Heimskringla - 26.05.1898, Blaðsíða 4

HEIMSKRINGLA, 26 MAI 1898.
» They fit.... ! No matter how you | stanc/ or sit.

1 Við köllum þessar buxur okkar $3.50 vísdóms- } buxur, vegna þess þær samanstanda af öllu því bezta. Þær eru vísdómslega valdar, visdómslega * tilbúnar, og verðið er vísdómslega sett svo lágt, að r það dragi kaupendur til vor. ■
| The —^ | Commonwealth.
i Hoover & Co. « j Oorner fflnin $itp. & t’ity Ilall Sqnare. -wyjj
f
*
*
*
*
t
t
t
Winnipeg.
Lesið auglýsint: frá, Mr. R. Bran-
ehaud í Cavalier.
Bréf á skrifstofu Hkr. eiga Mr.Sam
Brandson og Mrs. Guðbjörg J. Gíslason
Hra. Hjörtur Lárusson er fiuttur
frá 250 Jarvis Ave. til 703 Maryland St,
Hra. Jón Þórðarson frá West-
bourne, heimsótti Hkr. í gær. Hann
dvelur um vikutíma i bænum.
Þegar þd ferð um Ross Ave.. þá
komdu við hjá Thordarson, og fá þér
disk af ísrjóma (ekki frosinni mjólk).
Þeir herrar Sveinn Jónsson og
Magnús Gíslason, frá Lundar, Man,,
voru á ferð hér í bænum rétt fyrir helg-
ina.
Hra, J. B. Holm frá Pembina, N.
Dak., kom til bæjarins i síðustu viku.
Hann býst við að stunda trésmíði hér
fyrst um sinn.
Hra. Pétur Jakobson, frá West-
bourne, kom til bæjarins í siðustu viku;
hann gerir ráð fyrir að dvelja hér nokk-
urn tima.
Á hvítasunnudag, 29. þ. m., verða
hðrn fermd í Tjaldbúðinni við morgun-
guðsþjónustuna. En við kvöldguðs-
þjónustuna fer fram altarisganga.
Afmælisdagur Victoriu drottningar
24. Mai, var haldinn hátíðlegur hér í
bænum, eins og lög gera ráð fyrir. —
Mesti fjöldi af fólki fórút í skemtigarða
bæjarins og eyddi deginum þar á ýmsa
vegu. Litið sýndist vera um regluleg-
ar skemtanir, enda fór fjöldi manna úr
bænum til skemtana, bæði til Portage
La Prairie og Brandon.
Victoria drottning er nú 79 ára að
Hr. Jónas K. Jónasson frá Kinosota
P.O. við Manitobavatn, kom til bæjar-
ins á laugardaginn, Vel lét hann af líð-
an íslendinga þar nyrðra. Hann dvelur
um vikutima i bænum.
Hra. Björn Jónsson frá Westfold
Man., heimsótti Hkr. á mánudaginn.
Alt tíðindalítið sagði hann úr bygð
sinni, Vellíðan almenn og heilbrygði.
Hann býst við að fara heimleiðis á
föstudag.
íslandspóstur kom hingað á mánu-
daginn var. Vér fengum meðal annars
blöðin: Nýju Öldina og Þjóðólf. Vér
höfum ekki rúm fyrir neinar Islands-
fréttir i þessu blaði, en komum með
helzta ágrip af þeim i næsta blaði.
Jón Guðjónsson á Melum, Kola-
bleikseyri í Mjóafirði, Suður-Múlasýslu,
vill fá að vita utanáskrift Páls Jóhanns
Gísla Guðjónssonar bróður síns, frá
Herjólfsstöðum í Skagafirði, væntanl.
Winnipeg.
Hra. Gunnar Sveinsson kom heim
úr ferð sinni til Minneapolis á mánudag
inn. Hann lét allsæmilega af gestrisni-
Jónatans, sagði að hann væri hinn
skemtilegasti heim að sækja, og það al-
veg eins þó hann hati i mörgu að snú-
ast þessa dagana.
Þess var getíð í fáum orðum í
Nýju Öldinni fyrir skömmu, að látinn
væri i Skagafirði Páll Ólafsson, sveitar-
stjórnaroddviti í Lýtingsstaðahreppi.—
Páll var kornungur maður, gáfu og
mentamaður, og mundi hann hafa unn-
ið sveit sinni margt til gagns, ef hon-
um hefði enzt aldur. Hann átti margt
af ættfólki hér vestra. Meðal ættingja
hans er Barði G. Skúlason, lögmaður i
Grand Forks; voru þeir Barði og Páll
systkinasynir. — Páll var kvæntur og
skildi eftir sig eitt eða tvö börn og unga
ekkju, Hólmfríði Rósu Jóhannsdóttir,
alsystur Eggerts Jóhannsonar, fyriv,
ritstj. Hkr.
Hra. Einar Ólafsson fer uú um
helgina með gufubát þeirra Sigurðson
Bros., “Lady of the Lake”, norður á
Winnipegvatn, og dvelur þar um tíma.
Hra. J. B. Skaptason fór af stað
aftur héðan i dag norður til Hnausa,
með ‘Lady of the Lake”, sem leggur út
frá Selkirk á morgun fyrstu ferð sína í
ár. _________________
Annað vagnhlass af höttum ný-
komið til Caiiiihoii woaltli.
Hra. Eiríkur Guðmundsson frá
Lundar P. O., kom til bæjarins á fimtu-
daginn, og heimsótti Hkr. Hélt heim-
leiðis á laugardag. Hann lét vel yfir
útlitinu í kringum Lundar. Með hon-
um komu til bæjarins móðir hans og
bróðir, Eirikur, sem dvelur fyrst um
sinn hjá bróðir sínum S. J, Scheving
hér í bænum.
Á fimtudagskvöldið 19. þ. m. gaf
séra Hafsteinn Pétursson saman í hjóna
band Mr. Guðmund Christie, frá Sel-
kirk, og Miss Jóninu G. Jósafatsdóttir,
til heimílis í Winnipeg. Athöfnin fór
fram í húsi hra. S. J. Scheving, að 319
Pacific Ave., í viðurvist nokkurra vina
brúðhjónanna. Heimskringla óskar
þeim til lukku.
Fötin þín prýða þig. ef þú kaupir
þau hjá ConinionM'cnltli.
Hra. Runólfur Sigurðsson frá Ham-
ilton, N. D., sem kom með konu sína
hingað til lækninga fyrir nokkru síðan,
er nú kominn hingað alfluttur. Kona
hans hefir fengið mikla bót meina sinna
og vill hann því okki fara með hana
héðan fyrst um sinn, Þau búa að 726
Elgin Ave. hér í bænum.
“Seint lærist gömlum hundi að
sitja.” Ritstjóri Lögbergs hefir kunnað
betur við að gefa oss eitthvert sérstakt
nafn, eins og öllum öðrum mótstöðu-
mönnum sínum. Honum hefir sjálf
sagt þótt það “heybrókar’’-skapur að
leyfa Mr. Baldwinson aðgang í blaði
voru, til þess að setja Liberal-ritstjór-
ann eins laglega á kné sér til hirtingar,
eins og hann hefir gert í viðureign
þeirra. Vér höfum skirst við að minn-
ast mikið á ritstjóra Lögbergs hingað
til, því álit vort hefir verið að peraónan
hafi verið svo veikbygð, bæði síðan að
"bólu”-gjafir stjórnarinnar voru á ferð-
inni í Nýja íslandi, og eins síðan að
••tréfóta”-samskotin voru hér um árið
o. fl. o. fl., að það væri ekki fært að ýfa
við (kaununum á hrúðurkarlinum. En
“oft brýtur nauðsyn lög”. Það er ekki
að vita nema vér megum til að ávarpa
ritstjórann dálítið ýtarlegar síðarmeir,
ef honum á að lærast að "sitja”.
Ódýr reiðlijól.
Stefán B. Jón&son hefir nú á boð-
stólum alveg ótrúlega ódýr ný reiðhjól,
fyrir menn og konur á öllum aldri, er
hann pantar beint frá verkstæði í Chi-
cago. — Til sönnunar fyrir því að þetta
er ekkert auglýsinga-skrnm, þá getur
hann sýnt það svart á hvítu, að ung-
linga hjól. sem hann selur nú á $12 hér
í Winnipeg, hafa kostað $20 í Chicago,
að undanförnu, fyrir fulla borgun út í
hönd.
Það virðist þvi sanngjarnt að ætl-
ast til að menn kynnist þeim kjörum,
sem hann hefir að bjóða, áður en menn
ákveða að kaupa annarstaðar.
Ljómandi sumar- nærföt á $1,00
hjá Comnionwealtli.
Hroðalegt morð var framið á mánn
dagskvöldíð, hér vestan við aðalbæinn
réttí miðri “Blómsturvalla”-bygð.
Negri að nafni Paul Brown, ný-
kominn út úr fangelsinu að Stony
Mountain, þar sem hann hafði setið 3
ár fyrir að hafa skotið á samvinnu-
mann sinn, skaut lil dauðsannan negra
sem var á gangi með konu sinni á aðal-
stræti bygðarinnar, á mánudagskvöld-
ið. Negri sá sem skotinn var hét Wil-
bur E. Burton, og var nýkominn hing-
að frá Duluth, Minn. Kona hans er
matreiðslukona í einu af húsum byeð
arinnar. Brown mætti þeim hiónun-
um og heimtaði peninga af Burton, er
kvaðst enga peninga hafa og bauð hon-
um að leita á sér, en í staðinn fyrir að
gera það, dró Brown upp skammbyssu
sína og sendi 'kúlu í gegn um höfuðið á
Burton. Þegar hann var búinn að
drepa manninn, sendi þann nokkur
skot á eftir konunni, sem hljóp æpandi i
burtu. Skömmu síðar sá hann eina af
þeim drósum, sem þarna búa, og um-
svifalaust miðaði hann byssu sinni og
sendi henni 4 skot. Kúlurnar hittu
hana allar, og tvisvarsinnum féll hún
um koll, en stóð upp jafnharðan aftur
og hljóp í bnrt veinandi um hjálp. í
millitíðinni hafði lögreglunni verið gert
aðvart um hvað væri á ferðinni, og fá-
um minútum síðar var þrælmenni þetta
tekið og sett í járn.
Maður þessi sýnist vera með fullum
sönsum, og talar mjög rólega um glæp
þann er hann hefii framið. Ekki getur
hann eða reynir að færa neínar ástæður
fyrir hryðjuverkum sinum.
OSS VANTAR
tvo menn sem kunna að fletja fisk, til
að fara til New Brunswick nú þegar.
Stöðug vinna. Kaup S35 um mánuð-
inn og frítt fæði. Prítt far austur.
Þeir sem vilja sinna þessu, snúi sér
nú þegar til
Joseph Carman,
312 McDermot Ave.
Hér er lítið ljóðabréf
Til landa okkar.
Kæru landar glögt að gætið
Þá gangiðlþið um Aðalstrætið
Til að kaupa klæði og skó,
Hyggið hara að vestanverðu,
Windsor beint á móti sérðu
Er lítil búð. en billeg þó.
Buxur, vesti, biðla-frakka,
Beztu skó fyrir menn og krakka,
Alt spánýtt og ekta snið,
Hvítar skyrtur, klútar, sokkar.
Komið ogjskoðið vörur okkar
Því sanngjarnlega seljum við.
Silki hálstau, hnappa gylta,
Hatta fyrir alla pilta,
Undirföt af allri gerð.
Og hlífar til að hlífa’ í regni,
Hæfar hverjum brezkum þegni,
Látum vér fyrir lægsta verð.
Athugið númerið.
Sæmunflson &
StepbensoD.
630 Main Str.
ÞETTA HORN VERÐUR
HREIÐUR FYRIR * * *
Karlmannaföt.
Karlmannaföt, $8.50 virði fvrir $1 25
“ $12.50 virði fyrir $7.50
Svört spariföt, $18.00 virði fyrir $10.00
Karlmanna-buxur, $1.75 virði á $1 00
Svartar karlm.buxur, $3 virði, á $1.90
Fallegar twe9d-buxur $4.50virði, $2,75
Drengjaföt.
Drengjaföt $13,50 virði fyrir.$8.50
Drengjaföt $9.50 virðí fyrir..$5.50
Drengjaföt $6.50 virði fyrir..$3,50
Drengjabuxur, mjög fallegar, $4.50
virði, fyrir að eins...........$2.75
Góðar drengjabuxur.............$1.00
siwwwtwtwwttmwwmwtwwwmwwwwwmmw
Fyrir 25 cent getur þú keyptþér beztu TWEED SLIPPERS ”
sem fást í bænum, Ágætar fyrir kvennfólk og börn. 5
Fyrir 40 cent færðu beztu tweed buskin.
Fyrir 45 cent færðu ágæta reimaða skó handa börnum nr. 6—10 I
Fyril’ 60 cent Samskonar skó, nr. 11—2.
Fyrir 75 cent Ágæta skó fyrir karla og konur.
Reimaðir karlmannaskór $1,25. Hneptir karlmannaskór $1,00.
Kvennmanna Oxford-skór með öllu verði, 75c. og yfir.
Vér þökkum svo vinum vorum fyrir góða og mikla verzlun, en _ mæl-
umst til að þeir hafi fæturnar með sér næst, svo vér getum útbúið þá
með hæfilega skó, Yðar einlægur.
E. KNIGHT á CO.
651 Main St.
Hvítar stífaðar skyrtur fyrir 45 og 65 cents fullkomlega $1 til $1.50 virði
Mislitar skyrtur, áður seldar fyrir $1.50, nú á 75 cents.
Það bezta mesta og ódýrasta upplag af regnkápum sem nokkurntíma
hefir sést i Winnipeg, fyrir $4.00 og þar yfir.
Pantanir með pósti afgreiddar fljótt og vel. Munið eftir
Merki: BLA STJARNA
434 inain Str.
A CHEVRIER-
#########################*
# #
#
#
#
#
#
Fimm dollarar
kaupa einn “Bicycle”-fatnað hjá FLEURY.
Fimm dollarar
kaupa einn góðan karlmannsklæðnað hjá FLEURY
Tveir ojj lialfar dollar
kaupa ágætis buxur hjá FLEURY.
# Einn dollar
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
kaupir mjög góðar buxur hjá FLEURY. ^
Mjúkir hattar, harðir hattar, strá hattar, stórir hattar, litlir hattar, ^
eð hvaða aðrar sortir af höttum sem þig vanhagar um hjá
w,
564 Main Street
#
#
Beint á móti Brunswick Hotel.
#
##########################
The
Red Bird
FYRIR ARID 1898.
The G00LD BICYCLE C0NPAHY,
484 MAIN STREET.
FRED B. SHITH, Manager.
Storkostleg Kjorkaup
The BLUE ST0RE,
Merki: Blá stjarna. ÆastIebúd1Íýr’ 434 ^ain Str
YIÐ þrotaverzlunar-sölu, sem haldin var I Montreal á hinum stórkost-
legu vörubyrgðum J. H. Blumenthal & Co., sem sjálfsagt voru hinir
stærstu klæðasölumenn í Canada, var THE BLUE STORE svo
heppin aö ná í ákaflegar byrgðtr af vörum fyrir að eins 471 cent dollars
virðið. Það hafa víst allir séð hrúguna af kössunum sem kom til vor
núna í vikunni og sem allir voru fullir af fatnaði. Ef nokkur efast um
þetta, þá komi hann einungis inn í búðina svo við getum sannfært hann.
Þessar vörur hljótum vér að selja strax, fyrir peninga, þar af leið-
andi fáið þið stórkostleg kjörkaup á eftirfylgjandi vörum.
Barnaföt
Mjög vönduð föt, $7.00 virð á $4.22 Falleg flanelsföt, $5.50 virði fyrir $3.50
Falleg “Sailor Suits,” með lausum kraga $4.25 virði fyrir að eins $2.75.
-----Góð “Sailor Suits” fyrir $1.00-
|W° Buxur! Buxur! Buxur!
—126 — —123— —122— —127 —
arinnar. Það veitir okkur engan frið né hugg-
un. einungis eykur píslirnar”.
Vesalinfs mennirnir störðu nokkur augna-
blik út í myrkrið, sem uinkringdi þá. Alt í
einu fleygði Ivor sér. um leið og hann rak upp
angistarstunu, á grúfu ofan í snjóinn, sem dreg-
ið hafði saman í dálitla skafla á ísspönginni, og
huldi andlitið á milli handanna.
Gogol horfði meðaumkunarfullur á þetta.
Hann hefði viljað gefa mikið til þess að geta hug
hreyst félaga sinn, en hann vissi að hann átti
ekkert hughreysta-'di orð til í eigu sinni. ef hann
ætlaði að taka tillit til uokkurar hreinskilni. Það
var réttast að standa auglití til auglitis við sann
leikann, án þess að reyna að draga yfir hann.
En virkilegleikinn var ærið nístandi og vonum
sneiddur.
Hver mínútan leið á eftir annari, og þessir
tveir auðnuleysingjar láu þögulir og hreyfingar-
lausir á ísnum. (Snjórinn hlóðzt niður og vind-
urinn sópaði honum utan að þeim og jafnaði
honum inn í allar hrukkur og ósléttuT á fötum
þeirra, sem nú voru orðin gaddfreðin. Veðrið
hvein yfir höfðum þeirra, og áfram flaug ísspöng
in sem fys fyrir vindi, og riðaði ýmist upp á
öldutoppunum, eða steyftist ofan í hyldýpið, sem
þær mynduðu á milli sín. Og einlægt molaðist
•neir og meir utan af henni, og nú var þvermál
h-unar ekki orðið meira en þrjú eða fjögur fet.
Á hverju augnabliki gat hún rekist á aðrv ís-
spöng og farið í rúst. og það táknaði hið síðasta
augnablik skelfíngarinnar og aðskilnað þessara
vesalinga írá því jarðneska og timanlega.
dögum er þér kunnugt nú. Eg var sannfærður
um að móðir þín var saklaus, og ég bafði grun
um bófann sem reyndi að koma henni fvnir og
eyðileggja hana með fölskum bréfum. Auðvitað
þorði ég ekki að ympra á þessu við húsbónda
minn. Það gat skeð að það hefði kostað mig líf-
ið. Samt setn áður flúði móðir þín með þig, og
gat ekki annað aðhafzt. Og svo leið tíminn
þangað til sjúkdómur föður þíns hafðí nærri gert
út af við hann. Þá loksins, með einhverju móti,
Komst hann að sannleikanum, og sagði mér þá
frá því. Skæðasei óvinurinn, sem móðir þín
átti, var einmitt mannfjandi sá, er sýndi henni
mestan vinskap — Maximy Petrow”.
“Föðurbróðir minn !” hrópaði Ivor upp yfir
sig. “Hvernig stóð á því að mig skyldi ekki
gruna það fyrr ? Ó, hvíiíkir glæpir eru það ekki
sem hann hefir framið !”
“Jú sannarlega eru þeir margir”, tautaði
Gogol, og nísti tönnum Jum leið. Hann gerði
alt þetta í hefndarskyni, af því móðir þin neit-
aði houum. Gott og vel, eins og ég hefi sagt.
komst húsbóndi minn að því, að Maximy Pet-
rov sveik hann í trygðum. en einhverrar ástæðu
vegna kaus hann að láta hann ekki vita það.
Hann var í ýmsu ráðabruggi og sagði mér fæst
af því. Ég komst fyrst að þessu af bréti því er
hann sendi móðnr Hnni. 'og sem þú hefir minst
á. Eg vissi það ekki að húsbóndi minn hafði
skrifað það. Daginn eftir að Alex Petrov dó,
lokuðu þeir sig inni Maxfmy og Feodor Guns-
berg. Af hendingu gekk ég um herbervið þegar
þeir voru rétt farnir út úr þvi. $krifboi ðið var
gnúðu ísspöngina áfergislega, rétt eins og þessi
öfl vildu hjálpast að, að þagga mál þess sem tal-
aði.
Gogol ætjaði tæplega að hemja gremju sína,
og hafa stillingu til að hlusta á frásöguna til
enda. En þá loksins að hann fékk tækifæri til
að tala, brauzt ákafi og gremja hans fram, Hann
byrjaði á sinni eigin sögu og reyndi að segja
hana í samheugi, en átti bágt með að gera grein-
armun á hljóðstöfunum í orðunum, fyrir ákaf-
anum.
“Ó, aðal svikasamsæri þessara lygara og ó-
fyrirleitnu fanta kemur þarnaíljós! Hversu
mikið rildi ég ekki gefa fyrir að lifa eitt einasta
ár enn ! Eins sannarlega og guð er til, skyldu
þeir báðir verða sendir til námanna i Síberíu
fyrir lífstíð. Hlustaðu nú til. Ég veit það alt
saman. Eg hefi sannanir fyrir svikum þeirra.
Ég veit hvar hin eina rétta erfðaskrá er niður-
komin”.
Ivor hrökk við “Það er þá til erfðaskrá
virkilega?” hrópaði hann með „ndköfum.
“Já, svo sannarlega. En ég verð að reyna
að tala sern ljósast. Ég finn að það er kominn
ruglingur á mig, Ég skal nú byrja á upphafinu.
Það er auðvitað fyrsta stigið. Þú veizt nú alla-
r eiðu, að ég var trúverðugur þénari á heimili
Alex Petrovs í sautján ár. Ég var lítill dreng-
hnokki þe.ar ég vistaðist, hjá honum. Móðir þín
' »r eins góð húsmóðir einsjog hægt var að kjósa.
Ég tilbið »lla þá bletti jarðarinnar. sem hún
ste g á. Og þú, - ruaigsinnis var ég látinn
fylgja þér hér og þar. Það stm skeði á þeim
Ivor var orðinn gegnkaldur, og sárt og
langt andvarp leið út fyrir varir hans. í al-
gleymingí nísti angistin hjarta hans, og Gogol
hafði litla hugmynd um hversu mikið Ivor tók
út. Eymd hans hafði verið átakanleg að undan-
förnu. Sjálfur fann hann nú greinilega að dauð
ans ógn og píslir jukust tífalt á hverju augna-
bliki. Betra hefði honum þótt að vita ekkert
um hver Gogol var, hugsaði hann með sjálfum
sér. Betra hefði honum þótt að deyja, án þess
að vita að þjónn föður síns hafði öll skilriki og
tæki með höndum, sem þurftu og nægðú til þess
að hann gæti staðið sigri hrósandi yfir óvinum
sínnm, að eins honum entist aldur til þess. Ó,
ef björtu draumarnir — spádraumar Soniu Ko-
maroff — uppfyltust! Samstarfandi félagsbróð-
ursínum, gat hann losað sig úr þessari djöful-
legu snöru, sem fjandmenn lians höfðu snúið um
háls hans. Hann gat náð hinni góðu og gildu
erfðaskrá, og steyft yfir þá þungri hegningu og
maklegu endurgjaldi. Hann gat sezt i stöðu.
sem hann átti, haft nógan auð og verið virtur og
elskaður, og þá — og h”ersu djúft varð hann
ekki snortinn af þeirri hugsun—, þágathann
farið aftur til Saghalien og öðlast þann dýrðleg-
asta kjörgrip þessa heims, — Soniu Komaroff !
En þetta var að eins draumur. Lifsauðnin
og vonleysið hljómaði hæðst af ölluum herópum,
básúnaði dauðansangist inst og dýfst í sálu hans.
Hann lyfti ögn upp höfðinu og starði út í kol
bikuðu uæturdimmu vetrvóveðranna, og fann
hvernig hamslausar öldurnar vögguðu mjóu is-
spönglnni aftur og fram á milli sín. Hann misti