Heimskringla - 25.03.1897, Blaðsíða 3

HEIMSKRINGLA 25 MARZ L897.
The^-
dreat West
litfe Inswrance Co.
Uppborgaður höfuðstóll $100,000
V&rasjóður 216,531
Aðalskrifstofa í Winnipeg.
FORSETI :
Alexander Macdonald, Esq.
VARAFORSETAR :
J. Herbert Mason, Esq.; Hon. Ilugh J.
Macdonald Esq.; George F. Galt, Esq.
STJÓRN ARNEFND :
J. H. Ashdown, Esq.; Hon. D. H. Mc-
Millan; A. D. Bertrand, Esq.; Jas.Red-
mond, Esq.; George R. Crowe, Esq.;
R. T. Riley, Esq.; E. Crow Baker,Esq.,
Victoria, B. C. ; William Logan, Esq.,
Carberry; Andrew Kelly, Esq.,Brandon;
T. B. Millar, Esq., Portage La Prairie.
J. H. Brock, ráðsmaður.
FVERY FAMILY
SHOL’LÐ KN'OW THAT
Ip a rcry rsmaii .-ble i. : boi2i for IX-
TBHIVAIj at:A Ij wsa, urd
AcrtuiloitB qui^k actiou to r^lievo AiBlross.
PAÍN-KILLER £ .y™,,cu? x 5TI
<'PiH 1 s• ÐSurvXnm, Cij -■< *»<ory, €i‘,uua*s
(Liúoiefu* and ali ííov’Hjí Cotuyiu.'nnu.
PAIN-KILLER s™‘:
PicluieM, Sirk Kcihlnp'ie, in ttio
i.iiCiá or Hulo, ESbeuuuUjsm ai,U Sieui‘al|jiia,
PAIN-EILLER
MAÖE. ItXrJnjrs spnrnr a d pi rmavknt i:k:i>?
i>i nll n.sea of L.jruimc», Cuu, ðvrAÍuu* Scvr.i-o
Sin rns, etc.
PAIN-KILLER s&JSVg
S3<,>r!u!»i«’, Fnri'ier, t'Inn.'.-r, fíuíi.ir, mkI
fu'tnll ri-Kseo wantÍLK » i.u>.iií*;i*e i Iwítys atliuiiG.
ai.il saFr to ítsk iiiierMKiiy or cxtcrnaily witi
eartuini/ of rellef.
í ewiiirt nf imitatipnn. T Un nona t>- t l»i« iivnuine
“PKUKV iÍAVltr. ’ cioi.i :M-o:y Vilien ; 'JÓo. big OotUo.
Verv Ltjje uvtbio, i« c.
Þetta félag var stofnað til þess að
halda þeim peningum í landinu sem
borgaðir eru upp í lífsábyrgð, og til þess
að gefa þeim sem tryggja líf sitt hér
tækifævi til að græða á því . að hér eru
hærri vextir goldnir af peningum en á
flestum öðrum stöðum. Hver setli vildi
genda peninga sína til Englands.Banda-
ríkjanna eða Austurfylkjanna til að á-
Vaxtast, þegar lánfélögin frá þessum
stöðum senda peninga hingað ? Finnið
mnboðsrnenn vora að máli eða komið
við á skrifstofu vorri. Vór þurfum að
fá umboðsmenn allstaðar.
Anronp sendlng a sketeh and desoriptlon may
^uickly oscertain, free, whether an invention ia
probably patentable. Communications strlctlj
oonfldential. Oldest agency for securing patenta
ta America. We have a Washington offlce.
Patenta taken through Munn & Co. recel
speclal notice in the
SGIENTIFIG AMERICAN,
tmratlfully lllustrated, largest circulatlon of
any acientiflc iournal, weekly,termsf3.00 a year;
llJiO six months. Specimen copies and IlAND
JBook on Patents sent free. Addresa
MUNN & CO.y
361 Droadway, New York.
Vin og Vindlar.
BRANDY,
WHISKEY,
P0RTWINE,
SHERRY
og allar aðrar víntegundir, sem seldar
eru í Winnipeg. Allskonar öltegundir
æfinlega á reiðum höndum.
Hvergi í bænum betri vindlar.
Alt með lægsta hugsanlegu verði.
H. L. Chabot,
Gegnt City Hall 513 Main Str
PATENTS
PROMPTLY SECUREO
icnd a stamp for our bnautlful Uook “How to
cot a Patent, ’ “ What nrofltable to Invent, and
“ PrlzesonPatents.” Advicofreo. Feesmoderate.
MARION & MARION, EXPERTS,
Temple Uuildlne. 185 St. Jatnes Street, Montreal.
The only flrm of Graduate Engíneers In the
Domtnlon transacting patent buBlnessexoluslvely.
JUcntion thispopcr.
er öllum öðrum betra. Búið til hjá The Ilysnn & <íibson Co., Winnipeg
KJORKAUP
Reimaðir Barnaskór að eins..............$0,50
’ Reimaðir kvennskór að eins................$o,75
Kvenna “Prunella Buskins”...............$0,50
Sterkir reimaðir drengjaskór............$1,00
Reimaðir karlmannaskór..................$1,25
Kvenna “Psbble grain” hneptir skór......$1,25
Barna-slippers................... 25, 35, 45, 60 c.
Stofuskór fyrir kvenfólk 35c, 50c, 75c, 85c, $1,00
Vér þökkum íslendingum fyrir viðskifti þeirra við oss að undanförnu,
og vonum eftir að þeir haldi áfram að koma til vor framvegis.
E. KNIQHT & CO.
351 iTain Str. Andspænis Portage Ave.
Bréflegar pantanir afgreiddar hvert sem er.
m

5 ELLEFTA ’BOÐORÐ S
• “Þú skalt kaupa mjöl þitt, haframjöl og fóður handa skepnum þínum, af •
: wm:. blackadar, 5
• 131 Higgin Street, Winnipeg, •
2 svo bú fáir ódýrt brauð þitt og graut og fylli kvið skepna (þinna.”. •
• Þegar boðorðin voru skrifuð á steintöfluna forðum, komst þetta boð- •
• orð ekki á töfluna, en að eyða heilli töflu undir það, þótti of kostbært. •
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
Pappírinn sem þetta
er prentað á er
búinn til af
The E. B. EDDY Go.
Limited, Hull, Canada.
Sem búa til allan pappír
fyrir þetta blað.
Kapitola.
EÐA
Upp koma svik um síðir.
3Irs. E. Ð. E. N. Southworth.
15. KAP.
Hin ófyrirleitna Kapitola.
Kapitola fagnaði yfir breytingunni á kjörum sínum, en
með köflum trúði hún varla öðru, en að alt væri draum-
ur, eða einhver leiðsla. Það hjálpaði alt til þessa, hiðþægi-
lega, mikla hús, sem hún nú ríkti í, hin háa staða hans
frænda hennar, sem sagðist vera; allsnægtirnar og eftirlætið
og undanþága frá öllum störfum; fjöldi þjónustum. og pjön-
ustustúlkurnar, — altþetta varsvo gagnólíkt öllu 'sem hún
haíði áður kynzt, að henni fanst með köflum að alt þetta
væri draumur. Henni varð stundum hálf hverit við á morgn
ana að sjá muninn, eftir að hafa dreymt alla nóttina um
strætin í New York, með öllum skrilnum, fátæklingunu-n og
betlurunum. Þegar hún vaknaði upp af þessum draumum
var hún stundum svo rugluð, að hún stardi á alla hluti í
kringum sig og mundi ekki hvar hún var, en hugsaði með
sjálfri sér: "Getur það verið að þetta? se ég sjálf, en ekki
einhver önnur? Eg, heimilislaus fiakkari á strætunum í
NewYork? Ég, stelpuræfillinn í drengjafötum, sem seldi
blöðin i New York ? Ég, vesalingurinn, sem dregin var fyrir
ir lögregludómarann og sem lá við borð að yrði send á stofn-
unina fyrir munaðarlausa unglinga? Getur það verið að
þetta só ég, — ég, Kapitola liin allslausa, nú umhverfð orðin
í hefðarfrú með nalninu Miss Black, ef til vill erhngi að
stórri jörð með risabyggingum, á ríkan herforingja fyrir
frænda, hefi vasana fulla af peningum til hvers sem vera
vill, hesta til að ríði og aðra til þess að þeysa á í skraut-
vagni og ótal þjóna til að hlýða boði mínu? Nei, það getur
ekki verið ! Það er ómögulagt ! Ég er bara bandvitlaus, —
það er ekkert annað ! Þegar ég hugsa um það, þá man ég
líka siðast eftir þyí í mínu fyrsta lífsstríði, að ég var dregin
fyrir lögregludómarann fyrir að gangaí drengjafötum. Eg er
sannfærð um að út úr því öllu misti ég vitið os> að alt sem
mér finst að hafi komið fram við mig síðan eru bara brjálæð-
is órar. Þetta stóra hús, sem ég alít að sé höfðingjasetur úti
í sveit, er náttúrlega vitfirringastofnunin fyrir fátæklingana,
og herforinginn gamli, sem ég kalla frænda, er auðvitaðum-
sjónarmaðurinn og þjónarnir aJlir erubara gæzlumennirnir
í þessn ástandi mínu kannast ég við að eins eitt andlit,
sem ég þekti úður, — Herbert Graysou ! Og vitaskuid er hann
ekki neinn systursonur þessa ‘frænda’. Hann er bara minn
gamli æskuvinur, sem kemur á vitlausraspítalann annan
sprettinn, af því hann kennir í brjósti um mig og vill gera
mér alt til geðs sem hann getur.
En hvað lengi skyldu þeir nú hafa mig liér inni? Ég
vildi þeir sleptu mér aldrei héðan, eða ekki fyrri en þeir
hafr læknað mig algerlega og það vona ég að þeim takist
aldrei. Og geti ég rúðið nokkru s k a 1 þeim aldrei takast
að liekna mig ! Það er alt of skemlilegt að vera vitstola undir
þessum kringumstæðum til þess, að eg vilji fá vitið aftur. Eg
skal lialda áfram að kalla mig Miss Black, kalla húsið höfð-
ingjasetur og yfirlæknirinn frænda minn, alttil enda. Jú,
víst skal ég gera það! Það væri skárra ef ég færi að láta þá
lækna mig þegar það er svo skemtilegt að vera vitlaus. Nei,
svo biá er ég ekki. Mér vseri skömm að liafa a'.izt upp á göt-
unum í New York, ef ég sæi ekki við slíku”.
Á þessa leið hugsaði Kapitola hvað eftir annað á morgn-
ana, er livin vaknaði upp af draumunum sínum, bæði í
spaugi og alvöru. Nám sitt stundaði hún að nafninu á hverj
um degi, en var ærið hvikul. Majórinn iiafði keypt ósköpin
öll af bókum handa henni, landabréfum, ritáböldum, mál
myndalýsing, landafræði, sögu o, s. frv., lét hana svo lesa,
skrifa og reikna og hlýddi henni yfir. Mrs- Condiment aftur
á móti kendi henni að sníða og sauma og alt sem að sauma
störfum lýtnr. Kapitola var ílugskörp og sjónæm og stóð þvi
ekki lengi á að liún lærði það sem henni varsett fyrir. Hún
var svo fljót að lœra, að hún hafði langan tíma til að leika
sér á hverjuin degi og vissi þá eiginlega ekki hvað hún átti
að gera við sig. Fyrst um sinn hafði hún nóg að gera að
skoða húsið hátt og lágt og garðinn mikla umhverfis það, er
allur var settur blómstrum og trjám og hrísbrúskum, en svo
entist ekki sú skemtun um allan aldur.
Kapitola var nú orðin jafningi beztu reiðmanna í na-
grenninu í því að meðhöndla hest og hleypa á sprett, og að
því skapi var hún hugmikil. En svo var henni markaður
bás til útreiða. Hún mátti ekki ríða yfir ána niðri í dalnum
og ekki uppi á hæðahrygginn fyrirofan heimilið, en á milli
árinnar og íjallhryggjarins mátti hún fara að vild sinni. Ef
tíl vill hefði henni aldrei komið til hugar að fara út yfir
þessi takmörk, ef karl Fellibylur liefði ekki lagt blátt bann
þar við.
Einusinni um haustið, þegar liið unaðsrika liaustloft
brosti hvað bliðast við jörðinni, hafði veðurblíðan leitt Felli-
byl gamla til að bregða sér burtu—til stjórnarsetursins í hér-
aðinu, til að lúka einhverjum málum áhræraudi sig og Kapi-
tolu. Kapitola var þess vegna einsömul heima og bar ekkert
til tíðinda fyrripart dagsins, því þá sat hún við að læra. En
eftir miðdagsverð kall ði húnáeinn vinnudrenginn og sagði
honum að söðla hest sinn, sem skírður hafði verið Gyp, og
koma með hann heim aö húsinu.
“En, heillin mín góð, livað ætlarðu að gera við hest ?”
spurði ráðskonan. “Wool fór með húsbónda sínum, svo þaö
er enginn til að fylgja þér”.
“Já, ég fer nú nærri um það”, sagði Kapitola, “en ég
get ómögulega fengið af mér að sitja innilukt í þessum hús-
hjalli allan daginn, þess vegna. Ég verd að taka mér ‘reið-
túr’ eins og vant er”.
“En, elskan mín, það er fífidirfska, — það er hættu
ferð”.
“Og hvernig er því varið?” spurði Kap.”.
“Hamingjan góðal Það er ulls vegna hættulegt. Setjum
svo að eínhver fantur yrði á vegi þínum ! Setjum svo, guð
hjálpi okkur, að hann svarti Donald yrði á vegi þínum
Þessi svarti Donaid er sfigamannaforingi, sem hefir aðal
ból i þessum Qallaklasa. Þeir þrælar æða um alt, ræna póst
vagna, stela og fremja allskonar glæpi og hryðjuverk. Hend
ur þeirra eru rauðar af blóði sakleysmgja og sál þeirra lituð
af enn svartari lilæpum”.
“Svaitari glæpum en morði ?” spmði Kap.
“Já, barn já, það eru til bræðilegri glæpir. Seinast í
fyrraveti.r braiistsvarti Do> ald og þrír félvgar hans inn í
hús, þar S' m latæt ekkja bjó en ömul med dóttur sinni og
—sú sairs er eorale>iri en svo, > c þin eyru megi heyra hana.
Nokkuð er það að liefði liami naðst þ , liefði sá fjandi veiið
brendur ldaiidi. Haun ei rénlaiæ maður hundrað siunum;
er útileguni ðn . g j fi \ölHi■ baia lagi -torfe til hötuðs hon-
um.
"Getm ei yn l > oi'Olað liai' ?’ p 'i'ði Kap
“Nei, lieillu n 1 þaö liei" e ,1111 tekizt enn. Fylgsni
haiis er ölluni óki ’ nui t enn þó ■■ enn geti til að hæli lians
sé í einkverjum hellinum hér a i fjöllauuin".
“Ó, hvað mérþætti gaman að geta fangað þennan svarta
Donald!” sagði Kapitola.
“Þú, barn þú að taka svarta Donald fastan! Ertu
brjáluð, stúlka'!” varð ráðskonunni að orði.
“Ó, mér dettur nú ekki í hug að beita bolmagni, heldur
brögðum !” svaraði Kapitola. “Ó, hvað það væri gaman að
geta höndlað svarta Donald! En þarna er hesturinn kom-
inn ! Yertn sæl!” Og áður en Mrs. Condiment fengi ráð-
rúm til að framsetja nyja mótbáru, var Kapitola komin út,
upp í söðulinn og búin að hleypa á harða sprett niður eftir
brekkunni í áttina til árinnar.
“Guð komi til! Mikið óttalega verður majórinu reiður,
ef hann kemst að þessu”, hugsaðí ráðskonan, er hún gekk til
vitnu sinnar. •
Kaþitola hélt áfram í spretti niður að ánni, hægði þá
ferðina og reið eftir bakkanum um stund. Alt í einu kom
hún að troðningi og vaði á ánni, og án þess að hugsa frekar
út í það, dró hún pilsin sín saman og stýrði hestinum út í
ána. Ain var straumhörð og fossadi ægilega umhverfis hana
og reiðhestinn, en hún var óhrædd og knúdi hestinn áfram
og komst slvsalaust upp á bakkann hins vegar, — á forboðna
landið. Það var þéttur og drungalegur skógur á bakkanum
en upp frá ánni lá þröngur stígur um myrkviðinn. Henni
leizt braut sú vænleg og keyrði hest sinn eftir henni glöð í
brsgðí og fagnandi yfir þessu frelsi sínu. Að eins einusinui
datt henni svarti Dor ald í hug og virtist henni hún ekkert
þurfa að óttast af hans hálfa á þessum stað. “Ef hann rænir
póstvagna, þá er þessi stígur líka langt frá leiðinni hans og
ekkert að óttast,’, hugsaði húu, og slepti svo þessari sögu úr
huga sínum.
Hún hleypti áhyggjulaus eftir stígnum og lét Gyp ým-
ist brokka eða stökkva, og söng svo sjálf, glöð eins og fugl á
greiu. Markmið hafði hún ekkert fyrir augum eða ferðaá-
ætlun. Það eina sem knúði hana áfram var löngunin — sú
hin táldræga löngun—að kanna hið ókunna. “Þegar ég er
komin á hæðina þá arna og sé hvað þar er fyrir handan, þá
sný ég til baka aftur”. Þannig hugsaði hún og lét svo reið-
ekjótann brokka upp og ofan brekkurnar, þangað til hún
var komin margar mílur frá heimilinu, sól farin að lækka á
lofti og hestur hennar að slæpast. Ein brekkan á fætur ann-
ari teygði hana þannig áfram í hugsunarleysi og aldrei sá
hún nema það sama: hæðir og dældir og skóginn.
Loks nam hún staðar á hæð einni all hárri og leit alt í
kringum sig, en sá ekkert nema þessa sömu breiðu og fjalla-
bnjúkana upp af Fellibyljahöll, svo langt, langt í burtu. En
sjálfur var bær majórsins ósýnilegur og svo var dalnrinn og
áin. “Hvað skyldi ég nú vera komin langt”, hugsaði hún.
‘Líklega einar 6.—7 mílur frá ánni. Og nú er Gyp orðinn
slæptur og latur, og svo verð ég æðilengi á leiðinni heim aft-
ur. Ég verð líklega alt að þremur klukkustundum á leið-
inni heim aftur. Skyldi það þó verða skvaldur, þegar ég
kem heim ! Mikið þó árans rifrildi ! Jæja, mér er líklega
betra að eyða ekki tímanum lengur, Kondu nú, Gyp miun
og hertu þig! Nú ætlum við heim aftur”.
Svo sneri hann við, sló í hestinn og hleypti á sprett
heimleiðis. Þegar húu hafði þannig farið á að geta mílu
vegar v«r farið að skyggja og Gyp var orðinn latur. lötraði
og vildi ekki brokka. Alt í einu heyrðist henni að hún
heyra hófaskelli a aftir sér, Hún nam staðar og hlustaði og
var nú viss um að hún hafði heyrt rétt. Nú fyrst flaug
henni í hug að skógurinn væri eyðilegur og að framorðið
væri orðið, að liúu væri ósjálfbjarga og — svo datt henni þá
hug líka, hann svarti Donald. Kom henni þá og i hug að
sá væri snjallastur, sem hefði sig undan, og herti nú á Gyp
svo að liann tók til að stökkva um stund. En hann var orð-
inn lúinn og entist ekki lengi til að hlaupa, en lötruði liægt
og punglamalega og var helzt útlit fyrir að hann ætlaði að
gefast upp algerlega. Hófadynkirnir urðu æ skýrari og sá
Kapitola á því, að hinn ósýnilegi ferðamaður uálgaðist hana
óðum. Hún herti á Gyp sem mest hún mátti, en alt til
einskis. Hann brokkaði fáein skref, en sletti sér jafnliarðan
niðtir á seinagang. Sá sem á eftir kom var nú nærri búinn
aö uá henni.
“Ó, Gyp”, sagði Kapitola við gæðing sinn. “Er það
mögulegt að þú, í staðinn fyrír að láta mig höndla hann
svarta Donald, ætlir að lofa svarta Donald að vrípa mig!”
Hinn ókunni maður var í þessu kominn fram með hlið lienn
ar og tók þegar í taumana hjá henni og sagði um leið hlægj-
andi. “Hvað fiýr þú, mín fagra?”
MURRAY
&
LANMAN’S
FLORIDA WATER
THE
SWEETEST
MOST FRAQRANT
MOST REFRESHINQ
AND ENDURING OF ALL
PERFUMES FOR THE
HANDKERCHIEF,
TOILET OR
VBATH.
ILL DRUOBISTS, PERFUMERS JHD
GENERAL DEJLERS.
E.F.H
Great Nort-West
Saddlery House.
Gnægð af allskonar reiðfari, hnökk
um, kofortum, töskum og öllu því sem
lýtur að akfærum. Vér höfum einnig
á boðstólum hinn nafnkunna
“Chief & Clael”
hjólhest (Bicycle).
Ef þér viljið fá frekari upplýsingar,
þá sendið eftir fallegum og vönduðum
verðlista. Vér sendum hann ókeypis.
E. F. HUTCHINGS.
51» Mi m Str, Winnipejj
N
orthern Pacific
RAILWAY
TIME CARD.—Taklng effect Monday
August24. 1896
MAIN LINE.
North B’und
South Bound
►ÍÍ?
^ Q STATIONS. CC
to . Ph tH 03 ^ PS 6 £ >1 V*
8.30al 2 55p .. Winnipeg.. l.OOa 64flp
8.15a S.44p *Portage J unc l.lla ri.00p 7.2fp
7.50a 2.28p * St.Norbert.. 1.2hp
7.30a 2.14p *. Cartier.... 1.37p 7.*p
6.59a 1.55p *.St. Agathe.. 1.55p 8.05p
6.45a 1.46p *Union Point. 2.03p 8 I7p
6.23a 1.35p *Silver Plains 2.14p 8 34p
5.53a 1.20p .. .Morris.... 2.30p 9 OOp
5.28a 1.06p .. .St. Jean... 2.44p 9.92p
4.52a 12.46p . .Letellier ... 3.04p 9.3l5p
3.30a 12.20p .. Emerson .. 3.25p ll.t*p
2.30a 12.l0p . .Pembina. .. 3.40p 11.4Öp
8.3íp 8.45a Grand Forks.. 7.05p 7.55*
11.40a 5 05a .Wpg. Junc.. lO.lðp ö.OOp
7,30a Duluth 8.00a
8.30a Mlnneapolis 6 40a
8.00a .. ,8t. Paul... 7.10
I0.30a ... Chicago .. 9.35a
' 16. KAP.
Kapitola í vanda.
Kapitola var að náttúrufari hugdjörf og hraust og I
gaman af æfintýrum, og liún hafði líka vanizt bvo misj
um dagana, að það yar engin hætta á, að hún æðraðist
skör fram, eða slepti taumhaldinu á sjálfri sér. Hún 1
,-erið hálf-kviðai di en sá kvíði hvarf um leið og komumað
urinu tók um beizlistauma hennar. Hún hafði þá á augna-
blikinu séð hvemig bezt var að bera sig að og þá stefnu tók
hún þegar. Þega*- hann þess vegna franAetti spurninguna
svo hæðnum róm: “Hvert flýr pú, mínfagra?” þá svaraði
hún hiklaust:
“Ég er á leiðinni lieim. Ég er hálfhrædd að fara einsöm-
ul um skóginn og þykir þess vegna meira en vænt um að
hafti feugiðsvona óvæntan samferðamann”.
“Hrædd. Við hvaðertu hrædd, mín fagra?”
“Ó, ég er lirædd við drauga, við galdranormr, við villidýr
við strokumenn og við—svarta Donald !”
“Svo þú ert þa ekki hrædd við mig?”
“Herra trúr !” sagði Kapitola. “Hrædd við^ng, þó það !
sagði Kapitola. “Hvers vegna skyldi ég hræðast heiðarleg-
an herramanu, eins og þú sýnistvera?” 3
“Svo þú ert á lieimleið. Hvar áttu heima mín fall-
ega”?
“Hins vegar við ána; en kallaðu mig ekki hina fall-
egu”.
“Hvað á ég þá að kalla þig, góða mín?”
“Þú rnátt kalla mig Miss Black, eða ef þú ert mér vin-
veittur, þá Kapitolu”.
“Kapitola!” lialði maðurinn upp og var það auðheyrt á
því hvernig liann breytti um róm, að hann var hissa.
“Já, ég heiti Kapitola”, sagði húnþááný. “Hvað er á
móti því nafni ? Það er fallegt nafn, þykir þér það ekki ? En
ef þér þykir það of langt og ef þú ert mér verulega vinveitt-
ur, þá máttu kalla mig ‘Kap’.
“Jæja þá, mínfallega Kap ! Hvar áttu heima fyrir
handan ána?” spurði hinn ókunni, sem nú hafði náð sér
aftur.
“Ég á beima í gamalli holu, sem þeir kalla Fellibylja-
höll lijá gömlum hermannsskrögg, sem þeir kalla ‘gamla
tellibyl”. Um leið og hún sagði þetta leit hún útundansér
til þessa hræðilega samferðamanns. Það var í fyrsta skiftið
<em húu stalzt til að líta á hann og hún þóttist þegar sann-
t'ærð 11 m að hver sem hann var, þá væri það ekki hann
xvarti Donuld. Aðhannvar illmenni leyndi sér ekai, en
ildi koma fyrir eins og höfðingi og var á að geta fertugur
aðaldri. Hann var vel klæddur, í fallegum reiðfötum, með
vand'iðan tiokahatt á höfði, er hann lét síga niður að augum.
Haun vur með kolsvart hár og skegg og svo loðbrýndur, að
brúnaháriu náðu saman yfir nefinu. Hann hafði augun lukt
til lialfs undir augnahárunum og leit ekki beint á mann, held
nr skotrað’ aui’unum útundan sér, Andlitið alt var kulda-
og hörkiilegt og undirhygija og fals lýsti sér í hverjúm
drætti. Af svipnum að dæma var hann refur í aðra ætt, en
tigrisdýr i liina, Kapitola mátti ekki vænta eftir minstu
MÖRRIS-BRANDON BRANCH
East Bounp
No.254 1 . Wed. ] Friday ö g STATIONS.
Ft. Mon and hH H 53
W. Bound.
co •
10 •
s«a

8.30a
8 30p
7.35p
6.34p
6.04p
5.27p
4.53p
4.02p
3.28p
2.45p
2.08p
1.35p
1.08P
I2.32p
11.56a
11.02a
l0.20a
9.45a
9.22a
8.54a
8.29a
7.45a
7.00a
W. Bound
Mixed
No. 303 STATIONS.
Every Day
Except
Sunday.
2.OO1V
1.05p
12.43p
12.18p
12.08p
ll.ðla
11.37a
11.17a
11.04a
10.47a
10.32a
10.18a
L0.02a
9.52a
9.38a
9.17a
8.59a
8.43a
8.36a
8.28a
8 14a
7.57a
7.40al
Winnipeg ..|
.. Morris....
' Lowe Farm
Myrtle...
Number 127
... Roland.
* Rosebank..
. Miami....
* Deerwood..
* Altamont..
. .Somerset...
*Swan Lake..
* Ind. Springs
♦Mariapolis ..
* Greenway..
... Baldur....
. .Belmont....
*.. Hilton....
*.. Ashdown..
Wawanesa..
* Elliotts
Ronnthwaite
*Martinville.,
.. Brandon...
stop at Baldur
l.OOa
2.35p
2.53p
3.25p
3.45p
3.53p
4.06p
4.28p
4.40p
4.58p
5.12p
5.26p
5.87p
5.52p
6.20p
6.42p
7.00p
7.11p
7.23p
7.32p
7.45p
8.02p
8.20p
for
6.45p
7.00a
7 50a
8.45a
9.10a
9.47*
10.17*
11.15*
11.47*
12.28p
l.Ohp
1.3Wp
2.07p
2.48p
3.2ep
4 18p
G.oá
5.3jp
6.08p
6.19p
6.58p
7.48p
8.30p
meals
POR TAGELA PRAIRE BRANCH.
East Bound
Mixed
No. 301
Every Day
Except
Sunday.
4.45 p.m.
4.58 p.m.
5.14 p.m.
5.19 p.m.
5.42 p.m.
6.0öp.m.
6.13p.m.
6.25 p.m.
6.47 p.m
7.00 p.m.
7.30 p.m.
.. Winnipeg..
*Port Junction
*St. Charles..
* Headingly..
* White Plains
*Gr Pit Spur
*LaSalle Tank
*.. Eustace...
*.. Oakville..
*.. .Curtis. ..
Port.la Pralrle
* Flag S’atlons.
12.35p.m.
12.17a.ro.
li.50a.rn.
11.42a.m.
11.17a.m.
10.&1 a.m.
10.43 a.t%
10 29a.m,
lOOOp.m.
ð.5(i a.ni.
9.30 a-nu
Stations marked—*•—have no agent,
Fre’ght mnst be prepaid’
Numbers 103 and 104 havethronfpk
Pullman Vestibuled DrawingRoom Sleas
ing Cars between Winnipeg, St. Paul adB
MÍnneapolls. Also Palace Dining Car«,
Close conection at Chicago with eastera
llnes. Connectlon at Winnlpeg JunctJof
wlth tralos to and from the Pacific ooaSk
Forrates and full information coo.
cerning connection wlth other llnes, etc..
apply t.o anv agent of th< company. or
CH »S 8. FKE H.SWINFOKP
G. P *. T. A.ST. Paul Gen.A t Wpg