Heimskringla - 29.07.1893, Blaðsíða 4

4
HEIMSKKINGLA 29. JULÍ 1893.
Winnipeg.
— Mrs. Finney er munum betri
til heilsu nú sem stendr.
— Mr. Finney er orðinn frískr aftr.
— Hr. Sifrf. Eymundsson kom hinfí-
að til hæjarins á mánudagámorgun.
Hann fór á miðkudaginn vestr til
Argyle-nýlendu og tetlaði til Melita í
söinu ferð. Kemr aftr heim á mánu-
daginn. Hann heflr í huga hálft um
hálft að fara til Chicago; en heim-
leiðis siglir hann annaðhvort frá New
York eða Montreal 20. Ágúst.
— Séra Matthías Jochumsson kom
frá Chicago aftr hingað á miðvikudag.
Hann hafði skemt s('r vel á sýning-
unni og flutti forseta sýningarinnar
ávarp, er birt heflr verið í Chicago-
blöðum síðan. Hann lœtr einkar-vel
af viðtökunum hjá löndum þar, eink-
um þeim Stephensens systkinum, er
gcrðu honum dvölina mjög ánægju-
simlega.
— Minnizt þess, að Ayer’s Sarsa-
parilla er dregin út af Honduras-rót
og er hún in eina Sarsaparilla, sem
hefir sannan lækningakraft. Munið og
að hún er mjög sterkt og kröftugt
læknislyf, og því eru verkanir henn-
ar svo dásamlegar í öllum tegundum
blóðsjúkdóma.
— Hitaveðr reynir á heilsukraft-
inn og verðr að reyna að mæta þeirri
áreynslu. Til að koma í veg fyrir
veikjandi afleiðingar hitans, er bezt
að taka Ayer’s Sarsaparilla. Hún
hreinsar og styrkir hlóðið, hvetr mat-
arlystina og ijtyrkir þann sem veik-
hygðr er.
— Mrs. J. E. Peterson talar í únitara-
húsinu annað kveld kl. 7. Allir hjart-
anlega velkomnir.
— Fylkissýningin er afstnðin, og
kemr iillum saman um það, að liún
hafl, að undanteknum lifandi gripum,
verið ómerkileg í alla staði. Ein ís-
lenzk kona, Mrs. Astríðr Jenson, fúkk
þar verðlaun fyrir sýnda muni (kök-
ur heima bakaðar, og hannvrðir),
tvenn fremstu verðiaun og tvenn 2.
verðlaun.
— Það var rifizt rnjög um það fyr-
ir fram, hvort selja mætti bjór á sýn-
ingarsvæðinu eða ekki; sýningar-
nefndin hafði leyft það fyrst, enfylk-
isstjórnin lagði hann fyrir. Ilver
alvara að fylkistjórninni hali verið,
má marka 4 þvf, að bjór var seldr
opinberlega alla daga frá morgni til
Kvelds á sýningunni, en enginn skifti
sér neitt af.
Morð. Á föstud. kveldið í síð-
ustu viku var nraðr enskr myrtr hér
að liúsabaki í nánd við Aðalstræti.
Maðrinn var myrtr t.il fj r, hafði
nokkra tugi dollaraásT. Lögreglu-
liðið náðí tveim mfinnum, enskum og
fríinskum, er taldir eruaðnmnu vera
morðingjamir.
‘'Clear llavana Cinars”.
„Lii CadHmt" og „Lit Fiorrf*1. Biddu
ætíð um þoH'iir teguudir.
Það bjnryafli l'tfi hnns. iterrar mínir.—
Ég get mælt ineð I)r. Fowlera Extract of
Wild Strawberrys, þnreð það hj irgaði lífl
mínu þegar ég var 6 mánaða gamall. Ég
hefi æfinlfga brúkað það síðan er þörf
hefir gerst, og reynist inér það óbrigðult.
Francis Walsh, Dalkeith, Ont.
MYRTIt KÐA STROKINN?
— í Pembína, N. D., er kviðdómr háðr
um þetta leyti, og verðr þar meðal
annars tekið fyrir nauðgunarmálið,
sem getið var um í vetr, gegn manni,
sem nauðgaði gamalli kerlingu íslcnzk-
ri. Aðal vitni í því máli er Mr. Baldr
Eldon (Erlindsson), og fór liann af
stað á mánudaginn suðr til Pembína
til að mæta eða bera vitni í nuilinu.
Þarigað er aðeins fiirra stunda ferð.
En í fyrra kveld var hann enn ókom-
inn fram í Pembína. Eru mennhrædd-
ir um, að sökudólgarnir, sem eru af
auðugu fólki, hafi annað hvort látið
sitja fyrir Baldri og myrða hann, eða
og keypt hann til að strjúka og kom-
ast hjá að bera vitni í málinu.
Landi vor Mr. Magnús lögfræðingr
Brynjólfson sækir málið á hendr söku-
dólgunum, og hefir kostað miklu til
þess, öllu af sjálfs síns fé, því að
konan, sem misgjört var við, er blá-
snauðr fátæklingr. Sökudólgarnir liöfðu
að sögn verið búnir að heita því að
drepa vitnið og málafærslumanninn ef
þeir mættu því við konia.
HAGSKÝRSLURNAR.
Seamo P. O.
Hagskýrslumar hans Baldwins fékk
ég að láni fyrir nokkru, þar eð ég
hafði gaman af að vita, hvar ýmsir,
sem ég þekti, væru niðrkomnir, og svo
til að vita hvernig þeim liði. Fljótt
fanst mér ýmislegt fljótfæmislegt, en
hafði samt gaman af að líta á það.
Svo fóru að koma greinar í Hkr. og
Lögb. til forsvars skýrslunum og móti
blöðunum heima, og er sumt af því á
rökuin bygt, en ekki alt. Þarámeð-
al er ekki rétt það sem stendr í Hkr.
29. Marz síðastl., þar sem talaðerum
árlcgan gróða bænda liér, og vitnað
til bls. 40 og 41 í skýrslunum, og sagt
að samanlögð tala búskaparára ný-
lendubúa í Canada sé 2275. Eg hélt
að það væri tæplega hægt að líta svo
á þennan töludálk, sem þetta stendr
í, án þess að sjá að það er skakt. Ef
maðr t. d. lítr á töluna út frá Nýja
Isl. (1<>72), þá mundi vera meira í
hinum 5 bygðunum en G00, enda á
talan að vera 2772, og þegar því er
deilt, eins og Hkr. gerir, þá koma út
$302,77 cent í staðinn fyrir hjá Hkr.
$377,44 cent, enn í skýrslunum
$372,88 cent. Annað eins og þetta
er fljótfæmislegt ogekki vel lagað til
að færa mönnum heim sannleikann.
Því er miðr, að skýrslan er mjög
ónákvæm víða. Eg heíi reiknað hjá
bændum, sem standa cfst og neðst á
hverri blaðsíðu, og er hjá mjög fáum
nálægt því r. tla, víðast talið ofmikið,
aftr vantar mikið upp á hjá sumum.
Þar sem hestar eru taldir, er ekki
hægt að vita skakkann nákvæmlega,
því verð þeirra er svo misjafnt. T. d.
no. 3I> í Argvle ; verðr að gera þar
hvern hest af 5 nær $400. Um gróðann
má margt segja með og móti. Eg
fyrir mitt leyti tel Iitlar eigur annað
en kvikf ■, verkfæri og plægt land.
Mér þætti gott ef verulegr gróði hvers
búanda væri til jafnaðar $60, & ári.
Víst þætti það gott á gamla fróni, ef
bú bænda ykist um á 3. hundrað kr.
árlega. Mér flnst það allgóð framför
og mætti lieldr hvetja en letja menn
að heiman, Það er annars leitt að
skýrslurnar skuli vera svona óná-
kvæmar, og líklega meira spilla
þær en bæta fyrir fólksflutningum frá
íslandi. 0g lakast er, að B. L. B,
skyldi ekki ganga svo frá skýrslunum,
að landar heima næðu ckki höggstað
ú honum, því mér er eins og fleirum
löndum, heldr vel við Mr. Baldwin-
son.
JÓN JÓNATANSSON.
Niðrsett far til Chicayo.
Northern Pacific járnbrautarfélagið
hefir auglýst nijög ódýrt far fram og
aftr til Chicago.
Dagana julí 24. og 31. og ágúst 7.
verða farbréf til sölu hjá N. P. félag-
inu fyrir aðeins hálfvirði, með því
skilyrði, að lagt só af stað heim aftr
frá Chicago innan 4 eða 11 daga frá
því farseðillinn var gefinn út.
Allar frekari upplýsingar verða
gefnar á Northern Pacific ticket
Office.
Almenniny&dlitið ætti aö vera leiöar-
stjarna allra þeirra sein þurfa að kjósa
milli Burdock Blood Bitters og ýmsra
humbugsmeðala, sem einnig eru sögð ó-
yggjandi. Við magareiki, kvefl, óhreinu
qlóði og alls konar hitasjúkdómum er
ekkert eins gott eins og B. B. B. Það er
óyggjandi æviulega.
Leiðbeining. í nærfelt 40 ár hefir Dr.
Fowlers Extract of Wild Strawberrys ver-
ið iðleiðandi og áreiðanlegasta meðal við
niðrgangi, hCgðaleysi og alls konar inaga
sjúkdómum.
Hefirðu höfuðverk ? Höfuðverkr, sem
venjulega stafir af magaveikindum eða
lifrarveiki, læknast algerlegameð B.B.B.
(Burdock Blood Bitter). Þetta meðnl
verkar á og lagfærir magann, lifrina og
blóðið.
Barni bjaryað. Litli drengriun minn
var mjög sjúkr af niðrgangi. Hann var
orðinn svo veikr, að enginn hugði lionum
líf; en vinkona mín ráðlugði inór að
reyna Dr. Fowlers Extract of Wild Straw-
berrys, og gerði ég það, og þótt, drengr-
inn að eins þyldi fáa dropa í eiiiti, batn-
aði honum algerlega.
Mrs, Wm. Stewart,, Campbellwille, Ont.
llerrar tnínir. Eg var mjög þjáðr af
meitingarleysi, og batnaði mér algerlega
af þrem glösttm af B. B. B.; óg get pví
gefið því in beztu meðmæli mín tii allra
er þjást af sama sjúkdómi.
Mrs. Davidson, Winnipeg, Man.
Afiriðintj af hírðvleysi. JJtil
krampatilkonning getr oft leitt af
sér ýmsa aðra sjúkdóma svo sem niðr-
gang, og ef til vill rotnun í maganum,
og ýmsa aðra hættulega sjúkdóma,
sem hver um sig getr haft mjög
hættulegar afleiðingar. Alt þoss-
konar er mjög hættulegt fyrir líf
manna á hitatíðinni og ætti æfinlega
in beztu meðul að vera við hendina.
Perry Davis Pain Killer er svo vel
þekktr, að það er hvervetna viðr-
kent ið eina óbrigðula meðal í öllum
þesskonar sjúkdómstilfellum. Allir
lyfsalar selja Pain Killer, og leiðbein-
ing um notkun meðalsins fylgir
hverju glasi.
Aðeins 25cts stórt glas.
1892, lljoiniiiii af llavaua uppskcrunni.
„La Cadena:1 og „La Flora“ vindlar eru
án efa betri að efni og töluvert ódýrari
heldren nokkrir aðrir vindlar. Fordóms-
fullir tóbaksreykjendr vilja ekki kannast
við það en peir, sem vita hvernig fleireru
tilbúnir, kannast við þuð. S. Davis &
Sons, Montreai.
FERGUSON & CO.
403 Main Str.
Bækr á ensku og íslenzku; íslenzr ar
sálmabækr. Ritáhöld ódýrustu í borginni
Fatasnið af ölluin stærðum.
Radig-er & Co.
Vinfanga og vindla-salar
513 11 n i n S<r.
VIÐ SKLJ VM II ÚSB ÚNAD MJOG ÓDÝRT.
Komið og sjáið svefnherbergisgögn (Bedroom sets) vor, öll á $1600.,
rúm $3.00, borð $1.50, og $2.25; hægindastóla og sófa á $8.00. Ljómandi
fallegar myndir á*$1.00 og yfir. Barnavagnar $8.00.
Allir velkomnir og ráðvandlega skift við hvern mann hjá
Seott & Leslie,
ín mikla liúsbúnaðarverzlun
276 Main Str.
LOGGILT 1843. JOHN A. MCCALL, FORSETI.
Allskonar tegundir af
Vindlum með innkaupsverði.
X ÍO U 8.
(ROMANSON & MUMBERG.)
Gleiniið þeim ekki, þeir eru ætíð
reiðubúnir að taka á móti yður.
T NNSIGLUÐUM TILBOÐUM, stýluð-
I um til Postmaster General, verðr tekið
við í Ottawa til Hádegis föstudag 11.
Ágiíst næstn, um flutning á póstsendingum
Hennar Ilátignar eftir samninguin, fyrir
fjögra ára tíma, tvisvar í viku hvora leið,
milli Clarkieigh og Reuburn, via Oak
Point, St. Laurent, Lake Francis og
Bonný Door, frá 1. Okt. næstk. Áætluð
vegalengd 40 mílur. Póstrinn verðr að
flytjast í hæfilega góðum vagni.
Póstrinn fer frá Clarkleigh á mánu-
dögum og fimtudögum kl. 8. f. h. og
kemr til Reaburn kl. 4 e. h. sama dag.
Fer frá Reaburn.á þriðjudögum og
föstud. kl. 8. f. h. og kemr til Clarkleigli
kl. 4. e. h.
Prentuð blöð með frekari skýring-
um um skilyrðin við pessa fyrirliuguðu
samnininga má sjá á pósthúsinu að
Clarkleigli og Reabhrn og hér á skrif-
stofunni, og á söinu stöðum má fá eyðu
blöð undir tilboð.
Post, Office Inspector’s Oflice, 1
Winni|ieg, 80. Júní 1893 /
W. W. McLeod
I'ost Ofiico Inspector.
"Regulates the Stomach,
Lívei- and Bowels, unlocks
ihcSccretions.Purifiesthe
3looc! and rer.ioves all im-
puritics from a Pimple to
the worst Scrofu lous Sore.
Jfcto. m
-?• CURES
IDYSPEPSIA. BILIOUSNESS.I
ICONSTIPATiON. HEADACHE.
SALT RHEU/A. SCROFULA.
heartburn. sour stomachI
DI22IME1SS. DROPSV
RHEUðAATI SAV SKIN
Engir hlutastofns-eigendr (stockholders) til að avelgja ágóðann. Félagið
er einyöngu innbyrðis-f lag {mutual) og því sameign allra ábyrgðarhafa (með-
bma) og verða þeir adnjotandi alls ágóðans. Það er ið elzta allra slíkrafélaga í
beimi, og anna<) af tvenn ínum sUerstu. Hitt stærsta f.'lagið er The Mntnal Life í
hiew York (en ekki The Mutual Reseroe Fund Life Ass., sem er um 10 sinnum
8inærra en þessi ofannefndu).
N. Y. Life Ins. Co. átti 1893 eignir : 1°7 millíónir dollara; varasjóðr 120
millionir. Inntekt d drinu níer 31 mlllíón. IJtbor^adar ddnarkröfur nser 8
millíónir. Arságóði útborgaðr til ábyrgðarhafa á árinu yflr 3 millíónir. Lífs-
ábyrgð tekin á árinu yfir yfir 173 millíónir.
Lífsábyrgð í gildi um 700 millíónir.
Gefr meðlimum fleiri og betri hlunnindi en nokknrt annað lífsábyrgðar-
félug í heimi.
Borgar erfingjum, ef er samið, hálfar eða allar arsborganir umfram lífsá-
byrgðina. ef maðr deyr innan eO, 15 eða 20 ára eftir inngöngu í félagið.
Endrborgar við lok tiltekins timabils meira en helming allra árgjalda en
gefr samt fría ábyrgð fyrir fullri uppbæð, án frekari borgunar, fyrir lífstíð. ’
Lánar peninga upp á lífsábyrgðarskjöl, gegn að eins 5 pC. ávöxtum.
Eftir 3 árborganir viðlieldr félagið ábyrgðinni fyrir fullri uppbæð, þótt
hætt sé að borga árgjöld. alveg frítt í 3 til 6 ár eftir upphaflegum samningi, eða
gefr lífstiðar-ábyrgð fyrir alt að helmingi meiri upphæð, en maðr hefir borgað.
Leggr engin höft á meðlimina, hvar þeir lifa eda að hverju þeir starfa, eðr
hvernig þeir deyja. Borgar út ábyrgðina möglunarlaust og refjalaust, ef að eins
árstillagið er borgað.
Nánari upplýsingar gefa:
Westem Canada Branch Ofliee
496^ Main Str., Winnipeg, Man.
J. G. Morgan,
MANAGER.
ÍSLENZKR LÆIÍNIR
J)R. M. HALLD0RSS0N,
Park River — N. Dak.
SUNNANFARI.
Sunnanfara í vestrlieimi eru: Chr. Ólafs-
son, 575 Main 8tr., Winnipeg; Sigfús
Bftximimn, Bnrðar, N. U.; Cx. S. Sigurds-
son Minneota, Minn., og G. M. Thomp-
son, Gimli Man. 11r. Clir. Ólafsson er
aðalútsölumnðr blaðsins í Canada og
befir einn útsölu á því í Winnipeg.
Verð 1 dollar.
Jafet í föður-leit. 246
XXII. KAPÍTULI.
[Inn sanni Simon Pure reynist verri
en htaðgöngumnðr bans.—Eg reynist sekr,
en er þó eigi fyrirdæmdr. Sannraðsök,
en sanufæri þii. Eftir að ég hefi sýnt
mig alt unnuð en heiðrsmann, sanna ég,
að ég sé það þó].
Þegnr við komum, þá súuin við borðið bú-
ið, kamp ivínsflöskurnar £ ís í lilidskápnum
og ult uuðsjáanlega undir búið dýrlegasta mið-
deigisverð ; majórinn iá á setbekknum og sagði
borðþjóninum fyrir, og Tímoteus stóð og liorfði
á forviða.
„Majór“, sagði ég; „ég er yðr þakklátari,
en ég kunni frá að segja, fyrir það að þér
léttið þannig af mér öllu óniaki, svo að ég
gæti haft sem bezt not af minni nýju við-
kynning við Mr. Harcourt*".
„Ég ætla að biðja yðr uð fást ekki um
það, Mr. Newland; ég er viss um að þér ger-
ið mér saina greið.i, ef ég þarf á nð iiulda,
þegur ég býð einliverjum til miðdagsverðar“.
Hareourt leit til mín brosamli, eius og iiaun
vildi segja, að mér nuindi vera áhiettulaust að
lofa því.
„Kn vitið þér þ.ið, Newland rninn góðr“,
bélt niajórinii áfram, „að bróðursonr Winder-
251 Jafet í föður-leit.
fullkominn trúnaðarmaðr Mr. Esteourts ; liann
bað Tímoteus fyrir hvert bréfið ú fcetr öðru,
og þarf ekki þess að geta að þau fóru öll
sömu leiðina. Ég friðaði hann svo lengi sem
ég gat með því að telja honum trú um, að
lávarðrinn mundi vera í kynnisferð hjá ein-
hverjum vina sinna um þessar mundir. En
þó kom þar að lokum, að hann vildi ekki
lengr dvelja í Lundúnum, heldr fara á vit við
Windermear lávarð frænda sinn. „Jæja, nú
máttu gjarnan fara úr þessu“, liugsaði ég;
„mér er nú orðið óhætt“.
Eitthvað fimm döguin eftir burtför Mr.
Estcourts bar svo til að ég var á gnngi med
majórnuin, og leiddumst við; majórinn var vunr
að borða miðdegisverð hjá mér fimm daga í
viku hverri. Alt í einu þekti óg vagn Winder-
mears lávarðar álengdar á strætinu. Hann kom
auga á okkr, stöðvaði vagninn, sté út og kom
til okkar. Það var auftsóð að blóðið stó honum
til höfuðs af geðsiiræriugu. ílann heilsaði ma-
jórnum og mér og mælti :
„Viljið þér afsaka mig, majór; inér liggr á
að tala við Mr. Newland undir fjögr augu“.
Svo snéri hann sér að mér og liéít áfram:
„Yiljið þór ekki gera svo vel að setjast upp
í vagninn hjá mér?“
Ég var við þessinn fuudi bú(nn og lét mér
hvergi bregða, en þakkaöi iávarðinum, hneigði
inig fyrir liouum og sté inn í vagninn. Lávarðr-
inn sté inn á eftir mór og sagði við ekil siun :
Jafet 1 föður- leit. 250
koma mér betr fyrir, festa mig .í sessi; og svo
má Windermear lávarðr komast að öllu hvenær
sem vill“.
„Það veit trú mín, Jafet, að þú sýnist ekki
víla neitt fyrir þér“.
»Ég býst við það só svo, Timm. Ég hugsa
ég liiki við fáu þegar um það er að gera að ná
þessum eina tilgangi mínuin, að finna föður
minn“.
„Ég er liræddr um að þú sért ekki með
allan mjalla í því máli“.
„Það getr verið eitthvað til í því, Timm“
svaraði ég, og varð nokkuð luigsi. „En nú
skulum við samt fara að hátta í kveld, livað
sem öðru líðr; á inorgun skal ég segja þér,
hvað gerst liefir í dag“.
Næsta dag ritaði Mr. Estcourt bréf sitt
og Timm var við hendina of boð stímamjúkr
að bjóðast til að fara með það ú póstnúsið;
en í þess stað stakk lmnn bréfinu í eldstóna.
Ég verð nú að lilaupa ylir svo sem þriggja
vikna tíma. A því tímabili varð ég nijiig ná-
kuiinugr majórnum og Ilarcourt; og þeir liöfðu
útveg ð mér aðgang að gildisfélögum inna
heldri manna, og komið mér í kynning við
nálega hvern meiriliáttar mann tízkunnur. Ég
var álitmnn auðugr maðr, var fríðr sýnum,
vel vaxinu og l>ar mig vel, og þetta var nóg
til þpss, að mér var livervetna mæta vel t,ek-
ið, og varö ég brátt einn af inum liezt þokkuðu
ungum mönnum um þrer muiulir' Eg varð
247 Jafet í föðui-leit.
mears lávarðar er nýkominn heim? Hittust
þið nokkurn tíma erlendis?“
„Nei“, svaraði égt og varð mér heldr en
ekki liverft við; en ég náði mér fijótt aftr-
En Timm varð svo felmt við, að liann raak
út. „Hvernig náungi er það?“ spurði ég.
„Um það gétið þér nú bezt dæmt sjálfr,
því að ég bauð lionum að koma og borða
með ohkr miðdegisve: ð, og gerði ég það inest
fyrir virðingar sakir við Windermear lávnrð,
fremr enn að mér geðjaðist nð inum nnga
manni ; því að satt aö segja er ég hræddr nm,
að ekki einu sinni fg. hvað þá lieldr nokkur
annar, geti gert gentleman úr honuin. En far-
ið þið Hareourt nú ínn í lie bergið yðar, Mr.
Newland, og um það 1 yti sem þið verðið
búnir að þvo ykkr um liendrnar, þá skal ég
sjá um að matrinn ve ði á borð kominn. Lg
leylði mér að láta þjóninn yðar vís.i mér
þangað inn áðan. Þ ð er grctinn og íbygK*nn
náungi; hvar fenguð. þér hann?“
„Og það var nú við tóma tilviljnn“> svar-
aði eg; „jæja, við skulum þá knma, Mt-
Harcourt".
Þegar við kormini aftr, fiindnm viö inn
sanna Simon Pure, Mr. Eatoourt í borðstof-
miiii; s it hann þar lijá inajornuin, og kynnti
inajórinn honuin okkr. Matr var þá til reiðiii
og settumst viö til borðs.
Mr. Estcourt var ungr inaðr, sem næst
Jafnaldri mino, en á að gizka tveim, þreiu