Heimskringla - 14.09.1892, Blaðsíða 2

HEIMSKRINQLA OG OILIOIIsr, WINJSriPEG, 14. SEPTBE 1802
Hemsiringla
og ÖI^I>IIN’5
emur út á Miðvikud. og Laugardógum.
(A Semi-weekly Newspiper pub-
lished on Wednesdays and
Saturdaysj.
Th(- IleimskrÍDgla Ptg. & Publ. Co.
útgefeudur. (Publishers.)
Skrifstofa og prentsmiðja:
151 LOMBARD STREET, • • WIKNIPEC, MAN.
Blaðið kostar:
Helll árgangur......... |2,00
Hálf ir árgangur........
Um 3 mánu'Si. ......... 0,75
^Gjalddagi 1. Júlí. Sdsíðar borga«,kost-
arárg. $3,50.
Sent til slands kpstar arg. borgaðr hcr
$1,50.—Á slandi 0 kr., er borgist fyrir-
fram. A Nor'Srlöudum 7 kr. 50 au. A
Englandi Ss. (id.
sé eigi gerandi leikr til þess að!
j raunarlauso. Það er að c-ins í f>ví
J sem sjúklingrinn selr upp eða í
i saurindunum, sem niðr af honum
! ganga (og pvaginu?), að sjúkdóms-
Dálítið um Grladstone.
ptT U ndireins og einhver aaupandi blaðs-
ins skiptir urn bústað er hann beðinu aí
senda hinfl breyttu utanáskript á skrif-
stofu bluðsins og tilgreina um leið fyrr-
tirandi utanáskript.
Aðsendum nafnlausum greinum verð-
ur ekki gefinn gaumur, en nöfn höf-
undanna birtir ritstjórnin ekki nema
með sampykki þeirra. En undirskript-
ina verða höfundar greinanna sjáifir að
til taka, ef þeir vilja að nafni sinu sje
leynt. Ritstjórnin er ekki skyldug til
at! endursenda ritgerSir, sem ekki fá rúm
íblaðinu, nje heldur að geyma þær um
lengri eða skemmri tíma.
Upplýsingarum verð á auglýsingum
í „Helmskrioglu” fá menn á afgreiðslu-
stofu blaðsins.
Uppsögn blaðs er ógild, sam-
kvæmt hjerlendum lögum, nema að
kaupandinn borgi um leið að fullu
skuld sína við blaðið.
Ritstjóri (Editor): JÓN ÓLAFSSON.
Business Manager: EINAR ÓLAFSSON.
Hann er að hitta á afgreiðslustofu
biaðsins hvern virkan dag kl. 9 til hádeg-
Is oe frá kl. I—6 síðdeeis.
Auglýsinga-agenl og innhöllunarmaðr:
EIRIKR GÍSLASON.
(Advertisini, Agent & Coilector).
Utaráskript til blaðsins er:
VheHn mshringlaPrintinyA P vllisJiingC
p. 0. fíox 305 Winnipeg. Canada.
VI AR. NR. 66.
TÖLUBL. 326.
(Öldin I. 78.)
Winnipko, 14, Septbr. 1892.
Fyrir forseta Bandaríkjanna:
GROVER CLEVELAND.
Fyrir varaforseta:
ADLAI E. STEVENSON.
Yarúðar-reglur
gegn kóleru.
Þýzkr fregnriti, er ritar bréf frá
Lundúnum til „Kölnisclie Zeitung“,
efn'ð getr borizt burt úr líkuma hans Italar all-Itarlega um Gladstone, og
_ , . , ! tökum vér úr bví (eftir norska
os til annara. Ln fot, einkum, , . . _
n I Lhicago- biaðinu katia
nærföt og rúmföt sjúklinganna, eru ^ er hér fer & eftir .
einkar-hættuleír, því að það er svo! *
^ 1 1 | „----------I Lundúnum er Glad-
hætt við að einhver ofrlltil ögn af st0|)e hel2t & gat,KÍ & inum fjölförnu
j uppköstum eða niðrgangi sjúklings strætum Iiegent Street, Piccadilly og
hafi getað snortið pau einhverstað- j Bond Street. An pess að hugsa
ar . um—eða að minsta kosti án pess
, að á bví beri, að hann hugrsi um—
Aðal-varúðin yið kóleru er bví i . , ° ,
! ao hann muni draga að ser aimenna
fólgin í sérstakri \ arúð við að suerta thygj^ sfagnæmisf jiann af Gg til
neitt pað, sem getr hafa meingazt, vig ina rniklu sýni-glugga verzluna-
af uppsölu eða niðrgangi sjúklings- j búðanna; pegar hann kemr á götu
ins, ýt-ustu reglusemi í mataræði og j h°rni er hann e‘ns ^ttr í svifum að
, ,, ,, . , • i snúa sér við eins oít unefliiisrr. Hann
drykk, og nákvæmasta hreinlætl. h 6 fs
j gengr svo hratt, að pað er eins og
t>að er pví nauðsynlegt, pegar, }lonum bráðliggi á að ná eitthvað
kólera gengr,' að pvo föt öll sem . ákveðið í tæka tíð. í klæðaburði
oftast og vandlegast, og að pvo ekki er ekki alveg laust við ofrlltinn
föt af heilbrigðum og sjúkum í oflátungs-brag á gamla manninum
sama pvætti. Þá er og áríðandi að , en P6 eru föt hans svo 1 sniði og fara
. . , svo á honum, að menn skvldu halda
pvo sem ofiast audlit og hendr, i ’ J
pað væri einhver sveita-skraddari,
einkum á undan mállíóum, og| , ,»■ ,
n sem nefði sniðið pru. Pegar hann
hvert sinn undir eins á eftir, er j Jjqjjjj. j píngsalinn, ber hann oft
menn hafa snert sjúklinga. Menn J blóm í hneslunni á frakkabarininum
skyldu ekki pvo sér með svampi, j Einkennilegr er inn hái línkragi,
heldr með handklæði, og pvopað ;Sern hann hefir Íafnan um hálsinn
(Gladstone-fiipi). Höfuðið á hon
um stendr par upp úr eins og
al y firsjón hans alla æfi, að hann j Jfatlgaria, Uibernia liberataeíí
hefir haft of sterka löngun til að (o: Ítalía, Búlgaría, írland úr ánauð
leyst“).
Frá höll Gladstones, Hawarden,
1,fí@Ir 8‘nstigi með luktum hliðum,
la.gt fyrir gamía maniiinii til afnota.
Hvern Bunnudagsmorgun kl. 8 gengr
liann pennan stíg til sveitakyrkjunn-
ar næstu; par er sotu hans prestr,
og par hlýðir inn gatnli maðr tíð
um. Því að guðrækinn maðr ei
vandlega’hvert sinn á eftir.
Forðast skyldu menn um fram alt
að matast I herbergi, sem sjúklingar
eru í.
Ein sönnun fyrir pví,
sé ekki sóttnæm, ef allrar varúðar
er gætt, er pað, aðjlæknar, sjúkra-
gæzlumenn og sjúkragæzlukonur í
kóleru-spítölum sýkjast mjög sjald-
an, pótt petta fólk sé svo að segja
dag og nótt innan um sjúklingana.
skjaldböku-haus út úr skelinni
Harry Furniss, sem dregr skrípa-
myndirnar fyrir Punch, hefir fyrir
að kólera' lðngu gert hann ódauðlegan með
pennan háa standkraga. öll blöð
heimsins hafa stælt eftir pessari fyr-
irmynd.
Er hann kurteis?
Það hefir oft verið vakið máls
peirri spurningu. Það kemr lík-
lega til af pví, að pað hefir verið
Menn ættu pví að forðast að visu sagt, að Victoria drotninghefði ekki
að umgangast kóleru-sjúklinga að I mætr á honum, og væri pað ekki
raunarlausu, en hins vegar er á- j fyrir sakir skoðana hans í stjórnmál-
stæðulaust að vera neitt hræddr við , um ein£ön*u’ heldr fyrir persónu-
lega fraamkomu hans
að sjá eða koma nærri kóleru-sjúkl-
ingum, ef allra varúðarreglna er
gætt.
O
Menn Þurfa ekki að breyta í
En spurningin er vafalaust rangt
fram sett.
Kóleran liggr nú fyrir dyrum rétt
yið pröskuldinn bæði í Bandaríkj-
unum og Canada; mörg skip með
kóleru um borð hafa komið inn til
New York og verið sett í sótt-
varðhald. I Quebec-fylki liggr hún
sömuleiðis við dyr; kóleru-sjúkling-
ar eru par líka í sótt-varðhaldi.
t>að er ekkert ólíklegt, að pað
takist að varna henni innkomu í
Bandaríkin; en pað eru minni líkur
til, með pá glæpsamlegu vanrækt
sem á sér stað hér í Canada með
allar sóttvarnar ráðstafanir, að pað
takist margar vikur úr pessu að
varna henni hingað.
I>að virðist pví ekkert parfara
umtalsefni geta legið fyrir, en að
gera almenningi ktinnar varnaðar-
reglur gegn sjðkdómnum.
Þetta er því meir áriðandi, sem
vlsindamönmmum ber saman um,
að það sé auðið að verja sig kóleru,
ef nœg varúð er viðhöfð.
Vór skulum fyrirfram taka pað
fram, að pað sem hér á eftir kemr
um kóleru, er ekki neinn óáreið-
anlegr samtíningr eða skottulækna-
ráð, heldr pað eitt, sem læknisfræð-
in telr öruggan árangr vísindalegr-
ar pekkingar, eins og hún er nú.
Á. bólusetningar gegn kóleru er
pví eigi minzt hér, pví að pær eru
enn á tilrauna-skeiðinu, og eigi
hægt að segja enn, að árangr peirra
sé sannaðr.
* *
purfa ekki að breyta í Þegar [Gladstone ritar bréf, getr
i £ r • • • _ * enfífinn maðr í heimi verið kurteis-
neinu verulegu fra venju sinni meo j p
' ari en hann. Og hann ver töiu-
mataræði, en þö verða menn að * . , , .. „
1 1 verou af tíma sinum til ao svara
gæta allrar forsjálni, og einkum j bréfutnj sem hver einaBti annar
forðast að ofpyngja magann; en merkismaðr í heimi mundi láta ó-
menn eiga líka að forðast að fara að svarað, eða í hæsta lagi láta ritara
heiman svangir eða fastandi. i s‘nn svara. En I samtali við menn
. í hættir honum til, að ætlast til of
Alla kælingu eiffa jmenn að forð- , . , , •
° ° 4 1 miKillar og margbreyttrar pekking-
ast, pví að hún getr valdið n‘ðr- ar og offjölhæfs hugðnæmis af peim
gangi, og pað er áríðandi um fram 1 sem hann á tal við. Hami vilJ alt
alt, að [forðast alt, sem getr komið af draga pá upp í sinn andlega,
óreglu á magann eða meltinguna. lærða hugsana-hring Þannig getr
\r .. » , , 1 pað komið fyrir, að hann yfir borð-
Menn ættu að vera 1 uilarsokkum . r J J
um—og pað ef til vill í höll drotn-
(en ekki baðmullarsokkum), ocj bera • . ,. ,, , . ,
v ” íngarinnar—veki máis á einhverju
magabelti úr ullarefni, ef menn eru sn)&munajegU Jærdóms-máli,er snert-
eru í ullarnærfötum, sem er lang-j ir Hómers-kvæðin, pótt pað só
hollast.
jmr,
pótt pað
Og sé menn í afarpunnum j pess eðlis, að eigi skilji pað nema
ullarskyrtum, er gott að bera maga- ! lærðustu íorngrlskufræðingar. Auk
belti, einkum ef ekki er pví heitara. I>ess I>ol‘r ha“n illaji-ótsag
menn
á bersvæði, ocr allra sízt ættu menn
7 ö
nokkru sinni að liggja á grúfu á
jörðunni.
ems
og mörgum peirra hættir til, sem
Torðast skyldu menn að liggja hafa 4gætt minni og fjölhæfa pekk-
ngn.
sýnast ávalt sjálfum sór samkvæmr
°g reyna að sj'na fram á samræmi
milli eldri og nýjari framkomu smn-
ar og skoðana, I stað pess að kann-
ast hreinskilnislega við breytingarn-
ar, og sýna fram á, að pær leiddu
af breytingum timans og aukinni
reynslu og pekkingu. Hins vegar
álítr hann sjálfsagt, að allir fylgi
lionum undir eins I hvorri skoðana-
breyting, og pað er pó vitanlega all
oft, að hann hefir breyzt úr Sál í
P&l. Ilann getr alls ekki skilið
pað, að allir aðrir skuli ekki hugsa
alveg eins og haun. Og pótt liatin
hati ekki.beinlíuis alla, sem öðru
vísi hugsa en hann, pá mundi hon-
um að eins pykja pað sanngjarnt,
að peir í pverúð sinni rötuðu í eitt-
hvert stór-slys. En hefndargjarn
er hann ekki. Ef einhver eftir langt
stríð og baráttu gegn honum fellst
á skoðun lians, pá tekr hann tveim
höndum á móti honum. En mikl-
uin kristilegum kærleika til mót
stöðumanna. er hann pó eigi gæddr.
Það or sagt að hann beri mikla virð-
ing fyrir Salisbury lávarði, sínum
núverandi mótstöðumanni. Eii Bea-
consfield lávarðr var honum alla æfi
svo andstyggilegr, að hann fókst
ekki til að fylgja honum til grafar
pegar hann dó.
Nána vini hefir hann fár. átt.
Hann hefir eitthvað pað við sig,
sem varnar pví, að menn verði hon-
um nákomnir. Það orð hefir jafnan
á leikið, að pað væri örðugt fyrir
alpýðu manna að ná hans fundi, og
pvl var pað alment meðal íra fyr-
ir 1885, að peir kölluðu hann
„heilaga andann“. Lengi nefndi
pó ensk alpýða haiin The Peoples
íl William (Vilhjálm pjóðkæra). Síð-
ar hlaut hann viðrnefnið Tlie Grand
Old Man (ið gainla mikilmenni).
En jafnvel pað er nú farið að úr-
eldast, og nú kalla menn hann oft-
ast Mr. Gladstone—ekki Gladstone
blátt áfram, heldr ávalt Mr. Glad-
stone, og pað pótt Englendingum
sé sórstaklega tamt að nefna sína
miklu menn n.eð tómu nafninu.
Enskir íhaldsmenn kölluðu Disraeli
alment „our TJizzyuý en engum
enskum framsóknarmanni hefir
nokkru sinni komið til hugar að
nefna Gladstone „Gladdyu. Ið
sama kemr og fram í brófaskriftum.
Margr vinr Granville lávarðar byrj
t. d. bréf sitt með orðunum
„My dear Granville (o: kæri Gran-
ville). En engum dettr í hug, að
ávarpa Gladstone í brófkveðju öðru-
vlsi en: „Dear Mr. Gladstone“
o: „kæri herra Gladstone“).
Mannblendinn við alpýðu hefir
Gladstone aldrei verið. Hvað sem
innri hugsun hans hefir liðið, pá
hefir framkoma hans ið ytra jafnan
mint á orð Hórazar: „Odi pro
fanum vulgusli (sem frítt útlagt á
Lögbergskii pýðir: „ég hata hel
vítis skrílinn“). Það er altltt
hann á sinn hátt, bæði af iunri eðlis-
hvöt, og af hatri við heimspekina og
hennar fræðikerfi, og svo af hytrcr-
indum. Eftir áliti alpýðu er guð-
rækinn maðr sama sem góðr rriaðr
og góðr maðr breytir ta>j>lega rangt.
Gamli maðriun veit pað eykr álit
sitt að vera guðrækinn. A sunnu-
dögum les hann bæniinar sem
djákni, og eykr pað mjög aðsókn
að kyrkju sonar hans, að fjöldi
manna víðsvegar að pyrpist pangað
til að sjá inn gamla mann sem
djákna í sveitakyrkju. Hversdags-
lega er lianu mestallan daginn í
bókasal sínum. Hann er ópreytandi
bók-orrnr, og hefir dregið par að sór
uin 12 000 bindi bóka; eru pað
mest guðfræðis rit, og svo rit, er
snerta Ilómer, Dante og Shakspear.
í bóksalnum eru prjú skrifborð.
Eitt er handa konu hans. Við annað
hinna sitr hann, er hann fæst við
stjórnfræði eða stjórnmál, en við
hitt, er hann fæst við almenn bók-
menta störf-------“.
RADDIR ALMENNINGS.
Rödd úr Mikley.
Það er eno-in ástæða til að forð-
O
ast neina sórstaka fæðu eða drykk,
sem annars er hreint og holt; en
alt óhóf í mat og drykk er bráð-
á
pólitískum máifundum, að kjósendr
ganga til ræðumanns og taka í
hönd honum. Það hefir Gladstone
oft frábeðið sér. Fyndni og spaugs
lyrði heyrast ekki í ræðum hans, og
Það gengr sú saga, að einhvern j virðist hann sneyddr peirri gáfu; pá
tíma yið miðdegis-gildi heima hjá j sjaldan haiin reynir sllkt, fer pað
Mr. Giadstone hafi einn af gestun- j heldr punglammalega og mistekst.
um hr.ldið fastlega fram gagnstæðri Ekki tínnast heldr í ræðum lians
I skoðun gegn húsbóndanum, svo að
Gladstone tók að gerast ákafr mjög;
né rituin pessi orðhögu kjarnyrði,
sem fljúga mann frá manni undir
, S 3 ‘ jer Þá n>ælt að frú Gladstone hnfijeins og verða að eins konar spak-
hættnlegt. Oprofkaða og skemda játið pjón eirm við horðið færa'lnælumj af ,)VÍ að p.Au j stuttri)
ávexti ættu menn pó að forðast, og gestinum miða, er pessi orð stóðu á snjallri setnirgu innibinda almennan
eins ket, sein farið er að slá í eða rituð: Mr. Gladstone is never eða víðtækan sannleika. En hann
skemmast. j contradicted (p. e.: menn præta getr par huggað sig við pað, sern
Alment skyldu menn varast alt -------_ Sé sag- . Lichtenberg hefir sagt, að pað parf
aldrei við Mr. Gladstone).
an ekki söun, er hún sennilega til bundr»,ð
pað matarKyns, sem ffugur eða mölr ( fundin
hafa getað sezl á eða komizt að
og eins allan pann mat, sem ekki
er lengr nýr eða nýsoðinn. Skað-
legt getr verið feitmeti eða hver
önnur pungmelt fæða; yfir höfuð
Embættisbræðr Gladstones o <r
O
samverkamenn kunna margsr undar-
legar sögur að segja af frábæru
minni hans. Ljóslega og nákvæin-
lega vnan hann atvik, sein fyrir hafa
skyldi hver maðr forðast pá fæðu, I komið í pinginu pann eða pann dag
sem reynslan hefir áðr sýnt lionurn,1 fyrir svo eða svo “ örguni árum.
að illa á við meltingarfæri hans;
Eftir pví sem menn vita bezt,
pykir mega telja víst, að kólera sé
eigi pess kyns pest, er útbreiðist
í loftinu eða jafnvel ekki við snert-
ing. Það er pví eigi álitið hættu-
legt að anda að sér sama lofti, sem
kóleru-veikir menn, pótt auðvitað
pannig eiga hráir ávextir illa við
rnarga, eins hangiket, flesk, ostr,
og heitt brauð, einkum ef pað er
illa bakað. Mjólk ættu menn alls
ekki að drekka nema flóaða. Yfír
höfuð er bezt að borða allan mat
nýsoðinn, en forðast að neyta mat-
ar eða drykkjar, sem hefir staðið
lengi.
[Niðrl. næst].
Og merkilegast er pó, ef til vil,
pað, að hann er alveg lilessa, aö
aðrir skuli hafa getað gleymt öðru
eins og pessu. En stundum kernr
pað og fyrir, einkum síðan hann
fór að eldast svo mjög, að honuiri
förlar minni, svo að hann rangminn-
ir, og pá reynir hann með öllum
hugsanfegum útúrdúrurn, hártogun-
um og orðkrókum að verja mis
minni sitt, eða dylja pað eða gera
sem rninst úr pví.
Yfir höfuð hefir pað verið ein að.
fyndna menn til að vega
uj>p móti einum speking.
Af útlendum pjóðum er honum
ek«i uin neina eins lítið gefið eins
°g Þjóðverja; enda hefir hann aldrei
i afhaldi verið meðal peirra almeiit.
Frakkland og Ítalía eru uppá-
halds-lönd hans, enda hafa pær pjóð
ir hann í peiin hávegum, að við til-
beiðslu liefir legið—og eins og inenn
vita svarar bergmálið röddinni.
Reynslan hefir sýnt, að Gladstone
J liefir fengið mestar rnætr á peiin
pjóðum, sem hann hefir liaft færi á
að sýna velgerðir. Svo var með íta-
líu, sömuleiðis með Búlgaríu og
nú síðast með írland. Þegar írland
hefir fengið sjálfsforræði, pá ætti
að slá heiðrspening til minningar
um ig aldraða mikilmenni; öðru-
megin ætti að vera rrynd hans, en
hinumegin ætti að standa: Italia,
Gerið svo vel, herra ritstj., Jón
Ólafsson, og ljáið eftirfylgjandi lín-
um rúm í „Heimskringlu“.
Dað mun flestum Ny-íslendingum
kunnugt, hvernig núgildandi fiski-
veiðalöggjöfin er að innihaldi, pví
ég hefi sent hana á hvert pósthús í
nýlendunni. Ég vil benda mönnum
sem hlut eiga að fiskimálefnun-
um, að ekki er hægt að sjá annað
af lögunum, en að pau loki algert
Winnipeg-vatni fyrir allri veiði, frá
4. Október til 15. Desember. Ef
petta er meining laganna, pá er pað
sá hnekkir fyrir nýlendu vora, að ég
só ekki að menn geti haldizt hér við,
að minsta kosti á sumum pörtum
nýlendunnar og er pað mjögtilfinn-
anlegt, að purfa að yfirgefa verk
sín, sem menn hafa verið að strita
við í fleiri ár, og par að auki kostað
UPP á vönduð hús eftir pvf sem
gjörist út í nýlendum. En bót má
finna við ffestu. £g geng að pví
vísu, að peir af Ný-íslending-
um, sem komu Mr. Colecleugh að
pingmenskunni með öllum peim
meðulum sem hugsazt gátu, en
höfnuðu Mr. B. L. Baldvinson, muni
sjáTfsagt hafa álitið Mr. Colcleugh
fljótfærari og áreiðanlegri til hjálp-
ar við okkr kjósendr sína. Nú er
tækifærið að reyna pennan Ijóð—
fræga fulltrúa ykkar,Mr. Colcleugh,
að pið hans menn biðjið hann að
vinna að pví ffjótt og vel, að við
fáum viðunanlega breytingu á fiski
lögunam, par mér finst að pað sé
okkur áríðandi mest af öllu, sem nú
er á dagskrá.
t>að er einn hlutr viss, að hefð
íslendingar komið Mr. B. L. Bald
vinson að pingmennskunni, hefði
hanii getað fengið breytingu til
batnaðar á fiskilöggjöfinni, pví hann
vantaði ekki viljann til að lijálpa ís-
lendingum í pví sem öðru.
Fyrir tilmæli mín og nokkurra
annara rnanna og velvild hans, skrif-
aði Mr. Baldvinson austr til Ottawa
og bað uin breytingu á nefndri lög-
gjöf, eftir prí sem hór var fyrir hann
lagt í Mikley. En ég get ekki ætl-
azt til að hann, án nokkurrar skyldu,
haldi pessu máli áfram, 0g par sem
hann er líka á föruin til íslands, sein
ekki hefði orðið, liefði inönnum
póknazt að koma honum að ping
tnennskuiiiii. Tíminn leiðir í ljós,
hvað nffarasælt veiðr að útiloka Mr.
Baldvinson frá að vinna að ping-
mennsku og og immi öðrum pörf-
u,“ einstaklingsins og allra í heild
sinni, par sem hann hefir hvervetna
kornið fram sein góðr drengr og
löndum sínum hjálplegr.
Að endingu vil ég láta menn í
Nýja fslandi vita, að undir pessum
fiskiveiðalögum, aem nú eru gild-
andi, -geta menn ekki fengið fiski-
leyfi fyrr en 15. Desember næstkom-
CUT PLUG.
01.11 CIIIIM
PLUG.
Engin tóbakstegund hefir
selzt jafnfljótt og fengið
eins mikla almeimings hylli
á jafn stuttum tíma, sem
pessi tegund af Cut Plug
og Plug Tóbaki.

moutbeal
Cut Plug, lOc. J ft Piug) 10c-
i Ib Plug, 20c. (1]
X
X
Hefurðu reynt
t llll, EEXTRA’’
VINDLA?
[9]
Dr. Dalgleisli
Tannlœknir.
Tennur dregnar alveg tilflnningarlaust.
Hann á engann jafningja sem tanulæknir
í bænum.
474 Main St., Winnipeg'
Fíipi & Co.
Bækur á ensku og íslenzku; íslenzk-
ar sálmabækur. Rit-áhöld ódýrust
borginni. Fatasnið á öllum stærðum.
Fergnson dt Oo. 408 Jlain St.,
Wiiipei,
Man.
I HE RIPATsS TABUIES regulatr the stemach,
\ Itverand y Ms, purlfy tiie blood. are pleoa-
ant to take, «afe and alwayseftecuii? 1. A reliable
remedy for Biliousness, Blotches on the Face,
Bright s Disease, Catarrh, CoJic, Constipation,
Chronlc Diarrhœa, Chrouic Liver Trouble, Dia-
betes, Disordered Stomach, Dizziness, Dysentery,
Dyíp<?psia, Eczema, Flatulence. Fmiale Com-
Slaints, Foul Breath, ríeadaehe, Ilenrtbur ., Hives,
aundice, Kidney Complaints, Liver Troubles,
I oss of Appetité, Meutal Depressioii, Nausea,
Nettl e Rasn,i—-------------------- - .
tion. Pimples,
to tho Dend,
plexion, S a 11
Head, Scrof-
Paiiiful Diges-
Rushof iilood
^ 111 o w Com-
Hbeura, Scald
ula,Sick HeAd-
eases.Sour
Feelingf.Torpid
Water Brash
er symptom
-------- -rnsults frnm
impure blood or a fallure in th<- properperform-
ance of their functions by the stomach. íiverand
irtdines. Persons ífiven to over-ee.tingrare beu-
ented by takinpr one u»bule after each meal. A
cont.nued use of the RipfJia Tabules isthesureat
cure f°i- obstinate constipation. Thev ontain
nothing that can beinjurious to the uioat deli-
cate. 1 groa* *2, 1-2 grym &1.25, 1-4 grons 76c.t
1-24 srross IScents. “Pnt hv mt.il postajre paid,
Addreas THE RIPAN8 CiifcniCAL DOMPAIíY,
P. O Box 672. Nevr York.
• ® <* <&**«**
•.ieKtIXmewcan
AGENCYJat
A pamphlet of Inforraation and ab- L
Vstract of the lawa, sbowinB Ilow u*/m
ShObtain Patents, Caveats, Trad«váf
Marks. CopyriprhtB, sent frce. /M
^\AddreM MUNN & CO.
Rrondway’,
New Tork.
J CUBEf -/JV
VCOL/C
StSSkf£$