Heimskringla - 24.03.1898, Blaðsíða 2

2
HEIMS&KINULA, 24 MARZ LS98
Reikningarnir. bera það með sér
að stjórnin hefir á síðasta ari verið
fram úr hófl “liberal” á almennings
fé. Hún heflr sem sé eitt 8123.902.52
fram yfir tekjurnar, og er nú sjóð-
þurðurinn orðiim, síðan Greenwav
kom að völdum, yflr sex hundruð
þúsund dollars. Stjórnin virðist að
hafa gert sér það að ófrávíkjanlegri
reglu, að eyða á hverju ári meira en
nemur inntektunum. En svo er nátt-
úrlega reynt til að telja fólki trú um,
að þessi aðferð sé nauðsynleg til þess
að mögulegt sé að eyða þeim tveim-
ur og hálfri miljón dollars, sem Green-
waystjornin hefir tekið til láns síðan
hún kom til valda. Spursmálið er
auðsjáanlega ekki um það, að nokk-
urt verulegt gagn verði aðpeningum
fylkisins, heldur hitt, að þeim verði
þannig varið, að stjórnin nái sem
flestum áhangendum og fái semlengst
haidið völdum. í þessu augnamiði
er allmiklu af fé fylkisins varið á
hverju ári, bæði til vissra manna og
vissra blaða, sem með því eru keypt-
ir til að fegra og verja alla rangsleitni
og fjárglæfrabrögð stjórnarinnar,—
matmóður sinnar. Og eftir því sem
klækir stjórnarinnar verða fleiri og
stærri, eftir þvf hækkar borgunin til
þessara leigutóla.
í sambandi við hið ofanritaða,
set ég hér skýrslu yfir þá íslendinga,
sem hafa haft viðskifti við stjórnina
á síðastliðnu ári, og upphæðir þær
sem hver hefir fengið, undir tilgreind-
um töluliðum.
me\ra að ljúga 1 stjórnarþarfir. Á
hion bóginn er það auðsætt, að svo
framarlega sem Greenwaystjórnin
vil! hafa fylgi blaðsins, þá er henni
nauðugur einn kostur að halda því
við með fylkisfé, því að það er kunn-
ugra en frá þurfl að segja, að blaðið
hefir ekki enn náð þeim vinsæld-
um meðal Isleudinga, að það gæti
hangt á horriminni eitt einasta ár, ef
því væri ekki haldið við með stjórn-
ar-ómaga-meðlagi svo nemur mikið á
annað þúsund dollars á hverju ári.
Það mun því óhætt að líta svo á. að
þeir menn sem halda úti blaðinu, séu
að því meira fyrir persónulegan hagn-
að einstakra manna, heldur en fyrir
nokkra sannfæring sem þeir hafl í
pólitiskum málum. Töluliður 939 og
940 sýna $1000 borgun til W. H.
Paulson ; en það er að eins nokkur
partur af kostnaðinum, að meðtöld-
um launum hans, við íslandsferð
hans síðastl. ár, þvf honum voru borg-
aðir $900 fyrirfram þegar hann fór
til Islands, og eru þeir færðir fylkinu
til reiknings árið 1896, svo að ferðin
kostaði í alt $1900, og er það sæmileg
borgun fyrir um 70 höfuð sem hann
fiskaði i túrnum. — Tölul. 941
sýnir, $i50 til Magnúsar Pálssonar
fyrir “niðursetning” landnema. En
gaman væri að vita hvar og hve
marga landnema hann setti niður á
síðastl. ári. — Tölul. 1145 sýnir hina
vanalegu, $200 borgun tii Guðna
Thorsteinssonar á Girnli. En þetta
er að eins dúsa til Guðna, sem hann
aldrei vinnur neitt fyrir, þó það sé
kailað lögreglustjóralaun. En eflaust
Töluliður.
15
54
87
92
100
103
187
193
780
879
891
922
939
940
941
942
960
1002
1145
1171
1177
1252
1253
1298
1456
1698
2017
2125.
2026
2027 V
2028 '1
2029 [
2030 )
2141
2148
2311 )
2312 [
2313 )
2698
2702
2711
2777
2822
2842
284-1
2869
Sigtryt'gur Jónasson, þinglaun.........................8 600,00
Sigtiyt?gur Jónasson, ferðakostnaður til þings ........ 4,60
E. Gillis (mun á óbrotinni íslenzku eiga að tákna Erlendur
Gíslason), þingritaralaun ........................... 70,00
Joseph Polson (á ísl. Jóhann Gunnarsson), þingritaralaun 72,50
Jónas Bergmann sendii'OÖakaup ........................... 88,00
O. S. Oliver, sendiboðakaup.............................. 58.00
Heimskringla fyrir eiun árg. af blaðinu ............... 2,00
Lögberg fyrir einn árg. af blaðinu..................... 2.00
Joseph Polson, ferð til Gimli............................ 68.30
Baldwin & Blöndal, fyrir myndir af bændabýlum ......... 22.00
Sigurður Christopberson, ferðakostnaður til Swan ítiver 50,75
Lögbergs prenrfélagið, fyrir auglýsingar og blaðakaup.... 1559,60
W. H. Paulson, sjö mánaða laun . ...................... 700.00
W. H. Paulson, ferðakostnaður á íslandi................ 300,00
Magnús Paulson, fyrir að 1 setja niður” landnema....... 150 00
Magnús Paulson, fyrir að semja íslenzkan bækling....... 75,00
Þorgeir Símonarson, kostnaður við að flytja til Swan Itiver 43,60
G. Olafsson, tvö tons gripafóður......................... 20,00
Guðni Thorsteinsson, fyrir að vera lögreglustjóri á Gimli 200,00
Andrés Freeman. laun...... ........................... 900.00
Krist. .Jónssoii. Baldur. ferðakostnaður við að sækja fundi 156,60
O. S. Oliver, fyrir að bera út tilkynningar............ 2,50
Joseph Polson (fýrir hvað?).............................. 15,00
John Anderson & Co., kjöt &c........................... 239,71
Jonas Anderson, vitniskaup................................ 2,00
Þorgeir Símonarson, skattinnheimtulaun.................... 6.00
Til íslenzkra stúlkna sem vinna við vitskertra spítalann í
Westur Selkirk......................................... 878,14
Ólafur Nordal, West Selkirk, nautslán.
Ben. Samson, járnsmiður.............
Til íslenzkra stúlkna sem vinna við heyrnar- og málleys-
ingja-stofnunina í Brandon................. ..........
Árni Axford o. fl.. fyrir vinnu við brautargerð í Argyle....
J. Bergmann fyrir vinnu við Fisher Biver braut.........
Jóhann Biiem o. fl., fyrir vinnu við Gimlibraut........
Kristján Lífmann o. fl., fyrir vinnu við Rockwood-braut
Joseph Polson, fyrir vinnu með vélfræðing..............
S. Sigurðsou, fyrir vinnu við Fisher River-brsut.......
Jon Sveinson o.fl, fyrir vinnu við að hreinsa Isleudingafljót
Hjálp til brautargerðar í Gimli-sveit .................
6,00
8,55
480,00
622,00
46 10
365.90
35,50
15,00
100.00
265.23
200,00
X. K
2798 Yinnulaun við Posen skurðinn
Samtals $8,380,58
........... 1298.00
Ueimskringla.
Terð blaðsins í Canada og Bandar. $1.50
nm árið (fyrirfram borgað). Sent til
íslands (fyrirfram borgað af kaupend-
-•m blaðsius hér) $1.00.
Peningar seudist í P. O. Money Order
Registered Letter eða Express Money
Order. Bankaávísanir á aðra banka en í
Winnipeg að eins teknar með afföllum
B. F. Walters,
Útgefandi.
Office: Comer Princess & James.
P.o. BOX 305
Ritgerð sú er Heimskringla fær-
ir íesendum sínum í þessu blaði, eft-
ir Senator Butler, getur ef til vill or-
sakað misjafna dóma meðal lesenda
vorra. Ef það tekst að vekja at
hygli þeirra á ýmsum stórgöllum,
sem tilgreindir eru í ritgerðínni, þá
er líka vorum tilgangi náð. Þó höf
undurinn bendi á þcssa galla sem
ríkjandi í Bandaríkjunum, þá vafa-
laust geta lesendur vorir í Canada
fundið eitthvað líkt ástand hér, ef
þeir á annað borð álíta ekki stjórnar-
farið gallalaust. Höfundurinn er
svc víðfrægur sem skarpur gáfumað-
ur eg sem samvizkusamur stjórn-
málamaður, að hvað sem hann ritar,
hlýtur að vekjamikið athygli, alveg
eins hjá þeim, sem eru houum alger-
gerlega mótfallnir í skoðunum, eins
og hjá þeim sem fylgja honum sem
fastast að málum. Það er ekki ein-
ungis nauðsynlegt, 'neldur beinlínis
skylda allra Islendinga, að afla sér
sem fjölbreyttastar og ýtarlegastar
þekkingar á öllum opinberum mál
um. Með því eins móti geta þeir af
eigin þekkingu dæmt uro hvert mál-
efni sem er, og með því eina móti
geta þeír sem gagnlegir borgarar,
hvort heldur í Canada eða Banda-
ríkjunum, og sem sjálfstæðir menn,
gefið úrskurð sinn með atkvæði sínu,
þegar þess er krafist. Það er ekki
ólíklegt, að áður cn langt líður verði
alþýðan í Bandaríkjunum dómstóll
sá, sem verður látinn skera úr því
hvort járnbrautimar og telegrafþræð
irnir í landinu skuli vera í höndum
sljórnarinnar, eða fárra auðkýfinga,
og einokunarfélaga. Þegar sá tími
kemur, er gott að vera undir það
búinn, eg geta með einurð og fullri
sannfæring tekið þá hliðina, sem
manni virðist réttust vera, eftir að
hafa sjáilir skoðað málefnið.
Einokunar-félög.
Hvernig þad hafa myndast og
HVEKNIG RÁÐA MÁ BÓT Á ÞEIM.
Eftir
Hou. Hai'ion Kntler,
Bandaríkja þingm. frá North Carolin ..
Lauslega þýtt úr “The i?rena.”
Einokunar-félög eru átumein,—
sívaxandi átumein á hinum pólitiska
líkama þjóðanna. Þau eru eyðileggj-
andi og dreifandi átumein; þau eru
sannur dauði frarofara og frelsis þjóð-
anna. Allir viðurkenna þetta, aliir
vilja sporna á móti þeim. en samt
halda þau áfram að þrífast og vaxa,
og margfaldast nær því daglega. —
Hversvegna er þetta þannig ? Það
er vegna þess, að almenningur hefir
verið beittur svikum og ósannindum
um uppruna þessára einokunarfélaga,
og að hinu eina ráði til að uppræta
og koma f veg fyrir þau, hefir verið
haldið leyndu.
Síðasta ríkisþingið í New York,
sem samanstóð mestmegnis af Repú-
blíkum, setti þingnefnd til að kynna
sér alt sem lyti að þessum einokunar-
félögum, og nefndin átti síðan að
flnna ráð sem dygði til þess að eyði-
leggja þessa þjóðarplágu. Eftir að
þessi nefnd, sem var kölluð Lexow-
nefndin, eftir formanni þennar, hafði
starfað í marga mánuði, lagði hún
fyrir þingið langa skýrslu, og fór hún
ómjúkum orðum um einokunarfélög-
in, sem hina stærstu bölvun er grúfði
yflr þjóðinni; en samt sem áður end-
aði skýrslan með því, að nefndin áliti
að ríkisþingið væri algerlega afllaust
gagnvart þessu skaðræði, og að þjóð-
þing Bandaríkjanna væri það eina afl
sem heft gæti för þeirra.
I Desember 1896, í síðasta ávarpi
sínu til þingsins, mintist Cleveland
forseti sérstaklega á þetta málefni-
Hann varaði þjóðina við þessari vax-
andi hættu, sem ógpaði henni, öllum
framförum hennar og jafnyel stjórn-
inni sjálfri. Samt áleit hann að
Bandaþingið gæti ekki útrýmt þessu
átumeini þjóðarinnár, heldur stæði
það algerlega á valdi ríkisþinganna
f hinum sérstöku ríkjum.
Nokkrum mánuðum síðar var
William McKinley gerður að forseta
Bandarikjanna. I innsetningarræðu
sinni fór hann enn harðari orðum um
einokunai’félögin, heldur en fyrir-
rennari hans hafði nokkurntíma gert.
Hann sagði að tilvera lýðveldisins
heimtaði, að þetta óvætti — þessi sí-
vaxandi og eyðileggjandi bölvun,
yrði sem fyrst hrakin út úr þjóðlífinu.
Samt sern áður gaf hann engin ráð
til þess. Hann að eins hrópaði um
eyðilegging hins illa og lét svo þar
við sitja.
Maður skyldi ímynda sér, ef
dæma mætti af ræðum Clevelands og
McKinleys, að þeir vœru báðir með
lífi og sál andstæðingar allrar einok-
unar. En hvorugur þeirra spornar
við þeim orsökum sem leiða til einok-
unarvaldsins; þeir eru báðir með-
haldsmenn og verndarar þess grund-
vallar, sem framleiða þær kringum-
stæður, sem ófrávíkjanlega geta af
sér einokunarfélög.
Þjóðin veit líka vel að báðir þess-
ir menn voru útnefndir til forseta af
einokunarfélögum, að þeir voru kosn-
ir af einokunarfélögum, að þeir eru
algerð eign einokunarfélaga og að
þeir þar af leiðandi hljóta að þjóna
einokunarféli >gum.
Fyrir nokkrum árum síðan Sam-
þyktu Repúblíkar lög, sem áttu að
eyðiieggja þetta þjóðarmein— einok-
unarvaldið—en þau höfðu engin áhrif
Demókrataflokkurinn komst þá bráð-
um til valda aftur, með Cleveland
við stýrið, og þá voru enn á ný sam-
þykt lög sem áttu að hrífa. En það
fór á sömu leið. Hvorutveggja þessi
lög standa nú skráð á lögbókum vor-
um, og ennþá þróast einokunin, og
jainvel betur en nokkru sinni áður.
Hvað skyldi ganga að ? Sannleikur-
inn er sá, að hvorug þessi lög snerta
rótina, sem þcssi eyðilegging fær
vöxt sinn og viðgang frá.
Þá skulum vér aðgæta hvernig
þessi einokunarfélög hafa myndast.
Við verðum þá fyrst að skilja til
hlýtar hvað einokun er. Einokun er
það kallað, þegar einhver hefir náð
algerðum yfirráðum yflr einhverri
sérstakri atvinnugreín. En þegar
fleiri einstaklingar mynda félagsskap
til þess að ná algerðum umráðum
yttr einhverri atvinnugrein, svo að
þeir geti hæglega eyðilagt alla keppi-
nauta sína, og einir ráðið verðmæti
einhverrar nauðsynjavöru sem al-
menningur þarfnast, ekki einungis
söluverði hennar, heldur einnig verð-
mæti hennar gagnvart þeim sem
framleiða hið óunna efni. Þá fyrst
stöndum við augliti til auglitis við
einokunarfélög nútíðarinnar. Og þá
kemur þýðingarmikil sparning :
Hvernig getur nokkurt félag náð al-
gerðu einveldi yfir nokkurri atvinnu-
grein ? Eða með öðrum orðum:
Hvernig er það mögulegt fyrir ein-
valds eða einokunarfélag að verða til
og þrífast ? Hafa ekki þúsundir
manna, sem stunda sömu atvinnu-
grein, meira afl heldur en eitt félag ?
Eru ekki 70 miljónir manna kraft-
meiri en einn tugur manna ? Þeir
eru það efalaust, ef þeir hafa sama
tækifæri eins og hinir. Hvernig geta
)á fáir menn eyðilagt atvinnuveg
keppinauta sinna, og haldið algerðu
einveldi á þeirri atvinnu, þó öll þjóð-
in sé þeim mótvinnandi ? Þeír geta
þetta að eins á einn hátt: Þeir hljóta
að ná á sitt vald hreyflngaröflum allra
viðskifta. Þeim er þá auðvelt að
skapa öll viðskifti manna, eyðileggja
alla samkepni og innleiða okunarfé-
lög þegar þeim þykír bezt við eiga.
Hvað er nú það sem við kölium
hreyfiöfl viðskiftanna ? Þau eru þrjú.
Hið fyrsta er peningamir, hinn eini
viðurkendi verðmælir, og miðpunkt-
ur allra viðskifta. Alt lflýtur að
standa í stað eða þverra, ef þetta afl
er sett í fjötra, eðaef því er ekki leift
að vaxa, jafnfljótt og viðskiftin og
fólksfjöldi aukast.
Hið annað hreyflafl viðskiftanna
eru samgöngurnar. Greiðar sam-
göngur sem hægt er fyrir alla að nota
með sömu skilmáíum, er eitt af stærstu
velferðarskilyrðum hverrar þjóðar;
því víðtækari sem þjóðin er, því
greiðari þurfa samgöngumar að vera.
En rétturinn að mega hagnýta sér
þetta hreyfiafl viðskiftauna jöfuum
höndum 0g með jöfnum kostum við
keppinaut þinn, er eitt skilyrðið f'yr-
ir því að einokunarfélög geti ekki
mvndast. Þar sem það er ekki, og
þar sem gæðingum ogauðfélögum er
gert greiðara lyrir, þar er lengið
vopnið, sem veitir allri heilsusam-
legri samkepni hið síðasta rothögg.
Er þá hægt að sýna að nokkur
slíKur mannamunur eigi sér stað hvað
viðvíkur samgöngunum ? Já, og það
er að nokkra leyti nMtúrleot, þar
sem þetta sterka hreifiafl viðskiftanna
er eingöngu í höndum einokunarfé-
laga og þeirra fylgiflska. Við skul
um líta í krir.g um okkur. Hvað
sjáum við þá fyrst ? Einn mann, J.
Pierpont Morgan, umboðsmann og
meðeiganda auðugs Gyðingafélags I
Lundúnum, einn mann, sem þannig
á og stjórnar algerlega fitta stærstu
og þýðingarmestu járnbrautarkerfun-
um í Ameríku, og liggja spor þeirra
eins og net yfir þver og endilöng
Bandaríkin, frá hafi til hafs. Það er
því gefin setning að þetta volduga
Gyðingafélag getur algerlega ráðið
öllum samgöngum og öllum flutningi
innan vebanda fólksflesta og auðug-
asta parts Ameríku. Það eru á þessu
svæði að eins fjórar smábrautir sem
ekki tilheyra þessu félagi. 0g það
er, því miður, enginn efi á því, að
einnig þessar brautir neyðast til, fy.r
eða síðar, að lúta vilja þessara sam-
vizkulausu auðmangara. I stuttu
máli: fáeinir menn, sem að sjálfsögðu
eru ætíð sammála, geta sezt niður og
með einum pennadrætti stöðvað allar
samgöngrur innan Bandaríkjanna
Þeir geta eftír vild hækkað eða lækk-
að flutningsgjald fyrir menn og muni;
þeir geta eyðilagt eina brautina og
bygt aðra upp á rústum hennar.
Hið þriðja hreyfiafl v'ðskiftanna
er útbreiðsla þekkingarinnar. Svo
lengi sem hinn starfandi heimur get-
ur eingöngu hagnýtt sér póstsam-
göngurnar til útbreiðslu þekkingar-
innar, þá standa allir jafnt að vígi;
en þegar sérstakar atvmnugreinar
einungis fara að hagnýta sér frétta-
þráðinn, þá er hætt við að fjöldinn
missi sjónar á þeim ógnaáhrifum, sem
það verkfæri mannanna hefir á við-
skifti þeirra.
Starf hvers manns fer algerlega
eftir hugmyndum hans, og hugmynd-
ir hans myndast af þeirri þekkingu
sem hann fær. Þess vegna er það,
að hugmyndir og starf hinna beztu
manna eru oft algerlega skakkar, af
því þeir hafa ekki náð hinni réttu
þekkingu á málefninu, þekking, sem
því miður er oft og einatt hulin af á-
settu ráði fyrir augsýn almennings.
Þeir sem geta ráðið því hvað við les-
um, geta auðveldlega ráðið skoðun-
atn vorum ; þeir sem ráða skoðunum
vorum, ráða algerlega a'kvæðum
vorum, ráða fjárhag vorum; og um
leið ráða þeir framtíð allrar þjóðar-
innar.
Hér eru þá talin hin þrjú hreyfl-
öfl viðskiftanna: Peningar, sam-
göngur og útbreiðsla þekkingarinnar.
Hvernig ætti nú að brúka þau og
hverjir ættu að stjórna þeim ? Er
það róttlátt að þessi sterku öfl, sem
farsæld allrar þjóðarinnar er undir
komin, séu í höndum fárra manna,
sem brúka þau að eins fyrir sinn eig-
in hag ? Nei, als ekki. Þessi öfl eiga
að vera undir umsjón hins opinbera,
starfandi með jöfnum rétti og jöfnum
skilyrðum fyrir alla borgara Banda-
ríkjanna. Slíkt heflr ekki átt sér
stað hér áður. Við höfum þvert á
móti séð þessi öfi í höndum fárra ein-
stakliiiga, sem eru smátt og smátt að
eyðileggja allar framfarir í landinu,
og sem með tímanum munu óhikandi
leggja járngreipar sínar um kverkar
stjómarinnar.—[Niðurlag næst.]
Greenvvay-dúsan.
Herra ritstjóri:—
Viljið þér gera svo vel og Ijá
fylgjandi línum rúmí Heimskringlu.
Það er margt fróðlegt í fylkis-
reikningunum f'yrir árið 1897, sem
lagðir vora fyrir þingið fyrir nokkr-
um dögum. Ég hefl fengið eintak af
þessum reikningum, en ekki þarf ég
að þakka það stjórninni eða nokkr-
um af hennar íslenzku leigusnápum.
Þeir eru ekki vanir því að taka á sig
stór ómök til að senda íslendingum
þessar skýrslur, enda mun þeim ekki
lagt stjómarmeölagið í þeim tilgangi.
Við þessa skýrslu, þó hún sé ekki
löng, er margt að athuga, og skal ég
drepa á fáein atriði sem mest stinga I
augun. Töluliður 24 sýnir, að Sig-
tryggur Jónasson heíir sett $4.60 í
ferðakostnað. En hann á heima hér
í bænum innan mílu vegar frá þing-
húsinu og getur farið alla leið á stræt-
isvagni fyrir ein 5c. Þessi ferða-
kostnaðarreikningur er því ósæmi-
legri, sem þinglaunin eru alment við-
urkend að vera gífurlega há. $600
laun fyrir að sitja (þegjandi) á þingi
I 3 til 4 vikur er svo rífleg borgun,
að það ætti að vera óþarfi að setja
fylkinu stóra reikninga fyrir ferðalag
sem aldrei hefir verið farið. Tölu-
liður 780 sýnir, að Joseph Polson hef-
ir fengið $68.30 fyrir að ferðast til
Gimli. En það vita allir sem nokkuð
þekkja til, að ferðin frá Winnipeg til
Gimli kostar að eins $2, og ináltíðir
era 15c. nálega alstaðar fyrir norðan
Selkirk, svo að annaðhvort beflr hr.
Polson verið lengi í “túrnum” eða
hann hefir borðad oftar og meira en
alment tíðkast meðal menskra manna.
Það væri annars fróðlegt að fá að
vita, hvað maðurinn var að gera til
Gimli og hvernig hann fór að verða
af með þessa $68.30 sem hann gerði
fylkinu reikning fyrir. Töluliður
922 sýnir, að Lögberg heflr sogið
stjórnarkúna svo að nemur rúmlega
fimtán hundruð dollars. En þessi
upphæð er þó um $160 minni en dús-
an var 1885. Þá var ómagameðlagið
með Lögbergi á nítjánda hundrað
dollars; en það var líka rétt fyrir
kosningarnar 1896, og þurfti því
kemur honum þessi hjálp vel, því
fjclskilda hans er stór. — Tölul. 1177
sýnir að Kr. Jónsson á Baldur heflr
fengið $156.60 fyrir að sækja fundi.
En hvenær, hvar og hvaða fundir
það hafl verið, verður ekki séð. —
Tölul. 2788, $1298, er ekki hægt að
segja með vissn hvort hafl gengið til
/íslendinga, en ekki er ólfklegt að
eitthvað af þeirri upphæð hafi gengið
j til þeirra íslendinga sem unnu við
Posen-skurðinn í fyrra, og sem, sum-
ir hverjir, höfðu til skamms tfma ekki
fengið kaup sitt að fullu.
Af reikningunum er að sjá svo,
að um $9000 hafl á. síðastl. ári geng-
ið til Islendinga af fylkisfé, oger það
ekki stór upphæð í samanburði við
tölu þeirra í fylkinu. En þessari
upphæð virðist ekki hafa verið skift
sem jafnast niður, þar sem einn þriðji
allrar upphæðarinnar heflr gengið til
tveggja manna, þeirra sem tiltölu-
lega minst hafa unnið fyrir því sem
til þeirra heflr gengið.
. Vel má vera að nokkuð meira fé
hafi gengið til íslendinga heldur en
það sem ofangreind skýrsla sýnir,
svo sem undir tölulið, 703, $17 til
bændafélagsins við íslendingafljót.
Einnig hljóta íslendingar að hafa
notið einhverrar upphæðar af þeim
$183,588,88, sem varið hefir veriðtil
mentamála á síðastl. ári. En sjálf-
sagt heflr það verið sárlítill hluti af
aðalupphæðinni, og einkennilegt er
það, að í reikningunum verður ekki
vart við nafn nokkurs íslendings í
sambandi við útborganir á því mikla
fé sem varið er til mentunar almenn-
ings hér í fylkinu. Það eru bara
pólitisku lauparnir íslenzku sem Mr
Greenway ber fyrir brjóstinu.
Svo læt ég hér staðar numið að
sinni og bíð átekta.
WlNNIPEGINGCR.
KOSTABOÐ.
Sendid strax 10 cerits í silfri, og eg skal
senda ykkur með næsta pósti mjög fall-
egan PRJÓN i hálsbindið ykkar. ís-
lenzkur fáni, með náttúrlegum litum,
er á hverjum prjón. Þessir prjónar eru
snildarverk. Það er ómðgulegt að lýsa
þeim fyllilega. íslendingar ætt að vera
“stoltir” af að eiga og bera einn af þess-
um prjónum. Sendið eftir einum. Ef
þið eruð ekki ánægðir með þá, fáið þið
borgunina tíl baka. Það er sanngjarnt.
Tveir prjónar fyrir 15c.
Ég vil fá agenta.
J. LAKANDER.
Maple Park, Kane Co., III., U.S.A
Exchange Hotel.
612 JSÆ^&IISr ST.
Þegar þið viljið fá GÓÐANN DRYKK,
Þegar þið viljið fá GÓÐA MÁLTÍÐ,
Þegar þið viljið fá GÓÐAN NÁTTSTAÐ
þá munið eftir því, að þið
fáið hvergi betri aðbúnað
að öllu leyti, en hjá.
H BATHKUM,
EXCHANGE HOTEL.
6154 Iflaln Mtr.
Dr. N. J. Crowford
PHYCICIAN AND
SURGEON .....
462 Main St., Winnipeg, Man.
Office Hours from 2 to 6 p.m.
OLI SIMONSON
MÆLIR MEÐ SÍNU NÝJA
718 Iflain 8tr.
Fæði $1.00 á dag.
Rranswick Hotel,
á horninu á Main og Rupert St.
Er eitt hið ódýrasta og bezta gistihús í
bænum. Allslags vín og vindlar fást
þar mót sanngjarnri borgun.
McLaren Bro’s, eigendur.
Lítið á eftirfylg-jandi verðlista á
hinni nafnfrægu Lisk’s Blikkvöra,
sem er ábyrgst að riðga aldrei. Hún
fæst í harðvörubúðinni hans
TRUEMNER,
Cavalier.
Mr. Truemner ábyrgist vöruna sjálfnr
og lofar að gefa ykkur nýjann hlut fyrir
sérhvað eina sem þið kaupið af Lisks
Blikkvöru og sem riðgar hjá ykkur með
sómasamlegri brúkun.
Áður seldar Nú á
16 potta fötur 90 cts. 67 cts.
14 potta fötur 75 “ 55 “
12 potta fötur 70 “ 14 “ “ með sigti $1.10 52 “
78 “
17 potta diskapönnur 90 ct. No. 9 þvatta Boilers $2.50 70 “ $1.90
J. E. Truemner,
Cavalier, N-Dak.
National Hotel.
Þar er staðurinn sem öllum ber saman
um að sé hið ódýrasta og þægilegasta og
skemtilegasta gestgjafahús í bænum.
Fœdi ad elns $1.00 a dag.
Ágæt vín og vindlar með vægu verði.
Munið eftir staðnum.
NATIONAL HOTEL.
HENRY McKITTRICK.
—eigandi.—
Munið eftir Því
að beza og ódýrasta gistihús (eftir
gæðum), 8em til er í Pembina Co. er
Jennings House,
Cavalier, W. Dak.
PAT. JENNINGS, eigandi’
Phone 177
Þegar þú þarfnast fyrir BRAUÐ af
hvaða tegund sem er, eða “candy" og
“chocolates,” þá láttu oss vita það
Hvað sem þú biður um verður flutt
heim til þín samstundis. Við höfum
altaf mikið að gera, en getum þó ætíð
uppfylt óskir viðskiftavina vorra.