Heimskringla - 11.06.1892, Qupperneq 2

HEIMSKEING-LA OG OXJZDIICT, 'W"IZSr3SriX3EG, 11. TTTHSri 1802
Heimskringla
og ÖLDIIS”
kemar út á MiBvikud. og Laugardógum-
(A Semi-weekly Xewspaper pub-
lished on Wednesdays and
Saturdays).
The Heimskria^la Ptg. & Publ. Co.
étgefendur. (Publishers.)
Skrifstofa og prentsmiðja:
(61 LOMBARD STREET, • • WINNIPEC, MAN.
Blaðið kostar:
Heill árgangur........ $2,00
flálf ar árgangur........ 1,25
TJm 3 mánu'Sí............ 0,75
Gjalddagil. Júlí. Sésíðar borgafS, kost-
árárg. $3,50.
Sent til slands kostar arg. borgaor hér
$1,50.—Á slandi 6 kr, er borgist fyrir-
fram. Á NorSrlöndum 7 kr. 50 au. A
Englandi 8s. 6d.
inum vitskerðu mönnum, að komast höggva braut um skóginn, en vegr-
'á Selkirk-spítalann, par sem em j inn ólagðr enn, og f>ar var ein
sökkvandi for og fen, og varð víða
að stikla á fúnutn trékubbum, sem
$ar L ndireins og einhver kaupandi blaðs-
ins skiptir um bústað er hann beðinn ati
senda hina breyttu utauáskript á skrif-
stofu blaðsins og tilgreina um leið fyrr-
verandi utanáskript.
Aðsendum nafnlausum greinum verð-
ur ekki gefinn gaumur, en nöfn höf-
undanna birtir ritstjórnin ekki nema
með samþykki þeirra. En undirskript-
ina verða höfundar greinanna sjálfir að
til taka, ef þeir vilja að nafni sínu sje
leynt. Ritstjórnin er ekki skyldug til
afí endursenda ritgerfSir, sem ekki fá rúm
íblaðinu, nje heldur að geyma þær um
lengri eða skemmri tíma.
Upplýsingar um verð á auglýsingum
í „Heimskringlu” fá menn á afgreiðslu-
stofu blaðsins.
Uppsögn blaðs er ógild, sam-
kvæmt hjerlendum lögum, nema að
kaupandinn borgi um leið að fullu
skuld sína við blaðið.
Ritstjóri (Editor): JÓN ÓLAFSSON.
Business Manager: EINAR ÓLAFSSON
Hann er að hitta á afgreiðslustofu
blaðsins hvern virkan dag kl. 9 til hádeg-
Is og frá kl. !—6 síðdegis.
Auglýsinga-agent og innköllunarmaðr:
EIRIKR GÍSLASON.
(Advertisin^ Agent & Collector).
Utaráskript til blaðsins er:
Hie H •imsk.ringla PrintingáPublishingC
P.Q.Box30ö Winnipeg. Canada.
VI. ÁR. NR. 39. TÖLUBL. 299.
(öldin I. 51.)
Winnifeg 11, .Túní 1892.
— „BYÐUR NOKKUR BETUR ?“
Kafii úr bréfi frá Lögberge-félaginu fyr
ir liðugu ári :
„The Lögberg Printing & Pubi„ Co
(Incorporated).
Book & Job Printers.
Office 573 Main Str.
P. O. Box 368.
Wrinnipeg, Man, Jan. 26. 1891.
------------Blaðið [Lögberg\ liefir
ávalt verið hlynt Ottawa-stjúrninni,
og verði sanngjarnlega við það sícift,
ætlar það að styðja aftrhalds-fioJck-
xnn í Jtosningum þeim, sem nú fara
i hönd.---------------
Yðar einlœgr
SlGTB. JÓNASSON.
Mr. Colcleugh.
Svo heitir hann, pingmaðrinn, sern
verið hefir til pessa í St. Andrew-
kjördæmi. Hann leitar endrkosn-
ingar sem stjórnarfiokks-maðr, eða
að minsta kosti hefir flokkrinn til
nefnt hann; og pótt hann hefði
ekki, er vér vissum til siðast, lýst
yfir pví, að hann pægi kosninguna.
Stöku Selkirkingar hafa talsverða
matarást á honum, meðal annars
fyrir pað, hve mætr maðr hann sé
bæjarfólaginu.
Á pinginu í fyrra kom pað í ljós,
að geðveikra-spitalinn í Selkirk
væri of litill orðinn fyrir fylkið, svo
að hann rúmaði ekki nærri pví alla
pá geðveika menn og vitskerta, er
hjúkra pyrfti í fylkinu. Stjórnin
(in ráðvanda og sparsama) vildi pá
fá fé ($50,000) til að koma á fót
nýrri spítalastofnun fyrir geðveika
menn i Brandon. Þar var færi fyr-
ir hana að búa til nokkur ný
bætti handa ættingjum og vinum
ráðgjafanna.
Mótstöðuflokkrinn vildi heldr
stækka spítalann í Selkirk, auka við
húsakynnin. Sögðu peir menn sem
var, að eigi pyrfti að skapa ný em-
bætti handa nýjum umsjónarmönn-
um; umsjónarmenn inir sömu, sem
nú væri við Selkirk-spítalann, gæti
gengt inu sama starfi áfram, pótt
húsrúm ykist og sjúklingum fjölg-
aði. Það væri pví sýnn sparnaðr.
p”-. <• '- T,o~: v:—i ?>að rtcr botra
bættismenn allir og umsjónarmenn
væri vanir við slíka sjúklinga að
fást, heldr en að koma undir hjúkr-
un nýrra og alveg óvanra manna
Þannig mundi bæði fylkið og sjúk-
lingarnir hafa hag af pví, að eldri
spítalinn væri stækkaður, í stað
pessað stofnaðr væri annar nýr með
nýjum og ópörfum embættismönn-
um, er yrðu fylkinu árleg byrði.
En alt kom fyrir ekki; stjórnin
sat við sinn keip; og flokkrinn,
^fjárglæfra-flokkrinn” hennar,fylgdi
henni trúlega, til að koma á fylkið
pessum fylkisómögum, sem stjórn-
in purfti að forsorga.
Við atkvæðagreiðslu (með nafna-
kalli) greiddi Mr. Colcleugh at-
kvæði meó stjórninni, og pannig
móti pví, að unna bæjarbúum í
Selkirk peirrar atvinnu, sem leitt
hefði af aukning spítalans par.
í vetr er leið bar pingmaðr einn,
Mr. A. F. Martin (frá Morris) ,þær
sakir fram á hendr stjórninni, sem
Colcleugh pingmaðr er illa við rið-
inn. Svo er mál með vexti, að
stjórnin gefr út auglýsingar og
býðr mönnum að gera boð í, hvað
peir vilji selja lægst pær nauðsynj-
ar, er spitalinn parfnast. Þannig
var boðið til undirboðs á brauði, er
selja skyldi spítalanum. Tvö til-
boð komu til ráðherrans, er hlut
átti að máli (Mr. Smart); vóru pau
opnuð, og var annað tilboðið miklu
lægra; pað tilboð var frá stjóru-
hollum bakara í Selkirk. En í stað
pess að ganga að boði hans, pá var
frestað að gera út um tilboðin, en á
meðan kom Mr. Colcleugh upp til
Winnipeg, og par inn á skrifstofu
Mr. Smarts, og meðan hann var par
inni, var breytt tölunum í tilboðinu
pví er lægra var, verðið fært upp
um fimtung (20 prc.), en varð pó J
úr centi á pundinu undir hinu til
boðinu. Svo var tilboðið sampykt,
og fylkið eftir pví féflett tm fimt
ung alls verðsins til hagsmuna fyr-
ir stjórnholla bakarann.
Þegar Mr. Martin bar petta fram
á pingi, skoraði hann á pingið að
setja nefnd til að rannsaka málið,
og kvaðst við búinn að leggja sann-
anir fram fyrir máli sínu. En
stjórnin neitaði nefnd, og fékk
fylgi.fsíns flokks á pingi (meiri
hlutans), og Mr. Colcleugh sjálfr
greiddi atkvæði með stjórninni,
móti pví að sakargift pessi á hendr
sjálfum honum væri rannsökuð.
Maðr, sem hefði vitað sig sýknan
saka, skyldi menn ætla að hefði
fyrstr manna mælt með pví og
greitt atkvæði fyrir pví, að sakir
væri rannsakaðar. En Colcleugh
var ekki á pví máli!
Það er vert að geta pess, að blað-
ið Free Press, merkasta og út-
breiddasta blað fylkisins, segist
geyma á skrifstofu sinni eiðsvarin
vottorð til sönnunar sakargift pess-
ari.
fleygt hafði verið niðr í pvi skyni,
og hverju öðru, er fyrir fæti gat
orðið. Sumstaðar urðum við að
klifrast fram eftir hrísköstum, er
lágu í skógbrúninni, par sem saman
kom braut og skógr. Flestir af
peim sem í förinni voru, munu hafa
sloppið purfættir alveg; pað er
hvorttveggja um mig, að ég er nú
farinn að pyngjast og stirðna, enda
óð ég forina í mjóalegg, pótt ég
stiklaði sem bezt ég gat.
Fundrinn var fjölsóttr. Töluðum
við par, Mr. Baldwinson fyrst, og
óg á eftir. Vóru ræður okkar auð-
vitað ápekkar pví er við höfðum tal
að í Selkirk. Þó má pess geta, að
Mr. Baldwinson brýndi fyrir ný-
lendubúum, að mesta lífsnauðsynja-
mál nýlendunnar væri að sinni
hyggju pað, að koma upp gufu
skipabryggjum í nýlendunni. Ef
hann gæti sýnt, að hann hefði pá
tiltrú landa sinna hér, að peir kysu
sig fyrir fulltrúa sinn á fylkisping.
pá kvaðst hann pess fullviss, að
hann gæti útvegað peim hjá sam
bandsstjórninni fó til pessa, og
kvaðst hann svo öruggr í peirri
trú, að hann vildi lofa pvi hiklaust,
að útvega $10,000 fjárveiting peg-
ar á næsta fjárhagstímabili i pessu
skyni til byrjunar, eða leggja niðr
pingmennsku sína ella.
Eftir að við B. höfðum lokið máli
okkar, stóð Mr. Guðni Thorsteinson
frá Gimli upp, og tr.laði gegn kosn-
ing Mr. Baldwinsons.—Hann hafði
fylgt okkr frá Gimli á fundinn til
pess að halda uppi málstað Mr.
Colcleughs.
Við höfðum fengið Mr. Stefán
Ó. Eiríksson uvið Lækinn” til að
stýra fundi. En hann var annar af
vinnumönnum Colcleughs par I
bygðarlaginu, og talaði all-langt er-
indi úr forseta-sætinu gegn Mr.
Baldwinson. Báðir peir Guðni og
Stefán töluðu vingjarnlega mjög og
sanngjarnlega, og svöruðum við
peim aftr eftir föngum. Áttust mót-
stöðumenn pannig við i vinsemd og
bióðerni, og fór ið bezta á pví.
Að loknum fundi héldum við til
Gimli aftr um kveldið.
Það kveld komu peir Mr. Sig-
tryggr Jónasson og Mr. Jónas
winson. Þeir voru að minsta
kosti eins mikið riðnir við úrslit
gróðafólagsmálanna, eins og Jón
Júlíus. Ef hugsanlegt væri að gera
nokkurn greinarmun pessara priggja
manna í pví efni, pá mundi hann
verða sá, að Finney og Baldwinson
hefir aldrei skort neitt síðan félagið
leið undir lok; annar byrjaði á mik-
illi verzlun og reisti sór stóra búð,
pegar er félagið var komið á höfuðið,
en hinn keypti sér íbúðarhús fyrir
nokkuð á 2. púsund dollara, en J.
Julíus hefir jafnan verið bláfátækr
maðr“.
Eftir að hafa lesið ofanritaðan rit-
stjórnarkafla, datt mér í hug máls-
háttrínn: „Sögvís maðr er sjaldan
sannorðr“. Ritstjóranum hefir óafað
hugkvæmst að heppilegt mundi, við
petta tækifæri, að gera nokkrar
dylgjur um afdrif Gróðafélagsins
gamla, ef ske kynni að einhverjum
fylgifiska ritstjórans, sem ekki eru
sögu gróðafélagsins kunnugri en
ritstjórinn sjálfr, gæti hugsað sér,
að nú væri tækifæri fyrir pá, gegn-
um pað mál, að kasta skugga á ping
mannsefnið, B. L. Baldwinson, en éa
er viss um að pað tekst ekki.
Það annars gegnir stórri furðu, að
ritstjórinn, sem svo mikla stund hefir
lagt á sögvísi, skyldi ekki, sem skyn-
samr maðr kynna sór sögu Gróðafé-
lagsins svo vel, að hann við petta
tækifæri gæti gefið lesendum Lög-
bergs ljósa hugmynd um, hvernig
sá félagsskapr var og hvernig hann
endaði; með pví eina móti hefði al-
menningi gefist tækifæri á að sjá,
hversu eglilegt pað var, að Finney
og Baldwinson hafa aldrei skort
neitt síðan Gróðafélagið fór á höf-
uðið, par aem Jón Júlíus hefir alt-
af síðan verið bláfátækr maðr.
Eg ætla mér ekki að gera margar
nó miklar athugasemdir við pessar
dylgjur ritstjóra Lögbergs, en að
eins skýra honum ásamt lesendum
blaðs hans frá pví, að allar eignir
Gróðafélagsins voru undir nafni Jóns
lúlíusar og einkis manns annars, og
að mestr hluti fólagseignanna sam-
an stóð af bæjarlóðum, húsum og bú-
jörðum, sem hann hafði keypt undir
sínu eigin nafni og borgað fyrir
með peningum peim, er fólagsrnenn
sjálfir afhentu honum, og sem hann,
samkvæmt vilja og vitund allra fé-
lagsmanna, varði til landkaupa og
húsabygginga. Enn fremr vóru all-
ar pessar eignir registrered undir
nafni J. Júlíuiar. Hvernig áttu nú
Finney og Baldwinson að hafa náð
haldi á eignum félagsins ? Eg segi
ómögulega nema með viljaog vitund
Jóns Júlíusar, og pó er ritstjórinn
að afsaka Jón Júlíus, sem hann og
hefir fullan rótt tii að gera, og óg
er ritstjóranum alveg samdóma í
pví, að Jón Júlíus skildi svo við
Gróðafélagið, að hann átti lítið
annað en fötin sem hann stóð í,
og peir sem hafa grunað J. Júlí-
DEEGASS
Klædasolubud
KARLMANNA ALULLARFÖT $500
DRENGJA ALULLARFÖT - - $200
BUXUR
$100
HATTAR AF ÖLLUM SORTUM.
SK1 RTUR, HÁLSBINDI, T Ódýrasta í
SILAR, NÆEFÖT j borginni.
Uppbodssnln n liverjn kveldi.
Deegans
Ued Store.
54í> Jfnin Str.
TIMBUR, - -
- BRENNI -
- - OG KOL
kunningsskapr er nú með peim J.
Júlíusi og ritstjóranum.
Eg efast ekki um, að næst pegar
ritstjórinn kemr með dylgjur um
Gróðafélags-afdrifin ogefnalega vel-
gengni mína og Mr. Baldwinsons,
pá verði hanr. orðinn sannfærðr um,
að usögvís maðr er sjaldan sann-
orðr”.
Eg fyrir mitt leyti tek mér ekki
nærri pessa ómannlegu álýgi rit-
stjórans, vegna pess að maðrinn
prátt fyrir alla mentun, sem keypt
hefir verið á hann, er pó einn af
hinum allra ómerkilegustu, og jafn-
framt einn af okkar ópörfustu ís-
lenzku mönnum vestan hafs, sem
ekkert liggr eftir, sem með róttu
geti kallast gott og fagrt, hvorki
til orðs né æðis.
Eg hefi aldrei skoðað ritstjóra-
roðið sem leiðandi mann vor á n.eð-
al, vegna pess að starf hans, síðan
hann kom hingað vestr, hefir að
mikiu leyti miðað til pess, að draga
anda og hugsun manna ofan í forar-
rennu mannlegrar niírlægingar.—
Enn fremr er ég sannfærðr um, að
dylgjur ritstjórans eiga ekki beinlín
is að skaða mig, og pó svo væri, pá
mun óg reyna til að standast áhlaup
hans og illdylgi, pví mé'- stendr al-
veg á sama, hvorummegin r... hann
ríður, heldr er nú leikrinn gerðr til
að rýra, ef mögulegt væri, mannorð
Mr Baldwinsonar, par hann nú er
að sækja um pingmannsstöðu, pó
ekki fyrir sjálfan sig, heldr fyrir
pjóðflokk vorn,Manitoba-íslendinga.
Af pví að ritstjóra-ræfillinn gat
ekkeri fundið að pingmans-efninu,
er rýrt gæti álit hans I augum kjós-
endanna, pá hefir honum sýnzt að
gera pessu óheiðarlegu tilraun, ef
ske mætti, að einhver sá hittist, er
öllu slaðri trúir, en ég vona að tím-
inn sýni og sanni ritstjóra-ræfiinum
pað, að in svívirðilega viðleitni
hans í pví að eyðileggja mannorð
Mr. Baldwinsons með dylgjum sín-
um, verði innan skams endrgoldin.
Eitt er víst, og pað er, að langt
verðr pess að bíða, að mannkostir 19»>0 galloil,
ritstjóra Lögbergs komist á sama eru pess verð að tekið sé eftir peim.
BRAULT & CO.
513 MAIN STREET.
E. WALL & CO.,
Central Ave. East, Cor. Yictoria St.
Allar tegundir af timbri, lathi og
pakspæni. hurðum og gluggum til
sölu með lágu verði og auðveldum
skilinálum fyrir pá sem langar til að
byggja.
E. F. RUTHERFORD,
Manager.
P. BRAULT & CO.
SEM FLYTJA INN
Yinföng og Yindla,
— eru nú fluttir til —
513 llain Streett,
dálítið norðar en þeir voru áðurr
GEGNT CITY HALL.
Innlendu vínin sem peir hafa og
seld eru a
stig sem Mr. Baldwinsor.s, pað er |
að segja, ef kostir beggja eru rétt
metnir.
DOMINION-LINAN
Bergmann skipstjóri að Gimli, og us urni að hafa farið með eignir
Smápistlar
frá Jcosninga-leiðangrinum.
IV.
Icelandic River, á Hvítasunnudag.
Hingað er ég pá kominn, og sit
eni* hér í góðu yfirlæti hjá góðum og
gömlum Austfirðingi, Nafna mínum
Guttormssyni frá Arnheiðarstöðum í
Fljótsdal.
En til að taka par til máls, er
fyr var frá horfið, pá hóldum við
Mr. Baldwinson fund á Fimtud. 2.
p. m. í skólahúsinu við Víðirána.
Við fórum pangað gangandi frá
Gimli, og er pað slitróttr vegr.
Nýi pjóðregrinn er fullger á smá-
köflum á peirri leið, og vóru peir
kaflar góðir yfirferðar nú. Á öðr-
um stöðum var að eins búið að
með peim Mr. Jónas Stephanson
frá Gimli. Komu peir á bát frá
Selkirk, og vóru sendir af stjórnar-
flokknum til að veita okkr Mr.
Baldwinson eftirför og vera á öllum
fundum, sem við héldum, og mæla
par máli stjórnarinnar á móti okkr.
Daginn eftir, á Föstudaginn, höfð-
u n við fund á Gimli í skólahúsinu
par. Fyrst talaði Mr. Baldwinson,
og ég á eftir, og tók Mr. Sigtr.
Jónasson æði-oft fram í mál mitt, en
pó í allri kurteisi, og ég get heldr
ekki sagt, að ég væri mjög órifr á
að leyfa pað.
Að loknu minu máli talaði Mr.
Sigtr. J. all-langt erindi, og svaraði
ég pví aftr. Mr. G. Thorsteinson
og Mr. Jónas Stefánsson töluðu og
af sömu hlið, og svöruðum við
pvi.
(Meira).
eða peninga úr félaginu, hafa gert
honum stórlega rangt til. £>að er
sjálfsagt engum manni kunnugra
um fátækt hans en einmitt mér.
Og svo á sama tíma skal ég játa
pað, að hvorki Júlíus né aðrir félags
menn hafa orðið fátækir af peirri
ástæðu, a* Finney og Baldwinson
hafi á einn eðr annan heiðarlegan
eða óheiðarlegan hátt farið með úr
félaginu eða af Gróðafélagseigninni,
hvorki i fasteign, peningum né öðr-
um munum, meira en að réttu hlut-
falli við aðra meðlimi pess félags.
En gerum nú ritstjóra-rægsninu pað
til geðs, að láta Finney og Baldwin-
son hafa farið með stærri fjárhlut
úr félaginu en peim að réttu bar,
Ég ætla ekki að eyða fleiri orð-,
um á manngarminn að sinni og má
ske aldrei framar, pvi við mann j
eins og ritstjóri Lögbergs er, er selur uPrepaid”-farbrjef frá
naumast orðum eyðandi, pvi pað landi til Winnipeg:
dregur mann ofan í agg- og prætu-
dýkið, par sem andi ritstjórans er
og hrærist.
Is-
Winnipeg, 7. Júní.
Finney.
Frá lesborðinu.
gætipað i nokkru bætt málstað J. 8V°: ^ *Ö JÞ6S8Í einken”i
mannshandarinnar, sjást sífelt á fot-
RADDIR ALMENNINCS.
Til Lögbergs.
í hvítasunnunúmeri stjórnarblaðs-
ins Lögbergs stendr svolátandi
greinarstúfr :
„Af pví að mörgum af löndum
vorum er vafalaust ókunnugt um af-
drif pess félags (o: Gróðafélagsins),
með pví að langt erumliðið síðan
pað leið undir lok, pá viljum vér
ráða mönnum til, að leita upplýs-
inga um pað efni hjá Friðfinni Jó-
hannessyni, Finney og B. L. Bald-
Júliusar, par hann var maðrinn, er
hafði umráð og hélt eignarrótti á
öllum eignum félagsins, hann hefði
eftir pví að dæma orðið að lá»a Fin-
ney og Baldwinson hafa pað, vit-
andi pað, að hann var að gera
rangt gagnvart öðrum félagsmönn-
um. Nú, ef svo hefði verið, hvern-
ig gæt' í>á ritstjórinn annað en á-
sakað Júlíus eins mikið og Finney
og Baldwinson.
Hugsunarfræði ritstjórans stendr
ekki á lágu stigi!!!
Verði nú ritstjóra-rægsnið og
peir, sem vildu fá greinilegar upp-
lýsingar urn afdrif Gróðafélagsins,
ekki ánægðir með pessar skýringar,
pá vil jeg benda þeim á J. Júlíus,
pví hann er maðurinn, sem getr
gefið fullnægjandi skýringar, peim
sem vilja og þurfa; hann er maðr-
inn, sem skamtaði bæði mór og öðr-
um; enda mun það nú auðgert fyrir
ritstjóra Lögbergs, par all-góðr
— Dr. Louis Rohinson, er ár-
ið sem leið skaut svo mörgum
mæðrum skelk í bringu með pví
að gefa út myndir af nýfæddum1
börnum, par sem pau héngu á hönd-!
unum, til pess að sýna ættarmót- j
ið með þeim og arabel-öpunum,
heldr enn áfram rannsóknum sfnum !
í pessa stefnu og kemr nú með j
mynd af ungbarnsfæti, sem sýnir,
að fætr peirra eru líkari höndum!
en fótum fullorðinna manna. Hann i
kemst að peirri niðrstöðu, að vöðv-
ar þeir á fótunum, sem mætti nefna
gripvöðva, hafi ekki getað mynd-
ast af neinum mannleguin pörfum,
og séu alveg gagnslausir fyrir villi-
menn og siðaðar pjóðir, og segir
Fyrir fullorðinn, yfir 12 ára $40,50
— barn 5 til 12 ára .... $20,25
— barn 1 til 5 ára ..$14,25
Sömuieiðis farbrjef frá Winnipey til
lslands:................#78,50
að frádregnu fæði milli Skotlands
og íslands, sem farpegjar borga
sjálfir 2 kr. á dag.
Menn snúi sjer til
B. L. BALDWINSON,
IMMICRATION-HALL WP.
ORTHEBIT
RACIIFC. R. R.
um ungbarna, og jafnvel líka lín-
urnar, sem ætíð eru þessum grip-
uöðvum samfara, færir oss heim
sanninn um, í hvaða my»d sem vér
svo höfum verið áðr, að það er
ómögulegt héðan af að skoða mann-
inn óskildan dýrum jarðarinnar.
TJm svertinyja í Pandarikjunurn.
Svertingjar hafa nýlega sent full-
trúa til tals við forseta Bandaríkj-
anna. Deir segja að ástand svert-
'ngja Þar orðið ópolandí sökum
grimdar ius hvíta skríls, sem meti
líf svertingja svo lítils, að peir berji,
skjóti og hengi pá, ef þeim ræðr
svo við að horfa, þótt þeir hafi
ekkert til saka unnið. Og víst er
um það, að þjóðernisrígrinn er orð-
inn svo ríkr sumstaðar í suðrríkj-
unum, að heldr horfir til vandræða.
Leynifólög meðal svertingya eru
óðum að fjölga, og óánægjan yfir
HENTUGASTA BRAVT
—til—
ST. PAUL,
MINNEDPOLIS
Og allra staða í Bandaríkjum og Canada.
Pullman Vestibuled Svefn -vagnar
og borðstofuvagnar með öll-
um farþegjalestum
sem ganga til
T0R0NT0, MONTREAL
og allra staða í AUSTUR-CANADA
gegnnm St. Paul og Chicago.
Tækifæri til að fara í gegnum hinn
nafnkunna ST. CLAIR TUNNEL.
Flutningur sendist án nokkurar
tafar. Bnginn tollrannsök-
un vi« höfð.
FARBRJEF TIL EVROPU
með öllum beztu línum. Sjerstök-
svefuherbergl fyrir þá sem
þess óska.
Hin mikla “Transcontinental'' braut
Kyrratuifsstrandarinnar
Til frekári upplýsingar leitið til
næsta farbrjefasala við yður, e«a
H. J. BELCH,
Ticket Agent, 486 Main Street, Winnipeg.
H. SWINFORD,
General Agent, Winnipeg.
CHAS. S. FEE,
meðferðinni á þeim er stórum að Gen. Passenger aud Ticket Agt. St. Paul