Heimskringla - 31.03.1898, Blaðsíða 4

HEIMSKRINGLA, 31 MARZ 1898.

r
4
4
4
4
4
•
4
4
4
4
4
4
4
t
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
$10
Fatnadir.
Vér hofum sérstakar byrgðir af .$10.00 fötum. Þau eru vel
gerð, úr góðu efni, og klæða hvern mann ágætlega. Þú
kannske borgar $12—$15 annarstaðar fyrir œikið lakari föt.
Ef þú vilt klæða þig vel fyrir litla peninga, þá komdu til
The Commonwealth.
Hoover & Co.
Corner jllnfii Str. & City Hall Sqnare.
Winnipeg*.
Hra. S. Oliyer, kaupmaður frá Sel-
kirk, var hér á ferð í síðustu viku.
Nr. 20 af þessum árg. Hkr. verður
keyft á skrifstofu blaðsins. Þeir sem
kynnu að vilja selja það, eru beðnir að
senda það til vor sem allra fyrst.
Vér viljum vekja athygli lesenda
vorra á auglýsing í þessu blaði frá hr.
Þórði Jónssyni, úrmakara, Hann er
vel að sér í iðn sinni, vandvirkur og lip-
urmenni.
Hra. John M. Johnson, frá Glen-
boro, Man.. var hér á ferð um helgina,
ú leið til Nýja íslands. Hann hefir í
vetur ferðast um til gripakaupa fyrir
hérlenda menn.
Hr. Jón Kjærnested, sem hefir verið
kennari við Kjarnaskóla, í Nýja-ísl., í
vetur, kom til bæjarins alkominn með
fjölskildu sína á laugardaginn var. og
býst við að starfa hér í bænum í sumar
að vanda.
Conservativar hér í bænum hafa
fjörugt og skemtilegt félag, sem heitir
■‘The Maple Leaf Conservative Club.’
Hefir það fundi sína á Albert Hall á
hverju miðvikudagskvöldi; eru þar ræð-
ur, söngur og hljóðfærasláttur til fróð-
leiks og skemtunar, Oss er sagt að all-
margir Islendingar séu i þessu félagi og
uui sér þar vel.
Hr. Bjarni Jónsson trésmiður, frá
Pembina, N.D., hélt heimleiðis á þriðju-
daginn. Hann kom hér norður til þess
að sækja foreldra sina, sem búið hafa í
Nýja íslandi. Móðir hans fór með hon-
um, en faðir hans. sem hefir verið lasinn
í nokkra daga. dvelur hér í bænum
þangað til hann frískast. og fer hann þá
suður til sonar síns.
Lesið auglýsinguna frá Mr. H.
Peterson í þessu blaði. Hann óskar
sérstaklega eftir verzlun íslendinga.
Allir vilja eignast Heimskringlu
um þessar mundir. Frá Honolulu, H.
I.. er oss skrifað, og beðið að senda
blaðið tafarlaust þangað. Hver skyldi
verða sá næsti ?
Síðastl. laugard. andaðist í Argyle
bygð Benedikt bóndi Einarsson, Jóns-
sonar, frá Brekkukoti í Þingeyjarsýslu,
rumlega tvítugur að aldri. Banamein
hans var tæring. Jarðarförin fer fram
næstkomandi laugardag.
Nú dynja á oss iðgjöldin fyrir
Heimskringiu. Fimtíu centa mennirn-
ir hafa minst vor, og séð skyldu sína,
við kvakið í síðasta biaði. Rétt, dreng-
ir góðir; vér skulum ryðja yður braut,
en þið sjáið til með endurgjald fyrir
Heimskringlu.
Hér er tækifærið fyrir þá, sem
hafa í hyggju að ferðast eitthvað. —
Northern Pacific brautin hefir nú sett
niður fargjaldið austur og vestur, sem
fylgir: Til Toronto, Montreal og New
York, á 1. plássi $28 20, á_'2. plássi $27,
20. Til Tacoma, Seattle, Victoria og
Vancouver, á 1. pjássi $25, og 2. plássi
$20, Við enda ferðarinnar borgar fé-
lagið til baka þeim sem halda 1. pláss
farseðli $5. og þeim sem halda 2. pláss
farseðli $10. Svo farseðlarnir eiginlega
kosta þá að eins $20 á 1. og $10 á 2.
plássi. Niðursetningin á fargjaldi til
Kyrrahafsins gildir að eins frá stöðum
í Manitoba. Til staða í Austurríkjun-
um yrði fargjaldið að sama skapi hærra
eftir því sem vestar dregur. Það borg-
ar sig fyrir hvern einn að sjá umboðs-
mann N. P. félagsins áður en þeir
kaupa annarstaðar.
Hr. Karl K. Albert er agent fyrir
The J. Hungford, Smith & Co. íélagið í
Toronto og Rochester. N. Y. Vinnu-
stofa hans er að 503 Main St.
Hra. G. Freeman, sem búið hefir
undanfarandi í Qu’Appele-dalnum, en
flutti sig til Nýja íslands í vetur, kom
hingað til bæjarins snemma í þessum
mánuði til að leita sér lækninga við
gömlu kviðsliti. Hann var tekinn inn
á hospítalið hér og skorin upp 8. þ. m.;
uppskurðurinn tókst mjög vel, og er
hra. Freeman nú á góðum batavegi.
Minni Ameríku.
Flutt á íslendingadaginn í Spanish Fork
2. Ágúst 1897.
Austan yfir Atlants bláa
Ólgu-þrunginn sæ,
Hleypti’ hann Leifnr hesti ráa
Hörðum undan blæ.
Vestur rendi svanur súða
Sázt þá rísa’ úr mar,
Frón eitt vafið fögrum skrúða
Frjófsemd alla bar.
Ókent var það frónið fríða
Frægum Eiríks nið,
Þó um tíma þar nam bíða
Þægast drengjalið.
Fastri samt ei framtíð náði
Fjörug Ingólfs-þjóð
Hlunna-mar því hélt frá láði
Heim að kaldri slóð.
Fregn hins mikla frónsins lýðir
Fundu’ í ritum skráð,
Þangað stefndu þegnar fríðir
Þar að nema láð.
Alskins gnægð af öllum gróða
Itar fundu þar.
Leifshins hepna landið góða
Langt af öðrum bar,
Voldug brátt því varð hin unga,
Vinlapds þjóðin stór,
Öflug bolans okið þunga
Af sér brjóta fór.
Frelsishetjan gæfu gæddi
Gbokg Washington,
Kúludrífan, hans ei hræddi
Hug né frelsis-von.
Framtíð björt var fyrða bestu,
Frankiins þjóðin merk,
Hugvitsrík þvi heimsins mestu
Hefir unnið verk.
Hálfu meir en höldar fróðir
Hafa þekking náð,
Framfaranna fögru slóðir
Feta nú með dáð.
Elskum, vinir. alt sem færir
Unað, líf og frið,
Vorn það anda endurnærir
Að vér höldum við
Alt sem fagurt er og prýðir
íslands bragnafjöld.
Að vér náum sigri’ um síðir
Sæmd er þúsundföid.
B. R.
Almennan fund
heldur íslenzka kappræðufélagið
i kvöld
í Unity Hall til að ræða um hver sé
betur valinn Islendingadagur, 17. Júní
eða 2. Ágúst. Ræðumenn verða þeir :
B. L. Baldwinson, B. M. Long, Magnús
Paulson, Erlendur Gíslason, E. Ólafs.
son, Jóhann Bjarnason. — Alment mál-
frelsi á eftir. — Að umræðum loknum
verður gengið til atkvæða um dagana.
Á eftir verður skemt með hljóðfæra-
slætti »g söng. Mr. A. Crick syngur
nokkrar Solos.
Byrjar kl. 8. Aðgangur lOc.
Hra. G. Kristjánssen frá Parkdale
er nýkominn alfluttur til bæjerins.
Hann er í félagi við Benedikt Jónsson,
og nýbúinn að kaupa kjötmarkaðinn að
614 Ross Ave. að hra- Th. Breckman.
vonast hann eftir góðum og greiðum
viðskiftum við landa sína.
Hra, Kristjánsson býr nú að 622
Ross Ave.
Mrs. Guðbjörg Jónsdóttir, kona hr.
Gunnlaugs Peterson í Westerheim,
Minnesota, dó að heímili sínu mánudag-
inn 21. þ. m. Hún hafði í meira en ár
þjáðst af krabbameini í hálsinum, og
þrátt fyrir aliar tilraunir að lækna það,
leiddi það hana að lokum til bana. Jarð-
arförin fór fram frá íslenzku kyrkjunni
þann 24. þ. m.—[Minneota Mascot.]
Gunnar Gíslason látinn.
Eftirfylgjandi andlátsfregn barzt
oss í bréfi frá hra. Eggert. Jóhannssyni
um síðustu helgi.
\ ,
.....“Rétt í þessu berst hingað sú
fregn utan úr Mikley, að þar, að heim -
ili dóttur sinnar og tengdasonar, Gutt-
orms Jónssonar, sé látinn merkismaður-
inn GUNNARGísLASON.frá Birkivöllum í
Arnesbygð. Hann lézt 19. Marz, eftir
langvarandi lasleíka, nærri 75 ára gam-
all. —Lík hans verður.flutt hingað og
jarðsungið í Árnesgrafreitnum, sam-
kvæmt ósk hins látna. — Það verður
að vændum einhver til að minnast
þessa einKennilega fræðimanns betur
síðar.
“Skar óg súðum sund.”
Eg ætla að biðja þig, Heimskringla
mín. að bera kæra kveðju mina skáid-
inu Jóni Eldon, ásamt þakklæti fyrir
sendinguna til mín 24. þ. m., og segja
honum, að mig furði ekki á því, þó hann
skiiji ekki neitt í "Veiðiförinni,” þar
sem hann skilur ekkí eins augljósa og
vel kveðna vísu eins og þá er hann til-
færir eftir Einar Skúlason sem sönnun
fyrir því. að rétt, sé að hafa “Hrund’
sem fullkomna kvennkenningu. Einar
Skúlason segir :
“Skar ég súðum sund
Fyrir sunnan hrund.”
Skáldið Eldon efast ekki um að Einar
hafi hér átt við stúlku, sem hann sigldi
eða réri fyrir sunnan, annars hefði hann
ekki látið þessa vísu sjást í greininni
"Ný Edda,” sem Heimskringla færði
okkur síðast. Það gengur annars yfir
mig að skáldið Eldon, sem er greindur
að náttúrufari og á kost á allri þeirri
uj^jfræðslu sem hann gæti á móti tekið,
við hliðina á sér, skuli ekki nota sér það
betur en harin gerir, þar sem það kostar
hann ekki neitt. Hefði hann látið svo
lítið að gera það, þá hefði að líkindum
“Bragasvar og Mansöngur” aldrei kom-
ið á prent, og “Ný Edda” ekki heldur.
Að svo mæltu læt ég úttalað um þetta
mál. og vona að vinur minn, skáldið
Eldon, gæti betur að þvi sem hann
skrifar næst, áður en hann hleypur með
það í blöðin. Og lrvað sem hann segir
meira um Veiðiförina gegni ég því ekki
því það eru nógir til að narta í hann
þó ég sé ekki einn í þeirra tölu.
Jónas J. Daníelson.
Vér tökum það fram hér, að Heims-
kringla tekur ekki á móti fleiri ritgerð-
um út af “Samkomunni” nafnkendu,
“Bragasvari” eðá “Veiðiför.” Það er
búið að segja of mörg óþarfaorð um það
efni sem þar var fyrir hendi. Kaupend-
ur hvers blaðs eiga heimting á því að
þesskonar skeggræður séu ekki látnar
ganga i það óendanlega.— Ritatj. ílkr.
^mmmmmmmmmmmmmmm
ÞETTA HORN VERÐUR
HREIÐUR FYRIR * *
!• i
The
Red Bird
FYRIR ARID 1898.
The G00LD BICYCLE C0NPANY,
484 MAIN STREET.
FRED B. SniTH, Manager.
SOOO pör
DANSKRA ULLARKAMBA
[Merktir J. L]
Við ábyrgjumst þá. Sendir til ykkar
fyrir $1.00. Skrifið til
Alfred A11 <1 r»‘s<‘ii & Co.
Western Importers, 1302 Wash Ave. So.
Minneapolis, Minn.
eða til Cr. S»hii«»ii,
131 Higgin St., Winnipeg, Man
Urmakari.
Thordur Jonson,
sem í undanfarin átta ár hefir unnið að
úrsmíði hjá Geo. Andrew hér í bænum,
vill nú gera löndum sínum kunnugt að
hann er byrjaður fyrir.sjálfan sig, og er
nú reiðubúinn að gera við úr.klukkur og
allskonar gullstáss o.s.frv., fyrir lægsta
verð, og vonar að sem flestir gefi sér
tækifæri og reyni sig. Alt verk verður
fljótt og vel af hendi leyst.
Vinnustofa að
262 McDermot Ave.
Beint á móti Stovels prentsmiðjunni.
\ Photo=
{graphs
4
4
4
4
Það er enginn efi á því að j
vér getum gert yður á- a
nægða bæði hvað snertir \
verðið og verkið. f
i PARKIN W )
4 490 JTain St. $
H. PETERSON,
632 HIAIN STR.
biður Islendinga að athuga það, að
haun er nýbyrjaður á MATVÖRU- og
ÁVAXTA verzlun, og að hann hefir
ætíð á reiðum höndum beztu og ódýr-
ustu tegundir af þessum vörum. Einn-
ig hefir hann BLÓÐMÖR og LIFRAR-
PYLSU, alvea eins og það sem þið
borðuðuð heima á gamla landinu.
Komið við hvort sem þið kaupið
eðaekki. Munið ePtir staðnum.
H. PETERSON,
632 Main Street.
Lesid.
Þar sem ég hefi keypt verzlun
Mr, M. H. Miller í Cavalier,
óska ég eftir viðskiftum íslendinga. Ég
sel eins og áður
GULLSTÁSS, ÚR
og KLUKKUR
og allskonar varning úr gulli og silfri.
Nýjar vörur koma í búðina daglega.
Munið eftir mér er þið komið til Cavalier
Viðgerðir afgreiddar fljótt og vel.
R. Branchaud,
Cavalier, N. Dak.
Meltingin þarf að vera góð.
llvgsið um það.
Kauptu í dag einn pakka af hinu heiras-
fræga Heymann Block & Co.
-----IleilNiiNnlti-----
einungis 15c. og 2oc. pakkinn
(Kaupendur borga burðargjald.)
Þá getur þú haft góða meltingu. Reynsl-
an er ódýr. og hún mun sannfæra þig.
Biddu lyfsalann þinn um það eða skrif-
aðu til
Alfrwl Andre$en A Co.,
The Western Importers,
1302 Wash Ave. So., Minneapolis. Minn.
Eða til--------
(i. S«aiison,
131 Higgin St. Winnipeg, Man.
Fæðiabeins $1,00 Á DAG.
Grand Pacific Hote/.
R, 1*. O’Donohoe, eigandi.
Ágæt herbergi og öll þægindi sem beztu
hotel geta veitt. Beztu vín og vindlar.
Warket Slreet (ícffiit City llnll
---WINNIPEG, MAN.-----
Góðir landar!
Komið á hornið á King & James
St. Þar er margt sem ykkur girnir að
sjá. Þar fáið þið alt sem lítur að hús-
búnaði, svo sem RÚMSTÆÐI með öilu
tilheyrandi, HLIÐARBORÐ. ný og
og "ömul, STÓLA. forkunnar fagra,
MATREIÐSLUSTÓR af öllum mögu-
legum Btærðum, OFNAR og OFNPÍP-
UR, Ijómandi LEIRTAU, og margt
fieira sem hér yrði of langt upp að telja.
Alt þetta er selt við lægsta verði.
Við vonum að þið gerið okkur þá
ánægju að koma inn og líta á samsafnið
áður en þiö kaupið annarstaðar, og þá
sjálfsagt að kaupa ef ykkur vanhagar
um eitthvað.
Gætið þess að kaupa ekki köttinn i
sekknum.
Yðar þénustu reiðubúnir
Pálson & Bárdal.
— 58 —
ekki hugrekkið. “Látið þið staðar numið, upp-
reistarhundarnir ykkar”, hrópaði undirforingi
Berg. og vonaði að hann gæti kæft niður upp-
hlaupið með skipan þessari. En honnm var
svarað með fyrirlitlegustu óbljóðum. Hann þreif
upp skammbyssuna sína og skaut þann sefn
fremstur stóðí flokki upþhlaupsmannanna. Á
sama augnabliki var honum svarað með sex til
átta byssuskotum. • Þessi hugstóri embættismaðr
rússisku stjornarinnar féll áfram og á grúfu.
Kridloff sætti og sömu örlögum, þegar hann
ruddist fram og endurtók fyrirskipanir undirfor-
ingjans. Hann féll sundurskotinn af kúlum, og
litaði snjóinn smádropóttann með blóði sínu.
Þeir sjötíu eða áttatíu sakamenn, sem ekki
höfðu verið gengnír inn í samsærið, voru ekki
seinir á sér að snúast xneð þeirri hliðinni sem
betur mátti. Og móti slikum liðsmun gátu Kós'
akkarnir ekkert aðhafzt. Nokkrir sem sýndu
mótspyrnú voru þegar skotnir. Þeir sem eftir
stóðu voru umkringdir, teknir fastir og settir í
bönd. Dauði þessara tveggja dauðhötuðu em-
bættismanna, sýndist dálítið hafa sefað blóö-
þorsta upphlaupsmannanna.
Ivor og Gogol höfðu horft á þessar hræði-
iegu aðfarir með óttalegum hugleiöingum. Svo
utan við sig horfðu þeir á leikþátt þennan. að
þeir gáðu ekkert sérstaklega að sínum eigin
kringumstæðum. Þeir hefðu auðveldlega getað*
hlaupið í burtu, því þeir stóðu á bak yið orust.u-
völlinn, þegar upphlaupið byrjaði. Nú gæt\i
Rustein að þeim, og flýtti sér til þeirra ásamt
tveimur félögum sínum.
— 63 -
urðu þeir mittisvotir í hálfskændum smá upp-
sprettum, sem voru á leið þeirra. I einu orði
sagt, öll leið þeirra var stráð eintómum
hættum og ervíðleikum. Einusinni máttu þeir
til að krækja langt upp í fjallshlíðina til að kom-
ast fram hjá tveimur . muskusuxum, sem fnös-
uðu svo hátt að bergmálaði í hlíðunum. Og í
annað sinn veitti skógarbjöm þeim eftirför,
meiraen mílu. Gogol vildi með engu móti skjóta
á þ»ssar skepnur, eins lengi og þær réðust ekki
algerlega á þá, því ef uppreistarmennirnir
heyrðu skot, þá hertu þeir snn meira ferðina til
Karsokow.
Þegar ekki voru eftir nema tvær eða þrjár
mílur til Karsokow, varð furuskógurinn svo
þéttvaxinn, báðumeginn fram með læknum, að
þessi síðasti áfangi æt.aði aldrei að taka enda.
Ivor titraði af þreytu. og Gogol mátti heita alveg
uppgefinn, þó hann vildi ekkiláta það ásannazt.
Að lokum voru þeir alt í einu komnir fram úr
fjölluPum og út úr dalnum. og skjögruðu þá
báðir flóttamennirnir af lúa; en tæplega í einn-
ar mílu fjarlægð leiftruðu .strætisljósin í Karso-
kow.
6. KAFLI.
Þögulleiki bæjarins var langt frá því að vera
sönnun fyrir því, að uppreistarmennirnir yæru
langt frá Karsokow. Undir yfirstjórn þeirra
Rusteins og Schmidts vsr áreiðawkgt a,ð flokk-
— 62 —
leiftra þar í myrkrinu. Hvað þelta þýddi, var
ofboð skiljanlegt. Orustan á milli sakamann-
anna og varðmannanna við fangahúsð var byrj-
uð.
“Það endar á einn og sama hátt”, sagði Go-
gol. “Uppreistarmennirnir eru (bandóðir, og
þegar þeir eru komnir á stað, Jþá drepa þeir Ko-
sakkana alla sarnan. Hana nú. Skothríðin er
búin. Bráðum hefja uppreistarmennirnir her-
göngu sína álciðis til Karsokow, svo við hefðum
gert betur að hangsast ekki hérna. Þú verður
að gæta að því, að okkar leið er langtum erviðari
en sú sem þeir fara.
Skothríðin var virkilega enduð, og undan-
komumennirnir héldu ofan fjallið og niður í dal-
inn eins skjótleea og þeim var unt. Slæmt fæði
og þrældómurinn í námunum hafði örmagnað
þessa menn, sem eitt sinn höfðu haft sterka og
góða líkamsbyggingu, svo að þeir voru hvergi
nærri í góðu ástandi fyrir tólf mílnafgöngu.
En meðvitund þeirra um hvað var á seyði, rak
þá áfrain með óbilandi dugnaði, svo þeir fundu
hvorki til þreytu né kuldans, sem var nístandi
sár.
Vegurinn var mjög slæmur, eins og Gogol
hafði spáð, en dalverpið var óslitið, og rann
lækur eftir því. Það var ekkert tunglsljós, en
regin gaddur breiddi sig átakanlega ytir alt sem
augað sá, nema í einstöku stað sáSt tré á stangli
eða klettasnasw: i dalbrekkunum.
Hverja míluna á fætur annari lötruðu þess-
ir áhyggjufullu sendiboðar. Oft og'tíðum duttu *
þeir 'og flumbruðu sig. og oftar en einusinni
— 59 —
“Þið gangið þó í félag okkar nú”, hrópaði
hann sigri hrósandt.
“Alt er í okkar höndum. Þarna fer Schmidt
með hundrað menn til að handsama Kósakkana,
sem gæta herskálanna og fangahússins. Ekki
einn einasti skal kornast undan til að gera að-
vart. Um miðnætti verður Kasokow í höndum
okkar. Komið með, vopnið ykkur með rekum
og íshöggum”.
Ivor og Gogol litu fljótléga hver á annan.
Eitt augnablik var darrðaþögn. Áttu þeir að
ganga í lið með þessum uppreistar þorpurum,
eða reyna að komast hjá slíkum félagsskap?
Rustein var ekki seinn að skilja þessa hikun
þeirra, og heiftin logaði í dökkleita andlitinu á
honum.
“Þið ragmensku hundingjar !” öskraði hann,
“ég gef ykkur nægan tírna til að velja um. Kom-
ið með okkur, eða liggið dauðir. Það var veljað
ég dró ykkur á tálar með hinn ákveðna tíma.
Annars hefðu þið sannarlega svikið mig. Svarið
undireins. Eg hefi enganjtíma til að flækjast
hér”.
Hann spenti riffilinn upp og miðaði honum
ógnandi á þá. Það sást ekki hræðsluvottur á
gamla Gogol. Hann leit skjót.lega yfir á orustu-
sviðið og virti þnð fyrir sér litla stund. Helming-
ur af sakamönnunum var kominn í hvarf áleiðis
heim að faníahúsinu. Hinir aðrir biðu skamt í
burtu afturkomu Rusteins, ásamt herteknu K’ós-
akkanna, sem átti aðflytja heim í fangahúsið.
Sem kólfi væri skotið, stökk Gogol á Tyrl j-