Heimskringla - 03.01.1896, Síða 3

HEIMSKRINGLA 3. JANÚAR 1896.
Mikael Strogoff,
eða
Síberíu-förin
Eftir
Jules Ferne.
Um 60 yerst suðaustur þaðan, sem þau voru nú, var
kauptúnið Kimilteiskoe. ofurlítið þovp örskamt frá ánni
Dinka. og Strogoff kveið fyrir að komast yfir það vatnsfall.
Hann þekti það frá fornu fari, að hún gat verið ill viðureign
ar. og nú var engin von um bát, eða nokkurt flak, sem nota
mætti til að hvilast á. á sundinu. Jafnframt fagnaði hann
yfir þvi, að þegar yfir um þessa á væri k mið, væri yfir
enga á að fara fyrr en Angara-fljótið, er fellur vestanmegin
borgarmúranna í Irkutsk,
Eftir þriggja daga ferð mundu þau komin á bakka Din-
ka-árinnar. Nadiaherti upp hugann og dróg sig svo ein-
hvernveginn áfram. En hughreysti hennar var ekki einhlýt.
Strogoff vissi og viðurkendi, að líkamskraftar hennar voru
óðum að þvorra.
Ilefð' hann ekki verið blindur, þá hefði líka Nadía sagt
eitthvað á þessa leið við hann: “Far þú, Strogoff! Skildu
mig eftir í einhverjum kofa! Ná þú til Irkutsk og ljúk er-
indi þínu! Leitaðu svo föður minn uppi og seigðu honum
hvaréger! Seg honum að ég biði eftir honum og þér, og
þú veizt hvar á að finna mig. Á stað með þig undireins!
Eg er alveg óhrædd ! Ég skal fela mig vandlega fyrir Tört-
urunum! Ég skal verja mig með dugnaði, hans vegna og
þín vegna! Far þú nú. Mikael! Ég kemst ekki feti lengra!’
—En Strogoff var sjónlaus og hún mátti ekki tala þannig.
Svo þreytt var Nadíaorðin að hún neyddist oft til að
nema staðar. í hvert skifti sem það kom fyrir tók Strogoff
liana í fang sér og bar hana um stund. Og þá stundina gekk
hann miklu harðara en endranær, því þá þurfti hann ekki að
hugsa um hennar þreyttu fætur, en hans fætur þoldu hvað
sem hann bauð þeim.
Klukkan 10 að kvöldi hins 18. September höfðu þau far-
ið sextíu verst og voru nú komin til Kimilteiskoe. Eftir
þjóðvegiuum voru nú 260 verst til Irkutsk.
Frá hæðinni hjá bænum sá Nadía framundan eins og
dimrobláa, langa h'nu. Það var áin Dinka. í fjarska sáust
einstöku leifturflug í lofti, er spegluðu sig í vatni áriunar.
Þessu leiftri fylgdu engar þrumur, var bara góðviðris leiftur
á sumarkveldi.
Megin hluti þorpsins var í ösku, sem nú var orðin köld.
Um þetta eyðilega býli leiddi Nadía félagsbróður sinn. Það
var auðsætt að liðnir voru fimm eða sex dagar síðan Tartar-
arnir fóru þar um.
Þegar þau komu í útjaðar þorpsins hneig Nadía niðurá
steinþrep eitt.
“Eigum við aðstanza?” spurði Strogoff.
“Það er komin nótt, Mikael”, svaraði Nadía. “Viltu
ekki hvíla þig nokkrar klukkustundir ?”
“Fyrst, hefði mig langað til að komast yfir ána”, svar-
aði Strogoff. “Ég hefði gjarnan viljað gera úr henni stund-
ar-vörð á milli mín og Tartaranna, sem þá og þegar eru
væntanlegir frá Tomsk. En þú getur varla dregið þig á-
fram. veslings Nadía !”
"Ivondu. Mikael!” var hið eina svar hennar og hún tók
um hönd hans og hélt af stað.'
Það var tveggja eða þriggja versta leið niður að ánni, og
Nadia, þó hún helzt ekki gæti hreyft sig, vildi gjarnan gera
sitt sárasta á þessari litlu seinustu skorpu, til þess að þókn-
ast vini síuum—Strogoff. Leifturglamparnir á ánni lýstu
veginn eða róttara sagt sýndu Nadíu styztu leið að ánni.
Dví nú voru þau á ný stödd á nakinni hásléttu, þar sem
ekkert afdrep var, ekkert vegamerki svo langt sem augað
eygði. Það var blæja-logn, eaki allra minsti vindblær, svo
að hvað lítið þrusk sem var, hve lágt sem var talað, heyrðist
það uudra langa leið k þessari marflötu sléttu.
Alt í einu námu þau staðar, bæði jafnsnemma, rétt eins
°g fætur þeirra hefðu samtímis orðið fastir í gildru eða dýra-
boga.
Þau höfðú bæði heyrt hund gelta.
“Heyrðir þú nokkuð?” spurði Nadía.
Áður eu hún hafði lokið orðinu barst grátlegt neyðaróp
á bárum kvöldloftsins að eyrum þeirra, — stingandi, sker-
andi óp, eins og væri það síðasta áskorun um hjálp frá deyj-
andi manni.
“Þetta er hann Nikulás !” sagði Nadía og komst við og
fór ósjalfrátt um hana kvíðahrollur, Strogoff, sem einnig
var aðhlusta. hristi höfuðið.
“Við skulum flýta okkur, Mikael”, sagði Nadía, og hún
sem til þessa var svo máttfarin, að hún tæplega gat dregið
sig áfrarn, gekk nú fullkominn gang. Þessu getur áköf og
óvænt blóðshreyfing kotnið til leiðar.
“Við erum komin út af brautinni!” sagði Strogoff, sem
nú fann að hann gekk á sléttu grasi, en ekki harðri og sléttri
mold.
“Já ! ....Við megum til......Það var úr þessari átt
frá hægri hönd, sem hljóðið kom”, sagði Nadía.
Inuan fárra mínútná voru þau komin ofan undir ána,
svo að ekki var meira en hálf verst eftir.
Þau heyrðu geltið í annað sinn, ekki eins hátt, en aftur
auðheyrt að það var miklu nær.
Nadía nam staðar augnablik.
“Já !” sagði Strogoff. “Það er Serkó að gelta Hann
hefir f.vlgt eftir herra sínum !”
“Nikulás !” hrópa^ði Nadía, en hún fékk ekkert svar.
I þessu sá Nadia hræfugla hóp sveima í loftinu—fljúga í
hring og ýmist fara niður að jörð eða rísa hátt í loft upp.
Strogoff hlustaði og Nadía brúkaði ekki síður augun en
eyrun. Eu þó leiftrið á stundum lýsti upp völlinn sá hún
ekkert.
í þessu heyrðu þau samt kallað : “Mikael!” í veiklegri,
sorgþruuginni rödd.
Og rétt á eftir stökk alblóðugur rakki upp að Nadíu
með fagnaðarlátum. ÞaðvarSerkó.
Nikulás gat ekki verið langt burtu. Hann hlaut það að
hafa verið, sem nefndi nafn Strogoffs, og enginn annar. En
hvar var hann ? Nadía hafði ekki þrek til að kalla aftur.
Slrogoff fór nú á hnén og þreifaði kringum sig með
hönduuum.
Alt í einu fór Serkó að gelta aftur og hljóp að stórum
hræfugli, sem rendi sér til jarðar. Þegar Serkó kom gelt-
andi lyfti fuglinn sér hærra, en kom óðara aftur og réðist
á rakkann. Serkó tók á móti, en í því kom hræfuglinn
höggi miklumeðnefinu í höfuð hundinum, og reið það hon-
Um að fuilu, Vesalings Serkó féll dauður á grundina !
I sömu andránni rak Nadía upp neyðaróp, sem lýsti því,
að hanahrylti við einhverju.
“Þarna!------þarna!” var alt sem hún gat sagt. Manns-
höfuð gægðist upp úr balanum og hafði hún rekið sig á það!
Hún kastaði sér þegar á kné hjá höfðinu.
Það er ein aftöku aðferð Tartaranna þetta, að grafa
menn lifandi, en láta höfuðið eitt vera ofanjarðar! Þannig
fóru þeir með Nikulés vesalinginn. Þarna átti hann annað-
tveggja aðdej'ja úr hungri og þorsta oða verða hræfuglum
eða vörgum að bráð!
Hvilíkur þó hörmunga dauðdagi! Að standa þarna
eins og bundinn við vegg og geta ekki hrært legg eða lið hið
allra minsta, en þungi jarðarinnar þrýsti jafnt að á alla
vegu. Það voru óumræðilegar kvalir! Dauðinn kom seint.
óbærilega seint fyrir þann, sem þannig var grafinn, er enga
björg gat veitt sjálfum sér, og langaði ekki eftir öðru meira
en dauðanum til að binda enda á þjáningarnar.
Þarna hafði Nikulás verið grafinn fyrir þremur sólar-
hringum síðan! í þrjá sólarhrinna hafði hann beðið eftir
hjálpinni, sem nú var komin en sem kom of seint!
Fyrir mörgum klukkustundum síðan höfðu hræfuglarnir
komið auga á höfuðið á vellinum og sóttu þar að með sí-vax-
andi frekju. En hundurinn tryggi, hann Serkó, hafði varið
herra sinn dásamlega fyrir grimdarvörgum þessum, til þess
hann sjálfur hneig, en þá var hjálpin lika viðhendina.
Stragoff beið ekki boðanna, en tók veiðimannahnífinn,
sem Nadía hafði fundið, og risti meðhonum jörðina og reif
burt frá vini sínum. Þegar hann var nýbyrjaður opnuðust
augu Nikulásar, sem til þessa höfðu verið lukt. Hann
þekti þau Strogoff og Nadíu, og sagði ofurlágt, en svo að
skildist:
“Far vel, vinir mínir ! Það var gleðilegt að sjá ykkur
einu sinni til. Biðjið fyrir mér!”
Þetta voru hans síðustu orð.
Strogoff hélt áfram að grafa, en það var seinlegt, því
moldin hafði verið troðin og var glerhörð. Þó náði hann
1 íkamanum upp um síðir. Hann laut ofan að vini sínum og
hlustaði eftir hjartaslögum, en ekkert var að heyra. Hjart-
að var hætt að slá.
Þó tíminn væri naumur vildi hann ekki skilja hk Niku-
lásar eftir ofanjarðar, til þess það yrðí hrædýrum að bráð.
Hann vildi jarða það. og það gerði hann með því að stækka
gröfina, sem Tartararnir tóku og lögðu Nikulás í með fullu
fjöri. Nú var hann lagður í hana—dauður. Og hinn tryggi
hundur hans, Serkó, var lagður i sömu gröfina.
I þessari andránni heyrðist skurk nokkurt á þjóðvegin-
um í á að geta hálfrar verstar fjarlægð.
Strogoff hlustaði. Það voru óneitanlega ríðandi menn á
ferð eftir veginum og það var engu síður víst, að þeir stefndu
til árinnar Dinka.
“Nadía! Nadía ! sagði hann í hálfum hljóðum.
Nadia, sem legið hafði á bæn hjá gröfinni, stóð nú á
fætur.
» Líttu eftir umfarendunum ! sagði hann.
Hún leit í áttina til þjóðvegarins og sagði svo ofur lágt,
að þar færu Tartarar. *
Það voru undanreiðarmenn emírsins, sem þar voru
komnir og fóru nú geyst áleiðis til Irkutsk.
“Þeir skulu samt ekki hindra mig frá að grafa vin
minn!” sagði Strogoff og hélt svo áfram verki sínu. Og
innan stundar var Nikulás lagður i gröfina með hendur vís-
lagðar á brjóstinu. Svo krupu þau á kné bæði, St.rogoff og
Nadía, og beiddu fyrir sínum saklausa, góðlynda félagsbróð-
sem látið hafði lífið fyrir að hjálpa þeim.
“Nú ná úlfarnir ekki til hans !” sagði Strogoff, er hann
lauk við að moka moldinni ofan í gröfina.
Svo lyfti hann upp heudiuni og hristi hnefann í 'áttina
til tartaranna, sem voru að fara fram hjá.
“Áfram nú, Nadía!” sagði hann svo og sneri sér til
meyjarinnar.
En Nadía gat ekki orðið við tilmælum hans. Hún g; t
ekki hreyft sig, eftir svona langa hvíld. En hún hafði augu
og gat séð fyrir hann. Hann tók hana því í faðm sinn og
gekk af stað og stefndi til suðvesturs.
Nú var honum ekki iengur unt að halda við veginn.
Tartara-straumurinn eftir honum var hafinn. Hann hlaut
að fara vegleysur yfir slétturnar og fjöllin, sem framundan
voru. En með þessum krók fylgdi það, að hanu þnrfti ekki
að vandræðast yfir Dinka. Hann þurfti ekki að fara yfir
hana nú.
Það voru enn eftir meir en 200 verst til írkutsk. Hveru-
ig gat Strogoff gengið þá leið alla ? Mundi ekki bæði nanu
og Nadía gefast upp alveg og bníga í valinn á þeirri göngu ?
Á hveiju áttu þau að lifa, einsömul í óbygðunum? Hvern-
ig í ósköpunum gátu þau búízt við að yfirstíga Sayanskfjöll-
in, sem framundan voru ? Engum þessum spnrningum gátu
þau Strogoff og Nadía svarað.
Þó var það tólf dögum síðar, klukkan sex að kvöldi hins
2. Október, að stórt og spegilgljátt stöðuvatn lá við fætnr
Strogoffs.
Það var Baikal-vatnið.
10. KAPÍTULI.
Ovæntur vinafundur.
Baikalvatnið liggur um 1500 fetum hærra en yfiiborð
sjávar. Lengd þess er um 500 enskar mílur, en ekki er það
nema um 60 mílur á breidd. Dýpi þess veit enginn. Madame
de Bourlioulon hefir þuð eftir bátsmönnum á vatninu, að í dag-
legu tali sé það ætíð kvennkent, kallað ‘frúarsjór’. Það heíir
hún eftir þeim enn fi emur, að sé vatnið neínt herravatn’,
verði það á augnablikinu fokvont. Þó er þ.-.ð sögð almenn
trú Síberíumanna, að^í því drukkni aldrei rússneskur mað
ur.
I þetta mikla vatn falla meir en liundrað ár og urr.hverf
is það á allar síður rísa hú osí fögur eldfjalla b^lti. Úr vatu-
inu rennur ekki nema ein einasta á, stóríljótið Angara, er
fellur fram hjáborgarveg ’junum á Irkutsk og sameinast síð-
ar-leneseifljótinu, skamt fyrir ofan þorpið Jeneseisk. Þessi
fjöll umhverfis Baikal tilheyra To gonz s-fjallgarðimim.
en eru í rauninni útskagar hins mikilf -nglega Alteifjalla-
bálks.
Jafnvel nú f Október byrjun varkuldinn farinti að gera
vart við sig. Loftslagið í þpssurn hluta heimsins er ein-
kennilegt þannig, að haustið eins og hverfur í hinn aðdáan-
lega efnilega vetur. Sólin gekk undir klukkan 5 síðdegis, og
á hinni löngu nótt kólnaði loftið svo, að frostið naði zero-
marki að morgni. Fyrsti snjórinn, sem ekki þiðn iði fyrr
en sumarið el'tir, var þegar búinn að krýna kringliggjandi
fjallatoppa.
Á vetrum verður ísinn margra feta þykkurá þessu stóra
vatni og er það þá þjóðvegur fyrir sendimenn og ferðafólk
Annaðli vort uf því að fólkið er ófyrirleitið að kalla Bai -
kal ‘herravatn’, eða af því einhverjar veðurfiæði-il gar astæð
ur eru til þess, er storma- og byljasamt á v.,tninu. í ofveði i
eru öldur þess, eins og á öllum stöðuvöti um, hræðilegar í
augum allra skipstjóra og ferjumanna, sem um það fara á
sumrum.
Það var suðvesturb jtn vatnsins, sem Stro/off kom að
með Nadíu í fanginu, sem nú var svo aðfram kominn, að
þaðlítiðsem hún átti eftir aflífsafii virtist samandregið í
augnm hennar. Og við hverju gátu þessir tv ir ves dingar
búizt í þessum öræfabálki, ef ekki því að deyj. úr hun :ri og
þreytu ? En hvað var þá mikið eftir ófarið of sex þú und
verstunum, sem sendiboði keisarans tókzt í fang að faa?
Það voru einar sextíu verst eft.ir vatninu að upp ökum Ang
arafljótsins og eftir því undan strnumi 8n verst til Irkutsk !
Þetta var alt sem eftir var, einar 140 verst alls, eða þriggja
daga gangur fyrir heilan og hraustan mann
Hafði Mikael Strogoff svo mikið þrek enn, að hann gæti
náð takmarkinu.
Framhald
Engin önnur merking heíir fengið aðra ems útbreiðslu
á jafn stuttum tíma.
Hann W. Blackaclar, ?e,ur f^rir TTT út í hönd aiis
.......... . ................... konar jarðneskt gripa og mann-
. . eldi. Einnig eldivið af mörgu
l.il ^ti*. tagi, þurran sem sprek og harðan
...........sem grjót, alt fyrir neðan sann-
gjarnt verð. Gott viðmót. Árciðanleg vigt. Flutt þangað sem óskað
er og sett þar sem um er beðið. — Gunnar Sveinsson vinnur í búðinni.
HLUTIR
sem eru í sjálfu sér vandaðir
og' aldrei breytast nema til
batnaðar, verða óhjákvæmilega
viðurkendir að lokum.
Þetta er ástæðan fyrh' að
selst svo mikið af
E. B. EDDY’S Eldspytum.
IIÚSBÚNADUR
O. DALBY, Ediu».
hefir á boðstólum upplág mikið af ln'isbúnaði, rúmfatnaði, máloliu, gluggagleri,
líkkistum o. s. frv., sem hnnn selur nú með
þriðjungs afslætti til 1. Jan. 1896.
Hann hefir meðal annars spegilgljáandi stofuborð á $1.50. Al-eikar kommóður
með sniðskornum þýzkum spegli, á $13,00. Al-eikarskápar, fet á hæð, á$6.75
og alt eftir þessu. Einmitt núna er besta tækifæri til að
hugsa fyrir jólunum.
Þá þurfið þér að minnast uppskeruársins góða með því að gleðja ástvini yðar.
Minnist þess, að hvað sem aðrir segja f auglýsingum, þá fáiðþér hvergieins
mikið fyrir peninga yðar, eins og lijá
Dominion of Canada.
■200,000,000 ekra
í hvetiog beitilandi í Manitoba og Vestr-territóríunum i Canada ókeypisfyrir
jandnema. Djúpr og frába-rlegafrjósamr jarðvegr, nægð af Vatni og skógi, og
meginblutinn nálægt járnbrantum. Afrakstr hveitis af ekrunni 20 bnsbel, ef
vel er umbúið. j
I inu frjósama belti
í Ranðárdalnum, Saskatchewan-dalnum, Peace River-dalnnm og umhverfis-
liggjandi sléttleudi eru feikna-miklir liákar af ágætasta akrlendi, engi og beiti-
landi—inn víðáttumesti fláki í heimi af lítt bygðu landi.
Málmnámala nd.
Gnll, silfi, járn, kopar, salt, steinolía o. s. frv. Ómœldir flákar af kolanáma-
landi-.eldiviðr því tryggrum allan aldr.
Járnbraut frá hafi til liafs.
Canada-Kyrrahafs-járnbrautin í sambandi við Grand Trunk og Inter-Colonial-
brautirnar mynda óslitna jámbrautfrá öllum hafnstöðum við Atlanzhafí Ca-
nada til Kyrraliafs. Sú brautliggrum miðhlut frjósama beltisins effir því endi-
lönguognm Iiinahrfkalegu, tiguariegv fjallaklasa, norðr og ver n
og nm in nafnfrægu Klettafjöll Vestrheims.
H e i! n tem t htftslag.
Loftslagið í Manitoba og Norðvestrlandinu er viðikent ið heilnœmasta í Ame
ríku. Hreinviðri og þurviðri vetrogsumar. vetrinn kaldr, en bjartr og stað-
viðrasamr; aldrei þokaog súld og aldrei fellibyljir, eins og sunnar í landinu.
Sam handsstjórnin í Canada
gefr hverjum karlmanni yfirlS áragömlum og hveijum kvennmanni, sem heflr
fiyrr familíu að sjá,
16 0 ekrur af Inndi
g ókeypis. Hinir einu skilmálar ern, að landnemi búi á landinu ogyrk
. A þaim liatt gefst bverjum manni kostr á að verða eigandi sinnar ábýlis
ðar og sjálfstæðr í efnalegu tilliti.
tslevskar uýlendur
í Manitoba og canadiska Norðv estrlandinu eru nú þegar stofnaðar i 6 stöð m
Þeirra stœrst er NÝ.TA tSLANI), liggjandi 45—80 mílur norðr frá Winnipeg’á
vestrströnd Winnipeg-vatns. N'eatr, trá Nýja íslandi, í 30—25 mílna fjarlægð
er aLFTAVATNS-NÝLENDAN. í báðum þessum nýlendum er mikið af ó-
numdu landi, og báðar þessar nýlendr liggja nær höfuðstað fylkisins, en nokkr
hinna. ARGYLE-NYLENDAN er 110 mílur suðvestr frá Winnipeg: ÞING-
VÁI.LA-NÝLENDAN, 260mílur norðvestr frá Winnipeg; QU’A PPKLLE-NÝ-
LENDAN um 20 mílur suðr frá Þingvalla-nýlendn, og ÁLBERTA-NÝLEND-
AN nm 70 mílur norðr frá Calgarv, en nm 000 mílnr vestr frá Winnipeg. í
síðast töldum 3 nýlendunum er mikið af óbygðu, ágætu akr- og beitilandi.
Frekari uppiýsingar í þessn efni getr hver sem vill fengið með því. að
skrifa um það:
( iJiiiiiiissioncv of Doniinion I.andM.
Ftða B. Ij. Baldwinson, isl. nmboðsm.
Winnipeg - - - - Canada.
Bjór og Porter
BASS & COY’S HVÍTÖL
GUINESS STOUi1
SCHLITZ ÖL
PABST ÖL
DAVIFS TORONTO ÖL
LABATT LONDON OL
DREWRY’S ÖL
Fljót afgreiðsla bjá
H. L. CHABOT
Gegnt City HaU--513 Main Str.
Telephone ‘241.
Gullrent úr íyrh' $7.50
Viltu fá góð kaup ?
Viltu fá hið besta
úr sem fæst fyrir
þetta verð? Hik-
aðu ekki við að
segja já. Sendu
okkur þessa aug-
lýsingu með nafni
þínu og utanáskr-
ift, og íáttu okkur
vita hvort þú vilt
kvenmanns eða
karlmanns, open
eða hunting Case-
úr, og viðskulum
senda þér hið besta
úr sem hægt er að
fá fyrir þetta lága
verð. — Úrin eru
gullrend með 14 k. guUi, og verkið gott
American Nickel verk,, sem ver ábyrgj-
umst að endist 20 ár. Úrið gengur regiu-
lega og vel og lítur út eins og $50 00 úr.
Þú skoðar úrið hjá Express Agentinum
og ef það er eins og því er lýst og þú á-
lítur það kaupandi, þá borgar þú hon-
um $7 50 (heildsöluverð), og burðargjald.
á því.—Er þér lýzt ekki á það, þá taktu
það ekki. Við viljum selja fljótt og mik-
ið með litlum gróða á hverju fyrir sig.
Við seljum að eins góð úr.
Þegar þú biður um úr, þfi strykaðn
út það sem þú vilt ekki hafa af því sem
á eftir kemur :
Send me—Hunting—OpenFace—Oents
—Ladies—Watch. — Ef þú vilt fá $3.50
festi með úrinu fyrir 50c. þá láttu þess
getið. — Sendið til
The Universal Watch k Jewelery Manuf. Co.
Depot 68—508 Schiller Theatre.
[Verðlisti frí.] Chicago, IU.
orthern Paciíic
RAILROAD
TiME CARD.—Taking effect Sunday
Dec. 16. 1894.
MAIN LINE.
North B’und STATION8. Soouth Bund
Freight JNo. ] 153. Daily h‘Á W'S 750 3 ■- al o Ph w © • K X ~ Þ3-S p£ £2 © í'3 'E 25 rH
1.20p| 3.15p .. Winnipeg.. 12.16þ 5.80a
l.Oðp 3.03p *Portage J unc 12.27p 5.47«
12.42p 2.50p * St.Norbert.. 12.40p 6.07a
12.22p 2.38p *. Cartier.... 12.52£ 6.25«
U.54a 2.22p *.St. Agathe.. l.lOp 6.51«
11 31a 2 18p *Union Point. 1.17p 7.02a
11.07a 2.02p *Silver Plains 1.28p 7.19«
10.31a 1 40p .. .Morris.... 1.45p 7.45«
10.03a l.i2p .. .St. Jean... 1.58p 8.25«
9.23a 12.59p . .Letellier ... 2.17p 9.18«
8 00« 12.30p .. Emerson .. 2.35P 10.15«
7.00a 12.20p . .Pemhina. .. 2.50p 11.15»
ll.Oöp 8.35a Grand Forks.. 6.30p 8.25p
1.80p 4.55ai .Wpg. Junc.. lO.lOp 1.25p
3.45p Duluth 7.25a
8.40p Minneapolis 6 30a
8.01 ip ...St. l’aul... 7.10
I0.30p ... Chicago .. 9.35p
MORRIS-BRANDON BRANCH
East Bound
STATION8.
W. Bound.
§ (£
cc .
S c
CQ
•Ö u
bi 0
*7 Æ
>■ <&
i.20p|3.15p[
7-ðUp 1.30p
•53p 1.07p
,49p 12.42p
,23p 12.32p
•39p 12.14p
•58p 11.59a
o-Hp 11.38a
|-aip ll.27a
f.25p U.09a
1.17p )0.55a
1.19p 10.40a
2.57p l0 30a
12.27P lO.lða
* 1.57a lOOOa
ll.l2a 9 38a
0.37a 9.21a
0.13a 9 05a
9.49a 8.58a
9.39a 8 49a
9 05a 8 35a
8.28a 8.18a
7.50a 8.00a
Winnipeg ..
.. .Morris ....
* Lowe Farm
*... Myrtle...
...Roland. .
* Rosebank..
... Miami....
* Deerwood..
* Altamont..
. .Somerset...
*Swan Lake..
* Ind. Springs
♦Mariapolis ..
* Greenway ..
... Baldur....
. .Belmout....
*.. Hilton....
*. Ashdown..
Wawanesa..
* Elliotts
Ronnthwaite
*Martinville..
.. Brandon...
|12.J5p
1.50p
2.15p
2.4 Ip
2.53p
3.10p
3.251
3.48p
4.01p
4.20p
4^6p
4.51p
ö.02p
5.18p
5.34p
5.57p
6.17p
6.34p
6 42p
6.58p
7.05p
7.25p
7.45p
5.3Clp
8.00«
8.44a
9.81a
9.50a
10.28a
10.64a
11.44a
12.10p
12.61p
1.22p
1.54p
2.18p
2.52p
3.26p
4 15p
4.53p
5.23p
5.47p
6.04p
ð.37p
7.18p
8.00p
West-bound passenger trains stop at
Baldur for meals.
POR TAGELA PRAIRE BRANCH.
W. Bound Mixed No. 143 Every Day Exc.pt Sunday. STATION8. F.ast Bound Mixed No. 144 Every Day Except Sunday.
5 45 p.m. . Winnipeg.. 12.10p. m.
5.58 p.m ♦Port.i unctioi . 1 55 a.m.
6.14 p.m. *St. Charies.. 11.29 a.m.
6.19 p.m. * Headingly.. 11.21 a.m.
6 42 p.m. * White Plains 10.57 a.m.
7.06p.m. *Gr Pit Sj'ur 10 32a.m.
7.13p.m. *LnS»lie Tank 10.24 a.m.
7.25 p m *. Eustace.. 10.11 a.m.
7.47 a m. *. Oakville.. 9.48 a.m.
8.00».m. *. . .Csrtis. . . 9.34 a.m.
8.30 a.m. Port 1» Prairie 9.15 a.m.
Stations marked —*— have no ageut
Freight inust be prepaid.
Numbers 107 and 108 have through
Puilman Vestibulefi Drawinp Roem Sleep
ine Cars between Winnipeg, St. Paul and
Minneapolis. Also Palace DinÍDg Cars
Close connection at Chieago with eastern
llnes. Connection at Winnipep Junction
with train« to and from the Pacific coats
For rates and full information con-
cerninv connection with other lines, etc.,
apply to any aeent of the company, or
CHA8.S. FEE, H. SWINFÖRD,
G.P.&.T.A., St.P> ul. G n Agt. Wpg
CITY OFFICE
486 Main Str., Winnipeg,