Heimskringla - 22.06.1899, Blaðsíða 3
liLl.UöiUUr'.'LiL.A, 22. JÚNÍlb»9.
Islendingar 1 Wiscon-
sin.
[Vér höfum prentað eftirfylgjandi
grein, ekki af því að hún sé í sjálfu sér
þess virði að hún sé lesin, heldur til
að sýna lesendunnm, hve undur óvönd-
uð sum blöð eru, að því er þau prenta,
og hve gersamlega þekkingarlausir
menn það oft eru, sem notaðir eru til
þess að rita í blöðin. Það má vera
meira en meðal blindur maður, sem
ekki veit t. d. að ísland er i Evrópu,
og að eru fleiri íslendingar í þessu
landi, en þeir sem búa í Wisconsinrík-
inu. Það synist ekki ósanngjarnt að
mtlast til þess af þeim manni, sem gef-
ur sig fram til þess að ræða um Islend-
inga í opinberu stórblaði, að hann hafi
•dálítið meiri þekkingu á þjóð vorri, en
grein hans ber merki um að hann hafi.
En þennan náunga hefir ekki dreymt
um það, að íslendingar eru nú frá 10
til 15000 talsins hér vestan hafs, eða að
þeir hafa haft þingmenn, ýmist í efri
eða neðri málstofunni í systurríkinu
Norður-Dakota í síðastl. 10 ár. En þó
að greinarhöfundurinn vissi ekki um
þetta, þá var að minsta kosti ætlandi
«1 þess, að aðal-ritstjóri blaðsins hefði
átt að ráma í það, og anfiaðhvort gert
athugasemd við greinina, eða það sem
réttara hefði verið, taka hana als ekki
UPP í blað sitt.
Greinin var prentuð í Minneapolis
■Journal 11. þ. m., og hljóðar þannig]:
“Af öllum þeim mörgu efnum, sem
t’l SHmans mynda hina ósamkynja íbúa
Wisconsinríkis, þá er þar engiu þjóð-
flokkur eftirtektaverðari en íslending-
arnir í Washington County. Að slík
uýlenda sé i ríkinu. er ekki alment í
vitund manna, og him afskekti staður,
sem þeir ;hafa tekið sér bólfestu á,
hindrar þá frá að ná almennri efiirtekt,
Washington-eyjan liggur i útjaðri Door
County• tangans og er á parti útilokuð
frá [öðrum pörtum ríkisins. Það eru
nálægt 200 manns frá litlu eyjunni í
rshafinu, á Washirigtoneyjunni, og þeir
fluttu með sér og tala enn þá norræna
tungumálið, sem hvergi anuarstaðnr er
talað i heiminuin, nmna þar og á Is-
landi. Samt væri rangt að ætla að
félk þetta sé líkt Eskimóum og búi í
kofum. Þeir eru meðal hinna iðju-
^ömustu og; sjálfstæðustu manna i
^Visconsin, og liafa stórlera bætt hag
S|nn síðan þeir komu til hinna hag-
S8elu stranda við Michiganvatn, frá
flinum ófrjóu óðölum sinum á eyjunni
meðal ísjakanna. — Fyrstu Islending-
arnir komu til Wisconsin árið 1872. Þá
fjomu 4 ungir menn til Mihvaukeo frá
fslauki, sem voru sendir þangað af
Cuðmundi Thorgrimsen. Mr. William
^ickman tók á móti þmm, harin var þá
1 Milwaukee, en er nú Iaudsölumuður í
Chicago. Thorgrímsen, sá sem sendi
Þennan fyrsta litla hóp, var fslending-
lnf?ur. en hafði fengið mentun sína í
Evrópu, og lét sér ant uin að bæta hag
fgnda sinna. Hann hafði haft nokkur
bréfavjðskifti við Mr. .Wickman, sem
áleit Washingtorieyjuna vera hentugri
onstaður fyrir innflytjendur frá rönd-
lnn’ á heimsskautsbaugnum, heldur
en annarstaður í ríkiuu. sern þá
Var fáanlegur, og hann Hutti þá þang-
a®' -í sama áriuu koruu nokkrir fieiri
1 'ök hinna, sem á undan voru farnir.
og settust að á eyjunni. í fyrstu héldu
Peir háttunr sfnuin og eyddu tlmanum
viö flýra- og fiskiveiðar. En er físk-
veiðiu þraut, þá tóku þeir að höggva
skóg og ræktalönd sín. Þeir eru allir
uterskir, en eru ekkir rígbundnir við
kyrkjuna. Og vegnaþess að kyrkjunni
á Islandi er haldið uppi |[af ríkinu, þá
hafa þeir ekki enn þá fengið hugmynd-
ina um að gefa ríflega til trúarlegrar
starfsemi. ÞeSs vegna þrífast ekki
kyrkjur þeirra á eyjunni. Þeir hafa
hvorki lögfræðinga né veitingahús.
DÁNARFREGN.
Þann 2. Janúar síðastl. andaðist
mprkiskonan Guðrún Hjaltadóttir hja
syni sínum Páli Jakobssyni á Stein-
nesi í Mikley. Hún var á 72. aldurs-
ári, og hafði verið sjúk í 22 vikur, Hún
var ættuð af Snæfjallaströnd. Lifði
þar roestan hluta æfi sinnar og giftist
þar Jakobi Þorsteinssyni. Áttu þau 11
börn og lifaö þeirra; 4 heima á fslandi,
en 2 hér i Ameriku: Hildur Jakobs-
dóttir í Mikley og Páll Jakobsson bóndi
á Steinnesi f Míkley.
Guðrún sál. var kona hin greind-
asta og’skemtileg. Þegar menn töluðu
við hana, gleymdu þeir því að hún var
70 ára, hún var svo fjörug og ung i
anda. Hún var einörð kona, hrein og
bein og blátt áfram. Alla æfi sína
hafði hún unnið og barist við heiminn
og baráttan hafði ekki beygt hana
heldur eins og skerpt hæfileika hennar.
Það var eins og ekkert gæti hnekt
henni, svo var hún ern og kjarkmikil.
Loksins eftir meira en 70 ára stríð, gat
þessi ianga lega í 22 vikur haft þau á-
hrif á hana, að hana langaði til að skilja
við heim þenna. Hún var orðin þreytt
og var furða mikil, að hún var ekki upp
gefin fyrir löngu, og hana langaði svo
til að hvíla sig og sofna út af, og loks-
ins fékk hún pað. Andlát hennar var
hægt og rólegt. Gamla kcnan fékk að
lokum hvíldina, sem hún var farin að
þrá. Minning hennar lifír í hjörtum
ásivina hennar. Þeif vonast eftir að
sjá hana seinna. þar sem líkamlegur ó-
fullkomleiki verður ekki til að hefta
anda og sálarkrafta hennar. Þeir vona
að hún taki þar fagnandi móti sér, og í
þeirri vou senda þeir henni þeirra sein-
ustu ástar og þakklætiskveðju.
Öllum þeim, sem með drenglyndi
ot: höfðingsskap studpu að útför henn-
ar, flvtjum vér hér með vort innileg-
asta þakklæti. Þeir Sýndu gömlu kon-
unni þann sóma, sem vér erum þeim
þakklát fyrir, ogsjálfum oss þá hjálp-
semi, semvérekki munum gleyma.
jj. t. Winnipeg, 12. Júni 1899.
Hólrnfríður Þorsteinsdóttir.
Úímakari
Þórður Jónsson,
5S«t» .VI iii ii Mtr.
Beint. á móti rústunura af Manitoba
Hotelinu.
H. W. A. Chambre,
landsíjlu- og eldsóbyrgðar-
umboðsmaður
373 Main St., Winnipeg.
Mjög ódýrar bæjarlóðir á Sherbrook St.
50 + 132 fet. Verð gð eins 8200.
Peningar lánaðir móti veði í bæjarlóð-
urn og bújörðum. Lán sem veitt eru á
lrús í srníðum eru borguð út smAtt, eft-
ir því sem meira er unnið að smiðinu.
Eldsábyrgð. Hús til leigu
OLI SIMONSON
MÆLIR MEÐ SÍNU NÝJA
Skanflmaviau flotel.
VI8 illain Str
f’æði 81.00 á dag.
Tfie Eesteni Clitfii Hib
570 Haiii Street.
Ef yður langar til að eignast föt sem bæði eru endingargóð og með
nýjasta sniði, þá komið til vor og skoðið alfatnaði vora setn vér seljum
frá $5.00 og þar yfir. Ennfremur höfum vér nærfatnaði, hatta, sokka,
hálstau, hvítar skyrtur og yfir höfuð alt sem tilheyrir karlmannafatn-
aði. Vér seljurn alt með lægsta verði.
J- GENSER, eigandi.
^wnmwmrwnwwmntwmfmwwmmwmtwnrtwg
Ruby
###########’####»#»########
#
#
I
#
#
#
#
#
#
m
#
1
#
Hvitast og bezt
ER
Miel.
#
#
#
#
#
#
#
#
m
m
#
#
Foam!
Reynið þ:ið við hús- og fatnþvott. Það er dviðjafnanleg-t í
þvott á alt viðarverk í húsum og á húsmunum. Þér þurfið minna
af því en af nokkru iiðru efni sem notað er í þvottavatn. Tvær
teskeiðar er nægilegt í eina fötu af vatn i við allan vanalegan
þvott. Allir íslenzkir matvörusalar hér í bænuin hafa Ruby
Foam í búðum sínum. Kaupið það hjá þeim, og ef það reynist
ekki eins og vér segjum hér, þá getið þér skilað aftur umbúðun-
um til þeirra, og borga þeir yður þá af'tur andvirðið til baka.—
I hverjum pakka af Ruby Foam er “COUPON.” Haldið þeim
saman, og þegar þér hafið svo margar af þeim er sýni, að þér
hafið keypt 20 pund af þossu efni, þá fáið þér hjá oss ökeypis
einhverja eina áf myndutn vorum er þér kjösið yður, og eru þær
dollars virði hver. Einnig gefurn vér þriggja dollara mynd fvr-
ir 20 “coupons” og 50 cents í peningum, eða fyrir 50 “Coupons.”
| The Caiiadlaii Cliemical Works. |
^ !ÍS9 Nofre I>stme Aveime. ^
hmmmmmmimmimimiimmimK
MUNID EFTIR
Hinni stóru fatasöln hjá oss, scra byrjaði laugard. 10. Júní
Spurningin er ekki um verðið—Vér verðum að selja þær
-----o-------
30 ftlfntiiRÖir nf ýmsum tegnndum. Vftnaveiö $9 50 SU00.
Vér seljum þ& fyrir 87.50. Mikið upplag af alfatuftði fyrir
85.uO Irver. í’yrir $10 getið þér kosið u'm 100 alfatnaði.
Vanaveið á þeiiuin er frA 810.50 til S17.00.
Missið ekki af þcssum kjörktiupum.
556
Main Street
eegaris
Gætið þess að þetta vörmnerki sé á vindlakassanura
Issued by AutlK)niyof the Cj£»r i
Og
styrkið
ifilyoi the Cj£»r MaKexs'
Union-made Cigars.
Shí$ CflíÍtÍrí 1h»ttii*C«*»4«»iui«e(J wtN»
naiatRof THíooMuuMW(mcR>utio«ui uworu
i-rtop CÖCUt PSGOit 0» fllJKY H«lK»II-HOUS{
WWfl C*0*n to «N wncMrs tMouohflflt «K* wortd
AU WnnfMflots «pt» tfus Wtxi «lbt pumstod juaednftoltw.
COPYEIGBTED ú.&tct
bo> h|« b«(n BWðt Tli
atvinnu-
stofun
vora
Eftirfylgjandi eru nöfnin á þeim vindlum, sem búnir eru
til af Winnipeg' Union Cigar Factory.
l'p and llp. ISIue Rihbon.
Tlie Wlniiipejí; Fern S.eaf.
Jíevado. Tlie Cuban ííelles.
Verkamenn ættu æíinlega að biðja um þessa vindla.
J. ISK1CKU\, elgandi, Cor. Main og Rupert St.
Búnir til af karlmönnum en ekki af börnum.
Ekkert betra jezt. *
##»#######################
NQKKUB NYTT!
.|.;sSr 'vvn . \
ELDREDGE B VELINNI.
"Ball Bearings” í saumavélum. Sú
þróttlausasta kona getur unnið með
þcssari vél án þess að skaða heilsuna
eða þreytast. Fyrir heilbrigða konu er
það að eins skemtun að vinna meö þess-
nm vélum. Þær ganga hljóðlauftt. hafa
sjálfþrædda skvttu og snólrr sig sjálfar.
Þeim fylgja öll nauðsynleg áhöld. Þetta
er fullkomnasta vél, á légu verði og með
5 ára ábyrgð. Err-in önnur jafngóð
fæst. með líku verði. Kaupið aðeins
Ehlretlge B. Útsölumenn ern f
hverjmn hæ.
—Búnar til bjá —
NATIONAL SEWING
MACHINE CO.
New York og Chicago.
Önnur stærsta sanmavélaverksmIðja
AFi heimi. Smiðar 760 vélar á dag. Eftir-
komendnr Eldredum \ evksmiðjufél.
M<’CLARY’S FAMOUS PRAIRIE
Þetta er sú bezta eldastó í lniidinu, hún bakar Pyramid af brnuðum með
jafnlitlum eldlvið og aðrar stór bftkn að eins fóein brauð. Hefir sérstök þæg-
indisvo sem hitamæli í bðkunarhólfinu er sýnir hitann áreiðatilega hökunar-
ofn úr stáli með fóðruðu eldgi jóti. bnkar meö þriðjungi tuinni eldiviðen nokk-
ur önnur stó. Hreint loft gengur u u ofninri oi gerir br«uð n holl og Ijúferig.
Kaupið McCIarv’s eldstó et' þér vilj.ð beztu stá. EG kaupmaður yðar hefir
hana ekki þá ritið oss.
The McClary Mfg, Co.
WÍNNTPKO MAN.
Iroquois Bicycles SIP.75
400 of the famous IroquOÍB Model 3 ■ W Rtcyrloa
willbe sold at $16.75each,just one-third their re »1 »«lue.
h, jaatoue-
IROQUOIS CYCLE WORKS FAILED wheels wrr*
too expraulTeljbuilt, and wehave boughtthe entireplant at a forced
salrat 20 centa on th© dollar. With it we got 400 Model 3 Iroquots Bi-
eycles, finiuhed and' complete, Mfide tO soll at $60. To ad-
vertise our buuiness we have concluded to sell these 400 at just what
they stand us, and make the marveloua offer of a Modt-I B
IROQUOIS BICYCLEat $16*^6 While they last. The wheels
arestrictlyup-to-date,famouseverywherefor beauty and goodquality.
nCCPDIDTniU The Iro<luoi5 Model 3 1S too well knowntoneed
UCoUnlr I UH a deUtled description. Shelhy 134 in. seaniless
tubing.improved two-piece crank, detachable sprockets, arch crown,
barrel hubs and hanger, 2Jý in. drop, finest nickel and enamel; colors,
black, maroon and coarh green; Gents' frames, 22, 24 and 26 in., Ladies’ 22 in.: best “Record,” guaran-
_____ teed tires and high-grade equipment throughout. Our Wrltten Ouurantee with eyery bicycle.
nni I A R (°r your expressagent'sguaraateeforchargesoneway)statewhether ladies'or gents’,colorand
-----UULLHll height of frame wanted, and we will shtp C. O. D. forthe balance ($15.75 and express charges)
■ubjeetto examination and anproval. Ifyoudon’t find it the most wonderful Bicycle Offer ever made, send it back at our ex-
pense. OKDEK TO-DA Y if you don t wantto be diiappointed. 50 cents discount for cash in full with order
WE HAVE BICYCLES Wh..la (3 lo*10. W« wut n!:ft5!KK.*gÍ.'(SrÍÍÍSíTsí
In .Tery lownto repnvnt m. Hondr.dw »»rn.d th.ir bicrcl. l»st ,r»r. Thi. ye.r off.r whMl. »nd cuh lor work don.
Icr u.; .l.o »■«•«>«» XJ»«5 of .»mplewheelto .gento. Write for our Ilberal propo.ltlon. W. »re known .verywhcr.
» th« greatest Exeluelvo Bleycle Houeemthe world.nd are perfectly reliable; wereferto any bank or biuiness house in
Chieako, to any express cotnpany and to our customers everywhere. .
- „ vl , J- L. MEAD OYCLE CO., Chicago, III.
Mead Cyclt Co. sn abxolut.l, nliabu aa>d Iroquois BieycU. at tu.76 ar. woujer/ul laryainM.—Edaór
SEND
12
Drake Standish.
Drake Standisli. 13
16 Drake Standish.
Drake Stftndish. 0
arþegi í aftari bátnum bar spegilfagurt. nakið
Sverð við hlið sér.
Jafnslcjótt og hann var seztur niður í bátinn
þeir í árarnar, sem voru í fremri bátnum,
°8skriðu svo báðir bátarnir af stað frá skipinu.
, ‘‘Lítið á, sjáið !” hrópaði Wilkins. “Þarna
kott>a hinir !”
Tveir aðrir bátar skriðu nú fram hjá aftur-
stafni skipsins og héldu i kjölfar hinna, og var
|arna fyrirkomulag á þeim eins óg hinum fyrri.
. þeim fremri sátu nokkrir menn, er yift sáum
str&x að voru spanskir sjóliðsforingjar. En í
a tafí bátnum sat að eins einn maður, klæddur í
Vlta skyrtu og með sverð við hlið.
„ . “Herrar mínir”, mælti Rockstave alvarlega,
. Vlð fánm bráðuin að sjá teflt um lif og dauða.
Þettah't„e _________
kins.
ilitur út sem einvígi .
flá, einvígi hlýtur það að vera”, sagði "Wil-
En hvar ætla þeir að berjast?’ spurði ég
andrandi. »þaö er hvergi iand í augsýn".
Hockstaveliristi bara höfuðið.
Mr. Wílkins, við skulum fylgja þessum bát
jltn e^tlr”i mælti ég. “En við skulum samt ekki
ara of naleegt, svo ekki verði hægt að kalla okk-
r s ottirekur. En við verðum að gefa þessu
^®tur. I lestir af þessum náungum eru Spán-
J r, og niá þvi vel vera að hér sóu einhver
8vó6r-tRÍ1Í’ °K skulum vt^ skerast í leikinn, ef
‘ITC* ,
Rocksh^ nyKg þugboð þitt sé rétl’’, mælti
hverni aV6’-Um 'ei^ og ^ilkins skipaði fyrir um
k stýra skyldi “Allir þeir sem i fremsta
bátnum eru Spánverjar, og svo er einnig
hólmgöngumaðurinn i bátnum, sem þeir teyma
e á eftir sér. En í hinum bátnum sýnist mér vera
franskur sjóforingi. En þessi stillilegi maður í
aftasta bátnum, hverrar þjóðar sýnist þér hann
vera ?”
“Eg get ekki gizkað á það”, svaraði ég og
horfði lengi á hann i gegnum sjónaukann.
“Hann er gervilegur maður, þrekinn og .herða-
breiður, og ekki meira en tuttugu og fjögra áia
að aldri.
“Þetta er nákvæmlega mitt álit. Ef
hann..... Hvað! Hvað! Hvaðeru þeir dú
að laðhafast ?”
“Þeir hafa róið bátunum saman”, svaraði
ég. “Þeir hafa leyst frá báða einvígisbátuna”.
-‘Herra trúr ! Hvaða djöfuls athæfi !” hróp-
aði Rockstave. “Þeir geta ekki barist á þann
hátt. Bátarnir berast fyrir straumnum hvor
frá öðrum !”
“Ekkisvomjög hætt við því”, svaraði ég.
“Þeir eru aðbinda þá sainan”.
Tveifnur bátum var nú róið spölkorn frá, en
hinir tveir voru bundnir saman bæði að aftan og
framan.
Einvígismennirnir stóðu upp og sneru sér
hvor að ödrum.
“Mr. Wilkins, liafðu til bát á reiðum hönd-
um”, mælti ég. “Það getur verið hvortveggja
til um það, að liór verði svik í frammi höfð, eöa
ekki. Allir þessir menn eru Spánverjar, iieiim
að eins tveir. Við skulum halda dálitið nær og
gefa öllu gætur”.
“Já, ef engin hlutdrægni eða svik ern liöfð í
frammi,” svaraði ég.
“Efist þér um drengskap okkar ':” kallaði
Spónverjinn reiðuglega. “Við erum foringjar i
spánska sjóhernum.”
“Þá er nú lítil von urn drenglyndi,” mælti
Rockstave, er stóð við hlið mér
Spánverjinn skipaði fyrir og réru sjómenn-
irnir af stað, þar til þeir voru aftur komnir á
hlið við okkur.
“Við hefðum slegið þessu á frest,” kallaði
hann tftur, “ef ekki hefði staðið svo óheppilega
á. að sumir af okkur þurfa að hraða sér til Cuba.
Rússlendingurinn hefir svívirt okkur og einvígið
verður að hafa framgang. Viðurvist lautenants
Bergelot vir franska hernum ætti að vera yður
nægileg trygging fyrir þvi, að hér séu engin
brögðí tafli. Hann er hólmgönguvottur Rú-sans.”
“Jæja, haldið áfram,” svaraði ég. Og svo
snéri ég mér að Rockstave og mælti : “Mór sýn-
is: ekki þetta koma okkur neitt við. Látum þá
eigast við ; við skulum liorfa á leikmn.”
Spánverjinn virtist ánægður með þetta svar
mitt, og hélt nú tafarlaust til hinna bátanna.
Við Rockstave be.indum nú athygli okkar að
hólmgðngumönnunum, sem stóðu keipréttir í
bátunum og störðu hver á annan, en mæltu ekki
orð frá vörum.
Spánveriinn, sem hólmgönguvottur hans
nefndi kaftein Arteaga, var hár maður og her-
mannlegur. Eu mótstöðumaður hans var «nn-
arleg fyrirmynd hreysti og karlmensku. Hann
var riiis iiár á velii og Spínverjinr, herðahreiður
Við sátum þannig báðir hugsi, en skipið
skreið áfram Kieð jöfnum hraða og heyrðist ekk-
ert annað en hvásið og þungu stunurnar í gufu-
katl nurn.
En alt í einu hóf Rockstave máls á ný:
“Fregnimar sem við fengutn á Góðrarvonar-
höfða vorw reyndar óljósar, en það leit samt út
fyrir að lenda mundi í strí.ði milli ættlands þins
og Spánar. Hvað heldur þú um það?”
“Það er mál til koroið”, svaraði ég, “ég fer
þá í herþjónustu”.
“En Inez—Senorita Duany”.
“Herra trúr ! Hún mundi víst óefað þakka
mér fyrir að hjálpa til þess, að brjóta niður of-
beldi og j-firgang Spánvevja, sem hafa féfiett
föður hennar, lagt búgarð hans í eyði Og flæmt
þauburt af eyjunni sem þau elska”.
“Eg held ég slái til og fari í slarkið með
þér”. sagði Rockstave. “Við ættum að goM haft
saman litla herdeild í sameiningu”.
“Við skulnm gera það”, svaraði ég. “Þegar
við komutn til Frakklands, þá sannfréttum við
hvernig sakir standa”.
“En það mvmdi orsaka styrjöld í fainiHu
þinni, þvi Dona Estella er framúrskavandi
spönsk í anda”.
“Já, en slíkt mundi ekki olla mér marvra
vökunótta. Ég ann ekki stjúpu minni svo sár-
lega heitt”.
“Nei, óg býst ekki við þvi”, sagði Rock-
stave, og brosti í ta.up”.
Égveitekki hve lengi samtal okkar hefði
ha’d ð árram. ef við hefðum ekki veríð truflaðir.