Heimskringla - 03.03.1894, Blaðsíða 1

VIII. AR.
NR. 9
WINNIPEGr, MAN., 3. MARZ 1894.
Islands-fréttir
17. Jan.
FRETTIR.
CANADA.
. DALY’S VEIIK.
818 menn frá Bandaríkjunum toku
Jandnámsrótt (homestead) í Manitoba
og Norövestrfylkjunum 1893, en áriö
sírðr (1892) að eíns 513. Þegar þess er
gætt, að mikið af þessum mönnum eru
fjðlskyldufeðr, þá er auðsætt að agent
Ilaly’s sunnan línu hefir afkastað tals-
verðu verki.
McGkeevv oo Connolly,
stjónarfjár-þjófarnir, hafa nú verið
náðaðir og látnir lausir af Aberdeen
landstjóra; cr það fyrir sakir heilsu-
leysis þeirra.
Vbrzlun Canada.
Skýrslur umliðins árs nú út komn-
ar. Verzlunar upphæðin 1893 alls
.$247,691,078 (1892; $241,869,443). 1893
vóru út fluttar vörur fyr. $118,619,-
750 (1892: $118,963,875). Inn fl. vörur
1893: «129,074,268 (1892: $127,406,608).
Innfl. tollr 1893: $21,101,711 (1892:
$20,550,581). Útflutningr varnings til
Bretlands hafði á árinu minkað um
$900,000 frá því árið áðr (nam 1893:
$64,080,493). 'Pil Bandar. útflutt 1893:
$43,923,000 (1892: $38,988,027). innfl.
vörur írá Bretl. 1893: S43,148,413 (1892:
$41,348,425); frá Bandar. 1893: $58,221,-
000 (1892: $53,137,000). Þetta sýnir,
live mjög viðskifti Canada við Banda-
ríkin íara vaxandi. ó'iðskifti við
Vestindíur fóru rénandi.
RANDARlKIN.
VáTEYÖGINO HÆKKAB.
Vátrygginga-menn í Chieago hafa
komið sér saman um að hækka gjald
fyrir vátrygging gegn eldi um 25%,
þegar um söluvarning er að ræða.
Þetta er gert fyrir þá sök, að nú
eru svo tíðir húsbrunar á verzlunar-
liúsunl, að grunsamt þykir, að suin-
um kaupmönnum hafi þótt hægra að
selja eldinum vörur sínar og láta vá-
tryggingarfélögin borga þær, en að
liggja moð þær upp á von og óvon
á þessum bágindatímum.
FáTÆKRA-FOUSOUGUN í ClIICAGO
iiefir kostað béejar-stjórnina mikið.
Yfir $3,000,000 hefir þegar verið eytt
til að fæða og hýsa atvinnulaust fólk
þar; en nú er upp gengið alt fé, sem
bæjarstjórnin hefir til urnráða í þessu
skyni. Er nú talaö um að bærinn
taki lán, tii að halda þessu fram.
Kostnaðrinn við þetta er um $2500
um sólarhringinn, og verst, að jafn-
un eru fæddir og hýstir meðfram
nokkrir hraustir menn og verkfærir,
sem nenna ekki að vinna, þótt vinnu
sé að fá.
SlLFBID
í hverjum silfrdollar Bandaríkjanna
er nú einmitt 50 cts. virði, hvorki
meira né minna, eftir því sem silfr-
verðið stendr nú-- 500,000,000 af þess-
um dolluruin eru á gangi manna á
meðal.
Ebastus Wiman
var laus látinn gegn $25000 veði þar til
er mál hans kemr upp til dóms (líkl. í
vor).
Prendergast.
sem myrti Harrison borgarstjóra í Chi-
cago í haust, fær ekki nýja rannsókn ;
23. þ. in. (á langa frjádag) skal hann
dingla í snörunni.
H.KSTARtíTTAnnÓMARI.
Eftir að ríkjafulltrúadeild banda-
þingsins hafði neitað að staðfesta til-
nefning Clovelands fyrst á Hornblower
og síðan á Peckham, tilnefndi hann
White þingmann í rikistulltrúadeild
þingsins. J’á tilnefning staðfesti þing-
ið.
ÖNNUR LÖND.
í Brasiliu
hefir uppreistarmönnum verið að veita
te betr nú að síðustu. Kosningar fóru
þar fram á forseta þjóðveldisins, undir
umsjá og tilbeining Peixoto-stjórnar-
innar. Var Prudento Moreas kosinn
forseti (eftirmaðr Peixotos), en Manoel
Pereira varaforseti. I’au ríki og lands-
hlutir, sem eru á valdi uppreistar-
manna, tóku engan þátt í kjörinu.
Á Englandi
er það helzt til tíðinda, að almæli er nú
að Gladstone sogi af sér ið allra bráð-
asta. Er helzt talað um að Itoseberry
iávarðr, núverandi utanríkismála ráð-
gjafi, verði eftirmaðr hans sem stjórn-
“arformaðr.
íslands-póstrinn hefir auðsjáan-
lega tvískifzt í þetta sinn í Skotlandi,
þar sem nokkur hluti hans (“ísáfold”
og fáein bréf) kom hingað 20. Febr.,
en 28. Fehr. komu hin blöðin íslensku
(Fjallk., Þjóðólfr, Norðrljós, Kyrkjubl.
úr Rvik, Stefnir af Akreyri og
Grettir af ísaf.); þó kom enginn
“Þjóðvilji” til vor og enginn “ísl.
Good Templar,” og munu þó bæði
þau bl. lialda áfram að koma út, og
eru bæði í tölu skiftiblaða vorra.
En “Þjóðviljinn” hefir ekki til vor
komið siðan í vor* *.
“Sefnir” 16. Des. f. á segir:
HalUhroða rak hér inn á fjörð
um síðustu mánaðamót, en litiil ís
ætla menn sé úti fyrir enn.
Tíðarfar að undanförnu hart, nær
sífeldar hríðar og óstillingar og oft
mikið frost.
30. Desbr. segir bl.
Sama óstillingin helzt alt af stöð-
ugt. Tæpri viku fyr. jól gerði ofr-
lítinn blota, tók fyrir alla jörð; síðan
rak niðr stórfenni og gerði verstu
færð. Síðan oftast til skiftis þíður og
rigningar eða frost og fjúk.
“Grf.ttir”—af honum komu þrjú
blöð : Nr. 2, 3 og 4—er ekkert annað en
persónulegt þref mótstöðumanna Skúla
Thoroddsens, auglýsingarog einn dálkr
af innl. fréttum. Ekki eitt orð um al-
menn mál eru i hlaðinu, sem virðist
vera eingöngu persónulegt mólgagn
einstakra Tangabúa.—Flest af fréttun-
um í þessum eina dálki, hefir llkr. þeg-
ar áðr fært. Að eins munum vór ekki
til, að vér höfum áðr getið þess. að gam-
all maðr Pétr Guðmundsson á áttræðis-
aldri(frá Höfða í Dýrafirði) varð bráð-
kvaddr milli bæja 30. Nóv. f. á.
Eftir Þjóðólfi.
Revkjavík, 12. Jan. 1894.
Björn ótafsson augnalæknir er nú
setzti að hér í hænum samkvæmt fjár-
veitingu síðasta alþingis. Hefir hann
marga gert heilskygna, er áðr voru al-
blindir, þar á meðal konu Finns bónda 4
Kjörseyri, er minzt hefir verið á í blöð-
unum, og séra Jónas Guðmundsson á
Skarði, og nú síðast 4 menn í sumar,
þar á meðal sjötupa kerlingu úr Mela-
sveit, er þar var á hrepp, en hætti óðar
að þiggja sveitarstyrk, er liún fókk
sjónina.
19. Jan.
Blaðið “Stefnir” á Akreyri kvað
eiga að skifta um ritstjóra á þessu
nýbyrjaða ári. Hafa aðalstofnendr
blaðsins, Klemens sý.slumaðr Jónsson
og Stefán Stefánsson kennari á Möðru-
völlum gengið úr skaftinu og afsalað
sór forstöðu þess, en sóra Matth.
Jochumsson hefir aftr á móti tekið
hana að sér og mun ciga að vorða
ritstjóri.
Isfirzku málin. Það gengr alt í
sama stappinu sem fyr þar vestra og
harðnar heldr á hnútunum eftir því
sein fram í sækir. 23. Des. f. á. var
kveðinn upp héraðsdómr í máli því,
er Lárus Bjarnason settr sýslumaðr
höfðaði gegn þremr hændum í Eyr-
arhreppi út af “ísfirzku kærunum” og
var málinu vísað fvá réttinum sakir
formgalla af Lárusar hálfu, en hinum
stefndu (Guðm. Sveinssyni og Páli
Halidórssyni í Hnífsdal og Guðm.
Oddsyni á Hafrafefli) do-mdar 50 kr.
af almannafé fyrir óþarfa ómök i
málinu.
2. Febr.
Slysför. 15. f. m. drukknaði Olafr
Pálsson umboðsmaðr á Höfðabrekku í
ós nokkrum eða “útfalli” nálægt sjó á
Mýrdalssandi. Hafði hann verið að
nða á rekafjöru að því er mælt er.
Hann var fæddr í Hörgárdal 1830 og
voru foreldrar hans Páll prófastr Páls-
son og fyrri hona hans Matthildr Teits-
dóttir.
Landsj/drréttardómr í “Faxamálinu”
svo nofnda, er Sigfús Eymundsson
höfðaði gegn Sigurði kaupmanni Jóns-
syni, var kveðinn !upp 29. f. m. Var
undirrét tardómrinn staðfestr þannig,
að Sigurðr kaupmaðr á að greiða Sig-
fúsi Eymundssyni 2536 kr. 47 a. með 5%
vöxtum frá sáttakærudegi til borgunar-
dags.
Eftir Fjallkonunni.
ReykJAVÍK, 21. Des. 1893.
"Geysir” og “Strokkr” eru nú að
sögn seldir írskuin manni, Mr. Craig
i Belfast, fyrir sama verð (3000 kr.)
og boðið var á þingi i sumar. Fylg-
ir þar með 500 ferhyrningsfaðmar af
grassverði, auk sandanna kringum
hverana, og ennfremr hústæði.
28. Des, 1893.
16. des. lézt hér í hænum Jóhann
Guðmundsson frá Hól, kvæntr maðr,
sonr Guðmundar bæjarfulltrúa Þórðar-
sonar.
*) Eftii að þetta var rftað, kom
“Þjóðv.” og “ísl. G. T.”
Barn, sem ekki á að skíra. Bóndi í
Þingeyjarsýslu, sem eignaðist son í
sumar, hefir tilkynt sóknarpresti sín-
um, að hann ætlaði ekki að láta skíra
piltinn, en nefndi hann Arnór. Hefir
prestr að sögn kvartað um þetta við
byskup, en h'kloga verðr orfitt að
þröngva bóndanum til að láta son sinn
“geifla” á skírnarvatninu.
Nýjar pródikanir, 30 að tölu, eftir
séra Pál sál. Sigurðsson, er síðast var
prestr í Gaulverjabæ, ætlar inn ötuli
bókaútgefandi, Sigurðr Kristjánsson í
Reykjavík að gefa út bráðum. Séra
Páll var orðlagðr kennimaðr, og er
þetta að sögn úrval úr ræðum hans.
Má þvígangaað því vísu, að margir
muni taka bókinni feginshendi, og að
hún verði alþýðu einhver in kærasta
húslestrabók.
Oimneteinn Byjóltxson, Islendingr í
Ameríku, er að gefa liér út skáldsögu
eftir sjálfan sig, sem fer fram í Ame-
ríku.
Pöntanarfélag Skagfirðinga eékk full
14000 kr. í peningum með síðasta pósti.
Meðalverð sauða í félaginu mun hafa
verið nálægt 12 kr. 70 a. Þetta pönt-
unarfélag mun nú vera skuldlaust.
Tiðarfar. Frain að jólum hefir víða
um land verið óstöðng tíð, og allvíða
orðið haglaust, en úr því hafa verið
hlúkur og bezta veðr hvervetna sem til
hefir spurzt. Hér sunnanlands er snjó-
laust, stilt veðr og logn síðustu daga
með litlu frosti.
Aflabrögð hafa verið mjög lítil nú
um nokkurn tíma, enda sffeldar ógæft-
;r. Nti að vtndanförnu hafa nokkrir
menn héöan leitað eftir fiski i Garðsjó
og orðið vel varir, en afli er þó mjög
tregr, þetta um 70—100 í hlut í 3—4
róðrum af þyrsklingi, stútungi og ýsu,
en lítið af þorski.
Slcaftafellssýslu (Mýrdal) í desemb.:
“Haustið var hér fremr gott, þur-
veðrasamt og fremr spakt, svo gaf á
sjó um vetrnætrnar, og var eitthvaö
róið vikutima, og fiskaðist milli 70 og
80 við Jökulsáaf fullorðnum þorski. En
síðan á jólaföstu hafa altaf verið sífeldir
umhleypingar og harðindi, svo öllu
sauðfó hefir verið gefið. Ekki hefir orð-
ið vart að nokkrum mun við bráða-
pestina í haust, /
24. Jau.
Dáinn fyrir skömmu Tómás Egg-
ertsson á Ingjaldshóli i Snæfellsnes-
nessýslu, einn af merkari bændum
þar vestra.
31. Jan.
Tiðt'.rfar hefir nú um tíma verið
kalt og stormasa.mt, stundum alt að
15 gr. frost á C.
Schierberk landltvknir ætlar alfari
héðan af landi í sumar kemr í Júlí-
mánuði.
Tlior Jenseu verzlunarstjóri í Borg-
arnesi hefir keypt verzlunarhús þau,
er Snæhjörn kaupmaðr Þorvaldsson á
Akranesi átti, og ætlar að byrja þar
verzlun í vor.
DAinn 25. Nóv. f. á., eftir tveggja
daga legu í lungnabólgu Einar
Einarsson bóndi á Garðsaukahjáleigu
í Hvolhreppi, tæplega fimtugr að
aldri, maðr vel látinn og einn með
efnaðri bændum í þeirri sveit.
Nýdáinn er Sigurðr Jónsson, sonr
Jóns bónda Breiðfjörð á Brunnastöð-
um, efnilegr piltr, rúmlega tvítugr.
Eftir Ísafold.
Reyrjavík, 27. Jan 1894.
Suðrmúlasýslu 17. Nóv. Veðrdtta
hefir verið mjög óstöðug f haust.
Stundum logn og blíðviðri, og stund-
um einhver in mestu rokviðri, sem
gamlir menn muna. Hafa margir hér
niðri í fjörðunum beðið talsvorðan
skaða í rokviðrum þessum, einkum
þó í rokinu nóttina milli 23. og 24.
Okt. Meðal annars fuku þá nótt og
brotnuðu í spón 8 bátar í Reyðarfirði.
Iiús fuku þar og skemdust meira eða
minna. Á Sómastöðum t. d. fauk
þakið af tveimr heyhlöðum og hey.
sem sagt er að muni nema 25—30
hestum. Síldveiðin var þá byrjuð í
Reyðarfirði, og stóðu þar margar
nætr fullar af síld, en í veðrinu sleit
þær upp, svo síldin mistist (á að
gizka 7—8000 tunnur), en nætrnar
skemdust meira eða minna. Ein nót-
in hvarf með öllu því er henni
fylgdi, og er það eigi lítið tjón. Þá
nót átti konsúll C. D. Tulinius á Eski-
firði.
Annars hefir síldveiðin gengið vel
í haust. “Vaagen” er búin að fara
með einn síldarfarm, og “Jæderen” er
hér nú 2. sinn eftir síld, og von á
fleiri skipum.
Þegar “Austri” augiýsir stöðugar
ferðir milli höfuðstaðarins (!) Seyðis-
fjarðar og útlanda í vetr, forðast
hann að geta þess, að það er ein-
göngu sfldveiðunum í Reyðarfirði og
Eskifirði að þakka nú, eins og að
undanförnu, að vetrarferðir þessar
eiga sér stað. Skipin koma ekki upp
til annars on að sækja síld til Rcyð-
arfjarðar. “Höfuðstaðrinn” nýtr svo
góðs af þessum ferðum um leið.
Skonnertan "Matfridf eign Duus-
verzlunarinnar í Keflavík, kom ti'
Eskifjaröar í Okt. með tunnur og
salt til Tulinius. Hanu rak á land
aðfaranótt 24 Okt.; náðist hún þá út
aftr, og var sett á land á öðrum
stað, svo hægt væri að rannsaka,
hvort hún væri sjófær. En svo kom
einn veðrsviprinn og keyrði hana svo
hátt, að enn hefir eigi tekizt að ná
henni lit.
Á barnaskólann á Eskifirði ganga
nú yfir 20 börn. I sveitinni kenna 2
umgangskennarar oins og í fyrra. '
3. Fehr.
Konungleg auglýsing. Stjórnarskrár-
ávarpi neðri doildar í sumar er svarað
svo í konunglegri auglýsingu 15. Des.
f. á.:
“Vér metum mjög mikils hollustu
þá við Oss, er ávarp þetta ber svo
hlýjan vott um, og er það einnig Oss
gleðiefni, að líta yfir árangrinn af
samvinnu alþingis og stjórnar Vorrar
um liðin ár. En gagnvart slíku stjórn-
arskrárfrumvarpi og þvi, er nú hofir
samþvkt verið, sjáum Vér Oss eigi
fært að breyta þeirri stcfnu, er Vér
höfum ávalt fylgt í þessu máli og Vór
gerðum síðast grein fyrir í auglýsingu
Vorri til íslendinga, dagsettri 2. Nóv.
1885, þá er um lagafrumvarp var að
ræða, er fer mun skemra en )x:tta
frumvaT]), í þá átt, að skilja ísland frá
ríkisheildinni. Af þeim sömu ástæðum
sem þar eru teknar fram, verðr þess
heldr ekki vænzt, aö þetta frumvarp
öðlist staðfestingu Vora, enda þótt það
kunni og að verða samþykt af inu ný-
komna alþingi, er Vér höfum stefnt til
fundar næsta sumar með opnu bréfi
Voru, dagsettu í dag.
Þetta höfum Vér viljað gera Vor-
um kæru og trúu þegnum á íslandi
kunnugt nú þegar, til þess að enginn
láti leiðast af vonum í þessu málh
sem egi munu geta rætzt, og til þess
að gera með því það, sem í Voru valdi
stendr til þess, að ulþingi verði svo
skipað eftir kosningar þær, er í liönd
fara, að það, í stað þess .vð eyða til
einskis kröftum landsins í tilraunir til
liess, að koma fram stjórnarski])unai-
breyting, sem eigi verðr samrýmdein-
ing ríl isins, kosti lieldr kapps um, nð
halda fram upptekunm störfum að heill
og framförum íslands með því stjórn-
arskipunarlagi, sem er, og reynzt hefir
svo viðunandi, að því má hlíta til fulls
í þær þarfir, og að þessu heitum Vér
enn að styðja af alhuga.
Aukaþing. Með konungsbréfi 15.
Des. f. á. er alþingi boðað til aukafund-
arl.Ágúst 1894 oger svo ákveðið að
það megi eigi eiga setu lengr en mánuð.
FRÁ LÖNDUM.
Seamo P, O. 13. FEBR. 1394.
Hr. ritstjóri.
Fréttir eru engar, hér gengr alt
sinn vaualega rólega gang; kvef heíir
gengið hér undanfarandi tima og lagzt
mjög þungt á fólk. Ein kona hefir dá-
ið, Kristjana kona Guðmundar Pótrs-
sonar ; þau áttu 3 börn á lífi, öll ung.
\ ér höfum verið að basla við að fá póst-
liús hingað í bygðina og er nú komið
svo langt með það mál, að búið er að
veita það. Nafn þess er Otto og er
T. hN. Snædal útnefndr póst.meistari.
RÖDD FRÁ SEATTLE, WASH.
Lesendr blaðanna fá eigi of-þreytu
í augun af að lesa fréttir héðan. Aldrei
verðr hér vart við neitt lífsmark siðan
vér lásum ina ágætu ferðasögu Eggerts
Jóhannssonar í Hkr., sem bar eins af
ferðasögu Frímanns í Lögb. eins og
sólin ber af inum dimmu hnöttum. Það
verðr eigi heldr sagt, að héðan só gott
að frétta, nema hvað harðindi eru hér
margfalt minni, en í Manitoba o. v.
Hér hefir hvorki snjór né frost komið,
svo teljandi sé, á þessum vetri, en
miklar rigningar hafa verið hór síðan
snemma í Sept. .f. á., þar til nú seinni
partJanúar hefir lítið rignt. Naum-
ast verðr sagt aðloftslagsé að þvf skapi
hollt sem það er hörkulítið, því alloft
ganga talsverð veikindi í bænum. At-
vinna og afkoma almennings verðr eigi
annað sagt en að só í eymdarásigkomu-
lagi; vinna lítil og henni ifia úthlutað.
Verkgefendr vikna eigi hót við neyð
alþýðunnar ; eru bæði lægnir og ástund-
unarsamir með að liafa sjálfir mestan
haginn. Hvergi þar, sem ég hefi áðr
verið, hefi ég þekt lífið jafn-varúðar-
vert og hér. Snörur heimsins liggja
hvervetna liuldar, eða í skrúð færðar, á
vegi manna. Þjófnaðr og ýmsar grip-
deildir heyrast nær því á hverjum degi ;
manndráp eru eigi mjög tíð, en eiga sér
þó fullkomlega stað.
Ég hefi ekki getað á mér setið með
að raða saman eftirfylgjandi einföldum
og óskáldlegum hendingum:
Hvar sem ég um lieiininn fer,
hrestur jafnt og angri sleginn,
hættan steðjar móti mér,
mér sem bannar liappaveginn.
Ég þvi mæddur, lasinn, lúinn,
löngum hittist óviðbúinn.
Flærðin heims er hættuleg,
hún mér bruggar eitur-safa.
Oft er þýtt á versta veg
verkin mín og hvað ég skrafa ;
þó ég ekki misjafnt meini,
máské fæ óg högg af steini.
Auðs er valdið virða kross,
varla fæst á slíku hótin ;
hörku beitt við auma oss,
áþján líður megin-sjótin.
Auðkýfingar atti beita,
einstæðingi hjálp um neita.
Vinnulýðsins kjörin köld
kalla hefnd á yfirboða ;
harðúð þeirra hundraðföld
hinna rétt vill fótum troða ;
sinn þeir krókinn sjálfir maka,
sinn í vasann gullið taka.
Annar flokkur er liér þó
áöurnefndum lieldur verri,
leggur hann um land og sjó
leiðangur á nóttu hverri,
rænir bæði ríka og snauða,
reyndar færir sumum dauöa.
Má þó finna merka drótt
meðal stóru spillvirkjanna,
heiðrar gott, en hatar ljótt,
heftir mæðu aumingjanna ; _
slíkar gjörðir gott ávinna,
gagnstætt því sem verkin hvinna.
En ef ég ætti í ljóöum að lýsa
breytni u.anna í bæ þessum, þá yrði
það allvænt ljóðakver.
Ekki verðr heldr sagt, að mikið
fjör sé í inu andlega lífi hjá oss löndum;
því vór erum offátækir til að sækja hér-
lendar kyrkjur, því útföl eru centin,
þegar í þær er komið. Ekki heldr
dettr löndum í hug að fá mig vígðann
til prests handa sór. Hvi skyldi þó
ekki ó g, eins og aðrir lítt mentaðir
drongir, geta “á annara strokkuðu
áum uppalið volaða guðs kálfa hjörð” ?
Ekki fréttist heldr cnn til varaforsetans
vestr að hafi, til að leiða ina viltu á
réttan veg, enda erum vér í vafa um,
hver viltastr er, síðan vér lásum um
fundargjörninginn á Hallson 15. Nóv.
þ. á., en eitt er þó víst, að lijá sóra
Friðriki er farið að slettast upp á lút-
erskuna. Þá náði hann eigi til Pétrs
byskups og eigi til safnaðarins i Selkirk,
en því óþyrmilegar þrífr hann þá í
lurginn á kyrkjufélaginu, sem hann
þykist þó hafa stutt af öllum mætti,
jafnframt aðalforseta þess, sem hanil
gerði nú fornspurðann að sínum prest-
legu tilþrifum.
Reyndar veit ‘ég sjálfr ekki, hve
mikils farið er á mis viðvíkjandi lút-
erskunni. Ég hefi lesið það í Alþýðu-
bókinni og viðar, að Rússar sé lang-
flestir hundheiðnir. En ég hefi líka gert
mér það að reglu, að spyrja alla Rússa,
serti ég hefináð tali við í Vestrheimi, um
átrúnað (religion) þeirra, en þeir hafa
allir undantekningarlaust svarað: “við
erum lúterskir” 1) Ef ég nú léti mig
þetta nokkru slcifta, þá þættist ég
neyddr til að hugsa, að það só nálcga
ið sama að vera lúterskrar trúar, eins
og að vera hundheiðinn. En Samein-
ingin, 4. árg. 2. nr., kennir ólíkt þessu
—sem náttúrlogt er.
Flestu' landar hér lesa bæði Hkr.
og Lögb., og flestir líklega horga þau
refjalaust, því það sjá allir—sem sjá
vilja, að blaðamenn þurfa að fá sitt,
ekki síðr en aðrir. 2) Vér teljum það
kost aðnú um tíma hafa þau haft minni
hnippingar hvort til annars en átt hefir
sér stað áðr. Seinkar aftasta stykkinn
af Dagsbrún, þvi ekki er Des. nr. til
vor komið, en nú er þó 5. Febr. 1894.
M. E.
1) Það munu margir vera lúterskir
af þeim Rússum, er hingað flytja. Ann-
ars eru flestir Rússar grísk-kaþólskir.
* Ritstj.
2) Vér höfum 19 kaupendr í Seattle,
af þeim hafa 3 borgað þetta yfirstandi
ár ; 9 hafa borgað fram til síðustu árs-
loka ; 1 hefir borgað fram að 1. Mai 93 ;
fjórir til ársloka ’9'2 ; 1 til 1. Júlí ’92;
einn að eins til ársloka 1891.
Ritstj!'
©thE) (gdDCnl
Þeir reykja ekkert annað, svo lengi sem þeir geta fengið Old
Chum, þó aldrei nema þcir séu neyddir til að snýkja það eða lána,
því það er ekkcrt tóbak sem framleiðir jafn kaldan og smckk-
góðan reyk. — I>. Kitoliic & Co., Manufacturers, Montreal.
WALSH’S MIKLA FATA-HÚ8.
Stærsta fata og búnings sraá-sölu stofnun í
Manitoba og Norðvestr-fylkjunura.
Fullvirdipeninga ydareda peningana aftr.
Er þetta komið alveg á ?

Já, vitaskuld er það komið á og gengr bæði fljótt og vel. Hvað kc
& ? Januar-útsalan okkar. Aldrey hefir fyrr heyrzt, og heyrist væntan
aldrei framar, að svona lágt verð hafi orðið að setja á vörur til að mæta e
spurn eflir lágu verði fyrir almennileg föt. Vér höfum sett alla hluti nið
von og viti, til að losna við þá. $1,50 húfa fyrir 75cts.; $2 glófar eða v<
ingar fyrir $1 ; $1,50 skyrta fyrir 90cts.; 50cts. iiálsbyndi fyrir 20cts.; allir
alfatnaðirnir fyrir $7,50; allir $15 fatnaðirnir fyrir $10 og svo framvegis j
um alla búðina. Salan gengr streymandi í drengja og barna fata deild
ekki síðr en í karlmannsfata-deildinni. Hvern einasta hlut í vorri stóru
má kaupa nú ódýrra heldr en fyrir viku, og ódýrra en það fæst nok
sinni framar. Faeinar loðkápur ur aströlskum hjarnarfeldum eru eftir;
nú fyrir $12,50.
Walsh’s
Mikia fataso/ubud,
Wholesalc and Reiail, 515 & 517 fflain Sír., gogut City Hall.