Heimskringla - 04.11.1897, Blaðsíða 4

á
nmsmujix m. ð&ván* firr.

Wínnipeg.
80. f. m. gaf séra Hafsteinn Péturs
son saman i hjónaband hér 1 bænum
Mr. Jónas Jónasson og Miss Guðrúnu
Peterson.
Samkomunefnd Unitarasafnaðarins
er beðin að vera til staðins í Unitara-
kyrkjunni eftir messu næstkomandi
sunnudagskvöld. Nanðsynlegt að allir
Jíomi. —Forecttnn.
Mr. R. Bonnar, lögmaður, hefir
verið útnefndur til að sækja sem bæjar-
stjórnarfulltrúi fyrir Ward 4. Hánn
hefir tekið útnefningu og ætlar að
sækja. Mr. Bonnar er skarpleiksmað-
ur og ætti að fá góðan byr.
Miss ólafía Jóhannsdóttir, forseti
W. C. T. U. á íslandi, sem kom frá Is-
landi í sumar, og hefir veriðá W. C. T.
U. fundi í Toronto, er væntanleg hingað
til bæjarins bráðlega.
Hornleikarafél. islenzka (Jubilee
Band) hefir ákveðið að hafa “Concert”
innan skamms. í>ar eiga að komafram
sumir hinna beztu innlendra söngmanna
hér í bænum. Auglýsing um þetta
næst.
Mrs. Tylor ,ekkja foringja eins 1
brezk-indverska herliðinu á Indlandi,
sem er stödd hér í bænum, ætlar að
halda fyrirlestur á Manitoba Hotel á
laugardagskveldið kemur kl. 8. Hún
talar vel, að sögn, og efnið er eftirtekta
vert, — eitthvað um Indland.
Viðskíftanefndín (tíoavd of Trade)
hélt fund hér í bænum hinn ‘29. f. m. til
að ræða um ræktun á sykurrófum hér i
fylkinu, sem haldið er að geti orðið
mjög arðberandi atvinnugrein. Engin
sérleg ákvörðun var tekin á fundinum
nema sú, að loitasér frekari upplýsinga
um sykurrófuræktun hjá þeim sem hafa
gert tilraun í því efni,
Séra Magnús J. Skaptason fer til
Dakota á föstudaginn í næstu viku, og
messar og heldur fyrirlestra á eftir/ylgj-
andi stöðum eins og hér segir :
Hallson, messa Nov. 14., kl. 3 e.m
Mountain, mess “ 21., “ 3 “
Hallson, fyrirlestur “ 18., “ 7 “
Eyford, fyrirlestur “ 20., “ 7 “
Aðgangur að fyrirlestrunum 25 cts.
12. f. m. andaðist að heimili sínu í
Selkirk ekkjan Margrét Þorsteinsdóttir,
72 ára að aldri. Hún var frá Ljósalandi
í Vopnafirði, og fluttist vestur um haf
fyrir 10 árum og hefir lengst af síðan
verið í West Selkirk. Tveir synir henn
eru 4 lífi: Þorgrímur og Lárus. Mar-
grét var greind kona og vel látin af
öllum er hana þektu.
Rev. Mr.Southworth, Unitaraprest-
ur frá Duluth, Minn.,'verður hér annað-
vort ásunnudaginn kemureða miðviku-
daginn í næstu viku, og þætti honum
vænt um að sjá sem flesta í kyrkju
Unitara að kvöldi þess dags er
hann kemdr. Séra M. J. Skaptason
heldur fyrirlestur á miðvikudagskvöldið
kemur í Unitarakyrkjunni hyort sem
Rev. Southworth verður kominn eða
ekki. Aliir velkomnir.
Hinn nafnfrægi prédikari, Mr. D.
L. Moody, kemui til bæjarins í dag (4.
Nóv.) og verður hér eina viku og pré-
dikar tvisvar á dag, nema á laugardag-
inn þá verður engin samkoma. Frægur
söngmaður, Mr. John Burke, stýrir
söngnum. Samkomurnar verða hafðar
í skautahringnum á horninu á Pacific
Ave. og Princess Str. (Avglýemg.)
Til Hrafnahreiðursskarðs (Crows
Nest Pass) fóru 2. þ. m. með C. P, R.
lestinni þessir íslendingar: Guðjón
Guðvaldason, Þórður Arnason, Gunn-
laugur Arnason og Ólafur Ó. Jóhanns-
son; allir frá Akra í N. Dak. Það má
heita lofsvert af þeim að verða fyrst.r
af Isl. sunnan fyrir línuna, til þess að
leita sér frægðar og frama í vestrinu.
Meðal annara nauðsynja, sem þeir tóku
með sér var það sem út er komið af 12.
árg, Heimskringlu, og vonin i því sem
eftir er af árganginum.
Á miðvikudagskveldið (var, var á
ný haldin fundur til að ræða um inn-
göngu Tjaldbúðarsafnaðar í Kyrkjufé-
lagið islenzka. Fundurinn var heldur
fámennur, og ekki mjög ákveðinn í því
hvernig málinu skyldi ráða itil lykta.
Flestir þeirra sem töluðu virtust vera
þvi heldur hlyntir að sameiningin kæm-
ist á, en þó voru og ákveðnar raddir á
móti þvi. Málið var lagt yfir til næsta
fundar, og fulltrúum safnaðarins falið á
hendur að boða til hans þegar þeim lit-
ist heppilegast.
Mr. T. Shaw Safe, fregnriti blaðs-
Daily Telegraph, í London á Englandi,
sem sagt er að muni hafa mesta út-
breiðslu allra biaða i heiminum, kom
hingað til bæjarins á föstudaginn var
og er á leið vestur til Klondyke. Ætlar
hana að vera þar vestra þangað til i
Maímánuði og afla sér upplýsingar á
landinu og lífinu þar, og býst hann við
að geta sagt margt skemtilegt úr þeirri
ferð. Mr, Safe er ungur maður hvat-
legur, og hefir ferðazt víða um heiminn.
Hann hefir verið á Rússlandi, Egypta-
landi, Kina og Mexico á ýmsum tímum,
og bregður því ekki við þó hann kunni
að mæta hrakningum á þessari ferð.
Þann 28. f. m., kl. 6 e.m., and-
aðist að heimiii sínu í Pembina,
N.-Dak.
Bjarni Árnason,
ættaður frá Torfastöðum í Svart,-
árdal í Húnavatnssýslu. Jarðar
förin fór fram þann 1. þ. m. að
viðstöddu margmenni. — Bjarna
ðál. verður getið nánari næsta bl.
Að kveldi hins 1. þ. m. hélt við-
skiftanefnd bæjarins (Board of Trade)
fund til að ræða um vatnsleiðslumálið.
Eftirfylgjandi greinar sýna aðalatriðin
sem um var rætt:
1. Að bærinn láti grafa brunna og
leggja vatnsleiðslupipur 41J mílur á
lengd, sem séu nógu stórar til að full-
nægja þðrfum bæjarins, samkvæmt á-
ætlun Mr, Herings verkfræðings.
2. Að bærinn láti sjálfur vinna þetta
verk og útnefni nefnd manna til að
hafa umsjón.á þvf á eftir, og að kosn-
ing þeirrar nefndar sé staðfest af dóm-
urum úr yfirdómi fylkisins.
3. Að þessari nafnd sé falið á hendur
að ákveða hvort bærinn eigi að kaupa
nokkuð af gömlu vatnsleiðsluáhöldun-
um sem eru til, og hvort bærinn eigi að
fá daglaunamenn til að vinna við að
byggja þessa nýju vatnsleiðslu, 'eða.Iáta
það í hendurnar á ‘contractors’.
Um fyrsta atriðið voru flestir ein-
hugir, en um hin tvö varð nokkur mein-
inga munur. Kostnaðurinn viðað gera
þessa nýju vatnsleiðslu er áfitinn að
verði um $700,000, og 18000 er álitið að
þurfi tilað gera ‘harðvatnið’ að lin-
vatni árlega. Um það, eftir hvaða
mælikvarða skyldi borga fyrir það vatn
sem menn fá, komst fundurinn ekki að
neinni niðurstöðu. Til hiiðsjónar
má geta þess, að í Montreal eru brúkuð
167 gall. á dag fyrir hvern mann og í
Ottawa 160 gal.
Sveinn Sveinsson,
538 Ross Ave.
býst við að halda ’borðingshús’ i jvetur.
Hann hefir skemtilegt, rúmgott og hlýtt
hús og selur með sanngjörnu verði. Þeir
sem þurfa að kaupa sér fæði í vetur,
ættu að snúa sér til hans-
LATIÐ RAKA YKKUR
r OG HÁRSKERA HJÁ
S. J. Scheving, 200 Rupert Str.
Alt pert eftir nýjustu nót-
um og fyrir lægsta verð.
S. G. Geroux,
Eigandi.
Ben. Zimmerman,
731 st.
Andspænis Manor Houae.
Selur loðkót, taukót, úr, gull og silfur-
gripi og flest alt það er þér þarfnist við.
Alt ‘'spcond hand” vörur og því seldar
mjög ódýrt.
Islendingar !
Þegar þið komið til Pembina, þá
munið eftir því að þið fáið þrjár góðar
máltíðir á dag og gott og hreint rúm til
að sofa i, alt fyrir $1.00, á
Headquarters Hote/,
H. A. Mnml, eigandi.
Pembina, N. Dak.
að er skylda allra, hvort æm þeir eru
að kaupa fyrir sitt eigið brúk eða
annara, að kaupa eem bezta vöru
fyrir sem minnsta peninga, en ekki að
kaupa þær vörur sem kosta minnst.
hvað ónýtar sem þær eru. Þetta hefir
tólf ára reynsla vor kent oss, og það er
fyrir þessa reynslu að vér höfum keyft
vandaðri og betri vörur þetta haust en
nokkru sinni áðnr. Vér skulum eink-
anlega tilnefna unglinga og karlmanna-
fatnað, yfirhafnir, vetlinga og allskonar
nærfatnað. Vér þorum að ábyrgjast að
þér fáið betri vörur hjá oss en þér fáið
hjá nokkrum öðrum fyrir jafnlitla pen-
inga. Vér erum þegar búnir að fá inn
mikið af allra nýjnstn kjóladúkum og
“trimmings” beint frá verkstæðunum,
og sumt er enn á leiðinni þaðan. Allar
þessar vörur eru mjög vandaðar og vér
seljum fslendjngum þær afar-ódýrt.
Allar gamlar vörur seljum vér með
miklum afslætti, svo ef þér kærið yður
ekki um “móðinn” þá getið þið fengið
kjóladúka með mjög miklum afslætti.
Nokkrar tegnndir af skóm höfum vér í
búðinni er vér þurfum að losast við, —
Þeir fara fyrir lítið. Einnig seljum vér
handtðskur og kistur ódýrri en nokkur
“lifandi sál” í borginni.
Komið og sjáið hvað fyrir sig, því
sjón er sögu ríkari.
Q. Johnson,
á suð-vestur horni Ross og
Isabel stræta, Winnipeg.
Munið eftir Því
að beza og ódýrasta gistihús (eftir
gæðum), sem til er í Pembina Co. er
Jennings House,
Cnvalier, N. l>al*.
PAT. JENNINGS, eigandi.
Undirskrifaður smíðar úr
Gulli og Silfri
og tekur að sér alls konar aðgerðir ó-
dýrára en nokkur annar i borginni.
Jón E. Holm,
562 Ross Ave., Winnipeg.
THE GREAT
NORTH-WEST
SADDLERY HOUSE
er staðurinn þar sem hægt er að
kaupa alt sem lýtur að aktýgjum
og hnökkum, einnig leður og
allan útbúnað sem brúkaður er
við hesta, og svo kistur, töskur
og svipur og stígvélaleður af
öllum tegundum.
Sendið eftir verðlistanum okk-
ar. Það kostar ekkert.
Corner Main og
Market Street.
WINNIPEG, MAN.
^tmmimttmwmwmmmmmmwmmmimmwtitj£
Körnld f
Nú þegar ef þið viljið ná í 3
hin fágætustu kjörkaup á 3
F Vetlingum, Hönskum, Moccasins, &c. &c. ^

Góðir skinnvetlingar f t Ágætir, hiýir, fóf
. é i vetlingar fyrir a
y að ems — — — 20cts. ^ ^ og margt fleira
$ Ágætir, hlýir, fóðraðir skinn
að eins 50c,
■a því líkt.
§5 JEZ. KLI^TIGm’T c_
•jz Andspænis Port. Ave. 351 Main Street.
Selur demanta, gullstáss, úr,
klukkur og allskonar varning
úr gulli og silfri. Viðgerðir
allar afgreiddar fljótt og vel.
- - - Búðir í - - -
Cavalier Pemhina.
Al$konar
barna- #
# myndir
agœtlega
teknar.
Myndir
af ollum
tegundum
mjog vel
teknar.
Mitchell’s Ijósmyndastofa er hin stærsta og.bezta í Canoda.
að gera alla sem ég tek myndir af ánægða.
Ég ábyrgist
J.F.JVllTCHELL,
2ii Rupert Str. - - Fyrstu dyr vestur af Main St.
Svo þúsuudum dollara skiftir er nú komið af grávöru í
THE BLUESTORE j Blá Stjarna,
■ ■■!■ i | j | flain Street.
Búðin sem ætíð selur með lægra verði en nokkrir aðrir,
Við höfura rétt nýlega meðtekið 50 kassa af fallegustu grávöru, jafnt fyrir
konur sem karla. Rétt til þess að gefa ykkur hugrnynd um hið óvanalega lága
verð 4 þessum igætis vörum, þá lesið og athugið eftirfylgjandi lista.
Kvenmanna Coon Jackets - - - - $18 og yfir
“ Black Northern Seal Jackets 20
“ “ Greenland “ “ 25
“ Loð-kragar
úr Black Persian Lamb,
“ American Sable,
“ Gray Opossum,
“ Natural Lynx
af öllum tegundum,
úr Gray Persian Lamb,
“ Blue Opossum,
“ American Opössum.
Beztu tegundir af Mnffs,
allir litir, fyrir hálfvirði.
Karlmanna Brown Rnssian Goatskin Coats $13,50
“ Austrian Bear Coats - - - - 13,50
“ Bulgarian Lamb Coats $20,00 og yfir
Inndælar Karlmannahúfur með afarlcgu verði.
Einnig sleðaíeldir óviðjafnanlegir.
H inir gömlu skiftavinir vorir, og svofólk yfir höfuð, ættu nú að nota tæki-
færið til þess að velja úr þeim stærstu og vönduðustu vöruhyrgðum, og það
fyrir iægra verð en séðst hefir áður hér í Winnipeg. - -- -- -- --
Merki: Blá stjarna. 434 Main Street.
A. ChevpieF.
— 26 —
manninn, enda sá hann hann ekki fyrri en þeir
voru að fara frá veitingahúsinu um morguninn.
Indíáninn hét Manuel; hafði kaþólskur um-
ferðarprestur skírt hann þegar hann var barn.
Að nafninu til eru Perúbúar kaþólskir, en eru
þó ákaflega fákunnandi i trúarbrögðum sem
öðru. Hann var fnll 6 fet á hæð — eins hár og
Roland Keeth—, þykkur undir hönd og hand-
leggir hans voru gildir sem á skilmingamanni.
Klæða hafði hann smokk viðan úr verkuðu
skinni. ilskó Já fótum og lítið annað. Var hægri
öxlin ber. en smokkurinn girtur að mitti og náði
ofanunðir hné. Stóran hníf hafði hann á belti
sér og gekk við spjót eitt mikið. Hárið var mik-
ið og féll á herðar niður og var hann berhöfðað-
ur, en ilskórnir voru bundnir með ólum og voru
þær vafðar um ökla hans og leggi, svo að hann
skæri sig ekki á steinanybbunum.
Hann sagðist vera vel kunnugur um fjöllin,
hundrað milur norður af Hualpa, og lofaði að
fylgja þeim á stað þann, þar Bem furutrén þrjú
hengju yfir gjána. Fyrir litla aukaborgun lof-
aði hann að bera einn þeirra alla leiðina í stóli
eða vöggu, sem fjallabúar þar oft hafa á ðxlum
sér. En enginn þeirra fjðgra hirti um að ferð-
ast þannig.
“Eg hefi riðið á hryggnum á einnm þeirra”,
sagði Fitch, “en mér nægði ferðin sú. Eg var
veikari eftir en þegar ég kom frá Lundúnum fju-
ir 10 árum síðan. Mðnnnm h’ður ekki vel þegar
þeir hanga yfir tvð þúsund feta háum hamra-
flugum og hið eina sem heldur þeim fðstum er
enjaisól um hCfuð XndUtna •ishverti”.
-31'-
þeir fóru að spyrja Manuel. þá sagði hann þeim
að þeir mundu koma þangað næsta dag um há-
degi. Þeir voru samt hálfhJæddir við að hann
mundi svíkja þá, og réðo þvi af að einn þeirra
skyldi vaka ajla nóttina, og var það gert.
Þegar þeir voru komnir frá náttstað sínum
morguninn eftir fóru þeir brátt að halda ofan í
dal einn djúpann. Voru hlíðarnar vaxnar þykk-
um skógi, og fylgdi Manuel þeim um hinn braut-
arlausa skóg beint sem fugl flýgi. En rétt fyrir
hádegið komu þeir á klett einh háau, er gnafti
yfir straumharðri elfu, á annað hundrað faðma 4
breidd. Þegar þeir komu út úr skóginum hróp-
aði Jose Rodrigues upp með ánægju :
“Hérna er það, það er ekki hægt að villast
á þvi!”
“Þekkir þú staðinn ?” spurði Keeth, er gekk
við hlið honum.
“Já, herra minn. Við erum skamt frá furu-
trjánum og hinni dásamlegu brú, er ég hefi
sagt yður frá”.
Manuel hélt nú upp með ánni, er rann þrjú
eða fjögur hundruð fet fyrir neðan þá. Gilið
þrengdist fljótlega, og er þeir voru komnir
fyrir nöf eina hvsssa, komu þeir að stað nokkr
um þar sem það var aðeins nokkurra faðma
breitt. Skamt þar frá hölluðnst fnrntré þrjú á
bakkanum hinumegin ft«m yfir rilið. og rétt
þar hjá lá trjábolur einn yflr stjána, eitthvað
þriggjafeta þykkur í gildari •ndann.
“Sér er nú hvað”, hiópapi Keeth; "hvcrnig
hafa mennirnir getað fai ið að leggja tré þetta
eins cg það Hggur t”
— 30 —
“Það er óheppilegt; en hvað skal gera?”
spurði hann og yfti öxlum.
Er þeir höfðu peytt hinnar óbreyttu máltíð-
ar, héldu þeir af stað eftir stígum óglöggum
mjög, er Manuel þræddi, þó að varla væri hægt
að sjá þé. Ef að fyrsta dagleiðin var örðug, þá
var þessi hálfu verri. Komust þeir tæplega 10
milur, frá uppgöngu sólar til sólarlags. Hið
tignarlega útsýni í hinum perúvíönsku Andesfjlöl
um er fulteins fagurt og tilkomumikið eins og í
Himalayafjöllunum. Eu hversu fagurt og til-
komumikið sem það var, þá gat þó Fitch ekki
fyrir það gleymt þreytu og erfiði ferðar þessarar.
Slðan þetta bar við um morguninn, höfðu
hinir hvítu menn augun á fylgdarmanninum.
Þeir héldu aðhann mundi gera þeim bragð eitt-
hvert og þótti illt að hugsa til þess, ef að hann
skildi þá eina eftir í óbygðum þessum, en þeir
myndu óglögt eftir leið þeirri, sem þeir heíðu
kornið.
“En hvernig í ólukknnum eigum við að rata
aftur ?” spurði Ford, er þeir fóru að tala um
það.
“Við verðom að eiga það á hætut, ef að við
ætlum að finna helli Incaanna, býat ég við”,
svaraði Keeth. “En hvaðhaldið þér. herra Rod-
rignes. Ætturn við ekki að vera komnir að furu
trjánum þremur, sem þér töluðuð um ?”
"Við vetum uú ekki verið langt frá þeim, ef
að fylgdamiaðurinn er ekki að pretta okkur”,
sva>að( Spánveijinn. “En ég befiennekki séð
fyrsta leiðavmerkið".
Þanu dag sáu þeir «kki furutrén; en jægar
— 27 —
Þeir fóru svo frá Ilualpa snemma morguns
og hcldu stiginn til norðurs. Var hann nokkurn
veginn troðinn fyrstu mílurnHr. Hver þeirra
félaga bar á baki sér bagga eigi lítinn, en Keeth
hafði að auki kaðalspotta eigi alllítinn. Þeir 4
Noiðurálfurnennirnir voru vel vopnaöir og þótt-
ust þeir Fitch og Ford geta mætt hverjum Indí-
ánaflokki, sem kynni að ráðast á þá. Ford fyr-
ir það hvað hann var óroyndur, og Fitch fyrir
fyrirlitningu þá sem hann hafði á fjallabúunum.
Jose Rodrigues fullvissaði þá um, að flokkur sá
sem hefði haldið bonum föstum svo lengi, jækti
ekkert til skotvopna. Þeir berðust með bogum
og örvum, spjótum og kylfum stórum.
“Við getum þá gengið fram með þessum
vopnum og hrakið þáalla útúr fjöllunum”, sagði
Fitch.
En Spánverjinn hristi höfuðið. Sagðist hann
vita um I vigi i fjöllunnm, þar sem maöur með
bogacinum og örvum gæti stöðvað heilan hor-
flokk.
Aður en þeir settust að til miðdegisverðar,
fylgdi leiösögumaður þeirra þeim á hliðarstíg
erfiðan mjög; hann hiingaðist upp á milli klett-
anna; lá hann stnndum um sléttan flöt,, en sner-
ist svo utan nni hól einhvern, snækrýndann, er
pnæföi npp milli skýjsrna.. Loftið var kalt, í
hreðum þewtum. cg uniir Vreldið þót-tust þeir
heppnir né skógartopptim eirhverjum og
kinda bál til *ð ortia sér við. og hvilast
Þetta var erfiðesta ganean trm Ford hafði
nokkru sinni reynt; en ftó rar pranparit n verst
leikinn, þvt ltn»n vor ou **o hann