Heimskringla - 05.01.1898, Blaðsíða 4

HElMSRBItöLA, k, JAMÚAB 1«99.
Hurra Fyrir Vetrinum!
Húrra fyrir yfirhðfnunum, hlýju fðtunum,
húfnnum. vetlingunum, nærfötunum, og
öllu sem hjálpar til að hnlda manni hlýjura.
Hér er búðin sem er troðfull upp undir loft
al nllskonar karlmanna og dreugjafatnaði.
Altsaman hað'bezta i landinu, og það sem
mest á ríður : með un4ur lágu verdi.
The
Commonwealth,
HOOYEE <Sc CO-
CORNER MAIN STR. & CITY IIALL SQUARE.
Winnipeg.
Arið kvaddi kuldalegu. Á fðstu-
dagsmorgumnn 30. f. m varð frost héi
1 est á þessum vetri það sem enn ex
l ðin, 82 fysir neðan zero.
Þann 29. f. m. gaf séra Hafsteinn
Pétursson saman í hjónaéand þau hra
liunólf Bjðrnsson. fiá Grund P O. Man..
og ungfrú Sigríði Jónsdóttir frá Win-
nipeg.
Hendersons árlega fólkstalsskrá
f vrir 1899 er nú búin undir prentun og
verður send út til kaupenda snemma í
þessum mánuði. Hún sýnir meðal unn-
ars að fólksfjölgun hefir orðið talsverð
í þessum bæ á siðastl. ári og að nú telj-
ast hér hart nær 50,000 ibúar.
Nýútkomin skýrsla skólastjórnar-
innar fyrir Winnipeg bæ, sýnir að
skólahúsin í bænum og lóðir þær sem
þau stanga á. eru hartnær hálfrar mili-
ón dollars viröi. Þun eru um 20 skóla-
liúa með 102 deildum og nálega 7000
bðrnum sem njóta þar kenslu.
NfJA Öldin, blað Jóns rit@tj. Ólafs
sonar, er til vor komiðí spánýjum bún-
ingi. Það er prýðilegur frágangur á
þvi að öllu leyti,—nýtt letur, ágætur
pappir og prentun og innihaldið fjðrugt
og fræðandi og prýðilega ritað, eins og
æfinlega má vænta af Jóni. öldin kost-
ar í Ameríku $1.25 um árið,
Sðmuleiðis hefur hra, Karl K
Albert sent oss nýárs almanak. þar er
sýndur kastali að brenna, og er þar
gnægð af eldí og reyk, en Victor járn-
skápurinn, sem Albert hefir útsölu á er
auðsjáanlega járnkaldur og geymir
bækurnar og peningana sem í honum
eru óskemt, þó login sé alt í kring um
hann.
HerraGisli Ólafsson, fóðursali hefir
sent Heimskringlu mjög snotran “Cal-
ander’’ fyrir árið 1899. Það er spjald
1 1 þumlunga langt og 19 þuml. breitt
i ieð myndaf 3 hafskipum á siglingu og
i.iönnuðum skipsbát þar nálægt. Skip-
iu eru undir seglum en stafalogn er á
sjónum. Skip, sjór. segl og menn eru
i.ieð sínum náttúrlegu litum og mjög
hsglega gert. Á spjaldinu er sjálfgerð-
, r gegnskorinn rammi og er hann
skreyttur, blómum með náttúlegum
lit im, altíkring. Neðst á spjaldiuu
e mánaða- og dagatal. Vór þökkum
f ir myndina og óskum gefanda gleði
le s nýárs og gæfusamrar verzlunar að
171—180 King St.
A nýársdag gaf sérft Hafsteinn Pét
ursson saman f hjónaband Mr. Þórar-
nn Viltijálm óla Einarsson og-Miss
Jórúnu Antoniuadóttir, bæði til heirail
is hér í bænum.
Siðustu fréttir frá Skagway segja
aðDominion stjórnin ætli biáðlega að
gefa út aðvörun um það að hver maður
sem flyturti! Yukon verði að hafa ann-
að hvort 200pund af ýmiskonar inat-
vælvra og $500 i peningum eða 600 pund
af matvælum og $200 í peningum um-
fram allan ferða og flutningskostnað
frá Kyrrahafsströndinni til Dawson
Það er að segja, hver maður verður að
hafa þetta þegar hann lendir { Dawson
City. Þessi reglugerð undanskilur þá,
sem eiga heima í Yukon-héraðinu, en
þeir verða að sanna heimilisfestu sina
þar. til þess aðkomastinní héraðiðmeð
undanþágu frá þvi sem að framan er
ákveðið.
Mayor Andiews hefur fengið til
kynning, frá stjórninni, um það að hún
hafi löghald á pumpuvélum votnsleiðslu-
félagsins hér i bænnm. Stjórnin held
ur því fram að það hafi ekki verið borg-
aður sá tollur af vélunum sem átthefði
að vera. Af þvi að þ»r hafi verið sagð-
ar minna virði þegar þær voru fluttar
inD hingað frá New York heldur en
þær í raun og veru voru. Stjórnin
heimtaði4000 dollars toll upphót en fékk
að eins $1800 hjá félaginu. Nú heimtai
hún afganginn áðuren eignin er seld tii
bæjarins. Það er búist við að bæjar-
stjórnin muni halda eftir af kaupverði
eignarinnar svo sem svarar kröfu
stjórnarinnar þar til félagiðog stjórnin
hafa jafnað með sér þennan ágreining
Að öðru leyti hefir þetta löthaldstjórn
arinnar enga þýðing að því er snertir
kaup bæjarins á eigninni.
Úr einum vasa í hinn.—Þess hefur áð
ur werið getið að póststjórnin ætlaði að
lækfta burOargjald á bréfum til hinna
ýmsu staða i breska ríkinu úr 6 cents
fyrjr hverja hálfa únsu sem hað hefur
verið að undanförnu, niður i 2 cts..
Þessi lækkun gekk í gildi á jófunum.
En nú með nýárinu er bæði Canada og
Bandarikin einnig látin verða aðnjót-
andi pessarar lækkunar. Vanalegt
burðargjald á bréfum er því hér eftir
að eins 2 cts. í stað 3c. að undanförnu.
Það má í fyrstu líta svo út sem þetta
mundi gera talsverðan tekjuhalla hjá
póstmáladeildinni. En hún hefir séð
við Iekanum með því að setja burðar-
gjald á öll fréttablöð, sem að undan-
förnu hafa verið flutt frítt um ríkið og
til Bandaríkjanna. Iuntektir af þess I
Nyja Qroceries
o» glasvnran skrantlega seldist Sgætlega í búð minni, 539 Ross Ave., á
ltngardaginn var, og kann ég lflndum mfnum beztn þflkk fvrir velvild
þá sem þeir sýndu mér með komn sinni og vörnkaupum, og fyrir þá hrein
Bkilna viðurkenning sem þeir gáfu mér, um það, að þeir hefðu aldrei áð-
ur keypt jafngóðar vörar fyrir jafnlitið verð. Þetta vona ég að þeir út-
breiði sem víðast. Ég ætlast náttúrlega ekki til að fólk sé að gera sér <5-
mak til urín nema það sjái sér hag í að verzla við mig. En svo leyfi ég
mér um leið að taka það fram, að ég vona að allir þeir sem þurfa að
bröka þær vörnr sem ég hefi að bjóða, geri svo vel að koma við hjá mér
og skoða vörur mínar áður en þeir kaupa annarstaðar. Ég get fullvissað
menn um að ég sel með talsvert lægra verði en hægt er að kaupa fyrir
annarstaðar, og að það er því beinn gróði að verzla við ffiig.
Svo þakka ég viðskiftamönnum mínum fyrir gamla árið, og óska
þeim ódýrra vorkaupa og annara gæða á þessu nýja ári. Ég vonast til að
hafa ennþá meiri ftstæðu til að þakka ykkur fyrir viðskiftin að ári um
þetta leyti. Álftvetningar og Ný-ísleudingar ættu að finna mig að raáii
þegar þeir koma til bæjarins.
Þorsteinn Þorkelsson.
a.ri auka álögu ættu að gera meira en
mæta hallunum sem verður af lækkuu
burðargjalds á bréfum.
Dr. Magnús B. Haldórson frá Hen-
sel N. D„ kom hingað snöggva ferð til
bæjarins um síðustu helgi í kynnisferð
til frænda og vina hér, og til að skemta
»ér með hinu fóikinu á nýársballinu
mikla.—Dr. Haldórson fer suðar aftur
aæsta laugardag,
William Williams, fanst froBÍnn í
rúmi sinu í Amanroth, Ont. rétt ný-
lega. Hann hafði dáið úr hungri og
liiilda. cn átt.i bó eic-nir í lðndum og
Hr Matthías Þórðarson frá West-
Selkirk var hér á ferð í gærdag og kom
viðá skrifstofu vorri'til aðóska Heims-
kringlu gleðilegs nýárs. Segir hann
fáttí fréttum þaðan, nema lát gamla
Mr. Moncriefs, sem var einn með hin-
um fyrstu mönnum er settust að í Sel-
■kirk; var hann virtur af öllum bæjar-
búum. Hr. Þórðarson lætur vel yfir
veialun sinni og atvinnu í Selkirk, og
biður Heimskringlu að færa íslending-
um þar bestu þakkir fyrir ánægjuleg
viðskifti,
Kristján skósmiður Kristjántson
varð fyrir þvi óhappi að skóverkstæði
hans og aldinasölubúð á Elgin Ave.
KJORKAUP
Á KVENNSKRAUTI.
Vér ætlum að gefa mikinn afslátt af kvennskrauti til þess að selja upp vörurnar
f 1.50 Sailor hattat fyrir 90c.
$1.35 Gönguhattar fyrir $1.00
$1.00 Sailor hattar fyrir 75c.
75c. Sailor huttar fyrir GOc.
20% afsláttur af ðllu kvennskrauti. Kornið og skoðið vðrurnar.
CAVALIER, N. DAK.
U
Extension

Hin fegnrsta bíið fyrir
vestan Aðalstrœti.
Hin stærsto búð.
Hið lægsta verð.
Komíð og sjáið hinar miklu byr^ðir af matvöru, leirtaui og glasvöru.
"Dinncr Sdtta’’ “Tea Setts” Svefnherbergja “setts” skraut boliapör o. fl.
R. H. WINRAM,
Corner Isabel & Elgin Ave.
Telephone 469.
1899.
peningum sem nam yfir $40,000.
I. O P. Fundur verður haldinn i
stúkunui “ísafold” næsta miðvikudags-
kvöld(ll. Jan.)í North West Hall.—
Allir nýjir meðlimir stúkunnar eru
sérstaklega mintir á að sækja fundinn-
Byrjar kl. 8 e. h.
B. Sigurjónsson, C. R.
Loyal GeysirLodge I. O. O. F. M.
U. 7119, heldur fund þriðjudagskvöldið
þann 10. Jan. í Unity Hall á horninu á
horninu á Pacific Ave. og Nena St.—
Mikilsvarðandi mál fyrir fundinum. Á-
riðandi að allir meðlimir sæki fundinn.
A. Eggertson R. Sec.
Hra. Jón V. Dalmann. prentari
við Heimskringlu, varð fyrir siysi
nokkru á sunnudaginn var. Hann var
á gangi í Nena St. hér i bænum. og
mætti honum þá enskur mjólkursölu-
maður með sleða og tvo hesta fyrir, en
á undan hestunnm runnu hundar tveir
og réðust þeir þegar á hra. Dalmann
með grimd mikilli. En á meðan hann
var að verja sig fyrir þeim keyrði ná-
unginn beint á hann. Fékk hann
hðgg mikið fyrir brjóstið og féll við,
en náunginn hélt áfram leiðar sinnar.
Jón er að vísu ekki mjög veikur, en
hefir þó verið frá verki siðan.
Þerta slys, meðal annars, er orsök
i því, að vér getum ekki komið út í
þessari viku aukablaði þvi af Heims-
kringlu sem vér höfum lofað kaupend-
um vorum, ogjsem var meira en hálf-
prentað. En í næstu viku kemur það
áreiðanlega.
skemdist allmikið af eldi á fimtudags-
kveldið var. Orsök eldsins vita menn
ekki, en um miðnætti á fimtukags-
kveldið sázt bál mikið í húsinu og $ar
Kristjáni strax gert aðvart. Fór hann
þegar til og slökti bálið með bjálp ann-
ars manns og varðveitti þannig bygg-
inguna að mestu leyti. Skaða á húsinu
metur hann $100,og á vörum sem í því
voru $100, als $200 tap. Mestu af skó-
gerðartólum sínum náði hann litt
skemdum nema sanmavél sem eitthvað
hefir bilast. Hús og vörur voru i eids-
ábyrgð og má þvf vænta að beint tap af
eldinnm bætist honuin að inest.u leyti.
STOR JOLASALA
ITflEPALACE CLOTHIAG STÖRE.
458 flAllV ST.
Álföt úr Scotch Tweed verð $10.00 fyrir
$7.00. Yfirhafnir úr alull $9.00 fyrir
$6.00. Yfirhafnir úr Irish Frieze $11.00
fyrir $9.00. 20 alfatnaðir úr Scotch
Tweed $9.00 fyrir $5.75. Loðhúfur—
Baltic Seal $3 00 fyrir $1.50. Loðkápur
af öllum stærðum með 20% afslælti.
Nærfatnaðir úr alull frá 0.50 og upp.
Fín svört Dressing frakkaföt úr fínasta
og bezta Serge $19 50 fyrir $11.00.
Þessi sala stendur að eins til jóla og
ættuð þér því að grípa fuglinn meðan
hann er í færi. Pantanir úr sveitunum
verða afgreiddar fljótt og vel.
Yðar einl. landi og vinur.
/
Guðm. G. Islelfsson.
Fyrir The PALACE
CLOTHINQ STORE,
THE BLUE STORE.
Nerki: Blá Stiarna. 4 0 C IJIaIn Cfvnnt
Ætíð hin ódýrast. 4uD ^3111 OtrGBL
Er enn TROÐFULL með TVÖFALT meiraaf vörum en ættu að ve»a
þar um þotta leyti árs. Hvers vegna? Einmitt af því að TÍÐARFARIÐ,
sem einskis manns er að ráða við, hefur verið stirt við oss í alt haust.
OSS ER ÞVÍ EIGI UM AÐ KENNA. Vörur þessar verða 6amt sein
áður að fara nú þegar, og seljast með eða án hagnaðar. Vér segjum
því til fólksins: Komlð í^KJÖRKAUPIN.
Sólskin að siðustu segjum vér, eftir hin skaðlegu votviðri í landinu. Þad
er ekki til neins að neita því, að það hefir algerlega eyðilagt fatnaðar og grá-
vöruverzlunina í Manitoba á þessu hausti. Og þessvegna verðura vér að segja
fólki, að vér höfum þrisvar sinnum of miklar vörubyrgðir i búð vorri. Vér
rerðum að koma þessum vörum í penÍDga og það nú strax. EftirfylgjauÆ
verðlisti mun sýna yður að oss er full alvara.
Karlmanna Tweed Baxur $7.50 virði nú á $4.75
4( góður sljtfatnaður 8.50 “ 44 5.00
44 Nýmöðins alfatnaðr 9.50 “ 4 4 6.00
44 Aal ul 1 arfatnaður 13.50 “ 44 8.50
(4 Skozk yaðmftlsfot 16.50 “ 44 10 50
Karlmannabuxur af öllum mögulegam tegundum, frá $1.00
og þar yfir ; allar fyrir lielming vanaverðs.
Ðrengjabuxur frá 50e. til $2.75; allar fyrir minna en
helming vanaverðs.
Drengjaföt fín og þykk.....$6.50 virðí nú á $4.00
“ sterk úr alull......5.50 “ “ 3.50
úr gráu vaðmáli.... 4.00 “ “ 2.50
Sailor-föt........... 1.75 “ “ 90 cts.
Drengja Stutttreyjur í þúsundatali.
Drengja Yíirhafnir í þúsunnatali
Grávara ! Grávara ! Grávara !
Kvenna selskinnsyfirhafnir $30—$35 virði, nú á $20—$22.50
“ Bulgariu lambskinns-yfirhafnir $38 virði, nú á $27
“ Tasmaniu Coonskinns-yfirhafnir $35.50 virði, nú á $25
“ ágætar Coonskinns-yfirhafnir $48.50 virði, nú á $37.50
Karlmanna Coonskinns-yfirhafnir $25—45 virði, nú á $18—$35
“ Victorian Va.laby yfirhafnir $16.50—28 virði,nú $12—20
Karlmanna Badger yfirhafnir og svartar skrautyfirhafiiir á $10
Ágætir Geitaskinns og Buffalo-feldir við mjög lágu verði.
4»4 31AIN STlt., WIWH F.O CHEVRIER
— 114 —
liann gæti farið í hægðum sínum að koma fraat
t-ftfndinni eftir vilja sínum.
“Þú ert hraustur maður”, sagði hann loks-
i iS.
“Það er orðtak, sem ég hefi aldrei heyrt um
j.ig haft”, sagði Preaton.
“Það er leiðinlegt að þurfa að láta skjóta
■-kjóta þig”.
“Það er leiðinlegt að þú varst ekki hengdur
f vrir lðngu síðan”.
“Á morgtin um þetta leyti verður þú hjá
I < num sælu. senor Preston”.
“Getur verið; en þú verður eilifiega hjá hin-
iun fordæmdu”.
“Enn þá kynni ég kanské að hlifa þér”.
“Því ertu að ljúga að mér? Ég mnndi ekki
úa Þér, þé að þú segðir mér sannleikann”.
“Má vera, en samt”—eins og ídraumi —
sé ég ráð til að fá þig til að tala”, Svo sneri
1, uin sár aðhermönnunnm hvatlegaog sagði:
“Takið hann burtu”, sagði hann og fór út
herberginu.
Járnin voru aftur sett á hendur honum og
ai’ hann leiddur út úr hölfinni út í sama vagn-
,n sem hann hafði verið keyrður i þant’að.
“TilMorró?” spnrði hann einn varðmann-
,n. en fékk ekkert svar.
Tíminn var ekki hentugur til að fara til
lorró. Það var miðnætti. Hann var ekki flutt
t- þangað. Vagninn krækti stræti af stræti og
mnaðist Preston ekki við þau, en loks var stað-
»t nnmið fraromi fyrir húsi sem hann þekti vel,
— aðalstöðrum lögregluUðsins.
— 119 —
Var þarenpaD mann að sji og gekk hann
eins hratt og hnnn þoiði þenna spöl, sem varð-
maðurinn hafði tiltekið og þar beið hann'
Aldrei á æfi sinni hafði honum orðið svo
mikið um aðbíða. Hefði hann hlýtt hvötum
þeim hið innra, sem strýddu á hann, þá hefði
hann annast sjálfnr um undankomu sína upp
frá þessu og flúið. En varðmaðurinn hafði
reynzt honum'vel alt til þessa og hann fór að
halda aðhann mætti treysta hoDum.
Hann þurfti ekki heldur að bíða lengi,
Var hann tæplega búinn að velta fyrir sér
þessum grun sinum, þegar björganarmaður hans
kom fyrir hornið ogfórgeist. I staðinn fyrir
einkennisfötin, sem hann áður hafði. var hann
korninn í vanalegan stakk með barðastóran hatt
áhöfði. svo að Pieston ætlaði í fyrstu ekki að
þekkja hanD,
“Kondu með mér”, var alt sem hann sagði
og hlýddi Preston honum, þó að hann skyldi
ekkert hverju þetta sætti, en var nú farinn að
halda að hann ætlaði í raun og sannleika að
bjarga sér þessí maður, þó að hann skildi ekki
hvernig það hefði svona skrýtilega verið réðið
og framkvæmt alt saman, því að hann hélt að í
aliri borginni væru ekki tuttugu menn, er vissu
að hann væri þangað kominn og af þeim væri
ekki einn einasti vinur hans,
Þeir gengu hratt áfiam og beygðu nokkrum
sinnum af beinni leið og loks kora til þeirrá
hinn þriðji maðurinn, og þá fór Preston að sjá
það, að þeir vorn að fylgja honnm til að frelsa
hann, því að bann gat sér réttiiega til að ný-
— 118 —
telja einlægt látlausa trampið, tramp varðmans-
ins, sem alveg æt-laði aðæra hann.
Þar var Ijóstýra einhver i fangelsisgangin-
um og ’gengu þeir hratt um ganginu. Langaði
Preston til að spyrja félaga sinn, en stilti sig þó
um það, því að hann sannfærðist meira og meir
um það að það ætti að skjóta sig, er hann væri
að reyna að komast burtu. Það er þægileg að-
ferð að losna við borgara annara landa þegar
þeir eru eitthvað í veginum.
Alt sýndist vera undirbúið fyrirfram, svo
að þeir gætu sloppið. Þeir mættu hvergi tálm-
un og sáu engan varðmann þangað til þeir voru
komnir út úr dyrunum og út á strætið.
Þar sáu þeir varðmann standa og sneri
hann baki að þeim, og þó að hann hlyti að hafa
heyrt dyrnar, sem þeir fóru um út á strætið
opnast og læsast, þá gaf hann ekkert merki af
sér. og þetta sannfærði Preston enn þá betur
um það, að þessu hlyti að ljúka með dauða
hans.
En þá fann hann hönd varðmannsins vinar
síns leggjast á öxl sér og heyrði hvíslað lágt í
eyra sér:
. “Farðu yfir á hornið, beygðu þar við og
haltu áfram nokkra faðma. Bíddu þar var sagt
Én farðu ekki lengra þangað til ég næ þér-
Farðu nú”.
Leiðin að horninn var meira en hundrað fet,
og við hvert fótmál af þeirri leið’bjóst Preston
við að heyia byssoskot og finna kúluna smjúga í
gegn um sig. en hann komst heill á hófi og varp
þáléttilega öadinni,
— 115 —
“Fyrst þeir ætla að skjóta mig í fyrramálið’.
hugsaði Preston, “þá borgar það ekki ómakid
að flytja mig til Morró”.
Var hann settur þar i dýflissu fúla og vora
járnin ekki áf honum tekin, og til þess að vera
vissir um að hann skyldi ekki sleppa, bundu jeir
hann með járnfesti við hring sem fastur var í
veggnum. Og svo skildu þeir við hann.
En Preston vissi samt að hann var ekki lát-
in gæzlulaus, þvi að einlægt heýrði hann reglu-
bundið fótatak, fótatak varðmannsins, þar sem
hann gekk fram hjá klefa hans aftur og aftur og
að stundarkorni liðnu fór hann að telja skrefin.
“Eitt, tvö, þrjú, fjögur, fimm, sex, sjö. átta,
níu, tiu”, taidi hann, þá var snúið við svo, tfl.
kaka aftur og snúið við, )etta gekk einlægt, ó-
endanlega, þangað til að hann var farinn að
óska þess af heilum hug, að nriaðuriun gleymdi
sjálfum sér og gengi 11 skref hvora leiðina, Fór
hann að reyna að hafa áhrif á varðmnnninn ó-
sýnilega með viljakrafti sínum og neyða hann
til þess annaðhvort að fjölga eða fækka skrefun-
um, sem hann var að stíga.
“Tíu. einlægt tíu, eitt, tvö”, og'svo áfram
stundum saman, að honum fanst, en í rauninni
var það okki svo lengi.
Loksins hættu skrefin að heyrast honum til
stónnikils hugarléttis. En það var ekki nema
snðcgvast; þau byr juðu aftur, en í þetta sinn
enduðu þnu við klefadyr hans,
‘ Senor !”
PrestOn hrökk við eius og af byssu hefði
verið skotið við eyra honum.