Heimskringla - 09.06.1898, Blaðsíða 2

2
il*JiMSKKÍNtíLA, 9. JÚNÍ 1898.
Heiinskriiiffla.
ferd blaðsins í Canada og Bandar. 81.50
tun árið (fyrirfram borgað). Sent til
Xslands (fyrirfram borgað af kaupend-
-m blaðsins hér) 81.00.
Peningar sendist í P. 0. Money Order
ftegistered Letter eða Express Money
Order. Bankaávísanir á aðra banka en •
Winnipeg að eins teknar með afföllum
B. F. Walters,
Útgefandi.
Office
Corner Princess & James.
P.O. BOX 305
Philippine-eyjarnar.
Seinustu daga hefir athygli manna
snúist að eyjum þessum, þar sem or-
ustan hin mikla var háð núna fyrir
skömmu milli Spánverja og Banda'
manna.
Philippineeyjarnar liggja suðaustan
við Kinastrendur. Er eyjan Formosa
að norðan, en Borney að sunnan. Als
eru eyjaruar sagðar þetta frá 1200 til
1400 að tölu, og er það fyrst nýlega, að
menn hafa. rannsakað þær svo vel að
hægt hefir verið að gera nákvæma á-
ætlun um flatarmál þeirra. Eftir mæl
ingum Domans eru eyjarnar 114,352
ferhyrningsmilur á stærð, oe eru hinar
stærstu þeirra Luzon (40,02 fhm.) og
Mindanos (12,626 fhm.).
Magellan fann eyjarnar fyrstur ár-
ið 1521, og nokkru seinna (1572) lagði
Legaspi grundvöllinn að höfuðborginni
Manila og hafa þær síðan alla tíð verið
undir valdi Spánverja.
Það er alveg eins dæmi í sögu Spán
verja hvernig þeir náðu eyjum þessum
á vald sitt og er ólíkt allri aðferð og
framferði þeirra við aðrar sigraðar
þjóðir, sem framkoma þeirra Cortez og
PisarroS ber um ljósastan vottinn. Le
gapsi þessi lagði þær undir Spánverja
og hafði með sér sex munka af reglu
i Augustinusar og fáein^ hermenn. Menn
þessir voru ekki eins gráðugir í gull og
aðrir Spánverjar, ekki heldur voru þeir
eins grimmir eða fullir ofsóknaranda.
Þeir fóru gæflega að eyjarskeggjum,
kendu þeim eitt og annað og gátu á-
unnið sér traust þeirra og trúnað.
Unnu þeir svo eyjarnar án þess að blóð
bað yrði til muna, mest með fortölum
og voru þær í fyrstu kallaðar 1567:
Islas Filipas. Fara svo litlar sögur af
þeim fram eftir.
• Árið 1762 unnu þeir Corristi og
Draper (enskir) borgina Manila, en létu
Spánverja fá hana aftur 2 árum ssinna,
fyrir 85 milíónir. Nú um tíma hafa
uppreistir verið þar tíðar, en þær hafa
verið bældar niður jafnóðum með hörku
mikilli og grimd, og er því ekki furða
þó að þeir rendu vonaraugum til Banda
manna, ef þeír fyrir tilstyrk þeirra
kynnu að geta frelsast undan oki Spán-
verja.
Á engri eyjnnni eru mjög há fjöll
er fjallið Apo á Mindanas hæst, rúm-
lega 9000 fet, en þó verður að telja eyj-
ar þessar með fjalllönduin yfir höfuð.
Að miklu leyti er eldmyndan á eyjum
þessum, en fá eru þar nú gjósandi eld-
fjöll. Árið 1814 fargaði eldgos mikið
12000 manns í Camatig, Budias, Albay,
Guinobatan og Daraga, og 1867 gaus
aftur á sama svæði. Þá eru og eyjarn-
ar alkunnar fyrir fellibylji og voða
storma, Árið 1876 skall einn bylurinn
á eyjuna Luzan. Steyftist hann niður
hlíðarnar á Mayonfjallinu og braut nið-
ur borgir nokkrar og eyddi aiveg 6000
húsum. Hinn þriðji ókostur þar eru
járðskjálftar, sem koma þar mjög oft
og hafa þeir haft áhrif á alt byggingar-
lag húsa á eyjunum. Mesti jarðskjálft-
fiin kora áríð 1880 og gerði hann skemd-
ir stórkostlegar, ásamt öðru, braut
niður dómkyrkjuna þar.
Árstíðir eru þar þrjár: fcaldi tím-
inn, heiti tíminn og regntíminn. Kaldi
tíminn nær frá Nóvember til Febrúar,
eða Marzmánaðar. Stendur vindur þá
af norðri og þurfa menn ullarfatnað og
hita í húsum, loft er heiðríkt og hress-
andi og þykir Evrópumönnum þá vera
beztur tími ársins. Hitatíminn nær
frá Marz til Júní, og er þá loft þungt
og þrumuveður tíð. í Júlí, Ágúst, Sept-
ember og Október, hellist regnið niður
úr skýjunum og fara þá heilir
flákar á flot af landi þvi er lágt liggur.
— Als eru á eyjunum 7,67o,000 ibúar,
og eru 154,P'H' " úar í borginni Manila
(hún-i ,.i*iei-. n þrefalt fólksfleiri
en Winnipeg). Nokk.,3 er þar af Spán-
verjum og nálægt 100,000 Kínverjar, og
hafr l,>'r nað allan. Eyjarbúar sjálf-
ir ’ Malaya kyni. — Eyjunum
stjórnar Governor general og Captain
general. Fylkin eru 43 og stjórnar
governor hverju. — Árið 1894—’95 voru
áætlaðar tekjur þar 813,500,000 og út-
gjöldin 313,200,000. — Útflutningsgjald
er á tóbaki og tollur á öllum innflutt
um vörum. eða því sem næst. Afurð-
ir eyjanna eru: sykur, hampur, kaffi
og indigo. Þar eru og kol mikil i jörðu,
nú er nýfarið að vinna þau, og er búist
við að fá 5000 lestir af kolum úr nám-
uuum um mánuðinn. Árið 1896 voru
innfluttar vörur 812.000,000 virði, en
útfluttar S20 500,000, —Járnbrautir eru
þar .70 mílur á lengd, en rafsegulþræðir
720 mílur.
Höfuðborgin Manila liggur vestan
á eyjunni Luzon, hérumbil 600 mílur
frá Hong-Kong. Er þar einhver hin
stærsta og fegursta höfn í heimi.
Ströndin er lág og sjást fjöllin langt
upp í landi. Borgin Manila líkist kast-
alarústum, girtum grjótmúrum 300 ára
gömlum, með diki breiðu að utan. Al-
drei er borgarhliðum lokað, og er vafa"
samt mjög hvort borgin gæti sýnt
nokkra vörn ef sótt væri að. Úr hafn-
arbotninum ganga siki mörg um undir-
borgirnar og eru lagðar yfir þau ótal
brýr, en á þeim ganga einlægt smábát-
ar (Canoes) og líkist borgin því nokkuð
Feneyjum á Italíu. Utan við múrana
og á hafnarbökkunum er akvegur borg-
arbúa, og standa befegja vegna aldintré
og er þar skemtigangur hiuna ríkari
borgarbúa og þar aka þeir og hitta
kunningja sina. í því eina fylki eru
nær 300,000 manns og af þeim eru tæp-
lega 5000 Spánverjar. Eitt hið skringi-
legasta sem menn sjá þar, er þeir koma
þangað frá Sínlandi, eru tvíhjóluðu
kerrurnar dregnar af hinum svokölluðu
“Water buffaloes.” Þeim er stýrt á
þann hátt, að hringur er settur í miðs-
nesið á þeim og taumunum hnýtt í
hringinn. Situr svo aksveinninn á
nautsbaki eða á kerrukjálkanum og
stýrir nautunum með taumunum. Eru
dýr þessi námfús mjög; þau hafa yndi
hið mesta af þvi að velta sér í leðjunni
og sökkva sér á kaf í forina svo að ekki
standi upp úr annað en granirnar. Eru
naut þessi dýrmæt eyjarbúum bæði.til
áburðar og plógdráttar, því bolar draga
plóginn rösklega, þótt þeir vaði leirinn
og forina alt að kviði. Mjólkina úr
kúnum má hafa til manneldis, en óhæfir
eru bolar þessir til átu.
Fjn-ir árum síðan hafa kyrkjur þar
verið allmiklar byggingar, en nú eru
þær allar skektar og sprengdar í sund-
ur af jarðskjálftum. og snauðar eru þær
af listaverkum. Eyjarbúar eru prest-
riðnir mjög og sækja kyrkjur sínar vel
og hlýða erkibyskupinum nærri því til
hvers sem vera skal. Hefir það oft ver-
ið mælt, að eyjarbúar mundu óviðráð-
anlegir ef að klerkar færu burtu þaðan.
Eru hús þar öll bygð þannig, að útiloka
sem mest hita sumarsins og eru sjaldan
höfð hærri en tyiloftuð sökum jarð-
skjálfta. Glerrúður í gluggum þekkja
menn þar ekki, enda mundu jarðskjálft-
arnir óðara mölva rúðurnar mélinu
smærra. Kol eru þar nægileg og mundi
Manilaborg uppljómuð með kolagasi ef
að hægt væri að leggja gaspípur í jörðu
sökum jarðskjálfta.
Þótt undarlegt megi virðast, finst
ferðamönnum lítið að sjá í gamla bæn-
í; eru strætin mjó en húsin skraut-
framvegis. Og eftir hinum gömlu lög-
um voru Indíánar neyddir til þess að
rækta tóbak og ekkert annað á landi
sem óhæfilegt var til tóbaksræktar.
En árið 1883 voru lög þau afnumin og
varð sú afleiðing af því, að nú fengu
menn betra tóbak og betri vindla. Þarf-
ir eyjarskeggja eru fáar og létt að afla
sér fullnæging þeirra. Búa þeir með-
fram ánum í bambusviðarkofum þökb
um með pálmaviðarblöðum. Víða er
útsýni í Manila ljómandi fagurt, eink-
um í undirborgunum.
laus og skuggaleg. Spánverjar þeir sem
fæddir eru heima á Spáni. líta niður á
þá sem fæddir eru á eyjum þessum og
er þar því stéttarígur mesti og sundur-
gerð milli manna í pólitiskum málum.
Útlenda menn hata þeir og öfunda, eink-
um Kínverja. Leikhúsin eru í vondu
lagi, söngsamkomur eru sjaldgæfar og
ekkert er bókasafnið og hinar helztu
skemtanir manna eru þær, að heyra
söngflokkinn leika á horn og sækja
dansleiki og hanaöt á sunnudögum.
Veitir stjórnin mönnum leyfi til að etja
hönum sainan en hefir með lögum bann-
að veðmál öll, en ekki vilja menn hlýða
lögum þessum. Tekjur eyjanna eru
fólgnar í beinum sköttum á Indíána
hvern, kynblending og Kinverja. og svo
er inn- og útflutnings-tollurinn sem þeg-
ar hefir getið verið.
Búningur eyjarskeggja er glæsileg-
ur mjög, en aldrei hafa Spánverjar vilj-
að taka hann upp. Vindlagerðarmenn
í Manilaborg eru 22,000, og eru alt stúlk-
ur nema 1500. Er það skrítin sjón að
sjá þær i hinum innlenda búningi sínum
með ákaflega barðastóra hatta til þess
að hlífa þeim fyrir hinum brennandi
geislum sólarinnar. Við vindlagerðina
sitja þær á hækjum sínum eða á bamb-
u?viðarstólum, tveggja þumlunga há-
um. Aðaiframleiðsla eyjanna hefir til
þessa verið tóbak og mun verða þaðj
Lygar í kok reknar.
Lögberg, dags. 26. Maí síðastl.,
getur þess, að ég hafl ekki mótmælt
því, að ég sé “leigður af Conserva-
tiva flokknum til þess að ijúga uppá
frjálslynda flokkinn, stjórnir hans og
leiðtoga.’’ Satt að segja fanst mér
engin nauðsyn bera til þess að mót
mæla þessari lygi, því ég þóttist þess
fullviss, að enginn sanngjarn maður
sem þekkir mig, mundi leggja trún-
að á þessa sögu, fremur en svo margt
annað sem Lögberg ber á borð fyrir
lesendur sína. En til þess nú að taka
af öll tvímæli, skal ég lýsa þvi yflr,
að hvorki er ég nú né hefi nokkurn
tíma verið lemður af Conservativa-
flokknum né af nokkrum manni eða
mönnum úr honum, til þess að ljúga
upp á Liberalflokkinn eða nokkra
meðlimi hans. Og hvorki ritstjóri
Löglærgs eða nokkur annar getur
heldur fært rök að því, að ég hafl í
nokkru hallað réttu máli í greinum
mínum um stjórnflokkana eða lands-
mál. Þessari yfirlýsing fylgirsvoað
sjálfsögðu það, að ritstjóri Lögbergs
er lygari að þessari svívirðilegu stað
hæfingu.
Ég get vel skilið það, að ritstj.
Lögb., sem aldrei hefir verið of hlað-
inn af siðferðistilfinning um dagana,
eigi bágt með að átta sig á því, að
nokkur maður geti fengið sig til þess
að halda fram vissriákveðinni steínu
í pólitík af sannfæringu og án þess að
vera til þess keyptur. Því það er al-
ræmt, að hann heflr aldrei haft slíka
sannfæring — án borgunar. Nei,
Sigtrygg góður, þú getur ekki þvr^-
ið f burtu þín pólitisku hrafnsför með
þvf að ata mig óþverra með lastmælgi
og lygum. Mínar pólitisku skoðanir
eru bygðar á sannfæring fyrir því,
að stefna Conservativa hafl verið og
sé hin hollasta til hagsældar og fram-
fara fyrir þetta land og landslýð.
Fvrst þegar ég byrjaði að rita f
Hkr., þá hélt Sigtryrggur þvf fram,að
ég hefði enga þekking á landsmál-
um. En svo færði ég honum heim
sanninn um það, að ég mundi þar
vita að minsta kosti eins mikið og
hann, og bauð ég honum að reyna
það ef hann þyrði, en þetta hefir hann
látið ógert. En litlu síðar fann hann
upp nýtt ráð til að draga athygli
fólksins frá þeim málum er til um-
ræðu voru(afglöpum Greenwaystjórn-
arinnar), og sagði, að ég kynni svo
dæmalaust lítið í íslenzku og gæti
ekki ritað móðurmál mitt stórlýtalaust
Og nú síðast hefir hann tekið upp
ennþá nýtt ráð til að leiða athygli
fólks frá aðalmálefninu, og slær því
nú fram, að ég hljóti að vera leigður
til að Ijúga, — vitandi þó fullvel, að
ég hefi ennþá engu logið hvorkí um
hann né flokk hans. Hvaða vand-
ræða lygar skyldi garmurinn koma
með næst ?
Það tjáir ekki fyrir þig, Sigtr.
tötrið, að reyna að komast undan f
flæmingi frá að ræða þau atriði sem
þú heflr enn ekki þorað að svara.
Persónulegar skammir um mig eru
alveg þýðingarlausar, því íslending
ar þekkja mig að minnsta kosti eins
vel eins o.’ þíg. Ekki heldur ættir
þú að komasi upp með það að beita
þeim Júdasar-klækjum, að svíkja
þinn herra framvegis, eins og þú nú
gerir. Greenway er of mikið búinn
að gera fvrir þig, Sigtryggur, um
dagana til þess, og ætti þér ekki að
haldast það uppi orðalaust, að renna
sem raggeit þegar húsbónda þínum
liggur raest á liðveislunni og pólitisk-
ur dauðdagi starir honum í augu.
Að því er snertir reikninga mína
yfir íslandsferða-kostnað og kostnað
við útgáfu “Landnemans/’ þá er það
tvent að athuga, að það á ekkert
skylt við þá klæki stjórnarinnar, sem
Sigtryggur ekki þorir að reyna að
verja, og annað hitt, að það atri?;
var rætt í blöðunum um kosningarn
ar 1896, og virðist því næsta óþarft
að gera langar umræður um það nú.
En af því að aldrei hafa komið frá
mér neinar skýringar til almennings
um “Landnemann,” þá skulu þær nú
gefnar.
Það flaug í huga minn í Maí 1891,
(ég var þá heima í Reykjavík), að
heppilegt mundi vera að gefa út blað
til stuðnings vesturflutningum, og
gerði ég þá þegar samning um prent
un og útsending “Landuemans” um
ísland, algerlega á eigin reikning.
Síðar samdi ég við stjórnina um út-
gáfu blaðsins, og skyldi hún borga
8650 um árið fyrir prentun, pappír
og útsending blaðsins einu sinni á
mánuði, 3000 eintök í hvert skifti, og
er það 21f cts. árganginn, útsendan.
Þetta mun engum þykja ósanngjarnt
verð sem vit hefir á að dæma um það
og þó að ritstj. Lögb. látist mur.di
■,hafa gert það íyrir $250, eða 84 cts.
árganginn, þá má hver trúa því sem
vill, en ég trúi því ekki, og ekki er
það í samræmi við það sem hann
heflr sett Greenwaystjórninni fyrir
prentun sem aldrei hefir verið gerð
og fyrir útsending blaða sem aldrei
hafa verið send út, eins og ég hefl áð-
ur leitt rök að. Þeir sem muná til
þess, að Greenwaystjórnin borgaði
Mr. F. Wade 8750 til að semja ofur-
lítinn bækling um skólamálið 1892,
geta fljótlega séð hvers virði hún
mundi álíta það að gefa út mánaðar-
blað í heilt ár.
Dagpeningar mfnir á ferðum mín
um um ísland voru æflnlega fyrir-
fram ákveðnir, og sama er að segja
um fylgdarmann og kaup hans.
Enda get ég sagt það, að f öll þau 13
ár, sem ég vann f þjónustu stjórnar-
innar, fann hún aldrei að reikning-
um mínum né að þeim verkum sem
ég gerði. En það má skoða þetta
mál frá annari hlið; það má deila
ferðakostnaðinum niður þannig, að
séð verði hvað kemur á hvert
höfuð sem inn er flutt í landið sem
afleiðing af hverri ferð. Ef þetta er
gert, þá er það eflaust að ferðir mín-
ar til íslands verða þar ódýrustu er
nokkur Isl. agent hefir farið, f sam
anburði við þann árangur sem af
þeim heflr orðið. Enda var þetta
viðurkent af Ottawastjórninni, og
víst er það, að alt brask Capt. Jón-
assonar sem innfiutninga agents hef-
ir kostað Greenwaystjórnina marg-
falt meira, heldur en ég eyddi á ferð
minni. Tökum t. d. ferð Magnúsar
Paulsonar til íslands, sem kostaði
fylkið 15—16 hundruð dollars. en
gaf af sér 7 (segi og skrifa sjö) vest-
fara og 3 þeirra sögðu mér sjálfir, að
þeir hefðu komið það ár, þó hann
hefði aldrei til Islands komið.
Ég get sýnt það og sannað, að
á þeim árum sem ég var við útflutn-
inga einsamall, komu út hingað yfir
700 manns að jafnaði árlega. Sigtr.
Jónasson heflr farið tvær ferðir til
Islands í innflutningaerindum. En
hver var uppskeran ? Heflr hann
flutt nokkuð af fólki út frá íslandi í
þeim ferðum, eða voru þeir 83000,
sem hann eyddi í þessar ferðir, að
eins dúsa til þessa síhungraða lands-
ómaga ?
Með þessum línum þykist ég
hafa sýnt það, að Greenwaystjórnar
klikkurnar ættu ekki að tala um
eyðslusemi eða óráðvendni í orðum
eða verkum, því það er þegar sýnt,
og skal verða sýnt betur sfðar, að
þeir eru manna óhæfastir til þess að
dæma um slíkt. Ég gerði mér ávalt
far um að vinna með dygð og trú-
leik af fremsta megni fyrir þeim
launum er mér voru veitt, og ég
hygg að það muni trauðiega takast
Sigtr. Jónassyni eða neinum öðrum,
að blekkja almenning með neinum
lygurn í minn garð í þessu s.im-
bandi. Fleira nenni ég ekki að
draga fram að sinni, en lesendur
læt ég vitá það, að framvegis mun
ég svara sem fæstu öllu persónulegu,
en halda heldur í horflð að ræða um
stjórnarathafnir fylkis- og ríkisstjórn
anna.
B. L. Baldwinson
Stríðs-kort.
af heiminurn med landafræðislegum upp
lýsingum um Cuba, Spán, Bandaríkin,
Puerto Rico, Kanari-eyjarnar, .Cape
Verde eyjarnar, Havanahöfn, Tortugas
eyjarnar, Key West, Philippine eyjarnar
o. s. frv.; þetta er ljómandi fallegt og
stórt kort og ættu allir að eignast það.
Verðið er að *ins 10c., í silfri eða ' ’
merkjum. Ágæt pvnd af Band: i ,a-
herskipinu “Maine” . Oc. Fnapp- 7
Bandaríkja og • Juba-fiöggum, lOc. -it
’petti fr' .v sent fyrh a 25c
' T AKANDER,
Ma* >aue ^o., III., U.S.A.
E. G. 1 Lögbergi.
Það er svo undur fátt í greininni
hans E, G., í síðasta Lögb.. sem er eig-
ínlega þess vert að því sé gvarað. að ég
læt nægja að fara þar um að eins fáum
orðum. Það er rétt hjá E. G. að ég
hafi tvisvar beðíð ósigur við kosningar í
St. Andrews. En það sannar ekki að
ég hafi þótt óhæfur til þess starfa, að
minsta kosti var það ekki álit Ný-Is
lendinga, sem við kosningarnar 1896
gáfu mér tíeirtölu atkv. i 7 kjördeild-
um í nýlendunni. En Sigtr. Jónas-
syni í að eins e i n n i kjördeild. Þetta
voru úrslitin hjáþeim hluta kjósend-
anna sem bezt þekkja okkur báða, og á
þeim stöðum þar sem við mættumst
persónulega á pólitiskum fundum. F.g
hefi því enga ástæðu til að vera óánægð
ur með þau úrslit sem þar urðu. En
; ég var óánægður með úrslitin í Selkirk
og meðal kynblendinganna þar i grend.
En við kosningarnar 1892 átti ég kost á
að vera kjörinn gagnsóknarlaust fyrir
sama kjördæmi, með því eina skilyrði
að fylgja Greenway að málum á þiugi.
Það var því sýnt þá strax, að jafnvel
Liberalflokkurinn áleit mér ekki alls
varnað að því er snerti þingmensku
hæfileika, ef ég að eins vildi fylgja þeim
aðmálum. Þetta er sögulegur sann-
leikur, ok var hann auglýstur i Lögb.
skömmu eftir kosningarnar. Og læt
ég svo úttalað um þetta málefni að
sinni.
Ekki er það rétt hjá E. G.. að ég á-
líti að Islendingar fái of mikla vinnu
hjá Greenwaystjórninni. En ég álít
vinnunni vera ójafnt skift, og það mest
borgað sem minst er í varið, — of marg-
ar dúsur, of miklar mútur, of margir
stuldir handa hungruðum áhangend
um, og of rnikil loforðasvik við kjós
endurna. Óþarft er það einnig af E.G.
að slá því út að ég bendli þær stúlkur
sem vinna við opinberar stofnanir nokk
uð við pólitik eða á annan hfitt vanvirði
þær. Ef E. G. hefði um dagana unnið
eins hreinlega og heiðarlega fyrir sínu
uppeldi, eins og þessar stúlkur gera. þá
væri þnð honum gott, og holt landinu
sem elur hann. Posen-skurðinn hefði
E. G. ekki átt að minnast á. Það verk
og táldrægnin og svikin í sambandi við
hann hafa verið stjórninni til stærstu
skammar frá byrjun til enda, og þeim
til skammar, sem bezt hafa gengið fram
í að taka taum hennar í því máli. Enda
er enginn efi á því, að hún fær að
kenna á þessum svikum sinum við
næstu kosningar, þrátt fysir það að
hún kvað nú ætla að lofa öðrum skurði
með fleira, til þess enn á aý að kaupa
sér hylli þeirra sem hún hefir teymt á
eyrunum með svikaloforðum í 6 síðastl.
ár. Ekki heldur hefði E. G. átt að
halda upp neinum varnarskíldi fyrir
Guðna-dúsuna eða stuldinn, eins og
rétt er að nefna laun hans úr fylkis-
sjóði. Enginn hefir sagt nokkuð um
það. að maðurinn geti ekki verið gáf-
aður, mikilhæfur og vaxinn stöðu sinni
einkanlega þegar staðan er sú, að gera
ekkert annað en þiggja skildingana,
eins og ég hefi sýnt að er tilfellið með
hann. Það er ekki til neins fyrir E.G.,
að ætla að troða þeirri lygi inn í fólk,
að Guðni sé skipaður til að gegna stöðu
þeirri sem hanner látin heita að gegna,
á sama hátt og aðrir lögregluþjónar í
fylkinu.
Eftirfylgjandi tafla sýnir laun hinna
ýmsu lögregluþjóna i fylkinu, og sekta-
fé því sem þeir skila til stjórnarinnar,
og á því sést, að laun lögreglustjórans
á Gimli ganga næst launum lögreglu-
stjórans í Winnipeg.
Nofn og heimili Sektum skilað
lögreglustjóra. Laun. í fylkissjóð.
Campbell, Brandon
Cyr St. Boniface..... 150
Cory, Gladstone...... 75
Dagg, Selkirk ........ 75
Fowler, Wawanesa....
Fieldhouse. Neepawa..
Gordon. Boisevain....
Hay. Port. La Prairie 200
Logan, Minnedosa....
McCorquodale, Morden
Peeples, Winnipeg ....
Thorsteinsson, Gimli..
Whitely, Emerson....
Smith, Dauphin....... 100
Þegar aðrir eins bæir og Cypress og
Glenboro, Delorain, Manitou og Killar
ney komast af lögreglustjóralaust, þó
þeir hafi frá 10 til 20 sinnum fleiri íbúa
en Gimli, þá verður ekki séð að þörf sé
á slíkum embættismanni þar nyrðra, og
launa honum næst lögreglustjóranum í
Winnipeg. Og það er satt hjá E. G.. að
landar vorir í Nýja-íslandi eru yfirleitt
mjög friðsamir, að undanteknum Guðna
sjálfum, sem er sá stærsti og ef til vill
eini afbrotaseggurinn þar, í þetta sam-
band má setja það sem E. G. sjálfur ját-
ar. Hann segir : “Það er auðsætt aðef
þeir (hennar þjónar) fá fé frá henni
(stjórninni) án þess að vinna fyrir þv;
heiðarlega.þá greiðir stjórnin þeim slíkt
fé á óráðvandlegan hátt.” Og það er
engum efa bundið, meistari E. G.. að
launin til Guðna eru greidd á óráðvand-
legan hátt, alveg eins og hallærisstyrk-
urinn til Lögbergs og aðrar mútugjafir.
Svo má Lögbergs-leppurinn E, G.
eiga sig fyrir mér, og mun ég ekki ó-
maka mig á að syara þeim gepli fram-
vegis, ef hann ekki ritar með meiri sann-
girni og betri röksemdura on síðast.
B. L. Balt •• ■ ,n.
8200....
150 ....
75.... .... 206
75.... .. .. 2
68.... .... 26
/O . . . . .... 351
(O .. . .
200....
75. . . . .... 265
150.... .... 33
600.... ....1659
200....
75.... .... 2
100.... .. .. 257
OLI SIMONSON
MÆLIR MEÐ SÍNU NÝJA
SkanúmaYian Hotel.
Fæði 81.00 á dag.
718 lUitin 8tr.
Hnuiswick llotel,
á horninu á Main og Rupert St.
Er eitt hið ódýrasta og bezta gistihús í
bænum. Allslags vín og vindlar fást
þar mót s-anngjarnri borgun.
McLaren Bro’s, eigendur.
Hér er tækifærið fyrir þá, sem
hafa í hyggju að ferðast eitthvað. —
Northern Pacific brautin hefir nú sett
niður fargjaldið austur og vestur, sem
fylgir: Til Toronto, Montreal og New
Ýork, á 1. plássi 828.20, á 2. plássi 827,
20. Til Tacoma, Seattle, Victoria og
Vancouver, á 1. pjássi 825, og 2. plássi
820. Við enda ferðarinnar borgar fé-
lagið til baka þeim sem halda 1. pláss
farseðli S5. og þeim sem halda 2. pláss
farseðli 810. Svo farseðlarnir eiginlega
kosta þá að eins $20 ál.ogS10á2.
plássi. Niðursetningin á fargjaldi til
Kvrrahafsins gildir að eins frá stöðum
i Manitoba. Til staða í Austurríkjun-
um yrði fargjaldið að sama skapi hærra
eftir því sem vestar dregur. Það borg-
ar sig fvrir hvern einn að sjá umboðs-
mann N. P. félagsins áður en þeir
kaupa annarstaðar.
5 Photo=
{graphs
4
4
\
4
A Það er enginn efi á því að A
á vér getum gert yður á- x
nægða bæði hvað snertir \
f verðið og verkið. f
J PARKIN~ ^ {
4 490 Hain St. $
BEN SAMS0N.
—Járnsmiður.—
^^West Selkirk, Man.
Gerir við og smíðar að nýju vagna,
sleða, “bugy’s,” “eutters,” reið-
bjól, byssur, saumavélar og yfir höf-
uð gerir við flest sem aflaga fer, svo
það Iítur út sem nýtt væri.
Hann selur einnig tvær tegundir
af Nteinoliu með mjög lágu verði
National Hotel.
Þar er staðurinn sem öllum ber saman
um að sé hið ódýrasta og þægilegasta og
skemtilegasta gestgjafahús í bænum.
Fæili ad eins $1.00 a dag.
Ágæt vín og vindlar með vægu verði.
Munið eftir staðnum.
NATIONAL HOTEL.’
HENRY McKITTRICK,
—eigandi.—
Lítið á eftirfylgjandi verðlista &
hinni nafnfrægu Lisk’s Blikkvöru,
sem er ábyrgst að riðga aldrei. Hún
fæst í harðvörubúðinni hans
TRUEMNER,
mmm i Cavalier.
Mr. Truemner ábyrgist vöruna sjálfur
og lofar að gefa ykkur nýjann hlutfyrir
sérhvað eína sem þið kaupið af Lisks
Blikkvöru og sem riðgar h]á ykkur með
sómasamlegri brúkun.
Áður seldar
16 potta fötur
14 potta fötur
12 potta fötur
14 “ “ með 1 _
17 potta diskapönnur 90 ct.
No. 9 þvatta Boilers 82.50
J. E. Truemner,
Cavalier, N-Dak.
Nú á
90 cts. 67 cts,
75 “ 55 “
70 “ 52 “
81.10 78 “
• 90 ct. 70 “
3 82.50 $1.90
Kaupið þér
gott brauð ?
Það er spurning sem hver heimil-
isfaðir ætti að íhuga nú, þegar
brauð er svo ódýrt, ekki nema
5-6 c. braudid.
Því þá ekki að kanpa það bezta
brauð sem búið er til í Canada,
sem er áreiðanlega brauðið hans
Boyd’s
Þá fyrst finnur þú mismuninn
sen er á brauðum ýmsra bakara.
Kallið á einhvern af keirurum
yorum og verzlið við hann.