Heimskringla - 17.11.1898, Blaðsíða 1

XIII. ÁR
NR G
Heimskringla.
WINNIPEÖ, MANITOBA 17. NOVEMBER 1898.
Frjettir.
Markverðustu viðburðir
hvaðanæfa.
Harry Pillon var handtekinn og
kærður fyrirað hafabrotist inn í kyrkju
St. Lui í Quebec-fylki í Ágúst síðastl.
eg stolið ýmsum hlutum úr henni. Ját-
aði hann sðkina á sig, en sagði að þeir
tveir menn, sem áður voru teknir og
dæmdir í 2 ára fangelsi fyrir þetta
sama brot, væru algerlega saklausir.
—Sé saga þessi sðnn, þá sýnir hún það
hér sem oftar. að lögspeki og róttlæti
fara ekki ætfð samhliða í prófun mála.
Líklegt er og að þeir tveir menn, sepa
nú eruí fangelsinu verði látnir lausir
og þeim goldnar skaðabætur fyrir
mannorðsspell, sem þeir hafa orðið fyr-
ir við dóm þessa máls.
Krítey á framvegis að verða undir
verndarvæng stórveldanna og er nú al-
mælt að Georg prins á Grikklandi. son-
arson Danakonungs, verði gerður að
umboðsmanni stórveldanna og settur
æðsti stjórnari á eyjunni. Yfirlýsing í
þessa átt kvað aú að eins bíða undir-
skriftar Rússakeisara, en hún er talin
vís strax og hann kemur heim úr ferð
sinni um Livadia, því að það var hann,
sem stakk upp á prinsinum fyrir um-
boðsmann á eynni.
Til þess að borga herkostnaðar-
skuld sína, sem sagt er að sé um $400
milliónir, hefar Spánn nú gefið út sorg-
ar-frímerki — Stamps of Mourning, er
á að brúka á öllum innanríkisbrófum,
Hvort þessi frímerki eiga að setjast á
bréf og bögla aukreitis við hið almenna
póstgjald, eða að þau eiga að notast ein
göngu og seljast við hærra verði en hin
fyrri. þess er ekki getið. En talsvert
hlýtur þessi hugmynd að auka burðar-
gjald bréfa og póstsendinga á Spáni, ef
*ala frímerkjanna á að geta gefið af sér
*vo mikin arð á fáum árum að nægi til
að þurka af þjóðskuldalistanum þessar
400 milliónir, sem þeir hafa kostað til
að tapa eignum sínum í hendur Banda1
manna,
Etienne Blanchard, Liberal þing-
maður, sem kosinn var í Quebec í Maí
1897, hefir verið dæmdnr úr sæti. —
Eitthvað gruggugt við kosninguna.
Á næsta Dominionþingi verður
•tjórnin {beðin að veita leyfi vissum
British Columbia mönnum, sem hafa
myndað félag til þess að leggja járn-
braut frá Dawson City upp með Klon-
dike-ánní, Hunker-læknum, Dominion-
læknum og Indian-ánni, til Fort Yuk-
on og til baka aftur til Dawson City
með aukabrautum upp með Eldorado-
•g Dominion-lækjunum.
Annað félag biður um leyfi til þess
að mega byggja akbrautir frá Lake
Bennett til Dawson og aukabrautir til
annara staða þar í landi. Félagið hef-
lr 1 hyggju að hafa almennar vöru- og
hfaðsendinga (Express) flutning.
Stórkostlegur húsabruni varð í
Þorpinu Deloraine á föstudaginn var;
8 eða to verzlunashús að meðtöldu 3
lofta gestgjafahúsi brnnnu og mest af
▼örum sem í þeim var tapaðist- Skað-
inn er metinn um $25,000.
Polverji nokkur, alslaus fiæking-
nr að nafni Schreider, fékk ókeypis
gistingn í bakaríi í London á Englandi
fyrir fáum dögum. En 'næturgreiðann
borgaði hann með því að stinga hjálp
armanni bakarans inn í glóandi ofninn
I''igandinn, sem var í öðru herbergi
hússins, fann brunalyktina úr ofnin-
um og fór að sæta að hv«ð um væri að
vera, en þ4 pólverjinn hann og
ætlaði að gera honum sömu skil, en í
þeim sviptingum sem þá urðu, varð
svo mikill hávaði að lögregluþjónar
Þetta pláss á
Thomas
Lyons,
Skosalinn mikli,
590 Main St.
komu að og tóku Pólverjann. Það er
líklagt að hann fái makleg málagjöld.
Misklíð sú sem átt hefir sér stað
milli strætisbrautaeigendanna í London
í Ontario og manna þeirra, sem unnw
fyrir félagið, er nú að mestu jöfnuð og
sætt komin á. Félagið vildi borga 15
cts. á kl.stundina, eð. $1.50 á dag, fyrir
10 tíma vinnu, en menníruir heimtuðu
15| cts. á tímaun. Það var fyrir milli-
göngu borgarstjórans og annara leið-
andi manna að sætt var gerð milli fé
lagsins og verkamannanna, með þvi að
þeir mættust á miðri leið með kröfurn-
ar þannig, að félagið borgi hæst kaup
15J cts. á tímann. Þetta hækkar dag-
lann mannanna um 3—4 cents á dag.
Það er ) auðséð að þeir verða lengi með
þessari litlu kauphækkun að bæta sér
skaða þann sem þeir hafa orðið fyrir
við verkfallið.
Dr, Irelanö, sá sem hvarf frá Mont-
real fyrir nokkrum vikum síðan og
ekki hefir frétzt til, er nú álitinn dauð-
ur. Kona hans hefir krafið London
& Lanochire ábyrgðarfélagið um lífs-
ábyrgðarupphæð hans, $5000.
Lord Minto, liinn nýji landstjóri
Canada, kom með fjölskyldu sina til
Quebec á laugardaginn var. Við lend-
inguna mætti honura hinn fráfarandi
landstfóri Aberdeen og Sir Laurier,
ýmsir af ríkisráðgjöfum og fylkisstjór
um. Var honum flutt ávarp og síðan
var keyrt með hann upp að þinghúsinu.
og tók hann þar sinn embættiseið í við-
urvist margra stórmenna. Lord Minto
er þvi tekiu við æðsta embætti laridsins
en Lord Aberdeen sigldi frá Quebec á-
leiðis til Englands með gufuskipinu
Labrador á laugardaginn, undireins og
búið var að setja hinn nýja landstjóra í
embættið,
Dreyfusmálinu miðar seint áfram á
Frakklandi. Kona Dreyfusar [hefír
beðið stjórnina að senda honum hlýjan
fatnað til brúkuaar á heimferð hans til
Frakklands, en henni var neitað af
þeirri ástæðu, að stjórnin mundi sjá
honum borgið, að svo miklu lei'ti sera
það álytíst nauðsynlegt. Hún fór þá
á fund Faure forseta og itrekaði beiðni
sína, en hann einnig neitaði að gera
nokkuð, Nú hefir hún beðið um að
mega senda honum hraðskeyti. en einn-
ig þvi er neitað. Dreyfns hefir skrifað
stjórninni og segist als engin bréf fá
frá nokkrum manni.hve mörg sem hann
riti; kveðst hann vera uppgefinn á á-
rangurslausum bréfaskriftum og ætli
nú að hætta að rita nokkrum ættingj-
um sinum eða vinum, Einnig kveðst
hann vera veikur og nær dauðs. Þetta
bréf lét stjórnin lesa upp fyrir konu
hans, svo sem til að hugga hana, um
leið i.g henni var neitað um að mega
koma nokkrum orðnm eða sendine-u til
hans. En á hinh bóginn er nú ákveðið
aðflytja hann til Frakklands, og með
honum verða að líkindum einhverjir, er
geta boiið vitni á móti honum.
Ekkert uppihald er enn þá með
undirbúning Breta til hernaðar og alt
útllt fyrir að eitthvað stórkostlegt eigi
að gera innau skams tíma. Allar her-
stöðvar Breta eru í óða-önn að útbúa
sig á allan hugsanlegan hátt án nokk-
urs tillits £til kostnaðar. Eru þeir að
láta búa til stórskotabyssur af óllum
stærðum í hundraða tali og hafa pant-
að 200 millíónir tons af reyklausum kol-
um frá 17 kolafélögum í Welsh-hérað-
inu á Englandi í viðbót við öll þau ó-
grynni af kolum, sem stjórnin er áður
búin að senda á ýmsar herstöðvar víðs-
vegar í heimi. 500 tons af matvælum
hafa verið send á herstöðina á Malta,
og þessu líkur er útbúnaðurinn við
hverja herstöð. 1 millíón pund af tó-
baki hefir hermálastjórnin nú fyrir-
liggjandi í forðabúri sínu og ætlar að
bæta við það, engin veit hvað mlklu.
Énn fremur hefir hún útbýtt 1000 flösk-
um af sérstaklega tilbúnu víni, sem
ætlað er til nota við dauðastundar-
sakrament — The last Sakrament. Það
er svo að sjá sem stjórnin búist við því
að einhver verði veikur í liði Breta og
að fremur megi búast við dauða, en
bata, sem afleiðing þeirra veikinda.
Ollum hermönnum til lands og sjávar
hefir verið send ströng skipun um að
vera tii taks á ákveðnum stöðum tafar-
laust> og lögregluþjónar hafa verið
sendir i allar áttir til að smala hverjum
emasta hermanni sem ekki er enn þá
kominn til vinnu sinnar í hernum. Það
sama er að 8egja um Rit sjálfboðaliðið,
þvi < r ekki til setu b oðið, Allir undan-
teknmgarlaust, verða tafarlaust að
vera á sinum ákveðna stað með öll
nauðsynleg vopn og vistir; hafa þeir
verið útbúnir með fatnað, nærfatnað
aukheldur annað, sem alt bendir á að
þeir eigi að hafa langa útivist í hern-
adi.
Sir Michrel Ilicks Beach, hinn nú
verandi fjármálastjóri Breta, eatalinn
maður aðsjáll og lætur aldrei draga
gull úr greipnm sér, nema að full nauð-
syn beri til þess. En nú kastar hann
því út í millíóu punda tali til herútbún-
aðar, eins og væri það óþrjótandi og
er sagt að aldrei hafi annar eins nerút-
búnaður verið á Englaudi síðan Lord
Nelson var uppi, eins og einmitt nú.
Alt þetta þykir ensku blöðunum mikl
um undrum sæta, enenginn fær neitt
að vita. Stjórnmálamenn og herfor-
ingjar þegja, eins og væru þeir mál-
lausir. Fólkið getur að eins dæmt eftir
líkum, en líkurnar allar benda á nálægt
stórkostlegt stríð. Að Frakkar séu or-
sökin til als þessa, efa víst fáir, og eins
hitt að Rússar einnig séu í sigtinu.
Hinar almennustu og líklegustu tilgát-
ur eru þær, að England ætli sér að
knýja fram með afli allar kðöfur sínar,
bæði i Afríku og á Indlandi, og að ann-
aðhvort verði Frakkar og Rússar að
láta undan í öllum atriðum, ella að
berjast uppá lífið, Þaðverðrþvi tæpast
langt að biða eftir einhverjum mark-
verðum tíðindum.
Gamla Li Hung Chang er nú skip-
að flytja sig í fylkið Shan Tung og
gera ráðstafanir til þess að koma í veg
fyrir að Yellow áin geti framvegis flætt
yfir héraðið, eins og hún gerði fyrir
stuttum tíma, og Sem vér þá gátum
uin hór í blaðinu. Að gamla Li hefir
verið fengið þetta verk í hendur, er
skoðað svo af Evrópu-þjóðum sem
hann sé algerlega settur frá öllum
stjórnarvöldum í Kína.
Bærinn Victoria í British Coíumbia
hefir grætt á síðastl. ári $33,223. Bæjar-
stjórnin hefir ákveðið að gera nauðsyn-
legar umbætur í bænum fyrir þassa
peninga. — Hyenær skyldi verða hægt
að flytja slika sögu um Winnipeg-bæ,
Er það gerlegt ?
Ashphaltlagning á strætum Winni-
pegbæjar er eitt af þeim málum sem áð-
ur en langir tímar líða hlýtur að verða
hér ofarlega á dagskrá og er enda orðið
það nú, að því leyti, að menn eru farn-
ír að veita því máli talsverða eftirtekt.
Allir finna til þess hve brin þörf er á
varanlegri viðgerð á strætum bæjarins.
Blokkalagning er talsvert kostnaðar-
söm en ekki að því skapi endingargóð,
og er nú að mestu hætt við hana. —
Macadam eða grjótlagning, sem notað
hefir verið hér í síðastl. 3 ár, hefir gefist
allvel, en það er lika kostnaðarsamt,
mest fyrir það, að það þarf stöðugra
aðgerða við; hvert stræti útheimtir
1—2 menn alt sumarið til að halda þeim
sléttum, rífa til hæðirnar og fylla upp
lautirnar. Ashphalt þar á móti þarf
engra slíkra viðgerða, að þvi er sagt er,
ef það er trúlega lagt í fyrstu. Það er
áferðarbetra en nokkur önnur viðgerð,
göturnar verða sléttar eins og gler og
grjótharðar og endast i fjölda mörg ár.
En það verður að gerast af æfðum
mönnum og þeir eru ekki á hverju strái
og mjög kaupháir. Þeir sem standa
fyrir slíkum verkum fá mörg þúsund
dollara í laun um árið, og þeir sem að-
allega vinna verkið eru einnig kaupdýr-
ir menn. Það er talið vist að þaðmuni
mega koma upp stofnun með öllum
nauðsynlegum áhöldum til þess að búa
til og leggja efnið á göturnar, fyrir svo
sem 12 eða 15 þúsund doliars. En svo
er þá eftir alt mannahaldið og efnið.sem
er talsvert kostnaðarsamt, en sá kostn-
aður mundi verða árlegur og áframhald-
andi, ef nokkuð ætti að vera fyrir hina
kaupdýru menn að vinna. Það hefir
komið til orða að leggja það undir at-
kvæði bæjarbúa, að taka til láns svo
sem kvart miljón dollars til þess að
Ashphaltleggja stræti bæjarins, auðvit-
að þau strætin fyrst, þar sem mest er
verzlunarumferðin, og þar næst ýms
stræti i suðurbænum þar sem ríka fólk-
ið býr. En tæpast þarf að búast við að
það yrði lagt á útstræti bæjarins, þar
sem verkalýðurinn aðallega býr. Alt
sem sá flokkur gætí búist við, væri það,
að fá að hjálpa til að borga kostnaðinn.
Það yrði þar sem oftar, að hinn fátæki
mætti leggja til efnin en hinn ríki nyti
þeirra.
Þetta mál er yfir höfuð mjög þýð
ingarmikið fyr:r bæjarbúa, oss íslend-
inga sem aðra. Menn ættu að kynna
sér það sem allra bpzt og reyna að
fá sjálfstæða skoðun um það, hvort sá
hagnaður er ashphaltlagningin hefir í
för með sér, sé fullgildi þeirra peninga
er þeir verða að borga fyrir það, og
hvort þeir sjá sér fært að hlaða á sig
meiri skuldum en þeir nú verða að bera
og sem hækka nú enn að mun þegar
seld verða skuldabréf bæjarins upp á
200 til 250 þúsund dollars sem þurfa til
þess að koma á hinu fyrirhugaða vatns-
verki bæjarins. Skattarnir eru nú á 3.
cent á hvern dollar af hæsta virðingar-
verði allra skattskildra fasteigna i bæn-
um og þessutan ríflegur skattur fyrir
allar umbætur sem gerðar eru, og gerir
það til samans um hálft fjórða cent á
dollarinn í virðingarverði eignanna.
Þegar vatnsverkið er komið í gang og
ashphaltstofnunin tekin til starfa, þá
má búast við að allir skattar saman-
lagðir verði um eða yfir 5c. á dollarinn,
Geta verkamenn bæjarins risið undir
þessari byrði ? Það er spurningin sem
þeir verða sjálfir að leysa úr innan
skamms tima.
Hljómræmi.
“Concert” það sem íslenzki horn-
leikaraflokkurinn (The Jubilee Band)
hélt í gömlu W’esley kyrkjunni hér í
vikunni sem leið, var, eins og vænta
mátti mjög vel sótt af fólki voru hér.
Kyrkjan, sem mun rúma um 400 mans,
var troðfull. Fólkið sótti þessa sam-
komu i þeirri von að njóta góðrar skemt-
unar og sú von brást heldur ekki, því
að íslenzki hornleikaraflokkurinn hefir
aldrei gert sjálfum sér meiri sóma né
veitt öðrum betri skemtun. Hin ýmsu
“stykki,” 12—14 að tölu, voru öll vel af
hendi leyst. En einna mest lófaklapp
I fe •■•u þeir fjórradde,ndur J Jón^eem,
D. Jónasson, H. Lárusson og Thos. H.
Johnson, er þeir sungu “The Sailors
Dream” og “The Soldier’s Farwell”;
þeir voru endurkallaðir upp á söng-
pallinn í hvorttveggja skiftið. Sörau-
leiðis voru “Solos” hr. T. H. Johnsons
“My Ladys Heart” og “The Death of
Nelson” mjög vel af hendi leystar og
fengu mikið lófaklapp. Það er æfinlega
mjög skemtilegt að hlýða á söng hans
en aldrei hefir oss fundist honum takast
upp eins og i þetta sinn. — Af lögum
þeim sem hornleikendurnir spiluðu,
fanst oss langmest til um “The Bohem-
ian Girl” og “On the Rhine”. Svo var
Orchestra sem spilaði tvö lög, sjálfsagt
eins vel og við var að búast, en alllangt
eiga þeir enn í land til þess að geta leik-
ið eins vel og hérlend Oi chestra sem vér
höfum heyrt til á leikhúsum og víðar,
og kemur það auðvitað af því að þessir
íslendingar verða allir að vinna fyrir
sér við ýms handverk og hafa því að
eins frístundir sínar á kvöldin til þess
að æfa sig. Þeir eiga allir heiður og
þakkir skilið fyrir þá fullkomnun sem
þeir hafa þegar náð i þessari lisc, Með
meiri æfingum ná þeir eflaust meiri
fullkomnun, svo þeir geti staðið jafn-
fætis hérlendum Orchestras. Annars
hefði oss þótt “Concert” þessi ennþá
betri, ef við prógrammið hefðí verið
hætt svo sem tveimur kvenn-sólós. —
Þær Mrs. Thos. Johnson og Miss T.
Hermann spiluðu á Piano með þeim
sem sungu og með "Euphonean” solo
hr. Sigurðar Melsted, og fórst það vel
úr hendi. — Hr. S. Melsted spilaði tvö
lög og sýndi að hann kunni vel tök á
hljóðfæri sínu. "Euphoneum” hljóð-
færið er eitthvert hið örðugasta hljóð-
færi í hornleikendaflokknum, að undan-
teknu “Cornet”, sem er leiðandi hljóð-
færi. Síðara lagið er hr. Meisted spilaði
var sérstaklega vel af hendi leyst og
sýndi Ijóslega að hann hefir lagt rækt
við hljóðfæri sitt. Enda er oss sagt að
hann sé einn hinn ötulasti meðlimur
flokksins og hafl verið önnur hönd hr.
Lárussonar í því aðkoma flokknum það
áleiðis sem hann er kominn.
Yfir höfuð var þessi “Concert” sá
langbezti af sinni tegundsem íslending-
ar hafa nokkurn tima haldið hér, og á
hr. Hjörtur Lárusson, kennari og for-
maður flokksins, hinar beztu þakkir
fyrir frammistöðuna. Hann má heita
snillingur í söngfræði og hefir aflað sér
þeirrar þekkingar alveg af sjálfsdáðum.
Hefir hann þegar náð miklu áliti meðal
hérlendra manna fyrir sönghæfileika
sína, og óefað að það álit vex eftir því
sem tímar líða. — Vér óskum islenzku
hornleikendunum allrar hamingju og
viljum sem oftast fá að heyra til þeirra.
Yoðaleg morðvél.
Nicola Tesla, hinn mikli uppfind-
ingamaður og rafurmagnsfræðingur,
hefir nýlega sýnt vél nokkra, sem hann
hefir búið til, og segir að muni hafa
þau áhrif að hnlda framvegis friði með-
al ailra þjóða. Þessi töfravél Tesla er
þannig gerð, að hún sendir frá s^r afar
kröftuga rafurmagnsstrauma og hittir
hvað sem á er miðað, þótt það sé svo
langt i burtuað þttð verði að eins eygt
með bezta sjónauka. Rafurstraumum
þessum er leiftrað með svo miklu afli
að þeir eyðileggja alt sem fyrir þeim
verður. Heilan hermannahóp geta
þeir eyðilagt á svipstundu löngu áður
en þeir koma að nokkrum skotum, og
sterkustu bryndreka geta þeir rifið í
sundur og eyðilagt á 30 milna fjarlærð.
Enginn hlutur getur staðið móti afli
þessara strauma. Sterkasti herskipa-
floti væri als ónýtur móti afli þessara
strauma. Mr. Tesla hefir sýnishorn af
vél þessari í verkstæði sínu í New York
Hún er þar í skipslíki og vinnur á allan
hátt eins og skip gerir bezt ibardaga.
Mr. Tesla stjórnar vél þessari eftir-
vild með hreyfingu á nokkurskonar
handgripi, sem er í öðru herbergi á
vinnustofu hans, og lætur hana ganga
áfram eða aftnr á bak í hvaða átt sem
hann vill; lætur hann hana senda
sprengiefni hvert sem honum sýnist
og skjóta rafurmagnsstraum hvert sem
hann vill. Tesla staðhæfir að það megi
útbúa hvert skip með slikum vélaút-
búning og senda þau mannlaus að ó-
vinaflotanum og láta þau mölva og
eyðileggja hann með sending sprengi-
efna og raförva. Það megi stjórna
slíkum skipum að ölluleyti úr landi.
Með skipum þessu mættu veraýmsir
smábátar hlaðnir með sprengiefnuin,
þá mætti senda móti óvinatíotanum og
sprengja hann i loft upp. Þessi útbún-
aður segir hann sé svo óttalega áhrifa-
mikill. að engin þjóð muni framvegis
þora að berjast við aðra og því’sé al-
þjóðar friður áreiðanlega vís framveg-
is. Tesla var reiðubúinn að senda eitt
slíkt skip mót> flota Ceivera við Santi-
ago, ef þess hefði verið nokkur þörf.
Dauðafregn.
•JY Klukkan 3 á laugardaginn 12. þ.
m. dó aðheimili sinu i Vestuibygð Sig-
björn Sigurðsson frá Egilsstöðum í
Vopnafirði. Dauðamein hans var
lungnabólga.
Sigbjörn var drengur góður, hrein-
skilinn og hjálpsamur við aUa; hann
var Jeinn [hinn bezti nágranni, og
mun'.því sárt saknað af bygðarmönn -
um ásamt ekkju og börnum og fjölda af
ættmönnum ogvinum. Hans mun síð-
ar verða getið af einhverjum, sem fær
ari er að ;rita æfiminning hans en ég.
En allir.munu viðurkenna að það skarð
er nú'.ihefir verið höggvið í vorn litla
þjóðflokk, muniverða ervitt að fylla.
—Vertu sæll, vinur, Ég mundi fremur
hafa kosið flesta aðra en þig til burtu-
ferðar, hefði það verið ( minu valdi. En
dauðinn ráðgast ekki við neinn. Hið
órjúfandi lögmálsegir ídag eins og end
ur fyrir löngu: Hina síðustu skuld
þurfa allir eitt[sinn að gjalda.
G. A. Dalman.
Dáinn.
Fimta Nóvember 1898 andaðist að
heimili sínu í Selkirk Guttormur Jóns-
son. Hann var læadur á Ketilsstöðum
í Hjaltastaðaþinghá 30. Apríl 1844."
Gekk að eiga Kristínu Lilju Gunnars-
dóttir Gíslasonar 1879. 14 ár bjuggu
þau á Landamóti í Seyðisfirði. Þeim
hjónum varð 6 barna auðið, af hverjum
3 eru á lífi;íGunnar 18 ára, Margrét 16
ára og Svanbergur 7 ára. Þau fluttu
til Ameríku 1893 og fóru þá strax fil
Nýja íslands og héldu þar til þangað til
í vor, að þau fluttu til Selkirk. Gutt-
ormur'sál. var'staddur norður í Mikley
í Nýjajíslandi er hann veiktist og var
fluttur veikur heim. Eftir það lá hann
liðuga’hálfa aðra viku. Banamein hans
var lungnabólga. Hann ’anáaðist kl. 8
f. h. 5. Nóv., og var jarðaður frá heim-
ili sínu 6. s. m, kl. 3,15 e. m., að fjölda
fólks víðst öd du.
Guttormur sál. var drengur góður,
umhyggjusamur eíginmaðvr og ástrík-
ur faðir. Hans er því sárt saknað af
öllum sem til hans þektu og sérstaklega
ekkjunni og börnunum.
Þú getur keypt ljómandi
Brusfie/ Carpets
af ýmsum gerðum og litum fyrir
60c.
yarðið, sniðin og lögð niður á gólfin
í húsinu þínu án aukaborgunar.
Gilison Carpet Store,
574 Maixi Str.
Telefón 1176.
Tvenn verðlaun gefin fyrir fallegustu
búninga. 1 verðl. $3.00, 2. verðl. $1.50
Grimu-Dans
Fyrir Folkid
ætla nokkrir ungir piltar að halda
á Northwest Hall
Miðv'ikudajíinn 23.
þ. m , kl. 8. e. h.
Ágætur hljóðfærasláttur.
Svaladrykkir o. fl. verður
til sölu á staðnum.
Aðgangur 25c.—50c. fyrir parið.
Komið og haíið
góða skemtun.
Mr R.?A. McNICHOL,
riðsmaður Mutual Reserve Fund Life
Association.
• Winnipeg. Manitoba.
Kæri herra: — Hérmeð vot.ta ég
Mutual Reserve Fund lífsábyrgðarfé-
laginu mitt innilegasta þakklæti fyrir
$1000 peningaávísun, sem ég hefi í dag
meðtekið frá aðalumboðsmanni yðar,
herra Kristjóni Olafssyni, og er þetta
fnll borgun á lífsábyrgðarskýrteini No,
112.328, sem maðurinn minn sál. Björn
Þorláksson hélt í Mutual Reserve Fund
félaginu. Þessi upphæð varmérborg-
uð nokkru fyr enjhún féll í gjalddaga.
Þér megið vera viss um að ég mun jafn
an mæla með Mutual Reserve Fund
iífsábyrgðarfélaginu við þá vini mína,
sem kjósa sér áreiðaniega lifsábyrgð.
með talsvert lægra gjaldi heldur en
gömlu félögin setja fyrir jafna upphæð
Eg þakka yður fyrir^ yðar heiðariegu
▼iðskifti við.mig og er yðar með virð-
ingu.
Inga Þorlákson.
P. S. Ef Björn sál. Þorláksson hefði
haft, lifsábyrgð sína í einhverju gamla
lífsábyrgðarfélaginu og boigað þar
sama gjald sem hann borgaði Mutual
Reserve Fundjfélaginu. þá hefðu erfingj
ar hans að eins fengið $344 í staðin fyrir
$1000; gróði með það að vera í ábyrgð í
Mutual Reserve Fund félaginu þess
vegna $356.
Mortgage Sale
of Valuable City Property.
Under and by virtue of the’ Power
of Sale contained in a certain mortgage
which will be produced at the'time of
sale, there will be offered for sale by
PUBLIC ACjCTION
by John Campbell Currie, Auctioneer,
athisauction rooms |No. 260,Portage
Avenue in| the City of Winnipegon
Thursday the First jday of December
1898 at the hour of twelve o’clock noon
the following land in the City of Winni-
peg— being a portion of Lot Nnmber
Nine (9) of the Parish of St. John ac-
cording to the Dominion Government
Survey, which said portion is composed
ofLot Number One hundred and four-
teen (114) as shown upon plan filed in
the Winnipeg Land Titles Office as No.
113.
The vendor is informed that on the
said land there is aonestory frame
building foimerly used as a printing
Office.
Twenty per cent of the purchase
Money to be paid at the time of sale.
The above Land will be offered for
sale subject to a i eserve bid.
Further particulars and terms and
conditions of sale made known on day
of sale or.on application to
ALEX. HAGGART
Vendor’s Solicitor.
398 Main Street, Winnipeg.
Dated 9th day of November 1898.