Heimskringla - 25.11.1897, Side 2

Heimskringla - 25.11.1897, Side 2
2 HEIMSKRINGLA, 25. NÓVEMBER 1887. Heiniskringla. Pablished by Waltm. Swhiikoii & Yerð blaðsins í Canada og Bandar. $1.50 um árið (fyrirfrain borgað). Sent til íslands (fyrirfram borgað af kanpend ”m blaðsins hér) $1.00. Peningar seudist í P. O. Money Order Ragistered Letter eða Express Money Order. Bankaávísanir á aðra banka en Winnipeg að eins teknar með afFöllum hinna enskumælandi þjóða, þjóð-1 því sem þau kynnu að hafa gert, ef anna sem svoað segja í öllum grein- öðruvísi hefði staðið á fyrir þeim. utn gnæfa eins og risi yfir allar aðr-1 það 8em óhætt mun vera að ar þjóðir heimsins, bæði í verklegum Einar Ói-afssoh, Ed'tor. B. F. Waltf.rs, Business Manager. Office : Corne' Princess & James. P O BOX 305 Fyrirlestur Miss Ólafía Jóhannsdóttir hélt fyrirlestur sinn um Vestur-íslendinga á North-West Ilall, á laugardags- kveldið var, eins og auglýst hafði verið, og var hann allvel sóttur, eins og við var að btiast. h'iestir munu hafa verið ánægðir með hann, og sumir enda, eftir því sem vér höfum heyrt, mjög vel ánægðir. Hann var langur, röggsamlega fluttur, og yflr- gripsmikill,—ef til vill heldur yflr- gripsmikill samt til að flvtjast blaða- laust. Það sem fyrirlesturinn gekk aðallega út á var það, að íslendingar ættu að hafa bætandi áhrif á sálarlíf Ameríkumanna, sem fvrirlesaranum fanst þuría lækningar við; og vóru í sambandi við það dregin fram svo mörg, svo stór, og svo vandasöm á- deiluatriði að það þarf risavaxna sál til að fara óhöllum kjöl yflr allar þær torfærur. Það vóru í íyrirlestr- inum margar fallegar og eldheitar hugsjónic, sein hver út. af fyrir sig var íhugunarverð, og ineira en nóg efni í heilan fyrirlestur, en samband þeirrn við aðal málið var ekki ætíð eins skýrt og það hefði mátt vera. Málið var lipurt, og dyrfska fyrirles- arans, áhugi og kjarkur, frammi fyr- ir fjölda mans, bar vott um meira andlegt þrek heldur en venja hefur verið til meðal íslenzkra kvenna, og þetta út af fyrir sig er mikils virði, því kjarklevsí er einatt meiri þrep- skjöldur á leið þess, sem vill korna einhverju til leiðar í heiminuin, held ur en nokkuð annað, og allir hæfi- leikar verða lémagna ef þrekið vantar. Um skoðanir fyrirlesarans á ýmsum þeim atriðum sem drepið var á mætti margt segja, því fjölda mörg þeirra vóru að eins ádeiluinál, scm •ekki hafa ennþá neinar ótvíræðar sannanir si'r til stuðnings í einu til- liti frekar en öðru, en að gera það svo að maður s<; viss um að gera fyrirlesaranura hvergi órétt til, er vandasamt verk, þegar ekki er hægt að hafa fyrirlesturinn fyrir sér til at- hugunar og samanburðar, og skulum vér því gera litla tilraun til þess. Ef fyrirlesturinn kemst á prent, eins og vér vonum, þá verður betra tækifæri til þess. Eitt af því sem fyrirlesarinn fagði töluverða áhcrzlu á var það, að íslendingar legðu alla krafta sína í sölurnar fyrir það land sem þeir búa í, en skifti þeiin ekki í marga staði; með orðum fyrirlesarans, “að við séum öll hér eða öll á íslandi." Það má vera að fyrirlesarinn hafi ekki mikið traust á fjölhæfni íslendinga til að bjargast sjnlfir, og hafa áhrif útfrá sér, en hvnrt sem það er svo eða ekai, þá álítuni vér að þessi kenning sé blátt áfram röng. Vér álítum að það sé ekki einungis rétt, heldur skylda, að hafa sem mest áhnf til gagns 4 heiminn, og láta þau áhrif koma niður, ekki i einn stað, heldur alstaðar þar sem tækifæri eru til þess, ekki einungis i því landi sem maður býr í, heldur líka í öllum löndum sem maður nær til. Ileim- urinn allur er föðurland allra, ogþað er skylda hvers og eins að vinna þessu tameiginlega föðurlandi alt það gagn sem hann get.ur, með því að hafa áhrif í e og andlegum efnum, og þeir eru þeg af segja að íslendingar eigi eins inikið ar farnir að hagnýta sér þau hlunn indi, sem þessar kringumstæður eins og nokkur önnur þjóð, eru bl'itt áfram gáfur, sálargáfur, og það sýna þjir í skólunum hér,en mentunai veita þeim. Og nú stendur líka svoLkortlir j)lar kringumstæður hafa 4, að enginn þjóðflokkur í víðri ver-1 öldu hetir eins mikið tækifæri til að hafa áhrif á þjóðlífið á íslandi í allflestum tilfellum fjötrað þær svo að þær hafa ekki getað unnið ætl- unarverk sitt. Þetta er að kenna skorti á skólum á íslandi, fátækt- inni, og því hve þessir fáu skólar þar eru gailaðír að mörgu leyti Ef hægt er að segja það með sanni um Islendinga að þeir hafi þá kosti til að bera, sem með bættum ytri kring- eiga einhverjaandlega sól sem geti um8tœðum ge,a þá á stuttum tíma, sundrað rykinu(?) í sálum Ameríku- hæfa ti) að keppa við hvaða þj(-)ð. þjóðanna ? Vér álítum að þjóðirnar flokk gem er hér f An eríku> þ4 er gi ekki að sitja eins og pranpara- mikjð safft en þ6 að voru km ekkiof eins og Vestur íslendingar, og því skyldu þeir þá vera hvattir til að láta það afskiftalaust, ef þeir hafa hentugleika til annars ? Og því skyldu Áustur-Islendingar vera hvattir til að standa hjá, ef þeir með umbótaliugmyndir sínar í vös- mikiðsagt;og ef þeir eiga í tiltölu við unum, bíðandi eftir hæstbjóðanda, I terð g(na 8V0 mikinn and) aufl> heldur að þær eigi að gefa þær út þe?ar þejr koma hingað> að ekki eins ört eins og unt er, undireins og verði 8agt að þeir ^ & eftir ensku þær eru orðnar þjóðarinnar eiarn._______, . - , , . .. k, o mælandi þjóðunum.þóekki yrði sann Einmitt að þessu miða Ifka flestar að> að ^ þejm fram' þj. flnst frarafaratilraunir heimsins. Þjóðirn- 08S ^ mættu yera 8tór.ánægðir. arerualtafað nálgast hvorar aðra meira og meira, alt afað líkjast hver Með allri virðin£u fyrir íslenzku annari meira og meira, I siðum, fcröf- h^Munum, með allri virðingu fyrir um og háttum, og altaf að finna bet- skoðun fyrirlesarans, og áhuga á því ur og Iietur að mál einnar þjóðar eru að lækna herlenda sýki, ímyndaða mál allra þjóða. Það er sjálfsagt að eða verulega, með íslenzkum meðöl fósturlandið, hvar sem það er, krefst um’ ^ virðist oss rétt að skoða vand fyrsta réttar til verka og fram- le^a llncl'rnar’sei" ensku Þjóðirnar kvæmda þeirra, sjm það fóstrar og sitía óöur en því er slegið föstu viðheldur; eða með öðrum orðum: að fsIancl haii nokkuð betra að hver og einn er sjálfsagður til að flvtja I sitt mál áður en hann fer að flytja Það hefir verið trú sumraíslend mál annara, en það kemur í engu í inga að íslenzkar bókmentir væru mótsögn við þá reglu, að hafa áhrif eiginlega hinar einu bókmentir sem eins M'ðtæk eins og kringumstæðurn- uokkurt gildi hefðu. Þetta er háska ar leyfa. Og þegar það er athugað, leg skoðun, og ætti fremur að leggja aðlslendingar austan og vestan hafs, stund áað útrýma henni * heldur en sem hafa hentugar kringumstæður til glæða hana, því hún er óeðlileuur að hafa áhrif hvorir á aðra, eru ekki stýflugarður, sem andlegu straumar einungis frændur og vinir, heldur umheimsins stranda við; og einmitt bræður og systur, foreldrar og börn, eins lengi eins og sú skoðun er ríkj sem aðskila hafa orðið og eiga sara- andi verður andlegt líf íslending: eiginlegar eignir báðu megin hafsins fátækara ogm ittminna en það gæti þá raá segja að þeir flyfji sín eigin vérið. mál, um leið og þeir ílyfja mál þeirra sem í fjarlægðinni búa. írar í Banda ríkjunum hafa styrkt bræður sína á íriandi með r*ðum og fé; Skandin- avar sinna í Evrópu nýja verklega þekk ingu og eflaust þegið þaðan ýmislegt, i hvaða þj^ðar sein er> því þa8 eru og hið sama má segja um aðrar þjóð- ^ fa: nir að gýna h6r> 0„ það munu Því skyföu ekki íslendingarl þeir sýna betur 0g betur eftir því sem tíminn líður og tækifærin batna. Það er skoðnn vor að íslendingar þurfi að þiggja mikið meira en þeir I geta gefið, í flestum ef ekki öllum greinum, en það efumst vér heldur Ameríku hafa flutt til Þ.jóða ekki um að með jíjfnum tækifærum og aðrir, geti þeir orðið jafnokar mega, eiga eða vilja gera hið sama? Þá er eftirtektavert atriði er hún segir, að sk ddin hafi einna mest á- hrif á hngsunarhátt þjóðanna, og að Norðurlandask ildin hafl jafnvel gert meira að, því en önnur skáld að draga upp skáldskaparlegar rnyndir sem geri menn að “steinum”. Hér eru Islendingar eflaust með og hér er augsýnilegt ósamræmi í hugsuninni, Ræða Ólafíu Jóhanndóttru, Good-Templafundinum á mánudags- kvöldið var, í North West Hall, var einhver hin bezta bindindisræða sern vér höfum heyrt. Hún var bæði mergjuð og snjöll, og bar þess Ijós merki að bindindismál e<u áhugamál ræðukonunnar. í þeim málum get- „„ t , . .. .urhúhvegið bæði aftur og frara, Ef Islendingar eiu orðmr syrðir af . . „ .. , . .... .. .' _ _ _ I betur en flestir aðrir, og ef hún ger- ir það ætíð eins myndarlega eins og á mánudagskvöldið var, þá komast ekki að henni margar athugasemdir, þegar hún fæst við þau mál, Framkoma Ólafíu hér, er, þrátt þessum skaldskap. og ef þessi skáld- skapur er eins ískyggilegur, eins og fyrirlesarinn gefur í skyn, hvernig eiga þá íslendingar að hafa bætandi áhrif á sálarlíf þjóðanna hér vestra ? Ef þeir verka nokkurn skapaðan hlut á þær, þá verka þeir að sjálf-1 fyrir alt sem segJa lná, sönnun fyrir sögðu, á þær með því sein er ríkast í ^vl að llðn kali ^omið myndarlega eðli þeirra og ríkast í huga þeirra, lram Þar sem kíin keflr farið meðal og ef þær hugmyndir sein eru þeiru llerlenzks fólks, og þar eð það hefir eiginlegar eru skaðlegar, þá hljóta ekki alHRIa þýðingu fyrii- álit þess áhrifin líka að vera skaðleg.Vér erum á ísienzlcu Þjóðinni, þá ættu íslend- raunar als ekki á þeirri skoðun að in^ar að vera henni Þakklátir fyrir þessar skáldskaparmyndir séu neitt starfið- Sjálflr óskum vér henni góðs afar-h&skalegar hvorki fyrir þjóðirn- ííenKis> yér vonuin að þegar hún arhinume in við hafið né heldur k'nnist hér betur, þá sjái hún ekki þær sem hérnamegin eru, en hitt cins lnórg °pin sár á þjóðlíkamanum virðist oss meira vafamál, hvort ís- her’ eins °K henni virðist að hafa ver- lendingar hah eiginlega nieðferðis|ið innrætt að ættu 8011 stað' að heiman nokkrar hugsjónir, sem eru nýjar og bætandi fyrir ensku- mælandi þjóðirnar hér. Þeir eiga) Eftirfylgjandi sýnishorn af því sem eflaust margt gott í fórurn sínum, af frarn fór á Leiðarþingi á Austurlandi bókmentalegu tagi, og.vér vitum vel (íslands) í liaust, getum vér ekki stilt að sumir íslei.dingar hafa þá trú að oss um að taka upp eftir Bjarka. því vér ritverk Islendinga taki fram öllum minnurnst þess ekki ad hafa séð þess ritverkum, en það er bara trú. Þeg- getið í nokkru íslenzku blaði, að þing ar þau eru borin saman við verk I menn ltafi verið spurðir eins dyggilega enskumælandi þjóðanna, þá verða út úr kverinu eins og gert hefir verið á þau lítil og fátæk; þau verða þá í þessu leiðarþingi, og kunnum vér rit það mesta, fáein gullkorn á móti stjóra Bjarka þakkir fyrir tiltektirhans mörgum gullkornum. Islenzka| þar. Pað eru likur til að þetta leiðar- tins möigum stöðurn þjtóðin hefir ekki átt neinn Shake- þing, sem að sumu leyti vírðist að hafa eins og hatfileikar og kringumstæður Lpearc, engan Bjron, engan .Milton, j verið fyrirmynd anuara leiðarþinga. leyfa. Hafl einstaklingurinn Iult í j engan Longfellow og engan JJryant’, fangi með að sjá um sig, þá sjái hann | 0g þó það sé að sjálfsögðu meira um sig iðeins ; hafi hann í afgangi,; ytri kringumstæðuin að kenna en þák græöi hann því sem mest tiljskort meðlæddra hæfileika að ís- gagns, hvar lielzt sem þiirfin er ínest, j lenzku skáldin jafnast ekki á við 0' ' r helzt sem árangurinn veið- ur , e a mestur, . 'i endur svo á að Vestur-Is- iendliigui eru komnir inn 4 rceoal skáld enskn þjóðanna, þá er það lítil bót í máli, því þa.ð verður að gefa þeim að eins viöurkenningu f'yrir því sem þau hafa gert, en ekki fyrir þeim málum sem hér er um að ræða en menn ætti ekki að iireina á um það að það er nauðsynlegt að kjósendur geri sér grein fyiir þvi. hvaða stefnu þeir vilja halda fram, og sendi svo þingmann á þing sem heldur fram stefnu meiri hluta þeirra. Þetta er samkvæmt venju í öllutn þeim löndum þar sem nokkur snetill af þingræði er. En alt um það hefir það verið alt of títt á íslandi, að kjósendur hafi sent þingmenn á þing án þess að krefjast að þeir framfylgdu nokkurri sérstakri stefnu, — sent þá á þing bara til að gera eitthvað, eða það sem þeim sjálfum álitist heppilegast Þetta getur nú alt gengið vel, en það er ábyrgðarhluti fyiir þingmann að takast á hendur að ráða fram úr málurn, sem snerta þjóðina yfir höfuð, án þess að vita ótvíræðlega vilja kjósendanna við víkjandi þeim málum, og það er ófyrir gefanlegtáhugaleysi af kjósendunum að láta slíkt koma fyrir, ef málin eru á annað borð komin á dagskrá þegar kosn ingar fara fram. Ef fleiri leiðarþing lík þessu væru háð víðsvegar um landið, mundu þingmenn verða varasamari með hvað þeir gerðu á þingi, og kjósendur mundu fá meðvitund um það, að þeir eru ekki í þessum heimi að eins til að kjósa menn á þing, heldur líka til að segja þeitn hvað þeir eiga að gera þar. Þeir þurfa að fá inn í sig þann mikla sannleika, að þjóðin er húsbóndinn og þingmaðurinn þjónninn. Þó eftirfarandi grein taki upp tölu- vert rúra í blaðinu, og þó málin megi heita óviðkotnandi Vestur-íslendingum í fyrsta áliti, þá hikum vér ekki við að taka hana. Það eru ýmsir hér sem eru búnir að fá vantrú á að nokkur veruleg lífshreyfing geti vaknað á Islandi, og þeim hinum sömu langar oss til að sýna að svo er ekki. Það eru til margir hér sem hafa gaman af að heyra greinilegar fréttir um það, hvernig fjallað er um opinber mál á Islandi, og þeim vildum vér færa sýnishorn af þess konar frétt- um. Svo er fjöldi,—meiri hluti Islend- inga—sem hafa áhuga fyrir framförum Islands og þeim vildum vér færa þær gleðifréttir, að verið sé að vekja Islenzku þjóðina heiraa til fullrar meðvitundar um það, hvernig hún eigi að sækja fram í stríðinu. Vér efumst ekki um það, að lesendur vorir lesi eftirfjdgjandi grein með eftirtekt, og sjái í henni framtíðar von fyrir pólitiskar umbætur á íslandi. Og framtíðarvon fyrir eitthvað sem lík- ist þjóðarafskiftum í þingmálum Is lands. Um leið og vér endum við þessa at- hugasemd, tökutn vér oss það vald, fyr- ir hönd lesenda vorra, og annara sem unna umbótum á ísl., að þakka vini vorum, rir.stj. Bjarka fyrir tilþrif sín á þessu leiðarþingi, og þeim öðrum sem þar áttu hlut að. Oss þætti garaan að beyra um fleiri áþekk leiðarþing á ís- landi, og helzt langar oss til að Þor- steinn Erlingsson væri á þeim öllum til að spyrja út úr. eftir sléttri og greiðri leið fram efti Eyjafirði? Jón frá Sl. kvað þíngmönnum þess arar sýslu margt annað skyldaia en að fara að heimta stóifó til vegar á Fagra dal, sem hvorki hefði koinið eitt orð um frá þinginönnum Suðurmúlasýslu og ekki verið nefnt á nafn hér áfundum eða í blöðutn. Frá sjálfutu sér hefð haiin og enga ástæðu fundið til að fara að biðja um storfé til vegar, sem aldrei gæti orðið fær fyrir snjókyngi nema lít inn tíma árs. Flutningur eftir fljót inu gæti aftur komið öllu Héraðinu að notum, og staðið lengri tíma, og því hefðu þeir þingtn. fengið á fjárlögin lán ið t'l bátsins um ósinn. Þ Erl. kvað lánið góðra gjalda vert og mikið vel meint, en það væri sá galli á því að það væri gert út í bláinn. eins og allar ræður og tillögur væru hér um vegi til Héraðs bæði um Fljót og Fagra dal Fyrsta sporið til þes að Jgeta talað um þetta með skjmsemi væri það, að fá mann sem kunnáttu hefði til að áætl ko«tnað við veg á hverjum stað setn val inn væri, svo til frambúðar yrði. því hefðu þingmeanirnir átt að byi j að fá menn til að skoða þetta. Þanvað til væru allar bollaleggingar ráðleusar og jafnvel með bátnum væri kanské að eins tjaldað til einnar nætur. Það vissi enginn. JónfráSl. kvað bátinn að eins til raun sem gæti gagnað en aldrei sakað. LAGARFLJÓTSBRUIN. verði til þess, að þingmenn á íslandi verði framvegis beðnir að gera glöggari grein fyrir gjörðum sínum á þingi.neld- ur en hingað til hefir átt sér stað, og -in' svo líka til Jiess. að þeir verði ekki send- ir á þing í aigerðri eða hálfgerðri óvissu um það, hvnð kjósendurnir viija að haldið sé fram. Menn getur greint á Leiðarþingið. (Umræðu ágrip). Fundarstjóri var kosinn Jóh, Jó- hannesson sýslumaður. Jón frá Sleðbrjót skýrði fyrst. frá fjárlögunum, taldi upp flest nýmæli sem þar hefðu orðið í þetta sinn, skýrði frá ástæðum þingsins fyrir þeim og afstöðu sinni til sumra þeirra eftir því sem fundarmenn óskuðu. Um þessi atriði urðu nokkrar umræður. SAMGÖNGUMÁLIÐ. Þnrst. Erlingkson spurði hvers vegna þingiðhefði farið niður úr þeim 19 ferð- um sem sameinaða gufufkipafél. hefði boðið í öndverðu, og hvað þar hefði komið á móti frá fól. hálfu. Jön ’ Múla kvað tillagið úr lands- sjóði að sönnu ekki hafa lækkað til milliferðanna þó þær yrðu færri. en fél. hefði líka tekið strandferðirnar að sér og tillagið til þeirra gat. þingið einmitt lækkað mikið með því að slá af milli- ferðunum annars var ferðafækkunin meira á pappírnum en í raun og veru, því yrði meiri flutningsþörf myndi fél. fjölga .ferðunum. Skafti Jónepsson spurði, hvers vegna gufnskipafél. hefði ekki verið gert skylt að koma við hér á Austurlandi í miðs- vetraiferðinni eins og á Vesturlandi. Þingmennirnir svörnðu þvf báðir að slíku hefði ekki verið nærri kom- andi við fél.. nema þá með ákaflegri hækkun tillagsins og orsökin værí sú. að hingað væri svo mikil skipaganga bæði frá Tuliniusi og Wathne, að lítil von væri um íiutuing hingað eða hóðr Sk'ftí spurði enn fremur hvers vf gna pingiö hefði enga byrjun eða til- rann gért htr eystra með veg á Fagra- dal, þar s"m lí' legast væri að fá veg til Héraðsins, sem svo mikla nauðsyn bæri um það, hvaða stefria sé heppilegust, í1 til en drjúgu fó varið til að leggja veg Um hana 'urðu töluvert fjörugar ræður. Jón / Múta: Hafi nokknr fjórðung ur fengið fullan hlut af fjárveitingum á Jiessu þingi, þá eru það Múlasýslurnar þar sem þingmenn þeirra hafa gert mér liggur við að segja, það kraftaverk að fá stórfé til brúar á Lagarfljóti sama setn alveg undirbúningslaA.st^ Botninn undir brú á Eiiihleypingi var óskoðaður og kostnaðurinu þar hreinn sluinnareikuingur, skoðunarmaðurinn sagði ágætt stæði skamt í . burtu fyrir ódýrri brú og varanlegri. Slík fjárveit- ing er eins dæmi á þingi. og það er því alveg rangt af Skafta og þeim ritstjór- unum að tala um hið mikla fé seinvar- ð er til vega og brúa i Eyjafirði. við fengum þar til margs ekki nema helm- ng þess sem um var beðið og við þurfti. Þorst. Frl.: Eg hefi hvorki hér né annars staðar sagt né skrifað eitt orð utn fjárveitingu til Eyfirðinga. svo inór er það óskj-lt mál, Það er mér þvert á móti gleði að þingm. þeirra liafa náð í þetta bæði vegna sín og Eyfirðinga. og einshins, að hér kom fram á bingmála fundi f vor tillaga um að jafna vega bótastyrk meira niður á fjórðunvana en gert væri. (Jóní Múla: Eg bið þá fyrirgefningar). Það er alveg óhætt. En á liina hliðina finn óg ekki að þing meun okkar hafi gert neitt kraftaverk þó fé væri veitt til Lagarfljótsbrúarinn- ar Þingmenn okkar í efri deild hafa ekki gert neraa það sem ég vonaðisteft- ir, en hinir bæði minna og verra. Það mátti vel i eita dtreðnu upphæð til brú ar, sem ný skoðun ákvæði nákvæmar um og stjórtiin féllist á; þessi fyrirvari er næg trygging fyrir því, að fjárveit ingin komi að fullum notum, og þessi agnúi vegur lítið á móti því, að brjáta þá ágætu reglu að brúa eina stórá á hverju fjárhagstímabili; 'hann er að eins næg ástæða fyrir Joá, sem vildu fella brúna af öðrurn ástæðum, en á þeirri hundatyllu vildi óg ekki standa sem réttsýnn og ærlegur maður. Vundarstjóri kvaðst vel unna Ey firðingum að fá fé bæði til þessa og ann ars; að eins mættu ekki önnur héröð saknaí fyrir það, einsog nú mundi hafa verið, og nefndi til Húnavatnssýslu. Það væri og ekki að öfunda Eyfirðinga þó manni dytti í hng að óska sér | ess að eiga svo dnglega þinginenn sem þeir og svo fengsæla kjósendum sínum. Hana áliti þetta ekkert kraftaverk af þingm. að hafa fengið brúna á Lagar- fljót, það væri skylda þingsins að laga sig dálítið eftir ástæðunum þegar hætt an væri engin en nauðsyn mikil; auk þess hefði sami maðurinn skoðað brúar- stæðið á Lagarfljóti sem gerði það á Jökulsá, Hörgá og Þjórsá, svo það væri nokkuð mikið að kalla það undir- búningslaust. Jón í Múla. Þessi aðferð er nj’ á þingi að veita fé til brúa undirbúniugs- laust, — segi ég enn — og ég álít það háskalegaregluef hún kæmist á. Þorst. Erl. Hér er engin hættá. Féð er veitt til þeisa, og einskis annars; upphæðin er ákveðin og stjórnin tekur ekki til hennar nema henní nægi trygg- iðgin og þá er það á hennar ábyrgð. Etið getur hún þó ekki peningana. Enn þá spurði Þorst. Erl. hverjar ástæður hefðu verið færðar fram á móti því að styrkja Jón Ól. til útgáfu tíma- rits, sem mesta nauðsyn væri á. En þingmennirnir höfðu báðir fylgt því máli og áttu þeir því hægra með sókn og vörn; aðalástæða andmælanda heföi verið, að við hefðum nóg tímarit, en það hefði verið marghrakið. Þorsteinn þakkaði þeim og kvað þá ástæðu svo vaxnaaðhún tnyudi varla fyrir sigri standa. Þá spurði Skafti hví ísr.k hefði verið eynjað um styrkinn til Ishúss- byggingar. Þingtn. kváðu hann hafa fallið strax í fjárlaganefnd beggja deilda pg engin uppieistar von verið siðan, því nú væri sagt að margir kynnu að bj’ggja. Þar lauk ræð.im um fjárlógin og höfðu stað'ð tvær stundir. (Framhald.) Ward 4. E. D. Martin, forseti Martin Bole & Wynne fé- lagsins, gefur hér með kost á sér til þess að sækja um bæjarfulltrúa- embættið í Ward 4, og gerir hann það fyrir beiðni flestra skattborg- enda I þeirri kjördeild. Allir Þeir sem þurfa að kaupa - harðvöru, ættu að sjá okkur áður en þeir kaupa. Við seljum meðal annars HITUNARVELAR, HUSBUNAÐ, LEIRTAU. GLERVARNING, Alt með lægsta hugsanlegu verði. W. J. Craig & Co. Cor. Main & Ixigan St. Islending-ar ! Þeí?ar þið komið til Pembina, þá munið eftir því að þið fáið þrjár góðar máltíðir á dap: op ^ott og hreint rúm til að sofa i, alt fyrii $1.00. á Headquarters Hotet, íl. A. .11 iii'itI, eigandi. Peinbina, N. Dak. Spunarokkar! Spunarokkar ! Spunarokkar eftir hinn mikla rokkasmið Jón sá.. Ivarsson, sem að öllu óskaplausu smíð- ar ekki fieiri rokka í þessum heimi. Verð : $3.00, með áfösturn snældu- stól $3,25. Fást hjá Ennfremur hefi ég norska ullar- ..amba sein endast um aldur og æfi ef þeir eru ekki of mikið brúkaðir. Þeir kostaeinungis einn dollar. G. Sveinssyni, 131 Higgen Str.. Winnipeg. OLI SIMONSON MÆLIR MEÐ SÍNU NÝJA \mm Hotel. „ ... Alain Str. I æði SL.00 á dag. Jjftið á eft:rfylgjandi verðlista á hinni nafnfrægu Lisk’s Blikkvöru, sem er ábyrgst að riðga aldrei. Hún fæst í harðvörubúðinni hans Truemner's ",l1" i Cavalier. Mr. Truemner ábyrgist vöruna sjálfnr og lofar að gefa ykkur nýjann hlut fyrir set hvað ema sem þið kaupið af Lisks Blikkvoru og sem riðgar hjá ykkur með sómasamlegri brúkun. Áður seldar 16 potta fötur 90 cts. 14 potta fötur 75 •• 12 potta fötur 70 “ 14 " “ með sigti $1.10 17 potta diskapönnur 90 ct. No. 9 þvatta Boilers $2.50 Nú á 67 cts. 55 “ 52 “ 78 “ 70 “ $1.90 J. E. Truemner, Cavalier, N-Dak. E (i Ijinl 819 Hain St- li. U. 1111 U, WINN1PEQi er nýbyrjaður að verzla moð .eirtau og Glervarning, og langar hann til að fá að sjá ís- lendinga í búð sinni og lofar að gefa þeim hetri kaup en nokkur annar í bænum getuV gert á sams- konar vöru. Muniðeftir númerinn 819 Main Street. Béttfyrir norðau C P.R. járnbrautina. E. Gr. IF’OIRjD- ‘Rétt eins gott eins og brauðið hans Boyd’s’’ hafa margir af Winnipegmönnum heyrt sagt hvað eftir annað. Þetta þýðir að leggja á tvær hættur með það sem þið borðið, en að gera það er ætíð viðsjár- vert, og alveg ónauðsynlegt.þegar verð- ið er eins lágt eins og hjá öðrum Candy Kökur og Pastry fæst eins ódýrt hjá Boyd eins og í lélegustu búðum í bæn- um. Því ekki að kaupa hjá honum ? Bezta brauð í Canada. W. • 370-og 579 Main Öt.

x

Heimskringla

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.