Heimskringla - 16.12.1897, Blaðsíða 1

Heimskringla - 16.12.1897, Blaðsíða 1
XII. ÁR WTNNIPEGr, MANITOBA, 16. DESEMBER 1897. NR. 10 Lesendur Heimskringlu e ru sérstaklega beðnir að lesa nákvæm- lega þær nýjar auglýsingar sem koma í þessu blaði, Flestar af þeim eiga eittl vað skylt við jólin, og það er því yðar eigin hagur að líta eftir hvar þið fáið ódýrastann jóla- varning. Vér viijum einkanlega benda íslendingum á auglýsingu Mr. G. Thomas á Main St., Winni- peg. Hann hefir í búð sinni alt það sem menn girnast mest fyrir jólin, og vér vitum af eigin reynslu að hann selur»ódýrar en nokkur annar, samskonar varning. Þá vildum vér benda Dakota íslendingum á auglýsing þeirra Bergmanns og Breiðíjörð á Garðar, N. D. Þeir selja óefað ódýrara en íiestir aðrir í Pembina County. Það er hagur fyrir Islendinga í nær- liggjandi héruðum, að fara til þeirra ef þeir vilja fá þær vörur með lægsta verði. Svo viljum vér biðja ykkur að lesa með athygli auglýsingarnar á fremstu síðunni. Þær eru þess virði. Þar auglýsa allar beztu og stærstu verzlanirnar í Wínnipeg. F R É T T IR. Utlond. Hayti hefir nú gengið að þeim kost- um sem Þjóðverjar settu þeim, en hart þótti þeim það aðgöngu. Þetta eina herskip sem þeir áttu heilsaði þýzka flagginu sem merki um vináttu, eins og krafist var, og lét hornleikaraflokk sinn um leið spila þjóðlag Þjóðverja; stjórn- in endurnýjaði vinskapinn með því að hafa hátignarlegan fund við sendiherra Þjóðverja, og talið er víst að þessir $30.000, sem krafist var handa Lueders, verði borgaðir, og sættir að öllu leyti nákvæmlega gerðar eftir fyrirmælum þýzku stjórnarinnar. Spanska stjórnin virðist mjög vel á- nægð með þingsetningarræðu Banda- rikjaforsetans. Þykir hún sanngjörn, og álítur þau atriði hennar sem tekur harðast á gjörðum Spánar, séu að eins til að þóknast í orði vissum æsinga- mönnum í Ameríku. Stjórnaiandstæð- ingarnir eru ekki eins ánægðir með ræð- una, og þykir þeim hún helzt til ónotin i garð þeirra Weylers og Canovas. General Blanco á Cuba sendi langt og yfirgripsmikið telegramm hinn 5. þ. m. til blaðsins New York World, um umhætur þær sem verið er að gera þar. Nokkur helztu atriðin eru á þessa laið : Stjórnarbót sú sem fyrirhuguð er á Cuba er enginn hugarburður. Hún innibindur meira en stjórnarbótarflokk- urinn hefir farið fram á. Krúnan áskil- ur sér að eins rétt til að fjalla um utan- ríkismál, æðstu dómstóla og hermálin, og það gera allar þjóðir sem hafa ný- lendur. Cuba fær heimastjórn, getur búið til lög og framfylgt þeim eftir vild. Friður kemst á undir eins og hið nýja fyrirkomulag er yiðtekið, og ég vona að verða búinn að koma því í gott horf innan mánaðar. Ég er mjög vel ánægð- ur með þá af uppreistarmönnum sem hafa gengið mér á hönd síðan ég kom til Havana. Nokkrir foringjar hafa gengið mér á hönd með öllum mönnum sínum, og 200 komu þannig áeinum degi. Ég vona að hið eyðileggjandi stríð sé bráðum á enda og ekki verði eftir nema smáflokkar. Nú sem stendur er hinn eiginlegi uppreistarher að eins múlattar og negrar. undir forustu manna af ýms- um þjóðum, og þessir menn berjast ekki fyrir málefni. Ég held að þegar þessir menn sjá að þeir fá bæði fæái og frið undir merkjum vorum, að þá gangi þeir oss viljugir á hönd. Ég hefi hjálpað hinum nauðliðandi það sem ég hefi get- að. Ég hefi leyft þeim sem unnið geta að fá sér vinnu, og hefi þegar gefið hin- um nauðliðandi föt og læði upp á $100000 og bæti öðru eins við innan skamms. Með því að halda áfram við stjórnarum- bæturnar og með því jafnframt að veita uppreistarmönnum viðnám, býst ég við að uppreistinni verði innan skamms að mestu lokið. Viðhald uppreistarinnar er mikið komið undir gerðum Ameríku- manna. Ef þeir halda áfram að leyfa mönnum sínum að flytja vopn til upp- reistarmannanna, geta þeir hnldið áfram töluvert lengi, til skaða fyrir sjálfa sig, Spán og Bandaríkin'. Sögulega tekið er Spánn vinaþjóðog inóðurþjóð Amerikn. Þjóð yðar er sanngjörn og skynsöm og ég hefi þá trú,—verð að hafa þá trú,—að þegar hún fær að vita til hlítar hvað hin fyrirhugaða sjálfstjórn grípur yfir, þegar henni skilst að hún er hið bezta fyrir Spán, fyrir Cuba og fyrir Banda- ríkin—þá hætti hún að veita þeim mönn- um að málum sem vinna á móti henni. Blanco. Governor General og Captain General á Cuba.' Þjóðyerjar hafa að sögn gefið upp aftur vígið Kaiu Chan, sem þeir tóku fyrir skemstu í Kína, eu um leið er sagt að Kínar hafi látið þeim eftir stað einn að nafni Sam Sah á móts við Formosa og ætla Þjóðverjar að hafa þann stað til kolageymslu og fyrir herskipastöðvar. Haldið ar að Frökkum og Englending- um sé ekki vel við þessar nýungar. Pólitiska ósamkomulagið sem hefir risið upp í Austurríska keisaradæminu, og sem mest hefir komið af metingi milli Þjóðverja þar í landi, sem telja sig aðal- þjóð, og Czechanna, eða Bæheimsbúa, virðist nú að hafa áhrif á Ungverjaland líka. í ræðu sem Francis Kossuth hélt í neðri deild þingsins 8. þ. m., fór hann hörðum orðum um samband Ungverja- lands víð Austurríki og sagði að nú væri tíminn til að uppleysa sambandið og að hinn sameiginlegi konungur Ungverja- lands og Austurríkis, sem væri góður maður, mundi ekki hafa á móti því þeg- ar hann sæi að það yrði til þess að gera Ungverjaland mikið og voldugt. Um leið lagði hann það til að mál eitt er þingið hafði meðferðis, og sem að réttu átti að ganga til hinnar sameiginlegu fjárhagsnefndar beggja ríkjanna í keis- aradæminu, yrði að eins lagt fyrir nefnd úr þingi Ungverjalands, og hefði það verið bein aðferð til að segja sig úr lög- um við Au&turriki- Af þessu hefir ekki orðið enn, en líklegt er að það hjaðni ekki niður undir eins. Kossuth þessi er sonur Louis Kossuth, hins fræga stjórn- málamanns, sem var foringi byltinganna á Ungverjalandi, er byrjuðu 1848, og byrjaði í þeim tilgangi að fá óháða stjórn þar í landl. Kossuth yngri likist föður sínum að mælsku og áræði, og eru líkur til að h.inn foti dyggilega í fótspor fööur sins. 4 Til skýringar við það sem að ofan er sagt, skal þess getið, að hið eigin- lega Austurríki, og Ungverialand hafa þing og stjóen hvort út af fyrir sig, en hvortveggju stjórnirnar eru i vissum málhmháðar nokkurskonar sameigin- legu þingi, sem þessi ríki hafa, og sem samanstendur af 120 meðlimum, 60 frá Ungverjalandi og 60 frá Austurriki. Málin sem heyra undir þetta sameigin- lega þing eru aðallega utanríkismál, hermál og f járhagsmál, en gerðir þessa þings verða að fá samþykki hinna eig- inlegu þinga landa þessara, eftir því sem ástendur, áður en þær geta orðið bindandi. Keisari Austurríkis er kon- ungur Ungverjalands, með takmörk- valdi. Ritstj. Síðari fréttir segja að Þjóðverjar neiti að láta af hendi virkin, sem þeir tóku af Kínverjum við Kaiu-Chan-fló- ann, og að Kínverjar hafi látið undan öllum kröfum þeirra, og séu enda til með að láta þá fá uinráð yfir töluverð- um landllákum í nánd við flóann. Fjárhagsskýrslur ítaliu fyrir árið 1896—’97, sem nýlega voru lagðar fram, sýna að tekjurnar eru $7,000,000 meiri en útgjöldin. Danskur maður, lautenant C. Arndrúp, ” ætlar að sögn af stað til Grænlands næsta ár, til að kanna aust- urströnd þess. Arndrup hefir verið eitt ár á Islandi, og er álitinn dugandi mað- ur. Baktiríur. Ef eftirfylgjandi saga er sðnn, þá er hún ein hin merkasta af því tagi sem heyrzt hefir í seinni tið, Dr. Thomas Powell í Los Angeles, Cal., sem nýlega hefir gert alla lækna og nát^úrufræðinga í kringum sig stein- hissa, með því að gleypa allar möguleg- ar tegundiraf veikindabaktiríum, segir: “Eg er alt af að komast nær og nær því að sanna.að hugmyndir manna, hingað til, um veikindabaktríur séu á engum rökum bygðar”. ,,Ég held því fram, að baktiríur hafi engin skemmandi áhrif á lifandi líkami; að þær séu afleiðing sýki, en ekki or- sök ; að þær séu eiginlega til þess að hreinsa líkainann af óhollum efnum, sem setjast aðí honum”. Dr. Powell hefir tekið inn baktírí- urnar, sem orsaka taugaveilíi, dipthe- ria og lungnatæringu, og var tæringar bakt.iríunni spýtt inn í lungun í hon- um. Alt um þetta hefir ekkert borið á neinni þessari sýkiíhonum, og byggir hann á þessu það, að skoðanir þær við- víkjandi baktiríum, sem hafa rutt sér til rúms í heiminum á seinni árum, séu á engum rökum bygðar. “Ég hefi frá því fyrsta kynt mér, eftir föngum, alt sem lýtur að lækning- um fordómalaust, að ég held, og áfleið- ingin af því er sú, að ég held að lækn- ing þeirra veikinda, sem álitiðerað kom af baktiríum, séu ekki að þakka meðöl- um, sem drepa bakteriurnar og sem nú eru i flestum tilfellum brúkuð við sjúklingana, og það er álit mitt, að áður en þessi öld er á enda verði skoð- anir manna á áhrifum hinna ýmsu tegunda baktiríanna á líkamann mjög breyttar”. .,Eg sé ekki betur en að öll dýr á jörðunni hlytu að vera dáin fyrir löngu ef baktiríurnar væru eins háskalegar, eins og álitið er, þar eð alt er krökt í kringum oss af þeim. Ég álít að bakti- ríur orsaki ekki neina sýki, en að hinar ýmsu tegundir þeirra einkenni vist stigþeirrar sýki sem þær eru samfara”. Dr. W. A. Dalrymple, í Los Ange- les, segir : “Ég er vitni að því að Dr. Powell hefir látið spýta inn í sig hinum áður- nefndu baktiríutegundum, og að þær gera honum sýnilega ekkert mein, en hvernig á því stendur get ég ekki sagt”. Hin fyrsta kona. Austurlenzk Þjóðsaga. Það var um næturskeið, og tunglið skein fagurlega yfir jörðina. Krishna hinn vitri og máttugi sat hugsi. Loks mælti hann: “Ég hefi haldið að maðurinn væri hin fegursta sköpun á jörðunni, en ég sé uú að það er okki svo, því þegar ég horfi á lotus-blómið blakta í hægum vindblænum, hversu óendanlega feg- urra er það ekki, heldur en lifandi vera. Ég get ekki slitið sjón mína frá hinum undurfögru blómum, er þau eins og opna blöð sín fyrir geislum mánans. Já, vissulega kemst ekki fegurð mannanna í neinn samjöfnuð við það”. Eftir litla stund mælti hann enn fremur : ‘En hví skyldi ég ekki skapa lif- andi veru, að sínu leyti eins fagra og elskulega á meðal mannanna eins og lotuspálminn er á meðal blómanna? Já, ég skal gera það, til að auka ást og gleði mannakynsins, og til að fullkomna fegurð jarðarinnar. Þú fagri lotus! Eg býð þér; breyttu mynd þinni í unga konu. og lát mig sjá þig”. Er hann hafði mælt þetta, lyftust bárurnar á vatninu. eins og vœru þær hreyfðar af ósýnilegum vængjum. Nóttin varð bjartari, og tunglið skein fegurra og náttgalinn söng indislegar en nokkru sinni áður, En svo sló öllu í þögn. Myndbreytingin var fullkomn- uð, og frammi fyrir K. ishna stóð lotus- blómið í kvennlegri mynd. Enda guðinn sjálfur horfði undr- andi á fegurð hennar, “Þú varst áður blóm vatnanna”, mælti hann, “en héðan af skaltu vera blóm huga míns”. Og mærin sagði i lágum hvíslandi róm, er líktist bl ikti lotuspálmans, er suma'rgolan kyssir hann. “Þú hinn máttugi, sem hefir breytt mér f lifandi'veru, hvar hefir þú hug- aðmérbústað? Ég bið þig að gleyma því ekki, að þegar ég var blóm þá skalf ég af ótta, í hvert sinn er aldan hreyfði mig, Ég var hrædd við hið stórfelda regn og hinar voðalegu þrumur og eld- ingar. Þú hefir boðið mér að vera í- mynd lotusblómsíns, og því hefi ég haldið mínum fyrri eiginleikum. Og nú skelfist ég fyrir jörðinni og öllu því sem á henni hrærist. Hvar skipar þú mér bústað ?” Krishna hafði lyft hinum altsjá- andi augum sínum upp til stjarnanna. ug sat hugsi, Loks mælti hann “Langar þig til að búa uppi á tind- um háfjallanna ?” “Þar er kalt og snævi þakið, herra minn; ég hræðist það ?” “Ég skalbyggja þér krystalshöll til bústaðar á botni hins mikla vatns, ef þér geðjast það betur”, “I djúpi vatnanna hafast við ýms- ar ófreskjur. Ég óttast þær, herra minn”. “Viltu að ég fái þér bústað á hinni endalausu sléttu ?” “Ó, herra minn, stormur og kuldi næða þar sífeldlega, og villidýr merkur- innar hafast þar við”. “Hvarget ég þá fengið þér bústað? I hellunum á Ellora dvelja guðhræddir einsetumenn. Myndir þú kjósa að lifa í helli, fjarri mannlegum félagsskap?” “Þar er myrkur, herra mfnn. Ég skelfist”. Kristhna hinn máttugi sat á steini og hvíldi höfuðið í höndum sór. Mær- in stóð frammi fyrir honum, skjálfandi af ótta. En nú fór hin fyrsta dag- skima að gera vart við sig á himinhvolf- inu, Vötnin og skógarnir böðuðu sig yon bráðar í geisladýrð hinnar upprenn- andi morgunsólar. Undurfagur fugla- söngur hljómaði frá vötnunum og erein um trjánna. Og innan um kvakið og fuglasönginn heyrðist einnig ómur fiðlunnar, og var sungið undir með ljómandi fagurri karlmannsrödd. Krishna eins og vaknaði af draumi, leit upp og mælti: “Þetta er söngur skáldsins Valniski, fagnandi komu sól- arinnar”. Að lítilli stundu liðinni opnaðist lilju-fortjaldið, og sást til Valniski á vatninu. Er honum varð litið á hina fyrstu konu, hætti hann snögglega söng sínum. Fiðlan slapp úr höndum hans og féll til jarðar. Hann stóð höggdofa og orðlaus frammi fyrir mær- inni og hinum máttuga Krishna. Og guðiuum var það hið mesta hugðnæmí að horfa á hina tilgerðar- lausu aðdáun Valniski á þessu verki sínu. Loks mælti Krishna: “Valniski, seg mér hvað þér býr í skapi”. Og Valniski svaraði: “Ég elska”! Asjóna hins volduga guðs varð þegar skinandi af hinni innilegustu á- nægju. “Undur fagra mær”, mælti hann, “Ég hefi fundið bústað fyrir þig.Hjarta skáldsins skal framvegis vera heimili þitt”. Og Valniski endurtók: “Ég elska!” Yilji og valdboð hins máttuga Krishna dró þegar hug mærinnar að hjarta skáldsins, sem hann hafði gert gagnsætt sem krystall. Og mærin, fögur sem heiðstirnd ljómandi sumarnótt, og hæglát og stilt eins og öldur Gangesfljótsins, fór að skygnast um í musteri þessu, sem guð- inn hafði fengið henni til bústaðar. En von bráðar er hún hafði horft dýpra inn í hjarta Valniski, fölnaðí hún upp af ótta, og var eins og ískaldur vetrar- næðingur færi um hana helgreipum. Krishna varð forviða. ^ "Goðborna, fagra mær; getur það verið að hjarta skáldsins skelfi þig þann- ig?” “Ó, herra minn”, svaraði mærin, “hví fékstu mér þennan bústað? í þessu eina hjarta sé ég hinasnjóklæddu tinda háfjallanna, hyldýpi vatnanna, með allskonar sveimandi dýrum, hina ómælanlegu sléttu, þar sem stormur og regn, þrumur og eldingar takast á voðalegum fangbrögðum, og ég sé þar einnig hina myrku og djúpu hellisskúta Ellorafjallsins. Alt þetta skelfir mig ósegjanlega, voldugi herra”. En Krishna, hinn vitri og hinn góði, mælti: “Hræðstu ekki. Ef snjór og ís er í hjarta Valniskis, þá þiðnar hann fyr- ir yl ástarinnar; ef þar er hyldýpi vatn- anna, þá vert þú perla þess; ef þar er auðn hinnar ómælilegu sléttu. þá gróðursettu þar hin fögru blóm friðar og kærleika; ef þar eru hinir myrku hellar Ellora, þá lýstu þar inn með geislum sólarinnar. Og Valniski tók upp fiðlu sína og söng hinn fyrsta lofsöng ástarinnar. (Þýtt úr ensku), M. P. Ýmislegt. DARWIN. Síðan Isaac Newton var uppi, hefir enginn vísindamaður komizt lengra en Charles Darwin, og þó áleit faðir hans og skólakennari hann heldur sljóann og tilkomulítinn dreng. “Til mestu skapraunar fyrir mig”, segir hann, “sagði faðir minn einusinni við mig: “þú hugsar um ekk- ert nema að skjóta, og veiða mýs og rottur; þú verður sjálfum þér og skyld- mennum þínum til skammar”. Darwin hafði einkennilegt upplag, og var álit- inn heimskur, af því hann hugsaði öðru vísi en leikbræður hans. Hann var stundum kallaður ‘Gas’, af því hann, ásamt nokkrum öðrum drengjum Lvarði öllum frístundum sínum í að blanda saman ýmsum efnum og búa til gas; í kofa einum skamt frá skólanum, og sagði skólakennarinn stundum við hann að það væri iskrítið af honum að eyða svona tímanum til einskis. Heimspekingurinn Darwin hefir kent oss að framfaralögmálið sé sam- fast afl, og það sannaðist á drengnum Darwin. LÖGMENN. Bóndi einn kom til lögmanus nokkurs í Ohio og bað hann að gefa sér ráð. Lögmaðurinn tók brúkaða bók úr skáp sínum, og gaf manninum þær leiðbeiningar sem hann þurfti, og setti honum $3 fyrir. Bónd- inn fékk honum fimm dollara seðil, Lögmaðurinn tók við, en varð hálf- vandræðalegur um leið; honum lá við að roðna í andlitinu um leið og hann leitaði í öllum vpsum síi^um eftir býtt- úm, og á milli skjalanna á borðinu. Að lokum er hann fann engin býttin, tekur hann níður sömu bókina aftur, og segir við bóndann: “Eg held ég verði að gefa þér tveggja dollara virði til, af ráðum”. 8TÆRSTA títuprjónaverkstæði í heiminum er í Birmingham. Þar eru búnar til 37,000,000 tituprjónar á hverj- um degi, Allar aðrar títuprjónaverk- smiðjur til samans búa til 19,000,000 á dag. Ef gerter ráð fyrir að í Evrópu séu 250 miljónir manna, þá þarf hver maður að týna títuprjóni á degi hverj- um, til þess að brúka upp það sem búið er til af þeim. ' i FISKIVEIÐAR, Fiskiveiðar Banda- ríkjanna gefa af sér árlega um 40 milj- ónir dollara, og þaðaf honum sem brúk- að er til að gera úr lýsi og áburð, er hér um bil 7 miljón dollars virði. SLYS ;Á JÁRNBRAUTUM. Á Frakklandi ferst einn maður af 19 milj- ónum af járnbrautarslysum; á Englandi einn af 23 milj., og í Bandaríkjunum einn af tveimur og hálfri miljón. FYRIR LŒKNANA. Enskur ferðamaður (á ferð nyrzt á Skotlandi). “Ætlarðu að segja mér að þú búir hór með fjölskyldu þína allan veturinn, eða hvað gerirðu þegar eitthvert ykkar veikist? Þið getið ekki náðílækni”. Skozki fjárhirðirinn: — “Nei, herra minn, Við deyjum bara náttúrlegum dauða”. LENGSTU BRÝR, Eftirfarandi tafla sýnir lengd lengstu brúa í heimin- um: Tay, á Skotlandi, 9696 fet; Forth, Skotlandi, 5552 fet; Mo-ordyck, Holl- land, 4820 fet; Volga, Rússland, 4715 fet; Veicpsel, Þýzkaland, 4172 fet; Grandes (Elben). 3580 fet; Brooklyn, Bandaríkin, 1601 fet. Hinn lengsti brúarbogií heilu lagi er á Forthbrúnni og er hann 1725 fet; á Elbubrúnni 1378 fet. Lestu þetta og svaraðu því strax. Album með 100 ágætum myndum af fegurstu stöðum heimsins. Verð aðeins 50c. Ljómandi brjóstnál og íslands eða Canadafáni fyrir ein 10 cents. Alt þetta fyrir ein 50c. ef peningar eru sendir með pöntuninni. Eg borga flutningsgjald. J. LAKLANDER, Maple Park Cane Co. 111. U.S. A. FyrirJolin Gefum við sérstök kjörkaup, svo sem 15 pd. Molasykur $1,00 17 “ Raspaður sykur 1,00 8 “ Arbuckle kaffi 1,00 1 “ Súkkulaði 25c. 35 “ Haíramél 1,00 Það koma nú inn nýjar vörur á hverj- um degi, nýjar vörúr, sem hér yrði of langt að telja upp. Als konar jólavarn- ingur sem verður seldur með lægra verði en nokkru sinni áður. Við seljum 35 kassa af eldspýtum fyrir 25cents, þegar keppi- nautar okkar geta ekki selt nema 25 og 30 kassa fyrir sama yerð. Við höfum keyft vörur okkar f.yrir PENINGA ÚT í HÖND, og getum því selt ódýrra en aðrir. Við borgum einnig hærra verð fyrir bændavörur en aðrir, Til dæmis 5 til 10 cents fyrir pundið í nautgripahúðum. Komid til okkar og sjáíð fyrir ykkur sjálfa. Þið sparið ykkur áreiðanlega peninga með þvi að skifta við okkur. GARÐAR, N.-DAK. Stort--- Peninga- spursmal $4.000 virði af vissum vörutegundum eiga að seljast þennan mánuð, og það með þeim afarmikla afslætti sem jafngildir 25 prosent. Það þýðir það, að þeir sem kaupa þessar vörur, fá í sinn vasa S1 .OOO í hreinan ágöða, að eins fyrir það að verzla á réttum stíið og á réttum tíma. Til þess að fá dálitla hugmynd um hvað er verið að bjóða ykkur, þá lesið eftir- fylgjandi verðlista. 125 alklæðnaðir handa ung- mennutn írá $2.00 til $10.00 250 alklæðnaðir handa karl- mönnum frá $5.00 til $15.00 150 yfirhafnir handa karl- mönnum frá $2.75 til $15.00 25 yfirhafnir handa kvenn- mönnum frá $3.25 til $13.50 Og margt fleira eftir þessu. Það er því enginn efi á því, að það er Stórt peninga- spursmál fyrir fólkið að geta gripið svona tæki- færi; það er ekki oft sem mönnum bjóðast þau, og nú hafið þið tækifajr- ið,—að eins að muna eftir staðnum, og það er hjá á suð-vestur horni Ross og Isabel^ stræta, Winnipeg.

x

Heimskringla

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.