Heimskringla - 04.01.1893, Blaðsíða 3

Heimskringla - 04.01.1893, Blaðsíða 3
HIEIIÆSIKIiRIIISrG-I^. OG- OXjXDIXsT ’W'Iiq-XTIX'ElG-- 4. IA TST 1893. — VIÐ SELJrTM — SEDRUS- • sjerstaklega ódýrt. —Einnig alls konar— T I M II U R. —SJERSTÖK SALA Á— Ameríkanskri þurri hvít-furu. WESTERNLUMBER COMPANY climited). Á horninu á PRINCESS OG LOGAN STRÆTUM ■wixsrnsrT^E i?. HTjS OGLuÐIR. Snotr cottage með stórri lóð $900, og 1 Js hæðar hús með 7 herbergj. á Logan St. $1000. Bæði nál. C. P. R. verkstæðum. Öóð borgunarkjör. Snotrcottage á Young Street $700; aufl- arlóðir teknar í skiftum. 50 ft. lóð áJemima St., austan Nena, $425, aö eins $50 útborg. —21% ft. lóðii á Ross og Jemima Sts. austan Nena, $250; dto. rétt vestr af Nena $200. Auðveld borg. kjör.—Góðar lóðir á Young St. $225. Einnig ódýrar lóðirá Carey og Broadwaj Streets. Peningar lánaöir til bygginga meö góð um kjörum, eftir hentuglelkum lánþegja CHAMBRE, GRUNDY & CO. FASTEIGNA-BRAKÚNAR, Donaldson Block,! - Winnipeg •••• xlatr tho stomach, -------------w..,,,.... ..y the blood, are pleas- ant to take, safo and alway.s offoctual. A reliable remedy for bilionsness, Blotches on the Face, bright/s Diacasc, Catarrh, Colic, Constipation, Cm*onic Diarrhœa. Chronic Liver Trouble, Dia- Detes, Disordered Stomach, Dizziness, Dysentery, Suyspepsia, Eczeina, Flatulence, Female Com- iaints, Foul Breath, Ueadache, Heartbur/1, Hives, aundice, Kidney Complaints, Liver Troubles, m0"**?* ApDetito, Mental Depression, Nausea, Nettle Rash,i—— ----------------—l'ainful Diges- ! tion. PimplesJ to the Head, plexion, Sa 11 Head, Scrof- ache, Skin Dis- Stomach.Tired Liver, Ulcers, nnd every oth- or disease that fSr Zr7«./ Hush of Blood * S a 11 o w Com- f Kheum, Scald * ula,SickHead- * oases.Sour Feeling.Torpid Water Brash er eymptom r esults from rform- \ S' Lnatl ~ irocintR rrom a Pl°?^ or a failure in the properperform- d • tllelr functions by the stomach, nver and • iflYYN1?68! Persons given to ovor-eatingare ben- ^ • zrz?? oy taking one tabule afU r each meal. A • H80 tho Ripans Tabules isthesurest « T notM«?5*vbPtinate constipation. They contain ® 5 onti1*11?tiiat can be injurious to the most deli- I rfaT' * BrrpBS $2, 1-2 gross #1.26, 1-4 gross 75c., •••••'-''••••••••••••^•••••^•••••••<i THE XEY TO HEALTH. KDOGK 1 3L00 DJi BÍTíEf 4 Dnlockg all the clogged avenuea of tL ■tsowels, Kidneys and Liver, canying u gradually without weakening the sys- the _ impurities and foul humors r the sccretions; at the same time COF- . octmg Aeidity of the Stomaeh, íS?, Biliousness. Dyspepsia, ^oadaehes, Dizziness, Heartburn, consttpation, Dryness of the Skin, riutiering of the Heart, Ker- ,v°usness, ar.d General Debility; all v®f? an(l many other similar Complaints the happy influenca of BURDOCK BL00D BITTERS. _ Eor Balo ly all Dealers, i.IILBURN & CO., Proprietors, Torontö. chil]Jlain$ HJite a"Ac H E 5 * ^>AINS ro.1 í ivq.3 af jiy ?erKyI)avis‘ f'Y #hhfy<LYiá- . ^ ^skfortfíe N/eW , ðl625íBoTrii rójrkæru frarn um hann—hefir ekki, oss vitanlega, komið Allan-línunni til að klaga hann né kæra fyrir fylk- isstjórninni. Er ekki f>etta eitthvað óskiljanlegt? Hr. W. H. P. ætti að vita, að eftir ísl. lögum má hvorki Mr. B. né Mr. S. Chr. koma fram sem agent fyrir ne>na gufuskipalínu til að liytja menn vestr. Það mundi baka peim sektir og fangelsi. T)1 pess parf á íslandi sórstakt stjórnar- leyfi, sem hvorugr peirra gæti fengið, f>vl að þeir eru f>ar ekki búsettir. Ef hr. W. H. P. af sínu alþekta hatri við Mr. Baldwinson skyldi vilja gera nýja tilraun til að rægja hann> meðan hann er fjarverandi, f>á ráðum vér honum til, að bera ekki Heims/cringXu fyrir lygum sínum; |>að er hætt við að pað komist upp. Honum er betra að veifa annari handhægri heimild, sem hann f>ekkir: „heyrzt hefir“ eða „sagt er“ eða „ó- lyginn sagði mér“. Mountain-skýrslan. Oss er ánægja að birta í dag ágrip af f>ví sem fram fór á Mountain fund- inum. Hún er samin af alment virt- um, skilvísum manni, mikilsverðum safnaðarmeðlim í lútersku kyrkjunni. Eins og við mátti búast, staðfestir hún að öllu skýrslu fundarstjóra. Kauphöllin o&fj ár- plógsmennirnir 1 New York. Eftir V. C S. Topsöe. Vanderbilt skildi f>egar, hvað í efnum var, og 19. febr. fékk hann réttardóm fyrir pví, að félagsstjórn- in inætti ísigi greiða vexti af 3^ mil líón dollars, er Drew hafði lánað árið fyrir. Jafnframt hóf Vander- bilt mál, til að fá Drew dæmdan frá gjaldkera stöðu sinni í fólagsstjórn- inni. 3. marz fókk Vanderbilt nýj an róttardóm, er bannaði fólags- stjórninni að gefa út fleiri hluta- bróf, en f>á vóru útgefin, er stefnt var, en f>au vóruj/tals 251 000, hvert upp á 100 dollars (öll til samans upp á 25 millíónir 100 f>ús. doll.). En fám dögum áðr hafði stjórnin gefið út urmul hlutabrófa, svo að f>au vóru orðin als 450 000, eða upp á nafnverð 45 millíóna. Þeg- ar petta inillíóna-hlass kom á mark- aðinn, féllu Erie-hlutabréf niðr í 65, og Drew beið með ópolinmæði eftir að pau fóllu niðr milli 50 og 60. En nú fékk Vanderbilt forboði pví framgengt, sem vór gátum um, móti pví að ný hlutabróf yrðu út gefin; pá herti Vanderbilt sig sem mest hann mátti og keypti hluta- bréfin svo upp hrönnum saman, að gangverðið steig næstum á svip- stnndu upp í 73. En ekkert beit á Drew og pá „birnina“. Réttarfar er í New York mjög frábrugðið í mörgu pví, er í Norðrálfu pekkist, og samkvæmt pví fókk Drew priðja mann óvið- jriðinn til að höfða mál fyrir öðrum | dómstóli og fókst par lögfullr dómr í alveg gsgnstæða átt við dóm pann, er Vanderbilt hafði fengið til vegar komið. Þegar pessi dómr var | fenginn, sehii Drew umboðsmönnum ; slnum 1 hendr 50 000 ný hlutabréf. I Sama daginn sem dómrinn féll, I stóðu Erie-bréf í 79, er kaupstefna ! opnaðist. Allir „bolarnir“ vóru j bragðhýrir og hróðugir, en „birnir“ i vóru daufir í dálk og daprir í bragfti, j í>v* grunaði eigi, að hjálpin væri í nánd. Ýinisleg verðbróf vóru nefnd og „nóteruð“; enginn skeytti peim að | neinu; allr áhuginn lók á Erie-bréf- j unum, og hversu pau mundu ráð- j ast. Þegar „Erie“ var hrópað upp, j var eins og kauphöllin yrði alt i j einu vettvangi að vitlausra spítala. Þegar úti var sá tími, sem Erie-bróf- um var leyfðr, stóðu pau í 80. Menn streymdu burt úr salnum, til að halda áfram á strætinu fyrir utan, og um miðdegisbil var gangverðið I orðið 83. Umboðsinenn Vander- bilts höfðu hvervetna keypt. ’ En inir pjónustusömu andar Drews vóru heldr eigi iðjulausir. Kl. 12^ vóru allar inar 50 000 nýrra hluta- brófa seldar, og pegar eftirspurnin stóð sem hæst eftir „Erie“-bréfum, flaug pað kvis um mannpyrpinguna, að ný hlutabréf væru komin á mark- aðinn. Á svipstundu hrapaði gang- verðið niðr í 71.—Vanderbilt var sigraðr, en eigi hugprotinn. Rétt í pví hann fókk pessa nýju fr tt, spurði vinr haus einn hann að, hvort hann vildi nú ekki selja „Erie“-bróf sín, en eitt drynjandi ,.Nei“ var eina svarið.—Oft hafa inenn séð Vanderbilt með inni ungu konu sinni vera að keyra úti í inum unaðs- fugra Central Park, meðan að fjár- plógsmennirnir ætlnðu að ærast á kauphöllinni og meðan Vanderbilt átti sjálfr margar millíónir í hætt- unni undir úrslitum ærslanna á kauphöllinni. ípetta sinn átti hann aleigu sína undir úrslitum „bardagans“. Því öll hans velferð var undir pví komin, að hann gæti’Mialdið „Erie“-bréfun- um uppi í gengi og gildi, prátt fyr- ir pessar nýviðbættu millíónir; pví par að auki átti hann eða hafði í höndum ógrynni hlutabréfa í öðrum járnbrautum, er stóðu í sambandi við Erie-brautina og hlutu að standa og falla með henni. Það fyrsta, sem hann gerði, var að snúa sér til dómstólanna. Þeir Drew, Fisk, Gould og aðrir banda- menn peirra, vóru á fundi, er peim barst sú fregn, að mál væri gegn peim höfðað og að peir mættu bú- ast við að verða teknir fastir pegar sama kvöldið. Þeir brugðu við skjótt, tóku helztu skjöl og bækr félagsins og allan sjóð pess með sér, gengu út úr skrifstofu fólagsins og um kvöldið sátu peir allir í makind- um yfir í Jersey City* fyrir utau ráð- rúm dómstólanna í New York. Nú kom til málssóknar, og er pað mál mamia, að vart hafi neinn pekt fyrrnó síðar dæmi til,að mei.ripening um hafi verið ausið út á báðar hendr af pörtum í mútur handa öllum, sem piggja vildu og nokkur áhrif gátu haft á úrslit m s. Og öllum vopnum var beitt."^ Á löggjafarpinginu í New Jersey var borið upp frumvarp um, að gefa Erie-félaginu (o: stjórn pess) lieim- ilisrétt par í ríki, og jafnframt var á pinginu íNew York borið uppfrum- varp um að löggilda in nýju hluta- bróf, og pví slegið fyrir, að félagið ætlaði að byggja nýja brsiðsporaða braut milli New York og Chicago. Gould, sem var peirra fólaga ó- prúttnastr, tókst á hendr að kaupa pessu frumvarpi sampykki á ping- inu. Til að gjöra út af við Vanderbilt til fulls, settu peir félagar fargjald og flutningsgjald niðr á járnbraut, er lá sömu leið, sem Erie-brautin, og kepti við hana. Enda leit nú eigi út fyrir annað en útsóð væri um Vanderbilt. Hlutabrófin f inni miklu aðalbraut hans New York. Central fóllu úr 138 til 108J. Allir ðrvæntu um hann, nema sjálfr hann. Og einmitt pegar pað kvis- aðist, að Gould mundi vera búinn að kaupa nægan atkvæðafjölda til að fá framgengt frumvarpinu um löggildir.g nýju hlutabrófanna, svar- aði Vanderbilt m;ð pvf, að spenna upp gang /erð brófanna f braut sinni um 2 af hundraði. Nú var liðið fram í aprílmánuð, og panu 20. náði sú fregn til kaup- hallarinnar, að Erie lögin væru sam- pykt á pinginu, Yanderbilt orðinn öreigi og „tröllabardaginn“ par með úti. En hver fær lýst undrun allra á kauphöllinni, pegar Vanderbilt svar- aði pessari fregn með pví, að hleypa hlutabrófum New York Cen- tral brautarinnar upp í 120? Van- derbilt hafði nefnilega „lægt storm- inn“, áðr en hann skall á. Hann pekti Drew. „Hannskortir pol og úthald“, sagði hann. Yanderbilt vissi að Drew mnndi vera eigi ófús til sátta, og honum tókst að sættast við Drew, sem pannig sveik fólaga sína, er hann hafði fengið f fylgi með sór á móti Vanderbilt. Honum pótti dauflegt í útlegðinni í New Jersey. Af ýmsum smá-atvikum tóku félagar lians að gruna hann; peir leigðu njósnarmenn, til að grenslast eftir háttum hans, og urðu pess skjótt vísir, að Drew fór til *) Jersey City er höfuðborg í ríkinu New Jersey, sem er grannrfki við New York ríkið, par sem New York City er höfuðborg. New York og Jersey liggja sfn á hvoruin fljótsbakka sfn S hvoru ríki og eru a'5 eins fáir faðmar á milli. New York á kvöldin i dularbúningi og sat par á ráðstefnu með Vander- bilt. En peir vissu petta um seinan daginn áðr en iögin gengu í gegn, en pá var Vanderbilt búinn að fá Drew ’S fylgi með sér og var aftr á- samt honuni almáttugr S stjórn Erie- fólagsins. En vlst mun Drew hafa látið hann póknast sér fyrir greið- ann, og mun hann hafa minzt pess hve dýr honum hafði orðið sáttin við Vanderbilt áðr. Eigi urðu prettir Drews að lengra missætti milli hans og kumpána hans, en pað, að tveim mánuðum sfðar var hann aftrr komin S samtök við pá, gekk alt vel lengi og peir félagar græddu*). En pegar Drew giskaði á, að fall bréfanna mundi mundi vera á enda og pau mundu taka að hækka aftr, pá fór hann að vanda, sveikst úr flokki frá félögum slnum og tók að „spekúlera“ S hækk- uninni. En S pað sinni hafði hann reiknað skakt. Hinir héldu út, pfndu enn gangverðið niðr, og gátu sorfið svo að Drew, að hann komst S „króna“, sem kalla% er, p. e. hann varð að kaupa sér frið og pægja peim, er hann gat ekki uppfylt skuldbindingar sinar, og „kreppan S krónni“ kostaði hann hálfa aðra millíon dollars (milli 5 og 6 mill króna). Sögur Yaleygs lögreglu-spæjara. 5. Saga. Charles Fordsham. II. KAP. Sekr eða sýkn. Framh. Hnútrinn leystr. Yfir atlantshaf l annað sinn. „Mr. Frazer! Nei, hann heimsótti Tom ekki; en okkar á milli að segja og rúmstöðulsins parna, pá sá óg Mr. Frazer á hljóðskrafi við Tom tvisvar eða prisvar, eða máske fjór- um sinnum, og var pað ætið að kvöldi dags, er dimt var orðið, á Sjónleysingjastígnum, sem liggr mjög afsSðis, eins og yðr máske er kunnugt um. En ég hefi nú mína eigin skoðun um pessa pukrsfundi peirra. Tom var talsvert mentaðr, skuluð pér vita“, mælti inn gamli maðr, „og gat lesið skrift nærri eins vel og prent; og hann fékk talsvert af bréfum með póstinum meðan hann dvaldi hjá okkr. Þau vóru öll rituð með ógreinilegri hendi og mjög vit- laust stöfuð, eftir pví sem konan mín sagði mér, og hún getr lesið skrift eins vel eins og Tom, ef ekki betr“. „Við skulum fá okkr eitt glas til og kveykja í pípunum aftr“. sagði ég. Tomilson gamli hafði ekkert á móti pví, og er hann hafði fengið sér góðan teig úr glasinu, og peytt út úr sér nokkrum reykj- arstrókum, spurði ég hann hvort óg mætti ekki rannsaka herbergi Toms Sawkins enn nákvæmar, en ég hefði áðr gert. Og hafði karl ekkert á móti pví. „Það er alt par eins og hann skildi við pað“, mælti karl, „pví konan mín hefir ekki getað átt neitt við að taka til í pvl sökum gigtarinnar, og mér hefir ekki pótt vert að taka pá áreynslu upp á mig par eð ekki er líklegt að pað mur.i leigjast hvort sem er“. „Vitaskuld! Það var engin von að pú svo gamall maðr gætir verið að leggja slíkt á pig. En við skul- um pá koma undir eins. Ég má ekki eyða tímanum í iðjuleysi, pví mörg bróf blða mln á veitingahús- inu ósvöruð; óg get heldr ekki bor- ið mig eins hratt yfir landið síðan óg meiddi mig, eins og áðr“. Inn í herberginu var borð úr ó - hefluðum við, ofngarmr, eldskörungr ég ljósastjaki með ofrlitlum kertis- stúf í. Rúmgarmr var par inni ó- uppbúinn, og var sem hefði verið skriðið undan rúmfötunum. Ekkert annað var sýnilegt par inni, nema *) ÞaBvarmeö nýjum hætti þann- ig, aðþeir gátu dregið 14 millíónir af af gulli burt frá markaðinum í svip, en viti pað féllu öll hlutabréf og verðbréf. öskuhrúga undir ofninum og ryk og kóngulóarvefir hvervetna. Enginn bréfmiði sást neinstaðar. Og ég hafði pá ekkert grætt á pessu og eytt bæði tíma og peningum til einskis. „Það er heldr snauðiegt um að litast hór“, sagði gamli karlinn, „en pað er heldr ekki hægt að vonast eftir miklu fyrir níu pence um vik- una. Ég býst við, að hór sé ekki mikinn fróðleik að fá“, bætti hann enn fremr við“ Meðan karlinn var að tala, varð > mér litið á kertastjakann og sá á i röndina á pappír er varsamati vafinn I utan um kertisstúfinn. Það var engu | til spilt, pótt óg skoðaði pennan I miða. Ég beygði mig niðr að borð-1 inu, tók upp kertisstúfinn og stakk i honum 1 vasa minn. Tomilson tók j ekki eftir pessu, pví hann var að | horfa út um gluggann. Ég kvaddi j karlinn í snatri með mestu virktum ! og hljóp út. Þótt ólíklegt kunni aS virðast, pá var pessi smái bréfmiði ómetan- lega dýrmætr frá siðferðislegu sjón- armiði skoðað og í fjármunalegu til- liti skifti fémæti hans púsundum punda. Það vóru leifar af bréfi, er á vóru rituð pesai orð: „Crown- veitingahús, Capperas Hill, Liver- pool. Bíddu eftir mér pangað til ég kem aftr. Nefndu pig Smith og segðu pú sért að bíða eftir húsbónda pínnm Mr. Brice frá Lundúnum. - Skip láta í haf til Ameríku að minsta kosti einu sinni í viku hverri. Þú parft ekki að óttast að ég muni skilja pig eftir; pað stríðir gegn fyrirætlunum mínum ;heimul.“. Þetta var alt og sumt og rithöndin var auðsjáanlega Frazers. Ég út- vegaði mér eins fljótt og auðið varð vítneskju um pað hjá lögreglunni í Liverpool, að tveir menn, Smith og Brice að nafni, hefðu farið um borð í gufuskipið „Mississippi“, er fór til NewOrleans, einmitt premr dögum eftir að Frazer fór burt frá Hamp- shire. In rétta slóð var pá loks fundin en hvað skyldi til bragðs taka, svo pessi uppgötvun yrði Mr. Fordsham að verulegu liði, endrreist hans eyði- lagða mannorð og fært hann hrein- an og flekklausann í faðm sinnar sorgmæddu móður. Ég var I mikl- um efa um pað. Samningarnir milli Bandarikjanna og Englands um framsal sakamanna náðu ekki svo langt, að hægt væri að framselja vitni eða neyða pau til að bera vitni fyrir rétti. Það var ekki til neins að handtaka pá Tom Sawkins og Fra- zer og hneppa í fjötra samkvæmt heimild, er gefin væri útaf yfirvöld- unum á Englandi og að eins var bygð á pví, að peir ættu að bera vitni í glæpamáli. Yfirvöldin í Bandaríkjunum mundu undir eins láta pá lausa, ef til pess kæmi. Það var að eins einn vegr mögulegr. Ef hægt yrði að sanna að ein eða fleiri af skuldaviðrkenningum peim, sem Mr. Hanbury hafði keypt, væru falsaðar, pá mátti handtaka Frazer fyrir slíka ákæru, hvar sem var í Bandaríkjunum, ef maðr hafði í höndum löglega heimild til pess. Ég fór undir eins á fund Mr. Han- burys og skýrði honum frá pví, er mór var í hug og bað hann að lofa mór að sjá skuldaviðrkenningarnar. Og pessum heiðrsmanni var svo mjög umhugað um hagi Mrs. Fords- haui og sonar hennar, að hann lét sig engu skifta, pótt pær reyndust allar falsaðar—einskisvirði—, ef pað að eins gæti orðið til pess að sanna eða styðja að pví að sanna sýknu Mr. Fordshams. Hann fókk mér öll skjölin umyrðalaust og tók ég pau með mér til að rannsaka nákvæmlega, er ég hafði tíma til. Mrs. Fordsham útvegaði mér ýmis sýnishorn af rithönd Mr. Musgraves, og er ég hcfði lengi og nákvæm- lega borið pau saman við rithönd- ina á skuldaviðrkenningunum,komst óg að peirri niðrstöðu, að pær væri allar falsaðar, en svo prýðisvel var höndin stæld, að auðséð var að eng- inn klaufi eða viðvaningr hafði um pað fjallað. Þetta var nú alt gott og blessað, en yfirvöldunum mundi naumast finnast ástæða til að gefa út skipun um að handtaka Mr. Fra- zer út af svona órökstuddri ákæru pví alls óvíst var, að öðrum mundi sýnast ið sama og mór í pessu efni. (Frainh.). OldChum CUT PLUG. OLDCHUM PLUG. Engin tóbakstegund hefir selzt jafnfljótt og fengið eins mikla almennings hylli á jafn stuttum tíma, sem pessi tegund af Cut Plug og Plug Tóbaki. MONTREAL. X X [10] Hefurðu reynt .CABL EEXTHA” VINDLA? HIIN “MUNGO” “KICKER” “CABLE.” Er hvervetna viðrkend að vera í öllu tilliti betri en allrr aðrar tóbakstegundir. In stórkostlega sala þessarar tóbakstegundar sannar betur gæði hennar og álit en nokkuð annað, pví prátt fyrir þatS þótt vér höfum um hundrað tuttugu og fimm keppi- nauta, eykstþó salan stöðugt. Þetta mælir með brúkun þessa tóbaksbetrennokkuð annað. Vér búum ekki til ödf/ra vindla. S. DAYIS & SONS MONTREAL. Jlesta »g l>e/.ta vindlagenla- li ns i Canada- [7] Reina Victoria. [ii] Vjer lifnm a framfara old. AVGmniD VOKT ERU UHBÆTUR ! Og ekki aftrtor. In nýja merking vor CABLE EXTRA er sérstaklega góð og vér leyf- um oss að mælast til pess, að tóbaksmenn reyni hanasvoþeir geti sannfærst um að framburð- ur vor er sannur. S. DAVIS & SONS. [No. 14] L43L]

x

Heimskringla

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.