Heimskringla - 14.07.1898, Blaðsíða 3

flEIMSKRIN'GLA; 14. JÚLI 1898
hver dagurinn af hessura 7 væri hinn
heppilögasti,—hinn eiginlega rétti dag-
ur. En svo vildi þeim enn til sérstakt
‘'happ” sem nær því umrgeðulaust or-
sakaði það að 17, Júní var slegið föst-
um sem hinum réttvalda devi. sem nú
míetti velja um á móti 2. Agúsr En
þetta “happ -atvi < var það, að í ;re n
sem einn merkur Heimskiinglumaður
skrifaði um málið, tók hann það fram,
að Jón Sigurðson hefði fæðst 17 Júuí.
Til þess að reyna að koma á sam-
homulagi í þessu máli, þá myndaðist
nú 8 manna nefnd—‘áttmenningarnir’—
og var ætlunarverk’ þeirrar nefndar að
fá gert út um málið friðsamlega, með
nlmennri atkvœðar/reiðslu í hverjum hæ
og byggð meðal Islendinga hér í landi,
og þá fyrst og helzt hér í Winnipek.
En með því að öllum var áður fullljóst
u n gildi 2. Agúst sem þjóðminningar
dags, en 17. Júní nýgervingurinn var
mönnum ókunnugur. þá tóku “átt-
menningarnir að sér að mæla með hon-
um sem sögulegum merkisdegi. Ekki
að sjálfsögðu jafnmerkum eða merkari
degi en 2. Ágúst, heldur að eins sem
nægilega merkum degi—og að eins það.
Svona munu meiri hluti “áttmenning-
anna” hafa skooað stöðu sína í málinu,
því að margir þeirra hafa altaf verið og
eru enn hlynntir 2. Ágúst öllum öðrum
dögum fremur, þótt þeir, samkomulags
vegna, vildu slaka til, ef almenningur
vildi eindregið viðtaka 17. Júní. »
Til þess að gera út um málið fyrir
Winnipegbæ, var svoboðaður almennur
íundur í Unity Hall í fyrra vor, eftirað
málið hafði verið rætt í blöðunum frá
háðum hliðum. Á þessum fundi var
það greinilega tekið fram af þeim Sigtr.
Jónassyni og Magnúsi Pálssyni, að
tþessi fundur væritil aðgera út um mál-
ið fyrir fult og alt, að því er snerti val
dagsins. En þegar til atkvæðagreiðslu
kom, urðu 17. Júní menn undir með af-
armiklum atkvæðamUn. Málið var að
’réttu lagi þar með útkljáð að því er val
dagsins snerti. Það hafði verið rætt og
útkljáð formlega samkvæmt þeim regl
um sem áttmenningarnir settu. Það
var fólkið á fundi statt sem þarna skar
úr með almennri atkvæðagreiðslu. Og
•ég er þess alveg fullviss, að 2. Ágúst
menn hefðu sætt sig við úrslitin, þótt
þau hefðu gengið þeim á móti, úr því
þeir höfðu undirgengist að láta gera út
um málið á þennan hátt. Og ef 17. ^Júní
menn meintu að hafa að eins jafnrétti í
málinu móti 2. Ágúst mönnum, eins og
þeir létu í fyrstu, þá hefðu þeir sannar
lega átt að gera sig ánægða með þau
úrslit sem urðu, þótt þeir yrðu í minni
diluta. Það hefði orðið ögn skammar-
minna fyrir þá, heldur en að rísa upp
gegn gjörðri samþykkt á lögmætum
■fundi.sér sjálfum til skaða og háðungar.
Samkvæmt aðferð þeíryi sem “átt-
menuingarnir tóku, var nú mdlið út-
kljdð, fyrir Wiunipegbæ að minsta kosti.
Og svo líður eitt ár.
En nú i vor komu vissir menn Vr
Liögbergsklíkunni upp með það. að
skora á forseta Islendingadagsnefndar-
innar frá í fyrra, að boða til almenns
fundar hér til þess að ræða um og úr-
skurða hver dagui iun uú skvldi valii n
til hátíðahaldsins Og fyrir sérstaka
tilslökun var þetta gert og fundurinn
haldinn. En hér fór sem vænta mátti.
o-c urðu nú 17. Júní menn undir með
miklu ineiri atkvæðamun en nokkru
s íni áður.
Ef þessir menu bæru nokkra virðing
fyrir vilja almemdngS, þá hefðu þeir
s.ett sig við þessi úrslit -samhljóða úr-
skurði almennings í málinu i 8 ár sam-
fleitt. — Nei, það Var nú ekki tilfellið.
Þeir bera virðing fyrir almenningsvilj
anum þegar hann er samlcvæmur þeiira
eigin vilja—en svo ekki lengra. Eftir
þennau fund í vor taka þessir menn s:g
til og heimsækja svo að segja hvert e t
einasta íslenzkt mannsbarn í bænnm,
til þess að reyna að sannfæra folk um
hve 17. Júní sé sjálfsagðnr sem íslend-
ingadagur. Og svo boðuðu þeir til.fund
ar, en í Lögbergi að eins en ekki í Hkr.
til þess auðvitað að mótpartar þeirra
skyldu vera óviðbúnir. Þegar svo kem-
ur á fund. þá er þar samankominn svo
mikili sægur af 2. Ágúst mönnum að
Lögberginga bilaði kjarkinn og afréðu
að halda ekki fund, því þeir vissu að
þeir höfðu þar að eins fáa fy-lgjendur.—
Þegar þetta fór nú svona. ja hvað taka
þeir þá til bragðs ? Þá taka þeir sig til
tveir menn og fyrirbjóða þdm manni
sem trúað hafði verið fyrir að geyma
íslendingadagssjóðinn (en sem er 17.
Júní maður), að afhenda sjóðinn nefnd
þeirri, sem til þess var rétt kjörin. Og
svo gera þeir (að sagt er) tilraun til að
fá skemmtigarð þann, sem vant er að
hafa Islendingadagshátíðina í hér í bæn-
um, fyrir sunnudagaskóla “Pic-nic”
2. Ágúst. En þetta snjallræði tókst
þeim ekki. Og við það situr nú.
Alt þetta ótuktarbrask gegn 2. Ág.
hefir reyndar engin eða lítil áhrif i þá
átt sem til er ætlast. Menn sjá í gegn
um krókavegi þessara náunga.
Ég hefl nú sagt sögu þessa mál3
eins og hún er. Eg vildi að hægt hefði
verið að segja hana öðru vísi, en þóeins
sanna, en þess var ekki kostur,og verð-
ur því við það að sitja, því sannieikur-
inn er sagna beztur. Og ég vonast nú
til áð allir sanngjarnir inenn sjái og
viðurkenni, að það eru Lögbergingar,
en ekki Heimskringlumenn, sem hafa
gert Islendingadagsmálið að flokks-
spursmáli. Og eiimig það, að það er
ekkert óskiljanlegt við það að menn
vilja halda við 2. Agúst fremur en 17.
Júní, samkvæmt sannfæringu sinni,
þegar samhbða er tekið tillit til þess,
s“ffi hægt er að telja þeitn dögum til
gildis hvorum fyrir sig, sem sögulegum
merkisdegi.
EDMUND L. TAYLOR,
Barrister, Solicitor &c.
Rian Block,
492 Main Strebt,
WINNIPEG.
##########################
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
Fleury
Þar er staðurinn sem kjörkaupin fást. Hann er nýbúinn að kaupa
inikið af karlmanna, drengja og stúlkna “BICYBLE CAPS.” hvítum
og bleikum. Þessar húfur eru Ijómandi fallegar, og kosta aðeins 25c.
Einnig mikið af nærfötum, 85c, parið. Ljómandi hálsbindi, 2|c. og
yfir. Karlmanna og drengja stráhattar; 25c. og yfir.
13. W.
llaiii Street
5G4
1
Beint á móti Brunswick Hotel.
S. Að eins fáeinir klæðnaðir eftir af hinum ágætu “S. B. square
cut front” fötum- Bæði svört og grá,—al-ull. Aðeins $10.00
v2--,
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
Halló Jack !
Alltaf mokar þú hjá Lee gamla.
JACK : Jú. jú ; það var nú nærri kom-
ið að því að ég mætti hætta hérna
um daginn. ég var svo vondur í fót-
unum. En af stökustu heppni rakst
ég inn í búðina hjá John Stephan-
son að <330 Maia Street, og keypti
eina af þessum 81.50 fjaðraskóm,
sem hann einn hetir, og þeir hafa
reynst sem bezta læknismeðal, því
nú er ég alheill í fótunum, skal ég
segja þér. En hvernig líður þér nú
annars, Paul miun ?
PAUL : Og svona, eins og gerist. En
ég held samt að ég hafi grætt um
$(>.00 í dag
J ACK : Þú hefir þá orðið fyrir ein-
hverri sérstakri heppni.
PAUL ; Onei, éí fór ’oara með kunn-
ingja mínum í búðina til hans John
Stephanson’s, þar sem þú keyptir
skóna þína, og fékk mér þar föt, og
ég veit að ég sparaði mér svo sem
$<>.00 á kaupunutn.
JACK : Já, það er nú makalaust; en
ég held að hann hljóti að fara á
hausinn með þessu lagi, hann selur
langt fyrir neðan alla aðra.
PAUL : Vertu alveg óhræddur um
það, lagsi. Hann hefir vaðið fyrir
neðan sig. Þó hann græði lítið á
hverri sölu, þá er dollarinn hans
altaf á fartinni, og með umsetning-
unni hefir hann ágóðann.
JACK : Já. þetta er dagsanna. Fyrst
þú ert ekkert að gera, þá farðu ofan
eftir til hans, og biddu hann að selja
ekki öll ódýru og vönduðu fötin sín
því ég ætla að fá mér ein. — Ég má
nú til að fara að moka aftur, þarna
kemur gamli Lee. Vertu sæll.
PAUL : Ég skal hlaupa strax ofan-
eftir, Good bye!
630 Main Str.
National Hotel.
Þar er staðurinn sem öllum ber saman
um að sé hið ódýrasta ogþægilegastaog
skemtilegasta gestgjafaliús í bænum.
1'ii‘di a«l eins $1.00 n ilajj.
Ágæt vín og vindlar með vægu verði.
Munið eftir staðnum.
NATIONAL HOTEL.
HENRY McKTTTRICK,
—eigandi.—
Dr. N. J. Crowford
PHYCICIAN AND
SURGEON .....
462 MainSt.. Winnipeg, Man.
tflfice Hours from 2 to 6 p.m.
Briinswick llotel,
á horninu á Main og Rupert St.
Er eitt hið ódýrasta og bezta gistihús í
bænum. Alislags vín og vindlar fást
þar mót >-anngjarnri borgun.
McLaren Bro’s, eigendur.
Munið eftir Því
að beza og ódýrasta íiistihús (eftir
gæðum), sem til er í Pembina Co. er
Jennings House,
Cavalier, N. Dak.
PAT. JENNINGS. eigandi.
r
FYRIR
FJÖL-
SKYDDR
i
Heimavinna
\ ið viljum fá margar fjölskyldur i
til að vinna fyrir okkur heim'a hjá ’
sér, stöðugt eða að eins part af !
tímanum. Vinnuefnið sem við i
sendutn er fljótlegt og þægilegt.og '
sendist okkur aftur með pósti þeg-,
ar það er fullgert' Hægt að ir.n- i
vinna sér m.klapeninga heima hjá |
sér. Skrifið eftir upplýsingum.
THE STANBARD SUPPLY CO.
Dept. B.. — London. Ont.
1
Þegar þú þarfnast fyrir (ilerangu
» ----þá farðu til-
riviviAixr.
Hann er sá eini útskrifaði augnfræðing-
ur af háskólanum í Chicago, sem er hér
í vesturlandinu. Hann yelur gleraugu
við hæti hvers eins.
W. K. Inman & Co
WINNIPEG, MAN.
Maurice’j Opið dag og nótt
Restaurant.
Agært kafii
517 MAIN STR.
Þið fáið hvergi jafngóðar og ódýrar
máltíðir í bænum.
flaurice Nokes
eigandi.
Til skiftavina.
Eg er nýbúinn að fá miklar byrgðir
af Roger Bros. silfurtaui. Ómögulegt
er að fá heppilegri brúðkaupseða afmæl-
isgjafir, en eitthvað af því. Komið inn
oi skoðið vörurnar hvort sem þér ætlið
að kaupa nokkuð eða ekki.
Munið einnig eftir
að R. Branchaud, úr- og gullsmiður í
Cavalier, N. D., gerir betur ag ódýrar
við úrin, klukkurnar eða gullstássið
ykkar heldur en nokkur annar.
R. Branchaud,
Cavalier, N. Dak.
POLYNICE OLIA
-LÆKNAR-
BAKVERK, HOFUÐVERK
OG ÖlL ÞESSKONAR VEIKINDI,
GIGT OG MELTINGARLEYSI.
Þessi nýja franska uppfinding hefir
verið brúkuð og sýnt góðan árangur á
Bellevue spitalanum í New York. How-
ai d spítalanum í Philadelphia.Maryland
og John Hopkins háskólunum í Ealti-
more, bæjarspítalanum í Montreal og
mörgum öðrum spítölum í stórborgum.
Það sem læknirinn segir.
John Hopkins University,
Baltímore, 5. Apríl 1897.
Reynsla sú sem hefir verið gerð hér á
spitalanum, undir minni umsjón, ,á
Polvnice Oliu. hefir gefist ágætlega. Eg
ráðlegg því öllum að brúka hana við
allri gigt.
(Undirskrifað). Dr. F. L. ROGER.
POLYNICE OLIA
sendist — flutningsgjald borgað — við
móttöku verðs 50c., af hinum nafnfræga
franska Jæknir,
Dr. A. Atexandre,
1218 G Street, N. W.
Washington, D.C., U.S.A.
ta
Stærsta Billiai d Hall í
Norð vestrlandinu.
Fjögur “Pool”-borð og tvö “Billiard”-
borð. AUskouar víu og vindlar.
I.ennou & Hebb,
Eigendur.
Manhattan florse and Cattle F<
er hið bezta þrifafóður handa gripum.
Tilbúið af R. H. Peel, Winnipeg, Man.
Mr. Gunnar Sveinsson mælir með
þessu gripafóðri.
B. G. SKULASON
| ATTORNEY AT LAW.
SKRIFSTOFA í BEARE BLOCK.
Grand ForLs. \. D.
China Hall
Nú ern nyju vörurnar okkar
komnar. Makalaus kjörkaup
og mikið til að velja úr.
John O’Keefe,
prófgenginn lyfsali,
CAVAVIER, N-D.
Meðöl eftir læknisfyrirskrift afhent
á hvaða tíma sem þarf.
Búðin opin nótt og dag.
John O’Keefe-
Steinolia
Eg sel steinolíu hverjum sem hafa vill
ódýrara en nokkur annar í bænum. Til
hægðarauka má panta olíuna hjá G.
Sveinssyni, 131 Higgin Str.
D. McNEIL,
38 MCDONALPST.
Ef þér viljið fá góð og ódýr
Þá kaupið þaa að 65ÍO Nain St.
Beztu Ontario berjavin á $1,25 gallonan
Allar mögulegar tegundir af vindlum,
reyktóbaki og reykpípum. Verðið mis-
munandi eftir gæðum, en alt ódýrt.
Beliveau & Co.
Corner Maine & Logan Str.
DREWRY’S
Family Porter
er alveg ómissandi til að styrkja
og hressa þá sem eru máttlitlir og
uppgefnir af erfiði. Hann styrkir
taugakerfið, færir hressandi svefn
og er sá bezti drykkur sem hægt
er að fá handa mæðrum með börn
á brjósti. Til brúks í heimahús-
um eru hálfmerkur-flöskurnar
þægilegastar.
Eiwarfl L. Drewry.
Redwood & Empire Breweries.
Sá sem býr til hið nafntogaða
GOLlffcN KEY BRAND
ERATED WATERS.
Bezta vínsöluhúsið
Paul Sala,
eftirmaður H. L. CHABOT,
513 Maiii Street
Gegnt City Hall, Minnipeg.
Beztu berjavín og áfengi.
Bezti spíritus.
Bezta Whiskey
í Manitoba.
PAIIL SALA,
53! IWaln Str.
China Hall
572 Maiii St.
L. H. COMPTON, ráðsmaður
Canadian Pacific
RAILWAY-
Austur yfir stórvötnin Mikið niður-
sett fargjald.
Þessi gufuskip fara frá Fort William.
Alberta hvern Föstndag
Athabasca hvern Sunnud.
Manitoba hvern Þriðjud.
Lestim kemur frá Winnipeg til Fort
William kl. 8.50 e. h. hvern Fimtudag,
Laugardag og Mánudag.
Klondike
Beinaleið með C. P. R. til
Wraiipl, Glonora oi Skapay
S. S. Tartar og Athenian.
Hin stærstu skip sem höfð eru til
Yukon ferða, sérstaklega til þess ger,
Þau sigla frá
VAFCOUVER og VICTORIA.
hvern laugardag
Skrifið eftir bókinni sem lýsir Yukon-
héraðinu, telur upp siglingadaga og gef
ur aðrar áætlanir og up;.lýsiugar.
Allir umboðsmenn þessarar brautar
geta selt ykkur farseðla, sem innibinda
bæði máltíðir og rúm.
Snúið ykkur til næsta C. P. R. um •
boðsmanns. eða skrifið til
Robert Kerr,
Traffic Manager,
WlNNIPRG, MAN.
Nortlierii Paciflc R’y
CJIÆE TABLE.
MAIN LINE.
Alrr. 1 Arr.
l.OOal 1.30p
7,55a 12 Ola
5,15a;ll,00a
4,15al 10,55a
Winnigeg
Morris
Emerson .
Pembina
10.20p 7,30a Grand Forks
l,15p
4,05a vVpg Junct
7,30a Duluth
8,30a| Minneapolis
8,00a St. Paul
10,30a|Chicago
Lv
l,05p
2 32p
3,23p
3.37p
7,05p
10,45p
8,00a
6.40a
. 7.15a
9,35a
Lv
9,30a
12,01p
45p
15p
05p
130p
MORRIS-BRANDON BRANCH.
Arr. Arr.
ll.OOa l,25p Winnipeg
8.30p U,50a Vorris
5,15p 10.22a Miami
12,10a 8.26a Baldur
9.28a 7.25a W awanesa
7.00a 6 30h Brandon
Lv Lv
1.05p 9.30p
2,35p 8..x)a
4,06p 5,115a
6.20p 12, Op
7,23p 9.28p
8,20p _7,00p
PORTAGE LA PRAIRIEBRANCH.
Lv.
4,45 p.m
7.30 p tn
Winnipeg
Port laPra:rie
Arr.
12,55 p.m.
9 30 a.m.
C. S. FEE, H. SWINFORD,
Fen.Pass.Ag.,St.Paul. Gen.Ag.,Wpg.
— 86 -
4. KAFLI.
Kvöld eitt fór Busil til ganila hússins í Go-
rokbaya og var þá Gregory Oifanoff ekki heima.
“Viltu gera svo <æl og koma iun og bíða dá-
litið”. sagði Lubin. ‘ Húsbóndi rninn hefir farið
út að keyra. en kernur bráðuni aftur”.
Basiigekk upp-tiöppnrnar og inn i salinn á
eftir gamla ]>jóninum. Tók hann af sér yfir-
höfn sína og glófa og'hugsaði sér svo að dvelja
sér stundu og'búa sig undir starfið með því að
ganga um lieiheigið og skoða niálverkin og ým-
isleg smágerð lislaverk sem þar voru.
Lubin gekk burtu stundarkorn, enn kom
brátt aftur og fór að benda Basil á það sem
niarkverðast var. Fjörutíu Ara samvera hans
við Gregoiy Orfanoff hafði töluvert mótað þjón-
inn eftir húsbóndanum. Athugasen dir hans og
dómar sýndu, að hann þekti pentlistina meira
en aðuafninu. Lagði Basil fyllilega fram sinn
skerf til samræðunnar. Var hann enn ]>A í
hjarta sinu, eins og á unga aldri, vinveittur
gamla trygga ættarþjóninuin, sem hafði annast
hann með svo mikilli alúð frá því hann var korn
yngt harn. En þegar Lubin var fiærstaddur
‘nn í húsi þessu, sem endurminníngairiar gerðu
honum svo heilagt, þá var hann aldrei óttalaus
wm að tilfinningar hans myndu koma upp um
hann. Hann hafði líka tekið eftir því, frá því
að hann fyrst kom þangað með Strelitz kafteini,
að Lubin sýndi honum óvanalega virðingu, sem
sjaldgæft er að sýna óþektum mönnum, eftir því
-37 -
setn Basil hafði koinist að raun uni. Oftnr en
eiiiusimii liafði hann tek:ð eftir þ'í. að gamli
þjónninn starði á hann anguiblíðum augum.
Nokkrum sinnnm hélt hajin að Lubin grunaði
hver hann væri, en ]>að varð ekki meira. Það
var of óliklegt til þess, að liann gæfi ]iví nokk-
urn gaum.
Tíinirui drógst meira og nieira, að Gregory
Orfanoff kæiui aftur. en þeir tóku ekkert eftir
þvi þessir tveir. sem voru að skoða n.yndirnar,
því að þeir voru í inestu alvöru að bera saman
verðleika hinn» ýmsu rússnesku málara.
I svofirherbergi húsbónda mins er injög sjald-
gæf mynd, sem éu ætia að vera svo djarfur að
sýna þer”, sagði Lubin "Hún k> staði mörg.
mörg þúsund rúblur — ég man ekki hvað mik-
ið”.
Hann gekk á undan; Basil kom á eftir, og
lyftu þeir frá þykkum dyratjöldum og voru þá
koiunir i herbergi eitt. sein þúsund eiidurininii-
ingar gerðu honum harln dýrmætt. Þær voi u
reyndar ekki allar unaðslegar, því að hér hafði
hann seinast skilið við föður sinn. Engu var
breytt, Stóra útskorna rúmstæðið. legubekkur-
inn, stólarnir, skrifborðið, — alt stóð á sama
stað og áður fytri. Basil ætlaði ekki að geta
ráðíð við tilfinningar sínar þegar hann gekk á
eftir Lubin inn í herbergið. Gamli þjónninn
hlej'pti fljótt inn birtu um glugga sem lá út að
strætinu. Svo sneri hann sér að félaga sínum
og sýndi honum eina myndina á veggnum.
“Þarna sjáið þér er mynd ein. Húsbóndi
minn liefir mestu mætur á henni. Er hún ekki
— 40 —
“Nei”, sv iraði Basil hiklaust.
“Á, það var gott. Þá var ætlan mín rétt”,
sagði Lubin með stillingu. “Þið hafið dregist
hvor að öðrum. af því að báðir þið hafið gaman
af myndum. Eg þarf þá ekki að óttast það að
hann frétti neitt af því sem ég segi".
“Vissulega ekki”, svaraði Basil.
Stundarkorn þagði Lubin. Svo spurði hann
aftur upp úr þurru: “Heldur þú að Dmitri Or-
fauoff sé dauður ?”
Það vildi til að dimt var í herberginu og að
augu gamla þiónsins voru full af tárum, því að
annars hefði hann séð hve Basil varð hverft víð
þessa óvæntu spuniingu.
“Almennt trúa menn því að Dmit.ri sé dauð-
ur”, hélt Lnbin svo áfram, og virtist ekkert taka
eftir því, að Basil lét spurningu hans ósvarað.
“Eg veit samt b“tur. Eg veit að hann er ekki
dauður. Það var satt að lík eitt fanst í Neva,
og liggur það nú undir legsteini setn nafn Dmitri
er letrað á. Þeir þóttnst allir þekkja að það
væri Dmitri. og var þó líkið þrútið og sollið af
.vatni, En áður það var grafið, fót'ég og skoð-
aði það grandgæfilega. Það var ekki Dmitri.
Eg er viss ura það. En alt tíl þessa dags hefi ég
aldrei látið nokkurn mann vita hvers ég hefi orð-
ið visari. Ég er sannfærður um að hann er enn
þann dag í dag á lífi, — útlagi einhversstaðar í
ókunnu landi. Hann dirfist ekki að koma aftur
til Rússlands með þenna glæp Jiangandi yfir
höfði sér. En ;þig furðar líklega á því, að ég
skuli hafa farið að trúa þér fyrir jafnmiklu
leyndarmáli. Það var máské óhyggilegt, en ég
— 33 —
bergi. skrautherbergi og borðsalur. Máitiðir
hans voru sóktar á “kafé” á næsta stræti. En
Ltibin hafði á hendi þjónustu alla. Hann var
fimmtíu og fimm ára gamall, stuttur og digur,
en vingjarnlegur ásýndum. Hafði hann verið
hjá Gregory Orfanoff í fjörutíu ár. Þótti honum
mjög vænt um húsbónda sinn, en hafði elskað
Dmitri enn þá meira.
Svo var það eitt sinn á svölu heiðríku sum-
arkveldi, tveim vikum eftir fund þeirra Basils og
Strelitz kafteins á málarastofu Basils, aö þeir
fóru báðir fótgangandi heim að húsi Gregory Or-
fanoffs. Lauk Lubin upp hurðu, horfði skarp-
lega á ókunna manninn og fylgdi þeim upp
tröppurnar eftir litla dvöl.
I salnum var enginn, og hafði Basil því
nægan tíma til þess að líta i kring um sig. Gólf-
1 ð var þakið mjúkum gólfdúkum og ábreiðum.
Bækur margar voru þar, og lágu þær á borðun-
um eða voru í röðum í skápum frara með veggj-
uiinni. Uppí ytir skápunum hengu myndir
nokkrar sjald r.efar og dýnnætar, þvi að húsráð-
atidi var S'iiekkmað,ir mikill. Þá var þar og
mikið af afargöinlum húsbúnaði og skrautgrip-
uin úr kínversku postulini, bronzi og silfri. Var
Basil þakklátur fyrir það að þykku gluggablæj-
urnar sleptu að eins örfáum ljósgeislum inn i
salinn. Hann hafði hert sig upp i eldraun þessa,
en samt var það honum um megn að bæla niður
allar geðshrærinpar sínar, þegar liann kom inn í
hið gamla heimili sitt, sem var honum svo kunn-
ugt frá fornu fari. Hann harkaði það þó af sér
og náði aftur valdinu yfir sjálfum sér í tæka tíð,