Heimskringla - 25.03.1897, Blaðsíða 2

HEÍIÍ6KRINGLA 25 MARZ 1897.
Heimskringla
PUBLISHED BY
The Heimskriogla Prtg. 4 Pobl. Co.
•• ••
Verð blaðsins í Canda og Bandar.:
$2 um árið [fyrirfram borgað]
Sent til íslands [fyrirfram borgað
af kaupendum bl. hér] $ 1.
••••
Uppsögn ógild að lögum nema
kaupandi sé skuldlaus við blaðið.
• ■••
Peningar sendist i P. O. Money
Order, Registered Letter eða Ex-
press Money Order. Bankaávis-
anir á aðra banka en í Winnipeg
að eins teknar með afföllum.
• • ••
EGGERTJOHANNSSON
BDITOK.
EINAR OLAFSSON
BUSINBSS MANAGER.
• • ••
Office :
Comer Ross Ave & Nena Str.
P.O. Bex 305.
/
Isle ndinga-daguri nn.
Áður en vér gemm nokkrar at-
Tmgasemdir við aðalatriðin í aðflnn-
ingariti hr. Jóns Ólafssonar, er birtist
í síðasta biaði, er rétt að taka það
fram, að tillögur hinna átta manna
-eru langt frá því að vera “valdboð.”
Það var að vísu ekki tekið fram í því
blaði Hkr., sem flutti ávarpið og til-
lögurnar, að mál þetta væri fyrirhug-
að að ræða og útkljá á almennum
fundi hér í Winnipeg, en það var tek-
ið fram f Lögbergi, sem út kom sama
daginn. Það var heldur ekki tekið
fram í Hkr., að fyrirhugað væri
að íslendingar hvar sem er í landinu
tækju sinn fulla þátt í að útkljá mál-
ið, annaðhvort á almennum fundum
eða með atkvæðagreiðslu, en það var
ákvörðun þessara átta manna. Að
þeir ekki auglýstu neitt slíkt þá und-
ir eins, kom til af því, að þeir vildu
fyrst sjá hvemig málinu reiddi af á
almennum fundi í Winnipeg og sem
þá var búizt við að yrði haldinn
snemma í Marz. Orð vor í blaðinu
þá í þá átt, að vonað sé að góðir
drengir í nýiendunum stuðli til þess
að samkomulag fáist, benda beinlínis
á að þeim muni ætlað að taka þátt í
úrlausn málsins.
Það mætti með miklu meiri sanni
segja, að viðtekt 2. Ágúst sem þjóð-
minningardags hafl verið og sé vald-
boð fárra manna.
Það aftur á móti er satt, að þess-
ir átta menn voru ótilkvaddir, þ. e.
þeir voru ekki kosnir til þess að búa
til neinar ályktanir um þetta mál.
En þeir sem fyrstir komu sér saman
um að halda þjóðminningardag 2.
Ágúst, voru öldungis eins ótilkvadd-
ir. Það er þess vegna ekki fremur
ástæða nú en þá, að gera númer úr
því, að menn geri þetta eða hitt ótil-
kvaddir. Ástæðurnar hljóta altaf að
ráða mestu í því efni, og ástæðumar
eru nú þær, að bæði vestur-íslenzku
blöðin koma út í Winnipeg og af því
leiðir svo, að Winnipeg-Islendingar
eiga hægra með en aðrir að framsetja
tillögur sínar, ef þeir fyrst geta orðið
á eitt sáttir.
Hvað snertir 2. Ágúst, þá höf-
um vér áður tekið það fram, að þó
vér að undanförau höfum verið and-
vígir breytingu, þá sé það ekki af
neinu sérstöku áliti á þeim degi, held-
ur af því og því einu, að vér höfum
ekki viljað breyta til fyrri en menn
alment kæmu sér saman um einn og
sama dag í öllum helztu Islendinga-
bygðunum. Og með ávarpi þessara
átta manna, er stigið fyrsta sporið til
að sameina alla Vestur-Islendinga
um einn og sama þjóðminningardag;
réttar sagt er með því gerð fyrsta
alvarlega tilraunin til þess. Þeirri
tilraun verður ekki lokið fyrri en all-
ir íslendingar I landinu sem vilja,
hafa annað tveggja rætt tillögumar
á almennum fundum, felt þær eða
samþykt eða greitt atkvæði með og
mót, á annan hátt — svo framarlega
auðvitað, sem Winnipeg-íslendingar
vilja miðla málum.
Að 2. Ágúst sé merkasti dagur-
inn sem völ er é, er nokkuð sem menn
með réttu greinir á tun. Að voru á-
liti er dagurinn merkastur fyrir það,
að þá byrjaði þúsund ára minniugar-
hátíð íslands. Það má kalla þetta
og hitt “sjálfstjórn,” en ef framburði
íslendinga alment má trúa, þá er það
ekkert réttnefni að sjálfstjórn sé á
íslandi. Eða, ef þar er sjálfstjórn
meira en að nafninu til, út af hverju
eru menn þá að jagast ávalt síðan og
stinga upp á algerðum aðskilnaði við
Dani, heldur en búa við stjómar-
skrárómynd þá, sem konungur veitti
gildi þjóðhátlðardaginn 1874 ? Al-
þingismenn hafa í seinni tíð komið
fram með svo margar kynlegar til-
lögur í sambandi við stjórnarskrár-
mál sitt, að það er hugsanlegt, þó
það sé ólíklegt, að einn þeirra stingi
upp á “að löghelga 2. Ágúst sem ís-
lenzkan þjóðminningardag.” Ogþað
er náttúrlega hugsanlegt líka, að
frumvarp um það yrði samþykt, en
ólíklegt er það samt að meiri hluti
þingmanna vildi jafn greinilega
þakka þá löggjöf, sem þeir árið út og
árið inn segja óhafandi og einskis
nýta.
Hvað snertir setningardag al-
þingis hins forna, þá skjátlar hinum
heiðraða höfundi, er hann segir að
þessir átta menn viti ekki hvem dag
það var sett. Það er greinilega fram
tekið í ávarpinu, að dagurinn sem
þar er nefndur sé samkvæmt hinu
gamla tímatali. Röksemdaleiðslan
öll til að sýna að þessir menn hafl
ekki vitað hvað þeir voru að gera,
fellur þess vegna um sjálfa sig.
Um það geta aftur verið deildar
skoðanir, hvort rétt sé að fylgja
“gamla stýl,” hinu júlíanska tíma-
tali, í þessu efni. Yér álítum það
rétt. Merkisdagar flestir sem til
voru áður en Gregoriusar-tímatalið
náði gildi, haldast óbreyttir enn og
haldast það sjálfsagt altaf, enda ekki
rétt að færa slíka daga til jafnharðan
og breytt kynni að verða tímatalinu.
Það er ekkert vísara en það, að al-
þingi hið forna skyldi sett um míðj-
an Júní og því slitið um Júnimánað-
arlok. En af því samkomudagur-
inn var bundinn við fimtudaginn í
10. viku sumars, hlaut mánaðardag-
urinn að færast til, — gat orðið í
fyrsta lagi 11. og í slðasta lagi 17.
Júní. Þessi ákvörðun um þingsetn-
ingardaginn hélzt 69 ár, frá 930 til
999, þegar þingsetning var seinkað
um eina viku. Segir svo í íslend-
ingabók 7. kap.: “at menn scylþi
svá coma til alþingis es X vicor væri
af sumri, enn þangat til quomo menn
vico fyrr,” og í bók sinni: “Upphaf
allsherjarríkis á íslandi,” skýrir
Maurer þetta þannig, á bls. 133:
“Ellefta sumarvikan byrjaði altaf
flmtudaginn milli 18. og 24. Júnf.”
Það haggaðist eigi,að fyrstu 69 árin
var alþingi að jafnaði sett svo nærri
miðjum Júní sem kostur var á, bund-
inn eins og dagurinn var við ákveð-
inn vikudag, fimmtudaginn í 10.
viku sumars. Þó sá dagur færist
fram alt að 10 dögum, er Gregorius
mörg hundruð árum síðar gerði
slumpa-reikuing sinn um réttan úr-
fellir tímatalsins, þá er það virkilega
rétt að kalla þann dag setningardag
alþingis hins forna er næst gengur
miðjum Júní ár hvert. Sé rangt að
fylgja “gamla stýl” I þessu, þá er
það rangt f öllum tilfellum. í stað
þess t. d., að segja kristnilö gtekna á
íslandi á Jónsmessu árið 1000, ættu
menn að segja hana iögtekna 4. Júlí
árið 1000
Það ber nú ekki ðllum saman
um það, hvaða ár Úlfljótslög öðluðust
gildi. En vér álítum hættulaust að
fylgja Maurer sem um þetta atriði
segir* : “Svo segir Ari hinn fróði í
Islendingabók, að hin fyrstu lög hafl
verið sett árið 930. Hann er hinn
elzti og áreiðanlegasti allra íslenzkra
sagnaritara. íslenzkir annálar segja
ýmist að það hafl verið 926, 927 eða
928.”
Hvað snertir Kjalarnesþing, þá
getur það að voru áliti ekki orðið tek-
ið til greina sem vottur um uppkom-
ið lýðveldi. Það var héraðsþing og
ekkert annað og hafði ekkert að gera
með mál alls landsins. ísland var
þá fyrst orðið allsherjarríki, er al-
þingi kom saman við Öxará, til að
ræða og afgreiða mál manna úr öll-
um landshornum.
Það er vitaskuld satt, að setn-
ingatdagur hins forna alþingis hefir
enga “beinlínis þýðingu” fyrir ís-
lendinga nú, en svo mætti segja um
ýmsa merkisdaga annara þjóða, að
þeir hafa enga sérstaka þýðingu fyrir
*) Upphaf allsherjarrfkis á ísl., bls.
132.
nútíðarmenn þeirra þjóða, en sem
tigna þá eigi að síður og sjá engin
vandkvæði á. Og það er óvíst þegar
á alt er litið, að hægra sé að innræta
hjá upprennandi Vestur-Islendinguin
ást á og virðingu fyrir stofnþjóð sinni
og ættlandi með því að dýrka þann
dag sem færði íslendingura sjálf-
stjórnar-ræfll, sem á engan hátt nær
tilgangi sínum og sem tæplega einn
einasti íslendingur vill nýta, en með
því að dýrka þann dag, sem fyrrum
setti íslendinga f fremstu röð sjálf.
stjórnandi þjóða. Þeir sem hér vaxa
upp vita hvað sjálfræði þýðir og
hljóta svo af samanburðinum að sjá,
hvílík háðmynd að var “frelsisskrá-
in”, sem Kristján níundi gaf Islend-
ingum í þúsund ára afmælisgjöf. Og
það er engan veginn ólíklegt að þeir
þá letjist á að tigna þá gjöf með minn
ingarhátíð á hverju ári. Hitt er
miklu sennilegra að þeir vild heldur
tigna þann merkisdag, er færði Is-
lendingum tiiveru sem þjóð, með svo
fallegu, skipulegu lýðstjórnarfyrir-
komulagi. Að það sé “blygðun” að
minnast þessa dags, af því íslending-
ar síðarmeir voru með vélráðum
sviftir sjálfstjórn og frelsi, getum vér
ekki séð. Það er hin forna frægð fs-
lands, gullöld þess, sem menn fyrr
og síðar hafa stært sig af umfram alt
annað og sem þeir líka hafa ástæðu
til að stæra sig af. Sé “blygðun” að
minnast eins sögulegs viðburðar á
þeirri gullöld þjóðarinnar, þá er vit-
anlega blygðun að minnast allra ann-
ára viðburða á þeim tíma, því það
var ekki stjómfrelsið eitt sem visnaði
og dó undir oki hinna útlendu harð-
stjóra. Það fór alt hið andlcga líf
þjóðarinnar sömu förina. Oss virð-
ist einmitt ástæða til að minnast hinn-
ar fornu frægðar sem oftast og
með því reyna að kenna nútíðar-
mönnunum, að ef þeir viiji beita sér
og vera samtaka, geti þeir verið jafn-
ingjar feðranna 1 einu ef ekki í öllu.
Áhrærandi fund landsins höfum
vér þá einu athugasemd, að það er
enganveginn víst að Naddaður hafi
fyrstur fundið það. Það má alt eins
ætla að það hafl gert Garðar hinn
sænski. Hann fór í landaleitina “at
tilvísun móður sinnar framsýnnar/
Hann bjó þá í Danmörku og má ætla
að hann hafl lagt á stað um vor, er
ís leysti af vötnurn. Víst er það, að
svo snemma kom hann til Islands, að
hann hafði tíma til að sigla umhverf-
is það og að því búnu koma upp hús-
um við Skjálfanda áður en vetur gekk
í garð. Það sýnist engan veginn ó-
líklegt, þegar tekið er tillit til þess
hve snemma vorar í Danmörku, að
hann hafi náð til íslands í Júní.
Hvað snertir landnám nútíðar-
manna í Ameríku, þá er það rétt
hermt, að því sem framast er kunn-
ugt, að sá litli hópur Islendinga, sem
5. eða 6. Júní lentu í Quebec og sem
9. Júní tóku sér bólfestu í sínu fyrir-
heitnalandi, Wiscons'n, voru fyrstu
virkilegir landnema Þeir voru
frumherjar sem smái r . iman teygðu
fleiri og fieiri mcn nf Islandi út
hingað — til Anicrí i. Þó nokkrir
menn hefðu áður s ’st til Suður-
Ameríku, verður það kki talið, því
með þeim mátti heita 1 byrjaði og
endaði íslenzkt landn i f þeim hluta
heimsins. Sama er um einstaka
menn, sem áður kunna að liaf'a slæðst
til Norður-Ameríku. Að binda land-
nám ísl. í Ameríku við 1870 er þess
vegna eins rétt, eins og það, að binda
bygð íslands við árið 874, því það
er viðurkent að þar voru þó æði-
marir írskir menn búsettir fyrir þann
dag og svo var um fleiri. Ástæðurn-
ar hér og á íslandi fyrrum eru að því
Ieyti þær sömu, að innflutningur til
fslands hófst fyrst fyrir alvöru, er
, Ingólfur flutti, og hann hófst hingað
fyrst fyriralvöru, er þessir fáu menn
fluttu til Wisconsin. Sé rétt að miða
við það vegamerki í sögu fslands,
þá hlýtur og að vera rétt að miða við
samskonar atvik í sögu Vestur-Islend-
inga.
Komi sá tími, að Islendingar fái
virkilega sjálfstjórn og takist þá í fang
að tiena þann gæfudag með allsherj-
ar hátíð á ári hverju, er mikið líklegt
að Vestur-Islendingar þá vildu verða
með. En í millitíðinni er að gera við
því sem er, að þjóðminningardagur
vor er óðum að verða að engu, af þvl
sveita menn geta ekki eða vilja ekki
tekið til hátíðahaldsins þann dag,sem
Winnipeg-íslendingar tiltóku sem
yóðminningardag. Og spursmálið
er þá þetta: Hvort er sæmilegra að
Iáta fslendingadaginn halda áfram að
uppleysast og verða að engu, eða
gera tilraun til að sameina hugi allra
Vestur-íslendinga um einhvern ann-
an dag?
Ætlist maður á að 7000 Islendingar
séu í Manitoba og það er ekki óhóf-
leg áætlun, færa þeir fylkisstjórn
5,600 dollara tekjur á ári. Ný-ís-
lendingar, t. d., út af fyrir sig, færðu
henni á þann hátt §1,289,60 tekjur
á síðastliðnu ári samkvæmt skýrslu
hennar um fólksfjöldann í Gimli-
sveit.
íslendingar 1 bók.
Af lauslegu yflrliti yflr fylkis-
reikningana fyrir árið 1896 sézt að
íslendingar hafa, að öllu samantöldu,
fengið í sinn hlut af gjöldum stjórn-
arinnar §9,385,63. Það má vera að
í gjaldaliðnum séu einhverjar smá-
uppbæðir, sem ekki eru hér taldar,
en stórar eða margar munu þær ekki
vera. Af þessari upphæð hafa geng-
ið samtals $2,155,77 til vegabóta og
framskurðar votlendisí þremurbygð-
um íslendinga: f Argyle, í Álfta-
vatnsnýlendu og Nýja-íslandi. Til
samanburðar er fróðlegt að athuga,
að Lögberg og tveir þess nánustu
vildarmenn hafa fengið meira fé frá
stjórninni á árinu, en allar þessar
byggðir til samans hafa fengið fyrir
nauðsynlegar umbætur. Uppliæðin,
sem blaðið og þessir menn hafa feng-
ið, er sem sé §2,430,40 er þannig
skiftist: t Lögberg, fyrir 9 mán. aug.
lýsing og aukablöð, $1,050,00; Magn-
ús Paulson, 3 mán. laun og ferða-
kostnaður, $480,40; W. II. Paulson,
4 mán. laun og ferðakostnaður til ís-
lands, $900,00. Blaðið og tveir að-
standendur þess eru þannig þyngri á
metaskál stjórnarinnar, en fyrgreind-
ar þrjár Islendiiigabyggðir til sam-
ans. “Sauðsvartur almúginn” og
þarfir hans í þessum byggðum, veg’
ur með öðrum orðum, ekki á móti
málgagni stjórnarinnar og tveimur
eða svo vinum þess þegar svo er að
skifta.
Þessi íslendinga-reikningur, er
sem fylgir. Tölurnar á undan nöfn-
unum sýnir gjaldlið í fylkisreikning-
unum, en tölurnar á eftir upphæðina:
Gjalilliður.
18 Sigtr. Jónasson, þinglaun.....................................$600,00
56 “ “ mílugjald........................... ............ 4,60
91 Jóhannes Magnússon, fyrir ritstörf við þingið................. 88,00
93 Joseph Polson “ " “ ..................... 95,50
189 Lögbevg Ptg & Publ. Co., áskriftargjald....................... 2,00
, 308 Christjan Johnsou, kjörstjóralaun............................. 211,30
313 Lögberg Ptg & Publ.'Co.. fyrir að prenta kjörskrár (Sprihgfleld og
Winnipeg Centre); ............................................ 452,40
1000 Baldwin & Blöndal, fyrir myndir af íslenzkum heimilum........ 208,81
1001 J. Bjarnason og aðrír, kostnaður á ferð til Dauphin........... 50,00
1005 Canada Shipping Co., eftirstöðvar af islenzkum fargjöldum....1070,47
1015 K. J. Helgason, kostnaður á ferð til Dauphin.................. 21,35
1022 Lögberg Ptg. & Publ. Co., fyrir 9 mán. auglýsing og aukablöð.. .1050,00
1035 Magnús Paulson, 3 mánaða laun................................ 225,00
1036 “ “ ferðakostnaður með sendimönnum................ 255,40
1039 W. H. Paulson* ferðakostnaður til íslands.................... 500,00
1040 “ “ 4 mánaða laun................................. 400,00
1262 Guðni Thorsteinsson, lögregludómaralaun...................... 200.00
1299 Andrew Freeman, laun......................................... 900,00
1300 A. S. Bardal, vagnlán til St. James............................ 5,00
1308 Christjan Johnson, laun fyrir að mæta áfundum................ 154,30
1380 Stephan Oliver, fyrir að afhenda leyfisbréf.................... 1,50
1381 Joseph Polson. fyrir að birta dómara boðskap................... 5,00
1420 John Anderson & Co., fyrir kjöt til fangahússins.............. 37,68
2105 Bertha Johnson 1
2106 Laufey Johnson C Þvotta konur á vitskerta spit-
2107 Maggie Johnson j alanum í Selkirk............... 562.50
2108 Maggie Anderson (
2287 Lizzie Stephen, fyrir þjónustu við vitskerta spitalann í Brandon.. 12,75
2278 “ " lauu.............................................. 140,00
2282 Hilda Johnson, þvottakonu laun............,.................... 76,50
2751 Jóhann Briem, fyrir vinnu á Giinli-bi autinni................ 214,60
2789 H. Goodman, fyrir vinnu á Baldur hrautinni og brúargerð........ ‘143 77
2799 Jón Júlíus, fyrir skurðagerð í Posen............................. 636,30
2800 Markús Jónsson og aðrir, fyrir land til Baldur-brautarinnar... 187,00
2801 Björn Jónson, fyrir aö slá sef í Álftnlæk..................... 10.00
2804 E. Kjærriested, fyrir vinnu á Gimh braut...................... 97,00
2872 6. Sigurðsson, “ " " .......................... 244,25
2875 Jónas Stefánsson, fyrir aðgerð á Giiuli-braut................ 322,85
|pttmmrnttmtmmmtmttmmmttmmmmtit»ttttmm!|
I Hoggormar, Fldrildi i
og
... ?
y' Washington Irving sagðist halda að hæð ein væri kölluð
^ “Höggorma-hóll” af því þar væri svo mikið af—fiðrildum. Líkt
mætti segja um ýjnislegt annað. Á sumar flöskur er settur miði
með “Sarsaparilla” þó þær séu fullar af.... Ja, maður veit raun-
y ar ekki af hverju þær ern fullar, en maður veit að það er að eins
Sarsaparilla-blendingur til að gera bragð. Það er að eins ein teg-
y und af Sarsaparilla til sem hægt er að reiða sig á, og það er Ay-
er’s Sarsaparilla. Samsetningur hennar var rannsakaður af til
þess kvaddri nefnd á heimssýningunni, og var afleiðingin sú að
öllum öðrum Sarsaparillategundum var útrýmt frá sýningunni.
Ayers Sarsaparilla fékk að vera, af því hún var hin bezta. Hún
fékk verðlaunin af því hún var hin bezt. Engin önnur Sarsapar-
^ ■ illu-tegund hefir verið rannsökuð jafn vel og fengið eins góðan
vitnisburð. Taktu hið bezta, láttu hitt vera.
Ef þú efast þá sendu eftir “Curebook”
til J. C. Ayer Co., Lowell, Mass.
bmmmmmmmmmmuMmm
?^k>Ack<>l Faec-Acl*ct Sclatic
Puiufl, Xeuralcle Pains,
Paia in tbe Hidc, etc; f
Promptly E«Ileved and Cured by
The “D. 8i L.”
IVIenthol Plaster
Havlng n«ed yonr D. & L. Menthol Plaeter
for severe pain ín the back and lumbago, 1
unhesitatingly recommend same as a safe,
surn and rapidremedy: in fact, theyactliko
maglc.—A. LapoINTK, Klizabethtown, OnL
Prlcc «5«.
DAVIS & LAWRENCE CO., Ltd.
Proprietors, Montreal.
Samtals.............$9,385,63
Af fylkisreikningunum er og að
sjá að eitt íslenzkt skólahérað —
Mikleyjar skólahérað — hafi fengið
$175,00 til láns hjá stjórninni á síð-
astl. ári.
Reikningarnir sýna og að á ár-
inu hafa íslenzk skólahéruð rýrt
skuldir sínar við fylkistjóm svo nem-
ur $126,30. Er sú upphæð frá síðar-
töldum skólahéruðum:
Frá Vestfold-skólahéraði I Álfta-
vatns nýlendu, samtals.......$23,00
Frá Gimli-skólahéraði í N. ísl. 14,65
Frá Lundi “ í N. ísl. samt. 57.00
Frá ísafold “ “ “ samt. 31,55
Aðrar sérstakar tekjur stjórnar-
innar frá íslendingum eru einir
§10,50, fyrir giítingarleyfl f’rá Magn-
úsi Paulson.
Samtals eru þessar sérstöku tekj-
ur stjórnarinnar frá íslendingum þá
$136,80, en af þeirri upphæð eru í
raun réttri ekki nema $47,15 hennar
eigin eign. Hitt er annara fé sem
hún hefir í vörslum sínum og stendur
í ábyrgð fyrir. í raun réttri eru
tekjur hennar beinlínis frá fslend-
ingum í fylkinu miklu meiri. Meðal
annara tekjugreina frá sambands-
stjórn er sem sé fastákveðið gjald er
nemur 80 cts á nef hvert í fylkinu.
V íkinga-haugur
á Orkneyjum. I blaðinu "Scotsman”
er sagt að skamt frá Stennis (Steinnesi?)
á Orkneyjum sé haugur all-mikill, sem
ætlað sé að sé siðasti legdstaður tveggja
sona Ragnars Loðbrókar, er Aði
hinn ríki hafði látið byggja árið 1203
Haugur þessi er all-hár og strítumynd
aðar, en út frá honum á eina hlið geng
ur smá-lækkandi rani, er seinast hverf-
ur á jafnsléttunni. í haug þennan
hefir nú verið grafið og kom þá í ljós
að innan í miðjum haugnum er stórt
hólf með tveimur litlum klefum á föst-
um sinn úr hvorum enda aðal hólfsins,
en tröð eða gangur liggur út úr haugn-
um, eftir miðjum runanum. Traustir
steinveggir eru umhvervis hólfíð og með-
fram ganginum til beggja handa. Og á
þá veggi eru hövgnir 935 rúnastafír,
sumir máðir mjög. eu aðrir ávætlega
glöggir. Blaðið segir ekki hver sé þýðmg
rúuanna, en segir að þær gefí þá hug-
mynd að þar séu heygðir þó æði inargir
menn og á meðal þeirra tveir sínir
Ragn&rs Loðbrókar.
Lífið í vermireitnum.
Sjúkdómsefni í húsum, sem
slæmt loft er í.
Veikindi og ónot eru almenn
um þetta leyti árs.
PAINES CELERY COMPOUND
GEFUR NÝTT LÍF.
Allir sem hafaeinhverja kvilla ættu
að brúka það í þessum mánuði.
Það er nauðsynlegt fyrir taugaveikl-
að og vesalt fólk, sem á bágt með að
sofa, vita að Celery Compound styrk
ir líkamann, bætir meltinguna og gerir
menn hrausta. Með þvi að koma þessu
til leiðar geta sjúklingarnir fengið hress
andi svefn sem hjálpar svo mikið til að
gera menn sællega og feita. Yfir vetr-
artímann hafa fjölda margir húið í
vermireitum. Margar þúsundir húsa
eru svo illa yerkaðar og svo full af illu
lofti, að í þeim er ekki verandi, Loftið
er fult af banvænum sjúkdómsefnum,
sem fólkið dregur ofan í sig og sem
veldur veikindum og þar af leiðandi
kostnaði.
Á þessum mánuði er blóðið óhreint.
Um þetta leyti árs koma fyrir vitbrot á
hörundinu og kláði. Húðsjúkdómarnir
eru algengastir um þetta leyti. í þess-
um mánuði sjáum við tíðast föl andlit
og mögur, döpur og sokkin augu, sem
bera vott um heilsuleysi og veika bygg-
iugu. I þessum m&nuði þarf að ditta
upp ;á heilsuna eftir föngum, hreinsa
hana og styrkja, svo sóttnæmið ^ppræt-
ist.
Allir sem eru illa komnir af veik-
indum og allri meðferð þurfa að fá sér
Paines Celery Compound, Verkanir
þess hafa verið viðurkendar af liinum
beztu læknum í heimi, og þeir sem mest
og bezt mæla með þvf eru þeir sem hafa
læknað sig með því.
Dr. A, W. R. Newton frá Boston,
frægur sáralæknir, segir.
‘Paines Celery Compound er ekki
patent meðal og það má ekki setja það
á sama bekk og hin algengu taugastyrkj
andi meðöl, Bitters og Sarsaparilla. Það
er eins íniklu betra að samsetningu til
eins og að ðllu leyti demant er ólíkur
gleri. Það hreinsar bJóðið, styrkir
taugarnar og liefir einmitt þau efni sem
heilsan þarf. Ég var sjálfur veikur af
blóðeitrun, sein ég félik við uppskurð.
Forskriftir fyrir að setja saman
Paines Celery Compound varð til þess.
að ég fór að reyna það, og gerði það
mér mikið gagn.
Ep læt fólk sem hefir tapað matar-
lystinni brúka það, bæði menn og kon-
ur, fólk sem ekki getur sofið og er tauga
veiklað og magurt. í þesskonar tilfell-
um og við slæmu blóði er það hið bezta
meðal.J
Þegar fólk er búið að missa matar-
lystina og finst lífið vera byrði, þá er
það orðið hættulega veikt. Ég læt fólk
sem þannig stendur á með hafa Paines
Celery Compound og reynst það ætíð
vel. Það er hið bezta meðal til að gera
menn hrausta og halda kröftum við á
vorin og sumrin.
0 0 9
9
©
0 9 0 9 9 0©
O
9
9
^Rclief fo~r
liJLang
^Trozibles

2n €OBlJN!»TION nnd n!l IVNG
DIHEAíÍtS, HPlTTDti OF ULOOO, Q
< ©F AI'PKTITK.
I>EHTCrrV, the l>«‘n<‘fiu ortlili ®
arilclcnrc uion( m.'iniicttt. ^
Bjt the «1d ofThe *'D, 4 I*" KmuDlon. I h»re »ot
rld of a hxcklnx cou^'h whlcli had troubled meror A
orrr © ýear. aud hare L'tiiaod cousldersbly ln
weight. I llked this EintMhion so well I wms gUd ^
whun the tluio caiue around to tak* it. w
T. H. WINGHAM. C.fc.Montreal ^
Wf. aad $1 per Bettle
1 DAVIS & LAWREN.CE CO., Lto., Monibeal •
>99999999999