Heimskringla - 17.09.1892, Blaðsíða 2

JT~FiIIMIS-K-bcHTGFTi A OG OLDIN, w INITIPEG, 17. SEPTBE 1802
Heimstringla
og ÖI J)1>”
emox út á Miðvikud. og Laugardógum
(A Semi-weekly Newspaper pub-
lished on Wednesdays and
Saturdays;.
The Heimskringla Ptg. & Publ. Co.
útgefendur. (Publishers.)
Skrifstofa og prentsmiðja:
151 LOMBARD STREET, ■ * WINNIPEC, MAN.
Blaðið kostar:
Helll árgangur....... $2,00
Hálf ir árgangur....... 1,25
Um 3 minuíi............. 0,75
-- Gjalddagi 1. Júlí. Sésíðar borga*,kost-
ar árg. $2,50.
Sent til slands kostar árg. borgaðr hér
$1,50.—1 slandi 6 kr., er borgist fyrir-
fram. A NorSrlöndum 7 kr. 50 au. A
Englandi 8s. 6d.
jy U adireins og einhver kaupandi blaðs-
ins skiptir um bústað er hann beðinn ak
senda hina breyttu utanáskript á skrif-
■tofu blaðsins og tilgreina um leið fyrr-
warandi utanáskript.
Aðsendum nafnlausum greinum verð-
ur ekki gefinn gaumur, en nöfn höf-
undanna birtir ritstjórnin ekki nema
með samþykki þeirra. En undirskript-
lna veröa höfundar greinanna sjálfir að
tll taka, ef þeir vilja að nafni sínu sje
leynt. Ritstjórnin er ekki skyldug til
»■5 endursenda ritgertSir, sem ekki fá rúm
S blaðinu, nje heldur að geyma þœr um
lengri eða skemmri tíma.
Upplýsingar um verð á auglýsingum
S „Heimskringlu” fá menn á afgreiðslu-
■tofu blaðsins.
Jágf*" Uppsögn blaðs er ögild, sain-
kvæmt hjerlendum lögum, nema að
kaupandinn borgi um leið að fullu
skuld sína við blaðið.
Ritstjóri (Editor): JÓN ÓLAFSSON.
Business Manager: EINAR ÓLAFSSON.
Hann er að hitta á afgreiðslustofu
blaðsins hvern virkan dag kl. 9 til hádeg-
is oe frá kl. I—6'síðdegis.
Auglýsinga-agenl og innköllunarmaðr:
EIRIKR GÍSLASON.
(Advertisinj Agent & Collector),
tkki hann (J. ó.), sem ætlaði að
koma f>ar á nýlendustofnun, heldr
var f>að stjórn Bandaríkjanna, og
bað stjórnin J>ví pingið um $25,000
fjárveiting, til að flytja pangað
rnenn. t>ingið veitti ekki fóð, og
par með var pað mál úti. Hvern
ig petta hafi verið ,,plata“, er oss
ókunnugt. Hverjum ætlaði stjórn
in að ,slá plötu? Jón Ólafssou átti
ekki að fá pað fó í sinn vasa, og
græddi ekki annað á sinni ferð, en
að leggja tíma sinn í sölurnar og
borga úr sínum vasa nokkuð af
prentkostnaði ritsins.
Hvert „humbúg“ landval hans og
félaga hans hafi verið, sóst bezt á
pvf, að einmitt peir tveir staðir, er
peir bentu á til nýlendusvæðis, hafa
nú farið að byggjast fyrir löngu.
Og enginn, sem hefir nokkra pekk-
ing á, hversu par hagar til, parf að
efa, að hefði þá verið numið land
par, væri par nú blómlegasta bygð
íslendinga.
En til hvers er að vera að draga
athygli ^frá fyrirliggjandi n;álum
með heimskulegu lygaslúðri um 18
ára gamla tilhugsun til nýlendu-
stofnunar, sem aldrei var reynt að
framkvæma?
I>að er ekta-sigtryggslegt.
„Auðpektr er asninn af eyrunum11
vik. Sjálfsagt 5 eða 6 af peim
munu standa á kjörskrá annars kjör-
staðar, pótt heimili peirra sé svo,
að peir eigi pósthús á Breiðuvík
eða Mikley.
isku bækr gamla og nýja testarnent-
isins séu guðs opinberaða orð.
En fremr sampykti fundrinn, ag
forstöðunefnd safnaðarins tilkynti
forseta kyrkjufólagsins pessa sam
pykt fyrir næstkomandi kyrkjuping,
—- Loks skal pess getið, að ilf Þess að' geti úrskurðað.
hvort söfnuðr vor geti framvegis á
prentuninhi hafði fallið út eitt nafn litizt „eðlimr kyrkjufólagsins.
úr undirskriftunum, nafn hr. Stefáns s. Mýrdal, E. Brandsson, Ch.Siverts“
Sigurðssonar, kaupmanns i Breiðu- Ne0an un(Jir þessu bréfi) sem
vík. Það var og er undirskrifað í birt er i kyrkjup. tíð. Lögb. 27
frumritinu, sem prentað var eftir JúH, gtendr svo látandi athugasemd
og vér geymum, ið 21. i röðinni ritstjóra:
átti pað að standa, og undirskrift-
irnar eru pví 42.
Loks skulum vór kannast við,
„Nefndarálitið, sem sampykt var í
pesau máli, virðist hafa af ógáti orð
ið eftir syðra, og með pví að pess
„ . * . , ,„«ivar ekki gætt fyr en að pví var
að pað er rangt sagt hiá oss, aö ” . J
. ‘ komið í prentsmiðjunm, verðr prent-
nm Viíilminrrr14 nnílirslrrifftnria riaíl _
„um helmingr11 undirskrifenda hafi
greitt atkv. með Colcleugh. t>að
eru að eins 10 af peim, sem pað
gerðu. Þetta ranghermi kom af
misskilningi vorum, en eigi af á
setningi.
Fásinna.
UtarAsKript til blaðsins er:
Vhe E eimskringla PrintingdPublisJiingC
P. 0. Box 305 Winnipeg. Canada.
VI ÁR. NR. 67. TÖLUBL. 327
(öldin I. 79.)
Winnipeo. 17, Septbr. 1392.
Fyrir forseta Bandaríkjanna:
GROVER CLEVELAND.
Fyrir varaforseta:
ADLAI E. STEVENSON
Til kaupenda vorra
/
á Islandi.
Þetta tölublað af blaði voru er ið
siÓusta, sem allmargir af kaupend-
um vorum á íslandi fá fyrst um sinn.
Þeir, sem fyrir pví verða, mega
sjálfum sér um pað kenna; pað er
af pví að peir standa í rnegnum
vanskilum við oss.
Jafnframt aðvörum vér alla kaup-
endr vora á íslandi um pað, að
engum peim, sem eigi hefir borg-
að skuld sína við oss fyrir nýár
næstkomandi, verðr [sent blaðið eft
ir ný-ár—nenut útsölumönnum
Bókmentufilugsins Islenzka, ef peir
hafa fyrir 113'ár sent oss viórkenning
fyrir skuld siuui og loforð um, að
borga hana í vetr inn í reikning
vorn til Siguróur Kristjánssonar
bóksala í Reykjavík eða Sigfúsar
Eymundssonar bóksala í Reykja-
vik.
Vtgefendrnir.
— Þegar Sigtryggr Jónasson
skrifar undir nafni ,,Melita-land-
námsm.“, tjáir hann sig mjög um,
hve ant sér só um, [að Heimskringla
og Öld. lifi. En sú átakanleg um-
önnun!!!
Útgefendum pessa blaðs er pó
ef til vill trúandi til pess, að peim
só ekki síðr ant um pað, og allir
ættu |að geta skilið, að peir standa
ekki öllu lakara að vígi en Sigtr
til að pekkja hag og ástæður blaðs-
ins, og sjá, hvenær pví hefir vegn-
að miðr og hvenær betr.
Þangað til hra Sigtr. er orðinn
pví kunnugri en peir, er honum
bezt að geyma hellræði sín blaðinu
til handa.
un pess að bíða“)
Ýmsir rótt-trúaðir, og jafnvel
nokkrir vantrúaðir, áskrifendr vorir,
sem ekki halda Lögb. (sumir að
minsta kosti), hafa verið að gera oss
fyrirspurnir um, hvort nefndarálitiS
hafi eigi birt verið slðan I „Lögb.
Vór höfum ekki orðið pess varir.
Oss er næst að ætla, að nefndará
lits-skömmin haldi enn á fram—alt
af náttúrlega „af 6gáti“—að vera
„eftir syðra“. En vonandi er, úr
pví nú er að líða 8. vikan, siðan
vart varð við, að skjalið varð eftir,
að pá purfi nú prentun pess ekki úr
pessu lengi „að bíða“.
Varúðar-reglur
gegn kóleru.
—Um Melita-nýlenduna segir
Sigtrvggr: „mestalt heimilis-réttar-
land er par nú numið“. Vór höfð-
um sagt, að lakasti úrgangrinn að
einsværi eftir par af landi. Kemr
>að ekki vel heim? Eða vill hann
telja mönnum trú um, að landnemar
hafi valið sér lakasta landið fyrst, til
að skilja pað skásta eftir handa
>eim, er slðast koma?
„Auðpektr er asninn af eyrunum11.
öðru nafni verðr ekki nefnd að-
ferð bændafélags-flokksins með að
halda fram sérstöku forseta-efni I
Bandaríkjunum. Það er eins víst,
eins og að sólin kemr upp I austri
á morgun og gengr til vestrs, að
peir hafa engar líkur til að koma
forseta-efni sínu að.
Hafa peir, bændrnir, ekki fengið
enn nóg af kúgun og blóðsogi auð-
mannastóttarinnar syðra? Langar
pá til að lengja enn vald pess flokks,
sem hefir flóttað sporðdreka-svipu
verndartollanna og járnbrauta-ein- (Niðrlag)
veldisins á peirra blóðuga bak ? Só kólera komin I einhvern bæ, er
Vita peir ekki, að pað er samveldis- varlegast fyrir menn að borða inál-
flokkrinn, sem hefir gert petta? tíðir sínar allar heima, en forðast að
Vita peir ekki, að sérveldismenn borða á matsöluhúsum, pvl par veit
vilja lótta á verndartollafargi pví, maðr aldrei, hve varúðarlega kann að
sem bændastéttin stynr undir? Vita vera farið með matinn.
peir ekki, að Grover Cleveland dróg Ósoðið vatn og svo kallaða „kalda
ógrynni landa úrhöndum járnbrauta- drykki“ ættu menn að forðast, og
fólaganna, síðast pegar hann var for- eins a]ja áfenga drykki. Bezt er að
seti, og skilabi pjóðinni aftr eign drekkaað eins vatn (eða tevatn), sem
hennar? Vita peir ekki, að enn hefir verið soðið og látið kó]na a{tl>j
eru ótal púsundir ekra, sern járn- og er p4 gott að hafa dropa af víni
— Sigtryggr Jónasson bregðr sór
1 marga hami. Stundum skrifar
hann alveg nafnlaust I Lögbergi
lygar slnar og skammir, svo að pær
koma fram sem ritstjórnargreinir,
sem ritstjórinn verðr að gerast
„leppr“ hans að. Stundum skrifar
hann undir nafninu „Melita-land-
r.ámsm.“ og setr „aðsent“ framan
við greinina.
En alt kemr fyrir eitt: alstaðar
og ævinlega er „auðpektr asninn á
eyrunum“.
— Sigtryggr fer I Lögb. 10. p.
m. að minnast á landlýsing Jóns
Olafssonar um Alaska, og segir, að
hann (J. Ó.) hafi pózt ætla að koma
par á nýlendu, og að sú nýlendu-
stofnun hafi verið „plata“ og „hum-
búg“. Það er bara pað smávegis
að athuga við petta: að pað var
—í Ilkr. og Öld. 8. p. m. var
grein: „Margir Ný íslendingar“,
frá nokkrum nafngreindum mönn-
um par neðra. Lögb. segir, að vér
höfuin gefið I skyn, að ,,allir pess-
ir menn væru kjósendr“.—Það er
svo fjarri pvl, að vór höfum ekkert
orð I pá átt ritað nó talað:
,,Ilann var ckki stöðugr i sann
leikanum, þvl sannleikr er ekki í
honum11.
fyrirgert rótti sínum að? Vita peir
ekki, að Harrison og hans stjórn
hreyfa ekki við pessum auðugu fó-
lögum? Vita peir ekki, að Grover
Cleveland er maðrinn, sem treysta
má að haldi áfram, ef hann kemst til
valda, að draga meira af löndum
pessum úr höndum auðkýfinganna og
skila peim pjóðinni I hendr?
Ef pe>r vita pað, pví sameina peir
sig pá ekki sérveldismönnum, til að
koma Cleveland að, inum vitrasta og
ráðvandasta forseta, sem Bandaríkin
hafa haft síðan Lincoln leið?
pyrstir sein menn eru, skyldu menn
forðast ósoðið vatn. Aldrei skyldu
menn heldr belgja mikið af köldum
drykk I sig I einu, betra að smá-svala
sór, einkum ef mann pyrstir eftir á-
reynslu eða mikla hreyfing.
Að baða sig úti er mjög var-
hugavert, og alls ekki gerlegt fyrir
pá, sem pví eru óvanir.
Þegar kólera gengr, ættu menn
tafarlaust að leita sér lækningar við
hverjum inum minsta kvilla I mag-
anum, undir eíns og menn verða
góðar gætr að honum pegar kól-
era gengr, pvl að só eigi pegar
við honum gert, snýst hann nær æf-
inlega upp I kóleru. En só undir
eins við honum gert, tekst pað
langoftast að afstýra kólerunni
Þvl er pað mjög áríðandi, er kólera
gengr, að vanhirða ekki niðrgang,
hvað lítinn snert sem menn fá af
honum, en leita læknis undir eins.
Skyldi maðr, prátt fyrir alla var-
úð, fá niðrgang, kenna porsta, magn-,•
leysis eða annara grunsamra sjúk-
dómsmerkja, pá skyldi maðr senda
á augabragói til læknis, og pang-
að til hann kemr skyldu menn gæta
pess er hór segir:
Maðrinn á undir eins að hætta
við sórhvert starf, hátta niðr I rúm,
neyta einskis, en reyna að halda á
sór hita svo sem unt er. Ef verkir
eruí maganum, er bezt að leggja á
magann volgan haframólsbakstr eða
úraw-bakstr; pað bæði vermir sjúk-
linginn og linai- verkina. t>að má
líka leggja sinnepsplástr á magann
og fara I volgt bað.
Sjúklingrinn má drekka volgt
tevatn (ekki heitt), eða pá volgt
kamillu-te, og er pá gott að láta
út I bollann svo sem teskeið af
sterku víni, eða af kúnjakki, rommi
eða brennivíni.
Ef uppköst eru samfara veikinm,
má gleypa ísmola (af hreinum ís)
eða drekka kalt seltzer-vatn.
Ef vart verðr við krampa, ber að
nudda kroppinn með dúk, flaneli
eða mjúkum bursta.
Þegar sýkin er afstaðin og maðr
er á bata-vegi, verðr að gæta innar
mestu varúðar I mat og drykk,
borða svo lítið sem unt er, og ekki
nema allra lóttustu fæðu (hafrasúpu,
tevatn o. s. frv.).
OWCbum
CUT PLUG.
OLKCHll*
PLua
Engin tóbakstegund hefir
selzt jafnfljótt og fengið
eins mikla almennings hylli
á jafn stuttum tlma, sem
pessi tegund af Cut Plug
og Plug Tóbaki.

»«SiTREAI.
Cat Plug, lOc. i jb Plug) 10c>
i lb Plug, 20c. [1]
X X
Allar tegundir af timbri, lathi
brautafólög halda eignrótti á, en hafa (eða kúujakki út I pað. Hversuá sig, að kóleru-sjúkdómsefnið fer | &1USUgu ^ð^ auð^e'Tdum
_ . skilrnálum fvrir hfi. SAm lumroi. 1
Vór viljutn ráða lesendum vorum
að lesa vandlega reglur pessar, og
helzt geyma pær. Þær geta, ef
peirra er gætt, frelsað líf peirra.
Eins og menn sjá, er pað aðal-
atriðið, sem menn verða að setja

Hefurðu reynt
CAIIL EEXTRA”
VINDLA?
__________[9]
TIMBUR, - -
BRENNI -
- OG KOL
E. WALL & Cö.,
Central Ave. East, Cor. Victoria St.
hans varir, en forðast skyldu menn
The Peoples Party I Norðr-Dak * oll patent-meðul, pótt kóleru-varn-
ota virðist hafa sóð petta, eftir pvi arlyf sé kölluð, alla vin-nautn og yfir
sem vér getum ráðið t>f fregnum pað- j höfuð ölj sterk lyf, neina eftir læk-
an sannan að um samvinnu peirra J nis rá?i. Bezt að leita læknis undir
Lögb. vill nú reyna að smej’gja
fram af sér ábyrgðinni fyrir sumt
af álygunum á J. Ól. og Ný-ís-
iendinga með pví að segja, að pað
hafi ekki fullyrt lygina, heldr orð-
að hana á pann Lögbergska Leitis-
Gróu hátt: „sagt hefir veriðu
„Öhgginn sagói mír, eri berðu
mig samt ekki fyrir því, blessuð
min“.
og sérveldismanna.
Bændr ættu alstaöar í Bandaríkj-
unum að sjá petta.
Einkennilegt.
„Um fjórði hlutinn af pessum 41
finnst ekki á skránni yfir kjósendr I
Mikley og Breiðuvík“ segir Lögb.
Vór höfum aldrei sagt, að pessir
menn væru allir kjósendr. Vér vit-
um, að 5 af peim vóru ekki á kjör-
skrám siðast, pótt peir æUu flestir
Jeða allir rótt á að vera par. Því
slðr höfum vór sagt, að peir væru
Jallir á kjörskrá I Mikley og Breiðu-
Það var eitt einkennilegt mál,
3em kom fyrir á kyrkjupingi Isl.
lúterska kyrkjufólagsins I sumar,
sem oss hefir alt af láðst að geta
um.
Þar kom fram frá Victoria-söfn
uði I B. C. svo látanai bróf:--------
Victoria, B. C., 11. júnl 1892.
Herra forsota ins ev. lút. kyrkju
fól. íslendinga I Vesturheimi
Tilkynnist hór með, að á fundi ins
isleiizka safnaðar, sem haldiun var
7. p. m., var tekin til umræðu B.gr.
grundvallarlaga kyrkjufélagsins.
Eftir nákvæma [yfirvegun greinar-
innar, var uppástunga gerð, studd
og samp. með ölluin atkvæðum,
utan tveimr, sem ekki greiddu at
kvæði, að söfnuðrinn trúir ekki
játning kyrkjufélagsins I áminstri
grcin, nefnil. „að allar inar kanon-
eins; og pað pvl fremr, sern pað oft-
ari hverju tekst að lækna kóleru, ef
undir eins nærtil læknis. En minsti
dráttr á pvl getr einatt kostaðlífið.
Þeirn er hættast við að sýkjast af
kóleru, sem hafa lólegt viðrvaeri og
eigi gott hreinlæti á heimilum sín-
um. Þvl ríðr á að reyna að bæta
lifnaðarháttinn, einkum að hafa holla,
góða fæðu, hreint loft, sí-hreinsaog
sópa húsin og svæðið umhverfis pau,
eigi síðr fyrir aftan húsin, halda
kjölluruin hreinum og eins salern-
um; sllkt ið sarna parf að gæta vel
sorps og skólps, hafa pað I góðuin
ilátum og láta iðulega tæma pau
oghreinsa. Eigi má heldr vanrækja
að hreinsa rennur allar.
t>ótt pað beri við, að menn sýkj-
ast skyndilega af kóleru og deyja
innan sólarhrings, pá er pað fágætt.
Venjuiega tekr hún menn ekki svo
snögglega, heldr kenna menn einurn
að oins gegn um munninn inn I
líkamann; pað kemst I mat eða
drykk I magann og sýkir mann svo.
Því er svo áríðandi að gæta vel
matar og drykkjar og handanna á
sór, I stuttu máli alls pess, er að
munninum getr komið.
Ef menn gera sór vel ljóst, hvern
veg sjúkdómsefnið berst I líkamann,
pá skilja menn og, hvernig peir
eiga að varast pað.
áium fyrir pá sem langar til að
byggja-
E. F. RUTHERFORD,
Manager.
RADDIR ALMENNINGS.
r^h* Odclson,
SELKIRK selr alls konar GROCERIES,
og ÁVEXTI; einnig DRY GOODS.
Sannreynt bezta verö I þeirri búð, og alt
af fa-K nýjasta, sem bezt hæiir hverriárstíö.
KOMIÐ! SJÁIÐ! REYNIÐ
Þann 2. p. m. vildi pað til á heirn-
ili mfnu, að 11 ára gamall drengr,
sem ég á, hljópá burtu og bað gist-
ingar í nágrenninu hjá fólagsbræðr-
um sínum, og hafði neitað að fara
heim aftr. Þetta tækifæri notuðu
j'msir óhlutvandir nágrannar mfnir
til að sverta mig, hvar helzt peir
gátu. Sumt af inum blíðu og
mátulega hreinlyndu nágranna-lönd-
um ininum, flýttu sór á fund
fólks pess, er drengrinn var til
kominn (pað var enskt, en óg kann
ekki orð I ensku), og lýstu par hatri
sínu til min og rægðu inig með ýms-
um lygasöguin, sem ekki hafa við
neitt að styöjast nema vondar hug-
renningar peirra, er peim hafa upp
logið. Ekki leið á löngu, par til
fólki pessu tókst að koma nágrenn-
inu í hálfgert uppnám; ekki var
sparað að nota pru vopn, er pokka-
fólk petta hugöi að ii.undu hrífa.
Það vissi, aðpessi sami drengr hafði
lengi legið á sjúkrahúsi bæjarins
sfðastliðinn vetr, svo pað var nú
ekki umtalsmál annað en að segja
nú, að sú lega hafi átt að orsakast á
pann hátt, að óg hafi barið barnið.
Þetta átti líka svo vel við, par sem
eða tveim dögum á undan niðrgangs j drengrinn nú í petta skifti (er hann
og annara sjúkdómsmerkja. Al- hljóp burtu) hafði fyrir ástæðu hirt-
mennasti forboði kólerunnar er 'nKu> er hann hafði fengið daginn
niðrgangr, og verðr pví að gefa *ðr’ Öhl^ðni’ er honum vildi tih
UPPBOÐSSALA Á DROT’A-
BÚSVÖRUM.
Þar eð óg hefl keypt vörubirgðir
Gregor Bro’s með mjög Jágu verSi oót
s h°lnvi nflDUm klukkur, úr, brjóánói-
ar hnngi o. fl, nieS n.ikið íœgra verði en
nokkrir aðnr í borginni.
T. •$. Ailair,
485 Main Str. Gegnt City Hall.
P. BRAULT & CO,
Flytja ínn vínfóng og vindla
J>* Örault A Co.
**'{ nail> gegnt €lty Hall.
'paTehTsT'
and Reissues obtained, Caveats flled Trade
Marks registered, -nterferences aiid An-
peals prosecuted in the Pateut Offlce and
prosecuted and defended in the Courts
Feen Hoderate. s
I was for several years Princinal Fv
aminer In the Patent Offlce, and sinCe re-
signingto go mto private business, hava
giveo exclusive attention to patent matt-
Correspondents niay be nssured that 1
w.11 give personal attention to the careful
and prornpt prosecution of apnlications
hands ^ patentbusin^ put in rny
ÍCm'P' of modei or Bketch of in-
charge! 'Se aSt° Patent'*l»ility »ree of
wi’ll «0n*h|1ee8rning snd preat exPerience
1 er of í. ?0U t0 render the higli st ord-
lint, service t0 J’our clients ”—Benj.
Merworth, ex-Commissioner of Patents
1 our good work and faithfulness have
many tnnes been spoken of to me.”—jyj
V. Montgomery, ex-Commissioner of Pn
tents.
“I advise my friends and clients to
corsespond with him in patent matters ”_
Schuyl^r Duryee,ex-Chief Clerk 0f Pa-
tent Offlce.
Address: BENJ. R. CATLIN
Ment, ATLjwTIt BuíLDINO,
Mention this paper. Washington, D.C