Heimskringla - 04.05.1899, Blaðsíða 2

HEIMSKKINULA 4. MAI 189y.
ekki fengu neitt af sjálfum líkaman
um, tóku með sér parta úr eikinni
var henni skift niður í smáspítur svo
Verð blaðsins í Canada og Bandar. $1.50 að allir fengu eitthvað. Næst var
íZndMIyS.™mbobw3aÍ k^n'i' »« <« >»»»
um blaðsins hér) $1.00.
samstundis.
héraðinu lét
Svertingi einn þar í
sér þau orð um munn
Peningar seudist í P. O. Money Order , , ...
Rcgistered Letter eða Express Money >ara, að petta athsEfi væri ekki rétt-
Order. Bankaávísanir á aðra banka en í
Winnipeg að eins teknar með afföllum
látt og að því mundi hegnt verða
Hann var umsvifalaust drepinn fyrir
þessi ummæli.
Eins og nærri má geta, hefir þetta
mál vakið afarmÍKla eftirtekt
Bandaríkjunum, og eru dómar
manna um það all misjafnir. En
beztur og ákveðnastur allra þeirraer
dðmur sá, sem hinn mikli gáfu og
mælskumaður Robert G. Ingersoll
kvað upp við fregnrita einn er kom
Eitt af þeim svívirðilegustu og I til hans, til þess að fá skoðun hans
It. L. Rnldwinson,
Útgefandi.
Office : 547 Main Street.
P O BOX 305
Brendur á báli.
níðingsverkum, sem om þetta skammarlega níðingsverk.
heflr saurgað sögu Mr. Ingersoll sagði
“Ég býst við því, að þessar svívirð-
hryllilegustu
nokkumtíma
Bandaríkjanna, var framið suður í
Georgia sunnudaginn 23. Apríl síð ingar, þessir hryililegu glæpir, hafi
astl., þegar Sam Hose var án dóms haft svipuð áhrif á mig, eins og á
og laga brendur Iifandi á báli í við- annað siðað fólk. Ég þekki engin
orð nógu sterk eða bitur til þess, áð
urvist 2500 manna.
Þessi Sam Hose hafði unnið sér til I Lsa viðbjóði mínum ogfyrirlitningá
■óhelgi, með því að hann drap bónda Þessu athæfi. Þessir viðbjóðslegu
nokkurn, að nafni Alfred Crawford, 2læPir voru framdir f nafni réttlætis.
nálægt bænum Palmetta, og svívirti Vargarnir sem frömdu þessi verk til-
svo konu hans og misþirmdi henni. heyra hámentaðri þjóð, og þó virðist
Þetta skeði 10 dögum áður, og frá Þa® tæpast hugsanlegt, að þessir
þeim tíma má heita að öll vinna hafi féndur geti tilheyrt mentuðum ver
stöðvast í þessu héraði, því að nærri um- Þeir eru svívirðing lands sfns
hvert mannsbarn lagði af stað að leita —okkar lands—og alls mannkynsins
að glæpasegg þessum, sem hafði flúið sem VS nh segi> er þá að eins hól
út á búgarð einn, og hafðist þar að í ' samanburði við það, sem tilfinning
kofa hjá móður sinni. Þegar hann ar mínar eru gagnvart þessum mönn-
fanst, var hann tafarlaust settur 1 um En þegar ég hugsa um hitt
fangelsi, og Mrs. Crawford gerð orð- naorðið.—morð þess manns, sem að
sending um að hann væri fundinn, eins hafði látið í Ijósi sínar eðlib gu
og að hún yrði að koma til þess að tilönningar, með því að gefa það
bera vitni í málinu gegn honum. En 9em sb°9un sína, að þessum glæp
fólkið hafði frétt um að fanginn væri niundi hegnt verða. Þegar ég hugsa
í haldi og þoldiþaðekkibiðina. Menn um nð hann var drepinn fyrir
flyktust þangað í hópum saman frá Þetta, þá verður mér algerlega orð-
nærliggjandi þoi-pum, svo sem frá faii- Er hið hvftafólk orðið vitstola ?
Newman, Griffin, Palmetto og öðrnm ii'r nú meðaumknn hvergi flnnanleg
bæjum. Og svo lét þessi skríll óðs- nema hjá skynlausum skepnum
lega, að gæzlustjórn fangelsisins sá! iiafa Bandarfkin ekkert afl til að
sér ekki annað fært, en að afhenda vai‘ðveita sína eigin borgara ? Hvert
langann í hendur þessara varga, sem Það ríki sem ekki getur eða vill
með heyltarópum og æðislátura hófu vernda borgara sína á friðartímum
göngu sína með fangann, fyrst um befir engan rétt til að heimta það
ýms stræti bæjarins, og svo heim að að borgararnir verndi það á tfmum
húsi því, þar sem hann framdi glæp- styrjalda.”
Superintendents) slíkra stofnana, séu
menn með fyllstu læknislegri þekk-
ingu og reynslu. En þetta hefir
ekki ætíð verið svo hér í Winnipeg.
Mönnum heflr verið veitt yfirumsjón-
arstaða spftalans, sem voru ungir og
lítt reyndir, enda jafnvel alveg ný-
skroppnir út úr læknaskólanum, með
minna en beztu einkunn, og að því
er séð verður, gersamlega óreyndir í
lífsins skóla og læknisfræðinnar. Það
væri ósanngjarnt að ætlast til-of mik
ils af þessum mönnum. En það er
líka óréttlátt gagnvart lífi og heilsu
almennings, að veita þeim svo á-
byrgðarmikla stöðu, ef völ er
reyndari og hæfari mönnum.
Það má eflaust búast við, að þessu
verði kipt í lag við fyrsta tækifæri
og má eflaust þakka það hinum opin-
beru umræðum, sem orðið hafa um
málið.
inn, og kannaðist konan við að hann
væri hinn rétti sökudólgur. Þaðan
lagði hópurinn, sem nú var orðinn
hátt á þriðja þúsund manna, leið sína
inn á aðal torg bæjarins. Var þar
fyrir i íkisstjóri Atkinson, og talaði |
hann til fólksins á þessa leið :
“Meðboi garar og vinir mínir.—Ég
Þannig farast vantrúarmanninum
Ingersoll orð.
Winnipeg spítalinn.
Það hefir vakið talsverða eftirtekt
bið yður að halda ekki lengra áfram I °& alllitla óánægju meðal ýmsra
með fyrirætlnn yðar. Þér eruð að manna, það sem blöðin hafa sagt um
flýta fyrir dauðdaga þessa negra, án I stjórn sjúkrahússins hér í AVinnipeg
þess að hafa sannanir fyrir því, að ^íðan það varð hljóðbært, fyrir hrein-
hann hafi drýgt þennan glæa. Mrs. skiini Dr. Pattersons, að fólk sem
Crawford, sem sagt er að hann hafi flui,i; Vler' >nn áspítalann til lækninga
misþyrmt og drepið mann hennar, ætti á ilættu veikjast af öðrum
liggur veik í rúmi sínu og getur því | sjúkdómum á meðan það dveldi þar,
ekki borið um, hvort þetta er mað-
urinn sem misþyrmdi henni. Skilið
manni þessum aftur í fangelsið. Lög-
in skulu hafa sinn framgang og ég
lofa yður því, að það skál gerast
skjótlega og áreiðanlega Saurgið
«kki velsæmi þessa ríkis með öðrum
•eiris glæp og þér hafið nú í hyggju
að fremja.” /
Dóma i A. D. Freeman talaði næst
til fólksins á sömu leið og ríkisstjór-
inn, og bað fólkið að fara með mann-
inn aítur í fangelsið. Skríllinn hlust-
aði með athygli á ræður þessar. En
tæplega höfðu þeir slept síðustu orð-
unum, þegar ópin ogóhljóðin byrj-
uðu á ný. Svo var haldið áfram i|
mílu út fyrir bæinn. Þar var fang-
inn bundinn við eik og hlaðinn köst
ur undir liann. Næst voru skorin afl
Það var skýrt frá því í bréfi Dr.
Pattersons, að um eða yflr 40 manna
hefðu veikst þar af kverkabóh-'u á
íðastl. 5 mánuðum, og dóu suinir
þeirra.
Það er óefað, að þetta ástand er að
kenna skorti á hæfilegri stjórnsemi á
spítalanum. En sumum þykir það
lakara, að þetta bréf Dr. Pattersons
skyldi vera birt opinberlega, og fólk
þannig fá að vita hið sanna um á-
standið á spítalanum. En nú er það
komið svona og verður ekki að gert.
Enda virðist ekkert á móti því, að
þeir sem árlega leggja fram fé til
viðhalds þessari stofnun, fái að vita,
hvort henni er vel eða illa stjóinað
Og eins er það rétt og sjálfsagt, að
láta ábyrgðina af hirðuleysinu, ef um
hirðuleysi er að rceða, koma þar nið
. ur sem hún á rétt heima. Vita-
honum bæði eyrun og allir flngumir LknId dettur engnm , hug að haldd
og á annao hátt kvalinn og píndur.
Síðan var honum boðið að tala, og
það gerði hann. TTann kvaðst vera
Sam Hose og hafa drepið Crawford,
en sagði um leið, að séra Lize Strick-
land, negraprestur, hefði fengið sig
til þess og borgað sér 812 fyrir verk-
ið. En ekki meðgekk hann það, að
hafa misþyrmt konunni.
Þá var helt yflr hann 20 pottum af
steinolíu, eftir að hann hafði verið
sviftur öllum klæðutn, óg síðan var
kveykt í kestinum og hann brendur
upp til kaldra kola. Þegar eldurinn
yar útkulriaður, var sá partur af lík-
ama hans, sem ekki hafði brunnið,
skorinn í smástykki og jieim skift
því fram, að verulega glæpsamleg
vanræksla hafi átt sér stað hjá spít-
alastjórninni. En það eru margir
sem hafa þá skoðun, að eftirlitið með
sjúklingunum sé ekki eins nákvæmt
og það ætti að vera, og að þeir einir
ættu uð hafa stjórn spítalans á hendi,
3em bæði hafa læknislega þekkingu
og reynslu, sem geri þá hæfa stjórn-
endur. Þetta ereinmitt aðalatriðið
við slikar stofnanir, þar sem um líf
eða dauða sjúklinganna er að tefla.
Flestir menn ern þannig gerðir, að
þeir vilja ekki óneyddir leggju llf
sitt undir umráð þeirra manna, sem
þeir hafa sannfæringu fyrir, að ekki
séu því vaxnir, að þekkja sjúkdóma
Orð í tíma talað.
Það var orð í tíma talað, sem “Li-
beral” bar fram í siðasta blaði Hkr. í
prívat bréfi, sem höfundur greinarinnar
sendi oss, kemst hann meðal annrs svo
að orði: “Jafnvel þó ég hingað til hafi
verið að nafninu Liberal, þá befi ég
aldrei orðið steinblindur Liberak Mér
líkaekki þessar innflutninga ‘anstaltir,’
eins og þær eru nú lagaðar. Eg held
að stjórnin gerði betur í því að gæta
ögn betur fengins fjár, en afla als þessa
skríls. og svo þar ofan í kanpið að sópa
út ærnu fé til að ala þetta ‘pakk’ lang;
tima, og eyðileggja alla daglaunavinnu
þeim bæjum, sem þetta rusl er, og
kosta svo sérstöku fé til landt.öku á því
m. m. Liberal hefði mátt fara ögn
lengra; hefði hann vel mátt sýna fram
á þaðsem blöðin viðsvegar hafi haldið
fram, að það sé í hæsta máta ósann
gjarnt að leggja sérstaka áherzlu á að
koma þessu fólki inn hingað, en neita
brezkum þegnum sömu hlunninda. Það
er lítið um það að fást, þó fólkið, eða
mikill fjöldi þess, væri fluttur hingað
nm miðjan vetur, og stjórnin til neydd
að eyða tugum þúsunda dollara, til þess
að veita þeim búsnæði s fæði svo mán
uðum skifti. Ef að fólkið, þegar það
er hingað komið, verður uppbyggilegt
sjálfu sér oghinn brezka veldi. En því
miður er hætt við t ð Galiciufólkið
verði það ekki um langan ókomin tíma
Það er og fullkomið mnk vörtunarefni
aðdyngja fólki þe3su í hundraði tali
bæina til þess að undirhjóða hérlenda
verkamenn oghefir forstöðunefnd verk-
mannafélagsins í Winnipeg áður kvart
að um þett.a og sent þá kvörtun til
stjórnarinnar. Þetta er h'fs og dauða
sparsmál fyrir verkalýðinn hér, og því
engin furða þó aðhinir hugsandi menn
úr þeim flokki finni sárt til þess, hvaða
brögðum þeir verkamennirnir eru beitt
ir, ogað þeir kvartiundan meðferðinni.
En “Liberal” hefir ef til vill ekki gætt
þess, að fólk þetta getur orðið þægileg-
ur viðauki við flokk hans um komandi
kosningar, og það er auðsjáanlega þar
sem fiskur liggur undir steini hjá stjórn
nni. Hennar framtíðar tilvera er kom-
inundirþví, aðsvifta hérlenda menn
atkvæðum í stórhópum, þá sem hafa
öll þekkingarleg skilyrði til að geta
greitt atkv. samkvæmt grundaðri skoð-
un málanna, en sópa í þess stað inn
hingað þekkingarlausum útlendingum
í þúsundatali í þeirri von, að geta keypt
fylgi þeirra framvegis; fyrsta borgunin
er auðvitað fæði þeirra á þessum síðast
liðna vetri.
þessum kosningum, og er sagt að jafn-
vel konurnar hafi beitt öHuin sínum á-
hrifum á hlið alþýðunnar. Afleiðingin
varð sú að alþýðan kaus 554 af sinum
mönmim. En Unionistar, eða auð-
mannaflokkurinn að einS 110 sér fylgj-
endur, þá er vildu viðhalda gamla fyr
irkomulaginu. Undir nýja fyrirkomu
laginu er landeigna skilyrðið til at
kvæðisréttar afnumið, svo að sá fá
tæki hefur jafnrétti við þann ríka við
kosningaborðið. Konur hafa atkvæði
og kjörgengi jafnt við karlmenn, og
þessum kosningum náði ein kona full
trúasæti. Það hefur vakið talsverða
eftirtekt að í einu kjördæmi sóttu tveir
inenn við kosningu, var annar auðngu
Miliónaeigandi enhinn var vinnumaður
hans sem keyrði hestapar og vann
hann sigur. I öðru kjördæmi tapaði
umboðsmaður jarlsins af Kennmore
kosningu fyrir vinnumanni sínum sem
sótti á móti honum. John Daly, sem
var 14 ár í fangelsi fyrir Dinamit
sprengingarglæp var kjörinn borgar
stjóri í Limerick og 2 keyrslumenn
voru kosnirí bæjarfulltrúastöðu f Cork
Þessir menn sitja samhliða æðstu
mönnum landsins og ráða yfir fjármál
um þjó’,arinnar.
Frí lönd á Cuba,
Auðmannafélag eitt i New York
hefir keypt stórt landsvæði á Cuba og
býður nú hverjum sem vill þyggja boð-
ið, að gefa þeim heiroilisréttarland þar
a á eyjunni fyrir als ekkert,
Stafssvið félagsins er að kaupa o(
selja lönd á eyjunni Cuba og gera um-
bætur á þeim og að koma á fót gufu-
skipalinum, járnbrautum, verksmiðj-
um og öðru slíku er lýtur að iðuaði og
umbótum á eyjunni. Lönd þau er fé-
lagiðhefir náð og er að ná eignarrétti á
eru sérstaklega fallin til þess að rækta
á þeim kafíi, sykur, tóbak og aldini af
ýmsum tegundum.
Til þess að koma löndum þessum í
sem mest verð á sem stystum tíma,
hefir félagið samþykt að gefa stóra
hluti af því á ýmsum stöðnm til rækt-
ui,ar, algerlega ókeypis. Félagið býð-
ur að gefa verzluna’-- og húsalóðir og
landbúnaðarlönd frá 24 til 40 ekrur að
stærð, eftir ósk hvers þiggjanda- Fé
lagið ætlar að gefa þannig eiun fimta
part af öllu landi sinu til manna í
Bandaríkjum með þeim ásetningi að
koma þar upp araeríkönskum nýlend
um, en fjóra fimta parra ætlar það að
selja þegar þau lönd hafa aukist í verði
fyrir umbætur,sem gerðar verða á gefn
Iðndunum Félagið heldur því fram
að lönd þesst verði mjög verðhá efti
5 ár, ef þau verða ræktuð, og segir það
að eigandinn geti haft frá $3o0 til $t,500
ágóða af hverri ekru, á hverju ári af
öllu ræktuðu landi af því að þar fáist
uppskerur árlega. Fjölskylda getur
lifað vel á 5 ekrum en orðið stórrík á
fáum árum á lOekrum. Félagið býðst
til að láta vinnalönd þeirra manna sem
ekki hafa sjálfir kringumstæður til að
gera það. (En sjálfsagc vill það hafa
sennilega borgun fyrir Jiað verk). Það
lofar að eftir 2 ár verði 2 ) ekrur lands
orðnar $4,000 virði og eftir 5 ár $8,000
Það mun mega ganga út frá þvi, að
þetta boð félagsins verður þegíð af
inörgum í Bandaríkjunum.
Heimastjórn íra.
meðal skrílsins til menja um þennan j eða lækna þíi. Þessvegna er það af.
Þrvllilegti verknað. En Jæir sem, aráríðandi, að stjðrnendnr (Medical
Það var gleðibragur á írsku þjoð-
nni að kvöldi þess 7. April síðastl.
Eins og lesendur vita, þá hefur
irska hoimastjórnarmálið verið mikið
rætt I enska þinginu í nokkur undan-
farin ár. Og þó það mál hafi ekki
gengið að óskum hinna írsku þjóðskör-
unga, þá hafa þó írar nú fengið algerða
heimastjórn í sveita og sýslumálum og
er það stórt spor í rétta átt. Kosn
ingar voru látnar fara fram 25. Marz
og enduðu 7. Apríl siðastl. Áður vóru
völdiu öll í höndum og undir áhrifuir,
landleigendanna og annara auðmar.na
og stórbokka. En við þessar kosningar
er öllu gamla fyrirkcmulaginu koll-
varpað, og stjórnin í landsins sératökn
málum nú algerlega í höndum alþýð
unnar.
Undir nýju lögunum er landinu
skift niður í 09 kjördæmi og eru sex
þcirra í borgum en hin úti á landinu.
Fólkið vann með míklum ékafa að
fylztu merkingu, en merking þess orðs
er nokkuð víðtæk, eftir hugsun og þörf
um allra þeirra manna, sem standa á
dálítið hærra menningarstigt en viltir
menn, Hverjum skynsömum óhlut-
drægum manni kemur til hugar að
nei'a því, að alt sem útheimtist til að
gegna ákvörðun lífsins og mæta þörf-
utu þess, að kvikfénaðurinn, klæðnað-
urinn, yipnuverkfæri; stutt sagt, alt
það sem dagrCga útheimtir. er í
orðsins fylzta skilning” daglegt brauð.
Það hlýtur því skiljanlega á? standa
Boyd’s bakaríið.
' W, J. Boyd, hakari, er einnaf þeim
mönnum, sem hefir hjálpað til að
byggja upp bæ þennan, og um leið að
sjálfsögðu byggja upp verzlun slna og
iðnað svo sem mest raé verða.
Boyd hefir verið hér frá barndóms-
dögum sinum ogbæjarins. Vann hanrl
fyrst við annað, en byrjaði siðar bak*
araiðn og verzlun á eigin reiirning. Með
sérstökum dugnaði og umhyggjusemi
. hefir honum tekist að auka starfsvið
mer á litla, þó engmn kannist viö4 ao. * frx . .-i # * ,,
atorkumaðurinn svelti hér, því það hef f n “ , nu að ðhætt er að
ir aldrei verið málstaður minn. En svo | ° a'• a ar naas og brauðverzl-
er mér hjartanlega sama, hvaða skiln-
ing Christinnson og hans sinnar vilja
leggja í áminsta setningu; þeim er ekki
of gott að villa um fyrir sjálfum sér,
þeir ráða ekki allra skilningi, og varðar
það mestu. Hvernig þeir herrar, G.
un er orðin sú langstærsta í öllum
vestur-Canada. Það er einatt svo í öll-
um atvmnugreinum, að vissir menn
verða til þess að skara fram úr öðrum
stéttarbræðrum sinum. Boyd er einn
af þessum mönnura. En ekki hefir
Goodman og J. Björnsson standa I |aUU,au ^ rauð.-erzlun sína með þvi
nokkuri mótsögn við vigtarbækur þær,
sem ég hefi vitnað til. fæ ég ekki séð,
þeir hafa—mér vitanlega—aldrei sagt
neitt um það eða neina vigt, í sambandi
við ágreininginn, og er þetta þvíeitt af
að selja að mun ódýrara en aðrir bak-
arar I bænum, heldur með því að hafa
jafnan betra og margbreyttari vöru en
aðrir. Með þetta stöðugt vakandi í
huganum. og með því að hafa allan út-
glópaflogum Christinnsons. Auðvitað dUnað ^’1 i,rauðgerðar af nýustu og
þætti mér slæmt, væri mér ekki trúað, U e*UIU.' OÍ? eui> freraur með því
þegar ég tala eða rita sannleikann, en J1 A*a a 1 a nustu 8Ínni eins út-
UAlf„ „o,-. Ilærða °g æfða bakara og ötula og á
hálfu verra mundi raér þykja, væri lég
svo þektur, svo gjörsneíddur tiltrú
manna, aðenginn þættist gjörla vita,
hvenær mér væri trúandi eða ekki ti ú
andi. Hvorki gerir'þaðmig betri né
verri, þótt Christinnson finni á því
kattarlagið, aðklóra yfir sumt það sem
hann hefir dritið áður, og engin ný-
ung er það I þeSsari bygð, að menn
selji skepnur sínar til að mæta þörfnm
sínum; já. meira að segja, vinnudýrin,
enda sýnist það mun betra, en grípa til
annara meiri örþrifsráða, svo semihefði
ég sent konu mína lasburða og lúna út
I
Fáein orð 1 gamm og
alvöru.
LLögbergi, er útkom ÍG f. m. hef
r Mr. Ch. Christinnsson sprengt sinn
ndlega yindbelg og hnoðað saman
gieínarstúf til mín, sem er dágott sýn
shorn af ritsnilli hans og hugsanfræði
þetta sinn fer líkt fyrir honura og
analega, þá hann i æðir og ritar, að
ann ræður lítt við h’rasanir sínar; þær
u á flugi út um allaheima og geiina,
og verða honum því óviðráðanlegar og
óframbærilegar og koiriastsjaldannæri
vi málefni, sem fynrliggur að tala um
þvi síður að þær hafi nokkra þýðingu
fyrir það. Svo er I áminstri grein, að
ann hoppar í kringura ágreiningsat
riði okkar, líkt oghrafn I kringurn æti;
þar eru engar sannanir né sláandi rök
stuðuingar, o; því mjög fyrirferðarlít
ið, það sein hefir nokkra þýðingu; það
er ekki ósvipað því, að hanu væri nú
að halda sýningu á sjálfum sér frami
fyrir leseridum blaðsius, væri nú aö
sýna þeim sína andlegu dýrð I og dettur
mér ekki í hug'að spilla því fyrir hon-
um, né svara honum I líkum anda, en
aðeins gera litlar ath’.igaserndir við
grein hans. Að óg liafl sagt. aðatorku
menn svtl i hér, er auðvitað lygi, það
vita lesendur Ilkr. Hítt hefi .ég srgt og
segi enn. að til eru me in hér fleiri en ég
sem líða skort á daglegu hrauði I þess
reiðanlega ökumenn og afhendingar-
menn; hafa brauð hans stöðugt vaxið I
áliti hjá bæjarbúum og eftirsóknin eftir
þeim aukist, þar til nú að bakarí hans
framleiðir 5000 brauð af alskonar teg-
undum á hverjum sólarhring, að frá-
skildum þeim mörgu tegundum af finu
sætabrauði og kökum, sem hann býr
til og selur I stærri stíl, en nokkur ann-
ar bakari I þessum bæ.
Til þess að keyra út um bæinn dag-
lega 5000 brauð, þarf Boyd nú 9 menn, og
eru 3 þeirra íslendingar. Þessir menn
vinnu.en setið sjálfur heimaog eytt I a‘li.r viunaufrA kl'8 *ð morgni til kl. 9
þvi, sem hún aflaði., það hefði mér þótt | U ,lv®ru V.*í,lí*!L<!.aK.^ aryu. og
óvirðing, og er þó slikt ekki dæinalaust
En heyrðu, Christinn minn. Eg heyri
sagt, að þú hafir nú skort á daglegu
brauði. sért nefnil. heylaus fyrir fénað
þinn. Hvernig stendur á því, þú hefir
þá ekki getað, atorkumaðurinn sjálfur,
með eykipari þínu og flókatryppun
um og allri mögulegri viðleitni aflað
nægilegs viðurværis handa skepnum
þínum, þrátt fyrir alt stautið og á
hyggjurnar, þá lagðir þú nú sjálfan þig
undir höggið, með því að leggja svona
mikla áherzlu á atorkuna; þig henti nú
tilfinnanlega vöntun, sein auðveldlega
gat leitt til annarar stærri. Þú átt
sannarlega brjóstnmkennanlega bátt.
Eg ræð þér nú, illdeilulaust og ná-
grannalega: reyndu nú einungis að
átta þig á því, þó seint bé, að fleira er
tilfinnanleg vöntun, en að svelta, fyrir
hugsandí menn. — Það sera konan
sagði við þig -hvort sem það var garola
Gróa eða hver svo setn hún var—, gerir
mér engan kinnroða, eins og ég veit þú
hefir heldur ekki ætlast til; eins dæmin
eru verst, en I þessu efni er ekki bætt
við þeiin. Það eru ef til vill ekki svo
afhenda frá 400 til 1200 brauð h ver
þeirra.
Lkki vitum vér til að Boyd hafi enn
þá neinn íslenzkan bakara, en hann
hefir látið þoss getið, að hann vildi
gjarnan fá einn eða tvo æfða bakara
af vorum þjóðflokki, og mundi hann
borga slikuin mönnum gott kaup.
Boyd gerir mikla verzlun við íslend-
inga og óskar eftir framhaldandi við-
skiftum við þá. Hann kveðst brúka
að eins bezta mjöl, sem hægt er að fá
fyrir peninga, og búa til betri brauð, en
aðrir bakarar. Þess vegna heldur hann
þvi fram, að brauð sín séu áreiðanlega
hin beztu í heimi. Boyd hefir nýlega
keypt út brauðverzlun landa vors, G.
P. Thordarsonar á Ross Ave., og sam-
kvæmt, þeim Ikaupsamningi hefir Mr.
Thordarson sent viðskiftavinum sínum
eftirfylgjandi
Ávarp.
Kæru húsfrúr. Eg er nú staðráð-
inn í að hætta að láta keyra hrauð út
um bæinn, og hefi s-lt. Mr. W. J. Boyd
brauðverzlun mína, og viðskifti við
fáir. sem hafa þegiðföt eða fataefni að iia' sera verzlað hafa við mig að undan-
gjöf og lAtið sér engan vanheiðnr þykja Törnu. Ég ætla aðnot.a þetta tækifæri
ég veit að þú sjálfuv eit ekki einn I L'i aö Þwkka ykkur fyrir góð viðskifti,
þeirra tölu. — Með þvi þú ert æfinlega °a' fiiö ykkur að auðsýni’ Mr. W. J.
góður heim að sækja, get ég hreint, B°yfi sömu frjálslegu, stöðugu og heilla
ekki orðið við þeim tilmælura þínum, r,ku viðskiftin, sem ég hefi notið hjá
að sneiða hjá þér, enda býst ég við að ykkur.
fara leiðar minnar eftir sem áður, hveru ^eð þakklátsemi [held ég áfram að
ig sem þér geðfellur það. Þú mælist | vera ykkar einlægur.
til að ég lialdi ekki þessari doilu lengur
áfram, það ætti ég gjarnan aðgeta, aðl ^87 Ross Ave. Winnipeg, 22. Marz 1899.
G. P. Tiioiuiarson.
virða hvorki þig eða þína sinna, sem |
fáir eru, svars. En öllu fremur ætti
Mr. Boyd setti á stofn í fyrra brjóst-
sykurgerðarverkstæði, og býr hann þar
ég að taka það til greina, að okkar tj[ allar tegundir af brjóstsykri og ýms
merkustu og þýðingarmestu menn, sern
eru sveitinni bæðj til gagns og sórna,
hafa ekki viljað eiga hlut að því, að
um slikum sætindum, og selur hann
það til verzlunarmanna hér i bænum í
heildsöluskömtum og einnig í búðum
dragamig niður í fyrirlitningu, og það s{num. Stofnun þessi erí miklum upp-
eru einmitt margir þeirra, sem hafa gangi fyr;r ötula forstöðu þessa dug-
verið samsveitungar og nágrannar mín- lega og framtakssama manns. Als
ir frá því ég kom hingað^ og sem hafa veitir Bo.yd stöðuga ársvinnu um 40
oft auðsýut mér mannúð og dreng- manna.
lyndi; þeir hafa enn ekki fundið hvöt
Mr. Boyd vonar að íslendingar
hjá sér, til að kasta stemi á mig. Það I breyti samkvæmt ósk og tilmælum hr.
ætla ég, kunningi sæll ! að jafnt muni Thordarsonar, þannig: að allir þeir sem
ákomið fyrir okkur, að hvorugur muni áður skiftu við hann, vilji framvegis
kafna í vinsældum, né verða nein sér- skifta við sig og kaupa brauð sín.
leg sveitarstoð, mun þykja gott, ef við
Bakarí Boyds er á norðvesturhorn-
getum staðið í skilum við sjálfa okkur inu á Portage Ave. og Spence St.____
og aðra, enda verða þá allir ánægðir Telefón þansað No. 163.
við okkur. Sölubúðir hans eru tvær á Main St.
Þótt að ritstjóri Lögbergs beini því | 370, Telefón 177 og 570 Main St.
að mér, að ég hafi byrjað við Christin-
son 'með persónulegum ónotum og
brigslyrðum, þá vita bæði ritstjóri Hkr.
og lesendur hennar, að það ern ósann-
indi. Ummæli hans gera mér því ekk-
ert til; þau sverja sig til ættarinnar.
Christinnson minn I Að síðustu
eitt bróðurlegt, vinsamlegt heilræöi:
Líttu til baka yfir þinn krókótta lífs , Aflabröí?ð eru mjÖK 1(tilfðrleg 4 þil.
feri1 og athugaðu hve ofthefir legið v.ð Lkipum hér að þyí Gr menH yita en(]a
aðyfirdrili.oghafinú öldugangur l, s- Ljóveður oft |Ut. En hákarlaskipið
,ns loks skolað þer upp a þurt land, þa Matthildur fr4 Th Thor8teinsson (ski
reyndu að vera varfænnn, svo hið sið stjóri Þorlákur Teitsson) kom í gær og
ara verð, ekk, a.gara h„,u fyrra. hafði aflað ’vel (um 90 tunnur lifrar á
Tmdastoll, 23. April 1899. rúmrl viku) Afli á opnum bátum er
JÓNAS J. HUNPORD. 1
íslands-fréttir.
(Eftir Þjóðólfl).
Reykjavík, 24. Marz 1899.
nokkur suður í Miðsjó, Jen netafli eng-
. inn í Garðsjó. Austanfjalls á Eyrar-
Þar eð ég hef tekið eft.r því "ð bakka og Stokkseýri, sagður góður afli,
minnisvarðar þeir, er íslendingar kaupa
hjá enskutalandi mönnum. eru í flest-
uin tilfellum mjög klaufalega úrga-iði
gerðir hvað snertir stafsetningu á
nöfnum, versuin o. s. frv., þá býðst
ég undiiskrifaður til að útvega lönd-
um mínum minnisvarða, og fullvissa
þá uin. að ég get selt fai tueð jafn-
óðum kjörum, að minnsta kosti,
eins og nokkut' annar maður
Manitoba.
A. S. Bardal.
497 Williain A'.e. Winnipig.
þá er róið verður (um 30—40 í hlut á
dag.
Mannalát. Hinn 21. þ m. andað-
ist her i bænum Ingibjörg Guðmunds-
dóttir (hreppstjóra frá Vindhæli, Ólafs-
sonar og Ingibjargar Árnadóttur prests
að Hofi á Skagaströnd, Illugasonar)
systurdóttir ,Tóns heit. Arnasonar bóka
varðar, en tnóðir Guðmundar Magnús-
sonar læKnaskólakennara.
Deai síðar (22. þ. m.) andaðisteftir
þunga legu ungfrú Ragnhildur Skúla-