Heimskringla - 22.03.1895, Qupperneq 1
IX. ÁR.
WINNIPEG, MAN., 22. MARZ 1895.
NR. 12.
Komið á ferðina.
Á þriðjudaginn var samþykti domi-
nion-ráðaneytið skipun sina til Mani-
tobastjórnar um að breyta skolalögun-
um. Á miðvikudaginn átti að scnda
þeirri stjórn skipunina. Samþyktinni
fylgdi, að neitaði Manitobastjórn að
kreyta lögunum—og á því er enginn eíi
—skuli dominion-ráðaneytið leggja mál-
ið fyrir sambandsþing.
Þannig er þá óheillamál þðtta kom-
ið á ferðina á ný og orðið að politiskum
leikhnetti í annað sinn. Formáli þeirr-
ar sögu or kominn og fyrsti kapituli
hyrjaður. En hvenær kemur endirinn
og hvernig verður hann? Verði ekki
því meiri gætni viðhöfð, er ekki óliugs-
andi að bresti í innviðum fylkja-sam-
handsins áður en lýkur.
FRETTIR.
Fylkisþingið.
Eimtudag 14. Marz.
Þegar þing koT* kaman var fram-
horin bænarskrá frá Greenwood-sveit,
er bað fylkið um peningalán til að
kaupa útsæðishveiti fyrir, Þa reyndi
þingm. Fisher að taka Sifton-sveitar-
málið til umræðu, en mátti hætta við.
Sifton kvaðst ekki líða það að um-
rseða um þaunig vaxið mál væri hafin
nema með venjulegum fyrirvara.
Þingm. O’Malley bað um skýrslur
ýmsar áhrærandi málsóknir undir um-
sjón dómsmálastjórans. — Þá voru at-
huguð ýms frumvörp og nokkur ný
framborin.
Föstudaþ 15. Marz.
Á meðal frumv., er athuguð voru
r dag var eitt um veiðilögin. Er á-
kveðið að takmarka tölu hjartar-dýra,
er hver eiun maður má skjóta á ár-
inu, f>á urðu og allmikiar umræður
útaf uppástungu um að stytta frið-
unaitíma fugla, sérstaklega anda. Voru
margir með því að andir skyldu lítið,
ef nokkuð, friðaðar, en friðunartimi
rjúpna vildu margir að væri lengdur
nm hálfan mánuð, frá 15. Sept. til 1.
Oktober. Tillaga kom fram, að sveitir
í norðurhluta fylkisins skyldu hafa
heimild til að selja aðkomumönnum
veiðileyfi. — Þá urðu langar umræður
nm ábyrgð fyrir liagli. Það er fyrir
þingi frumvarp, er heimilar hinum
sérstöku sveitum að takast hagl-á-
hyrgð á hendur, en mörgum af þingm.
hzt illa á það; álíta, að af slíku mundi
leiða gjaldþrot margra sveita. Betur
leizt sumum á að fylkisstjórnin tæk-
ist slíka ábyrgð á hendur, en lítil
von þykir samt að þesskyns frumv.
yrði samþykt. — Stjórnarfrumv. var
framborið þess efnis, að framvegis
verði allar skýrslur yfir fædda og dána
sendar Municipal Commissioner, en
ekki ráðherra akuryrkju-inálunna.
Fundi frestað til mánudagskvölds.
Makudao 18. Marz.
Þingið kom saman kl. 8. e. h. og
sat að eins fáar minútur. Nokkur
frumvörp voru athuguð, lesin í 2. og
skiftið, en umræðulaust.
Þriðjudag 19. Marz.
Aðal-málið, sem rætt var á fylkiS'
þingi í dag, var uppástuuga þingm. II.
Armstrong, í þá átt: að fylkisþingm.
skuli fækka úr 40 í 25 og ráðherrun-
um úr 5 í 3. Með því yrðu gjöld
fylkisins rýrð svo nomur $15,000 á ári
og það var áform uppástungumanns
að fá þau rýrð. Um þetta var rætt
allan daginn og atyur um kvöldið.
Þingm. Fisher gerði þá breytingar-
uppástungu að þingtíminn yrði stytt-
ur ár hvert og þingm. ekki borgað
nema $400,00, og laun ráðherranna
færð úr $3,000 i $2,000. Báðar uppá-
„stungurnair voru feldar, með 25 gegn
0 atkvíi'ðii'm. — Fulltrúi “Patrónanna”
greiddi atfev. gegn uppástungunni.
Miðvikudao, 20. Marz.
Stjórnarformaður Greenway er nú
svo frískur orðinn, þó lasin enn, að
hann kom á þing í dag og sat þar fáein-
Rr mínútur. — Aðal-starf þingmanna
dag var að taka á móti nefndum, sem
að komu úr öllum áttum, til að mæla
með að þetta og hitt yrði gert, sam-
kvæmt beiðnum, er fyrir þingi liggja
Meðal nefndanna var ein frá bæjar-
stjórninni, til að útskýra hvers vegna
væri beðið um svo margar lagabreyt
ingar.
I 0 off 9() ekta Confedc
rations-seðlar
seldir á 5 cents hver seðill, $100 og $50
seðlar 10 cent hver, 25 og 50 centa seðl-
ár á 10 cent hver,$l,00og $2,00 seðlar 25
cents hver. Pantanir sendar í góðum
umbúðum, ef peningar fylcja pöntun.
Sendið til Ciiass & Barker,
West Atlanta, Ga.
DAGBÓK.
FÖSTUDAG 15. MARZ.
Gjaldkeri Suður-Dakota-ríkisins,
W. H. Taylor, er í vetur strauk eftir
að hafa tæmt ríkis-sjóðinn, lieiir verið
liöndlaður í Mexico.
Vinnustríð all-mikilfenglegt stendur
yfir í New Orleans. Svertingjar voru
fengnir í stað þeirra, er hættu vinn-
unni og fá þeir því aðeins að vinna,
að hergarður standi umhverfis þá, svo
áleitnir eru hinir.
Önnur deila lík þeirri um vorið
1892 er í vændum milli Bandaríkja-
stjórnar og Ítalíustjórnar. Ástæðan
er, að 6 menn italskir voru drepnir
að ástæðulausu í námabæ í Colorado
í gær.
Fregn frá Shanghai segir að Kín-
verjar séu farnir að búazt við áhlaupi
á keisarasetrið Peking og séu nú
óðaönn að draga saman lið mikið til
varnar höfuðstaðnum. Ganga þeir svo
nærri sumum öðrum stöðum, að þeir
eru verjulausir eftir.
LAUGARDAG 10. MARZ.
Uppreistarmenn í Cuba eru óðum
að fjölga. Hafa nú ráð yfir 8,000
vopnuðum liormönnum.
Yhrréttur New York ríkis hefir
hefir upphafið héraðsdóminn í málinu
um ritfölsun og fjárdrátt gegn Erast-
us Wiman. Verða þvi andstæðingar
hans að byrja á ný,
Stjórn Breta hefir sent mann meö
matbjörg og peninga til útbýtingar
meðal nauðstaddra manna í Nýfundna-
landi, þlir sem alt er svo hraparlega
á tréfótum enn.
Til Parísar-blaðs var í gær tele-
graferað frá Shanghai, að stjóm Kín-
verja sé alráðin í að ganga að hvaða
helzt kostum sem Japanitar setja, að
því er skaðabætur snortir, og að þeir
einnig muni sleppa Manchuria-hérað-
inu við Japftníta, Sliantung skagan-
um við Gulaflóa og Formosa-eyjunni
og herskipafiotanum, sem nú er í hönd-
um Japaníta. Fylgir það fregninni
að Li Hung Chang þurfi ekki að
koma til Kínlands aftur, of honum
takist ekki að semja við Japaníta.
MÁNUDAG, 18. MARZ.
Á laugardaginn réðist liermanna-
flokkur á prentsmiðjur 2 blaða í Madrid
á Spáni og lögðu í rústir í hefndarskyni
fyrir það, að blöðinhöfðu kent hugleysi
hermannanna um hve illa gengi að sefa
uppreistina á Cuba. Fór þá alt í bál og
brand í borginni, og á sunnudagskveld
ið var sagt að ráðaneytið hefði sagt af
sér.
Sænskur (?) maður, Olaf Christians
sonaðnafni, fyrirfór sér.á laugardag-
inn í West Selkirk, Mauitoba.
200,000 sltósmiðir á Englandi hafa
lagt niður verk vegna ósamþykkis við
húsbændurna. Heimta hærra kaup.
Spænskt herskip, “Reina Regente”,
sökk í grend við Gibraltar-sundið ein
hverntíma í síðastl. viku. Er búizt við
að allir skipverjar hafi farizt, en þeir
voru 420 talsins. Skipskrokkurinn er
fundinn og köfunarmenn farnir að ná
upp líkum háseta. — Skip eitt, er hafn
aði sig við Spán 15. þ. m., kvaðzt hafa
séð illa statt herskiþ í stórviðri að
morgni þess 10. þ. m., en af því herskip
ið beiddíst ekki liðs, hélt gufuskip þetta
leiðar sinnar.
ÞRIÐJUDAG, 19. MARZ.
Fellibyljir ollu lífs og [eigna tjóni
miklu í Alabama í Bandaríkjum í gær.
Stjórn ítala liefir ákveðið að verj«,
125.000 líra á ári um ákveðinn áraf jölda
til að hressa upp á gamla fræga leikhús-
ið forn-Rómverja—Coliseum.
Sagt er að Herbert Bismarck, sonur
“járn-kanslarans”, verði innanskamms
kjörinn sendilierra Þjóðverja á Rúss-
landi.
Ekki er Roseberry jarl búinn að
segja af sér stjórnarformennskunni enn
en búist við því á hverri stundu. Eftir
maður hans er talinu sjálfsagður Sir
Wm. Vernon Harcourt.
Afmæliðhátíð Bismarcks gamla (1.
Aþril) er ráðgert að verði með rausnar-
legasta mótí í ár. Hátíðin byrjar 25. þ.
m. og helzt langt fram í Apríl.
Skáldsöguritarinn H. Rider Hag-
gart hefir verið kjörinn þingmannsefni
conservatíva í East Norfolk kjördæm-
inu á Englandi.
MIÐVIKUDÁG 20. MARZ.
Þá er nú byrjað að ræða um frið-
arsamning Japaníta og Kínverja. Li-
Hung-Chang náði til Japan í gær
með föruneyti sínu, 40 manns alis, og
settist þegar á ráðstefnu með J. W.
Foster, Bandaríkjamanninum, sem á að
hjálpa til. — Frá Evrópu koma þær
fregnir,að talsvert af Evrópuflota Rússa
sé á ferðinni austur og eigi ásamt
breska flotanum eystra að vera við
liendina, ef Japanítar yerða of lieimtu-
frekir. Enn aðrar Evrópufregnir segja
það liæfulaust, að það sé orindi her-
skipanna austur.
Svertingjaflutningur úr Suður-Banda-
ríkjum til Liberiu í Afriku er byrjað-
ur. Danskt gufuskip fór í gær með
197 þessa útfara frá Savanna í Georgia.
í tekjudálk Bandaríkjastjórnar í
síðastl. Febr. standa $11,818, sem er
tekjuskattur, er greiddur var í þeim
mánuði. Er það í fyrsta skifti í sögu
þjóðarinnar, að slíkur tekjuliður er
sýndur.
Verzluuarviðskifti Canada við út-
lönd siöastl. Febr. voru að upphæö
$11,362,638 og tolltekjurnar samtals
$1,479,319. Eru viðskiftin rúmlega $1
milj. meiri en á sama tima í fyrra,
en tolltekjurnar $18,948 minni. Á 8
mán., sem þá eru af fjárhagsárinu,
nema viðskiftin samtals $150.4 milj.
en það er rúmum $12 milj. minna en
sama tíma í fyrra. Á sama tíma-
bili eru tolltekjurnar nær $2 milj.
minni en í fyrra.
FIMTUDAG, 21. MARZ.
Sagt er að ein af kröfum Nýfuudna
landsmanna, ef þeir ganci í fylkjasam-
band Canada só að fá •jarögöng fyrir
járnbraut grafin undir Belle-hólmasund
ið. 121 mílur breidd. Telja því fvrir-
tæki til gildis, að þu megi l'ara a 44 sól-
arliring frá Moutreal til Liverpool.
Uppreist og smá-orustur í Pervi í
Suður-Ameríku.
Á almennum fundi í Montreal í gær
kveldi var fastákveðið að hafa þar alls-
herjarsýningu sumarið 1898. Fyrir því
á að standa ldutafélag með $400,000
höfuðstól.
Svo var hvast á miðvikudaginn, að
járnhrautarvagn fauk af sporintv skamt
fyrir vestan bæinn. Rétt á eftir kom
hraðlest á Man. & North Western braut
inni að og rakzt á hana. Vélin liljóp af
sporinu, en ekki urðu önnur slys.
Takmarlc mitt er að kaupa og selja
og fá borgað á árinu 1895 tíu þús-
und dollara virði af vörum. Takmark
þetta er hátt þegar þess er gætt að
tímar eru daufir og peningar litlir
manna á milli, einnig að ég hefi aldrei
C. P. R. fél. hefir lækkað laun allra
vinnumanna sinna, um 5% þeirra, er fá j ég æt'la að reyna að ná því.
$2000 laun og þar fyrir innan, en 10%
þeirra, ev* hafa yfir $2000 laun. Eftir
því verða laun Van Horne’s ekki nema
$45,000 um árið og verður tæpast séð
hvernig hann kemst af með það!
Byskupsmgala. Erkibyskup Lange-
vin var vígður í dómkyrkjunni £ St.
Boneface á þriðjudaginn var. Viðstadd
ir voru 9 byskupar og erkibyskupar
kaþólsku kyrkjunnar, auk fjölda mesta
af prestum og stórmennum kyrkjunnar
úr öllum áttum. Erkibyskup Fabre í
Montreal stýrði vígsluatliöfninni, en
aðstoðarmenn hans [3byskupar út-
heimtast til að vígja kaþólskan byskup]
voru: erkibyskup Duhamel í Ottawa
og Grandin byskup í St. Albert.
um marga að gera. enda komu þeir ein-
ir tveir, Bened. í Kjalvík og Elias
Kjærnested. VarB. valinn fundarstjóri,
en Eliasi mun ekki hafa litizt á blikuna,
því að alt gekk í gegn í einu hljóði:
kosning nefndarmannsins í stað Sveins
, . , , , . á Framnesi.og uppástungan umað hafa
komist alveg svo liátt áður, enn samt I kennaragkiftin upp ÚT nýárinu. Hvaða
er Það nú takmárk mitt þetta ár og Ahrif það hefði 4tt að hafa á það_ sem
\ égur- fram fór á )>essum fundi, hvort Guðni
mn til að ná því er beinn, þaö er ThorSteinson kom seint eða snemma á
ekki að lána meir enn nokkru sinni hann, er ekki vel skiljanlegt hjá Styr-
áðnr, ekki heldur að selja dýrara enn | l>irni. Máske það eigi að gefa í skyn,
nokkru sinni áður, það er enn annað I Ró Giiðni sc vanur að hlaupa þannig í
sem til Jiess útheimtist. í þetta sinni “ninir héruð til að sletta sér fram í óvið
hirði ég ekki að skrifa lengra, enn þið
lieyrið bráðum meira frá mér þessu
viðvíkjandi.
Lesiðþað sem ég segi í “Löghergi.”
Akra, N. D., 15. Marz 1895.
T. Thorwaldson.
komandi manna málefni.
Séra Magnús Skaptason er kominn
úr ferð sinni til Nýja Islands ; flutti
hann þar 7 messur, fermdi börn (á úní-
taratrú) í 3 stöðum og gaf í hjónaband
Mr. Magnús Magnússon og Miss Ingi-
björgu Sveinsdóttir Vídalins á Hnausa
P. O., en Mr. Jóhann Sólmundarson og
Miss Guðrúnu Jónasdóttir á HúsavíkP.
O., og skírði í nokkrum stöðum. Lýs-
ir hann yfir ágætum viðtökum þar, og
að aldrei hafi frjáls trúskoðun verið i
jaíi)miklum þroska þar og nú. í Sel-
kirk messaði hann og fyrir fullu húsi, og
líður hinum nýja Unítarasöfnuði þar
hið hezta.
Nú var sá eini vegur eftir fyrir þá
Solveigarmenn, að reyna að framlengja
samninginn áður en faðir hennar gengi
úr nefndinni með áramótunum. Sá veg-
ur var þeim bent á að mundi verða ó-
nýttur fyrir þeim, en þá vildi Bened.
láta Albert í það minsta lofa því, að
Solvcig skyldi fá skólann aftur að hálfu
næsta haust. Þegar Albert vildi ekki
binda sig þannig heilu ári fyrir fram.
Herra ritstjóri. I sagði Bened. Imér, að einmitt nú væri
Eins og kunnugt er, hafið þér til-1 Sveinn í læirri “hörmung”, að sér sárn-
kynnt í blaði yðar andlátsfregn Mrs. a®b ef Þann gæti þó ekki í það minsta
Ragnhildar (Einarsdóttur) Snædal. En fenSið miS 1 fæði t!1 hansi en mer þótti
þar eð ég vildi bæta þar við nokkr- Þa læplega á bætandi.
um línum, þá óska ég ég að þér vild- Næsti nefndarfundur var haldinn
uð ljá þeim rúm í yðar heiðraða blaði. | Þes. og þá varþað, en ekki eins og
Lítil æfiminning.
Ragnhildur sál. Snædal var fædd
3. April 1862 að Dalhúsum í Eiða-
þinghá í Suðurmúlasýslu. Tíl Ameríku
fluttist hún með hjónunum séra Jón,
Bjarnasyni og konu hans árið 1884.
14. Maí 1887 giftist hún Mr. Nikulási
Th. Snædal, lifðu þau saman í ástúð-
legu hjónabandi þar til hún dó 28.
janúar 1895. Þau eignuðust 6 börn,
3. (Marz)
þessu blaði.
Winnipeg.
nr. Aldarinnar f.ylgir
Nr. 42 af Hkr. síðastl. ár (1894)
verður borgað með 25 cts. á skrift. Hkr.
Að eins 1 nr. verður keypt.
Kaupmannafélag bæjarins er að
reyna að fá stofnað eldsábyrgðarfélag,
som hali sitt höfuðból hér í bænutn.
Loikurinn “Hermanna-glettur” var
prýðisvol sóttur hæði kvöldin og munu
flestir hafa verið hinir ánægðustu með
skemtunina.
Hr. Stefán O. Eiríksson, syðsti
bóndinn í Nýja íslandi, kom til bæjar-
ins á þriðjudagskvölðið var, Með hon-
um kom hr. Þorvaldur Sveinsson.
Ávarp Mr, A. A. McArthurs til
kjóseudanna í Selkirk-kjördæminu, birt-
ist í öðrum dálki blaðsins. Mr. Mc-
Arthur er Ontario-maður, fæddar í
Middlesex county, og var framgjarn
þegar á unga aldri—hafði 17 ára gamall
unnið sér minnispening úr silfri fyrir að
plægja land, en minnispeninginn gaf C.
H. Mclntosh, núverandi governor í
Novðvcsturhéruðunum. 21 árs gamall
fár liann að gefa sig við sveitarpólitik
og hélt því í 15 ár, til 1876, að hann fór
að gefa sig við griparækt og stofnaði þá
hinn viðurkenda kvikfénaðarbúgarð :
“Balmoral” í Ontario. Á fyrstu domi-
nionsýningunni í Ottawa, 1879, fékk
hann gullmedalíu fyrir búpening sinn,
er Lou:sa prinsessa afhenti honum í
Senate-salnum. Á næstu 2 árum vann
hann hæstu verðlaun fyrir búpening
sinn á ýmsum stórum sýningum í
Bandaríkjuuum. Arið 1881 voru úr-
valsgripir sóttir til Englands til að
keppa við hans heimöldu gripi á sýn-
ingu í London, Ont., en það koin að
engu haldi. Hans gripir hlutu verð-
launin. Síöan 1882 liefir Mr. McArtliur
veriö búsettur hér vestra og haft af-
skifti af ýmsum málnm í Manitoba og
héruðunum vestra.
drengi og 2 stúlkur, önnur þeirra hafði verið mingt á ársfundinum og
andaðist 2. Júh 1891, hin 5, á.sumt menn þá virtust gera sig ánægða með.
manm hennar, syrgja burtför hennar, 7Ivað samanhurðuriun á því kaupi og
því hún var ástúðlegur ektamaki, um- lannum Guðna Thorsteinssonar á að
hyggjusöm og ástrík móðir. þýða hjá Styrbirni skilst ekki öðruvisi
Eftir að Mr. Snædal varð Póst- en svo, að hann sælist eftir að sjá nafn
afgreiðslumaður, gengdi hún því starfi Guðna sem víðast á prenti; og hefir
fjærveru hans, fórstí henni það verk I honuin þá illa yfirsézt, að hengja það
vel, eins og öll hennar heiiriilisstjórn I ckki aftan í svo sem aðrahverja setn-
fórst með snild. Um hana má með fnSu, eins og viðkvæði í gamalli lang-
sanni segja, að hún var góð kona, loku.
gædd mörgum og góðum hæfilegleik- Eftir þessi málalok hefir Styrbirni
um. Vel greind, yðjusöm, árvökur, I liklega farið að finnast Albert ó-
tryggföst, og hélt þeirri trú, sem henni heppilega valinn í nefndina, og ályktar
var innrætt á ungdóms árum, til sinn- svo að hann muni ekki vaðadjúptí
a.r hinnstu stundar. Hún vann verk þeim efnum. Ekki vil ég fortaka að
sinnar köllunar með trúmennsku, ogl Styrbjörn vaði elginn dýpra með köfi-
ávann sér ást og virðingu allra er nmí en hitt er víst, aðí fjarveru Alberts
hana þekktu, er hennar því sárt sakn- af ársfundinum 1893, gerðust þeir B.
að, enn minning hennar lifir í heiðri. | Arason )og Þorsteinn Mjófjörð nppá-
stungu og stnðningsmenn að kosningu
Ekkjan Sophia Jónsdóttir (ekkja
Sigvalda skálds Jónssonar), sem býr hjá
dóttur sinni hér í bænum, varð f/rir því
slysi nú nýloga, að detta á svelli og
liandleggsbrotna.
Menn eru minntir á, að á mánudag-
inn 31. þ. m. verða nokkrar bújarðir i
Nýja íslandi seldar hrestbjóðanda fyrir
ógoldnum skatti. Uppboðið fer fram á
Gimli í skrifstofu sveitarritarans.
í síðastl. Febr. voru 4,549 nemend-
ur fiestir "á alþýðuskólum bæjarins.—
í sumar gerir skólastjórnin ráð fyrir að
byggja tvö ný skólahús. er til samans
taki um 250 nemendur.
Tveir búendur {nýbygðinni fyrir
vestan Manitobavatn, Ingimundur Ól-
afsson og Þorgeir Símonarson, heilsuðu
upp á oss núna í vikunni. Ahnenna
velliðan segja þeir úr sínu bygðarlagi.
Catarrh.—Brúkaðu Nasal Balm.—
Fljót og viss lækuing ; linandi, hreins-
andi, læknandi. (2
Wm. Anderson
118 Lydia Str. Winnipeg.
Hinn eini Isl. agent fýrir allskonar
JdMðfærum^og^Iusic^
Ábyrgist að útvega löndum sínum hljóð
færi fyrir lægra verð enn )»ir geta feng-
ið hjá öðrum í bænum. Gömul hljóðfæri
tekin sem horgun upp í ný.
Katis hið bezta.
Þegav ræða er um að lita heima
hjá sér þá er ætíð aðgætandi hvaða
litur er áreiðanlegastur. Með því að
brúka Diamond Dye ýfirstígur maður
þann örðugleika. Það er eins auðvelt
að lita vel með Diamond Dye eins og
að baka brauð. Það er auðvitað öðru
máli að gegna þegar aðrir litir eru
brúkaðir, tjma og efni er þá eytt til
ónýtis. Þegar þú litar þá taktu bezta
litinn. Þeir sem bezt lita i heimahúsum
brúka ætíð Diamond Dye.
A samkomu í Tjaldbúðinni 20.
voru sungin eftirfarandi vers .
Hér er guðs heilagt hús.
Hugurinn leitar íús
Tjaldbúðar til.
Hingað í helgan reit
hópav sig kristin sveit,
fjölmenn 1 friðarreit
frelsarans til.
Hér er guðs heilagt orð, •
helg skírn og náðarborö:
Tjaldbúðar trú.
Tengist hór hönd við hönd,
helgast öll trj-gðabönd,
huggað fær hrelda önd
hrein lútersk trú.
Bljúgri með bænagjörð
biður hór drottins hjörð
Tjaldbúðar tign.
Syngur hér siguróð,
sálma og bænaljóð
fagnandi, þakklát þjóð
þríeinni tign.
Himneskri vernd og vörn
verndar hér öll sín börn
Tjaldbúðar traust.
Oruggir allir vér
einliuga söfnumst hór.
Dag og nótt dýrð sé þór,
drottinn, vort traust.
Þ-
Styrbjörn segir 2. Jan. að Albert stakk
upp á að engum yrði veitt kenslan fyrir
$28 um mánuðinn. Tafði það tímann
til áramótanna, en þá tók sá maðurinn
við, sem ársfundurinn hafði óbeinlínis
með atkvæðagreiðslu skuldbundið til
þess að taka ekki Sólveigu aftur. Auð-
vitað haföi Albert engin ráð haft á fyrir
hvað ég skyldi vinna, og gaf ég því ekki
kost á að vinna fyrir lægri borgun en 4
Otto, Man., 12. Marz 1895.
K. S.
Styrbjörn.
[Niðurlag frá 4. bls.]
hans. Að hann var “einn af þeim tólf”
sem Styrbjörn kallar, mun hafa átt að
duga, samkvæmt vestur-íslenzkum
evangelismus. þar sem alt er í klíkku
ekki klikku, eins og Einar Hjörleifsson
skilur það orð, heldur klikku, eins og
almenningur .brúkar það, í ldikku, þar
_ , .. , , sem hver einstaklingur hangir á öðrum
svo, að sex atkvæðisbænr menn voru á| f hverju sem fyrir fellur) ýmist með eða
móti þvi, að Solveig yrði tekin fyrir $20 móti sannfæringu sinni, af því að upp-
fremur en Sveinn Þorvaldsson fyrir $33 haflega hafa þeir ten£;zt á einhverju
ummánuðinn en fjórir voru með þvi. Linu: trú) skólum, póliJk, svalli, eða
Tryggvi Benediktsson hafði ekki frekari enn þá öðru. Alb. Þiðriksson er ekki
rétt á þeim fundi en aörir unglingar og svona kliku.níaður, hversu fagurt sem
Sveim stóð ekki til boða að greiöa atkv. það nú orðið kann að þykja, hefir sýnt
að þvi sinni. Nefndin þóttist vera að að hann rar það ekki, og að likindum
leita vilja héraðsbúa, en að líkindum verður það ekki. j ;þvi hafa uhinir
ekki sjálfrar sín. Formaður nefndarinn- ellefu» hraparlega misgripið sig á hon-
“v Ben(‘d" settl sJalfun skrifara á fund- um. Hann hefir nóí a sáiarkrafta inn-
inum, í stað þess að láta kjósa hann á an sinnar eigin famil{u, til þess að eta
fundinum eins og lög standa til, og hafa staðið 4n þeirra, ekki stærri raunir en
málalokin, líkt fleiru Jiann dag, skekst | í>(,iin hefir enn þóknílst að leggja f ir
svo í meðferðinni hjá þeim skrifara, aö | hann> og það er von þeim sárni það,
útHt er fyrir, að honum og Guðna Þor- gkæli ; frostiliu, iregar góð ráð taka að
steinssyni, sem var hinn aðallegi skrif- gerast dýr fyrir kosningarnar.
ari nefndarinnar, liafi í sambjörg þótt
það úrræðabest, að “slaufa” það að inn- , Ofan a alt Þctta bætist svo síðasti
færa þann fundargerning i gjörðabók Þétturinn í skólafarganinu,um ástandið
héraðsins, því að hann “fyrirfinnst” þar sem Bkólaskýrslurnar voru í eftir síðasta
ekki kennslutímabil, svo að fyrst sendi nefnd-
Ekki lét Sveinn á Framnesi sér segj- arf°rmaðurinn Bened. Arason, kennar-
ast við þessi málalok. Honum hafði | ann með þœr t]1 skrifarans’ &ss h**ru-
tekist að festa Bened. í tjóðrinu, og svo
verða lögregludómara Guðna Þorsteins-
bvgði þesfi meirihluti nefndarinnar á senar a Glmh' sv0 nammvitlausar, að
skreitni skrifarans, þegar aðra horu- sllkt, var aðdAanlegt afbrigði i sinni röö,
steina vantaði. Sveinn veitti sjáKum ^,Slðan 1 annað sinn Kerðar afturreka
sér skólann handa dóttur sinni, án jH,ss | f™ ^ mn.pcg, þegar þær loksins komu
að hún kæmi á ráðningarfundinn, og Þanúa< > öiigu si ar en lögskipað er.
sýndi hvert vald liann hafði sem fjár- Það f sá þátturmn’ sem’ þrátt b™
lialdsmaður hennar, með því, að slá ein- 3anis e8t annað o a"urt, kastar einna
um dollar af kaupi l.ennar um mánuðinn subbiulc>fustum blæ >'fir þennan sorSal"
Sá óleikur mun hafa átt að mýkja A1- lelk hlnna nnverandi tólftu-parta, sem
þóknaðist að
Kjarnaskóla-
bert, en ef þeir félagar litu á 210. og 211.
gr. skólalaganna, þá kynnu þeir að sjá,
hvað meira það atriði hefði haftaðþýða,
ef ríkt hefði verið að þeim gengið.
Nú leíð framundir ársfund. 3. Des.
Átta dögum fyrir hann lét ég hvern
nefndarmann um sig vita, að ég ætlaði,
að bera það undir héraðshúa á þciml mer cða þcun aem.miK sfyrktu? Reynd-
Styrbirní svo fagurlega
nefna ‘'Skólafarganið í
hóraði.”
Eftir alt saman þarf maður þá ekki
að furða sic svo mjög A því, að einhver
skyldi þurfa að svala geði sínu, og hvar
mundi þá þykja betur niður koma, en á
fundi, livort )>eir vildu láta endurnýja
ar sést hve Styrbjörn er áfrara um að
samning nefndarinnar við hiim þáver- æfa menn 1 friðsemí’ að hann sk>’ldi fara
andi kennara, sem ekki hafði verið ráð- að kyeykj.a 1 rett nuna’ekkl mmna elds"
inn nema til áramótanna, eða hleypa neytl en yllr lSffur- Annars er það
mér að kenslunni við skólann þann elns ' allt °r . -v nr holudýrunum
helming tímans, sem þá yrði eftir. Því þarna iniime<fln' að llau snúa sér við
sóttu Solveigarmenn ekki þann fund? emS °R smKlU 1 knðnngi, til þess að láta
Var það ekki af því, að þeir [höfðu mist ekkl sjá framan 1 S1S- Þ- e-: Þekkja rétta
trúnað á sögusögn Styrbjarnar um að na m . sltt' að er hara sparkað að
atlcvæðagreiðslan á síðastl, fundi hafði manm bhmiand, með afturklaufunum
fallið Solveigu í vil ? Milli tíu og tutt- svo. að ekkert 1 lltt,r' ANóg hefir nu
ugu menn, ákveðnir í að kjósa þann fkj0g.nðJTð aður’þó að skarnsparkið
mann í nefndina, sem ekki yrði með að
endurnýja samninginn við hana, komu
á fundinn. Frá hiuni hliðinni var aldrei
lærteygði enga.
Gitnli, 9. Marz 1895.
J. P. SÓLMUNDSSON.