Heimskringla - 11.05.1892, Blaðsíða 2

OO- OILIDIXT, WIlsriTIPEGh, 11. MAI 1802.
Hemslriiigla
ÖI .1 »I>”
*einar út á Miðvikud. og Laugardögum.
(A Semi-weekly Newsp iper pub-
lished on Wednesdays and
Saturdays;.
The Heiiuskriugla Ptg. & Publ. Co.
ítgefendur. (Publishers.)
Skrifstofa og prentsmiðja:
röl LOMBARD STREET, • • WINNIPEC, MAN.
Blaðið kostar:
Belll árgangur.......... $2,00
Hálf ar árgangur........... 1,25
Um 3 mámrSi................ 0,75
Gjalddagi 1. Júlí. Sésíðar borgatS, kost-
ár árg. $3,50.
Sent til slands kostar árg. borgaðr hér
$1,50.—Á slandi 6 kr., er borgist fyrir-
fram. Á NorSrlöndum 7 kr. 50 au. Á
Englandi 8s. 6d.____________
gf U ndlreins og einhver kaupandi blaös-
ins skiptir um bústað er hann beðinn aí
senda hina breyttu utanáskript á skrif-
etofu blaðsins og tilgreina um leið 1yrr-
terandi utanáskript.
Aðsendum nafnlausum greinum verð-
ur ekki geiinn gaumur, en nöfn höf-
undanna birtir ritstjórnin ekki nema
meðsampykki peirra. En undirskript-
i na verða höfundar greinanna sjálfir að
tll taka, ef þeir vilja að nafni sínu sje
leynt. Ritstjórnin er ekki skyldug til
a* endursenda ritger'Sir, sem ekki fá rúm
i blaðinu, nje heidur að geyma pær um
lengri eða skemmri tíma.
Upplýsingar um verð á auglýsingum
i ..Heimskringlu” fá menn á afgreiðslu-
stofu Slaðsins.
(lNorðanfara” og prenta upp úr
honum, að kálfr hefði baulað i kú,
eða lýsing á sjóskrýmsli.
Hr. Skafti Jósefsson ætti að fara
að lesa einhverja almenna landa-
fræðisbók, sem gæti gefið honum
hugmynd um, hvar á hnettinum að
villimenn búa og hvar mentaðar
pjóðir.
En eitt er víst: vér viijum ekki
ráða honum til að fiytja til Massa-
chusetts í trausti þessara nýju
laga.
RADDIR ALMENNINGS.
Uppsöf/n blaðs er ógild, sain-
kvæmt hjerlendum lögum, nema að
kaupandinn borgi um leið að fullu
skuíd sina við blaðið.
Ritstjóri (Editor): JÓN ÓLAFSSON.
Business Manager:EINAR OLAFSI'ON.
Hann er að hitta á afgreiðslustofu
blaðsins hvern virkan dag kí. 9 til hádeg-
is o? frá kl. I—fisíðdegís.
Katekismus TJnittii’a
eftir
M. J. Savage.
ínleg, andi af hans anda, en ef of- Hf vort og heilsa, heill og hamingja. þá 7 af Indíáuum áhlaup mikið og ætl-
an á p>að bættist, að eitt og annað 1 Það er alkunnugt, að allra pessara u®u reyaa a« kljúfa herdeildina í
sögu og öðrum fræðigreinum væri gæða geta trúlausir menn notið, að
kent á sama hátt, yrði tjónið enn ' minsta kosti hórnamegin grafarinn-
meira, og f>að yrði niðrstaðan af ar, og J>að jafnvel f>ó höf. ekki kalli
Katekisinus Unítara kendum eftir | trúleysingja suma f>á, er færru trúa
barnalærdómsaðferðinni okkargömlu j en sjálfr hann, enda kennir hann
Bókin sjálf skýrir ekki sín eigin sjálfr í lok bókar sinnar, að (1beztr
dæmi, t. d. sköpunarsöguna, Her-
kúles, Buddah og Faust og ótal fl.
Til þess hefir höf. heldr ekki ætlazt,
undirbúningr undir hvern heim sem
vera skal, só að hafa lært hér að lifa
réttu líferniFastheldni höfund-
Auglýsinga-agenl og innköllunarmaðr:
EIRIKR GÍSLASON.
(Advertisinfc Agent & Collector).
L'tarasKript til blaðsins er:
'’he H ei mskringla Printingá:PublishingC
P. 0. Box 305 Winnipeg. Ganada.
VI AR. NR. 30.
TÖLUBL. 290.
(öldin I. 42.)
Winnipeo, ll,Maí 1892.
Bíleams asna.
Með kensluaðferð við íslenzkar
l(barnalærdóms bækr” yrði J>etta
litla kver inn óþarfasti (lkatekis-
mus”, sem prentaðr hefir verið.
Ekki vegna þess, að kenning hans
er er ólútersk, langt frá; lesarinn
má vera grnnlaus um, að ég skoði
bók frá f>ví sjónarmiði. En barna-
lærdómskensian íslenzka fyrir 20
árum, að minsta kosti, endaði að
lokum á J>vl, eftir 8 og 9 vetra
stagl, að unglingunum var hleypt
út í heiminn, fullan freistinga, með
nokkrar fiéttprentaðar arkir í koll-
inum af punnuin lífsreglum og ritn-
ingargreinum snúnum hér og J>ar út
úr biblíunni til að sanna kyrkju-
setningar, á sama liátt og leikinn
málafærslumaðr saxar snndr oo-
snýr upp og niðr vitnisburði fyrir
dómi. Manni var aldrei veittr ko*L
á að koma f>essari innrættu tn'i tr
skoðun í samræmi við ne’na aðra
fiekking. Ekki svo að skilja, að is-
lenzka kyrkjan leysti barnafræðsl-
una ver af hendi en aðrar rótttrúað-
ar kyrkjur, líklega gerði hún f>að
eins vel, f>ví ((kverið”, sem ég lærði,
er mun betra en kver, sem ég hefi
lesið, og kend eru hjá öðrum kyrkju-
félögum, án tillits til f>ess, að mór
J>ykir enn vænt um bókina, sem
fyrst sagði rnér, að til væru á jörð-
unni margar miljónir manna, auk
mín og minna; að hver þeirra væri
minn náungi og ætti jafnan rétt á
„ „ , ______ biblíuhöfundanna u.n lögut. jarðar- um Þeimsemekki óttast að sjá
kærleik og f>jónustus6mi, og engan innar, svo hver sem J>á bók á, getr ,n(iti,,lrur gegn ýmsu f>vl, sein kent
f>eirra mætti fyrirdæma, f>ó hann flett bví uin> siálfr. Stundum veltir i,eiir verið 0g se
tryði öðru en ég; vænt um bókina,
sem fyrst leysti úr minni einföld-
ustu spurningu um aletirndan him-
Vér gátum f>ess um daginn, að
5sl. kyrkjufélagið kostaði að nokkru
leyti útgáfu Löybergs með J>ví, að
borga útgefendum f>ess blaðs stórfó
fram yfir ]>að sem prentun “Samein-
ingarinnar” væri verð árlega.
Dtgáfunefnd “Sam.” f>egir, sem
von var til, með kinnroða. Hún veit
að vér sögðum satt. En í stað f>ess
hevrist ofurlítil hrina úr Blleams
ösnu.
Vér höfurn enga ástæðu til að inn> f>v'í að hve andlega bláfátækleg
taka tillit til raddar slíkrar skepnu ; fr*ðsla sem f>etta\ar, \ar liún J>ó
, , .. , a öll sú mentún, sem kristileo kvrkia
bví að það er svo aikunnugt um, að l . J
. . j kostaði f>á upp á aðra eins pilta og
“sannleikrinn er ekki í henni.” I • ■ ■ c
Iinig, og f>ó einungis af tuviljun,
Vér skulurn að eins geta J>ess, að þv.j frá guðfræðis-sjónarmiði (lestra gera rangt”. Bétt breytni er afleið-
f>að er, eins og vita mátti, alveg ujip var margt af J>essu óparfa flekka ájing pekkingar og kærleika, sain
logið, að útgefendum HeimsJcringlu lærdóirisbók barna, sem höfundrinn
hafi, er hún (ITkr.) byrjaði, verið boð- hafði slett á hana af sérvizku, og
. 0 i margir reyttu hana upp rneð því að
ixi prentun bam. • , , , rr # ,r
r , stryka hana ut, svo truarbratrða-
En f>etta f>arf ekki um að f>rátta ken,lan yrði einlit
heldr, hvað gerst hafi fyrir mörgum , , .
’ s J B Katekrsnius Unítara eftrr M. J.
og f>ví fylgir kverinu, bókaskrá yfir arins á((guðs mynd inannsins” Jí III.
rit nokkurra góðra höfunda, f>ar j kafla., 20 bls., er næstum sjiaugileg,
sem grundvöllinn, ástæðurnar fyrir einkanlega af þvf hann er sterkr
svörunum í bæklingnum, er að Uarwinisti á 16. bls. i saina kafla.
finna. Sum þessi rit eru eftir lieims- í sjálfu sér er það full-heiðarlegr
fræga höfunda inna mentuðustu titill fyrir manninn, að kallast ((æðn
þjóða, Englendinga, Þjóðverja, ^ skepna” eða ((æðsta skepna”, og það
Frakka, svo sem þá Darwin, Spen- ; er líka titill, sem lítill vafi leikr á,
cer, Strauss, Renan, menn, sem þó að hann eigi með réttu. Guðs-
þeir aldrei gæfu í skyn á titilblað- j myndar-nafnbótin er aftr nokkuð
iuu á bókum sínum, að með sínu efasöm, og það hefir verið ágrein
starfi byrjuðu nein aldarnót, höfðu ingr um, hvort maðrinn ætti það
þó hahð nj'-tt tímabil í heimi menta andlegri eða líkamlegri lögun sinni
og vísinda, áðr en góðfúsir lesendr að þakka, að hann náði sér í þenn-
höfðu lokið seinustu opnunni i rit- an theologiska titil. Og þó að tek-
urn þeirra. Flestir eru höfundarnir ^ in væri upj> skýring höf. á nafninu,
mjög merkir, svo sem Liibbock, sem er sú laiig-viðkunnanlegasta,
Emerson, Lecky, og hver sá, sem að maðrinn só líkr guði að greind,
hefði kynni af, þó aldrei væri nema siðferði og anda, þá verðr maðr þó
nokkrum þeirra, færi varla alveg á á endanum hálf-leiðr á hugsuninni
mis við þann andlega gróðr, sem um þessa löngu, sviplíku, marg-
þroskast við lestr góðra bóka. endrteknu skríjiamynda-útgáfu af
Þessi Katekismus er þvf eiginlega sjálfum fullkomleikanum. Neðan-
engin tíðkanleg Barnalærdómsbók; undir þetta, og jafnvel fleira í kate-
hann er nokkurs konar lykill að kismusnum, sem höf. sjálfr varast að
góðra bóka skáp, eihs konar leiðar- setja frain neina tilgátu, t. a. rn.lík
vísir til að bera upp fyrir sjálfum ! amann, sem Kristr birtist í eftir uj>j>
sér trúarspurningar svo skipulega, risuna—þóþað só samkvæmt Spiri-
að up.p á þær fáist svar, sem eitthvað tistum og jiostulanum Páli—, vil óg
hefir við að styðjast, eins langt og helzt rita höf. eigin orð: ((Þekking-
nokkur Únítari ætlast til að spyrja in sprettr af reynslunni, en hingað
þurfi, og með bókaskránni bendir til höfutn vér skki haft neina
hann til, hvar svörin finnast eins reynslu, sem geti frætt oss umþessa
greinileg og rökstudd, eins og þau ^ hluti”.
geta fengizt enn se.nkomið er Þar1 Þýfiinff hr B Pétrsso„ar & bœkl.
að aukl eru svörlní bæklingnum ingi þessumj er málflækjulaus og
sjálfum oft býsna glögg. Þann.g' auðskilin peim> sem 4 allIiað j)orð
er í III. Kafla. 17. bls. munrinn á ski,r lslenzku. Prentvillur þær, er
skynse.ni mannsins og dýranna iH.læsir menil kynuu að stranda ft
grennlega framsettr, einmitt þar eru Þessar; & y b,8 ? ^
sem mörgum höfu.idu.n hættir við guöi fyrir guói. 41 bIs svar „ ft
að *efa UPP f heimspekilegum orða- 8. spurn. uppreit> f rir upprei8n.
vöflum. ÍIV. kafla27. bls.erstuttj42. bjs. 20. spurn.: lti verið, fyrir
oggagnort fra.ntekið: ((að biblían til veri^ og á 45. b]s. svar up ft
kenn. það, sen. vér vitum er ósið- g spurn.. faHij fyrir faiu StýJlín,, 1,pfl
legt, ranghermi sögu og vísindi og er skýr.
mótsegi sjálfri sér”. Og í bæklinj;n- ,
um sjálfum er tilfærð niótsögnin T>að er vel varið tuttugu og fiinm
um fæðingarstab Krists og ímyndur. <e,lt,,m fýr,r Þetta litla kver, af öll-
tvennt, og var höfðinginn sjálfr, „The
white moon“ (hviti máninn), einn al' þeiin.
Jósep særðist á höfði af ör, en rétt á
eftir skaut hann á höfSingjann, liitti
hann í hnéð, svo hann fótbrotnaði, og var
hann síðan tekinn höndum. Flýðu þá
allir Indíánar, er þeir sáu foringja sinn
fallinn. En þafi má telja víst, atS her
öll liefði verið strádrepin
stWOmri stundu, ef „Hvjti máninn" hefði
hefði eigi náðst, af því margir voru um
einn. En þegar foringjarnir eru úr sög-
unni, hirða inir aðrir Indíánar eigi um
að berjast, eða hafa sig í hættu. Um
þessar mundir mæddi-t Jósep af blóð
rás og va' síðan af mönnuin sínum fluttr
til læknis. Sár hans gréii skjótt.
Indíánaforinginn var lika græddr, yfir
heyrðr, dæmdr til dauða og hengdr. Af
Indíánum féliu 100 manDS, en af inum
hvítu 16.
Indíánar hafa enn boga og örvar, að
eins sárfáir liafa byssur. Þeir eru mjög
Serhver yðar, sem þarfast.?ódrar sauma-
velar og hefir enn eigi fengis neina af
þessuin nyustu, beztu og fulikomnustu
er beðin af! gera svo vel að snúa sér með
postspjaldi til Mr. G. E. Dai.man, 457
vissir að hæfa með örvnm sínum, e:i bætnúrh'JrfiniM'íwn!^1^1*11 M a'X
„“j*. _u/ P°ríuin yðarmeð þvi a-Sselja y*Rr
árum; hvað kostaði prentun og papp-
Savage er auðs^'nile^a ritaðr með
ír in sWustu ár ?Og hverji m öðrum tilgangi, i tilliti til fræðslti,
varþá boðið að vinna verkið. Vildi en íslenzku kverin. Hann ætiar sér
að andleguni trésoldáta á l.jólum og
. þaðse,n ibækbng„umste,.dr,hljóti stren^ sem eitthvert kyrkjufélag,
nú annað hvort útgáfunefndin, eða, að leiða nemandann mn á braut að vera hárrótt og ekkert nenia það. eða jafnvej stjóriiarflokkr
þess, þá flór- í meiri Pekkingar>
að minsta kosti
H eimskan Heima.
Merkis-blaðið “Austri” flytr í 4.
bl. þ. á. lesendom sínum svo hljóð-
andi fregn frá Ameríku :
“Löggjafarþingið í Massachusetts
í Bandaríkjunuro hefir nýlega lög-
leitt það nýmæli eftir langar og
djúphygnar umræður, að hverjum
borgara skyidi þar heimilt að drekka
sig út úr, svosein hann hefði frekast
lyst, tvisvar á ári hverju. án þess að
hann þyrfti að óttast lögregluna.”
Vér skulum að eins bæta þvi við,
að Massachusetts er aðalaðsetrsstaðr
innar æztu mentunar í Bandaríkjun-
um, og að höfuðborg þess ríkis er
kölluð Aþenuborg Bandaríkja.
Ef annars ritstj. ((Austra” er mjög
þyrstr eftir álíka áreiðanlegum
fregnum og þetta, þá þyrfti hann
ekki annað en fletta upp gamla
ef hún er of “fín” til t t
. . ! víða, þar sem trú kyrkjunnar, sairan
dyrið Bileams asna svara því blátt á- , . ”
J og vísindin beygjast í krossgötur.
fram og vffilengjulaust ? ■ Hans aðalkostr er, að leiðbeina
Vel að merkja—svara því með j mönnum til að vita og skilja svo
einhverju öðru heldr en : “bö-ö-ö„? margt afinu nýjasta og bezta. Niðr-
stöðunnar af inni skörpustu biblíu-
rannsókn vorra tíma getr hann víða,
t. d. í svörunum í IV. kaflanum.
Og hvaðsvo sem rétttrúnaðrinn æp-
ir um vantrú, guðleysi og Twhingeu
skóla, þá eru svörin í bókinni hóf-
satnleg og ekkert nema það, sem
kannazt er við af sívaxandi fjölda
mentaðra nianna að mestu leyti, og
sem að nokkrum tíma liðnum verðr
viðtekið álit alls þorra kristinna
manna, hver áhrif sem það álit þá
kann að liafa á kyrkjur og trú
inanua. En að útvíkka sjóndeild-
arhring óskygnra manna á jafn-
skuggadrungalegu landi og kyrkju-
trúin er, eins glögglega og vera
þyrfti, verðr ekki gert á liðugum
60 blagsíðuin, litlum og gisprentuð-
um. í því liggr óþarfi sá, sem af
bók þessari gæti stafað. Af ís-
lenzkri lærdómsbókar-kenslu leiðir
nógar andlegar skemdir, þegar trú-
arbröggunum einum er troðið inn í
höfuðið á unglingunum, eins og
snælda er sett í rokk, án tillits tií
þess, hvernig löguð eða hvorl þau
flett því upp sjálfr. Stundum veltir hefir verið sem menn hafa f-
höfundrinn um vallgróiiuin kyrkju- mJ,,dað sór> eðr trúað á hingað til.
kenningum, svo fáort og léttilega, ilauð vana-trú er gagnslaus fyrir
að það er kýmilegt, eins og í X. líf’ tU annars heima A hhn
kaflanuin, bls. 59, f svarinu upp á ekkert fyrirheit að aa?hja, svo kunn-
spurninguna: Hvort dauðinn sé “K* sé' Ekkert a,,dlegt líf Þrífst
hegning fyrir syndina. ((Nei, hann vlð Pað að Þy!Ja alt af upp sömu
átti sér stað meðal inna óæðri dýra tr6arjf‘tningar °g stauta SÖ.nu post-
áðr en nokkrir menn voru til að illurnar’ hver sannar nK sáluhjálp-
legar, sem þær kunna að vera,
freinr en hjá katólska rnanninum,
sem lætr páfann skamta sér hvað
hann megi lesa. Skoðanir, sem eru
sniðnar utan á inann, eins og frakki,
slitna upp fyr eða síðar, hve vel
sem þær kunnp. að fara. Og það er
nærri óskiljanlegt, að nokkur skuli
gera sig ánægðan með það fyrir sig
eða börn sín, að láta gera sál sína
kvæmt kenningu kversins og í ((fram
tíðinni geta nieiin vonazt eftir að
hungr og drepsóttir, lestir og glæp-
ir fari þverrandi og vor æðsta skylda
sé ]>að: að gera það litla sem í voru
valdi stendr, til að koma lífskjörum
mannanna í það horf”.
Ekki er þó svo að skilja, að alt
hnykkir
til og frá, eðr Iætr standa í sörnu
sporum eftir sinni eigin vild.
Stephan G. Stephanson.
Slík skóðun á að eitis við rótt-trúar
katekismusa, hún er þeirra viðhald.
Ég get því ekki fallizt á kenning
bæklingtins í Vl.kafla 42. bls, að (ið ^
illa sé ekkert annað en vanþekking ________, » ________
á guðs lögum og vanrækt í að halda !
f*“", - ^ íslenzkr lyga-skrumari
kunnugr alt í frá doguin ((Njólu . " ~
Auðvitað leiðir alt böl mannanna af !----------------
því, að þeir eru ófullkomnir að j 1 „Austra“ 12. Marz þ. á. er bréf
þekking sern öðru, en reyndar er dagsett á Raufarhöfn 9. Febr.þ. á.,
sú staðhæfing ekkert svar, ef tala á sem margir hér vestra miitiu hafa
um siðferðislega ábyrgð ins illa í gaman að lesa. Og af þvf að
heiminum, hún er að eins tilraun til „Austra“ sjá nær engir hér vestra,
að þurka út spuriiinguna. Eða er setjum vér það liór. Það hljóðar
svo :
f>að má oft bera bær af sér með skildi,
því (aer sjást á fluvinu. — Það er aldrei
hægt að tryggja Indíána til fulls. Af
peim eru nú víðsvegar uin Aineríku
.lálega 9 niiljóiiir. — Fyrir frammistíiðu
sína var Jósep sæmdr silfrmedalíu, sem
er fullum priðjungi stærri en tveggja
króna peningr. Á henni stendr öðru
megin: Medal with honor to J. Josephson
F. 8. A. (fellow of the sociey of arts)
p. e. metSlimr ípróttarélagsins, en hinu-
megin er nafn Bandaríkjanna og örn,
er sitr á örvum.
Eftir þetta fór Jósep til Winnipeg og
var par við verzlun; hafði pá veritibú-
inn að græða töiuvert fé í Bandaríkj-
unum. Hans er getið í „Heimskringlu“
nœstliðið vor: „Harðr Þingeyingr“,
og par er sagt frá því er hann átti i
höggi við Aineríkanskan verkstjóra, sem
ætlaði að svíkja hann, en tókst pað ekki.
í Winnipeg brutust bófar nokkrir inn
í verzlunarbúð hans og stáiu vörum
meðan hann var fjarverandi, Og aftr síð-
ar, er hann var kominn heim, brutu peir
upp búð haus til að stela, en vissu
ekki að hann var koroinn. Hann tók
hraustlega á móti, barði pá og fékk pá
dregna fyrir lðg og dóm. Sumt af pýf-
inu náðist aftr, en pað var samt orðið
skemt, en sumu búið að farga. Um
petta er getið i „Heimskringlu“.
Frá Winnipeg fór Jósep til Montrea).
Þaðan til New York og paðan til Frakk
lands, dvaldi par í 3 vikur og fór pað-
an til Hollandi (Rotterdam og Amster-
dam) og var par rúman hálfan mánuð;
paðan til Noregs, var par í 17 daga og
fór paðan með skipi til Austfjarfia.
Saga pessi inun söun vera, pví ég
sjáffr séð medalínna og örið á
höíðinu á manninum eftir örina“.
Vór skulum bara bæta því
Ið ísl. verzlunarfélag,.
sero hefir búð sína að 337 Logaii
Street, er að löggilda sig, og er um
leið á förum út í inn Arneriska verzl-
arheini, ineð þeim fasta ásetningi að
gera í þad minstu einsvel og nokkur
önnur verzlun þessa bæjar, svo fyrir
utanfólagsriienii sem félagsinenn.
Því gerist hér með kunnugt, að eng-
um sanngjörnum samningstilboðurn
verðr neitað. Ásamt selr félagið
hveiti og fóðr allskonar.
í umboði félagstns
ST. ODDLEIFSSON.
STULKURI
vorár ágætu
3
Singer Saumavélar.
H“Vefr yðr allar upplýslngar um
pær. kiris og allir vita, eru pað beztu
saumaveiar, sem *il eru.—Um 11 miljónir
vela hofum ver selt,—3 af hverjum 4
saumavélu n, er seldar vóru í heiminum
siðastl. ar, voru Singer’s.
Borgunarskilmálar mjög léttir
Fyrir tilmæli Mr. Dalmans heflr fél.
latið prenta a islenzku leiðbeiningar um
notkun peirra, Látið hann njóta bess og
kaupiö af honum. b
Tle Singer imi Co.
W. D. ROSS. Manager.
WINNIPEG.
Eftir skólabókum
og skóla-Aöldum
farið til ALEX. TAYLOR.
472 MAIN STR., WINNIPEG.
ekki ið illa í náttúrunni utan við
oss, í sjálfu sér illt fyrir það, þó
menniruir hafi með margra alda á-
reynslu, blóði sínu og tárum, lært
„Raufarhöfn, 9. febr. 1892.
Rétt fyrir jólin kom hingað maðr frá
Aineríku, Jósep Axfirðingr. Hann heflr
að brjóta J>að á bak aftr aða skjót- verið liðug 5 ár í Ameríku og verið
ast undan höggunum, eins og þræll le,1Sst ■ snðHiliita Bandaríkjanna (Texas),
undan svipuól böðulsins, ímyndi
maðr sór á annað borð að gæzkurikr
veritS þar við skofanám á vetrum og
oerzluu ásumrin, lært herpjónustu,orð
ið undirforingi og lent í hernatSi við
kraftr stjórni heiminum og að menn Indíána.Q Var hann eitt sinn með her
kunni nokkurn greinarmun á róttu
og röngu? Landslög ætlast til, að
tillit só tekið til afleiðinga einungis,
en siðferðis-lögmálið ristir dýpra.
Svo er og í I. kafla, 7. bls., þar sem
sagt er: að trúarbrögð séu nauðsyn-
legust allra hluta, af því þekkingin
á því valdi, sem opinberast í heim.
inum í kringum oss og í sjálfum oss
nokkurn tfma geti orðið honum eig-log á réttu sambandi við það hvíli
flokk siun, 85 manns, á svæði, þar sem
smáhópar af Indíánum höf-Su gert ný-
byggjurum óskunda, en peir fiýðu jafn-
óðum eftir pví sein herflokkrinn nálg-
aMsLJíOg söfnuðust saman í einn hóp,
pangað til þeir vóru orðuir um 500 manns
samiin; pá réðust þeir á hersreitina. 81ó
pá í harSa orrustu. Jósep hafði raðað
mönnum sínum á eyrarodda, sem gekk
út í elfu eina, svo eigi yrði pe'r sóttir
nema frá elnni hlið, féllu þá eitt sinn
við,
að Jósep þessi var aldrei á neinum
skóla í þessu landi. Hann var
sterkr maðr og hraustr, en níðlatr,
og gekk því á mála sem óbrevttr
hermaðr í Norðr Dakota (til Texas
hefir hann aldrei komið), flæktist
við það nokkra mánuði, var svart-
holaðr fyrir brot á góðri reglu ;
strauk síðan hingað norðr yfir landa-
mærin, setti hór upp litla ávaxtabúð
á götuhorni, hafði lítið að selja, enda
seldi sárlítið sern ekkerf. Einu or-
ustur, sem hann háði hér við liðsafn-
að, var við götusrráka, sem jafr.an
var heldr uppsigað við þessa fárán-
legu fígúru. Eftir ófrægilegan við-
skilnað við verzlunina, strauk hann
héðan frá skuldutn, og fór haldu
höfði gegn um Bandaríkin.
Medalían er náttúrlega óbreyttr
silfrdollar Bandaríkjanna, sem Josef
hefir látið sverfa inótið af öðru meg-
in og grafa svo á nafn sitt og lyga-
titil.
PÓLSKT BLÖD.
(Þýzk-pólsk saga þýdd).
ST. NICHOLAS HOTEL,
Cor. Main und Alexander Sts.
Winnipeg, - Man
Beztuvínföng. Ágætlr vindlar. Kostr
og herbergi að eins $1 á dag.
D. A. McARTHUR, eigandi.
HOTEL DU CANADA,
184—88 Lombmd Street,
Winnipeg, - Man.
H. B E N A R D, eigandi.
Beztu vörur. Smá og stór,
sérstök herbergi.
OLE SIMONSON
mælir með sínu nýja
Scandinavian Hotel.
710 Main Str.
Fæði $1.00 á dag.
THE KEY TO HEALTH.
tTniock') ai! the ciogged avenues of tL_
Bowets, Kidnðys and Liver, carrying
Oif (1-adup.Hy without weakening the sys.
tem, all the iiupurities and foul humors
of the a^cretions; at the same time Cor-
recting1 Aeidity of the Stomach,
curing1 Biiioúsness,. Dyspepsia,
Headaehes, Dizziness, Heartburn,
Constipation, Dryness of the Skin,
Dropsy, Dimness of Vision, Jaun-
diec, Salt Bheum, Erysipelas, Scro-
fula, Fluttering of the Heart, Ner-
vousness, ar.d Gencral Debility :all
these and muny other similar Complaints
yield to the ha.ppy induence of BURD0CK
BI.OOD BITTEiV'..
For k • '■> : !J Peaters.
T.MILBTJB^ ^tors, Toronío.
(Nei, jeg læt ykkur ekki heyra pað’.
(Og ekki heldur mig, Becky?’ mælti
Proczna.
Hún sneri sjer skyndilega við og
leit frnman í hitS brosandi andllt Janeksj
og vafði svo lilægjandi höndum sínum
nm handlegg hans.
• í'ettle RasL,
x tion, Pimples,
J to the Head,
J plexion, Sa 11
, * Head, 8crof
, a ache, Skin Dis-
| $ Stomach.Tiied
(JÚ, pú skait fá að lieyra pað Janek. 1 S ÍÍZtaS'oS’
• rI TABULES repulatc the stomach,
• x. 9°welg, purify the blood, aie pleas-
• *n.LÍ5>i„a* ’ eaff and alwayseífectual. A reliable
^ biliouRiiegs, Biotclies on the t'ace,
éoVJkA- ‘s J?ls«aae, Cntarrh, Colic, Constipation,
unronic Diarrhoea. Chronic Liver Trouble, Dia-
Detes, Disordered Stomach, Dizziners, Dysentery, ^
• ^y^pepsia, Eczeiua, Flatuleuce, FemAle Com- z
Piaints, Foul Breath, xteadæhe, Heartbur 1, IJives, T
Jaundice, Kidney Coruploints, Liver Troubles, Z
Lo«8 of Appetite, Mental Depieesion, Nausea,
En púmátteigi hlægja “t? mjer, pví pú
heflr glatt mig svo mikið .
^Þafl er svo, en hættum nú pessu
gamni’. Donat gekk nú á milli peirra
og var pa'é í fyrstu sem að djúpar hrtikk-
ur kœníú á enni hans. (Nei, vifi skulum
haldaspiliuu áfram, pví jeg get ekki I
með nokkru móti talað um skáldskap. !
Áfram! Við verðum a* ljúka við spilið.1
ÞatS voru'S pjer sem áttuð at> leggja út’. |
Tók liann nú með hálfgerðu valdi í!
haadlegg hinnar ungu stúlku og leiddi
hana að borðinu. öðrumegin var vegg- j
urinn og hinsvegar settist hinn ungi for-
ingi, líkt og lifandi varnargarSur. En
Proczna var nú ofaukiK.
Var nú spilað af miklu fjöri, og
mikil ferð var á Doininion-töflunum og
or dÍHPUHf* that
Painful Diges- #
Rueh of Blood •
S a 11 o w Com- •
Rheum, Scald ±
u).h. 8ick Head- T
ea»es,8our -
Fcelinpr.Torpid
Water Brasli
er eymptom
t eBults from
* impure blood or a faílure in the proper perform-
• ance of their functíons by the Ptomaoli, llver and
? intostines. Persons given to over-eating are ben- m
• efltod by takine one oabule after each mcal. A S
* contjnueduse or the RipansTabules is the surest X
^ cure foi- obstinate constipation. They contain X
• nothinnr that can be injurious to the most deli- *
* cate. 1 g-ross 1-2 gro&x $1.25. 1-4 crross 76c., *
1-24 prross 15 cents. Sent bg mt.ilposrage paid. •
Address TlíE RIPANS CHÉ
COMPANY,
^ P. O Box 672. New York.
r/^c^) ■
V A pamphlot of Informatlon and ab-
\stractof the iaws, Showing liow loj
\Obtain Patents, Caveats, TradeA
1 x Marks, CopyrightB, scnt Jrcc.j
^Addrwaa MUNN Sc COv
v‘i<> 1 Broftdwny,
New York.
S einni svipan 4 menn af Jósepi. GjörfSu ku ddkökunum, en lítið rætt saman