Heimskringla - 21.05.1896, Blaðsíða 3

HEIMSKRINGLA 21 MAÍ. 1896.
KotunguFÍnn,
- - - eða - - -
Fall Bastílarinnar.
Eftik
ALEXANDER DUMAS.
taka í hinn endann. Pitou hafði ásett sér að hlýða húsbónda
sínnm i öllu, án þess að eyða um það nokkrum orðum, eða
spyrja óþarfa spurninga. Hann hafði of mikið traust á hon-
umtil þess að eiast um ráðsmenskn hans. Hefði JBillet sagt
honum að halda með sér niður til Hvergelmis, þá hefði
hann h lýtt því og aldrei möglað um að leiðin væri löng, eða
að hitinnværi að aukast, Héldu þeiraf stað með ásinn, sem
var sv o stór að sex meðalmenn hefðu áttfult í fangi með hann.
Fjöldinn hefir æfinlega dálæti á kraftamönnum. Hað
var þéttur manngarður fyrir þeim Billet og Pitou, en er
menn sáu byrðina sem þeir voru með, stóð ekki á að ryðja
braut fyrirþá. Hver um annan þveran hjálpaði til að tvístra
manngarði num, svo að þessir harðsnúnu drengir kæmust
leiðar sinnar.
“Eigum við að bera þetta tré lengi, ‘faðir’ Billet?” spurði
Htou, sem tók til að þreytast.
“Yfir að hliðinu þarna framundan”, svaraði Billet.
“ Þá kemst ég af’, svaraði Pitou, er hann "sá að vega-
iengdin var þegar hálfnuð. Múgurinn umhverfis fór nú að
fá óljósa hugmynd um hvað gera skyidi með ásinn og glumdi
nú húrra-óp 5 öllum áttum. Hlupu þá og nokkrir framtaks-
samir menntil og báru ósinn með þeím. Var þá byrðin létt-
ari og ferðin gekk fljótar, Að fimm mínútum liðnum voru
burðarmennirnir komnir að hliðinu á Tuileries-garðinum.
“Komið nú drengir!” kallaði Billet. “Beggið hönd á ás-
inn. sveiflum honum o£verum nú samtaka”.
“Ja, nú skil ég”, sagði Pitou. “Þetta er það sem forn-
Rómverjar kölluðu ‘múrbrjót”.
Gengu nú margir menn fram, tókn um ásinn, sveifluðu
honum og létu hann svo dynja á hliðinu með ógurlegu afli.
Hermennirnir sem á verði voruí garðinum hlupu fram til að
binda enda á þennan leik, en þeir urðu of seinir. Við þriðja
högg hrökk hliðið upp og hinn aðsækjandi múgur svall í
flóði inn í garðinn.
Lambesqprinz var ekki langt í burtu, og er hann sá
þessa hreyfingu, sem kom á manngarðinn, þóttist hann vita
að einhver vegur heföi opnast. Ilann reið af stað til að vita
hvað gerzt hefði og hermennirnir sem hann stjórnaði fóru af
stað á eftir. Hestarnir voru óróir enn og hálf-hvumpnir eft-
ir áldaupin fyrr um kvöldið, og urðu óviðráðanlegir, þegar
þeim var leyfð framganga. Það má og vera að riddararnir
hafi ekki gert neina ófiuga tilraun til að halda þeim aftur
því það var sannast að þeir vildu gjarnan hefha sín á lýðn-
um fyrir ófarirnar á torginu fram af konnnglegu höllinni.
Prinzinn sá aðhér varð engri stjórn á komið, og lét því
reka fyrir straumnum. Kiddarafylkingin ruddist á hinn fót-
gangandi lýð og reis þá upp ógna ópfrá konum'og börnum, er
þau tróðust undir fótum hestanna. Það veinaði og hrópaði
um hefnd í himininn. Því sem þar gerðist í myrkrinu verð-
ur ekki með orðum lýst. En allir ærðust, riddararnir ekki
síður en verjuiaust fólkið, er þeir tróðu niður í strætið.
Sem sagt varlýðurinn að mestu vopnlaus, en samtreyndi
hann að verja sig. Urðu vopnin einkumstólar og önnur slík
húsgögn, sem látin voru fjúka urn höfuð riddaranna. Einn
stóllinn kom í höfuð prinzins og ærðist hann af bræði og lét
Sverð sitt rista þann eða þá sem hann fyrst náði til. Hann
varokkiað hugsa um þó þar liði margur saklaus fyrir einn
sekan. Tókst honum þar að bana hrurnu gamalmenni. Bill-
et var þar nærstaddur og sá það. Þoldi hann þá ekki mátið,
en eggjaði fylgdarmenn sínatil sóknar,ogmiðaði byssu sinni á
Prinziun. Ef hestur prinzins hefði ekkí liröklast til um leið,
hefðiprinzinn hnigið dauður á strætið, en afþví hesturiun
vek sér við lenti skotið í honum og fóll hann þegar dauður.
Riddararnir sáu það eitt að fovmaður þeirra féll til jarð-
sÞ Hugðu þeir hann þá dauðann og ærðust nú alveg.
Hleyptu þeir þá um hliðið inn í garðinn ' og lótu skamm-
bvssuskotin dynja á lýðnum, er nú flúði í allar áttir. En
skógartrén stór og þétt gerðu það að verkum, að skothríðin
skaðaði lítið.
Billet var hinn rólegasti, stóð kyrr og hlóð byssu sína á
ný. “Það er þó satt, sem þú sagðir áðan, Pitou”, sagði hann;
'við komum mátulega til borgarinnar”.
“Já, og ég held að ég sé að verða hugaður!’’ svaraði Pi_
tou, þar sem hann stóð hreyfingarlaus, þó einn riddarinn
væri að sigta á hann, og sem Pitou á næsta augnabliki bylti
nr bnakknum með kúlu úr byssu sinni. “Það ér ekki eins
bræðilegt þetta, eins og ég hélt”, bætti hann við.
“Satt er það”, svaraði bóndi, “en þýðingarlaust hugrekki
er fífldirf8ka. Kondu, en passaðu að sverðið þitt verði þér
ekki að fótakefli”.
“Já, en bíddu eftir mér augnablik”, sagði PÍtou. “Eg
villist undireins, ef ég inissi sjónir af þér, því ég er ekki
kunnugur í Paris eins og þú ert”.
“Plýtfu þér, flýttu þér!” sagði bóndi, sem nú tók stryk-
iðeftir árbakkanum þaugað til þeir voru komuir langt fram
fyrir herflokkana, er héldu í áttina til hliðsins, sem brotið
hafði verið.í þeim tilgangi að lijálpa dragónum prinsins.
Billet hélt áfram þangað til komið var að endanum á
há bakkanum. Á framröð pallsins var skotgarður lítill, og
nPP á hann stökkBillet, settist þir niður og stökk svo af
honum ofan a grænan grashali fyrir neðan á undirbakka ár-
innar. Slikt hið sama gerði Pitou.
9. KAPÍTULI.
Til Bastilarinnar.
Þegar sveitarmennirnir litu í kringum sig af undirbikk-
anum, sáu þeir glitta á vopn á Tuileries brvlnni. Það mátti
búazt við að þau vopn væru í óvina höndum og því ekki á-
rennilegt að leiti á brúna. Lögðust þeir því flstir í grasið
milli trjánnaog tóku ráð sín samau. Gátan til að leysa var
8u> hvort þeir ættu aðsitja þarna nokkurnveginn óhultir eða
®núa afturþangað sem hermennirnir sóttu að lýðnum. Billet
hafði borið fram spurninguua og beið riú eftir úrlausn Pi-
tous, gem óðum liafði vaxið í áliti hjá bónda. Fyrst og
fremst mat hann lærdóm hans og nú í kvöld hafði hann bætt
aödáanlegu hugrekki og dugnaði við alla aðra hæfileika sína.
Pitou fann og viðúrkendi með sjálfum sér, að hann var of
lítillátur til að stæra sig aíþví. Ilann bara varð bóndanum
Þeim mun þakklátari.
“Það er greinilegt, húsbóndi góður”, svuraði Pitou, “að
Þú ert hugrakkari ea við sjálflr liöfðum gert okkur grein
fyrir, og ég ekki eins liuglaus eins og ég liélt. Horasius
sk áld lagði frá ser vopnin 04 lagði á ílótta í fyrstu orustunni
sem hann var £, enda lyndiseinkunnir hans alt adra*- en þín-
ur- Þaö sannar »ð ég er liugaðri en Horasius var, enda hefi
‘8 byssu og sverð og skotfæri, sem þegjandi vott um að svo
se- En svo er það skoðun mín, að hugrakkasti maðurinn sé
e'ns líklegur til að íallafyrir byssakúlu einsog sá hugiaus-
asti. Af því leiðir, að þar sem þú fórstað heiman tii Par-
ísarí áríðandi erindagerðum-------”.
“Bölvað sem ég liafði ekki glevrnt þvx! Það er kist-
Ulinn 1”
“Einmitt það. Kistillinn og ekkert annað”, svaraði
Pitou. “Ef þú þess vegna skyldir falla, verður erindinu
aldrei lokið”.
“Alveg rétt. En undireins og við höfum talað við dokt-
orinn göngnm við í flokk meðlýðnum og tökum okkar þátt
í stjórnmálunum. Það er heilög skylda. Svo við skulum þá
lialda af stað til skólans, þar sem Sebastian Gilbert er”. Og
Billet stóð a fætur.
“Já, við sknlum fara”, sagði Pitou, en æði letilega og
gerðí helzt enga tilraun að rísa á fætur. Hann var dauðsyfj-
aður drengurinn.
“ Ef eitthvað kemur fyrir mig”, sagði Billet, “verður þú
að vera tilbúinn að ljúka erindinu, að hugsa um það sem
þarf að segja dektornum. En þess utan máttu aldrei minn-
ast á erindið”.
í þann svipinn var Pjtou heldur ekki líklegur til að segja
mikið.
“Setjum svo að fg særist til ólífis”, hélt Billet áfram,
“þá þarft þú að segja við dr. Gilbert. — Hamingjan góða!
Veslings drengurinn er þá sofnaður”.
Það var sntt. Pitou hraut svo hátt að Billet tók eftir
því. Afréði h’ann þá að iáta hann hvíla sig og leggjast sjálf-
ur til hvíldar í hinu þétta mjúka grasl. Hann vissi sem var
þegar hann hugsaði um málið, að á þessum tíma nætur
mundi skólinn vera lokaður.
Billet vakDaði þegar blánaði fyrir degi og hafði þá sofið
fullar þrjár kiukkustundir. Koma dagsins breytti samt í
engu hinu ófriðlega útliti í Parísarhorg. Sá einn var munur-
inn, að nú var enginn hermaður sýnilegur, en borgararnir
voru þeim mun fleiri á ferð. Þeir voru í stór-hópum hvar
sem litið var og voru nú allir vopnaðir einhvernveginn. Þeir
sem ekki höfðu þyssuhólka, höfðu járnyddar stangir og bar-
efli, og ýms gömul og úr gildi gengin vopn og sem hand-
hafa þótti mest vanð í fyrir skrautið sem á þeim var. Svo
var og það að fjölmargir þeirra, sem byssur höfðu, kunnu
lítið ef nokkuð að hagnýta byssur. Öll þessi gamaldagslegu
vopn og mest af byssunum var komið úr hinu konunglega
hergagnahúri. Lýðurinn æddi þangað, braut það upp og
hafði hurt með sér alt sem tiltækilegt þótti að brúka í bar-
daga, um nóttina eftir að hermennirnir héldu til búða sinna.
Nú voru tveir flokkar af bæjarmönnum að bögglast við að aka
á sjálfum sér tveimur fallbyssum frá hergagnabúrinu í átt-
ina til bæjarráðshallarinnar. Dómkyrkjukiukkurnar
liringdu látlaust og það gerðu aðrar klukkur einnig á öðrum
stöðum. Var það merki þess að nú skyldu menn ganga út
og taka til vopna. Þegar fór að lýsa af degi mátti sjá manns-
höfuð eftir mannshöfuð gægjast upp úr kjöllurum og jarð-
húsum og skreiðast út á strætin. Voru þar bæði konur og
karlar, holdlaust, rauðeygt og náfölt í kinnum. Hér var að
sjá lægstu stétt borgarmanna, ef menn og konur gátu heitið.
Daginn áður gekk þessi skríll aftur og fram og æpti hástöfum
um ‘brauð’, en nú var sulturinn gleymdur og neyðin. Nú
æptu allir um 'vopn’ og vígaferli. Ekkert var óálitlegra en
þessar verur, sem í skugganum og eftir leynistígum höfðu
smá slæðst inn í borgina úr öllum áttum landsins um nokkra
undanfarna mánuði. Þögulir og á náttarþeli slæddust þessir
ræfiar inn um borgarhliðin og gerðu sér kjallara og byrgi i
jörðu niðri að heimili, og héldu sig þar eins og yofur í
kyrkjugarði.
í umboði alls Frakklands, aðsvo miklu leyti sem þessi
xirhrök voru fulltrúar ríkisins í því efni, hrópaði nú Paris
einum rómi til konungsins : “Gef oss frelsi". En samtímis
steig neyðarópið: “Gef oss brauð” upp til liins alvalda.
Undireins og lýsti héldu þeir Billet og Pitou af stað til
skólans. Á leiðinni þangað sáu þeir allskonar víggarða í
byggingu, og að jafuvel börnin lögðu hönd á þann plóg, réttu
það af efniuu sem þau gátu til þeirra er hlóðu garðana.
Þeir sau líká að allir, eins þeir ríkustu eins og þeir fátæk-
ustu, gáfu eitthvað af því efni, sem átti að mynda garð-
ana. Það voru greinilegallslierjar samtök lýðsins í þessu
efni. Þetr tóku ög eftir þvl, að hérog þar sást franskur
hermaður vera að kenna borgurunum vopnaburð og hreyfing-
ar allar, en konur og böm mynduðu skjaldborg umhverfis
og gláptu á aðganginn.
Þegar að skólanum kom var einnig þar alt í uppnámi.
Skólastrákarnir höiðu rutt kennurunum frá sér og hömuð-
ust nú með ofsa og óhljóðum við garðshliðíð, í þeim tilgangi
að fá það brotið upp. Rektor skólans stóð þar i strákaþvög-
unni lafhræddur og sorgmæddur að biðja um vægð og íhug-
un máls’ms, en fékk sem svar ekki annað en óálitlegar hot-
anir.
“Hver ykkar er Sebastian Gilbert ?” hrópaði Billet með
sinnimiklu röad úti fyrir grindunum, eftirað hafa horft á æð
isgang piltanna um stund.
“Ég er haun!” sv araði fimtán vetra gamall piltur, kvenn
legur í sjón og nettfríður f andliti eins og stúlka væri. Var
hann ásamt þremur eða fjórum jafnöldrum sínum að bera
stiga út að garðinuro, sein þeir svoætluðu að ganga upp og
stökkva svo út «f, úr því engin ráð virtust til að sprengja upp
liliðið. “En hvað viltu mér?” spurði svo Sebastian.
“Ætlar þú að taka liann burtu ?” spurði rektorinn í tár-
þrunginni raust. Honum ofbauð að sjá tvo vopnaða menn
viðgrindurnar og annan (Billet) allan blóðugann. SebaHian
starði einnig á koinumennina og þekkti ekki fóstbróðir sinn
og um tíma sambíkking hjá Fortier ábóta. Svo feykilega
haíði Pitou \axið síðan þeir sáust seinast.
“Taka hann burtu!” tók Billet upp. ‘ Taka son dr. Gil
berts út í þeunan lielvízka gauragang. Leggja liann við ein-
hverju voða högginu ! Nei, þaö er langt frá”.
“Sérðu nú, einfeldningurinn þinn, að vinir þínir liafa
ekki sarna álit og þú á því hvað'gera skal”, sagði skólastjór-
inn. “Þessir liermenn sýnast vera sannir vinir þínir, Seba-
stian. Œ, hjálpið mér nú, herrar mínir, og þið börn mín
hlýðið mér nú, þegar ég skipa, þegar ég bið”.
“Þú mátt hálda þeim félögum mínum eftir, ef þú vilt”,
svaraði Sebastian svodjarflega en undireins svo stillilega, að
furðu gengdi, þegar á aldur hans var litið. “En ég má til
með að fara. Mínar kringumstæður eru alt öðruvísi en
þeirra kringumstæður. Faðir minn er í fangelsi—ósjálf-
bjaiga á vaidi harðstjórans”.
“ lá, Já”, tóku nú allir skólapiltarnir undir. “Sebastian
segir satt. Faðir fians er i fangelsi, og þar sem lýðurinn er
að sprengja upp idlar fangelsisdyr, þá verður hann að hjálpa,
til og sjá um að faðir hans verði látiun laus”.
‘Hvað ! Ilafa þeir settdoktor Gilbert í langelsi ?” spmði
Billet og brást svo reiður við, að hann ósjálfrátt liristi grind-
urnar i hliðinu. “Hvnða þó óskapafréttir! Katrín litla
i.afði þá rétt fyi ir sér eftir alt saman !”
“Já, þeir liafa tekið löður minn !” sagði Seba'tian, “«g
iað er þess vegna aðóg vil fá mér byssu og berjast þangað
til faðir minn er laus”.
Þetta endurtóku mörg hundruð raddir, bæði úti og inni
fyrir : “Já, gefið okkur vopn ! Látum okkur bei jast !’
Múgurinn sem saman var kominn úti fyrir hljóp nú
fram til að brjóta upp hliðið og hleyxii skölapiltunum út.
Kaátaði þá skólastjórinn sér á hné, fórnaði upp höudunum
ogbað: “Vinir mínir! Þyrrnið viðkvæmum unglingun-
uin !”
“Þyrma þeim? auðvitað gerum við það !” sagði gamall
hermaður. “En þeir em ágætustu kadette-efni”.
“Eu foreldrar þeirra liafi falið þá mér á hendur, og það
er liáleit skylda niín að vernda þá !” sagði skólastjórinn
biðjandi og bljúgur. ‘ Lífmitter Jieim og þeirra belgað.
í guðs nafui takið ekki bö.-nin mín frá mér”.
Bh'stur og giyrnjandi reisnú upp svo mikill begvja meg-
in grindauna, a) þessi sorgarpula beyrðist ekki. I þessu
gekk Billet fram og stóð sem virkisveggur milli skólasvein-
anna og iýðsins og hermannanna.
Ilann biýudi raustina sína liina miklu og sagði svo hátt
að allir heyrðu : “Gamli herramaðuriun hef r rétt. Það er
Þeir vilja ekki reykja neitt annað.meðan þeir geta fengið Old Chum,
jafnvel þó þeir þurfi að fá það til láns, því þeir fá ekkert tóbak sem
þeim fellur eins vel, og sem gefur eins kaldan og mildan reyk.
I>. Kitchie & €0 .J!nimí;ií-íurorni 'UOXTIMi.VL.
The American Tobacco Co’y op Canada, Ltd. Successors.
þetta þori ég að hengja mig upp á að er RtJG BRAIJÐ
Já, og hvar lieíir þú fengið mjölið ? — Ég fékk það hjá
131 iSijxgius Str.
Það er ódýrt og gott eins og alt annað í þeirri búð.

Pappírinn sem þetta
er prentað á er
búinn til af
The E. B. EÐDY Co. 1
Limited, Hull, Canada. ^
Sem búa til allan pappír ^
fyrir þetta blað.
Islendingar i Selkirk!
Það vinnur enginn íslendingur sem stendur í búð þeirra félaga
Moody og Sutlierland,
en það þarf ekki að attra neinum, því Mr. Moody talar íslenzku reiprennandí.
Finnið hann að máli þegar þið þurfið að kaupa eitthvað af járn eða blikkvarn
ingi. — Hann selur hinar nafnfrægu
Grand Jewel Stove’s
n,:r að sjálfsögðu hitua»v ofna á allri
stærð, TJpplag mikið af líkkistum á
allri stærð og alt sem þeim til heyrir
Mjöl- og fóður-
verzlun
Stórt upplag af Lake of theWoods
kveitimjöli æfinlega fyrirliggjandi.
MOODY J SUTHERLAND
HARÐVÖRUSAL-AR.
Evaline Street. — — — — West Selkirk.
Dominion of Canada.
AMlisjarflir oke^Pis **
200,000,000 ekra
í hveti og beitilandi í Manitoba og Vestr-territóríunum i Canada
landnema. Djúpr ogfrábærlegafrjósamr jarðvegr, nægð af vatni og skógi oe
meginhlutinn ualægt jarnbrautum. Afrakstr hveitis af ekrunni 20 bushei ef
vel er umbuxð. ’
í inu frjósama belti
í Rauðárdalnum, Saskatchewan-dalnum, Peace River-dalnum og umhverfis-
hggjandi slettlendi eru feikna-miklir flákar afágætaSta akrlendi. engi oe beiti
landt—mnviðattumesti fláki í beimi af líttbygðu landi.
Málmnámaland.
Gull, silft, jám kopar, salt, steinolía o. s. frv. Ómœldir flákar af kolanáma-
laiidi; eldivtðr þvi tryggr um allan aldr.
Járnbraut frá hafi til liafs.
Canada-Kyrrahafs-járnbrautin í sambandi við Grand Trunk og Inter-Colonial
brautirnar mynda óslitna járnbraut frá öllum hafnstöðum við Atlanzliafí Ca-
nada til Kyrrahafs. Su brautliggrum miðiilut frjósamabeltisins eftir bví endi-
longu og um hina hrikalegu, tignariegu fjallaklasa, norðr og ver _
og um tn nafnfrægu KlettatjcU Vestrlieims.
Heihiœmt loftslag.
I.oftslagið í Manitoba og Norðvestriandinn er viðikent ið heilnœmasta í Ame
ríku. Hremviðri og þnrviðri vetrogsumar; vetrinn kaldr, en biartr oe stnö-
viðrasamr; aldrei þoka og súld og aldrei fellibyljir, eins og sunnar í landinu.
Sambandsstjórnin i Canada
gefr hverium karlmanni yfir 18 áragömlum og-hverjum kvennmanni, sem hefir
hyrr fainiliu að sja, ’ 1
160 ektur af Inndi
g ókeypjs. Hinir einu skilmálar eru, að landnemi búi á landinu oevrk
A þann hatt geíst hverjum manni kostr á að verða eigandi sinnar ábýlis
ðar og qjulfstæðr i efnalegu tilliti. '
Íslenzkar uýlendur .
í Manitoba og canadiska Nprðvestrlandinu eru nú þegar stofnaðar í 6 stöð m
Þetrra stœrst er NY.IA ISi.AND, hggjandi 46—80 mílur norðr frá Winnipeg ’á
Vestr' fra Nýja Islandi, í 30-25 roílna fj/rllgð
er A, I baðum þessum nylendum er mikið af ó-
numdu Þn<“, °CJ>aðar þessar nýléndr liggja cær höfnðstað fylkisins, en nokkr
datt'4 er 110 milur stiðvestr frá Winnipeg; ÞING-
’ 260milnr norðvestr frá Winnipeg; QU’APPKLI F-NÝ-
LLÍnDAN um 20 mílur suðr frá Þingvalla-nýlendu, og ALBERTA-NÝLEND-
A? nm m'lnr fiQför frá Calgary, en um 900 mílur vestr frá Winnipeg. í
siðast toldum 3 nyiferjdunum er mikið af óbygðu, ágætu akr- og beitilandi.
firekan upplysmgar í þessu efni getr'hver sem vill fengið með því að
8knfaumþað: 6 *
H. SMITH,
( oEsimisKÍoiicr of Domiitiou LaixlM.
Eða 13 • XLa
isl, umboð8m.
Winnipeg - - - -
Gullrent úr fyrir $7.50
Viltu fá góð kaup ?
Viltu fá >ð besta
úr sem fæst fyrir
þetta verð? líik-
aðu ekki við að
segja já. Sendu
okkur þessa aug-
lýsingu meðnafni
þínu og utanáskr-
ift, og Íá ttu okkur ,
vita hvort þú vilt í
kvenmanns eða
karlmanns, open
eða hunting Case-!
úr, og viðskulum
senda þér hið besta
úr sem hægt er að
fá fyrir þetta lága
verð. — Urin eru
gullrend með 14 k. gulli, og verkið gott
American Nickelverk., sem ver áhyrgj-
umst að endist 20 ár. Úrið gengur reglu-
le^a og vel og’litur út eins og $50 00 úr.
Þú skoðar úrið hjá Express Agentinum
og ef það er eins og því er lýst og þú á-
litur það kaupandi, þá horgar þú hon-
um $7.50 (heildsöluverð), og burðargjald
á því.—Ef þór lýzt ekki á það, þá taktu
það ekki. Við viljum selja Hjótt og mik-
ið með litlum gróða á hverju fyrir sig.
Við seljum að eins góð úr.
Þegar þú biður um úr, þá strykaðu
út það sem þú vilt ekki hafa af því sem
á eftir kemur :
Send me—Hunt ing—Op a nFace—Gents
—Ladies—Watch. — Ef þú vilt fá $3.50
festi með úrinu fyrir 50c. þá láttu þess
getið. — Sendið til
Tlic Universal Watch k Jewelery Manuf. Co.
Depot 68—508 Schiller Theatre.
[Verðlisti frí.] Chicago, 111.
cnvmra,
TRADE SWABK8,
DESICN patemts,
_ , . COPVRICHTS, etc.
an(T free Handbook wrlte to
MUNN & COv 361 Broadway, New York.
cidest bureau for securln#? patents In Amerlca.
Every patent taben out by us is brouprht beforo
tbe publlc by a notice giren free of chargo in tiia
jfánm JiWKiíita
Largosí ciirulaUon of any srlcntlflc papcr In tlio
■Borld. Splendldly lUustrated. No lutelllftent
man should be wlthout It. Weeklv, S.I.OOa
year; $1.50slxmonths. Address, CO„
Pubushees, 361 Broadwaj.New York. City, *
N
orthern Paciíic
RAILROAD
TIME CARD.—Taking eflect Sundav
April 12 1896.
MAIN LINE.
JNorth B’und STATION8. Soouth Bund
Freight JNo.1 153. Daily St. Paul Ex. No.l07Daily. ^ St. Paul Ex.J No.108 Dally. Freight No. 154 Daily. j
1.20pl 2.45p .. WJnnipee.. l.Ofip 5 aoe
1.05p 2.34p *Portage Junc 1.16p 5.47a
12.42p 2.23p * St.Norbert.. 1.28p 6.07*
12.22p 2.12p *. Cartier.... 1.39p 6.25*
11.54a 1.56p *.St. Agathe.. 1.56p 6.51*
11.31a 1.45p *Union Point. 2.04p 7.02*
11.07a 1.31p *Silver Plaius 2.17p 7.19*
10.31a l.lOp ... Morris.... 2.35p 7.45*
10.03a 12.52p .. .St. Jean... 2.4Sp 8.25*
9.23a 12.28p . .Letellier.. 3.06p 9.18*
8.00a 12.00p .. Emerson .. 3.25i> 10.15*
7.00a 11.50a . .Pembiua. .. 3.35p 11.15*
ll.Oúp 8.l5a Grand Forks.. 7.20p 8.2öp
1.30p 4 S5a .Wpg. Junc.. ll.OOp 1.25p
7,30a Duiuth 8.00a
8.30a Minneapolis 6 40a
S.OOn ... St. Paul... 7.10
10.30a ... Chicago .. 9.35p
MORRIS-BRANDON BRANCH
Last Bounp
STATION8.
w. Bouua.

o
&
1.20p( 2.45| ( Wlnnipeg..|
7A0p
6.58p
5.49p
5.23p
4.39p
3.58p
3.14p
2.51p 10
2.15p 10
1.47p
1.19p
12.57p
I2.27p
U.57a
11.12a
I0.87a
10.13a
9.49 a
9.39a
9.05a
8.28a
7.50a
Number
55p
,34p
.09p
59a
•42a
,20a
.08a
,57a
40a
,26a
).13a
03a
48a
.85a
41 a
57a
42a
i35a
127a
13a
57a
•40a
127
.. .Morris .. _
* Lowe Farm
*... Myrtle...
..Roland. .
Rosehank..
.. Miami....
Deerwood..
Altamont..
.Somer8et...
*Swan Lake..
* Ind. Springs
♦Mariapolis ..
* Greenway ..
... Baldur....
. .Belniont....
*.. Hllton....
*.. Ashdown..
Wawanesa..
* Elliotts
Ronnthwalte
♦Martinville..
.. Brandon...
Rtop at Baldur
1.05p
2.40p
3.02p
3.26p
8.86p
3.53p
4.06p
4.26p
4.37p
4.54p
5.07p
5.21p
5.31p
5.45p
5.58p
6.19p
6.36pi
6.52P11
6.58p
7.08p
7.19p
7.36a
7.55p
for
5 30p
8.00*
8.44a
9.31a
9.50a
10.23a
10.54a
11.44a
12.10p
12.51p
1.22p
1.54p
2.18p
2.52p
3.25p
4 15p
4.53p
5.23p
5.47p
6.04p
6.37p
7.18p
8.00p
meals
POR TA.GELA PRAIRE BRANCH.
W. Bound Mixed No. 143 Every Day Except Sunday.. STATIONS.
5 45p.m. .. Winnipeg..
5.58 p.m *Port Junction
6.14 p.m. *St. Charles..
6.19 p.m. * Headingly.
6.42 p.m. * White Plains
7.06p.m. *Gr Pit Spur
7.13p.ro. *LsSalie Tank
7.25 p.m. *.. Eustac.e. .
7.47 a.m. *.. Oakville..
8,00 a.m. *. . .Curtis. . .
8.30 a.ni. Port.la Prairie
East Bound
Mi*ed
No. 144
Every Day
Except
Sunday.
* FI <fr S st'0"S
12.25 p.m,-
2.10 p.ro,
11.44 p.m.
11.36 p.m.
Il.l2p.in.
10.47 p.m.
I0.39p.m.
10.26 a.m.
1-OOSpjn,
9.49p.m.
O.'JOp.m.
Canada.
Scniiotis uiai'ktT:—*—fiavr no agent
Fie ght must b“ piepaid
Numbers 107 and 108 have throuei
Pnlltnnn Vestibnleó Drswing Rroni Sleei
ioe Cais between Wlnnipeg, Pt. Pauí an<
Mn netpolis. Also Paiace Dioina ('ars
OIom connectioi. al Chicago with easicri
lin.'s, Coni'ection at Winnipeg .Tnnctio]
>vith trains to anri from thc Pacific coati
For rates anri full inforrr'stion con
cerning connection with other iines, etc
tiptdy to aoy agent of the compnnv or
CIHAK S. FF.E. h. 8WJNFORD.
G.P.&.T.A., St.P&ul. G -u Agt. Wpj|