Heimskringla - 29.09.1894, Blaðsíða 4

4
HEIMSKRINGLA 29. ?EPTEMF,ER 1894.
Winnipeg.
Stelnffrímur Guðvarðsson, Arnes,
Man., heilsaði upp á oss núna í vik-
unni.
í vikunni er leið misstu þau hjónin
Mr. og Mrs. Jónas Middal son sinn
Daníel á 2. ári úr mislingaveiki,
allra efnilegasta barn.
Söngskóli (Conservatory of Music)
hefir verið stofnaður hér í bænum og
er hinn nafntogaði söngfræðingur frá
Boston, herra Paul Henneberg, for-
stöðumaður hans.
Ég leyfi mér hér með að minna
landa mína hér í bæ á það, að ég hefi
tekíð við mínu gamla starfi, umsjón á
útförum, sem ég fól Armbirni S. Bar-
dal að eins fyrir þann tíma, sem ég var
{jarverandi í íslandsferð niinni.
S. J. JÓHANNESSON.
Kristján Pálsson og Jón Guðna-
son frá Gimli komu snögga ferð til
bæjarins fyrripart vikunnar. Sögðu
þeir að drepsótt sú við Islendinga-
fljót, sem svo mikið hefir verið gert
úr, mundi stafa af vondu neyzlu vatni
og mundi ekki vera annað en ill-
kynjuð magaveiki.
Arnljótur B. Olson kom til bæj-
arins frá Mountain, N. Dak. í vik-
unni og segir frá að tvær þreskivél-
ar íslendinga hafi nýlega brunnið,
önnur nálægt Hallson fyrir nokkru
síðan og önnur nálægt Gardar fyrir
viku síðan, eign Einars Melsted, er
sjálfur hafði skemmst nokkuð í eld-
inum. í íslendingabyggðinni er álitið
að hveiti uppskeran verði frá 12 til
16 bush. af ekrunni að meðaltalr
Sumir hafa fengið 20 til 30, en aðrir
aftur ekki nema 6 til 7 bush. af
ekrunni.
Úr bréfi úr Nýjaíslandi, 19. Sept.:
Herra Sveinn Thomasson, sem hingað
kom nýlega og sem nú hefir tekið sér
land í Árnesbygðinni norðarlega, varð
fyrir tilfinnanlegv tjóni nú nýlega.
Futningur \ hans var á bát þeirra
bræðra, verzlunarmanna að Hnausum,
þar á höfninni, en sunnanrok gerði, er
kastaði bátnum á aðra hhðina. Týnd-
ist þá sumt áf flutningnum, en sumt
skemmdist. Tapaði Sveinn þar vand-
aðri saumavél nýrri og smíðatólum sín-
um öllum (hann er söðlasmiður, eða
“harness maker”) o. fl. Alls metur
hann eignatjón sitt á $200.
Sunnanfari (september-blaðið) flyt-
ur mynd og æfisögu Jóns ritstj. Ólafs-
sonar, eftir Þorst. Gíslason. Endar
hann grein sína með þessum orðum :
“Það er skaði að Jón hefir orðið að
leyta atvinnu sinnar út fyrir Island.
Því veitir ekki af þeim kröftum sem
til eru að vinna fyrir það. Og Island
á nú ekki í tölu sona sinna meiri
hæfilcikamann eða fjölmenntaðri mann
en Jón Ólafsson. Því væri óskandi
að hann ætti enn eftir að koma heim
og taka þátt í því starfi sem hann
hefir áður unnið þar að.” — f blaðinu
er og flokkur af sex kvæðum eftir
Friðrik Friðriksson, kvæði : “Atli
húnakonungur,” eftir SigfúsB. Blöndal,
ritgerð um “Guðleysið,” eftir Matth.
Jochumsson, svar gegn greininni “um
ritdóma og ný kvæði,” og svo svar
aftur gegn þessari grein Matthíasar,
eftir Þorst. Gíslason.

Eftir þvi sem séð verður er nú Mr.
Fridviksion kominn á bataveginn, þó
hægt fari enn.
Á miðvikudaginn var sendi C. P.
R. fél. út úr fylkinu 364 vagnhlöss af
hveiti. í hverjum vagni eru að meðal-
tali 650 bush., svo alls fóru út þennan
eina dag 236,000 bush.
Landmælingamennirnir, sem hafa
verið að mæla Alaskalandamærin fyrir
farandi snmur, komu til bæjarins á
heimleiö núna í vikunni. Formaðurinn
álitur að verkinu verði lokið næsta sum-
ar.
Magnús prentari Pétursson liggur
í taugaveiki. |Fékk aðkenning veik-
innar á mánudag og hefir smáversnað
síðan. Á fimtudagskvöldið var hann
fluttur á St. Boniface-spítalann. Á
fimtudag f. m. var blóðhitinn 104 stig,
ofsahiti,“ sem er óvanalegur svo
snemmma dags.—Taugaveiki hefir um
langan tíma ekki verið eins gróf í bæn-
umjeins og hún er nú, að sögn lækna er
liún mestvið Ross Ave.
Allir þeir sem léku í “Skuggasvein”
vorið 1893 og í “Æfintýri á gönguför”
síðastliðinn vetur eru beðnir að koma á
fund á þriðjudagskveldið kemur, 2. Okt.
kl. 8, í húsi Verkama i 11 sl i ;•( n il
þess að samþykkja lög fyrir flokkinn
og gera ráðstafanir til undirbúnings
undir leiki í haust og vetur.
Leiðrétting. í útdrætti úr fyrirl.
Jóns ritstj. Ólafssonar í síðasta biaði
stendur, kð Jón byskup Arason hafi
verfð hálshöggvinn ’ásamt þrem sonum
sínum’, á að vera tveimur.
Landstjóri og frú Aberdeen komu
til bæjarins kl. 8J á m.ðvikudagskvöld-
ið var, með sérstakri lest frá Rat Port-
age. Var honum fagnað mcð mann-
Söfnuði svo miklum með fram endilöngu
Aðalstrætinu, að aldrei hefir þar verið
fleira fólk samankomið. Blysfarar-pró-
sessían var nálægt f úr mílu á lengd,
skipt í 3 deildir með hornléikaraflokk
fyrir hverri.—A fimtudaginn var hon-
um fært ávarp framundan bæjarráðs-
höflinni og á eftir, inni í salnum, var
hverjum sem vildi gefið tækifæri til að
heilsa þeim hjónunum, frá kl. 12 til 11
e. m. og seint samdægurs var aftur öðr-
um gefið sama tækifærið til að heilsa
þeim heima í fylkisstjórahúsinu.— í
gær (föstudag) gengu 5000 skólabörn í
prósessíu ; eftir ýmsum strætum og
færðu honum að lyktum ávarp í Fort
Garry Park. — í dag fara fram ýms-
ar skemtanir honum til heiðurs í Fort
Garry Park, er lykta i kvöid með
concert í St. Andrews Hall á Logan
Ave. Aðgangur 25 cents. Aðgangur
að garðinnm einnig 25 cts. Á mánu-
dagskvöldið kemur verður honum til
heiðurs höfð concert í Hotel Manitoba,
undir forstöðu söngskóla formannanna.
Aðgangur 75 cents. A þriðjudagínn
taka meðlimir fylkistjórnarinnar við
stjórninniTog fylgja honum til ýmsra
staða í fylkinu.
Gleymið ekk i að koma nöfnum ykk
ar á kjörlistann. Stephan Sveinsson,
715 Ross Ave. hjálpar ykkur til þess.
Concert & Social.
Eftir því að dæma, hvað mikið
gengur á hér í .bænum þessa dagana
til undirbúnings . fyrir skemlisamkomu
þá er á að haldast á föstudagskveldið
í næstu viku |af* Foresters- stúkunni
“ísafold”,3 ðnþ muni“sú samkoma
verða ein sú aflra- bezta, sem Islend-
ingar” hafainokkurn tíma átt kost á.
Ræður eiga að verða haldnar af séra
Hafsteini Péturssyni, Baldvin Bald-
vinssj’ni, Magnúsi Pálssyni og Einari
Hjörleifssyni. Einnig fer fram marg-
breyttur söngur og hljóðfærasláttur.
Enn fremur verða allir samkomugest-
irnir trakteraðir með kaffi, sukkulaði
og kryddbrauði án nokkurs endur-
gjalds. Samkoman á að haldast 4.
Október í “Unitarian .Hall” og byrja
kl. 8. Inngangur 25 cents fyrir full-
orðna og 15 cents fyrir börn innan 12
ára. — Komið snemma og náið í sætin.
ÁSTÆÐAN ER ÞESSI!
Að ég fylli ekki upp með nýjum
vörum strax- Um 15. næsta mán-
aðar ætla ég að vera búinn að fá
saman nóga þeninga til að fara með
og kaupa aflar mínar haust og vetr-
ar vörur fyrir peninga út í hönd.
Það er vegurinn til að geta gefið góð
kaup í framtíðinni. Þá fáið þið lika
hreinar og ólognar vörur, og á það
verð sem peningar geta keypt þær
lægst. Verið þolinmóðir, geymið einn
doflar handa mér og sjáið hvað hann
getur keypt.
Yðar með vinsemd
T. Thorvaldson.
Akra, N. D. Sept. 20.1894.
Saga hótelshaldara.
EIGANDI GRAND UNION VEIT-
INGAHÚSSINS í TORONTO SEGIR
FRÁ EFTIRTEKTAVERÐUM
ATBURÐI.
Þjáðist óbærilega af gigt sex læknar
og allskonar lækninga til-
raunir komu að engu haldi.
— Hvernig lianu kom til
heilsu ásamt konu sinni. —
Ráðlegging fyrir aðra.
Eftir “Toronto World.”
Einn af hinum alþekktustu for-
mönnum Masonic Grand Lodge of
Canada sem voru viðstaddir á hinum
nýafstaðna fundi þeirra, var Rev. L.
A. Betts frá Brockville yfir kapílán
fyrir 1893—94. Á leiðinni til fundar-
ins stóð Rev. Betts við í Toronto, og
meðal annars við á skrifstofu blaðs-
ins Toronto World. Það er eins og
það sé komið í vana að minnast á
Dr. Williams Pink Pills við alla sem
koma frá Brockville þaðan sem þetta
heimsfræga meðal kemur. Það fór
einnig á sömu leið í það skifti, og sagði
þá Mr. Betts frá því að hann hefði
liitt þar gamlan kunningja sinn, sem
hefði sagt sér merkilega sögu af sér
og iæknatilraunum sínum. Þessi kunn-
ingi hans var Mr. John Soby sem í
mörg ár var eigandi eins af beztu
VP’tingalnísunum í Napanee, en sem
nú býr í Toronto, og er eigandi eins
skrautlegasta og bezta veitingaliússins
í borginni. Grand Union Hotel gegnt
Union-brautarstöðvunum. Blaðinu þótti
saga Mr- Betts merkileg og var því
afráðið að leita frekari upplýsinga lijá
Mr. Soby sjálfum svo hægt væri að
birta söguna frá fyrstu hendi. Mr.
Soby segir greinilega söguna um það
hvernig honum batnnði af Dr. Will-
iams Pink Pills. “Fyrir nokkrum
árum varð hann veikur af gigt, og
fylgdu henni heil legion af öðrum
kvillum eins og vant er svo að hann
neyddist til að hætta við veitinga"
liúsið. Mr. Soby sagði “í marga mán-
uði þjáðist ég óbærilega og batnaði
hvorki við iækna aðstoð né meðala.
Ég var ætíð lakastur á haustin og
vorin, og árið sem leið var ég alveg
frá af kvölum; það var eins og ég
væri pikkaður með nálum frá öxlum
til knjá, og útlimirnir á mer voru
allir uudirlagðir i einu. Sex læknar
reyndu hver eftir annan, að lækna
mig, en alt kom fyrir ekkert, og
gigtin virdst vera að versna. Þegar
ég var búin að reyna nærfelt öll
meðöl sem lækninum kom til hugar^
datt mér í hug að fara dálitla stund
eftir mínu eigin höfði, svo ég keypti
mér eina öskju af Pink Pills. Hinar
góðu afleiðingar þoirra komu fljótt í
ljós, svo ég útvegaSi mér meíra af
þeim, og áður en ég var búinn með
það var ég orðinn lieill af þessum
sjúkdóm _sem sex læknar gátu ekki
lækuað. Ég var búinn að fá svo góða
matarlyst aö ég hefl aldrei á æfi
minni haft betri lyst, og ég þakka
Dr. Williams Pills það alt. Kouan
mín heldur alveg eins mikið upp á
þessar pillur eins og ég. Hún heflr
verið veik í mörg ár, og viðurkennir
fyllilega ágæti þessa meðals og bata
þann sem hún iiefir af þeim hlotið.’
“Hvað gekk að konunni yðar,” spurði
fregnritinn. “Ja ég get nú naumast
sagt þér það,” sagði Mr. Soby. “Ég
veit það ekki, og ég held að hún
hafi ekki vitað það sjálf, það \ar
með hana eins og helminginn af
öllu kvennfólki. Þær eru veikar og
máttfarnar, niðurdrvgnar aumingjalegar;
það er engin verulegur sjúkdómnr,
en samt gengur eitthvað að. Þannig
var einmitt með konuna mína. Hún
þjáðist af meltingarleysi, var aldrei
almennilega heilbrigð, og þegar hún
sá hvaða áhrif pillurnar höfðu á mig
fór hún einnig aö brúka þær. Bat-
inn var eins merkilega fljótur eg góð-
ur á henni eins og mér, og hún seg-
ist vera alt önnur en áður, og melt-
ingarleysið og höfuðverkurinn er horf-
inn. Hún er eins og ung í annað
sinn, og ég hika ekki við að segja
að þetta meðal er ein hin þýðingar-
mesta uppfinding sem gerð hefir ver-
ið á þessari öld. Látið pá sem efast
um það koma og sjá mig og þeir
munu sunnfærast tyn það.
Þessar pillur eru óyggjandi við
við öllum sjúkdómum sem ssm koma
af spiltu blóði og veikluðu tauga-
kerfi. Þær eru seldar hjá öllum lyf-
sölum, og sendar með pósti frá Dr.
Williams Medicine Co. Brockville Ont-
og Sohenectady N. Y. og kosta 50 cts_
askjan, sex öskjur fyrir $2.50. Það
eru td ýmsar stælingar af þeim sem
almenningur ætti að vara sig á.
R. C. Howden, M. D.
Ctnkrifaður af McOill liáskólanum.
Skrifstofa 562 Main Str...
.... Heimili 209 Donald Str.
Skrifstofutími frá kl. 9 árd. til kl. 6
síðd. — Gefur sig einkum við
kvennsjúkdómum.
Ferðavagninn og járnbrautin.
“Ég er nauðbeygður til að fara til
bæjarins, sem er þrjátíu mílur í burtu
frá beimili mínu, og velja um tvö far
gögn, annað gamaldags flutningsvagn
með öllum sínum óþægindum, og hitt
hrað-kreið gufulest. Eg sá að með því
að t.aka dagverð á leiðinni kostar ferða-
vagninn mig eins mikið, og far með
járnbrautinni og þar að auki verð ég
heilau dag á leiðinni. Ef ég tek lestina
kemst ég alla leið á einum klukkutíma.
Þaðer ómiigulegt að ég þurfi að liugsa
mig um lengi um livort fargagnið ég á
að brúka. Það er og eins þegar ég á
að kanpa lit til lieimabrúks, ég kaupi
þann litinn sem litar fljótast og bezt
og það verður _ undantekningarlaust
Diamond litur. Ég hefi séð svo marga
óekta liti að ég er nú farin að hafavit a
að lofa öðrum sem ekki þekkj ”Dia-
mond lit að kanpa þá í minn stað.

* BLÁ-STJÖRNUf
$ VERZLUNIN
\
$
hefir keypt þennan
dálk.

Von á kjörkaupum í
Blue Store.
#
$
\
t
\
HAFIÐ AUGA Á
ÞESSUM DÁLKI
u

í NÆSTU VIKU
#
\
#
*
434 Main St. i
— MERKI: —
\
BLA STJARNA.
}
Landar í Selkirk.
Ef þið þurfið málaflutningsmanns við,
þá reynið
íslendingar !
Þér fáið hvergi betri hárskurð og rakstr
en hjá
John OTteilly, 13. A.,
Barrister, Attorney Etc.
Skrifstofa í Dagg-Block,
SELKIRK, MAN.
Sam. Montgommery,
Rakstur 10 cents. Hárskurður 15 cents.
. . . . 671 Main Str.
Eftirmaðnr S. J. Schevings.
$210 verdlaun.
Undirritaður lofar að borga ofan-
nefnda upphæð hverjum þeim. sem
leggur fram ábyrgðarbréf (policy) út-
gefið af Mutual Reserve Fund Life
Ássociation, í hverju félagið ábyrgist,
að ábyrgðarbi-éfið skuli halda sér við
sjálft eða borgast, út, er tilgreind
ársgjöld þess liafa goldin verið í 15
(fimtán) ár.
Hin sömu verðlaun verða greidd
hverjum þeim, sem leggur fram skrif-
að skjal undirritað af þeim embætt-
ismönnum félagsins; er til þess hafa
myndugleika, og sýni skjal það, að
hin söinu kjör fáist hjá félaginu með
því, að borgar áhyrgðargjöld til þess
í 15 ár; enn verða hin sömu verð-
laun goldin þeim, sein leggja fram
álfka skjal, í hverju félagið lofar,
að takmarka tölu borgunar Ara ó-
byrgðargjaldsins —, eða lofar því, að
við upprunalega ábyrgðargiald, þegar
ábyrgðin var tekin. verði aldrei hækk-
að.
J. H. Brock,
Aðalforstöðumaður
Great West lífsábyrgðarfélagsins.
457 IVíAIN STR. WINNIPEG.
K. S. Thordarson, agent.
734 Jafet i föður-leit.
að De Benyon segði aldrei ósatt, er ég hræddur
nm að ég hafi í þetta skipti flutt honum einar
fimm eða sex ósannar sögur. En ég huggaði
mig við þá hugsun, að samkvæmt heiðurslögum
heldri manna er maður skyldugur, ef nauðsyn
krefur, að segja ósatt, þar sem kona á hlut að
máli. Ég sagði honum því, meðal annars, að
ég hefði verið að líta eftir búsi og hefði í tveini-
ur stöðum tafið við að skoða þau liátt og lágt.
Þessu trúði karl og gerði sig ánægðan með það.
Svo heppilega vildi nefnilega til, að hestarnir>
sem ég var með, voru leigðir. Hefði hann átt
þá, hefði ég ekki sloppið svo þægilega, því hest-
ar eru einu skepnurnar í búinu, sem heldri
menn hugsa nokkuð um, en sem kvennflókið
auðsýnir enga miskunn.
Daginn eftir liafði ég lofaðað borða miðdags-
verð með Mr. Masterton. Faðir minn hafð
ýmigust á þessuni gamla heiðursmauni frá upp-
hafl, þangað til ég hafði sagt honum æflsögu
mina og hann þar sá hvernig hann kom fram
v:ð mig. Þá snéri hann við blaðinu og fór að
þykja vænt um hann. Um morgnninn gat ég
þess, að ég liefði lof«ð að borða ir.iðdagsverð mað
manni einum í dag.
“Með hverjum, Jafet”, spurði karl.
“Ef satt er sagt, þá ætla ég að borða með
gamla þjófnum í lögmauns-kápunni, honum Mr.
Masterton”, svaraði ég.
“Það gengur alveg yfir mig, að lieyra þig
brúka slík ord um mann, sem hefir reynzt lér
Jafet í föður-leit. 739
stöðum, en fékk þær einar upplýsingar að
maður með tösku hefði staðnæmst við eitt
þeirra, en innan stundar farið burt með bagg
ann á herðum. Viku síðar kom ég til Ricli
mond aftur og sagði frá minni áranguriausn
leit og fell Ceceliu sú fregn svo illa að hún
grét. Ég varð hissa á þessu og spurði lafði
de Clare hvernig stæði á þessari innilegu
hluttekning hennar í yðar kjörum. Cecelia
svaraði spurningunni sjálf. “Hver ætti að hafa
meiri Áhuga á hans málum en ég, veslings
Fleta hans,” sagði liún. “Er það mögulegt
Miss de Clare,” sagði ég þá, “að þér séuð
Fleta litla, sem hann hreif úr gifta-klónum
og sem hann talaði svo oft um við mig ?”
‘Vissuð þér það ekki ?” spurði þá lafði de
Clare og sagði ég henni þa frá öllu, er ekkar
hafði farið fi milli. Sögðu þær mér þá altur
frá ferðum yðar og raunum í Irlandsferðinni,
Af þessu öllu leiddi náinn kunningsskap og
hefi ég stöðugt síðan verið velkominn
gestur í liúsi þeirra. Um nokkra mánuði
hélt ég áfram með leitina, en hættí þó um
síðir, er enginn hafði orðið var við yður.
Hafði ég og með köfium nóg að gera að
hugga Ceceiiu, er barst illa af. Ég ætla að
fara fljótt yfir sögu og geta þess einungis, að
ég gat ekki annað en lengið ást á þessari
tingu stúlku, sem sýndi svona makalaust
stöðngiyndi og sem þar að auki var flestuœ
jafnöldrum fegri. En hún var ttórauðug, en ég
738 Jafet í föðnr-leit.
töluðum við lengi tveir einir, eftir að ég hafði
kynnt hann íöður mínum.
“Ég þarf að segja yður frá mörgu og miklu,
Da Benyon”, sagði Ilarcourt. “Fyrft af öllu vil
ég geta þess, að undir eins og ég reis úr rekkju
eftir leguna, fór ég að leita yðar og frétti þá að
þér voruð horfinn. Tímóteus, sem leit mig efa-
blöndnum augam, vildi ekkert segja mér annað
en það, að þér hefðuð sézt síðast i heimili lafði
de Clares að Richmond. Afþví þetta var eina
slóðin, som ég átti völ á að rekja, fór ég til Rich-
mond, gerði mig kunnugann þeim mæðgum og,
eins og þær munu kannast við, viðurkendi að
mér liefði farist iila við yður. Ég bað þær svo
um upplýsingar yður áhrærandi, því ég hefði á
boðstólum góða stöðu handa yð»r, stöðu sæm-
andi liverjum heldra manni, þó lannin væra
ekki liá”.
“Yður fórst vel, Harcourt.”
“Ssgið þið ekki, Jafet. Þannig atvikaðist
kunningsskapur minn og þeirra mæðgna. Ég
hafði liynst sögu dótturiunar, Fletu, hjá yður
en ekki datt mér í liug að dóttir lafði de
Clares og litla stúlkan, er þér björguðuð væri
ein og hin sama. Því þér funduð ekki ætt
hennar íyrr en eftir að ég liaíði slitið tryggð
við yður. Ég var þessvegna hissa á því hve
innilega þær tóku þátt í yðar málum. Þær
þökkuðu mér og þær livöttu mig til að leita
yðar og ég reyndi líka til þess. Ég fór til
Brentford og spurði um yður á öllum gisti-
Jafet í föður-Ielt. 735
svo eðallycdur vinur”, sagði þá faðir minn. “Þú
gerir mér þægt verk með því að láta mig aldrei
iramar heyra slík orð”.
“Ég bið fyrirgefningar, kæri faðir, en ég hélt
einmitt uð ég vreri að þægjast þér með þessum
orðsm”.
“Þægjastmér! Hverskonar hugmynd hefir
þú þá nm mig? Þægjast mér, lierra minn, með
því sýna svona mikið óþakklæti I Ég skamm-
ast mín fyrir pig !”
“En, faðir minn góðnr, ég lánaði þessa setn-
ingu hjá þér. .Þú kallaðir hann gamlann þjóf í
lögmanns-kápu frammi fyrir honum, og hann
klagnöi jrfir því við mig áður en mcr veittist sú
ánægjs að sjá þig. Hvað mig snertir, þá elska
ég liann og virði og skal ætíð vera lionurn þakk-
látur í hæsta máta. Má ég fara?”
“Já, Jafet”, svaraði faöir minn og var nú
mjög alvarlegur, “og vertu svo góður að biðja
Mr. Masterton að fyrirgefa mér þessi orð, sem
kemur af mínum óheppilega geðofsa. Ég
skammast mín fyrir þau”.
“Það þarf enginn að skammast sín, kæri
faðir minn”, svaraði ég, “sem fús er til að gera
heiðarlegar afsakanir. Það er enginn svo, að
ekki snúist í honum stundum”.
“Þú hefir reynzt mér góður vinur ekki síður
en góður sonur, Jafet”, s igði kail. “En gleymdu
ekki að biðja Mr. Masterton fyrirgefningar. Ég
erð ekki rólegur f'yrr eu það er gert”.