Heimskringla - 08.04.1893, Blaðsíða 3

HEHLÆS-KHRinsrGKL^, ■WHEISriISriISiEQ-:; 8. APEIL. 1803.
X X
CUT PLUG.
ÖLDCUUM
PLUG.
*Engin tóbakstogund hefir
selzt jnfnfljótt og fengið
eins miklaalinennings hylli
á jafn stuttum tíma, sem
pessi tegund af Cut Plug
og Plug Tóbaki.
MONTREAL,.
X X
TtRfty^Avts’
Cora'fhroat
___('S^Bqttl.e.
Do You Write for tbe Papers?
If you do, you sLould have '
LADDER OP JOURNALl
a Text-Book for Correspondents
porters, Editors and Gcneral Wi
PRICE, 50 CENTS.
SENT ON RKCBIPT OP PRICK, B
ALLAN FORMAN,
117 Nassau Street, New York,
State where you saw this and yon will re-
ceive a handscnae lithograph for framlng.
Tekjur allra járnbrautanna til ssmans
vóru $51,685,000, en kostnaír við flutn-
ing og umferð $36,488,000 Tekjur um-
fram gjöld $15,000,000. Farþegjar flutt-
irá árinu 13,533,000; farmr fluttr C2,000-
000 tons. 14 farþegjar lótust af slysuin
á árinu. — Mílnatal C. P. R félagsinser
5533; farþegjar á árinu 3,150,000. Mílna-
tal Gr. Truuk fél. er 3157 ; far-
pegjatala á árinu 5,000 000. Meðal-
hraði farpegjalesta var á C. P. R. 27
mílur á stundu, en áG. T. R. 30 milur.—
Samlögð ferð allra lesta á C. P. R. á ár-
inu vwr 14 294 000 mílur, en á G. T. R.
16 741 000 mílur.—C. P. R. flntti 2 355 000
tunnur af inóli, en G. T. R. 5 833 000. C.
P. R. flutti 28 528 000 bush.af ómöluðu
korni, en G. T. R. 60 407 000 busli,—Af
alls konar farud flutti G. T. R. 8 249 000
tons, en C. P. R. 4 058 000.-Af þeim 22
000000 tons, sem fariur fli.ttr með öllutn
járnbrautum í Canada nain samtals, var:
korn 3 645 OOOtons; mól 1 284 000 tons;
tlmbr 3 338 000 tons; lifandi peningr 2-
708 000tons; eldivi'Sr (brenni) 895 5000
tons; verksmiðjuvarningr 2 708 000tons;
allr annar farmr 9 145 000 tons.
—Tekjur C. P. R. fél. vóru; fyrir farm
$13 091 000; farpegja $5 509 000; póst
flutning og express-sendingar $768 828;
aðrar tekjur $1 419 000; tekjur alls $20
789 000; lireinar tekjur $8 347 000,—
Grand Trunk fél. tekjur var: fyrir farm
$11 621 000; farpegja $5 463 000; póst-
flutniug og express-sendingar $676 675;
tekjur alls $17 761 000; hreinar tekjur
$4 971 000.
Alls dóu af slysförum á járubraut-
unurn siðastl. ár 233 menn, en 879 rneidd-
ust. Á C. P. R. biðu bana 6 farpegjar
og 85 aflrlr; á G. T. R. 4 farþegjar og
89 aðrir. — Á blá-bókunum sést, a«
QuebecLfc Lake St. John járnbrautin
(sem Caron’s-hneyksiið reis út af) fékk
í styrk-meðlög (bonuses) úr ýmsum átt-
um samtals yflr fjórar milíónir dollara
(þar af yfir milíón frá Dominion stjórn-
inni), etia um $20,000 meira fyrir liverja
mílu, en hugsanlegt er að meS nokkru
móti hafl kostsð að leggja hana.
[Montreal Daii.v Witness].
Þa« er sagt að Bismarck gamli eigi
$50,000 virði í hlutabréfum í sporvagna-
félaginu i Milwaukee, Wis.
[Nordvesten].
ÁRIDANDI AÐ ALLIR MÆTI.
íslenzka verkmannafól. lieldr sinn
vanalega fund í íslendingafél.hús
inu á Jetninia Str. í kveld 8. f>. m.
kl. 8.
Eins ojr kunnujrt er hafa nokkrir
félagsmanna orðið fyrir slysum, og
einn beðið buna. Verðr það sér
staklega umræðuefni fundarins, og
pví æskilegt að allir félitgsmenn
mæti.
J. Blldfell forseti.
FBEK trip
to view the
■ property to 5
acre holders. §40 P4iK YEAK
guaranteed you, when irrii:ation begins
We plant teh land for you FREE pay the
labor and taxes for lialf what we raise,
after yon jjet §40. We make state-
meut under oath, promptly send your
proflt after each crop. Will send you
the names of 90 persons who last year
received from $25 to $500 eaeh on nne
years purchase. We guarantee a free
deed, no taxes, no eost for labor or trees,
free ticket to view tlie propertv and pay
you $40 per year, you to help pay for ir-
rigation, as it is of no value without ir-
rigatien’. For full details address
CALIFORNIA LAND AND WATER EXCHANCE,
Dayton, Ohio.
Álfahvammur.
Eftir G. A. Dalmann,
Minneota, Minn.
Framhald.
Eg ælla að hjálpa ykkr Jóni,
taktu nvi vel eftir. Samkvsemt öllum
þeim lögum, er ég þekki, getr eigi far-
iðhjáþví, að komandi vetr verðr sa
harðasti,er komið hefir í manna minn-
um. Það mun verða stráfellir í þinni
sveit nema við sé gert; farðu í Jag til
föður Jóns og segðu honum, að kona
frá æðra heimi hafi birzt þér og beðið
þig að segja honum, að hann skyldi
láta helming Qár síns á markað eða
lóga því á hvern annan hátt, er hon-
um sé hagkvæmast. Trúi hann þér
ekki, skaltu segja lionum að hann
skuli hafa það til marks, að það rigni
áðr en klukkan er sex í kveld, ogeins
sannarlega verði komandi vetr fellis-
vetr. Hann er maðr harðsvíraðr, hjá-
trúarfullr og eigingjarn; hann mun
finna það út þegar fram líða stundir
að ráðleggingar þínar verða honum
að stórfé; hann mun álíta það
gróðaveg að þú tengist honum. Þið
Jón munuð giftast og verða lánsöm;
en gættu þess vandlega, að láta engan
blett falla á þinn andlega hvíning.
Gleymdu því aldrei, að hverri synd
fylgir hegning og hver einstaklingr
uppsker nákvæmlega það sem hann
sáir. Gætir þú yfirgefið líkamann nú,
mundi þér líða betr en þú hefir
nokkra hugmynd um, en samt mundi
þér blöskra þín eigin vanþekking;
þvv mundir smámsaman læra að skilja
að allar syndir smáar og stórar eru
ávextir vanþekkingarinnar; fáfræðis-
myrkrið grúfir yfir þjóðunum þann
dag í dag með ógnarTegum þunga og
hræðilegum kulda, og þó eru menn að
tala um lærdóm og heimspeki. Þeir
segja að sól vísindanna sé komin hátt
á loft, en ég segi þér satt, in sanna
vísindasól er ekki runnin upp enn,
en það roðar fyrir henni; annað
hvort er það villuljós, er þeir sjá, eða
þeir ljúga af ásettu ráði í þá, sem
standa þeim skör neðar í heimsþekk-
ing. Nú hlýt ég að vfirgefa þig, því
skyldur mínar verð ég að uppfylla.
Ég varði tímanum illa meðan ég
dvaldi í mannheimi, og því verð eg
að leggja hart að mér nú, en það er
sætt að geta geta verið til góðs, að
geta gefið inum fáfróðu, er til vor
koma, lieilnæmar bendingar. Ég sé
þér dettr í bug að biðja mig að taka
þig til heimkvnna ljóssins, en það er
ekkirétt afþér að æskja þess, það er
skylda þín að lifa eða dvelja á jörð-
unni eins lengi og þú getr og fara eins
vel með líkamann, er þú dvelr í, og
framast má verða; þú verðr að full-
komna rþitt atriði á leiksviði þessa
lífs, tilvera þín er ekki nein tilviljun,
heldr er það eins og alt annað háð
eilífum lögum. Mennirnir brjóta
þessi lög og standa í sínu eigin ljósi,
af því þá vantar þekking; þeir hlýða
ekki rödd guðs, er við köllum, en þið
kallið samvizku.
Hvernig eigum við að þekkja
þetta eilífa lögmál? spyr þú. Ó, það
er til eilífr miskunnsemdanna útsær,
er aldrei fjarar; við erum dropar af
þessum sjó. Enginn hlutr er oss kær-
ari en að hjálpa ykkr moldarbúum, ef
þið vilduð revna að lyfta ykkr upp á
við í staðinn fyrirþað sem flestir beita
allri atorku í þvi að þrýsta sér niðr
á við. Allir hlutir, er hafa betrandi á-
hrif á framferði mansins, erugóðir; já,
allir hlutir í tilverunni eru góðir, en
af fáfræði breytir maðrinn þeim, og
svo grípa in eilífu inn lög í og útfallið
verðr æ ið sama, áð verknaðrinn
verðr að líkjast orsökinni.
Farðu nú heim, barn, sofnaðu rótt
og mundu alt, er ég hefi sagt þér.
Breyttu í öllu eftir mínum ráðum.
Ég sé að þú verðr smátt og smátt
viðkvæmari; ég hefi því von um að
ég geti talað við þig þegar fram líða
stundir, þótt kringumstæðurnar verði
ekki eins ákjósanlegar og þær eru nú;
þó er óvíst að þú getir séð mig fram-
vegis.
Jón kémr ekki í nótt, hannsofn-
aði sjálír á meðan hann var að bíða
eftir að aðrir sofnuðu, svo að hann
gæti komist á fund þinn, án þess
nokkur vissi af, en mér tókst að
svæfa hann; hann sefr nú rótt, en sál
lians er hér hjá okkr, þó án verulegr-
ar meðvitundar, því segulbönd líkam-
amans halda henni í einskonar ósjálf-
stæðu ástandi. Og enn aftr, mín elsku-
leg! Ég verð að fara: tíininn er eilífr,
en þó svo dýrmætr; geimrinn er enda-
laus, en þó fyltr af eilífum frumefnum
af inismunandi tegundum, öll fram-
leidd afinum órannsakanlega almætt-
iskrafti, erfyllir alla tilveruna.
Svo var eins og ofrlítill audvari
kæmi, lágfættr eyrarrósa krans titraði
þar sem konan hafði staðið, er var nú
horfin.
Helga sat og hugsaði vandlega
þessa vitran. Þetta var enginn
draumr, hún var eins vel vakandi
eins og hún hafði verið nokkru sinni
áðr; svo var komin breyting á hana
sjálfa, hún hafði áðr verið svo kviða-
full fyrir inni komandi tið, en nú
fanst henni hún hafa nægan kraft til að
berjast gegn viðburðanna rás og sigra.
Hún var sannfærð um að hún gæti
látiðgott af sér leiða, og vaninn hvísl-
aði að henni að verið gæti að Riún
yrði meðal í alvizkunnar hendi til að
framleiða sannindi, er orpin vóru
sorpi vanþekkingarinnar. Hún gekk
heim til sín, full auðmýktar og lotn-
ingar fyrir inu mikla óhugsanlega og
alstaðar nálæga afli, er vér fáíróðir
menn köllum guð.
Það var liðið ár frá nótt þeirri, er
Vér lýstum hér að framan. Helga sat
í hægindastól í beztu stofunni á Hóli,
er var verulegt skrauthýsi eftir því .er
vanalega gerist upp til sveita á íslandi.
Helga var miklu sællegri en hún hafði
verið fyrir ári síðan, einnig mikið betr
klædd, en þó án als glingrs. Hún
studdi liönd undir kinn og var sokkin
niðr í sínar hugsanir; hún var að
riQa upp fyrir sér alt það er fram við
liana haíði komið á síðastliðnu dri.
Hún færði auðkýfingnum boðskapinn
eins og henni var upp á lagt, en
hann varð fár við. Er hann sá að
regnið kom, eins og spáð var, fór hann
að hugsa málið með meiri alvöru.
Eitt var víst, að engum dauðlegum
manni gat komið til hugar að það
mundi rigna úr slíku útliti. Hann
trúði náttúrlega á huldufólk, drauga
og forynjur, eins og loðir við lijá öll-
um óupplýstum mönnum—þeir trúa
í lijartans einlægni öllu nema sann-
leikantim, hann hafa þeir ekkert brúk
fyrir. Ríki maðrinn gerði sér grein
fyrir þessu á þann hátt, að það hefði
veriðhuldukonan í honum Álfahvammi
er hefði sagt Helgu ‘þetta. Það var
svo sem auðvitað, að allir einkenni-
legir klettar og hólar vóru fullir af
þessháttar yfirníttúrlegum verum, er
vissu alla hluti í jörðu og á. Hann sá
það í hendi sinni,að þetta gat orðið bú-
hnykkr að fækka fénu með því líka
að verð á sauðum var í betra lagi.
Hann seldi því yfir helming af fé
sínu og ailir eða flestir bændr í svelt-
inni gerðu ið sama, því þó allir vissu
að maðrinn var sauðr að viti, þá varð
því ekki neitað, að hann var.bezti bú-
maðr og glúrinn í ýmsum búhnykkj-
um, enda vóru- þeir nokkrir, er lögðu
trúnað á álfkonu-boðskapinn.
Vetrinn byrjaði seint í September
og mátti svo segja, að varla linti stór-
liríðum þar til á sumardaginn fyrsta.
Mennstráfeldu gripi sína í nœrliggj-
andi svnitum, en í þessari sveit kom-
ust menn rétt af. Allir sáu það í
hendi sinni, [að ef fénu hefði ekki
verið fækkað fremr venju, þá hefði alt
farið. Allir bændr blessuðu Helgu og
sögðu, að hún hefði bjargað sveit-
inni með vitran sinni. Ríki bóndinn
sá að þetta var satt, auðvitað gleymdi
hann því aldrei, að hún hefði verið
beðin að að skila þessu til hans, en
svo fór hann að hugsa málið frá ann-
ari hlið. Hann hafði grætt stórfé á
þessu í þetta sinn og sJíkt gat komið
fyrir aftr. Það var betra að koma
sér vel við Helgu, svo að hún svikist
ekki um að skila öllum orðsendingum.
Það var líka eins líklegt að Helga
væri bezta búkonuefni, úr því álf-
konan útvaldi hana til að flytja svona
mikilsvarðandi málefni. Hann kallar
því son sinn fyrir sig einn dag um vor-
ið og segir lionum, að ef hann sé ekki
búinn að breyta skoðun sinni gagnvart
Helgu, þá skuli hann fara og sækja
hana og frelsa hana úr sultinum í
Koti; hann ætlaði sér að vera henni
góðr, og ekki þyrfti hún að ganga á
engjar, en búsýslu yrði hún að stunda
með húsfreyju.
(Niðrl. næst)
ISLENZKR LÆKNIR:
[10]
Hefurðu reynt
„CABLE EXTRA
VINDLA?
HIIV
Alkiiniia Serking
“MUNGO”
“KICKER”
“CABLE.”
Er hvervetna viðrkend að vera
í öllu tilliti betri en allrr aðrar
tóbakstegundir. In stórkostlega
sala þessarar tóbakstegundar
sannar betur gæði hennar og
álit en nokkuð annað, því þrátt
fyrir þafi þótt vér höfum um
hundraö tuttugu og fitnm keppi-
nauta, eykstþó salan stöðugt.
Þetta mælir með brúkun þessa
tóbaksbetren nokkuð annað. Yér
búum ekki til ódýra vindla.
S. DAVIS & S0NS
MONTREAL.
Mcsta og bezfa vimllagcnla-
lins i Canatla- [7]
Dr. M. Hallclorsson.
Park River, — — — N. Dak.
-----1 Atliugið.---------
Pósturinn milli West Selkirk
og Icelandic River fer frá Selkirk
kl. 7 á hverjum þriðjudagsmorgni og
kemr til Icelandic River á miðviku-
dagskveld. Fer frá Icel. River á leið
j til Selkirk kl. 7 hvern fimtudags
morgun, og kemr til Selkirk á föstu-
j dags kveld.
Fargjald verðr ið sama og áðr
hefir verið. Upplýsingar viðvíkjandi
flutningi með póstvagninum frá og til
Selkirk fást hjá
Geo. Dickinson og
Ciir. Watkrson
sem flytr póstinn.
SUNNANFARI,
Sunnanfara í vestrheimi eru: Clir.
Ólafsson, 575 Main Str., Winnipeg;
Sigfús Bergmann, Garðar, N. D.; G.
S. Sigurðsson Minneota, Minn., og G.
M. Thompson. Gimli, Man. Hr. Chr.
Ólafsson er aðalútsölumaðr blaðsins í
Canada og hefir einn útsölu á því í
Vinnipeg. Verð 1 dollar.
Reina Victoria.
[ii]
Vjer lifnm a framfara oU.
AlI(iNAJIll) VÖRT
ERU UMBÆTUR !
Oj; ekki aftrior.
In nýja merking vor
CABLE EXTRA
er sérstaklega góð og vér leyf-
um oss að mælast til þess, að
tóbaksmenn reyni iianasvoþeir
geti sannfærst um að framburð-
ur vor er sannur.
S. DAVIS & SONS.l
No.[14]
188 Jafet í föður-leit.
Jafet í föður-leit. 189
og inn mikli Galenus segir, þá eru til þrjárteg-
undlr af henni : uscites, anasarca og tympanites.
Einkenni sjúkdómsins eru : bólga eða þroti í
kvifinuni. örðngl, iki við að anda, lystarleysi og
storkunarlegr hósti. Er enginn ykkar sem hefir
þennan sjúkdóm? Enginn. Lof sé drottni, að
enginn ýkkar þjúiat af honnm,
„Næsti sjúkdómr, scm þetta lyf á við, er
peripneumonia eör lungabólga; einkenni þess
sjúkdóms ert' : dauf slauœA, þroti í augum og
óvanalegr roði í a„dliti Hefir eugilm yðiir peeal
einkenm? Lof drottnl, að
honum.
„Eti það
eink
eiigiun þjéist af
er líka
ágiett lyf við diarrhoea;
euui þess sjukdóma nm . , . ,
skruðnmgr i innyllum kairin J ,
drœttir". ld °B krampa_
Nú kom fram einu ma«r og kvartaði um
tiða magaverki; svo kom annar og kvartaði um
Tindþembu, og loks tveir eða þrír til, sem kvört-
oou um kaldan svita.
„Gott er það. Lof sé drottni að ég er hér
^Ur til að sinua ykkr. Ilérna vinir, tukið þettu;
cum antecedeute concordat, eins og Hippo-
v^tes segir. Jæju, borgið mér einn skilling og
jyð þakklátir. Og þegar þér gaugið til hvílu,
NðB^ymið ekki að þakka drottni uin leið og
i^knierið bæn yákar. — Þetta er líka ágætasta
fyrri n!í VÍ* in,,i hrœðilegu chiragra eð« gigt. I
Lund^lkun,,i hekuaði ég alla bæjarfulltrúana í
u>un af gigt, með því að láta þá taka
þrjár flöskur hvern. og þeir gerðu mig í stafiina
að heiðrsborgara Lundúnaborgar og gáfu mér
skrautritað borgarabréf í gull umgerS ; því miðr
hefir mér gleymzt að taka þ ,ð með mér í kveld.
Nú, það má sKÍfta chiragra í þrjár tegundir :
gonogra, þegar liún fer í hnén ; chi agra, ef hún
»r í höndunum ; onagn, í ölubogunum; oinaga,
í öxluuum, og htmbayo í baki:iu. Alt eru þetta
teguudir af sama sjúkdómi og við þeim ölium
eru droparnir í þessari litlu tlösku örugt meðal;
og minnizt þess, að það lieldr sér ödofnaX um
aldr og œti. Tuttugu ár hér frá, þegar gigtin
þjáir yðr í elli yðtvr — og sú stund kemr áieifi-
anlega, got,t fólk ! — þá getííS þér tekið þetta
litia glas niðr af hylhinni og blessað stnnd þá>
er þér vfirttuð þessum skillingi fyrir hana. Eins
og Eusebíus segir : Verbum personaíe concordut
eum nominatipo. það er: hraustir menn eldast og
fá þjáningar í útlimi sína. Hver ykkar liefir út-
limagiat, e3a þá lumbagol Hver yðar getr sagt
afi hann muni ekki fá þennan sjúkdóm ?“
Eftir þetta ávnrp urðu þeir, sem höfðu gigt
elta vild t sjá við ókominni gigt í tíma, svo marg-
ir, að öll glösiti okkar seldust upp á svipstundu,
og kynja læknirinn varti að lofa liinutn, sem
enga úrlausn fengu, að hann skyldi hafa meira
til af þessu ómetanlega lyfi eftir einn eða tvo
daga.
„Nú vil ég, herrar og frúr, leiða athygli yð-
ar að dýrindis-plástri, sem ég hefi. Verkanir lians
ganga kraftaverki næst. KomiS þér liérnu, Dion-
192 Jafet i föður-leit.
i
„Nota það — aufivitað eins og öll önnur
dust-lyf. En ég er ekki aö gefa neina fyrirsögn
um það fyrri en ég heti selt eitthvað af því.
En því lofa ég, að hafi það ekki tilætlaða verk-;
• un, þá skal ég skila aftr peningunum1'.
„Það eru satingjörn bot>, lir. Dion' sius ; og
ég skal sjá um að þér efnið ioforðið. Er nokk-
ur, sem víll kaupa lyf fíflsins til að drepa flug-
ur ?“
„.Tá, ég skai kaupa eina öskju", svaraði cú
maðr eion hlæjandi; „hérna er sexpenningr. Nú,
nú, fífl; hvernig á ég nú að nota lyfið?"
„Það skal ég segja þér", svaraði Tímóteus
og stakk sexpenningnum í vasann. „Fyrst verðr
þú að ná flugunni, og svo verðr þú að þrýsta að
siðunvim á henni með þumiilfingri og vísifingri
þangað til hún opnar niunninn; þegar hún gapir,
lætr þú ofrlítiS af þessu dusti npp i haua, og
það skal verða hennar bráðr baui".
„Þegar ég er búinn að ná þanuig haldi á
henni, þá gæti ég eins vel drepið hana 1\ fjalaust".
„O—auðvitað—ef þú kýs þaíi lieldi; en ef þú
vilt nota dustið til þess, þá er það líka óbrigð-
ult, eins og ég er lifandi maðr“.
Allir áhorfendrnir fóru að skellihbegja. Tímó-
teus hélt sexpenningnum, og við hættum svo
þetta kveid, og var Melkior vel ánægðr með
árangrinn ; sagðist hann aldrei áðr hafa fengið
svo mikiti inn á viku. Við höfðum alt í alt
fengið 17 LlOs., alt i skillingum og sexpenningum,
og það fyrir vörur, sem að öllu samtöldu höfðu
Jafet í föður-leit. 185
von á a* tafea nú enn nýjar tennr um næstu jól.
011« sínu lífi hefir hann eytt í þiónustu mann-
kynsins eg til þess a* gera gott meðskepnum
sínum; og með þvi að hann hefir meira en þús-
uiid ára reynslu, þá læknar hann meira en þús-
ui;d sjúkdóina. Herrar inínir ! í kveld mun
kynjAlæknirinn birtast yðr sjálfr, og þa mun hann
segja yðr, við liverjn lyf hans eica hvert um
sig, svo að hver geti kosið sér heiisumeðal eft-
ir hví, hvati að honum gengr Og þið, háttvirtu
konur! Ykkr getr kynja-tæknirinn hjálpað.
Hann liefir Þyndardómsfull iyf; sen, geta upl,_
f} lt óskir yðar, ef þið eruð bamlsusar, en óskið
að ykkr verfi barna auðið. Hann hefir ástar-
drykk, sem stiýr hug þess karlnianns tiJ yðar,
sein drekkr hann; ly/, sem gera eiginmenn kon-
um sínuin trúa, og smyrsl, sem gera þá blinda,
svo þeir sjá < kki /að, sem kman vill ieyna þá.
Aburði liefir haun og, sein eyða freknuœ, lækna
útbiot otr gera yfir ungar og fagrará ný; einnig
lyfja-dust handa biirnum, sem gera þau þ.eg svo
þau hætta skælum og vælnm. Blástu nú básún-
una, Philotas, og láttu hvern mann vtta, að kynja-
lækniriun Appallacheosmocommetico hefir lieitið
alS standa hér við um litla hríð í þessu þorjii
svo að íbúar þess geti orðið aðnjótandi hans
blessunarríku velgerða".
Að svo mæltu tök Nunim til að blása bá-
súnuna þar til er liann var helblár í framan og
út-tútnaðr, oglímóteus settist niðr aftr á asnanu