Heimskringla - 03.03.1894, Blaðsíða 4

4
HETMSKRINGTA 8. MARZ 1894.
Winnipeg.
_Mrs. Peterson talar í Úmtarahus-
inu annaö kveld.
__ Mr. Jón Sveinsson (frá Elliða-
vatni) nú í N ýja íslandi, heilsaði upp
á oss i fyrradag. Var kátr og fjör-
ugr að vanda. og var oss ánœgja að
hitta vorn gamla kunningja.
Mynda-safn “Heimskringlu.”
— í næstu viku kemr út“Öldin”
í henni meðal annars : ritgjörð heilsu
fræðislegs efnis eftir Dr. M. Ilalldórton
i Park River og falleg ný kvæði
eftir Mr. Síephan
“Cndínu.”
O. Stepléanson og
— Háskólaráðið hér hafði í fyrra-
dag til meðferðar beiðni frá mörgum
íslendingum um að veita Dr. O Steph-
ensen stigið Doctor Medicinæ. Málinu
var vísað til lækna-ráðsins.
Á skrifstofu ritstj. Hkr. liggja, auk
áðr auglýstra bréfa, þessi ný bréf :
Mr. K. Valgarðsson, Wpg.
Mrs. Ólöf Guðmundsdóttir, Wpg.
Mrs. María Jósefsdóttir' Wpg.
Mr. B. B. Olson, Wpg.
Eigendr geri svo vel að vitja.
— Þorgerðr Guðrún Jónathans
dóttir (frá ísafjarðardjúpi), sem kom
Jieiman af íslandi í sumar, er leið
er beðin að gera systr sinni aðvart
um, hvar hún er niðr komin. Sendi
linu til Mrs. J. Paulson, C/o ritstjóra
Heimskringlu, Box 535, Winnipeg.
—•Pvivate Bonrd að63Notre
Dame Avc* East. Góð gisting fyrir
ferðafólk,
Úhp ÍTOEIR SÍMONARSON.
— Yfir 200 af kaupendum vorum
eru nú búnir að vinna fyrir mynda-
safni Hkr. Á mánudaginn sendum
vér austr 147 pantanir ;.ag ætti mynd-
irnar að koma til, f)Tutáf^igenda seint
í næstu viku. Áðr vóru um 30 af-
greiddar og komnar til hlutaðeigenda.
Pantanir fyrir þá, séjn síðan hafa
borgað, verða afgreiddar héðan austr
í næstu viku. Eyrir bænastað margra
er frestrinn til að vinna fyrir mynd-
um lengdr út þennan mánuð. En
varlegia er að sæta boðinu sem fyrst.
(Penny-bank) stofnunar. Var málið
lýst frá ýmsum hliðum og að ending
skoraði fundrinn á þá þrjá herra, að
gangast fyrir slíkri stofnun. Má því
ganga að því visu, að slikr sjóðr verði
stofnaðr, og eiga þeir forgöngumennirn-
ir þökk skilda fyrir framtakssemi sina.
—Mr. B. L. Baldwinson hafði fyrst
vakið epinberlega máls á efni þessu á
samkomu Únítara-safnaðarins íslenzka
hér í vetr.
— íútersku kyrkjunni var í fyrra
kveld hsldin kveldskemtun: söngr
upplestr og tala um Henry Ward
Beecher, er séra Hafsteinn Pétrsson
hélt. Söngriun fór mætavel fram und-
ir ágætri stjórn Mr. Gísla Goodmans
Tala séra Hafsteins var in bezta, er vér
höfum heyrt hann halda, og in lang
bezta af samkynja tölum (um merkis
menn), er vér höfum heyrt meðal landa
hér vestra. Án þess að gjalda sam
þykki við öllum skoðunum ræðumans
getum vér sagt, að talan var snjallorð
og lýsti þvi að höf. hefði með aluð og
samhug kynt sér æfi og einkunnir ins
mikla manns, er hann talaði um. Skaði
að framburðr ræðumanns, einkum lengi
framan af, var langdreginn með leiðin
legum prédikunar-blæ ; en eftir því sem
á leið og efnið fékk meira vald á ræðu
manni, lifnaði hann allr við og fram
burðrinn varð betri og betri.
— Mönnum, sem hafa veikan maga,
mun þykja Ayer’s Sarsaparilla bragð
góð og því taka hana fram yfir öll
önnur blóðhreinsunar-lpf. Af þessari
ástæðu er hún i svo miklu afhaldi
sem vor-lyf og heimilis-lyf. Örugg,
viss og þægileg.
— “Ég hefi reynt alls konar blóð-
hreinsunar-lyf,” sagði gömul kona við
“kjörkaupa-mann,” “og þú getr ekki
sannfært mig um að nein önnur
Sarsaparilla sé eins góð og Ayer’s
Þar rak hún á hann stamplnn. Hún
vissi, að Ayer’s var sú bezta — og
það vissi hann líka, en það borgaði
sig betr fyrir hann að selja ódýrri
tegund.
— Þeir herrar B. L. Baldwinson, P.
S. Bardal og Aðalst. Jónsson héldu
fund í Félagshúsinu á miðvikadags-
kveld til undirbúnings aura-sparisjóðs
VEITT
HÆSTU VERÐLAUN A HEIMSSÝNINGUNNI
Hér með auglýsi ég það, að héð-
an af sendi ég ekki eintök af Austra
til úmeríku; heldr verða lcaupendr
blaðsins að panta það hjá öðrum
hvorum þeirra herra, W. H. Paulson,
618 Elgin Ave. Winnipeg, eða Magn-
úsi Bjarnason, Mountain, N. Dak.
Seyðisfirði, 2. Jan. 1894.
Skapti Jósepsson.
CREAM
BAH8NG
POHDtR
iðbezt TILBÚNA.
Óblönduð vínberja Cream of Tartar
Powder. Ekkert álún, ammonia eða
önnur óholl efni.,
40 ára reynzlu.
YFIRLYSING.
Með því að við undirskrifaðir
viðrkennum að það sé í alla staði
ósamboðið þeim félagsskap, er við til-
heyrum, að við höldum áfram illdeil-
um, þá lýsum við hér með yfir því,
að við erum nú algerlega sáttir.
West Selkirk 24. Febr. 1894.
Gestur Jóhannsson.
J. P. ÍSDAL.
Við kirtlaveiki.
„Nærfelt ’25 ár liafði ég þjábst af kirtla-
veikissárum áfótleggjum og handleggj-
um og reynt ýmsar lækningar árangrs-
laust; þá fór ég að brúka Ayer’s Sarsa-
parilla og batnaði Inrðu fijótt. Fimm
flciskur nægðu til að lœkna mig“.—
Bonifacia Lopez, 327 E. Commerce St.,
ÉJan. Antonio, Tex.
Kvef
„Dóttir mín liafði kvefnærri heilt ár.
Læknarnir gátu ekki bætt lienni, en
prestr minn ráðlagði Ayer’s Sarsapa-
rilla. Eg fylgdi hans ráði. F.g iét,
dóttr mínabrúka reglulega í þrja mán
uði Ayer’s Sarsaparillá og Ayers Pills
og varð hún alheil við“.—Mrs. Louise
Rielle, Littte Canada, Ware, Mass.
Gigt.
„Nokkr ár þjáðist ég af bólgu-gigt, og
var 8vo slæmr með köflum, að ég gat
enga björg mér veitt. Síðustu tvö árin
fór ég að brúka Ayer’s .Sarsaparilla,
hvenrer sem ég kendi sjúknaðarins, og
hefi einskis meins kent um langan
tíma“,—E. T. Hansbrough, Elk Run Va.
Við öllum blóðsjúkdómum er bezta
meðalið
AYER’S
SARSAPARILLA
tilbúin af Dr. J.C. Ayer & Co. Lowell.
Mass. Seld í liverri lyfjabúð fyrir $1
sex flöskur $5.
LŒKNaR AÐRA, LÆKNAR ÞIG.
um safnaðarfundum og prédiki, skil ég
ekki, og því síðr liitt, að stefnu kyrkju-
félagsins, eins og hún hefir verið, hafi
þar verið nákvæmlega fylgt. Hafi svo
verið, þá hlýtr stefna þess að vera bæði
sérlega flókin og margbreytt.
Thorl. Thorfinnsson.
AÐSENT.
ORDABELGRINN.
Röksemdirnar vantar.
HEIMUGLEG SATT.
Hér með lýsum við því opinber-
lega, að misklíð sú sem var á milli
okkar um tíma, útaf nokkrum óviðr
kvæmilegum orðum — er dauð og
orðinn marklaus, og upp á það höf-
um við sætzt heilum sáttum.
Björn Siourðsson.
Ása Einarsdóttir.
ÆRUÐTJ ÍSLENDINGAR
viljið gera svo vel að borga mér það
sem þér skuldið mér fyrir innbind-
ingu. Ég hef lánað ykkr. Ég á
heima á Gemæma Str. No. 637, og er
Ykkar s...pliktugr
Bókbindari Jacobsen.
Yfirlýsing sú, sem birtist í 7. nr
Lögb. þ. á. frá séra Fr. J. Bergmann
tilefni af því, er ég reit um Hallson
fundinn, virðist frekar fátæk af rök
semdum, en ber það jafnframt með sér
að það hafi ekki verið neinum vanefn
um að kenna hjá höf., að hann leiddi
hjá sérað rökstyðja það sem hann þar
segir sér til varnar, heldr hitt, að hon
um hafi þótt það of lágt fyrir sig að
eiga orðastað við mig út af þessu mál-
efni, og hafi því, til þess að reyna að
komast hjá þeirri niðrlæging, tekið það
ráð að segja fólkinu, að ég væri svo
einfaldr og jafnvel á stundum svo lyg-
inn, að ekki væri takandi mark á því
sem ég segði, og að við þessháttar
kumpána væri engin ástæða til að eyða
mörgum orðum. Til þess því að sann-
færa fólkið um, að ég hefði á röngu að
standa mundi það nægja, að liann, svo
báttstandandi maðr, lýsti yfir þvi, að
ég af öðrumhvorum þessum eiginleikum
mínum hefði rangliermt mikið af því,
sem gerðist á fundinum, án þess hann
færi nokkrar ástæður þvf til sönnunar.
Hvort sém nú þessi yfirlýsing kann að
hafa náð tilgangi sínum eða ekki hjá
sumum af þeim sem ekkert þektu til
þessa máls, þá er óhætt að segja svo
mikið, að hún mundi haja verið álitin
ómerk og jafnvel hlægileg af flestum,
hefði hún komið frá einhverjum leik-
manni.
En af því ég veit ekki til að ég se
þektr að þvi að vera mjög lyginn, né
heldr að svo mikilli einfeldni, að ég ekki
beri skynbragð á, hvort ég fer með rétt
eða rangt mál, þar sem ekki um flókn-
ara mál en hér er að ræða, og af því
enn fremr, að ég ber góða samvizku
fyrir því að hafa sagt að öllu leyti rétt
frá því sem gerðist á þessum HalLson-
fundi, og sem ég nokkuð mintist á, þá
krefst ég þess af séra F, J, B., ef hann
þykist liafa nokkuð til síns máls, að
hann sýni og sanni, hvaða atriði það
eru, sem ég hefi ranghermt; að öðrum
kosti sé ég ekki ástæðu fyrir nokkurn
mann að taka til greina yfirlýsing
hans.
Hvernig séra Fr. J. B. ætlar að
standa við það, að liann hafi ekki sagt
neitt annað á þessum áminzta fundi, en
það sem hann hefir áðr sagt bæði á öðr-
Ætíð er það eins, þegar Selkirking-
ar skrifa eitthvað í blöðin, svo dæma-
laust skemtilegt og fróðlegt og laglega
gengið frá því á alla vegu. Það eru
naumlega víða í þessari álfu saman-
komnir jafnfróðir og skemtilegir dreng-
ir í einum bæ. Var það þó ekki bæði
merkilegt og gagnlegt og þægilegt, að
lesa greinina hans Th. Oddssonar í Lög
bergi um daginn, þar sem hann lýsir
því yfir, að mýkja megi samvizkur
manna með svinafeiti. Það mun víst
mega fullyrða, að þessi uppgötvun Th
Oddsonar lcomi sér einkar vel hjá fólk-
inu, eins og að líkindum maðrinn sjálfr.
Það er nú líka kanske mun ha-gra, að
renna niðr fleskbita, en aðþurfa að vera
að kreista sig á bæn svo og svo oft, og
oft til einskis, eins og áðr hefir verið
talin ^eina lækningin við samvizku-
meinunum.
Já, mikil er sú framför!
Ég held að liggi nú næst því að
mega segja, að öllu fari fram í þessari
veröld, nema ef vera skyldi lúterskunni.
Það er auðvitað, að þessi kenning Th.
Oddsonar skekkir svolítið lagið á lút-
erskunni, en það gerir nú minstan mun.
Th. Oddson ætti altaðeinu lofsöng skil-
in fyrir þessa uppgötvun, og laglegan
bita af fleski, ef hann þyrfti þess með,
fyrir að hafa frætt sona almenning.
I sambandi við þetta, er þó skylt að
geta þess, að tilraunir, sem enn hafa
veriðgerðar, hafa mishepnazt eftir sögn.
En við marga hefi ég talað og víða hefi
ég verið síðan Th. Oddson opinberaði
þetta. Sumir segja að meðal þetta slái
sér stundum um of á magann, og fáir
munu þeir vera, sem enn þá hafa kom-
izt upp á að beina því leið að samvisku-
sárunum, að undanskildum Th. Oddson
og hans heiðruðu félögum i Selkirk. En
allir gera sér góðar vonir; sjálfr hefi
ég ekki enn þá átt undir aðreyna þetta,
því ég þarf alt af að véra að ferðast.
Auðvitað er þetta af vankunnáttu
svona fyrst í stað. Litilfjörleg bending
frá Th. Oddson í Lögbergi, viðvíkjandi
svínafeitinni, upp á nýtt yrði svo sem
ekki lengi að lagfæra þetta.
Já, mikil er sú framför !
Það leynir sér svo sem ekki, að
landar í Selkirk eru bæði fróðir menn
og skemtilegir og notalegir rið þá, sem
bágt eiga, Fallegt er að lesa samtalið
við tjóðraða mannin (sjá Hkr. 10, Feb.
1894), Það er æskilegt, að það verði
framhald af slíku, þvi ef að maðrinn
verðr tjóðraðr lengi, er það vel gert af
Selkirkingum að spjalla eitthvað við
hann, lionum til skemtunar.
St. Paul.
Sankti Klaus.
Ódyrt far til California.
The Nortiiern Pacific Raii.road
Company hefir nú gert kost á ódýr-
um farseðlum fram og aftr t.il og frá
stöðum í Califomia. Farseðlarnir
gilda fram til 15. Júlí 1894, og með
vissum skilyrðum heimila þeir við-
stöður á leiðinni.
Þetta lága verð gerir þeim, sem
þess æskja, auðið að dvelja vetrinn
í California eða að heimsækja miðs-
vetrar-sýninguna í San Francisco.
Þessi sýning gengr án efa næst al-
heims-sýningunnni miklu, og borgar
sig að heimsækja hana, með þvi að
hún sýnir auðsuppsprettur og fram-
leiðslu-hæfileika Cafiforniu.
Fargjaldið til San Francisco og
til baka aftr, yfir Portland, frá
Winnipeg, Portage la Prairie og
Brandon, er 880,50. Um allar frekari
upplýsingar snúi menn sér til Chas.
S. Fee Gen’l Pass’r & Tick. Ag’t,
St. Paul, eða H. Swinford, Gen’l
Ag’t, Winnipeg, Man.
Fargjald frá íslandi
moð DOMINION-línunni
verðr í ár í Juesta lagi:
fyrir fullorðna........ $ R2,00
— unglinga (5—12 ára) IS 10,00
— börn (1—5 ára)..... Ijji 10,75
Börn á fyrsta ári frítt.
Jónritstj. Ólafsson, Árni kaupmaðr
Friðriksson, Friðjón kaupmaðr Frið-
riksson (í Glenboro) taka við fargjöld-
(í síðasta bl. var prentvilla í
gjaldi barna 810,00, i stað 810,75).
far-
Einkennismiða líking
inna víðfrægu Mungo Cigars.
OLAFR STEPHENSEN,
LÆKNIR
er fluttr í Nr. 164 Kate Str. (gra
terrasið), og er þar heima að hitta kl_
10—12 árd. og kl. 1—6 síðd. — Eftir
þann tíma á Ross Str. Nr. 700.
lO u 8.
(ROMANSON & MUMBERG.)
Gleymið þcim ekki, þeir eru æta3>
reiðubúnir að taka á móti yður.
FERGUSON & C0_
403 Main Str.
Brekr á ensku og íslenzku; ísienz>.ar
sálmabrekr. Ri áhöld ódýrustu i borginni
Fatasnið af öllum stærðum.
Til Nýja-íslands.
GEO. DICKINSON
sem flytr póstflutning milli Wesí
Selkirk og N ýja íslands, flytr og fólk
í stórum, rúmgóðum ofnhituðum hús—
sleða.
Hr. Ivristján Sigvaldason
fer póstferðirnar og lætr sér einkax—
annt um velliðun farþegjanna. Enj»~
inn maðr hefir nokkru sinni fiaT t.
sviplikt eins góðan útbúnað á þessaxS
braut.
Sleðinn fer frá W. Selkirk kJ. V
árdegis á þriðjudögum og kemr tíi
Icelandic River á MiðkudagskveW^
fer þaðan aftr á FimtudagsmorgHa*
og kemr til W. Selkirk á Föstudagss—
kveld.
Lóðir til sölu
50 feta' breiðar, á Toronto Ave., »35'
norðan og sunnanverðu við Nellie SlT_
Torrens title ; 85 niðrhorgun, og ræg-
ustu borgunarskilmálar á afgangimraj.
Nánari upplýsingar í tebúðinDÍ
540 Main Str. - - Geo. H. Stewaet.
Ol e Simonson
mælir með sinu nýja
Skandinavian HoteL
710 Main Str.
Fæði 81.00 á dag'.
Innlent Rauduríu. n
Canadiskt Portvín. .
California Portvín. .
Ég er nýhúin að fá mikið af ofau-
nefndum víntegundum, og einnig áfcmg
vín og vindla sem ég sel með mjög lágss
verði. Mér þætti vænt um að fá tæJá~-
færi til að segja yðr verðið á þcásra..
Bréflegar pantanir fljótt og greidisgsa-
afgreiddar.
II. C. Chal.ot
Telephone 241. 513 MAIIT STJI'
Gegnt City HaU.
ÍSLENZKR LÆKNIR
DR. M. IIALLDORSSON,
Park River — N. Dak.
Alex. Taylor.
Bækr, ritfæri, glysvara,
barnagull, sportmunlK-
472 MAIN STREET,
502 Jafet í fóður-leit.
heyrði til. Þér getið ekki haft neitt á móti
að mæta honum á hólmi; það verðr yðr mjög
til gagns.”
“Mér þykir ekkert að því að ganga á hólm
við hann, því að ef nokkur einn maðrúskil-
ið refaing fyrir framkomu sína við mig, þá er
það Harcourt. Gerið svo vel að koma upp
með mér, liöfuðsmaðr; og ef þér bafið ekki
annað betra við tímann að gera, þá borðið
svolítinn miðdegisbita og tæmið eina flösku af
víni með mér.”
Meðan við vórum að borða epjölluðum við
lanslega nm hitt og þetta, sem okkr datt í hug;
en þegar við vorum búnir að tæma fyrstu
flöskuna, varð Atkinson skraflireyfari; sagði
hann mér sögu sína og hafði það þau álirif
á mig, að ég fékk betra álit á honum á eftir.
Saga lians sýndi mér og annað dæmi þess, líkt
og æfi Carbonnelis, að menn, sem að upplagi
vóru góðir menn, eru fyrst flegnir og síðan
hraktir rít í örvænting af miskunnarleysi heims-
ins. Þó var sá munr á þessum tveim mönn-
um, að Carbonnell hafði sífelt reynt að gæta
mannorðs síns svo, að það héldi sér á floti, ef
svo mætti segja, en Atkinsons var komið svo á
í kaf, að það var vonlaust að það kæmist upp
á yfirborðið aftr.
Við vórum rétt að ijúka við vínið okkar
þegar bréf kom frá Harcourt; skýrði hann í
því frá því, að hann ætlaði að senda vin sinn
til mín morguninn eftir til að beiðast skýr-
Jafet í föður-leit. 507
LIII. KAPÍTULI.
[Nú verð ég sjálfr málsaðili, en ekki
vottr, í einvígi. Ég stofna lífi, velferð
og hugar-ró sjálfs mín og annars manns
í voða, alt fyrir það, að við mig liafði
verið breytt eins og ég verðskuldaði].
Þegar Atkinson höfuðsmaðr var farinn,
sagði ég Tímóteusi alt sem gerzt bafði.
“Og haldið þér að þér þurfið að ganga á
hólm 7” spurði Tímúteus óróiegr.
“Það er enginn efl á því.”
“Þér finnið aldrei íöðr yðar, ef þéa haldið
svona áfram”, sagði hann, eins og til að leiða
athygli mína írá liólmgöngunni.
“Ef til vill ekki i þessum heimi, Timm;
það getr verið að skammbyssu-kúla sendi
mig beina leið til annars lieims og ég finni
svo föðr minn þar.”
“Þér liaidið þá, að ef faðir yðar só dauðr,
þá hafi hann farið til liimnaríkis?”
“Það vona ég, Tímóteus.”
“Én ef svo er, hvaða útsjón hafið þér þá
til að hitta hann í öðru lífi, ef þér látið lífid
506 Jafet í föður-leit.
tíma; þegar ég er heppinn, þá liefi ég eins
konar aðferð fyrir mig, en ekki get ég sagt
frá henni; eu það eitt get ég sagt, að hve-
nær sem ég vík frá henni, þá tapa 6g jafnan.
En það er þ tð sem kalia mætti happ eða ó-
liapp; nein spilaregla er það ekki".
“Hverjar eru þá regíur yðar 7”
“Það skal ég segja yðr; þær eru að eins
tvær. Þá fyrri er auðvelt að halda ; ég geri
mér það að reglu að tapa aldrei nema til-
teklnni upphæð, ef ég er í óliepni—segjtim t. d
f fyrstu tuttugu undirlögunum, livort sem spil-
að er um hátt eða lágt, Þe-.sari reglu er
auðgert að fylgja með því að taka ekki með
sér nema tiltekna upphæð; ekki er neinþætta
á því iið hjálpari bankans eða þjónarnir fari
að lána mér peninga. Síðari r-glan er mikiu
torveldari ogbúnsker úr því, hvort maðr er
ásti íðusþilari, eða ekki. Ég geri mér það að
ófrávíkjanlegri reglu að hælta þegar (g hefi
unnið tiltckna uppliæð—eða enda aðr, ef liam-
ingj n er óstöðug. Þetta er erfitt að iiaida.
Það sýnist hfimska að halda ekki áfram þegar
maðr sitr í lrepni; en sannreyndin er nú sú, að
Hamingjan er hviklyi d mær ; ef maðr reiðir
sig á ha a stnndu lengr, þá snýr hún við manni
bakinu. Þetta er nú mín spila-aðferð, og liún
dugar mér; en afþví leiðir alls ekki að liún
mundi duga öðrum jafnve’. En það er orðið
áliðið, eða öliu fremr : það er korninn raorgun—
Gefi yðr góða nótt I ”
Jafet í föður-leit. ÖOÍÍ
ingar á framkomu minni við sig. Ég rétJS
Atkinson bréfið. “Góði vin,” mælti hann ; “ég;
er fús að vera yðr til þjónustu í þessu efni^.
eí þér hafið engan annan af kunningjum yðox^
sem þér kjósið heldr til þess.”
“Þakka yðr fyrir, liöfuðsmaðr,” svaraði (g-
“Þetta getr ekki verið í betri höndum en yD-
ar.”
“Þá er það afráðið. Ilvert eigum við svt*
að fara ?”
“Hvert sem yðr lízt.”
“Þá œtla ég að reyna, hvort ég get eJcki'
unnið dálítið af peningum í kveld. Ef þéx
komið með, þá þurfið þér ekki að spila—1>inr
getið horlt á. Það dregr þó að minsta kosti *
huga yðar frá öðru.”
Mér var svo um aö gera að svæfa alla udb—
hugsun, að ég þáði þegar boð hans, og að Jífc-
illi stundn liðinni vórum við farnir lit og koroi>-
ir inn í vel uppljómað lierbergi rétt fraroaiS
fyrir rnvge el noir spilaborði, og vórn þcx
lirúgur af gulli og bankaseðlum á borðinn-
Atkinson byrjaði ekki undir eins að spila, *a>
sætti lagi þegar lionum sýndist hentugt fseri,-
Hálfri stundu eftir að við komum inn, lugði
hann inn framlag sitt og var heppinn. Ég.
gat ekki lengr staðizt fieistinguna og veðjaðí.
á liöfuðsmanninn. Á tæpri klukkustund hi>fð-
um við báðir unnið talsvert.
“Þetta er nóg,” sagði hann við mig nm