Heimskringla - 27.08.1896, Síða 3

BDEIMSKRINGLA 27. ÁGITST 1896.
Kotungurinn,
- - - eða - - - |
Fall Bastílarinnar.
Eftir
ALEXANDER DUMAS.
hafði komið til Frakklands þrisvarsinnum á síðastliðnum
sextán árum væri að hugsa um að koma hingað einusinni
enn og ef til vildi að setjast hér að. Crosne lögreglustjóri
sagði mér að hann í ann‘arí ferð sinni hefði keypt landeignir
allmiklar í grend við Villers Cotterets, og að bóndi einn sem
hefði á hendi umboð eignanna væri trúnaðarmaður doktors-
ins. Þá grunaði mig að hjá þeim bónda væri geymdur kist-
illinn”.
“En hvernig fenguð þér þann grun?” spurði konungur.
“Ég—ég fór á fund Mesmers* og lét hann dáleiða mig,
og í því ástandi ritaði ég hjá mér alt sem ég þurfti að
fregna”.
“Yfirgengilegt alveg”, sagði konungur.
“Ég fór svo til CroSne lögreglustjóra og baðhann að ljá
mér sinn bezta mann. Það fékst, og heitir sá Úlfspori.
Hann fór og kom aftur með kistilinn”.
“Hvar er kistillinn nú ?” spurði Gilbert. “Enga lýgi
núna ! Hvar er kistillinn ?”
“í herbergjum mínum að Versölum”. svaraði Andrea,
sem fékk eins og sinadrátt af geðshræring og fór svo aftur
að gráta. “Úlfspori er að biða eftir mér, eins og ég hafði lagt
drög fyrir, síðan klukkan 11”.
Klukkan var að slá tólf á miðnætti þegar hún sagði
þetta,
“Og hvar í herbergjunum er Úifspori?”
“Hann stendur í biðsalnum og hallar sér fram á hill-
una yíir arninum. Og kistillinn er á borðiframmi fyrir hon-
um. Æ, flýtið yður Charny greifi, sem ekki ætlaði að koma
heim fyrri en á morgun, er væntanlegur nú á hverri stundu,
af því þessi ófriður kom upp í horginni. Hann er nú að Se-
vres. Komið nú Elfspora í burtu svo aðgreífinn sjái hann
ekki, þegar hann kemur”.
“Þér heyrið, yðar hátign!” sagði Gilbert. “Ég á þenn-
an kistil. Vill konungurinn vera svo góður að fyrirskipa að
hann verði færður mér ?”
“Á augnablikinu !” svaraði konungur. Svo stóð hann á
fætur, tók dragtjald og huldi stólinn með frúnni á, hringdi
svo eftir þjóni og sagði honum hvað gera skyldi.
Breytni þessa konungs og forvitni hefði þótt brosleg,
hefði hún verið kuftn fjöldanum, þegar litið er á kringum-
stæðurnar. Hér var alt í uppnámi og búið að hásætinu yrði
kipt undan honum þá og þegar, en þó sökti hann sér nú
niður í dáleiðslufræði, en sem hann auðvitað hotnaði ekki
vitund í. Að þessu var hann þegarallir héldu að hann
neytti hvorki svefns né matar fyrir stjórnmálagrufli, í vand-
ræðunum.
Hin undra fegurð Andreu kom ljóslega fram í þessum
dáleiðslusvefni, semnú grúfði yfir henni. Hún var forkunn-
unnar fögur þessi kona, og Lúðvík XVI. dáðist að henni
ekki síður en fyrirrennari hans, Lúðvík XV. hrfði áður
gert, er hann varð dauðskotin í henni, þá lítilli stúlku.
Gilbert sneri sér frá Andreu og dróg þungt andann.
Hann gat ekki staðið á móti þeirri löngun sinni að sveipa
forn-vinu sína i þessum yfirnáttúrlega dýrð irljóma, sem dá-
leiðslunnifylgir. En svo á eftir var hann ófarsælli en Pig-
malion * nokkurntíma var. Því hjá Andreu var engin von
“Hvar lærðuð þér þessa list? Hjá Mesmer?” spurði
konungur.
“Ekki hjá Mesmer”, sagði Gilbert, “því tíu árum áður
en Þjöðverji sá kom til Frakklands, hafði ég séð nndraverð-
astar athafnir í þessu efni. Lærifaðir minn var undraverð-
ari maður, fremri miklu en nokkur annar maður, sem þér
gætuð nafngreint. Ég hefi til dæmis séð hann gera hand-
lækniugar, sem algerlega voru dæmalausar og sem enginn
annar mundi hafa þorað að reyna. Það sýndist svo, að
honum væri engin grein visindanna ókunn. En nafn hans
ætti ég ekki að nefna frammi fyrir yðar hátign”.
“En ég vilheyra það, þó það væri nafn sjálfs erki-árans”,
svaraði konungur.
“Yðarhátign!” svaraði Gilbert. “Þér heiðrið mig með
sönuu vinartrausti, er þér talið þannig. Kennifaðir minn var
barón Joseph Balsamo, er síðar varð Cagliostro greifi”.
“Sá froðusnakkur!” varð konungí að orði og stokkroðn-
aði í andlitinu. Hann gat ekki annað en minst svikamill-
unnar i sambandi við demantahálsfestina, þar sem Caglios-
tro hafði komið fram sem vinur Bohans karðínála og þar af
leiðandi sem fjandmaður Marju Antonettu—drottningarinn-
ar. Kouungur trúði konu sinni, þó allur lieimurinn héldi
hana seka í svikatilraunum í sambandi við skrautgripi-
safnið.
“Froðusnakkur!” sagðl Gilbert, elcki þó með þykkju,
“Já, en þér hatíð rétt! Eins og það orð er í frönsku máli, er
það af ítölskumstofni, og þýðir ekki annað en mas eða mál-
æði. Ogþað er sannast sagt engum lausara um tunguhöftin
en Caglostro, þegar hann var að kenna þeim einhver gagnleg
f'ræði, er hafði vilja til að hlýða »g næmi til að læra”.
“En þessi Cagliostro ,eem þér syngið dýrðiua, var ramm-
ir óvinur konunga’, svaraðí konungur.
“Segið heldur óvinur drottninga!” svaraði Gilbert.
“Já, blendin var nú framkoma hans í málinu gegn Ro-
hap prinz”, sagði konungur.
“Svo má virðast, herra”, svaraði Gilbert, “enframkoma
hans þá eins og endrarnær sýndi að hann vildi fullnægja
köllun sinni meðal mannkynsins. Vitaskuld má vera, að
hann í það skiftið hafi ekki litið rétt á málið. En sleppum
því. Ég lærði hjá-lækninum og heimspekingnnm, en ekki
hjá stjórnmálamanninum”.
“Já, sleppum því þá”, sagði konungur, sem sveið að
heyra þetta hrós um Cagliostro. “Við erum búnir að
gleyma frúnni, en henni er eitthvað ilt”.
“Ég skal vekja hana innan skamms, því hér kemur nú
kistillinn”, sagði Gilb ert. og í því gekk sendiboðinn í sal-
inn og fékk konungi ofurlítinn kistil. Konungur hneigði sig í
þakklætisskyni og þjónninn gekk burtu.
“Yðar hátign”, sagði Gilbert. “Ég á þennan kistil, eni
honum eru skjöl, sem geta verið skaðleg greifafrúnní,
og--------”.
“Burt með það læst eins og það er!” tók konungur fram
í kuldalega og bætti svo við: “Vekiðfrúna ekki hérna, þvi
mér er illa við hljóð og stunur og staut!”
“Hún vaknar hvar sem yður virðist heppilegast ’, svar-
aði Gilbert.
*) Franz Mesmer, fæddur!733, var nafntogaður dáleið-
ari. Hann er eiginlega höfundur dáleiðslunnar, enda hefir
hún til skamms tíma verið kend við hann og kölluð “Mes-
merism”. Þyð.
* Pygmalion Iijó kvennlíki úr marmara, að því er goða-
saga Grikkja segir, og varð svo ástíanginn í kvennlíkaninu,
að Venus aumkaðist yfir haun og lét myndina lifna. Kvon-
aðistPygmalion svo kvennlíki sínu og nefndi Galateu.—Þýð.
umendurgjald ástarinnar, sem bann hafði á henni. Gilbert
þess vegna skelfdist nú sín eigin Verk í þessu efni. Það var
fyrir honumeins og svo mörgum, eigínlega öllum öðrum dá-
leiðurum. Hann vissi hvað hann gat gert, en hverniy stóð d
því, það hafði hann ekki hugmynd um.
“Þá er bezt að flytja hana í stofur drottningarinnar”,
sagði konungur.
“Hvað lengi verða þjónarnir að koma benni þar fyrir ?”
spurði Gilbert.
“Svo sem tíu mínútur”.
“Þér vaknið eftir fimtán mínútur. frú mín!” sagði þá
Gilbert við Andrem.
Konunuur hringdi eftir tveimur varðmönnum, sem þeg-
ar komu og báru burt stólinn með greifafrúnni á.
“Frúin hneig í ómegin héra í stofunni”, sagði konungur.
“Færið hana til drottningar”.
“Hvað get ég gert fyrir yður, doktor Gilbert?” spurði
konungur, er þeir voru orðnir tveir einir.
•‘Þaðerósk mín aðmega vera heiðurslæknir við yðar
eigið hús, herra”, svaraði Gilbert. “Það er staða sem eng-
inþarfaðsjá eftir, enda fylgir henni meiri ábyrgð, en
laun og skart”.
“Það er veitt!” svaraði konungur. “Og verið þér sælir,
doktor Gilbert! Berið Necker kæra kveðju mína”. Svo
hringdi hann eftir þjóni og sagði honum að flýta sér með
kvöldmatinn ! Það var enginn hlutur undir sólinni, sem
hafði þau áhrif á Lúðvík XV. að hann gleymdi máltíð.
• •••
W. S. KIMBALL & CO.
Rochester, N.Y., U.S.A.
••••
17 Hæstu verðlaun.
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
OLD GOLD
Virginia Flake Cut
Reyktobak
18. KAPITULL
Drottningin í kreppu.
A meðan konungurinn þannig var að læra að striða gegn
kom andi stjórnarbyltingu með vopnum heimspekinga og á
meðan hann skemti sér við að horfa á dáleiðslu og allar af-
leiðingar hennar, var drottníngin að safha að sér í sínum
herbergjum öllum herskáustu mönnunum og framgjörn-
ustu.
Hún sat við borð hjá prestum, liöfðingjum við hirðina,
herforingjum og hirðkvenna skara. Dyr voru margar á stof-
unni og við hverjar dyr stóðu ungir undirforingjar víð her-
inn, allir uppblásnir af vígahug og gorti af því að vera svo
hátt komnir. Þeir voru meira en lítið upp með sér yfir
glitklæðum sínum oggljáandi vopnum, og sérstaklega af því
að hafa þannig tækifæri til að sýna Marju Antoinettu sjálfri
dýrð sína og snild.
Drottningin var nú ekki lengur ung og ‘sætleikurinn’
sjálfur, eins og.forðum þegar hú var að heimsækja Mesmer
með Lamballe prinzessu. Hún var nú voldug drottning og
stórlát vel, en í sannlpika var hún nú hvorki Marja Antoi-
netta eða drottning Frakka. Hún var í raun réttri grimm-
lynd örn úr Austurrfki og ekkert annað.
Hún leit upp þegar Lambesque prinz gekk í salinn, ryk
ugur allur og með forarslettur á fótunum, með stígvélín
gauðrifin og korðann svo boginn og beglaðann, að hann gekk
ekki nema til hálfs í sliðrin.
‘•Jæja, herra minn !” sagði hún. “Þér komið frá Paris-
arborg. Hvað er fólkið að hafast að?”
“Drepa og brenna!”
“Er það mannvonzku að kenna, eða brjálæði?”
"Það er grimd og heiftrækni sem veldur því !”
“Nei, prinz”, svaraði dirottning eftir litla umhugsun.
“Lýðurinn er ekki grimmur. Leynið mig engu. Er það
brjálæði eða hatur, sem veldur aðganginum ?”
“Ég er helzt á að þaðsé haturog að fólkið sé í aðsígí
með að brjálast”.
"Er þetta alt út af mér ?” spnrði drottning.
“Hvað gerir það til”, sagði Dreux Breza og gekk til
drottningar. “Látum lýðinn hata hvern sem honum sýnist.
Yöar hátign getur hann samt ekki hatað”.
Drottningin gaf þessu skjalli engan gaum.
“Lýðurinn” sagði Lambesq prinz, “virðist hafa hatur
á öllum yflrvöldum”.
“Bétt!” sagði drottDÍng. “Þarna kom sannleikurinn.
Ég finn að þetta er rétt og satt”.
“Ég tala hér sem hermaður”, sagði Lambesq.
“Það gerið þér rétt. En hvað er þá til ráða?” spurðá
drottning.
“Ég veit engin!” svaraði Lambesq.
“Hvað?” sagði drotningin bist og leyfði sér það fremur
af því hinirskraotbúnn ungu yflrmenn umhverfis hana létu
illa yfir þessu svari. “Þér vitið engin ráð ! Segið þérsjáHfir
Lorraine prinzinn, drottningu Frakklands þetta, þegar lýð-
urinn er ærður og myrðir og breunir!”
Að þessari ræðu var gerður góður rómur. Drottniugin
stóð upp, leit tindrandi augum yfir hópinn eins og væri hún
að leita að þeim, sem bar glæsilegasta einkennisbúninginn, í
þeirri meiningu máské, að sá hinn sami væri konungholl-
astur.
“Gerið ekkert”, tók Lam besq til máls aftur. Parisarbú-
ar kólna furðu fljótt, ef þeir eru ekki reittir lil reiði. Þeir
eru ekki herskáir né gjarnir til upphlaups, nema þegar þeim
er strítt. Hvers vegna þá að fara að heiðra þá meðstríði og
styrjöld? Verið þér bara rólegar, og innan þriggja sólar-
hringa hafa Parísarbúar gleymt þessu æði sínu 1”
“En hvað um Bastílina?” spurði drotning.
“Það er ráðlegast að skella hurðunum í lás og halda þeim
í gildrunni, sem þar verða inni 1”
“Verið þér nú varkár, prins”, svaraði drottning. “Þetta
eru öfgar ekki síður en fyrsta svarið, og getur gefið mér
falska von”.
Augsýnilega í þungum hugsunum gekk drottningin yfi
salinn og þangað sem vinkona hennar, greifaúú Polignac
sat, eða hvíldi við herðadýnu á legubekk. Greifafrúin var
einnig hugsandi og hrædd við fregnina. Hún aðvísubrosti
við drottningu, en brosið var uppgerð ein. Frúin var vesal-
leg eins og lilja, sem búin er að tapa lífsaflinu.
‘ Hvað segið þér um fréttirnar, greifafrú?” spurði drottn-
ing hana.
“Ekki neitt!” svaraði frúin og hristi höfuðið, eins og
væri liún gersamlega ráðþrota.
“Hamingjan hjálpi oss!” sagði drotningin og beygði sig
niðurað frúnni. “Það er ekki álitlegt er vor hvatlega Diana
er orðiu hrædd. Við þurfum vora hugrökku greifafrú Char-
ny, þó ekki væri til annars en að lífga oss og hressa”.
“Frú Charny var að ganga út eitthvað, þegar konungur
sendi eftir henni” sagði þá þjónn einn til skýringar.
Þá í fyrsta skiftið tók Marja Autoinetta eftir hve ein-
maw hún var oghve alt var einhvrenveginn eyðilegt. Hinar
ótrúlegu makalausu fréttir frá Paris höfðu lamað alt líf og
fjörí Versölum. Menn voru viðavæmir eftir, ef ekki vegna
hræðslu, þá vegna þess að menn voru fsvo hissa. Það var
virkilega hlutverk konungs og drortningar að hugga menn
menn og hugbreysta.
“Þar sem allir virðast ráðþrota”, sagði drottning eftir
litla þögn, “þá hlýt ég að framsetja mína skoðun. Lýðurinn
er ekki grimmureða heiftrækinn, en hefir látið leiðast af ann
ara fortölum”. Þegar hér var komið færðu ábeyrendurnir sig
nær drottningu og slóu bring um hana, en liún hélt áfram :
“Fólkið hatar oss, af því það þekkir osi ekki. Litum oss fara
á fund fölksins”.
“Til að begna”, sagði einhver í hópnum. “Því fólkið
veit að vér erum berrar þess, og að efa lierra sinn er glæp-
ur!”
“Komið þér, barón”, sagði drottningin, sem þegar þekti
að það var Bezeuval sem talaði, — “til að gefa oss þessi ráð?
Og eru það holl ráð ?”
“Ég hefi þegar gefið þetta ráð”, svaraði Bezenval.
þetta þori ég að hengja mig upp á að er RtJG BRAUÐ
Já, og hvar heíir þú fengið mjölið ? — Ég fékk það hjá
131 Hijrging Str.
Það er ódýrt og gott eins og alt annað L þeirri búð.
y/mmummmui m mmmumum
JS Pappírinn sem þetta
«5; er prentað á er
búinn til af
The E. B. EDDY Go. |
Limited, Hull, Gúnada. S
Sem búa.til allan pappír ^
fyrir þetta blað. ^
fimmmuimm«««mmmmmumM
Blair's Fountain Pen
Y3 OF FULL S1ZS..QPEN.
Eitt af því nauðsyntegasta sem þu getur haft í fórum þínum er. BLAIR’S
SECUBITY FOUNTALY PEN. Þú hefir þá penna ætíð við hendina. Og þú
sparar þér margt ómak með því að þú skrifar jafnara og betur, ,og þeir kosta
þig minna með tímanum holdur en vanalegir stálpennar og ritblý. Penninn
geymir sjálfur blekið í sér.
Þossir pennar eru úr 14 karat gulli og endast mannsaldur.
Þið getið fengið ad reyna þá í 30 daga án þess það kosti nokkuð. Ef þeir
reynast ekki góðir. þá sendið þá til haka og vér sendum yður peningana aftur.
Yerðlisti : No. 1) gullpetnni með fínum snáp...............$1.75
No. 2’ gnllpenni með fínum eða stýfðúhi snáp $2,00
No- 3: gullpenni með fínum eða stífðum snáp $2.50
No. 4' gullpenni með fímum eða stýfðum snáp $3.00
Með sérlega vönduðu skafti 75 cts. auk áðurgreinds verðs,
Blairs Fountain Pen Coinpany,
141 Brodway-------New York.
Þið fáið 5% afslátt & pennum þessum, ef þið minnist þess í
pöntuninni, að þidhafið séð þessa. auglýsing í Heimskringlu.
Dominion of Canada.
AWlisjarflir oke^Pis millonlr manna.
f hvetiog beitilandi í Manitoba og Yest.r-territóríunum iCanada
landnema. Djúpr og frábærlegafrjósamr jarðvegr, nægðafvatni og skóei
meginhlutmn nálægt járnbrautum. Afrakstr hveitis af ekrunni 20 busheí
vel er umbúið. ’
í inu frjósama belti
í Bauðárdaluum, Saskatchewan-dalnum, Peace Biver-dalnum og umhverf
liggjandisléttlendi eru feikna-miklir flákar af ágætasta akrlendi, engi ov bei
landi—innvíðáttumesti fláki í heimi af lítt bygðu landi.
Málmnámaland.
Gull, silfi, járn, kopar, salt, steinolía o. s. frv. Ómœldir flákar af kolanán
landl;eldiviðr því tryggrum allan aldr.
Járnbraut frá hafi til hafs.
Canada-Kyrrahafe-járnbrautin í sambandi við Grand Trunk og Inter-Coloni
brautirnar mynda óslitna jámbraut frá öllum hafnstöðnm við Atlanzhafí (
nada til Kyrrahafe. Sú braut liggr um miðhlut frjósama beltisins eftir því en
lönguogum hina hrikalegu, tignariegu Qallaklasa, norðr og ver
og um in nafnfrægu Klettafjöll Vestrheims.
Heilnœmt loftslag.
Loftslagið í Manitoba og Norðvestrlandinu er viðikent ið heilnœmasta í Ar
ríku. Hreinviðri og þurviðri vetr o g sumar; vetrinn kaldr, en bjartr oe sti
viðrasamr; aldrei þokaog súld og aldrei fellibyljir, eins og sunnar í landinu
Sambandsstjórnin í Canada
gefr hverjum karlmanni yfir 18 ára gömlum og hveTjum kvennmanni sem hi
fiyrr familíu að sjá,
160 ekrur af Inndi
g ókeypis. Hinir einu skilmálar eru, að landnemi búi á landinu ogt
A þann hatt gefet hverjum manni kostr á að verða eigandi sinnar ábi
ðar og sjalfetædr í efnalegu tilliti.
tslenzkar uýlendur
í Manitoba og canadiska Norðvestrlandinu eru nú þegar stofnaðar í 6 stöð
Þeirra stcerst er NYJA ÍSLAND. liggjandi 45-80 mílur norðr frá Winnipei
vestrstrond Winnipeg-vatns. Vestr frá Nýja Islandi, í 30-25 mílna fiarla
er aLFTA\ ATNS-hÝLENDAN. í báðum þessum nýlendum er.mikið af
numdu landi, og baðar þessar nýlendr liggja nær höfuðstað fylkisins, en nol
\/at t'í er 110 mílur suðvestr frá Winnipeg; ÞIN
VALLA-NYLENDAN, 260 milur nordvestr frá Winnipeg; QU’APPELLE-N
LENDAN um 20 milur suðr frá Þingvalla-nýlendu, og ALBEKTA-NÝLEN
A? I11.11-, , milur norðr frá Calgary. en um 900 mílur vestr frá \Vinnipe2
siðast toldum 3 nylendunum er mikið af óbygðu, ágætu akr- og beitilandi. '
t rekari upplýsmgar í þessu efni getr hver sem vill fengið með bví
sknfaumþað: r !
H. SMITH,
CommÍRsioner of Dominion I.aiulM.
Eða 13. J_i. Baldwinson, ísl. umboðsm.
Winnipeg
Canada.
MORTHBRN
V* PACIFIC R. R..
Farseðlar til sölu
fyrir
Járnbrautir^ stöðu-
vatna og hafskipalínur
til
Austur-Canada,
British Columbia,’
Bandaríkjanna,
Bretlands,
Frakklands,
pýzkalands..
Italíu,
•Indlandi,
Kína,
Japan
Afríku,
Australíu.
Farþegjalestir daglega. Góður úthúnað*
ur. Margar leiðir að velja um.
Fáið ferseðla og upplýsingar á farseðla-
stofunni, 486 Main St., Winnipeg, eða á
vagnstöðvunum, eða skrifið til
H. SWINFOED,
General Agent, Winrtipeg.
_ CAVBHT8,
trade marks,
desicn patents,
_ , . COPVRIQHTS,. eto.
xT,IÝ?VTat,1.?n an<1 ,re0 Handbook write to
^ ft CO 361 Bkoídwat, New. YtiRK.
O deít bnreau for seeurlnk pntents IniAmerlea.
l.very patent taken out by us ls brou*ht botore
tbe publlc by a notiee glven frce of charse ln the
™7?!,St'?!r7,la,t!?? of anZ sclentlfle i
world. Splendldly lllustrated. No
man should be without It. Weekl
n'dRlKiiiiiieí>i!1<U o,!1 Iustra“-'11''" "SotKel Hg* nt
a sbould be wlthout Jt. Weeklv «1*1 OA a
year: r.50 slx months. Address, MUNN®&'CO*
Pubjli&hkbs, 361 llroadway, New York Clty,
N
orthern Pacific
RAILROAD
TIME CABD.—Taking efloct Sundav
April 12 1896.
MAIN LINE.
North B’und
Freight JNo. 1 153. Daily HÍ- W'3 cS 0 Ph H «jó 02 |2< STATIONS.
1.30p|
1.05p
12.42p
12.22p
11.54a
11 3ia
lL07a
10.31a
10-.03a
‘A23a
8.00a
I.OOa
11.05p
1.30p
East Jjounp
r —\
00
CO <M JB
d jl STATIONS.
x*:
Esl P
2.45p
2.34p
2.23p
2.12p
1.56p
1.45p
1.31p
l.lOp
12.52p
12.28p
12.00p
11.50a
8.15a
4.35a
7,30a
8.30a
8.OO11
10.30a
.. Winnipeg.,
*Portage Juac
* St.Norbert..
*. Cartier..
.St. Agathe..
*Union Point.
*Silver Pluins
.. .Morris....
... St. Jean...
. .Letellier...
.. Emerson ..
. .Pembina. ..
Grand Forks..
.Wpg. J-unc..
Duluth
Minneapolis
..*.St. Paul...
Ohicago
Soouth Bund
U£?
W3
■30
«00
úsS
o
x!zí
ái’
Sp
•sJS
l.Oíipl 5.30a
1.16p
1.28p
1.39p
1.56p
2.04p
2.17p
2.35p
2.48p
3.06p
3.25p
3.35p
7.20p
lf.OOp
8.00a
6 40a
7.10,
9.35p
5.47a
6.07a
6.25a
6.51 a
7.02a
7.19a
7.45a
8.25a
9.18a
I0.15a
11.15a
8.25p
1.25p
MQRKIS-BKANDON BRANCH
W. Bound.
t- .
▼H
H O
o
7.60p
6.53p
5.49p
5.23p
4.39p
3.58p
3.14p
2.51p
2.l5p
1.47?
1.19p
12.57p
12.27p
11.57a
11.12a
I0.37a
10.13a
9.49a
9.39a
9.05a
8.28a
7.50a
12.55p
12.34p
12.09p
11.59a
11.42a
11.20a
11.08a
10.57a
10.40a
l0.26a
10.13a
t0.03a
9.i8a
9.35a
9.4 la
8.57a
8.42a
8.35a
8.27a
8 13a
7.57a
7.40a
.. .Morris ....
* Lowe Fam
*... Myrtle...
...Roland. .
* Rosebank..
... Miami....
* Deerwood..
* Altamont..
. .Scmerset...
*Swan Lake..
* Ind. Springs
♦Mariapolis ..
* Greenway..
... Baldur....
. .Belmont....
*.. Hilton....
*.. Aslidown..
Wawanesa..
* Elliotts
Ronnthwaite
*Martinville..
Brandon...
Number J27 stop at Baldur
1.05p
2.40p
3.02p
3.26p
3.36p
3.53p
4.06p
4.26p
4.37p
4.64p
5.07p
5.21 p
5.31 p
5.45p
5.58p
6.19p
6.36p
6.52p
6.58p
7.08p
7.19p
7.36a
7.55p
for
5 30]
8.00«
8.441
9.31í
9.50í
10.23t
10.64t
11.44t
12.10t
12.51]
1.22]
1.54]
2.18]
2.52]
3.25]
4 15]
4.53]
5.23]
5.47]
6.04]
6.37]
7.18]
8.00)
meals
POR TAGELA PRAIRE BRANCH.
W. Bound
Mixed
No. 143 STATIONS.
Every Dav
Except
Sunday.
East B
Mixi
No. ]
Every
Sun<
5.58 p.m
6.14 p.m.
6.19 p.m.
6.42 p.m.
7.06p.m.
7.13p.m.
7.25 p.m.
7.47 a.m
8.00 a.m.
8.30 a.m.
*Port JunotiOD
*St. Charles..
* Ileadingly..
* White Plains
*Gr Pit Spur
*LaSalieTank
*.. Eustace...
*.. Oakville..
*. . .Curtis. . .
Port.la Prairie
* Flag S’ations
12.25;]
2.10]
11.44]
11.86]
11.12]
10.47]
10.39]
10.26 a
10 03]
9.30
Stations marked—*—haveno 1
Fre glit must bs prepaid
Numbers 107 and 108 haveth
Pullman VestibuledDrawingRoom
ing Cai s between Winnipeg, St. Pa
Minneapolis. Also Palace Dinfng
Close connection at Chicago with e
lines. Connection at Winnipeg Ju
with trains to and from the Pacific
For rates and full informatioi
cerning connection with other lines
apply to any agent of the company
CHAS. S. FEE. H. SWINFO
G.P.&.T.A., St.Paul. Gen Agt.