Heimskringla - 05.07.1895, Side 4

IIELMSKltlNGLA 5. JI'LÍ 1895
J Dagatal
Heimskringlu. j
1895 ----JULI------1895
S. M. Þ. M. Fi. Fö. L.'
- i 2 3 4 5
7 8 9 ÍO 11 12 ‘3 1
14 15 1» 17 18 19 20 \
21 22 2» 24 25 2« 27 \
28 29 30 31 — ““ *

Hr. J. P. Sólmundsson, frá Gimli,
sem dvalið liefir í bænum mánaðar-
tíma, fór heimleiðis á laugardaginn
var. í September næstkom. ráðgerir
hann að setjast að hér í bænum um
tíma, og hugsar þá til að lesa liig hjá
lögmannaf'élagi hér í bænum.
Meðul þau, sem hreinsa blóðið,
þó seint fari, hafa mjög þýðingarmik-
il áhrif. Ayer’s Sarsaparilla er í eðli
sínu meðal en ekki drykkur. Áhrif-
anna verður ef til vill ekki vart und^
ir eins, en eftir eðlilega langan tíma
má búast við að verkanirnar komi í
ljós.
Winnipeg.
Nýjar kartöfiur voru framboðn-
rar á bæjarmarkaðinum 2. þ. m. og
var heildsoluverðið $2,50 bush.
Kyrkjuþingsmenn Argylebúa,
Fr. Friðriksson, Skapti Arason og
Árni Sveinsson, fóru heimleiðis í
gær.
“Eitt höfuðverkjarkastið í mér,”
heyrir þú fólk segja, eins og það væri
ólæknandi og viðvarandi sjúkdömur.
Það er engum vafa bundið, að Ayers
Pills ekki einu sinni lina höfuðverk-
inn, heldur og uppræta orsakimar til
jessa kvilla, og lækna með tímanum
fyrir fult og alt.
Hr. P. S. Bárdal, frá Akra, N.D.,
kom snögga ferð til bæjarins á mánu-
daginn var — af kyrkjuþinginu í
Pembina.
Sendibréf á skrifstofu Hkr. eiga:
Ingim. Ólafsson, Sæmundur Steins-
son, Sveinn Sveinsson (íslands-bréf),
O. F. Anderson, Mrs. Ovida Swan-
Hr. Jón Sigvaldason, sem í sum-
ar vinnur á gufubátnum “Ida,” kom
snögga ferð til bæjarins á laugardags-
kveldið var og fór aftur á sunnudag.
Framvegis, um tíma, hefir “Ida” til-
tölulega reglubundnar ferðir milli
Selkirk og Nýja-íslands; flytur hún
borðvið frá sögunarmylnunni við ís-
lendingafljót og frá Welsh-mylnunni
á Hverfisteinsnesi.
son.
Rev. Mr. B. T. Forbush, inspec-
tor allsherjar Unitaráfélagsins í
Norður-Ameríku, kom til bæjarins á
miðvikudaginn var og dvaldi til
föstudags.
Nokkrir íslendingar era þessa
dagana að ferðast vestur til Argyle
tíl að skemta sér og finna vini og
vandamenn. Meðal þeirra er Mrs.
S. Snædal og Miss A. Olson.
Hr. Kristinn Stefánson, Mrs.
Olson, Mrs. Stefanía Vigfúsdóttir,
Miss Stefania Stefánsdóttir og nokkr-
ir aðrir íslendingar fóru á þriðjudag
inn suður til Dakota til að skemta
sér við þjóðhátíðarhald íslendinga
að Mountain.
Hr. Gisli Gunnarsson (Gíslason
ar, í Áraesbygð í Nýja íslandi) kom
seint í næstl. mánuði til bæjarins frá
Svíaríki með konu sína; 'heflr verið í
Svíaríki 16 ár, cn 18 ár eru síðan
hann fór frá íslandi. Gerir hann
ráð fyrir að setjast að hér í bænum.
Hr. P. S. Bardal, sem kom til
bæjarins á mánudaginn, fór heim-
leiðis á miðvikudag. Ætlaði til Pem-
bina og keyra svo þaðan um kveldið
vestur til Mountain. Mr. Bardal er
nú alfluttur til Mountain frá Akra;
hefir keypt þar hús til íbúðar.
Kyrkjuþinginu var slitið á mánu-
daginn um hádegi. Að því loknu
komu þeir snögga ferð til Wínnipeg
Rev. B. B. Johnson og Mr. F. RJ
Johnson, frá Minneota, Minn. — A
þinginu hafði Þorkell Sigurðson, út
skrifaður frá prestaskóla í Philadel
phia, verið vígður til prestþjónustu
í Argyle-söfnuðunum, en sökum
heilsuleysis getur hann ekki tekið
við því starfi nú þegar.
Diamond Dyes eru i
Canada.
Þeir litir sem kvennfólkið heldur mest
npp á til heimabrúks.
Ástæðnrnar fyrir því
Þeir eru hinir auðveldustu í allri með
ferð; þeirhafahina fegurstu liti; þeir
halda sér þangað til að fatið er útslitið
þeir dofna ekki og þvost ekki af í sápu
vatni. — Biðjið um DIAMOND, og tak
að eklci eftirstælingar. Seldir alstaðar
Forskriftabók með 40 sýnishornum af
lituðum dúkum, frftt.
Wells & Richardson Co.
Montreal, Que
Seinnihluta dagsins fóru fram skemt
anir og ýmiskonar æflngar í skólun-
um. Ræður voru fluttar, kvæði
sungin o. s. frv. Það er ekki auð-
gert að þekkja íslenzku nemendurna
sem þokast hafa áfram eitt lærdóms-
mælistig á skólaárinu. Nöfnin eru
mörg svo al-ensk, að það er ómögu-
legt að fá alveg rétta tfilu. Maður
getur talið of fá og maður getur líka
talið of mörg, vilzt á sænskum eða
norskum nöfnum, sem nú eru farin
að fjölga i skólaregistrinu. Að því
er oss virðist, en svo ábyrgjumst vér
ekki að það sé alveg rétt, hafa 139
íslenzkir nemendur staðist prófið og
þokast stigi framar. Af þeim 5 á Col-
legiate Institute: JónatanJónsson;
komst úr Primary í Junior Class;
Jóhannes Eiríksson, Percy Jónasson,
Kirstín Hermannsdóttir, Hallgrímur
Eyford—komust úr I. í II- bekk. —
í CoMMON-skólunum hafa 32 komizt
úr 1. í 2. bekk; 24 úr 2. í 3. bekk;
30 úr 3. í 4. bekk; 26 úr 4. í 5.
bekk; 11 úr 5. í 6. bekk; 8 úr 6. í 7.
bekk; 4 úr 7. í 8. bekk. Vel má vera
að íslendingarnir séu fieiri en þetta
en af skýrslunum er ekki gott að
ráða að svo sé.
Skólakennarapróf byrjaði hér í
bænum 2. þ. m. í Collegiate Institute.
Stúdentamir, sem það próf tóku, eru
132, þar af f kvennmenn. Undir
“1 Class” próf ganga 13, “2 Class” 48,
og “3 “Class” 71. — í “3 Class” eru
6 fslendingar að rita, að því er séð
verður. Frá Winnipeg: Kristín Her-
mann(sdóttir), Jóhanna G. Símonson,
Kristín Thordarson, Hallgrímur Ey-
ford, Jóliannes Eiríksson, og frá
East Selkirk Joan (Jóhann?) Jolin-
son.
Oifting: Laugardaginn 29. f. m.
gaf séra Hafsteinn Pétursson saman í
hjónaband : Mr. Guðmund Ólafsson og
Míss Rannveigu Jónson, bæði til heim-
ilis hér í bænnm.
Á sunnudaginn kemur verða guðs
ijónustur í Tjaldbúðinni kl. 11 f. h. og
kl. 7. e. h.
Sérlega fróðlegar ritgerðir birt-
ast nú ein á eftir annari í “Open
Court”, Chicago, eftir hinn viður-
kenda sagnafræðing og bókmennta-
mann, Königsbergs-háskólakennar-
ann og guðfræðinginn Charles Hen-
ry Cornill. Ritgerða-bálkur þessi er
um spámann ísraelsmanna og eru
yndislegar lesturs, sérstaklega fyrir
alla þá, er vilja fræðast um áhrif
þessara manna á söguna og trúna.
Blaðið kemur út einusinni í viku og
kostar $1 um árið.
Það var mannmargt á skemti-
stöðunum River og Elm Parks á
mánudaginn var, enda græddust
strætisbrautafélaginu þá drjúgum
peningar; seldi um daginn 30 til 35
þús. farseðla. Mest var ösin í görð-
unum báðum utan um hringreiðam-
ar (Carousels, eða Merry-go-rounds),
og mátti margur bíða lengi áður en
hann fengi “hnakkhest” leigðann.-
í Exhibition Park var og vel mann-
margt; þar fóru fram veðreiðar.-
Um 600 manns fóru skemtiferð með
sérstakri vagnlest austur til Rat
Portage.
Undirbúningsfundurinn undir
Islendingadaginn í ár, sem haldin
var í Unítarakyrkjunni á þriðjudags
kveldið var (2. Júlí), var allfjölmenn
ur. Kom þar fram mismunandi alit
um það hvaða dag skyldi ákveða
fyrir hátíðarhaldið í ár, og hvaða
dagur væri heppilegast að velja fyr-
ir framtíðina. Tillaga var gerð um
að velja 2. Ágúst eins og að undan-
fömu og viðaukatillaga um, að
nefndinni (hinni nýju) væri falið
hendur að ákveða daginn. Yiðauka
tillögunni hafnaði fundurinn með
miklum atkvæðamun. Þar næst var
gengið til atkvæða um aðaltillöguna
(hvort 2. Ágúst skyldi valinn) og
gekk það í gegn með svo stórum
meirihliita, að þeirra sem á móti
voru gætti tiltölulega lítíð.
Níu manna nefnd var kosin til
að sjá um hátíðarhaldið í ár, og voru
þeir þessir:
B. L. Baldivinson, A. Friðriksson,
J. A. Blöndal, Fred. Swanson
Eiríkur Gíslason, M. Paulson,
Bjarni Johnson. Sigf. Anderson
E. Ólafsson.
Fundi slitið kl. 11,45.
Sumar-frí alþýðuskólanemend
anna hér í bænum byrjaði á laugar
daginn var—kendu lokið kl. 12 á
jhádegi á föstudaginn (28. Júní).
Peningar lánaðir til að
byggja fyrir heimil og
til áð uppborga með
gamlar veðskuldir.
Globe Saving & Loan Co.
E. W. DAY, Manager,
883 Main Str.
Nýja Island.
(NiðUri. frá 2. bls.)
Við Fljótið gisti ég á Akranesi hjá
hr. Stefáni, og býr sonur hans þar í
næsta húsi, báðir efnamenn. Þar var
sláttuvél, hrífa, plógur og herfi, lagleg
íbúðarhús og nlt vel um gengið. En
það fallegasta af öllu sem ég sá, var
friðurinnog eindrægnin, sem hvíldi þar
yfir öllu; það var sú al-íslenzka rósemi
og regla, sem ég man eftir á sumum
sóma heimilum á gamla Fróni. Ég
segi þetta af því, að fagurt er að geyma
það bezta úr þjóðinni eða þjóðsiðum vor
um. En bjálfaskap og kreddur, sem
virðast loða við suma, ættu menn ekki
að halda i. Það hlýtur að setja þjóð-
flokk vorn á lægri tröppu, en hérlenda
menn, og lífið hér í þessum nýja heimi
útheimtir skilmálalaust breytingy, ef
vér eigum að geta fylgt með tímanum.
Þeir sem hafa það stundargaman, því
annað get ég ekki kallaðþjóðerniskenn-
ingar sumra, að járna sig með ísl. þjóð-
erni, sem einu lífheldu mannbroddun-
um, þeim gengur verst að pjakka sig
áfram, og má ætíð búast við þeir skelli
flatir og renni á ýmsum endum ofan
framsóknarbrekkuna í landi þessu.
Eg ætla ekki að minnast á óhræsis
flugurnar í Nýja íslandi; þær eru al-
þektar, enda var svo sem ekkert at
þeim nú sökum rigninga og kulda. En
aðra sýnilega plágu eða óvin varð ég
var við þar sem þistillinn er, og held ég
hann sé orðinn ill-yfirvinnanlegur, og
heyrði ég menn ráðgera að fara að slá
akurbletti, sem sáðir voru í vor, tíl að
reyna að eyðileggja þetta illgresi.
Það góða og byggilega við Nýja
íslandi er aðallega vatnið. Enda má
óhætt segja, að það sé óþrotlegur brunn
ur og nægtabúr, til að ala margan ör-
snauðann, sem þar hefir sezt að ;' líka
eiga Ný-íslendingar þann heiður skilið,
að þeir hafa framar öllum öðrum í is-
lenzkum nýl. tekið árlega á móti blá-
fátæku fólki, sem þeir hafa bróðurlega
hjálpað og miðlað af sínum efnum, að
enginn hafi nauð liðið, sem þó auðvitað
hefir margan sett fremur efnalega til
baka, því verulegir kraftmenn eru ekki
til að undanskildum nokkrum, sem
lengzt hafa þar búið. Samt eiga þar
margir töluvert af nautgripum og dálít'
ið af sauðfé, en bæði eru gripir rýrir og
engin verulegur markaður til fyrir sölu
þeirra og ærið amstur alt sumarið við
þá. Og það er mín skoðun, að betur
borgaði sig sauðf jár og svína rækt þar,
en eiga bara fáar kýr og fara vel með
vetur og sumar. — Eg kveð svo Ný-ís-
lendinga að sinni, og þakka öllum sem
sýndu mér greiða og góðvild. En sér-
staklega þó Þingeyingunum, sem ég
hafði aldrei á æfi minni fyrr séð, en
tóku mér sem bróður.
Seint í Júní.
LáRUS Guðmundsson.
hafði mjög litla matarlyst, og það litla
sem hann nærðist jók á þrautirnar í
hvert skifti sem oft linuðust ekki fyrr
en hann hafði kastað því upp aftur.
Hann var einnig farinn að þjást af
hjartveiki, sem óefað var afleiðing melt-
ingarleysisins. Ýms meðöl sem sagt
var að læknuðu meltingarleysi voru
reynd, en árangurslaust, og veikin fór
altaf í vöxt. Að undirlagi vinar síns
fór hann að reyna Dr. Williams’ Pink
Pills og að litlum, tíma liðnum var bati
sjáanlegur, og er hann hafði brúkað úr
fáeinum öskjum gat hann með vissu
sagt að Pink Pills hefðu læknað sig,
eins og svo marga aðra. Hann sagðist
sterklega mæla með Dr. Williams’ Pink
Pills, og ráðleggja þeim sem séu veikir
af meltingarleysi að brúka þær>
Blaðamenn mundu fljótlega sann-
færast um að þær eru einmitt meðal
það sem bezt gæti verndað heilsu þeirra
og gert þá færa um að halda starfa sín-
um áfram óhindruðum og lausir við
þessa ónotaveiki sem er svo algeng á
þeim sem sitja mikið kyrrir. Ritstjóri
blaðsins Breeze álítur að af því þær
bættu sér mundu þær bæta öðrum sem
eins sé ástatt fyrir og því hefir liann ó-
beðinn gefið þeim meðmæli sitt.
Dr. Williams’ Pink Pills eru óyggj-
andi við sjúkdóm sem orsakastaf slæmu
blóði eða veikluðu taugakerfi, og ef þær
eru brúkaðar reglulega bregzt ekki að
þær lækna aðra eins sjúkdóma eins og
að ofan eru nefndir. Þessar pillur eru
seldar hjá öllum lyfsölum og sendar
með pósti frá Dr. Williams’ Medicine
Co. Brockville, Ont. eða'Schenectady N.
Y. fyrir 50 cts. askjan, eða G öskjur fyr-
ir $2.50.
Gáið að því að merki félagsins sé
á hverjum pakka.
Stórbreyting á
munntóbaki.
TUCHETT'S
T & B
Mahogany.
er hið nýjasta og bezta.
Gáið að því að T. & !í. tinmei'Ii
sé á plötunni.
Tilbúið ap
The Geo. E. Tuckett & Son Co., Ltd.
HAMILTON, ONT.
fyrir, eftir nú verandi ástæðum, að
halda að hún eigi að vera aðal-lending-
arstaður fyrir stórskip að flytja vöru-
magn og afurðir nýlendunnar, þá get
égíekki betur séð en staðurinn að
Hnausum sé lang-heppilegastur. Það
er nær norðurparti nýlendunnar og
þar verður meiri blóma-búskapur en í
syðribygðunum; líka öllu betri skógur
til sögunar, því ég býzt við að sögunar
og heflingar millur rísiupp við bryggju-
sporðinn. Líka hefði bryggjan þurft
langtum lengri á Gimli, því þar var
fjarska útgrynni þegar við lentum.
Það má auðvitað hver hafa sína
sanngjörnu eða ósanngjörnu skoðun um
þetta mál sem vill fyrir mér, en fyrir
minni sjón er þetta lang-hyggilegasta
valið á bryggjunni. — Svo ætla ég að
bregða mér fram að Lundi og sjá sög-
unarmylnuna og fleira þar.
Eins og ég gat um áður er dáfallegt
með Fljótinu, lagleg hús og þokkalegt
heim að sjá víða. En svo sem engin
veiði orðin við það, sem áður var; vatn-
ið í því lítið og ljótt, enda rennur allra
handa sorp í það og hlýtur aðvera ó
brúklegt til neyzlu. Hr. Kristjón Finn
son, kaupmaður, býr þarað Lundi, sem
er bæjarstæðí. Ég fór strax fram að
mylnu og horfði góða stund á hana
saga, og undraði mig hvað hún svo ein-
föld gat afkastað miklu verki, þar sein
ein hringsög verður að gera alt við tréð
Hr. Gestur Oddleifsson er formaður
vinnunnar og stýrir söguninni, en Guð-
mundur Finnson maskínumaður. Eitt
hvað 10 eða 12 menn vinna alls við
þessa litlu vél, sem sagar eitthvað millj
milli 10 og 15 þúsund á dag. Það sem
að mætti finna var, að sögunin er ekki
vel góð að því leyti, að misþykkt átti
sér stað. Það hlýtur líka að kosta sér-
lega nákvæmni á svo einfaldri vél, að
láta verkið ganga fljótt og vera líka vel
af hendi leyst. Samt sem áður sá ég
ekkert fallegra. eða eins fallegt í Nýja
íslandi, eins og þessa litlu vél, sem var
að hamsst og vinna það þarfasta og á-
batasamasta verk, sem þar er hægt að
gera, nefnil. það, að gera sér peninga úr
skóginum. Ég sagði við hr. Kr. Finns-
son,‘sem nú á vélina: Þú ættir að geta
haft heflingarvél líka, því þá fyrst væri
viðurinn regluleg verzlunarvara, sem
alt af væri hægt að selja. Og var hann
einnig á þeirri skoðun; og vel get ég
trúað að hann endist til að drífa hana
upp; hann er maður sem ekki lofar
miklu, en endir vel, og mun með tím-
anum vinna sér og nýl. mikið gagn
Það ætti að vera sögunar og heflingar
vél í hverri bygð í Nýja íslandi: það
eru fyrstu sjáanlegir peningar þar í
landi og þar að auk mundu verða langt-
um betri hús og byggingar manna yfir
höfuð, heldur en á sérstað enn, þar sem
heita má ómögulegt að ná í nokkurn
húsavið nema bjálkana í skógunum
Saga ritstjórans.
LEIÐ MÖRG AR AF MELTING-
ARLEYSI.
OLDIN.
Nýbúið er að endurprenta fyrsta núm-
erið af Öldinni. sem brann í Maí 1898.
ÞURFUM AÐSTOÐAR áreiðanlegra
manna í öllum pörtum landsins (búsett-
um eða umfarandi) til að selja ný-upp-
fundið meðal og til að festa upp auglýs-
ingar á tré, girðingar og brýríbæjum
og sveitum. Vinnan er stöðug. Kaup :
prócentur, eða $65 um mánuðinn og
forðakostnaður; peningarnir lagðir inn
á hvaða banka sem vill undireins og
byi'jað verður. Frekari upplýsingar fást
hjá The World Med. Électric Co. P. O.
Box 221. London, Ont., Canada.
Fyrir $ 2.25
fyrirfram borgað, fá nú nýir kaupendur
Heimskringlu frá byrjun sögunnar :
‘Mikael Strogoff,” til næsta nýárs, og
Öldina frá upphafl (3 árganga, 80 númer)
einnig til næsta nýárs, meðan upplagið
hrekkur.
Fyrir $ 2.00.
Öldin frá upphafi (þrír árgangar) til
næsta nýárs, verður seld sérstök á $2.00
fyrirfram borgað.
Góðar vörur ! Lágt verð !
Þegar þið þurfið að kaupa Oranges,
Lemons, Bananas, Strawberries, Candy,
Cake, Ice Cream, Drykki og ágæta cig-
ars, fyrir lágt verð þá komið til
H. Einarssonar
501 Ross Ave. - - Winnipeg
Hann varð ætíð veikur á eftir máltíð,
og seinast var hann farinn að
fá snert af hjartveiki. Mörg
meðöl voru reynd árangurs-
laus áður en lækning fékkst.
Tekið eftir The Canso, N. S., Breeze.
Þó að blaðamenn oft setji á prent
viku eftir viku hrós og lof um ýms með-
öl, þá er það ekki oft að sjálfir ritstjór
arnir finna hvöt hjá sér til að gefa þess-
um meðölum viðurkenningu. En því
skyldu blaðamenn annars ekki minnast
þess i blöðunuin ef þau hafa reynzt þeim
vel. Það liggur þó næst að það sé
skylda þeirra, ef þeir gæti með því
komið lesendum sínum að gagni, og
sýnt þeim veginn til að ná heilsunni.
Ritstjóri blaðsins Breeze hefir samt
fundið það skyldu sína að segja fáein
orð um meðal sem hefir gert honum ó-
metanlegt gagn,og meira að segja, hann
hefir minst þess án þess að vera beðinn
um það af þeim er bjuggu meðalið til,
sem auðvitað gætuekki vitað og þurftu
ekki að vita að þessum manni liði að
nokkru leyti illa eða að hann væri að
brúka meðöl þeirra. Ritstjóri blaðsins
Breeze hafði um nokkur ár þjáðst af
meltingarleysi, þessum óviðfeldna sjúk-
dóm, sem að eins er þeim skiljanlegur
til fulls sem hafa fengið hann. Hann
Ljósmyndarinn
John McCaríhy
mælist til að þér gangið ekki framhjá
sér. Hjá honum fást myndir í fullri
líkamsstærð; myndir af húsum teknar
þegar um er beðið gamlar myndir end-
urnýjaðar og stækkaðar eftir vild.
Alt verk vel leyst af hendi.
Jlilton X. Dak.

Cure Biliousness. Sick Hcad-
ache, Dyspepsia, Sluggish Liver
and all Stomach Troublcs.
Are Purely Vegetable,
elegantly Sugar-Coated_, and do
not gripe or sicken.
Act gently but promptly and
thoroughly. “The safest family
mcdicine.” Ail Druggists lcccp
T OKUÐ TILBOÐ send undirskrifuð-
um og merkt “i'ender for Coal, Pub-
lic Buildings” um kolabyrgðir handa
öllum eða nokkrum opinberum bygging-
um Dominion stjórnarinnar verðurveitt
móttaka á þessari skrifstofu þangað til
á fimtudaginn 18. Júlí næstk.
Eyðublöð fyrir tilboðin og allar
nauðsynlegar upplýsingar fást á þess
ari skrifstofu eftir timtudaginn27. Júní
Þeir sem tilboðin gera eru hér með
varaðir við þvi að tilboðum verður eng-
inn gaumur gefinn nema þau sé gerð
á þar til ætluð eyðublöð og undirskrif
uð af þeim sem tilboðið geri persónu
lega.
Hv'>rju tilboði verður að fylgja við-
urkend bankaávísun stýluð til the Hon
ourable the Minister of Public Works
og verður upphæð hans að vera minst
jöfn 5% af upphæð tilboðsins. Þessi
upphæð tapast ef sá er tilboð gerir
stendur ekki við tilboð sitt, ef þess
krafist, eða uppfyllir ekki þá samninga
sem með því eru gerðir. Ef tilboð ein-
hvers er ekki þegið þá sendist ávísunin
aftur til útgefandans.
Éngin skylda ber til að ganga að
lægsta eða nokkru öðru tilboði.
Að skipan
E. F. E. ROY,
Secretary
Department, of Public Works,
Ottawa, 26. Júní 1895.
HEiMSKRINGLA
■ OG -
Öldinni eru, eins og flestum er kunn-
ugt ágætis kvæði, fræðiritgerðir um
vísindalegt og sögulegt efni, sögur’, þar
á meðal hinar frægu “Sögur herlæknis-
ins” (um 30 ára stríðið), eftir Zakarías
Topelius, ásamt ýmsu fleiru — alls 480
blaðsíður í stóru broti. Öídin er mjög
fróðleg og skemtileg bók, enda í sérlegu
afhaldi hjá öllum þeim, sem hafa eignast
hana og ættu allir þeir, sem ekki hafa
þegar fengið hana með Heimskringlu,
að nota þetta tækifæri til að fá þrjá ár-
ganga af Öldinni fyrir svo sem ekki neitt
Munið eftir skilmálunum :
Heimskringla frá 1. Maí þ. á. til
ársloka ásamt Öldinni, 3 árg.,
fyrirfram borg., að eins $2.25
Öldin 1893, 1894 og 1895, (30 bl.)
fyrirfram borg., að eins $2.00
Upplagið er litið, (að eins 250) og þvf
betra fyrir þá, sem sæta vilja þessu boði,
að gerastkaupendur nú þegar.
Forstöðunefndin.
Win. Anderson
118 Lydia Str. Winnipeg.
Hinn eini Isl. agent fyrir allskonar
hljóðfærum og Music.
Ábyrgist að útvega löndum sínum hljóð
færi fyrir lægra verð enn þeir geta feng-
ið hjá öðrum í bænum. Gömul hljcðfæri
tekin sem borgun upp í ný.
íslenzku blöðin 1895.
“ÞJOÐOLFUR”
— ritstj. Hannes Þorsteinsson, og
“ÞJÓÐVILJINN UNGI”
— ritstj. Skúli Tiióuoddsen, fást hjá
undirrituðum. “Þetta ár er verð “Þjóð-
ólfs” með 5 lieftum sögusafns, — þar á
meðal hin fróðlega þjófa og bófa saga
“Kambsrdnssaga” (2hefti) $Í-65 til nýrra,
kaupenda. Verð “Þjóðviljans unga,” á-
samt 80 bls. sögusafns $1.00.
Aðalkostir rítstjóra þessara blaða
Báðir eru öruggir sjálfstjórnarmenn og
lýsa bölvan yfir öllu útlendu kúguuar-
valdi. Menn og konur íslands eiga þar
tvo góða hauka í horni. — I sumar verð-
ur alþing haldið og að líkindum snarpur
Þingvallafundur fyrir þing, því ættu
Vestur-íslendingar þeir, er vilja fá
greinilegar þjóðmálafréttir, að panta
blöð þessi í tíma—nokkur eint “Þjóðv.”
eru handbær, frá byrjun árs. en "Þjóð-
ólfur” hefir runnið út, eins og silungur
úr greip.
Bezt er að pöntunum fylgi að
minnsta kosti helmings verð.
J. E. Eldon.
#
#
£ HLUTIR
#
#
#
#
#
#
#
#
sem eru 1
og aldrei
vandaðir
nema til
sjálfu sér
breytast
batnaðar, verða óhjákvæmilega
viðurkendir að lokum.
Þetta er ástæðan fyrir að
selsfc svo mikið af
E. B. EÐÐY’S Eldspitum.
#
#
#
#
#
#
#
m
#