Heimskringla - 04.01.1893, Blaðsíða 3

HIEIIÆSIKIiRIIISrG-I^. OG- OXjXDIXsT ’W'Iiq-XTIX'ElG-- 4. IA TST 1893.
— VIÐ SELJrTM —
SEDRUS-
• sjerstaklega ódýrt.
—Einnig alls konar—
T I M II U R.
—SJERSTÖK SALA Á—
Ameríkanskri þurri
hvít-furu.
WESTERNLUMBER
COMPANY climited).
Á horninu á
PRINCESS OG LOGAN STRÆTUM
■wixsrnsrT^E i?.
HTjS OGLuÐIR.
Snotr cottage með stórri lóð $900, og 1 Js
hæðar hús með 7 herbergj. á Logan St.
$1000. Bæði nál. C. P. R. verkstæðum.
Öóð borgunarkjör.
Snotrcottage á Young Street $700; aufl-
arlóðir teknar í skiftum.
50 ft. lóð áJemima St., austan Nena,
$425, aö eins $50 útborg. —21% ft. lóðii
á Ross og Jemima Sts. austan Nena, $250;
dto. rétt vestr af Nena $200. Auðveld
borg. kjör.—Góðar lóðir á Young St. $225.
Einnig ódýrar lóðirá Carey og Broadwaj
Streets.
Peningar lánaöir til bygginga meö góð
um kjörum, eftir hentuglelkum lánþegja
CHAMBRE, GRUNDY & CO.
FASTEIGNA-BRAKÚNAR,
Donaldson Block,! - Winnipeg
••••
xlatr tho stomach,
-------------w..,,,.... ..y the blood, are pleas-
ant to take, safo and alway.s offoctual. A reliable
remedy for bilionsness, Blotches on the Face,
bright/s Diacasc, Catarrh, Colic, Constipation,
Cm*onic Diarrhœa. Chronic Liver Trouble, Dia-
Detes, Disordered Stomach, Dizziness, Dysentery,
Suyspepsia, Eczeina, Flatulence, Female Com-
iaints, Foul Breath, Ueadache, Heartbur/1, Hives,
aundice, Kidney Complaints, Liver Troubles,
m0"**?* ApDetito, Mental Depression, Nausea,
Nettle Rash,i—— ----------------—l'ainful Diges-
!
tion. PimplesJ
to the Head,
plexion, Sa 11
Head, Scrof-
ache, Skin Dis-
Stomach.Tired
Liver, Ulcers,
nnd every oth-
or disease that
fSr Zr7«./
Hush of Blood *
S a 11 o w Com- f
Kheum, Scald *
ula,SickHead- *
oases.Sour
Feeling.Torpid
Water Brash
er eymptom
r esults from
rform-
\
S' Lnatl ~ irocintR rrom a
Pl°?^ or a failure in the properperform- d
• tllelr functions by the stomach, nver and
• iflYYN1?68! Persons given to ovor-eatingare ben- ^
• zrz?? oy taking one tabule afU r each meal. A
• H80 tho Ripans Tabules isthesurest «
T notM«?5*vbPtinate constipation. They contain ®
5 onti1*11?tiiat can be injurious to the most deli-
I rfaT' * BrrpBS $2, 1-2 gross #1.26, 1-4 gross 75c.,
•••••'-''••••••••••••^•••••^•••••••<i
THE XEY TO HEALTH.
KDOGK 1 3L00 DJi
BÍTíEf 4
Dnlockg all the clogged avenuea of tL
■tsowels, Kidneys and Liver, canying
u gradually without weakening the sys-
the _ impurities and foul humors
r the sccretions; at the same time COF-
. octmg Aeidity of the Stomaeh,
íS?, Biliousness. Dyspepsia,
^oadaehes, Dizziness, Heartburn,
consttpation, Dryness of the Skin,
riutiering of the Heart, Ker-
,v°usness, ar.d General Debility; all
v®f? an(l many other similar Complaints
the happy influenca of BURDOCK
BL00D BITTERS.
_ Eor Balo ly all Dealers,
i.IILBURN & CO., Proprietors, Torontö.
chil]Jlain$
HJite
a"Ac H E 5 *
^>AINS ro.1 í ivq.3 af
jiy ?erKyI)avis‘
f'Y
#hhfy<LYiá- . ^
^skfortfíe N/eW ,
ðl625íBoTrii
rójrkæru frarn um hann—hefir ekki,
oss vitanlega, komið Allan-línunni
til að klaga hann né kæra fyrir fylk-
isstjórninni.
Er ekki f>etta eitthvað óskiljanlegt?
Hr. W. H. P. ætti að vita, að
eftir ísl. lögum má hvorki Mr. B.
né Mr. S. Chr. koma fram sem
agent fyrir ne>na gufuskipalínu til
að liytja menn vestr. Það mundi
baka peim sektir og fangelsi. T)1
pess parf á íslandi sórstakt stjórnar-
leyfi, sem hvorugr peirra gæti fengið,
f>vl að þeir eru f>ar ekki búsettir.
Ef hr. W. H. P. af sínu alþekta
hatri við Mr. Baldwinson skyldi vilja
gera nýja tilraun til að rægja hann>
meðan hann er fjarverandi, f>á ráðum
vér honum til, að bera ekki
Heims/cringXu fyrir lygum sínum;
|>að er hætt við að pað komist upp.
Honum er betra að veifa annari
handhægri heimild, sem hann f>ekkir:
„heyrzt hefir“ eða „sagt er“ eða „ó-
lyginn sagði mér“.
Mountain-skýrslan.
Oss er ánægja að birta í dag ágrip
af f>ví sem fram fór á Mountain fund-
inum. Hún er samin af alment virt-
um, skilvísum manni, mikilsverðum
safnaðarmeðlim í lútersku kyrkjunni.
Eins og við mátti búast, staðfestir
hún að öllu skýrslu fundarstjóra.
Kauphöllin o&fj ár-
plógsmennirnir 1
New York.
Eftir V. C S. Topsöe.
Vanderbilt skildi f>egar, hvað í
efnum var, og 19. febr. fékk hann
réttardóm fyrir pví, að félagsstjórn-
in inætti ísigi greiða vexti af 3^ mil
líón dollars, er Drew hafði lánað
árið fyrir. Jafnframt hóf Vander-
bilt mál, til að fá Drew dæmdan frá
gjaldkera stöðu sinni í fólagsstjórn-
inni. 3. marz fókk Vanderbilt nýj
an róttardóm, er bannaði fólags-
stjórninni að gefa út fleiri hluta-
bróf, en f>á vóru útgefin, er stefnt
var, en f>au vóruj/tals 251 000, hvert
upp á 100 dollars (öll til samans
upp á 25 millíónir 100 f>ús. doll.).
En fám dögum áðr hafði stjórnin
gefið út urmul hlutabrófa, svo að
f>au vóru orðin als 450 000, eða
upp á nafnverð 45 millíóna. Þeg-
ar petta inillíóna-hlass kom á mark-
aðinn, féllu Erie-hlutabréf niðr í 65,
og Drew beið með ópolinmæði eftir
að pau fóllu niðr milli 50 og 60. En
nú fékk Vanderbilt forboði pví
framgengt, sem vór gátum um,
móti pví að ný hlutabróf yrðu út
gefin; pá herti Vanderbilt sig sem
mest hann mátti og keypti hluta-
bréfin svo upp hrönnum saman, að
gangverðið steig næstum á svip-
stnndu upp í 73.
En ekkert beit á Drew og pá
„birnina“. Réttarfar er í New York
mjög frábrugðið í mörgu pví, er í
Norðrálfu pekkist, og samkvæmt
pví fókk Drew priðja mann óvið-
jriðinn til að höfða mál fyrir öðrum
| dómstóli og fókst par lögfullr dómr
í alveg gsgnstæða átt við dóm
pann, er Vanderbilt hafði fengið til
vegar komið. Þegar pessi dómr var
| fenginn, sehii Drew umboðsmönnum
; slnum 1 hendr 50 000 ný hlutabréf.
I Sama daginn sem dómrinn féll,
I stóðu Erie-bréf í 79, er kaupstefna
! opnaðist. Allir „bolarnir“ vóru
j bragðhýrir og hróðugir, en „birnir“
i vóru daufir í dálk og daprir í bragfti,
j í>v* grunaði eigi, að hjálpin væri
í nánd.
Ýinisleg verðbróf vóru nefnd og
„nóteruð“; enginn skeytti peim að
| neinu; allr áhuginn lók á Erie-bréf-
j unum, og hversu pau mundu ráð-
j ast. Þegar „Erie“ var hrópað upp,
j var eins og kauphöllin yrði alt i
j einu vettvangi að vitlausra spítala.
Þegar úti var sá tími, sem Erie-bróf-
um var leyfðr, stóðu pau í 80.
Menn streymdu burt úr salnum, til
að halda áfram á strætinu fyrir utan,
og um miðdegisbil var gangverðið
I orðið 83. Umboðsinenn Vander-
bilts höfðu hvervetna keypt.
’ En inir pjónustusömu andar Drews
vóru heldr eigi iðjulausir. Kl. 12^
vóru allar inar 50 000 nýrra hluta-
brófa seldar, og pegar eftirspurnin
stóð sem hæst eftir „Erie“-bréfum,
flaug pað kvis um mannpyrpinguna,
að ný hlutabréf væru komin á mark-
aðinn. Á svipstundu hrapaði gang-
verðið niðr í 71.—Vanderbilt var
sigraðr, en eigi hugprotinn. Rétt
í pví hann fókk pessa nýju fr tt,
spurði vinr haus einn hann að, hvort
hann vildi nú ekki selja „Erie“-bróf
sín, en eitt drynjandi ,.Nei“ var
eina svarið.—Oft hafa inenn séð
Vanderbilt með inni ungu konu
sinni vera að keyra úti í inum unaðs-
fugra Central Park, meðan að fjár-
plógsmennirnir ætlnðu að ærast á
kauphöllinni og meðan Vanderbilt
átti sjálfr margar millíónir í hætt-
unni undir úrslitum ærslanna á
kauphöllinni.
ípetta sinn átti hann aleigu sína
undir úrslitum „bardagans“. Því
öll hans velferð var undir pví komin,
að hann gæti’Mialdið „Erie“-bréfun-
um uppi í gengi og gildi, prátt fyr-
ir pessar nýviðbættu millíónir; pví
par að auki átti hann eða hafði í
höndum ógrynni hlutabréfa í öðrum
járnbrautum, er stóðu í sambandi
við Erie-brautina og hlutu að standa
og falla með henni.
Það fyrsta, sem hann gerði, var
að snúa sér til dómstólanna. Þeir
Drew, Fisk, Gould og aðrir banda-
menn peirra, vóru á fundi, er peim
barst sú fregn, að mál væri gegn
peim höfðað og að peir mættu bú-
ast við að verða teknir fastir pegar
sama kvöldið. Þeir brugðu við
skjótt, tóku helztu skjöl og bækr
félagsins og allan sjóð pess með sér,
gengu út úr skrifstofu fólagsins og
um kvöldið sátu peir allir í makind-
um yfir í Jersey City* fyrir utau ráð-
rúm dómstólanna í New York.
Nú kom til málssóknar, og er pað
mál mamia, að vart hafi neinn pekt
fyrrnó síðar dæmi til,að mei.ripening
um hafi verið ausið út á báðar hendr
af pörtum í mútur handa öllum, sem
piggja vildu og nokkur áhrif gátu
haft á úrslit m s.
Og öllum vopnum var beitt."^ Á
löggjafarpinginu í New Jersey var
borið upp frumvarp um, að gefa
Erie-félaginu (o: stjórn pess) lieim-
ilisrétt par í ríki, og jafnframt var á
pinginu íNew York borið uppfrum-
varp um að löggilda in nýju hluta-
bróf, og pví slegið fyrir, að félagið
ætlaði að byggja nýja brsiðsporaða
braut milli New York og Chicago.
Gould, sem var peirra fólaga ó-
prúttnastr, tókst á hendr að kaupa
pessu frumvarpi sampykki á ping-
inu.
Til að gjöra út af við Vanderbilt
til fulls, settu peir félagar fargjald
og flutningsgjald niðr á járnbraut,
er lá sömu leið, sem Erie-brautin,
og kepti við hana. Enda leit nú
eigi út fyrir annað en útsóð væri
um Vanderbilt. Hlutabrófin f inni
miklu aðalbraut hans New York.
Central fóllu úr 138 til 108J. Allir
ðrvæntu um hann, nema sjálfr
hann. Og einmitt pegar pað kvis-
aðist, að Gould mundi vera búinn
að kaupa nægan atkvæðafjölda til
að fá framgengt frumvarpinu um
löggildir.g nýju hlutabrófanna, svar-
aði Vanderbilt m;ð pvf, að spenna
upp gang /erð brófanna f braut sinni
um 2 af hundraði.
Nú var liðið fram í aprílmánuð,
og panu 20. náði sú fregn til kaup-
hallarinnar, að Erie lögin væru sam-
pykt á pinginu, Yanderbilt orðinn
öreigi og „tröllabardaginn“ par með
úti.
En hver fær lýst undrun allra á
kauphöllinni, pegar Vanderbilt svar-
aði pessari fregn með pví, að
hleypa hlutabrófum New York Cen-
tral brautarinnar upp í 120? Van-
derbilt hafði nefnilega „lægt storm-
inn“, áðr en hann skall á. Hann
pekti Drew. „Hannskortir pol og
úthald“, sagði hann. Yanderbilt
vissi að Drew mnndi vera eigi ófús
til sátta, og honum tókst að sættast
við Drew, sem pannig sveik fólaga
sína, er hann hafði fengið f fylgi
með sór á móti Vanderbilt. Honum
pótti dauflegt í útlegðinni í New
Jersey. Af ýmsum smá-atvikum
tóku félagar lians að gruna hann;
peir leigðu njósnarmenn, til að
grenslast eftir háttum hans, og urðu
pess skjótt vísir, að Drew fór til
*) Jersey City er höfuðborg í ríkinu
New Jersey, sem er grannrfki við New
York ríkið, par sem New York City er
höfuðborg. New York og Jersey liggja
sfn á hvoruin fljótsbakka sfn S hvoru ríki
og eru a'5 eins fáir faðmar á milli.
New York á kvöldin i dularbúningi
og sat par á ráðstefnu með Vander-
bilt. En peir vissu petta um seinan
daginn áðr en iögin gengu í gegn,
en pá var Vanderbilt búinn að fá
Drew ’S fylgi með sér og var aftr á-
samt honuni almáttugr S stjórn Erie-
fólagsins. En vlst mun Drew hafa
látið hann póknast sér fyrir greið-
ann, og mun hann hafa minzt pess
hve dýr honum hafði orðið sáttin við
Vanderbilt áðr.
Eigi urðu prettir Drews að lengra
missætti milli hans og kumpána
hans, en pað, að tveim mánuðum
sfðar var hann aftrr komin S samtök
við pá, gekk alt vel lengi og peir
félagar græddu*). En pegar Drew
giskaði á, að fall bréfanna mundi
mundi vera á enda og pau mundu
taka að hækka aftr, pá fór hann að
vanda, sveikst úr flokki frá félögum
slnum og tók að „spekúlera“ S hækk-
uninni. En S pað sinni hafði hann
reiknað skakt. Hinir héldu út,
pfndu enn gangverðið niðr, og gátu
sorfið svo að Drew, að hann komst S
„króna“, sem kalla% er, p. e. hann
varð að kaupa sér frið og pægja
peim, er hann gat ekki uppfylt
skuldbindingar sinar, og „kreppan
S krónni“ kostaði hann hálfa aðra
millíon dollars (milli 5 og 6 mill
króna).
Sögur Yaleygs
lögreglu-spæjara.
5. Saga.
Charles Fordsham.
II. KAP.
Sekr eða sýkn.
Framh.
Hnútrinn leystr. Yfir atlantshaf
l annað sinn.
„Mr. Frazer! Nei, hann heimsótti
Tom ekki; en okkar á milli að segja
og rúmstöðulsins parna, pá sá óg
Mr. Frazer á hljóðskrafi við Tom
tvisvar eða prisvar, eða máske fjór-
um sinnum, og var pað ætið að
kvöldi dags, er dimt var orðið, á
Sjónleysingjastígnum, sem liggr
mjög afsSðis, eins og yðr máske er
kunnugt um. En ég hefi nú mína
eigin skoðun um pessa pukrsfundi
peirra. Tom var talsvert mentaðr,
skuluð pér vita“, mælti inn gamli
maðr, „og gat lesið skrift nærri eins
vel og prent; og hann fékk talsvert
af bréfum með póstinum meðan hann
dvaldi hjá okkr. Þau vóru öll rituð
með ógreinilegri hendi og mjög vit-
laust stöfuð, eftir pví sem konan
mín sagði mér, og hún getr lesið
skrift eins vel eins og Tom, ef ekki
betr“.
„Við skulum fá okkr eitt glas
til og kveykja í pípunum aftr“.
sagði ég. Tomilson gamli hafði
ekkert á móti pví, og er hann hafði
fengið sér góðan teig úr glasinu,
og peytt út úr sér nokkrum reykj-
arstrókum, spurði ég hann hvort óg
mætti ekki rannsaka herbergi Toms
Sawkins enn nákvæmar, en ég hefði
áðr gert. Og hafði karl ekkert á
móti pví.
„Það er alt par eins og hann
skildi við pað“, mælti karl, „pví
konan mín hefir ekki getað átt
neitt við að taka til í pvl sökum
gigtarinnar, og mér hefir ekki pótt
vert að taka pá áreynslu upp á mig
par eð ekki er líklegt að pað mur.i
leigjast hvort sem er“.
„Vitaskuld! Það var engin von
að pú svo gamall maðr gætir verið
að leggja slíkt á pig. En við skul-
um pá koma undir eins. Ég má
ekki eyða tímanum í iðjuleysi, pví
mörg bróf blða mln á veitingahús-
inu ósvöruð; óg get heldr ekki bor-
ið mig eins hratt yfir landið síðan
óg meiddi mig, eins og áðr“.
Inn í herberginu var borð úr ó -
hefluðum við, ofngarmr, eldskörungr
ég ljósastjaki með ofrlitlum kertis-
stúf í. Rúmgarmr var par inni ó-
uppbúinn, og var sem hefði verið
skriðið undan rúmfötunum. Ekkert
annað var sýnilegt par inni, nema
*) ÞaBvarmeö nýjum hætti þann-
ig, aðþeir gátu dregið 14 millíónir af
af gulli burt frá markaðinum í svip, en
viti pað féllu öll hlutabréf og verðbréf.
öskuhrúga undir ofninum og ryk og
kóngulóarvefir hvervetna. Enginn
bréfmiði sást neinstaðar. Og ég hafði
pá ekkert grætt á pessu og eytt bæði
tíma og peningum til einskis.
„Það er heldr snauðiegt um að
litast hór“, sagði gamli karlinn, „en
pað er heldr ekki hægt að vonast
eftir miklu fyrir níu pence um vik-
una. Ég býst við, að hór sé ekki
mikinn fróðleik að fá“, bætti hann
enn fremr við“
Meðan karlinn var að tala, varð >
mér litið á kertastjakann og sá á i
röndina á pappír er varsamati vafinn I
utan um kertisstúfinn. Það var engu |
til spilt, pótt óg skoðaði pennan I
miða. Ég beygði mig niðr að borð-1
inu, tók upp kertisstúfinn og stakk i
honum 1 vasa minn. Tomilson tók j
ekki eftir pessu, pví hann var að |
horfa út um gluggann. Ég kvaddi j
karlinn í snatri með mestu virktum !
og hljóp út.
Þótt ólíklegt kunni aS virðast,
pá var pessi smái bréfmiði ómetan-
lega dýrmætr frá siðferðislegu sjón-
armiði skoðað og í fjármunalegu til-
liti skifti fémæti hans púsundum
punda. Það vóru leifar af bréfi, er
á vóru rituð pesai orð: „Crown-
veitingahús, Capperas Hill, Liver-
pool. Bíddu eftir mér pangað til
ég kem aftr. Nefndu pig Smith og
segðu pú sért að bíða eftir húsbónda
pínnm Mr. Brice frá Lundúnum. -
Skip láta í haf til Ameríku að
minsta kosti einu sinni í viku
hverri. Þú parft ekki að óttast að
ég muni skilja pig eftir; pað stríðir
gegn fyrirætlunum mínum ;heimul.“.
Þetta var alt og sumt og rithöndin
var auðsjáanlega Frazers. Ég út-
vegaði mér eins fljótt og auðið varð
vítneskju um pað hjá lögreglunni í
Liverpool, að tveir menn, Smith og
Brice að nafni, hefðu farið um borð
í gufuskipið „Mississippi“, er fór til
NewOrleans, einmitt premr dögum
eftir að Frazer fór burt frá Hamp-
shire.
In rétta slóð var pá loks fundin
en hvað skyldi til bragðs taka, svo
pessi uppgötvun yrði Mr. Fordsham
að verulegu liði, endrreist hans eyði-
lagða mannorð og fært hann hrein-
an og flekklausann í faðm sinnar
sorgmæddu móður. Ég var I mikl-
um efa um pað. Samningarnir milli
Bandarikjanna og Englands um
framsal sakamanna náðu ekki svo
langt, að hægt væri að framselja
vitni eða neyða pau til að bera vitni
fyrir rétti. Það var ekki til neins að
handtaka pá Tom Sawkins og Fra-
zer og hneppa í fjötra samkvæmt
heimild, er gefin væri útaf yfirvöld-
unum á Englandi og að eins var
bygð á pví, að peir ættu að bera
vitni í glæpamáli. Yfirvöldin í
Bandaríkjunum mundu undir eins
láta pá lausa, ef til pess kæmi. Það
var að eins einn vegr mögulegr.
Ef hægt yrði að sanna að ein eða
fleiri af skuldaviðrkenningum peim,
sem Mr. Hanbury hafði keypt, væru
falsaðar, pá mátti handtaka Frazer
fyrir slíka ákæru, hvar sem var í
Bandaríkjunum, ef maðr hafði í
höndum löglega heimild til pess.
Ég fór undir eins á fund Mr. Han-
burys og skýrði honum frá pví, er
mór var í hug og bað hann að lofa
mór að sjá skuldaviðrkenningarnar.
Og pessum heiðrsmanni var svo
mjög umhugað um hagi Mrs. Fords-
haui og sonar hennar, að hann lét
sig engu skifta, pótt pær reyndust
allar falsaðar—einskisvirði—, ef
pað að eins gæti orðið til pess að
sanna eða styðja að pví að sanna
sýknu Mr. Fordshams. Hann fókk
mér öll skjölin umyrðalaust og tók
ég pau með mér til að rannsaka
nákvæmlega, er ég hafði tíma til.
Mrs. Fordsham útvegaði mér ýmis
sýnishorn af rithönd Mr. Musgraves,
og er ég hcfði lengi og nákvæm-
lega borið pau saman við rithönd-
ina á skuldaviðrkenningunum,komst
óg að peirri niðrstöðu, að pær væri
allar falsaðar, en svo prýðisvel var
höndin stæld, að auðséð var að eng-
inn klaufi eða viðvaningr hafði um
pað fjallað. Þetta var nú alt gott
og blessað, en yfirvöldunum mundi
naumast finnast ástæða til að gefa
út skipun um að handtaka Mr. Fra-
zer út af svona órökstuddri ákæru
pví alls óvíst var, að öðrum mundi
sýnast ið sama og mór í pessu efni.
(Frainh.).
OldChum
CUT PLUG.
OLDCHUM
PLUG.
Engin tóbakstegund hefir
selzt jafnfljótt og fengið
eins mikla almennings hylli
á jafn stuttum tíma, sem
pessi tegund af Cut Plug
og Plug Tóbaki.
MONTREAL.
X X
[10]
Hefurðu reynt
.CABL EEXTHA”
VINDLA?
HIIN
“MUNGO”
“KICKER”
“CABLE.”
Er hvervetna viðrkend að vera
í öllu tilliti betri en allrr aðrar
tóbakstegundir. In stórkostlega
sala þessarar tóbakstegundar
sannar betur gæði hennar og
álit en nokkuð annað, pví prátt
fyrir þatS þótt vér höfum um
hundrað tuttugu og fimm keppi-
nauta, eykstþó salan stöðugt.
Þetta mælir með brúkun þessa
tóbaksbetrennokkuð annað. Vér
búum ekki til ödf/ra vindla.
S. DAYIS & SONS
MONTREAL.
Jlesta »g l>e/.ta vindlagenla-
li ns i Canada- [7]
Reina Victoria.
[ii]
Vjer lifnm a framfara old.
AVGmniD VOKT
ERU UHBÆTUR !
Og ekki aftrtor.
In nýja merking vor
CABLE EXTRA
er sérstaklega góð og vér leyf-
um oss að mælast til pess, að
tóbaksmenn reyni hanasvoþeir
geti sannfærst um að framburð-
ur vor er sannur.
S. DAVIS & SONS.
[No. 14] L43L]