Heimskringla - 24.03.1894, Blaðsíða 1

ig?
eimsKrinöria.
VIII. ÁR.
WINNIPEG, MAN., 24. MARZ 1894.
NR. 12.
FRÉTTIR.
DAGrBÓK.
Föstud.-kveld, 16. Mauz :
— Herbert Gladstone, sonr gamla
mannsins, tók embætti í einni stjórn-
ardeild ins nýja Roseborry-ráðaneytis,
og varð þvi að leggja niðr þingmenskn
sína og leita kosningar á ný. Hann
var kosinn í einu hljóði, með því að
ekkert annað þingmannsefni bauð sig
farm á móti honum í kjördæminu.
— Eimskip Cunard-linunnar “Lu-
cania” lauk í dag ferð sinni yfir
Atlantshaf (austr um) og var alls
5 daga, 13 stundir og 11 minútur.
Eimskipið “Campania” fór reyndar
ferðina á 1 klst. og 5 mínútum styttri
tíma í Nóvbr. í haust, en með því
að “Campania” fór norðar um hafið;
og styttri leið miklu, þá er þessi ferð
“Lucaniu” in fljótasta, sem enn hefir
farin verið. Leið “Lucaniu” var '2981
milur, en “Campaniu” var áttatíu og
tveim milum styttri. #
— Málið milli Austins-félagsins
(Wpg. Street Bailway Co.) og Camp-
bells-félagsins (Wpg. Electric Rail-
way Co.) var . dæmt í dag af dóm-
nefnd leyndarráðsins enska, en það er
inn æzti dómstóll, sem til varð leitað-
Málið fór þar á sömu leið sem fyrir
inum lægri réttum : Austins-félagið
tapaði í öllum atriðum.
Laugaiídloinn 17. Marz.
— Prinzinn af AVales (konungsefni
vort) vann £ 8000 (um 840 000) í f jár-
hættuspili á spila-helvítinu alræmda í
Monte Carlo. Hann kvað hafa gefið fá-
tæklingunum í Monacco vinnings-
féð.
— Háskólaráð Toronto-háskólans
hefir beðið fylkisstjórnina í Ontario um
fjárstyrk, en því var synjað.
— Nýi kviðdómrinn í Chamber-
lain’s-málinu (sbr. síðasta bl.) varð á-
sáttr um að dæma hann sekan, en
mælti mjög sterklega með náðun, Kkl.
af Því, að talsverðar líkur komu fram
fyrir, að maðrinn, sem að öðru leyti er
sagðr velmetinn borgari og var á leið
vestr að hafi, hafi verið svo viti sínu
fjær (drukkinn), að hann liafi ekki vit-
að, hvað hann gerði.
— Markaðs-skýrslur sýna, að hveiti
verðið er síðr en ekki að lifna við, þó
að annars hafi heldr elnað viðskiftalifið
sakir ins efnilega vorveðrs.
— Þessa liðnu viku urðu 55 verzl-
unarhús í Canada gjaldþrota ; sömu |
viku í fyrra 30.
MáNUDAO, 19. Marz :
— ís er leystr af Lake Huron og
skipaferð byrjuð eftir vatninu.
— Hjónaskilnaðar-úrskurðrinn, sem
ónýtti hjónaband fyrverandi Serbíu-
konungs Milans og Natalíu drotning-
ar hans, liefir verið ónýttr, svo að þau
eru nú rétt hjón á ný.
— Þingið í Ottawa heldr frídaga
frá 21. til 27. þ. m. Ekki er búizt
við að tollfrumvarpið verði framlagt
fyrri en 27.
— lioseberry lávarðr, inn enski
stjornarforseti, hélt merkilega fundar-
ræðu í fyrradag í Edinburgh. Hann
sagði þar skýrt og skorinort, að stjórn
sín héldi að öllu leyti fast við fyrir-
ætlanir Gladstone’s um sjálfstjórn ír-
lands. Það mál yrði enn fremst á
dagskrá frjálslynda flokksins. Lög-
unum um sveitarstjórn á Englandi
hefði stjórnin nýlega að eins getað kom-
ið fram á þingi með atkvæðum Ira,
og það væri þó sýnu minna ísjárvert
að koma fram sjálfstjórnarlögum fyrir
írland með hjálp atkvæða þeirra sjálfra
á þinginu. Itæða haus mæltist vel
fyrir meðal allra flokksmanna hans og
eins meðal Ira.
Þriwudaginn, 20. Marz.
— ís er leystr af neðri hluta St.
Lawrence-fljótsins; sigling byrjuð.
— Jón ritstjóri Ólafsson var 44 ára
í dag.
— Montreal-blað eitt telr fjölda
rómversk-kaþólskra manna í Canada
vera um 2,058,000.
— Winnipeg-Martin hélt fvrstu
ræðu sina í Ottawa-þinginu i dag.
Þótti hún alment langt fyrir neðan það
sem menn höfðu búizt við. Það er siðr,
er nýr þingmaðr “kastar nfey-
dómnum”, sem kallað er (heldr fyrstu
ræðu sína), að samflokksmenn hans in-
ir helztu ganga að sæti hans að aflok-
inni ræðu og óska honum til lukku, ef
ræðan er ekki því vesalli, Enginn ein-
asti þingmaðr úr andstæðingaflokknum
á þingi gekk til Martins til að óska
honum til hamingju eftir ræðuna.
—Winnipeg-Martin lagði fram á
þinginu í dag frumv. um að lögleiða
skriflega (heimulega) atkvæðagreiðslu
við kosningar í Norðvestr-fylkjunum.
—Mr. Adams, þingmaðrinn frá
Brandon, sem í haust fékk fáein atkv.
umfram Mr. McDonald, þorði ekki,
þegar til kom, að halda út í að verja
kosning sína fyrir dómi. Hann varð
að játa fyrir réttinum, að umboðsmaðr
sinn við kosninguna, hefði haft mútur
í frammi. —Málgögn Greenway-stjórn-
arinnar væla nú dauðhrædd yfir . því,
að mótstöðumenn Mr. Adams muni
ekki ætla að láta sér þetta nægja, heldr
halda samt fram málinu (þótt Adams
hafi við játning sína mist þingmensk-
una), og- reyna að sanna, að Mr. Adams
sé persónulega sekr f mútu-gjöfum, svo
að hann missi kjörgengi framvegis.
Ekki höfum vér enn séð neitt frá mót-
stöðuflokki stjórnarinnar í þessa átt.
—-Báðaneytið í Belgíu leggr niðr
völdin af því að það varð undir á þingi
með kosningalagafrumvarp.
Miðkudag, 21. Marz.
— Útgjalda-bálkr fjárlaganna va,r
lagðr fyrir þingið (í Ottawa) í gær-
kveld. Útgjöldin fyrir fjárhagsárið
1894—95 eru áætluð §4,485,521 minni
heldr en fjárhagsárið 1893—94. Eng-
in fjárveiting er þar til fyrirtækja í
Mamtoba, nema til aðgerða og farvegs-
hreinsunar.
— Mr. McCarthy hefir borið upp
frumvarp um breytingar á stjórnar-
skrá Norðvestrfylkjanna. Er þar far-
ið fram á ýmsar rýmkvanir í kenslu-
málum, afnám frakkneskrar tungu
fyrir dómstólum o. s. frv.
— Ludwig KossutJi, frelsishetjan
ungvorska, andaðist í gærkveldi í Túrm
(í Ítalíu). Hann var fæddr 27. Apríl
1802, og skorti því liðugan mánuð á
að hafa fulla tvo um nírætt. Hann
var foringi ungversku uppreisnarinnar
1849. 14 Apríl það ár bar hann upp
tillögu um, að setja Habsborgar-ætt-
in (keisara Austrríkis og konung
Ungaralands) af konungdómi í Ungarn,
en lýsa landið frájlst og óháð. Síð-
an varð hann landstjóri f Pest, en
varð að hörfa suðr eftir landi fj-rir
ofrefli Rússa-hers, og fékk þá al-
ræðisvöld þau, er hann hafði, í hendr
Görgei. Siðan var Kosuth hneptr
í varðhald í Kutahia (1850—51),
en fór síðan til Englands.
Hann lifði síðast það sem eftir var
æfinnar í Turin, þvi að hann var út-
lagi lengst af. Keisari lét fyrir nokkr-
um árum segja honum, að honum
skyldi verða gefnar upp allar sakir og
hann eiga friðland í ríki sinu, ef hann
vildi rita undir umsóknarbróf um það.
En það vildi Kossuth ekki. Litlu síð-
ar voru honum óbeðið gefnar upp all-
ar sakir, en hann hélt áfram að dvelja
í Turin.
Kossuth var svo elskaðr og virtr
af löndum sínum alla æfi, að fá dæmi
eru til slíks, enda var hann inn mesti
ágætismaðr. Eftir hann liggja nokk-
ur rit frá útlegðarárunum.
— Tollfrumvarpið kemr til um-
ræðu í rikjafulltrúadeildinni á þinginu
í Washington í næstu viku.
— I Holman-málinu féll úrskurðr
kviðarins í gær. Það mál var risið út
af því, að Holman var sakaðr um, að
hafa opnað atkvæðakassann of snemma,
og að hafa lagt ólögmæta atkvæðaseðla
í kassann. Holman var kjörstjóri í haust
í einni kjördeild hér í bænum. Kvið-
dómrinn sýknaði hann af fyrri kær-
unni, en kvað hann sannan að sök að
inni síðari. Dómarinn hefir enn ekki
kveðið upp hegninguna; en hún getr
orðið alt að §200 sektir, sem afplánast
með fangelsi, ef þær eru ekki greiddar.
Fimtud., 22. Marz.
—4,067 menn námu stjórnarland í
Canada 189ö, en 62,828 ekrur af landi
seldi stjórnin. Innflutningr fóllcs minni
en 1892.
—Nú er fullyrt að Victoria drottn-
ing og Prinzinn af Wales hafi gefið sam-
þykki til að Maude prinzessa af AVales
giftist Roseberry lávarði.
—Uppreistin í Brazilíu er síðr en
ekki áenda. Mello aðmíráll hefir hvorki
flúið né gefizt upp, og nokkur af suðr-
ríkjunum halda fram uppreisninni enn
með aleflí.
Fi'ií löndum í Höfn.
(eftir Sunnanfara).
Jímbœttigpróf í lögum tók Magnús
Torfason 13. Febrúar með I. einkunn,
Magnús Jónsson (frá Laugahóli) 15.
Febr. cg Halldór Björnsson 17. Febr.,
báðir moð 2. eink.
Eiabaltisprúf í lœknisfraði tóku Guð-
mundr Hannesson og Guðmundr(
Björnsson 24. Janúar, báðir með I.
einkunn.
Embœltupróf í guðfraói tók Geir
Sæmundsson frá Hraungerði 81. Janúar
með 2. einkunn,
Niels Finsen læknir hér í borginni,
sonr Hannesar Finsens amtmanns á
Færeyjum og síðar stiptamtmanns í
Rípum, sá er gekk í Reykjavíkrskóla,
hefir gert merkilegar rannsóknir um á-
hrif birtunnar á húð manns, og þar á
meðal komizt að þeirri niðrstöðu, að
geislar sólarljóssins sé mjög hættulegir
í bólusótt, nema þeir rauðu, og er nú
þetta orðið sannreynt. Eiga menn því
að breiða eitthvað rautt fyrir glugga og
helzt að láta bóluveika menn ekki hafa
annað en rautt í kringum sig. Verðr
þá veikin væg, og litt $kæð og hold og
hörund umhverfist þá ekki, eins og svo
óft má sjá á fólki, sem fengið hefir ból-
una. Niels er ungr maðr, ekki nema
34 ára.
Jón Sveinsson, fyrrverandi skóla-
kennari, andaðist hér í borginni 1.
Febrúar. Hann var fæddr 1. Maí 1830
og sonr séra Sveins Níelssonar og fyrri
konu hans Guðnýjar Jónsdóttur frá
Grenjaðarstað. Hann útskrifaðist úr
Reykjavíkrskóla 1853 með 1. einkunn;
var um tíma latínuskólakennari hér í
Danmörku og einn vetr var hann skip-
aðr kennari við latinuskólann í Reykja-
vik. Jón var ókvæntr afla æfi og
barnlaus. Hann var maðr spaklyndr
°g þýðr í viðkynningu og einn inn
mesti gáfumaðr og þó nokkuð á ein-
kennilegan hátt. Hann var og lærðr
maðr, einkum í málfræði, og svo vel að
sér í frakknesku, að talinn var fár eða
enginn honum framar um Norðrlöndi í
því máli. En því miðr sér gáfum hans
og fróðleik lítinn stað eftir hann látinn,
því að engin ritstörf liggja eftir hann.
Þilskipaútvegr. Asgeir kaupmaðr
Ásgeirsson, sem hefir mestan þilskipa-
útveg, er nokkur einn maðr hefir haft
við ísland fráaldaöðli, hefir látið oss í
té ágæta skýrslu um hann síðastliðið
ár, og væri fróðlegt, ef aðrir þilskipa-
eigendr gæfu út samskonar skýrslur.
Vér getum því miðr ekki tokið skýrsl-
una hér upp í hoild sinni, heldr einungis
aðalatriðín. Skipin voru 16 og alls 174
menn á þoim löllum. Fiskitíminn fyrir
hvert skip var upp og niðr frá 48—157
dagar. Allr aflinn af stórum fiski og
smáum, ýsum og löngum, varð 500 600
tals. Af þessum fiski fóru upp og ofan
126—176 í skippundið. í aflan aflann
gengu 2618 tunnur af salti. Eftir fisk-
verði á Islandi var allr aflinn á 85,498
kr. 55 aura.
FRÁ LÖNDUM.
Seattle, Wasil, Marz 16.
Hr. ritstjóri. — Sama veðrátta hér.
sem lengi hefir verið. Menn eru orðnir
steinhissa á þeim miklu rigningum,
sem aldrei virðast ætla að hætta. Lít-
ið er enn hér um vinnu ; afli enginn.
Hart er mjög í ári livervetna manna á
meðal.
Myndasafn Ilkr. meðtók ég rétt í
þessu, og var farið að lengja eftirþví;
enþaðer líka ágætt þegar það kemr.
Ég er þakklátr fyrirþað, og svo munu
allir vera, sem fá það.
Þinn
M. Einarsson.
Alma P. O., N. D„ 12. Marz jl894.
Okkr fjallabúum llðr heldr vel hvað
heilsu snertir, enda er það gömul trú
að það sé heldr loftgott uppi á fjöll-
unum; tíðin hefir verið einstaklega góð
í allan vetr, og nú er alautt orðið.
Seinni part næsta mánaðar eru 12 ár
síðan byrjað var að byggja hér í kring
um Alma P. 0., og. hafa 37 landar
náð hér landi, og eru flestir af þeim
búsettir hér og munu yfir höfuð á-
nægðir, og munu vera hér 179 landar,
108 fermdir og 71 ófermdir eða undir
14 ára, þar af 6 óskírðir , og munu
flestir af þessari tölu hafa Alma P. 0.
Hér eru tímar heldr daufir eins og
annarsstaðar, og veldr því inn lági
prís, er menn fengu fyrir hveitið síðast-
liðið haust; uppskeran varð heldr góð,
en aldrei borgað eins lítið fyrir það,
sem menn höfðu að selja. Síðastliðið
sumar mynduðust hér tvö félög, kvenn-
félag og bindindisfélag. í kvennfélag-
ið hafa gengið yfir 20 konur og hafa
þær haldið þrjár skemtisamkomur og
upp úr þeim liöfðu þær inn í hreinan
ágóða yfir $60, sem þær ætla að verja
til þarflegra fyrirtækja og geía fátæk-
um. Bindindisfélagið hefir og einnig
haft skemtisamkomur, en haft inn
miklu minna fé. Inn íslenzki lúterski
söfnuðr á Pembinafjöllum ætlar að
hyggja kyrkju í sumar, og á hún að
standa hjá grafreit safnaðarins; hún
á að vera 22 fet á breidd og 30 fet
á lengd og 12 feta háir veggir og
samsvarandi ris, 3 gluggar á hvorri
hlið. Meiri partrinn af efninu er keyptr
og kominn þangað, sem kyrkjan á að
standa. Svo hefir og verið talað um
að .byggja hér samkomuhús í sumar,
en hvort nokkuð verðr af því, veit
ég ekki. S. G.
ORÐABELGrRINN.
Mentun svertingja í Bandaríkj-
UNUM.
I suðrríkjunum eru nú 25 530 skól-
ar fyrir svertingja og í þeim skólum
hafa 2 250 000 lært að lesa og skrifa.
Skólabörnin eru 138 O00 og svartir kenn-
arar 20 000. Þar eru líka 150 hærri
skólar fyrir þá, og öllum þeim skólum
er stjórnað af svertingjum undir skóla-
lögum Bandaríkja.
PENING A V ANDRÆÐIN.
“Óvandaðirogheimskir menn segja,
að peningavandræðin og atvinnuskortr-
inn hér í Bandaríkjunum só afleiðing af
því, að vór höfðum ekki nóg vit til að
kjósa þann heiðrsmann til æðsta em-
bættis í landinu á ný, sem einu sinni
erfði hattinn hans afa síns. Þessir
menn ættu að skýra fyrir oss, hvers
vegna norðrálfan hefir verið undirlögð
jafnvel meiri vandræðum en vér, á
liðnu ári. Vissulega hefir þó_ekki kosn-
ing Clevelands valdið því, að ríkistekj-
ur Bretlands hafa fallið um hálfa elleftu
millíón á fáum mánuðum — og ekki
heldr leitt af kosningu iians hungrplága
vinnulýðsins á Þjóðverjalandi, Frakk-
landi og Ítalíu.” (House and Home).
Torskilið.?
“Jarðskálftinn á Norðr-Indlandi
gerði mikil helgispjöll' í því landi. Jörð-
in gleypti mörg guðs-hús ins góða Bud-
4ha—“frelsara heimsins”—með 74 prest-
um og öllum áhöldum. Lýðrinn horfir
agndofa á leifarnar, undrandi yfir því,
að guð ekki skuli duga til þess, að varð-
veita presta sína og helgidóma frá því
að jörðin gleypi þá”. (S. Bl.)
ÚR PROFESSOR ALLEN’S
SHORT HISTORY
OF THE ROMAN PEOPLE.
“Á (öllum tímum þegar almenn
neyð eða ófarir hafa dunið yfir, hefir
þekkingarleysið og hindrvitnin kent því
um, ef einhver fyrirlitinn og óvinsæll
þjóðflokkr hefir verið í landinu—og á
dögum Aureliusar keisara í Rómaborg
var eðlilegt að þvilíkt þjóðarálit kæmi
niðr á kristnunS mönnum—. Þjóðin
hélt að guðirnir hefðu sent yfir hana
ófriðinn, vatnsflóðin, hungrið og drep-
sóttirnar, sem á þeirri öld lagðist þungt
á Rómverja, til hegningar fyrir um-
burðarlyndi þeirra við kristna menn—
þennau fyrirlitna guðleysingja flokk,
sem yfirgæfi musteri guðanna og neit-
uðu að dýrka þá guði, sem höfðu vernd
að og leitt þjóðina á öllum hennar mik-
ilfenglegu vegum til frægðar og auðs.
í eðli sínu voru trúbrögð Rómverja
mannúðleg og frjálsleg. Þeir leyfðu
helgidýrkun í öllum myndum og voru
fúsir til að taka annarar trúar menn inn
í þjóðfélagið, en kristnir menn neituðu
að vera þannig meðteknir. Það var því
alment upphróp gert á móti þessum ó-
vinsæla þjóðflokki, og inn mildi og rétt-
láti keisari átti ekki annars kost, en að
beita lögunum gegn þeim mönnum, sem
neituðu að dýrka þjóðarguðina. Þau
trúbrögð,sem komu í bága við þegnleg-
ar skyldur, gátu ekki verið liðin. Hatr-
ið gegnkristnum mönnum, þessum au-
virðilega flokki, sem ekkert skeytti um
föðurlandsást, styrktist af inum sífeldu
deilum og ófriði milli sjálfra þeirra og
inu óaðgengilega formi, sem þeirra trú-
brögð höfðu í augum ókunnugra manna,
sem Aurelíus keisari gat ekki álitið
friðar eða mannástar trúbrögð, ekki
upplyftandi framfarameðal, né að þau
hefði í sér skynsamlega hugmynd um
annað líf—ina komandi veröld—. In
kristna kyrkja var full af mótmælum,
rifrildi, ofsa og hlutdrægni, og trú-
brögð hennar því fyrir lians augum eins
og regla heimsku, yfirráða og fjárdrátt-
ar.
Það var því afsakanlegt að hann
beitti lögunum gegn henni og léti c f •
sækja hana”.
Ódýrt!
Ódýrt! •
Ódýrt!
Já, dæmalaust ódýrt er það, að ég
um næstkomandi viku sel bundið hey
(Baled hay) fyrir $5.00 tonnið, en &
30 cts. eitt bindi; mjöi og allar aðrar
fóðrtegundir sel ég einnig með
lægra verði en þið eigið kost á ann-
arstaðar.
TAKIÐ EFTIR!
Hver sem kaupir lijá oss eitt tonn af
heyi, og sýnir oss um leið 'auglýsing
þessa, fær að auki 25 cts. afslátt frá
því, sem hér er auglýst.
Munið eftir staðnum
131 Higgins Str.
19. March 1894.
W. Blackadar.
030 Jafet i föður-leit.
hafði hann ekkert hugboð um, að við mund-
um svo bráðlejj.a skilja, sem fyrir lá; því að
ég var einráðinn í því að freista nú gæfu
minnar aleinn. Þó ad rnér þætti sárt að
skilja nú við Svo trygðreyndan vin eins og
Tímóteus, þa var ég fastráðinn í því, ad
hafna jafnve ans aðstoð og félagsskap. Kg
var staðráðinn í að Rieyma öuUi sem á dag-
ana hafði drifið, og byrja iffferilinn alveg að
nýju. Meðan 1 ímóteus skrapp út og pantaði
mér sæti í póstvagninum til Richmond, sett-
ist ég niðr og ritaði honum svolátandi bréf :
“Kœri Tímöleus minn, - þú m&tt ekki halda
að ég meti ekki vináttu þína ejns og hún er
verð eða að ég muni nokkurn tíma gleyma,
hvað þú hefir verið mér, þó að ég segi þér
nú, að við eigum líklega ekki fyrir okkr að
sjást nokkurn tíma framar. Ef hamingjan
skyldi verða með mér, þá. vona. ég við sjáximst
aftr — en það er lítið utlit fyrir það. Ég hefi
tapað svo að segja öllu: peningat- mínir allir
farnir, húsið selt; hef tapað öllu í spilum.
Þegar ég skil nú við þig, tek ég að eins með
mér fötin mín í töskunni minni og tuttugu
pund í peningum. Þér skil ég eftir alla inn-
anstokks-munina; þá vorðr þú að selja, og
alt annað, sem eftir er. Það skal vera þitt
alt saman; og ég vona það nægi þér til að
Setja þig á laggirnar í einhverri atvinnugrein.
Jafet í fiður-leit. 537
Guð blessi þig, og því máttu treysta, að ég
er ávalt þinn þakklátr og skuldbundinn vin
Jafet Newland.”
Þessu bréfi stakk ég svo á mig, til að geyma
það ; ég ætlaði að láta það á pósthúsið þegar ég
færi frá Richmond,
Næsta bréf mitt var til Mr. Masterton’s.
Það var svo :
“Herra, — Bróf yðar hefi ég meðtekið, og ég
er hræddr um að með því hafið þér, en þótt ó-
vitandi, orðið orsök í núverandi ástandi mínu.
Að ég hafi ekki verðskuldað ummæli þau sem
þér ávörpuðuð mig með, um það getið þér geng-
ið ur skugga með því að tala við Mr. Harcourt.
Þetta alt rak mig til örvæntingar og nú hefi ég
tapað aleigu minni, því að við aðrar yfirsjónir
mínar bætti ég og þeirri að leggjast í fjárhættu-
spil. Ég legg nú af stað að freista hamingj-
unnar og leita föður míns. Færið þér Win-
dermear lávarði innilegustu þakkir mínar
fyrir hans góðu boð og velvild alla; og full-
vissið hann um það, að ég mun ávalt virða
liann og vera honum þakklátr. Sjálfum yðr
kann ég hjartanlegustu þakkir fyrir yðar vin-
samleg ráð og góðvild, og fyrir það hve ant
þér hafi jafnan látið yðr um velferð mína;
og ég skal ávalt biðja clrottinn að blessa yðr
og farsæla. Ef þér getið á nokkurn hátt
verið til aðstoðar vini minum Tímóteus, vesl-
ing, sem ég efast ekki um að finni yðr að
540 Jafet í fðður-Ieit.
ágóðanum af að selja gömlu konunni áburð-
inn, og fengum þrjá og hálfan penning hvor
í hlut.”
“Jæja; fari það svo, ef verkast vill; það
mundi hryggja mig þín vegna, en eklci fyrir
sjálfs míns hönd, því að þá yrði ég þér meira
verðr heldr en ég er nú sem þjónn þinn, sem
htið sem ekkert hefir að gera.”
Ég hugsaði með sjálfum mér: “Ég hefi
verið flón; ég held ég hafi verið það — verið
stórflón. En teningunum er nú kastað. Ég
ætla nú að sá í sorg, og hamingjan gefi, að
ég megi upp skera í gleði. Ég finn nú með
sjálfum mér,” hugsaði ég (og ég fann það með
sjálfum mér) — “ég finn með sjálfum mér þá
gleðilegu von og vissu, að við munum hitt-
ast aftr, og að við munum einhvern tíma á
síðan henda gaman að harmi þeim, sem skiln-
aðrinn nú bakar okkr.” — “Já, Timm,” sagði
ég upphátt; “öllu er óhætt.”
‘ 'Öllu óhætt! Mér hefir ahlrei komið til
hugar að það væri svo sem neitt að sórstaklega,
nema það, að þér fellr svo þungt að fólk skuli
ekki hafa þig í sömu hávegum nú, eins og þegar
það hélt að þú værir veflauðugr.”
“Það er satt. Og mundu, Timm, ef Mr.
Masterton skyldi minnast á mig við þig, sem
gæti komið fyrir eftir að ég er farinn til Rich-
mond, — mundu þá að segja honum, að ég hafi
borgað gamla fantinum honum Emanúel hvern
skilding af því, sem hann lánaði mér, og þú
I
Jafet í föður-leit. 533
“Ter eru mjöch undarlegr, herri, Misjter
Newland,” sagði hann; “fyrst sparkið tér mich
niðr stigann, och so—en, tað gerir ekkert til.”
“Guðsfriði, Mr. Emanúel,” sagði ég ; “lofið
mér nu að borða matinn minn í næði.”