Heimskringla - 31.08.1892, Blaðsíða 3

SeySisfirði 20. Júlí.
— Lacjarfljótsferðin. Þann 17.
p. m. reyndi herra O. Wathne að
komast inn í Lagarfljötsós á hjól
skipi sínu „Njörð“, en varð frá að
hverfa fyrir grynninga og prengsla
sakir í álnutn, sem líka er mjog mis-
djúpr og liggr í pröngum krókum,
en skipið nokkuð langt. Hjólskipið
komst svo nærri, að vel mátti tala
við menn á landi, en par kendi pað
grunns að framan í miðjum ftlnum,
par setn að eins var 4^ fet dýpið, en
komst pó af grynslunum aftr eftir
hálfa klst., með pví að færa farminn
aftr í skipið, par setn var 9 feta dýpi
í álnum. Hjólskipið risti að eins 5^
fet með peirn farmi sem í pví var.
líklega hefði mátt komast inn í
Fljótið með háflóði, en pá hef?i ekki
verið svigrúm til að snúa par við
skipinu, og mjög örðugt aðstýra pví
aftr á bak. ’ Enda ekki takandi í
mál að fara Ósinn með háflóði, pví
pá er strand víst, hvað lítið sem útaf
ber, en skipið ekki vátrygt.
Veðr og sjór var ið allra æskileg-
asta, og mundi vel hafa mátt ná úr
skipinn viði og máske fleiri vörum á
nótabát, sem máske væri reynand
að framkvæma.
SeySisfirði 29. Júlí.
— Hór austanlands hefir nú hald
izt blíðviðri og sumarhitar nær 2
vikum, og hefir grassprettu farið
mjög fram á peim tíma. Víðast
mun nú vera byrjaðr sláttr, nema
hér í fjörðunum, par sem grassprett-
an er mjög bág.
Fiskafli má nú heita góðr á flest-
um fjörðutn, nema Borgarfirði og
sumstaðar landburðr suma dagana.
Snemma í vikunni fór herra O
Wathne aftr á hjólskipinu upp að
Lagarfljótsós, mest með timbur og
lítið eitt af matvö.u. Hafði hann
nótabát í eftirdragi til að skipa vör-
unuin upp á sandinn, pví ekki er
hægt að leggja í ósinn með pessu
skipi. En við sandinn var svo mik-
ið brim að ómögulegt var að skipa
viðnum upp í grend við Ósinn. Var
vörunurn svo lóks skipað upp í svo
nefnda Keri norðr undir fjöllum
par sem minna var britnið, eftir að
skipig hafði árangrslaust legið lieila
nótt við Ósinn til pess að vita
lrvort brimið lægði ekki.
RADDIR ALMENNINCS.
vöxt oí; afl; g-iaðr ogr skemtilogr
n 7 o n n
var hann, svo allir unnu honurn
sem pekktu hann.—Hann var. nokkr
ár vinnumaðr hjá inu pjóðkunna
valmenni, prófasti séra Gunnari
Gunnarssyni og gaf hann Magnúsi
pann vitnisburð, að trúara, geðbetra
og duglegra hjú hefði hann aldrei
haldið eða pekt. Eftir dauða séra
Gunnars fór Magnús inn í Eyjafjörð
og giftist par; átti hann rneð peirri
konu 2 sonu, seirr dóu ungir, og 2
dætr, sem eru í Winnipeg—báðar
efnilegar. Eftir nokkurra ára sam-
búð missti hatin pessa konu; flutti
hann pá vestr urn haf [með dætrum
sínum] og giftist hér. Sú kona
heitir lngigerðr Jónsdóttir. Með
henni átti hanu prjú börn, sem lifa
og eru kornung.
Konan, börnin, ættingjar og vin-
ir, syrgja hann sem ástríkann ekta-
maka, elskulegan föðr, skylduræk-
inn frænda og trúan vin. Hann var
alla æfi fátækr, en vildi öllurrr gera
gott.
Kæru mannvinir! hlynnið að hans
munaðarlausu ekkju og föðrlausu
Irörnum,
HEIMSKRINGLA
OG
OLIDXlNr
frá 1. Júlí til ársloka kostar hér í álfu
AD EINS $1.00
Jtyir kaupendr, sem borga $1.00 fyrirfram nú utn leið og
peir panta blaðið, fá að auki
O K EYPIS
blaðið frá 1. marz með upphafi sögunnar: „Er petta sonr yðar?“ og
mörgum öðrum skemtilegnm sögum. Svo og, ef peir óska, „Hellis
mannasögu“ og „Sögu af, Nikulási leikara“. Alt fyrir að eins $1.00
Nú er tíminn til að gerast áskrifandi.
'I il Isluiltls sendum vér blaðið, hór fyrirfram borgað, frá
1. Júlí til ársloka'fyrir 75 cts., eða frá 1. Marz p. á. fyrir $1.00
$1.00
$1.00
A HANBSOME OFFER.
A POPULAR ILLUöTRATED
HOME AND WOMEN'S
PUBLICATION OFFER-
ED FREE TO OUR
SUBSCRIBERS.
1. Agúst andaðist í Þingvallaný-
lendu bóndinn Magnús Sigurðsson
úr langvarandi tæringu. Hann var
fíeddr að Læknesstöðum á Langa-
nesi í Marsmánuði 1842. Sigurðr
faðir hans var sonr Magnúsar hrepp
stjóra Sæmundssonar, sem lengi
bjó í Sköruvík og pótti merkr
maðr. Kona Sigurðar hét Sigrlaug
Jónsdóttir, alsystir bænda-öldungs-
ins Jóns á Vakrstöðum í Vopnafirði
og hans systkyna. Móðir peirra
var Margrét dóttir séra Sigfúsar
Guðmundssonar á Ási í Fellum (dá-
inn 1810). Magnús sál. ólzt upp
Tlie Ueimskringla cfc Öldin lias per-
fected arrangements hy which we offer
FREE to our readers a year’s subscrip
tion to Womankikd, the popuiar illu
strated montlily journal published at
Springfield, Ohio. We will give a year’s
subscription to Womankind to each of
our readers paying a year’s subscription
to the Ileimtkringla <fc Oldin in advance-
Womankind will find a joyous weicome
in every home. It is bright, sparkling
and iuteresting. Itshousehoid hints and
suggestions are invaluable, and it also
contains a lrrge amount of news about
women in generai. Its faslrion depart-
ment is compiete, and profuseiy iliustra-
ted, it has a bright entertaining corps of
contributors, and the paper is edited
with care and nbiliíy. Its chiidren’s de-
partment makes Womankind a favorite
with the young, and in fact it contains
much which will interest every member
of every houseliold in its sixteen large
handsome’y illustrated pages. Do not de-
lay in accepting this offer. It wii.l cost
YOU nothing to get á full year’s subscrip
tion to Womankind. Samples can be seen
at tliis oftice.
HIN
“MUNGO”
“KICKER”
“CABLE.”
Er hvervetna viðrkend að vera
í ollu tilliti betri en ailrr aðrar
tóbakstegundir. In stórkostlega
sala pessarar tóbakstegundar
sannar betur gæði hennar og
áiit en nokkitð annað, pví prátt
fyrir þatS þótt vér höfum um
hundrað tuttugu og fimm keppi-
nauta, eykstpó salan stöðugt.
Þetta mælir með brúkun þessa
tóbaksbetren nokkuð annað. Vór
búum ekki til ódýra vindla.
S. DAVIS & SONS
MONTREAL.
Mesta og bezta vinillagei'da-
lms i ITmaiia- [7]
ATHLETE
“DERBY
SICARETTUR
Seljast gæðanna vegna.
Allir vita að pær
eru hinar beztu
Allir reykja pær. Það er
ekkert á borð við pær.
[3]
UPPBOÐSSALA Á ÞROTA-
BÚSVÖRUM.
Þar eð ég l.efi keypt vÖrubirgðir
Gregor Bro’s með mjög lágu verfii, get
ég boðið mönnum klukkur, úr, brjóstnál-
ar hringi o. fl., metf mikið lægra verði en
nokkrir aðrir í borginni.
T. .1. Adair,
485 Main Str. Gegnt City Hall.
llefurðu reynt
CARL EEXTRA”
VINDLA?
[9]
[10]
JL PADRE”
með pví a« verzla við GUÐMUMDSON BROS. & HANSGN, Canton
iN. Uak. Ver erurn búnir að fá miklar byrgðir af inndælu
sumarkjóla-efni, með ágætu verði. Munið eftir að
búð vor er hin stærsta fatasölubúð í Canfon.
Eftirleiðis kaupum vér bæði ull og bn nni.
GUDMUNDSON BRO’S HANSON,
_____ CANTON - - - - N. DAK1
NEW MEDIGAL HALL,
r»«a H AI\ STKI F/I , ,J II«.K\ A M, H U I.I A5I.
----Xý Lyf og meðul,-----
ILMVÖTN, BURSTAR, SVAMPAR, SÁPUR;—EINNIG ’
HOMOOPATISK MEÐUL.
Lækna forskriftum er sórstaklegt athygli [gefið^grjj
HEIMSÆKIÐ oss.
Doniinion oí’ Oaiiíicla.
ilylisjartir oleuis fyiír liljoiir iaia!
200,000,000 ekra
b®‘t3la’ldi ‘ Manitoba og Vestur Territórnrnum í Canada ókevpls fvrlr
landnema. Djupur og frabærlega frjovsamur jarðvetrur, næirK af vatni' oe- skórrf
vfl'er'umbúið!1'1 ”a ægt larnbrautum' Afrakstur hveitis af fkrunni 80 bfsh., ff
IHIIfU FRJOV81 BELTl
Malm-nama lantl.
’• '"• 6n“m' ,f ‘»'«»‘»»'«"1'
r ,
JARNBRAUT FRA HFI TIL hfk.
Canada Kyrrahafs-járnhrautin í sambandi vifl Grand Trunk oe Inter-Colonial brant
UarmVnda ó„s itna J^hraut frá öllum hafnstöðum við Atlanzhaf Canada tíl
Heilnæmt Ioptolag.
Loptslagið 1 Manitoba og Norftvesturlandinu er viðnrlcpnnt uAn ,
SAHBAN I)SSTJORXIX I CANADA
&hmmítTð^ImannÍyfirl8ára g0mlUm °g hVerjura kvennmann. sem hefð.
ÍQO ekrur aí landi
xTgnnkK-«ÍS‘ f ,Hr!nÍr -eÍnU skilmálar eru, að landnemi búi á landinu oe > Af ban
A. pann hatt gefst hverium manni kostur á að verða eio-nnrií cír\»\o». '\ 'v •*' ^au
rjalfstæður í efnalegu lilliti. ergandr srnnar abylrsiarðar og
ISLESZKAR MLEIDUR
,est<ir strönd Wínnipntr-vatnt. ’ V.,tnr'‘ra .V(--;!L’ , n á
sr ALPTAVATN8-NT1 RKOAK . vL(tx„„: Ja smndi, r 30—35 mrlna fjarlægð
oumdu landi, og báðar pessar nýlendrrr ligtrja nær Tifuð^úrð” fvíkisinT11^ kí 6"
vIiía er 110 mílur -ötsu,?1,TTpr trmt
rrv/urr 260 mílur 1 norkvestur frá Wpsr OU'APP/rf) TxT
LENDAN um 20 milur srríiur frá Þingvalla-nvlendu, op- ALBFRTá-
llmúb mdur norður frá Calcary, en um 900 mílur vestur frá Wínni„’ D
toldu 3 nýiendunum er mikið aA’óbyggðu, taJEBP* 1
iim paö: UpplýsÍnSar 1 pessu efnl getnrhver sem viU fengið með Pv5 að skííf.
imi l i
[ii]
Töofflas Bennett
Eða
’DOM. GOVT. IMMIGRA TION' \A GE 11
Oaldwinson, (Islenzkur umboðsmaðt .)
. D0M- GOV-T IMMIORATION 0PPICB8
mmpeg, - - - Canada.
194 Er þetta sonr yðar?
er blœrinn á öllu, sem Harvey segir og gor-
ir, og á honurn sjálfum. Hann hræsnar ekki.
Hann er sannr. Þú vilt þó að liann neyti
skynsemi sinnar? Nú, látum svo vera að
þór og Mörtu frænku þyki dálítið óviðfeld-
ið það som hann segir; þig sjá-ið þó samt
hvötina hans til að tala eins og hann ger-
ir? Þekkið þið ekki þar einmitt ykkar
góða, sanna, hreinskilna son í Hver er svo
tilgangrinn með uppeldi bavna ? Að gera
þau hvort öðru lík ? Ekki svipað því ! Nei,
en að gera úr þeim það bezta, sem þau
hafa í sér hæfileika til að vera;—eða að
gera þoim ljóst, hve áríðandi só að vera
alvarlega hugsandi og ráðvandr maðr, og
lofa þeim svo að kjósa livert sinn sáluhjálp-
arveginn og hafa sína stjórnmálaskoðunina
hvert, ef hugsun þeirra leiðir þau til þess.
Þetta er mitt álit. Og eftir þessu höfum Við
farið með Maude“.
Mrs. Ball impraöi eitthvað á því, að
Maude væri stúlka.
„Já, það er satt“, mælti Mr. Stone.
„Þfð er nokkur munr á því. Stúlknr eiga
ekki eins miklum freistingum að mæta—óg
á auðvitað við stúlkur, sem eipa góð heim-
ili—og svo er meiri vörðr um þær haldinn.
Er þetta sonr yðar ? 195
Alt heldr þeim aftr frá hrösun, þar sem
nálega alt miðar ail að draga drengina til
djöfuls og glötunar. Það eitt, að stúlkan.
veit, að eitt verulegt hrösunarstig fer alveg
með hana í augum mannfélagsins, það er
henni ákaflega sterk vörn gegn freistingum,
þótt þetta álit mannfélagsins sé hróplega
ranglátt. Og það eitt, að liver piltr veit,
að það sama gildir ekki um haun, það eitt
er honum sífeld freisting til að kasta sér
út í ýmislegt siðleysis-slark, stundum af
verulegri tilhneigingu, en oft líka að eins
af forvitni, að gamni sínu, eða af misskil-
inni mikilmensku. Því segi ég það; mér
þykir vænt um að ég á enga syni. Það
má vera hörmulegt að eiga fant eða fól fyr-
lr son J on eftir því sem gengr eru sárlítil
líkindi fyrir öðru, en að sonr manns verði
annaðhvort. Þú ert heppinn, Edward; þú
átt son, sem þú mátt vera stoltr af. Það
gleðr mig að sjá, að hann hefir þrek til
að byggja skoðanir sínar og hugsunarhátt
sinn og framferði á fastara grundvelli heldr
en flugsandi kreddutrúar og guðfræðislegs
heilaspuna“.
„Nei, John, nú þykir mér þú--------------“
„Líttu á skólahróðr hans, þennan, sem
lrl8 Er þetta sonr yðar?
þeir Iiaíi að eins ekki verið nógu naski
að sjá það. En Ered Harmon var ekki
svo gerðr. Hann sá ofr-glögt að það vant-
uði lið í röksemda- keðjuna, svo að hún var
siitin, samhengislaus. Hann gat fylgt með
og rakið alt í sundr, þangað til hann komst
að fullri raun um, að þessir svo nefndu
hámentuðu prestar trúðu ekki, og þurftu
ekki að trúa, kreddum þeim sem þeir höfðu
eiðbundið sig til að kenna.
>>®S Þar með hrundi grundvöllrinn
undan siðfræði hans.
„Hann vissi, að þetta vóru helztu menn
prótestanta-kyrkjunnar nú á tímum. Hann
vissi að fúlkið fylgdi þeim eins og sauðir.
Hann vissi að þeir liöfðu unnið eið að
því að kenna kreddu, sem þeir trúðu ekki
á í neinum þeim skilningi, er gefið gat
orðunum þá þýðingu, er bersýnilega ligp'
í þeim. Siðfræði hans hvíldi öll á þessum
kreddum. Afleiðingin var sú, að um leið
og Lmnn tapaði trúnni á kreddu guðfræðina,
nm leið misti hann alla fótfestu. Siðfræði
hjgð á mannseðlinu þýddi í hans augum
ekki neitt. Hugmyndin um góðleik hafði
fyrir hann enga aðra þýðing heldr en þá,
sem kreddu-guðfræðin og fólagstízkan lögðu
Er þetta sonr y ? ar ? 19
nærri sem Harvey snertir“, sagði Mr. Ball;
„farðu ut á eftir honum’*.
Maude fór undir eins út.
„Ég veit að Harvey hefir ekki meint
það neitt illa“, sagði nú móðir hans. „Ilann
hefir ekki hugsað út í, hvernig þctta mundi
láta í eyrum. Það lætr lakar í eyrum, heldr
en hann hefir ætlazt til. Það er altaf munr
að skrifa eða tala. Ef hann hefði sagt okkr
þetta munnlega, þá hefði hann getað skýrt
sumt ýtarlegar11.
Mr’ Bal1 eekk fram að glugga-hurðinni
og horfði út. Svo mikið sem hann hafði
tekið svari Harveys sonar síns, þá var hon-
um ekki alls kostar rótt. Hann sá að Maude
og faðir hennar gengu saman fram og aftr
svalpallinn fram með húsinu. Hann opnaði
dyrn'ar, fór út og lót aftr á eftir sér. Þau
feðgin vóru þá á fjarlægari enda pallsins.
Mr. Ball gekk hvatlega til þeirra.
„Hefir Harvey hrugðizt von þinni, John?“
spurði hann milli vonar og ótta.
„Brugðizt von minni? Brugðizt von
minni?“ svaraði Mr. Stone, ákafari í máli
en Mr. Ball hafði nokkru sinni séð hann
áðr. „Brugðizt von minni! Ég segi þér
það satt,; Edward,—ef hann væri minn sonr