-höfundrinn,,’ inn” o. s. frv. Þetta er tí/.ka, sem ætti að af takast sem fyrst Enginn sannfærist vlð siík, pjI-úfjina sætu fyrjr vinnunni með illyrði; f>au hafa enga f>ýðing aðra, a]}j,áu kaupi; en Mr. Julius sá við en gera mönnum leiðinda-klýju. ; pessum brögðum, en almenningi Það er ekki að marka, pótt rit gerðirnar 1 blöðunum sé ekki svo . . munu pau ekki eins ljós. Svo pegar vinnan var byrjuð, " „ , - , , . , , fór byrillinn að hræra upp óánægju auðugar af bessu ; bað kemr af pví ‘7 rr. ,, r 1 út af pví, að vmnan væn ofborg- að ritstjórarniryfirfarapær ogstryka uð) ^ ^ það a& hann hafði burt mest af fúkyrðunum. stuðlað að pví sjálfr; en svo pvær Vitaskuld er mönnum vorkunn, hann hendr sínar með skarngrein- ef pelr eru ærumeiddir, með pví að inni í Hkr. nr. 12 p. á. Það sýnir allmikið flónsæði hjá pyrlinum, að koma fram í blaða- greinum eins drýldinn og hann ger- |y Undireins og einhver kaupandi blaðs- ins skiptir um bústað er hann beðinn a« senda hiiui breyttu utanáskript. á skrif- stofu blaðsins og tilgreina um leið fyrr- ve -andi utanáskript. Aðsendum nafnlausum greinum verð- ur ekki gefinn gaumur, en nöfn höf- undanna birtir ritstjórnin ekki nema með sampykki peirra. En undirskript- ina verða höfundar greinanna sjálfir að til taka, ef peir vilja að nafni sínu sje leynt. Ritstjórnin er ekki skyldug til alS endursenda ritger'Sir, sem ekki fá rúm i blaðinu, nje heldur að geyma pær um lengri eða skemmri tíma. Upplýsingar um verð á auglýsingum í „Heimskringlu” fá menn á afgreiðslu- stofu blaðsins. Uppsöc/n blaðs er ógild, sain- kvæmt hjeríendum lögum, nema að kaupandinn borgi um leið að fullu skuld sína við blaðið. Ritstjóri (Editor): JÓN ÓLAFSSON. Business Manager: EINAR ÓLAFSSON. Hann er að hitta á afgreiðslustofu blaðsins hvern virkan dag kl. 9 til hádeg- is og frá kl. 1—6 siðdegis. Auglýninga-agent og innkoUunarmaðr: EIRIKR GÍSLASON. (Advertising Agent & Collector). Utaráskript til blaðsins er: f he H nmnkringla Printing&Publia hingO P. 0. Box 305 Winnipeg. Oanada. VI. ÁR. NR. 18. TÖLUBL. 278. (öldin I. 30.) Winnipeg, 30, Marz 1892. Meira! Það er farið að vora, og með vor- inu vaknar nýtt fjör og áhugi í mönn- unum. Það var nýfarið að bóla á hreyf- ing í lútersku kyrkjunni hérna vestra meðal l tnda vorra. Hreyfingin byrj aði austr í Minnesota. Þar var fundr haldinn, sem lýðum erljóst orðið, 20 f. m., og var aðalefni hans, að reyna að spilla sölu blaðanna “ Heims- kringlu” og “Aldarinnar.” Þetta var reynt að gera með pví vopninu sem jafnan er handhægast, sjónhverf- ingum og ósannindum. Árangrinn af fundinum varð allr sá, að peir herrar J. Frost og F. R. Johnson fengu gefins sent sitt ein- takið hvor af “öldinni,” peim til sannfæringar um, að peir hefðu far ið með ósatt mál af fljótfærni. Kaup endum sínum hefir blað petta haldið, og bætt við liðugum 30 pennan mánuðinn. Að vísu hefir blað vort nú meiri útbreiðslu heldr en nokkurt annað íslenzkt blað hér vestra ; en samt sláum vér ekki hendinni við nýjum kaupendum enn pá. Vér viljum skora á Friðrik Berg mann í Garða-ríki, að halda nú bráðlega fundi í sóknum slnum og hóta sakramentis missi hverjum sem les „Hkr. og ö.“, en eilífri for- dæming peim sein kaupa blaðið. Oss hafa verið að smábætast kaupendr, sérstaklega úr sóknum Friðriks, og vér höfum góða trú á að ef hann héldi einn fund eða tvo, mundi liann útvega oss nokkra kaupendr. íslenzkt skáld á enska tungu. peiin sé bornir á brýn glæpir, pótt menn pá nefni mannorðs-pjófana' peim nöfnum, sem peim bera með ^ hann œtlar auðvitað að 8já réttu. j mönnum út í frá ryk í augu, og En ef ágreinirigrinn er um alinenn láta peim sýnast, að pað só hann mál, pá er engin ástæða til að illyrð- einn, sem sé hreinn, en pað er ó- ast pannig. Menn skaða með pví líklef?t a« hann só svo ósvífinn, að , , . , . misbjóða Ný-Islendingum með pvf, málefni sitt, en bæta ekki. “ . að peir hafi ekki sjálfstæði til að _____ ^ i m ------- i meta framkomu hans í almennum 1 málum, sem vert er. Svo leið fram að fundinum 6. ; Febr., sem ég skýrði frá í 8. nr. Hkr. p. á. í peirri grein skýrði ; ég frá pví helzta, sem fram fór á Blaðið Minneapolis Journal hót fundinum í sem fæstum orðum, fyrir nokkru verðlaunum fyrir l>ezta og pori óg vel að skjóta pví til kvæði, sem sór bærist eftir höfund allra sanngjarnra manna, sem á innan ríkisins (Minnesota). Verð- fundinam vóru, hvort óg skýrði launin vóru dæmd ungutn íslend- ekki rétt frá. Þótt pyrlinum falli ingi, Sigurði Sigvaldasyni, syni illa að sjá á prenti í opinberu Sigvalda Jónssonar í Limestone blaði framkomu sfna í málum ný- township, Lincoln Co., Minn. lendunnar, má hann ekki saka mig Höf. er Austfirðingr, ættaðr úr fyrir; hann stjórnaði sór sjáifr og Vopnafirði og dvelr semstendrá há- frámkomu sinni á fundinum, skólanum í Minneapolis. Kvæðið ekki óg. heitir : „The Librarian“ og prentum Lesendr Hkr. hafa víst tekið vór pað á öðrum stað í blaðinu. eftir skarnkasti nokkru til mín frá pyrlinum í 12. bl. Hkr., sem hann * • ’ \ ætlar að hvítpvo sjálfan sig með; — 1 en skarnið límist pví fastar við : sjálfan hann, og pó ég hafi polað 1 honum all-mikið hingað til, vil ég j ekki láta pessa lyga-dellu fara hjá, 1 án pess að gera við hana nokkrar athugasemdir. Þyrillinn segir, að óg hafi leitazt j við að gera framkomu peirra prí- j menningnana auvirðilega og hlægi- lega í augum almennings. Það var ekki hægt að gera hana hlægi— RADDIRFRA ALMENNINGI. Illinda-þyrill Nýja-íslands. í flónsku hoflWln för'ast ei; mij- furSar mest á sliku þoli, nú magnast enn ið auma grey alt eins og séra Þorgeirs-boli. legri en hún var. Ég neita pví ---- i algerlega, óg skýrði satt frá fram- Það er ekki að eins í seinni tíð 1 komu peirra, og vitna óg til fund- að pyrillinn hefir slegið um sig með I arstjóra, skrifara og fundarmanna pennanum, heldr má rekja ferilinn j yflr höfuð, hvort óg hafi ekki sagt í Hkr. frá 17. bl. 1. árgangs alt: rótt frá. Næsta málsgrein í dellunni fram að kyrkjupiuginu við íslend-j eru drýgindi yfir pví, að úr pví ingafljót 1890; pá var hann orð- ég hafi gert brúarmálið að blaða- inn hamóðr, og sást iítt fyrir; hann j máli, pá só nauðsynlegt að setja hafði pá í fleiri atlögum bæði I fram sannleikann (heyr á endemi!), leynt og ljóst, vegið svo að kvenn- j og að pað sé óg sem hafi byrjað fólaginu við Fljótið, að pað var pessa deilu. Út úr pessu purfti nú sárt til bana. Eftir pað fer að engin deila að \erða. Þótt réttorð- brydda á nokkurs konar blóðporsta ar fróttir væru sendar blaðinu af hjá honum, hann vill allan félags- j fundinum, pá purfti meir en meðal skap holrífa og bíta til bana. j ósvífni til að fara að urnhverfa peim Um kyrkjupingið 1890 var hann j í lygi, og satt að segja ætlaðist vegarins og par með voru orðnir sveitarfé, pá hefði fylkisstjórnin sainkvæmt lögum ekki getað veitt neitt fó til brúarbyggingarinnar, og pað var petta form, sem McDon- nell fór eftir, en ég býzt nú við, að pað sé ekki til mikils að tala um form við pyrilinn; hann er vís nauða ókunngr formi, neina sínu eigin; óg hefi dálítið orðið pess var áðr. perluvinr meiri hluta manna ofan á, en hafðist annað að í laumi. Meðan á pingi stóð reit hann pá örgustu skammagrein, sem óg hefi lesið—hann lót mig lesa hana—um presta fólagsins og félagið í heild. Þáverandi ritstj. Hkr. gat með engu inóti leyft rúm I blaðinu öðrum eins ópverra; stygðist pá pyrillinn og hrærbi sig inn undir hjá Lög- bergi, og hefir hann æ magnzat síð- an að hamremi í ósvífni, illmensku og hroka. Á árinu 1891 laxeraði Jiann í meira lagi í Lögbergi. Heyrðust skruðningar um endilangt Nýja- ísland og víðar, pótti illr pefr af og hrukku sumir í burtu, ef ske kynni að fyndu sér bústað er hreinna væri loftið. Sumu af ópverranum ég til að greinin væri svo sönn, að ómögulegt væri að mótmæla henni. En hvenær er maðr tryggr fyrir öðrum eins mannfýlum?. Brú- arstæðinu var breytt með vitund og vilja McDonnells, svo pó G. E. hafi tekið pað fram á fundinum (sem ég ekki man eftir), að ef McDonell hefði breytt brúarstæðinu, pá ætti hann að borga pað sem brúin yrði dýrari fyrir pað, eða stjórnin fyrir hans hönd, pá fer svo eftir orðum G E., að McDonnell er í skuld við brúna, par hann var sampykkr breytingunni. En setjum nú svo, að McDonnell hefði breytt brúarstæðinu upp á sitt eindæini, vill pá G. E. uppástanda, að hann samt hefði verið skyldugr Eins og ég hefi áðr tekið fram, hafði pað enga pýðingu, hvort Mc Donnell breytti brúarstæðinu eða ekki vpp á sitt eindæmi, ef hann að öllu sainanlögðu áleit pap hent- ugra á einum stað en öðrum, pá varð pví að hlíta, og óg skil ekki að neinni peningalegri ábyrgð verði komið fram á hendr honum fyrir pað. En um færslu brúarstæðisins geta Fljótsmenn bezt sagt sjálfir. Svo kom McDonnell aftr. Ég gat ekki náð fundi hans pá, pví óg var ekki heima“, segir dellu-stnyrilliun. Það var alls engin von, pví “hundr veit hvað étið hefir”. Hann var búinn að vekja svo mikla óánægju út úr vegavinnunni í sumar, að pegar McDonnell kom að borga, bjóst pyrillinn við aðpurfa aðsvara fyrir hræringinn. Hann fær frétt um kveldið, að nú só McDonnell <i kominn, siglir hann pá ofan lljót og erkominn ofan í ós í dögun, tilpess að purfa ekki að svara fyrir hrær- inginn við McDonnell. Hvert hann hefir fest sig par í ósnum um daginn eða lagt út til Mikleyjar, er mér ó kunnugt, og læt mór líka koma fyr- en ir sama; pað er mér nóg, að lyddan lagði á flótta, ef svo mætti að orði komast, undan sjálfum sór í dellunni segir svo: 41Sá eini maðr, sem nokkuð hafði lagt í söl- urnar, var var Thorvaldr Thorarins- son, pví fyrir utan ýmis ómök önnur, fór hann á sinn eigin kostriað suðr að Gimli til að vera par á auka sveitarfundi”. Til hvers fór Th. Th. suðr að Gimli að mæta par á sveitarráðsfundi—ekki sveitarfundi —I pessu máli, ef sveitarráðið hafði ekkert með fjárveitinguna að gera? Hugsunin hefir eitthvað færzt úr heilbrigðu ástandi, er höf. reit petta. Ég hef undirstrykað I til- færðri grein úr dellunni hjer að of— an orðin uá sinn kostnað” vegna pess, að óg get sannað að Th. Thor arinson páði fulla borgun fyrir pessa ferð, svo les hann delluna með pessu í áðr hún fer í blaðið, og dettr honum samt ekki í hug að leiðrótta vin sinn nó málefnið, heldr lætr hann ljúga pví, sór til lofs, að hann hafi farið ferð pessa án endrgjalds. Þyrillinn pykist vera að hæðast ið stýlsmáta á setningu, sem óg til færði eftir Þorvald, nefnil.: (1ef ekki hefði verið gengið hraparlega. fram hjá almenningi, fram hjá mér”. pessi setning er rétt tilfærð eftir Þorvaldi; óg tók hana strax niðr hjá mór á fundinum, og mig gat pví ekki inisinint um hana. En pessi setning sýnir, að Þorvaldr álítr sig sama sem almenning, ef honuni er misboðið, pá er almenningr meiddr. Það má virðast undarlegt, að pessi almenningr, sem ersama sem og eitt með Þorvaldi, skyldi ekki gefa sjálf- um sér atkv., pegar hr.nn sótti um að komast i sveitarráðið hórna utn árið! Tónninn í blaða-grein um. . að borga bað er brúin hefði orðið ældi þvrillinn í nafnlausum fluL'nt- , , . t - , * ,.x . , ■ dyrari fynr færsluna, eða stjórnin u.n innan héraðs, og varð hann nú ^ hönd? rajög illa pokkaðr hjá mlum betri mönnum nýlendunnar; róðst hann ^ar stjórnin að vinna af sjer pá á vegamál nýl. með pví að telja! nokkra skyklukvöð við Fljótsbúa? möntium trú um, að pað væri kúg- að ætlast til að peir legðu un nokkra gjafavinnu í veginn um Áttu peir heimting á pessum fjár- styrk, án pess að leggja annað til sjálfir, en illindahræring og van- pað leyti, er vegabót sú er stjóm-1 þakklæti frá pyrlinum? in kostaði, fór fram. Kendi hann Hvert sein Mr. McDonnell hefir Mr. Júlíus um petta, fann að vega- purft að bera fjárveitingu af vega- bótinni á ýmsan hátt, og mun pá I peningunum til brúarinnar eða ekki Lögbergi hafa pótt nóg um, erj Upp vjð sveitarráðið, pá gerði hann skjólstæðingr pess vann á móti pað, og sagðist að eins veita pan Það er reglulegt mein að pví, mesta lífsspursmáli nýlendunnar, $200 af vegapeuingum til brúarinn- hvað ljótr og sárleiðinlegr er tónn ! sem pá var á dagskrá. j ar, ef sveitarráðið inælti með pví. iun í blaða-greinum I vestr íslenzku Sama varð uppi á teningnum er | Þetta er pví bláköld lygi hjá pyrl- blöðunum. Vérskulum taka dæmi. í stað pess að segja blátt áfram : “höfundriun” Viðvíkjandi pví, hve margir vóru á fundi, pá taldi ég yfir 30 manns, og só ekki betr en allir, sem við- staddir voru, hefðu atkvæðisrétt í óánægju-prætunni (nema ef verið hefði St. B. J.). Alt voru sveitar- menn, og allir meir og minna kunn- ugir málinu, í pað minsta af ræðum peirra G. E. og Th. Th. Enginn hafði varið Mr. Júlíus í ræðum sín um, nema lítið eitt hann sjálfr, svo ekki var fundrinn að pvi leyti neitt leiddr, og hefði mátt búast við að atkv. hefðu fallið móti Júlíusi , fa peim ástœðum, póttekki væri fyrir annað.- Aðal-málefnið, sem lá fyrir fund- inum, var, að peninga vantaði til að fullgera brúna, en Þorvaldr og Gunnsteinn töfðu fyrir fundinum með óánægju-prefi um framkomu og starfsemi Júlíusar. Málið gekk pví ekkert, og er óg sá að svo var komið, pótti mór bezt við eiga að fá atkv. fundarins um, hve mikil hún væri; pvi ef óánægjan hefði farið var að byggja brúna yfir inum. Islendingafljót; pyrillinn spilti par Og pað sem meiraer, brúin er til öllu, er hann gat, sagt hann hafi orðin fyrir pessi meðmæli sveitar-! verið á rökum byggð, var pað talið inönnum trú um, að peir ráðsins, pvS ef sveitarráðið ekki j skylda fundarins, að komast eftir, ótstöðumann siun, kjósa sum- jskyldu ekki vinna nema fyrir svo hefði veitt pessi $200 af peningum hvort svo væri, áðr nokkur ályktun ir heldr öll önnur orð: “lygapvætL jogsvohátt kaup, en á meðan hann peim, sem búið var að veita til um fjármál hefði verið gerð. Ef fundrinn hefði meðativv. sýut óá- nægju með JúlSus, pá liefði óg sem einn gjaldandi sveitarinnar settf mig móti pvi, að sveitarráðið hefði veitt fó til pessa fyrirtækis fyrr en búið hefði verið að halda rannsók-n í mál- inu. Það geta pvf allir—neina flónið — sjeð, að uppástunga mín, að fá atkvæðagreiðslu í pessu at- riði tnálsins, var ekki út í hött, heldr sjálfsagðr aukaliðr í ináliuu, sem kom óvænt inn í aðalmálið, og varð að útkljást á undan pvf, og peir sem vita eins vel um venjur, er tSðk- ast í 1(inum mentaða heimi” og pyrillinn pvkist vita, ættu að láta sór skiljast, að pessi liðr var uinci- dental question” og mátti pvf ekki ræðast, nema með uppástungu um að íhuga atkvæðagreiðsluna á ný. En til hvers er að tala um petta við bjálfann ? Það sjá allir lieilvita menn, að úr pvf óánægjuklíkan vakti pessa óá- nægju, pá hefði hún átt að koma pví til leiðar að bera óánægjuna undir atkvæði fundarins. Hún hefði átt að vera svovitr, að sjá pað vera her.ni til hneysu að eins, að koma fram með alvarlega ákæru gegn einum manni, og hafa ekkert fylgi á fund- inum. Hún hefði ekki m&tt hafa minna fylgi en priðja hluta, til pess álitizt gæti að kæra hennar hefði nokkur rök við að styðjast. Málið var ekkert leyndarmál, almenningr við fljótið var pvf kuunugr, og gat pvl greitt atkvæði samkvæmt pekkingu á málavöxtum. Alt svo var óg að vissu leyti að hjálpa klíkunni með beiðni um atkvæða greiðsluna, hjálpa bæði klíkunni og fundinum, að út- kljá forinlega aukalið málsins—sem annars hefði hleypt öllu í hringl— svo aðal-málinu yrði framhaldið. Ég bið alla sanngjarna menn að fyrirgefa, pó óg taki ekki til greina nafnlaust vottorð; óg vona allir verði mór samdóma um að pað só sama sem nafnlaust, pótt 29 í tölustöfum standi undir pví. Því voru nöfnin ekki birt ? Það hefir pó ekki verijs eitt- hvað bogið við pær undirskriftir ? Máske sumiraf pessum 29 hafi verið fremr ókunnugir málavöxtum, sum- ir máske ekki sknfað nöfn sln siálf- ir ? ! Kanske pað hafi verið eitthvað llkt með pessar undirskriftir, og með kálfalögtaksgreinarvottorðið næst- liðið vor, sem undirritandi ekki kannaðist við að hann hefði gefið ? Ég krefst pess, að pessi 29 nöfn verði birt ið bráðasta S “Hkr.,”svo mönnunuin gefist tækifæri að vita, hvort nöfn peirra eru rótt skrifuð. Ég stend við pað, að fyrsta áætl- un Mr. McDonnells, um kostnaðbrú- arinnar var $500; $200 veittaf vega peningunum, $200 veiSti stjórniu pess utan sórstakt, og fimmta hund- raðið áttu Fljótsbyggjar að leggja til í vinnuna. Svona er pað eftir McDonnells sögusögn, og pað sýnist engin ofætlun, pó Fljótsbúar legðu til 100 dagsverk I annað eins fyrir- tæki. Þyrillinn ber brigður á pað, að brú in só traust. Þar um er ég eftki fær að dæma sjálfrj öðruvfsi en hver annar óverkfróðr maðr, eftir pví útsjón verksins hefir áhrif á mann. En pegar Mr.McDonell S sein- ustu ferð sinni skoðaði brúna, lauk hann lofsorði á smiðið, bæði að út sjón og traustleik, og petta vissi pyrdlinn, en hann ræðr ekki við ó svlfnina, maðr getr ekki að sór gert að aumkvast yfir hann á stundum Mr. McDonell sagði við mig heimleiðinni f seinustu ferð sinni, að brúin væri mjög vönduð. “Er hún pá traust?” spurði ég. “Traust,” endrtók hann snúðugt, “já-pótt enu- lest eftir eimlest færi yfir hana, pá skal óg ábyrgjast hana nógu sterka til pess, óg sagði sjálfr fyrir um fyr- irkomulagið á brúnni, og Mr. Júlfus hefir framkvæmt pað, eins og óg lagði fyrirhann.” fíg skýt pvf undir dóm lesend- anna, hvorum peir trúa betr Mr. McDonell eða pyrlinum. Það er svo sen felldr dómr í slett- unni um pað, að Mr McDqpell só ekki góðr verkfræðingr, par sem seg- ir: “En skeð getr, ef góðir verkfræð- ingar skoðuðu verkið, að álit peirra yrði öðruvísi.“ Þarna er hlífðar- laust kveðinn upp dómrinn yfir Mr. McDonell, að hann só ekki góðr verkfræðingr, og ekki takandi mark á áliti hans, pvf pegar petta er rit- að hafði hann skoðað verkið, og lok ið á pað lofsorði. Það er auðvitað ekki meiri bí- ræfni af pyrlinum, pó hann WE TELL TH E TRUTH aboutSeeds. We will send you Free our Seed Annual for 1892, which tells THE WHOLE TRUTH. We illustrate and give prices in this Cataloeue, which is handsomer tnan ever. It tells nothing butthe Wríte for it to-day. TRUTH. O.M.FERRY& CO., Wlndsor.Ont. • ^PHE RIPANS TABULES regulate tho stomoch, © JL liver and bowels, purify the blood, are pleof* • ant to toke, safe and alwayseffectual. A reliablo • remedy for Biliousness, Blotches on the Faco, • Bright’s Disease, Catarrh, Colic, ConBtipation, 2 Chronic Diarrhœa. Chronic Liver Troublc, Dia- 2 betes, Disordered Stomach, Dizziness, Dysentery, Z Dyspepsia, Eczema, Flatulence, Female Com- Z plaints, Foul Breath, Headache, Heartburu, Hivee, • Jaundice, Kidney Complaints, Liver 1'roublcB, • Lobs of Appetite, Mental Depression, Nausca. Nettle Rafih, tion. Pimples, 2 to the Head, 2 plexion, 8 a 11 S Head, Scrof- Z ache, Skin Dis- • Stomach.Tired • Liver, Ulcers, • and every oth- • or disea.se that Poin’ful Diges- Rush of Blood S a 11 o w Com- Rhetun, Scald uJo.Sick Head- eases.Sour Feeling.Torpid Water Brash er symptom r esults from ♦ impure blood or a failure in the proper perform- • ance of their functions by the stomach, Iiver and intestines. Persons given to over-eating are ben- eflted by taking one cabule after each meal. A continued use or the Ripans Tabules is the surest cure for obstinate constipation. They contain nothing that can be injurious to the most deli- w cate. 1 gross $2, 1-2 gross $1.25, 1-4 gross 76c., • 1-24 gross 15 cents. Sent by maílpostage paid. $ Address TflE RIPANS CHÉMICAL COMPANY, • P. O. Box «72, New York. f HOTEL X 10 U 8 á Main Str. gegnt City Hall Sérstök herbergi, afbragðs vörur, hlý- legt viðmót. Restaurant uppi á loftinu. JOPLING ý- ROMANSON ■) eigendr. * the m to mim Unlocks all the clogged avenues of th_ lowels, Kidneys and Liver, carrying íf ';radually without weakening the sys- t-sm, all tho impurities and foul humors ■>i iliQ secrctions; at the same time Cor- eeting' Aeidity of the Stomach, luring Biliousness, Dyspepsia, íleadaehss, Dizziness, Heartburn, Constipation, Dryness of the Skin, Dropsy, Dimness of Vision, Jaun- dieo, Salt Rheum, Erysipelas, Sero- fula, Fluttering of tne Heart, Ner- vousness, and General Debility; all these and many other similar Complaints yield to the happy influence of BURD0CK BLOOD BITTERS. For Sale b>j all Dealers. T.MILBURN&CO.. Proimetors, Toronto. T. M. HAMILTON, FASTEIGNASALI, heflr 200 ódýr lóðirar til sölu á $100 og yfir: einnig ódýr hús í vesturhluta bæj- arins. Htís og lóðir á öllum stöíum í bænnm. Htís til leigu. Peningar til láns gegn veði. Munir og htís tekin í eldsábyrgði. Skritstofa 343 MAIN STREET, Nr. 8 Donaldson Block. T MEIRA EN 50 ÁR. Mrs. Windsi.vwes Sootling Syrup hefur verifS brtíkB'S meir en 50 ár af milí- ónum mœðra, handa börnum sínum, við tanntöku og hefur reynzt ágætlega. Það hægir barninu, mýkir tannholdið, eyðir verkjum og vindi, heldur meltingarfær- unum í hreiflngu og er hið bezta metSal við ni'Surgangi. Það bætir litlu auiningja börnunum undir eins.^ Það erselt í öllum lyfjabtíðum í heimi. ‘ Kostar 25 cents flaskan.—Verið vissir um, að taka Mrs. Winslaws Sootting Syrup og ekkert annnð MAH WANTEIl ■ ■ ■ Totake charge of Lockl Agency. Good opening for right man, on salary or commission. Whole or part time. We are the only grower of both Canadian and and American stock. Nurseries at Ridge- ville Ont.; and Rochester, N. Y. Visitors welcome at grounds (Sunday excepted). Be quick and write for full inforination. Wewantyoc now. BROWN BROS. CO., TORONTO, ONT. (This House is a reliable, Inc. Co. Paid Capital IICO.000.000. Bækur á ensku og íslenzku; íslenzk- ar sálmabækur. Rit-áhöld ódýrust borginni. Fatasnið á öllum stærðum. Fcrgnsen «St (Jo. 408 Maln 8t„ Wiiipei, OLE SIMONSON mælir með sínu nýja Scandinavian Hotel. 710 Main Str. Fæði $1.00 á dag. Dr. Dalgleísli Tannlœknir. Teunur dregnar alveg tilfinningarlaust. Hann á engann jafningja sem tannlæknir 1 bænum. 474 Jlain St., Winnipeg FllRlllTBBE ANH [Jndertaking Hense, Jar«arförum sinnt á hvaða tíma sem er, og allur útbtínaður sjerstaklega vandaður! Htísbtína'Sur í stór og smákaupum. M. HUtiHES A €0. S15 & 317 Niio St. Wiuuipcg

x

Heimskringla

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.