Heimskringla - 20.01.1898, Blaðsíða 4

HEIMSKRINGLA, 20 JANUAR 1898.
Winnipeg.
Athugið auglýsingu þeirra Berg-
mann og Breiðfjörð á Garðar. Þeir hafa
ætíð einhver ný kjörkaup.
JAKOB GUÐMUNDSON,
bókbindari,
35 McDonald St. Winnipeg.
Þeir herrar Sigf. Sigurðsson og J.
Jónsson frá Mikley, komu við á skrif-
stofu Heimskringlu á þriðjudaginn var.
Fóru heimleiðisí gær.
Munið eftir skemtisamkomunni á
North-West Hall í kvöld. Ógiftu pilt-
arnir i lúterska sönfuðinum standa fyr-
ir henni. Aðgangur 25c.
Mr. Ólafur Thorlacius frá Álf ta-
vatnsnýlendu kom við á skrifstefu
Heimskringlu á mánudaginn ; var að
selja varning þaðan að utan.
Hra. E. Jochumsson fer til Selkirk
á föstudaginn og flytur tölu þar kl. 8- á
laugardagskvöldið. Hann vonast eftir
að fá lánað þar samkomuhús, og að sem
flestir homi og blusti á sig.
Hr. James Benson, frá Milton, N.
D., kom til bæjarins á sunnudaginn var
Hann býst ekki við að hafa langa dvöl
héríbænum, þar eð hann var að fara
áleiðis til Nýja Islands.
Munið eftir skemtisamkomunni á
Unity Hall á fímtudagskvöldið i næstu
viku. Það verður vandað til samkom-
unnar eftir föngum, og kafíiðog alt sem
því fylgir verður hið bezta.
Mr. James Thompson, sem kendur
hefir verið við heildsölufélagið Thomp-
son & Codville, lézt að heimili sinu hér
i bænum á sunnudaginn var. Bana-
mein hans var hjartveiki.
Hver sem vill vinna sér inn góð
daglaun við að selja als konar málverk,
getur snúið sér til ritstjóra Heims-
kringlu, sem gefur frekar upplýsingar
þvf viðvákjandi.
Páfabréfið var lesið upp í kaþólsku-
kyrkjunum hér á sunnudaginn var, og
sýndi fólk því þá lotningu að standa á
meðan. Hvaða afleiðingar þetta bréf
hefir, eða hvort það hefir nokkrar veru-
legar afleiðingar, er ekki auðvelt að
segja í bráðina. Bréfið hvetur kaþólska
til að halda við sérstökum skólum, og
vinna að því að ná þeim réttindum, sem
álitið var að þeir hefðn haft samkvæmt
stjórnarskrá Mantobafylkis.
Ksppræðufundinum sem haldast
átti i Unity Hall á þriðjudaginn hefir
verið frestað þangað til á laug-
ardagskvöld). Fyrst var talað um
að fresta honum til fimtudagskv ölds,
en af því það kvöld er samkoma á North
West Hall, sem ýmsir félagsmenn verða
á, þávar laugard.kvöldið ákveðið sem
fundarkvöld.
Vér viljum benda íslendingum á
auglýsingu hr. B. G. Skúlasonar, lög-
fræðings i Grand Forks, N. D., sem
birtist í þessu blaði Hkr. Það er eng-
inn efi á þvi, að við eigum þar góðan
og samvizkusaman málafærslumann.—
Það væri heppilegt fyrir ykkur að
muna ettir honum. ef þið þurfið lög-
manns við,
Séra Magnús J. Skaptason fer bráð-
um til Nýia íslands og messar :
30. Tanúar í Selkirk West;
fimtudaginn 3. Febr. kl 4 á Árnesi;
sunnudaginn 6. kl. 1 e. h. í Breiðuvík;
þriðjudaginn 8. í Milluvík;
9. í Breiðuvík.
Á heimleiðinni verður messað á
Gimli á þeim timaog stað sem seinna
verður ákveðinn.
ÁSKORUN.
Hérmoð bið ég alla þá, sem hafa
haft útsölu bóka fyrir mig, að gera svo
vel og gera mér grein fyrir hið allra
fyrsta hvernig salan hefir gengið.
Með vinsemd,
Winnipeg, 710 Ross Ave.
S. J. JÓHANNESSON.
í dag eru Indíánaforingjar frá Indí-
ánabygðunum við Manitobavatn og
Winnipegoosis á fundi hér í bænum, á-
samt umsjónarmanni stjórnarinnar yfir
bygðum Indiána. Fundurinn er hald*
inn til að ræða um hvort heppilegt sé
að sameina hinar ýmsu deildir Indián-
anna á einn eða tvo staði, í stað þess að
hafa þær á mörgum stöðum. Á þann
hátt er álitið að hægara verði að hjálpa
þeim til að vinna að jarðabótum og bún-
aði.
Hr. Þorsteinn Baldwinson, til heim-
ilis að nr. 11 Macdonald Str. hér i bæn-
um, sem hefir unnið við að byggja við-
auka við gasverkstæðið hér i bænum,
varð fyrir því slysi á laugardaginn var,
að detta um 20—30 fet ofan af grindum
sem brúkaðar voru við bygginguna.
Borð sem hann stóð á brotnaði og stökk
hann af því um leið og kom standandi
niður. Eftir fallið var hann meðvitund-
arlaus marga klukkutima, en meiðsli
sáust ekki á honum nema lítið eitt á fót-
unum. Hann er samt mjög þjakaður,

imimmmiii&uimmummmmmMK
en búist við að hann nái sér með tím-
anum.
Þeir herrar Stefán Þórðarson og
Sigurður Pálsson, frá Hallson, N, D,,
komu til bæjarins 14. þ. m. Þeir lögðu
af stað frá Hallson þann 12. og keyrðu
á hestum sínum alla leið. Þann 15.
lögðu þeir af stað héðan áleiðis til Nýja
íslands; þar dveija þeir um vikutíma
hjá kunningjum sínum, Alla þessa
leið fara iþeir einnig keyrandi. Þeir
sögðu gott eitt að sunnan, að undan-
teknum veikindum miklum í Hamilton
og þar í grend' Scarlet-veikin gengur
þar um alt.
Þeir af löndnm vorum. sem kunna
að fara suður með G. N.-járnbrautinni,
ættu að varast að hafa nokkra dvöl í
Hamilton; því óvíst er að þeim yrði
sleft aftur fyr en veikin er rénuð.
HEF0R UNITARASÖFNUÐURINN í
UNITY HALL
(Cor. Pacific Ave. & Nena St.)
Fimtudagskvöldið í
næstu viku (27. þ.m.)
Programm:
SÖNGUR.........G. P. Thordarson,
C. B. Julius, S. Anderson,
B. Benson, M. Halldórsson,
E. Ólafsson.........
KAPPRÆÐA,... .(Sverðið hefir komið
meiru til leiðar i heiminum
heldur en penninn )..
Jdtandi: E. Ólafss., J.P.Sólmundss.
Neitandi: B.L.Baldwinson, H. Leo.
COMIC RECITATION.............
Mr. Albert tíoyce,..
VEITINGAR [AUir !]...........
SÖNGUR.............Sömu og áður.
SOLO................S. Anderson.
SÖNGUR..... .......Sö.mu og áður.
Byhjar kl. 8. Inngangur 25c
“Stjarnan”
verður seld á 10 cents kortlaus, og á 15
cents með kortinu, til 1. Marz næstk.
112. nr, Hkr. var gerð grein fyrir
því, að’Stjarnan’væri hlutfsllulega jafn
dýi á 25 cents, og almanak Ó. Þ. hefir
verið undanfarin 3 ár á 10 cents- mið-
að við ferh.mál í fræðandi lesmáli, ef
Winnipeg-kortið væri metið 5 centa
virði. Hafi því almanak Ó. Þ. verið
selt á hæfilegu verði síðast. 3 ár miðað
við stærð einungis, og án tillits til
innra gildis (sem ég efa ekki að flestir
álíti). þá er Stjarnan eftir sama mæli-
kvarða hæfilega seld á 25 cents .með
kortinu (eður kortlaus á 20 cents), enda
virðist sem fólk mjög alraent álíti svo,
eftir þeim undirtektum að dæma, sem
ritið hefir fengið víðast hvar, og
sýnir það ljóslega að fólk gerir sér far
um að meta ritverk sem aðra verðmæta
hluti, ekki eftír stærð eingöngu, heldur
einnig með nokkru tilliti til gagnsmuna
legs gildis. Eg þykist því mega ganga
aðþví vísu, að fólk alment [áliti Stjörn-
una að vera gott 25 centa virði, sem
fræðirit, einnig til þeirra sem áðnr áttu
fyrirliggjandi fleiri eða færri almanök
fyrir þetta ár. og er það að því leyti
rétt álit. að hún inniheldur alt önnur
fróðleiksatriði en öll önnur ísleuzk al-
manök sem til eru.
Ég nefi sem sagt fengið mjög góðar
undirtektir frá flestum sem ritið var
sent til útsölu og góðar vonir um út-
söiu þess. En svo hefí ég líka fengið
bendingar |frá einstöku manni um að
það þyki heldur dýrt á 25 cents, og að
heppilegt mundi að færa verðið niður,
til þess að útbreiðsla þess geti orðið
sem almennust nú þegará fyrsta árinu.
Um leið og ég þakka þeim mönnum
hluttekning þeirra mértil handa í þessu
efui, þá vil ég þó taka það fram, að
þegar ég i byrjun ákvað að selja kverið
á 25 cents. þá hafði ég að einsfyrir aug-
um kver Ó. Þ. siðastl. 3 ár til saman-
burðar á aðra hlið, og 890—100 útgáfu-
kostnað við mitt kver, á hina, sem mér
fanst nauðsynlegt að ná upp. En hafði
þá óljósa hugmynd um hvernig ritinu
yrði tekið alment. En eftir þeim undir-
tektum að dæma. sem ég hefi fengið
nú þegar viðvíkjandi ritinu víðast hvar
þá geri ég mér von um svo almenna út-
breiðslu þess á 10—15 centa verði, að
nægi til þess að borga útgáfukostnað-
inn eða vel það.
Vegna þessa, og til þess að geta
sem allra fyrst orðið af með upplagið
(sem er talsvert stórt) og með því feng-
ið nægilega peninga, svo að segja strax.
til þessað borga með útgáfukostnflðinn,
þá hefi ég afráðið að færa ritið niður
um 10 cents, till.Marz næstk., í því
augnamiði að það seljist alveg upp fyrir
þann tíma, og svo jafnframt til þess að
gefa fólki svogóð kjör sem mögulegter.
Frá því nú og til 1. Marz 1898 verð-
ur STJARNAN bví seld (með kortinu)
á 15 cents, og kortlaus á 10 cents. —Og
með premium á 25,40, 50 65 og 85 cents-
Menn fá því nærri 1/6 meira af
fræðandilesmáli í Stjörnunni, en í þessa
árs almanaki Ó. Þ. fyrir sömu peninga.
Útsölumenn ritsins eru sérstaklega
beðnir að taka þetta til greina og jáfn-
framt áð gerasvovel áð senda mér
pantanir fyrir svo mörgum eintökum
af ritinu kortlausu, sem vis sala er fyr-
ir á þeim og þeim tíma. — Ég tek
þessa aðferð veena þess að óvíst er hve
margir kjósa ritið fremur kortlaust á
lOcents, en með kortinu á 15 cents.
enda liklegt að flestir kjósi heldur að
gefa 5 cents meira fyrir ritið vegna
kortsins. En svo þýst ég við að allur
þorti fólks sjái sinn eigin hng í að ná í
verðlaunin. sem ég gef með ritinu, sem
er líka hyggilegt, því þau eru óefað
þess virði.
Til þess að þeir, sem þegar hafa
keypt ritið á 25 cents, gjaldi þess ekki
að vera nú búnir að kaupa það, þá gef
ég þeim sömu verðlaun og þeim sem
hér eftir kaupa það á því verði, (þótt
slíkt sé óvanalegt.)
H ver sem hefir keypt ‘Stjörn- k
una,” eða kaupir hana hér I
eftir til 1 Marz næstkomandi ■
fyrir25cts., gecur kosið um lA
hvort hann vill heldur eiga fll
10 cents til góða hjá útg. sem lU
fyrirfram borgun upp í næsta , d
hefti ritsins eða að fá eina j|V
af eftirfylgjandi premíum í
kaupbætur : < j|
Nr. 1. 1/16 punds af blóm- ; ij
gras- eða garðfræi, (10 ij
centa virði)—frítt. — jjj
Nr. 2. Eitteintak af kvæðinu fl
" Minni karlmanna,” j|H
eftir M. J. Benedict- |B
son (10 ct. virði). frítt. nfl
Nr. 3, Stimpill sá sem hér er jl
sýndur (með nafni ’í
kaupandans á). með jtft
— sameinaðri — ^JÍ|||
pennastöng og
tilianti.með blek-^^^®*®^'^ I
glasi, (25 c. virðilB^^^^ IH
fæst fyrir 15 cts. * /IWIEaÍfeÍTfl ~ ■
aukaborgun.
Nr. 4. Veggmálverk með breytilegum
litum, stærð 15x21 þutnl. (25 til
35 centa virði), fæst sem premía
fyrir 15 cts. aukaborgun.
Nr. 5. ‘The Womans Home Cempanion,
heilt ár. sem er vandað kvenna-
blað og kemur út mánaðarlega,
ásamt ensk-enskri orðabók, sem
inniheldur 30,000 orð 1000 mynd-
ir og 500 blaðsíður. formstærð
6x8 þuml., alveg ný útgáfa (til
samans gott 83.00 virði), fæst
sem premía með stjörnunni fyrir
60 centa aukaborgun. Ef menn
vilja það heldur, geta menn feng-
ið einn árgang af búnaðarblaði
með orðabókinni, í stað kvenna-
blaðsins, fyrir 20 c. minna.
Nr. 6 "Kort” af íslandi (með litum
11X18 þuml.), fæst fyrir 25 cts.
aukaborgun.
Hversem kaupir ritið.hér eftir til
1. Marz nk. fyrir 19—15 cts. hefir einmg
rétt til verðlaunanna fyrir svo mikið
meiri aukaborgun en fram er tekið að
framan, sem hann hefir borgað minna
en 25 cts. fyrir ritið (nl. 10 eða 15 cts.
meira).
Það er takmarkað upplag af veggja-
málverkunum og kvæðinu. Þeir sem
því kjósa þær premíurnar, ættu að send-
pantanir sem allra fyrst.
Hver'sem gerir kröfu til verðlauna
beint til útg., er beðinn að sýna viöur-
kenningu þess er seldi honum ritið. fyr-
ir því að hann hafi sclt honum það, og
á hvaða verði.
Hver einstakur er beðinn að senda
kröfur sínar viðvíkjandi premíunum
fyrir 1. Marz, til þess er seldi (eða selur)
lionum ritið, eða beint til útgefanda
þess. Verður premían þá send með
pósti annaðhvort til hans aða viðkom-
andi útsölumanns, svo fljótt sem unt er
Notið nú tækifærið, landar.
S. B. Jonsson,
869 Notre Dame Ave. Winnipeg.
Exchange Hotel.
©12 TVT AT1ST ST.
Þegar þið viljið fá GÓÐANN DRYKK,
Þegar þið viljið fá GÓÐA MÁLTÍÐ,
Þegar þið viljið fá GÓÐAN NÁTTSTAÐ
þá munið eftir því, að þið
fáið hvergi betri aðbúnað
að öllu leyti, en hjá.
H. KATHItntX,
EXCHANGE HOTEL.
612 .Tlain Ntr.
“Stock-Taking Sale”
er nú á ferðinni í
Fleury’s Winnipeg Clothing House,
Allar okkar vörubyrgðir hljóta að seljast fyrir hvað sem er, til þess við
getum tekið á móti vorvarningi þeim sem við eigum von á innan skamms
MUNIÐ EFTIR STAÐMUM
Fleury 564flain5t.
Andspænis Bmnswick Hotel.
Selur demanta, gullstáss, úr,
klukkur og allskonar varning
úr gulli og silfri. Viðgerðir
allar afgreiddar fljótt og vel.
- - - Búðir í - - -
Cavalier °s Pembina.
#•****#»*#««###*#•*****#«»
1 Hvitast og bezt *
w
* —ER— |
I Qgilvie’s Mjel, !
I Ekkert betra jezt. |
********#*«*#*#*#######4Cj[
— 114 —
Því næst las Fitch sig upp kaðalinn, sem
fill í leikhúsi, og með hjálp hans gat Ford dregið
Keeth upp. En nú varvatnið i göngunum orðið
mittisdjúft og straumur þungur. Þeir héldu
samt ófram svo hratt sem þeir gátn og duttu
stundum ofan í holur upp undir hendur og rifu
fæturna á steinanýbbunum. En Keeth hélt
blysinu hátt á lofti, til þess aðhalda því logandi.
Loksins komu þeir að botninum á efsta
fossinum, fyrsta fossinum sem peir höfðu rekizt
á, er þeir komu í hcllinn. Vatnið steyftist þar
niður og sauð eins og í potti, þegar niður kom.
Litu þeir þá ráðalausir hver á annan. Þeim var
ómögulegt að klifrast upp þenna klett og það var
vafasamt hvort Keeth. svo máttfarinn sem hann
var, mundi geta kastað kaðlinum yfir steinnybb-
una, sem þeir festu hann um er þeir fóru uiður.
Vratnið skall á þeim og nærri fleygði þeim um
koll; þrumurnar drunuðu enn og bergmáluðu í
hellinum. Veðrið var enn hið versta.
En alt í einu sáu þeir andlit eitt fiðlleitt-,
voðalegt. efst uppi á klöppinni nærri hulið af
vatnsúðanum, og starði það niður til þeirra blóð-
hlaupnum augum.
“Hvað er þetta ?” stundi þá Ford oghrökl-
aðist aftur á bak,
Maður þessi veifaði handleggnum, ogtil allr-
ar hamineju skyldi Keeth bendinguna. Hann
lykkjaði upp kaðalinn í flýti og kastaði honum
upp. Hendurnar á þessari uudarlegu veru voru
eins og klær að sjá og náðu þær kaðlinum og
settu lykkju yfir steinnybbu, En er Keeth sá
það, var sem hann hrestist og fengi nýjan mátt,
- 119 —
nóg af skotfærum i vatnsheldu hólfunum í belti
sínu. Um sólaruppkomu morguninn eftir lagði
hann Ji leit eftir félögum sinum. Fann hann
stað þann, er þeir hófðu niður farið að ánni og só
skriðu þá, er hafði bannað þeim að komast upp á
bergið aftur, Hann vissi vel að þeir gátu ekki
komizt niður mað ánni, og fór svo upp með
henni í þeirri von að hitta þá einhverstaðar ofar.
En hann var nokkra klukkutima ó eftir þeim
og þó að hann næði gömlu hreysum Indiánanna
nógu snemma til þess lað sjá flokk þann halda
inn í skóginn, aem tekið hafði vini hans, þá var
hann ekki viss um að þeir hefðu með sér Keeth
og þá félaga hans.
En þó að hann væri einn. þá réði hann það
af að snúa ekki aftur til Hualpa fyr en hann
væri viss um annaðhvort. Hann hélt að hann
væri hinn eini maður, senf þekti hinn leynilega
inngang í Indíónadalinn, sem hann hafði sloppið
um áður fyrri, og fyrir því lavði hann inn í hina
flóknu ganga uudir jörðinní að hellinum, sem
litla áin rann í, sem vökvaði dalinn björgum
lukta. I göngum þessum hafðist hann við allar
þessar vikur, í von um að fá færi á að tala við
bandingjana. En það var farið öðruvísi með
Keeth og félaga hans, eu sjálfan bann, þegar
hann hafði verið í haldi hjá Indíánunum. Þeir
höfðu ekki kent mikið í brjósti um hann. af því
hann var Spánverji. Hafði bann verið látinn
hirða llamas og geitur og vinna á ökrum með
kvennfólkinu.
“Ég hefi farið inn í borgina á nóttu, herrar
mínir”. sagði Jose að lokum; “því að Indíánarn-
— 118 —
í þessum búningi, Eg sá ykkur fara inn í mynn
ið á göngunum þarna, en var þó ekki viss um
að það væruð þið”,
“Þú hefir þá verið maðurinn sem við sáum
á ferli við hellismynnið ?” greip Keetb fram í.
“Við vorum hræddir nm að það væri einhver In-
díáninn".
"Ég heíi marga nóttina farið út i dalinn”,
sacði Jose, "Ég hefi verið að reyna að komast
eftir hvoit þið væruð í haldi hjá fólki þessu. Gat
ekki vitað það fyrir víst, en vissi að þeir höfðu
náð’einhverjum”.
‘Hana; segðu okkur nú söguna”, sagði
Keeth.
Spánverjinn teygði nú úr sér á rifnu ábreið-
unni sinni við eldinn og fór að segja hina voða-
legu sögu sína, með ótal fettum og brettum.
Hafði hann verið óskemdur, er hann féll niður af
klettinum í faðmi hins svikafulla Indíána, og til
allrar hamingju varð Indíáninn undir, er þeir
skullu í strauminn. Kuldavatnið losaði um tök-
in fylgdarinannsins, og sukku þeir báðir saman,
en Jose kom einn upp aftur, Var hann þá þrek-
aður orðin af átökunum og bar straumurinn
hann ofan eftir á fáeinum augnablikum og alla
leið niður fyrir hornið. Ekki komst bann á land
fyr en hann hafði borizt tvær mílur niður fyrir
brúna, og varhann þá svo uppgefinn að hann
ætlaði varla að geta skriöið upp úr fljótinu,
Þarna lá hann við fljótið mest allan daginn,
en fyrir myrkrið klifraðist hann upp á kiettana.
Dólitíð hafði hann af matvælum og ábreiðu sína.
Hann hreinsaðí þar skammbyssur sínar og fann
— 115 —
og handfangaði hann sig upp eftir kaðlinum. En
móður var hann mjög er upp kom, og varð að
þiggja að þessi ókunnugi maður hjálpaði honum
upp á brúnina.
"Fljótt. herra !” var hrópað í eyra'honum.
Var þá Forð kominn hálfa leið upp, en þegar
hann var kominn upp til þeirra, gengu þeir allir
á kaðalinn og dJÓgu Fitch upp á bergið, en blys-
ið höfðu þeir aftur mist.
"Komið á eftir mér — fljótt!” sagði þessi ó-
kunni maður. "Vatnið nær upp yfir höfuð okk-
ar að nokkrum augnablikum liðnum. “Komið!”
Hann hljóp nú eftir mjóu hillunni, sem þeir
stóðu á og hinir þrír fylgdu honum í mesta flýt-
ir. I myrkrinu í hellinum sýndist ókunnugi
maðurinn likastur stórum apa.
Bráðlega komu þeir að rifu einni í hergið —
var hún svo mjó að þeir höfðu farið fram hjá
henni án þess að sjá hana, er þeir fóru inn í
hellinn, Fylgdarmaður þeirra tróð sér í gegnum
hana og þeir Keeth og Fordá eftir. en aumingja
digra Fitch urðu þeir aðdraga gegn um hana.
Voru þeir þá komnir í göng ein mjó, er lágu
þvert út frá árfarveginum. Fyrst hallaðist gólf-
ið upp á við lítið eitt, en sVo komu þeir brátt í
hellir stóran, og brann þar dálítill eldur ó glæð-
um. Fylgdarroaður þeirra gekk þegar að skíð-
hlaða í einu horninu ov kastaði fangi sínu á eld-
inn. Blossaði þó upp logi þegar í stað og lýsti
upp hellinn svo að hver gat seð annan.
Keetþ og félagar hans báðir störðu é mann-
inn, sem bjargaði þeim, og var hann þó varla
manni líkur. Hann var klæddur eínhverjum