Heimskringla - 29.06.1899, Blaðsíða 1

/
XIII. ÁR * WTNNIPEGr, MANITOBA 29. JÚNÍ 1899. NR. 38
Frjettir.
Markverðustu viðburðir
hvaðanæfa.
Hon. Josesph Martin, dómsmála-
stjórl í British Columbia, sagði i sam-
kvæmi sem haldið var í bænum Ross-
land nýlega, að hefði hann verið uppi
árið 1776, þá hefði hann gripið til vopna
á móti Englandi. Þetta geðjaðist gest-
unum mjög illa og hrópuðu Martin nið-
nr, en hann varð æfur við. og hafði í
heitingum; sagði að Rosslandbúar
skyldu nú ekki fá $30,000 dómhúsið,
sem B. C.-stjórnin hafði ákveðið að láta
byggja þar. En gestirnir tóku þessu
ekki með þökkum. Þeir tóku Marnin
og hentu honum út úr samkomusaln-
um, og einn þeirja barði hann í andlit-
ið. En “barsmíða Jói”, eins og hann
var kallaður hér í Manitoba, snautaði
burt í illu skapi og hótaði hefndum.
Það gengur vel aðhafasaman gjafa
féð handa Mr. Laurier. í forstöðunefnd
samskotafélagsins eru tveir af ráðgjöf-
um Lauriers: borgarstjórinn í Montieal
og þingmenn og senators af Liberal-
flokknum; Strathcona láyarður hefir
lofað að gefa sjálfur 10, 15 eða 20 þús-
undir dollars til þessa fyrirtækis, og
meira ef á þurfi að halda. Forstöðu-
nefndin lætur vel af undirtektum
manna í þessu máli og kveðst muni fá
inn talsvert á annað hundrað þúsund
dollors. Þetta ætti að yera góður
styrkur fyrir manninn.
Skattaálögur spánsku stjórnarinn-
ar eru mjög óvinsælar af alþýðu. 60,000
menn i Barcelona gerðu opinbera aud-
vígisstefnu sínaámóti stjórninni.
M. Waldeck Rousseau hefir myndað
nýtt ráðaney ti á Frakklandi.
Soulanges-skipaskurðurinn mikli
á að opnast fyrir skipagöngu í Agúst
næstkomandi. Canadastjórnin hefir á
margra ára tímabili varið harttiær 70
milíónnm dollars í þennan mikla skurð.
En afleiðingin af fullkomnun hans er
sú, að flutningsgjald á liveiti og öðrum
vörum hænda, sem fluttar verða með
skipum gegnum hann. lækkar um helm
ing, eða því sem næst. Það er búist
við að flutningur á hveiti muni lækka
um 3 centf á hverju bush., en það er
sama sem 6 milíónir dollars á ári.
Það er ákveðið að Miles hershöfð-
ingi taki við herstjói'n Bandamanna á
Filippineyjunum í stað Gien. Otis.
Ofurlítið ófriðarský hvílir yfir Ný-
fundnalandi, út af því að franskt her-
skip hefir verið þar um tima og tekið
net og önnur veiðarfæri eyjarbúa, sem
þeir hafa átt þar á vissum stöðum.
Segja Frakkar að þeir hafi yfirráð yfir
nokkrum hluta af eyjunni og sjónum
þar framundan Gera þeir því upptæk
öll veiðarfæri sem finnast í landhelgi.
Eru eyjarbúar atstir mjög út af þessum
aðgerðum Frakka, og hafa sent bjiðni
til brezku stjórnarinnar um að rétta
hlut sinn i máli þessu, og mun það
eert.
Samningar hafa verið gerðir og
verða bráðlega staðfestir með undir-
skriftum hlutaðeifeenda, um hraðskreið-
ar skipaferðir milli Canada og Vest-
India. Það fylgir sögunni, að enska
stjórnin muni leggja talsvert fé til
þessa fyrirtækis.
Kona nokkur að nafni Mrs. Barr-
on stal á dögunum ungabarni frá New
York. Hún játaði glæpinn, og var
dæmd i 12 ára og 10 mánaða fangelsi
fyrir þjófnaðinn.
C01. Paty du Clam er nú í fangelsi
íParis, sakaður um skjalafölsun í sam-
bandi við Dreyfus-málið. Hann hefir
gert roargar tilrauuir til að fremja
sjálfsmoi ð í fangelsinu, en ekki tekist
það, Hans er vandleea gætt, og hvorki
kona hans eða lögmaður fá að sjá hann
eða hafa tal af honum.
Fólkið í Vancouver er ekki ánægt
með nýju Liberalstjórnina þar f fylk-
inu. Bænaskrár erti nú á umferð, sem
fara þess á leit, að fylkisstjórnin reki
þá Mr Cotton og Joseph Mart'n frá em-
bætti og völdnm. Blaðið Coloníst býðst
til að útvega 1000 undirskriftir undir
Þessar bænarskrár á 24 klukkustund-
«m. “Bardaea Joe” er auðsjáanlega
orðÍD illa ræmdur þar vestra.
Fjögur stúlkubörn, frá 6—11 ára
að aldri, drukknuðu nýlega í Cbarlotte
town, P. E. I. Hðfðu þær farið þar út
á granda, til að tina skelfisk með fjör-
nnni, en töfðu of lengi. Þegar fiæddi
nð, komust þær ekki i land, og fórust.
Rússastjórn hefir samið við skipa-
smiðafélag eitt i Philadeiphia um að
smiða 2 stór herskip, og er nú verið að
smíða þessi skip þar. Auk þessa hefir
stjórn Rússa samið við annað Banda-
ríkjajélag um að steypa fyrir sig 600
fallbyssur og ógrynni af skotfærum.
Er svo sagt að þetta alt muni kosta
Rússland um $15,000,000, og er það
laglegur skildingur í vasa Bandaríkja-
manna. — Evrópuþjóðirnar eru nú
loks farnar að opna augun fyrir pví, að
byssur þeirra Deweys og Shafters hafl
verið hæfnar, öflugar og skaðlegar, og
að slik vopn fáist hvergi í he;mi, nema
hjá Bandamönnum. Þess vegna panta
nú Rússar vopn sín frá Bandarikjun-
um.
Talsvert ófriðlegt í Transvaal, og
bendir ýmisiegt til þess, að Englend-
ingar ueyðist til að grípa til vopna, ef
stjórnin í Transvaal, undir forustu
Krugers gamla, veitirekki Englending-
ingum þar í landi þau mannréttindi,
sem beðið hefir verið um i mörg undan-
farin ár, Englendingar eru þar i meiri
hluta, og kunna því illa að hafa ekki
jafnrétii við ibúana, sérstaklega vegna
þess, að þeir leggja fram mest af því fé,
sem þarf til þess að byggja upp landið
og auðga það. Brezku ráðgjafarni."
draga nú ekki lengur dulur á það, að
þeir'ætli sér að sjá til þess, að réttur
Englendinga þar í landi verði viður-
kendur, og samkvæmt þessari stefnu
eru þeir nú í undirbúningi með að auka
herafla sinn þar til stórra muna.
Enn þá einn Liberal. iMcNesh hef-
ir sagt af sér þingmensku fyrir West
Elgin kjördæmið í Ontario. Hann við-
urkendi mútugjafir í kosningu sinni. og
beið þess ekki að verða dæmdur úr sæt-
inu. Tveir af ráðgjöfum stjórnarinnar
hafa verið dæmdir úr sætum og Liber
alstjórnin þar er orðin svo illa þokkuð
að það er ekkert viðlit fyrir hana að
vinnajframvegis. Það var aðeinsraeð
mútugjöfum og alskonar pólitisku ó-
skirlífi að hún hangdi við völdin eftir
síðustu kosningar, en þó sérstaklega
með því að samþykkja á þinginu kosn-
ingaglæpi, sem hafðir voru í frammi
við þær kosningar, og gei-ði henni
þannig mögulegt að halda völdum í
trássi vid meíri hluta kjósendanna.
íslemliiigadagurinn
2. Agúst 1899.
Eins og auglýst háfði verið í Hkr.,
héldu ísiendingar í Winnipeg ai-
mennan fund í Unity Hall 22. þ. m.
til þess að undirbúa íslendingadags-
hátíðahald í sumar. Fundinn sóttu
um eða yfir 250 manns. Eftir að
fundur var settur, kl. e. h., las
féhirðir nefndarinnar sem sá um há-
tíðishaldið í fyrra, upp reikninga yíir
tekjur og útgjöld dagsins í fyrrasum-
ar, og sýndu þeir að í sjóði væru
84G.35. Að því búnu sagði gamla
nefndin af sér og fól fundinum allar
framkvæmdir. Þá var kosinn forseti
fundarins B. L. Baldwinson og skrif-
ari M. Pétursson.
Síðan var minst á ávarp þeirra
Argylemanna, um að Winnipegbúar
héldu engan Islendingadag í ár, og
var fundurinn einum rómi á því, að
slík tilm'æli gætu ekki orðið tekin til
greina, þar eð engin ástæða væri til
aðálita, að hátíðishaldið í ár þyrfti
að nokkru leyli að standa í vegi fyr-
ir því, að samkomulag gæti komist á
í þessu máli síðarmeir. Þetta sam-
þykti fundurinn í einu hljóði. Þar
næst kaus fundurinn 9 manna nefnd
til þess að standa fyrir íslendinga-
dagshátíð 2. Ágúst næstkomandi og
hlutu þessir kosningu:
B. L. Baldwinson,
Magnús Pétursson,
Einar Ólafsson,
Gunnar Sveinsson,
C. B. Julius,
Bergsveinn M. Long,
Ólafur Ólafsson,
Paul Olson,
Sigfús Anderson.
A fundi þessum voru og samþykt
ákvæði í 7 greinum, um það hvernig
íslendingadags - sjóðurinn skyldi
geymdur framvegis og hvernig hon-
um skyldi varið. Var þetta sam-
kvæmt ákvæðum almenns fundar i
fyrra, þar sem þáverandi Islendinga-
dagsnefnd var falið á hendur að
semja reglugjörð fyrir sjóðinn og
leggja hana fyrir þennan ársfund til
samþyktar.
Allur var fundur þessi hinn hæg-
látasti og alt fór þar vel og skipug-
lega fram, og engin—ekki ein einasta
rödd kom þar fram móti 2. Ágúst
sem þjóðminningardegi, og var þó á
fundinum dálltill siæðingur af því
fólki, sem í fyrra iét leiðast af for-
kólfum 17. Júní klíkunnar. Það
var líka auðséð að fundurinn var
fyllilega einhuga í því, að halda fast
við 2. Ágúst undir ölMim kringum-
stæðum, og halda engan annan þjóð-
minningardag.
Nefndin sem kosin var á þessum
fundi, mun reyna að gera hátíðis-
haidið í ár eins gott og skemtilegt,
eins og það hefir nokkurntíma áður
verið. Er það ósk og von nefndar-
innar og hún ber það traust til al-
mennings, að henni verði vel og
sköruglega tekið hvað snertir fram-
lög til verðlauna o. fl,
Til íslands.
Á mánudagskvöldid var, kl nærri
10, lögðu þau Mr. og Mrs. Stefán B.
Jónsson af stað, með Canada Kyrrahafs-
brautinni, í hina fyrirhuguðu fslands-
ferð sín.
Litlu áður höfðu nokkrir íslending-
ar, mót vanda, hópað sig saman á C. P.
R. vagnstöðvunum og biðu eftir að
austurlestin legoi af stað. Þ.tð voru
nokkrir kunningjar og vandamenn
þeirra Mr. og Mrs. Jónsson, sem komið
höfðu til að kveðja þau, óska þeim far-
arheiliar og helzt, fljótrar afturkomu.
Hópur þessi var ekki stór, ekki eins stór
eins og hann mundi hafa verið, ef fólk
hefði alment vitað með vissu, hvaða dag
þau ætluðu að leggja af stað, en það
mun óefað mega segja, að þeir sem við-
staddir voru komu þar ekki fyrir for-
vitnis sakir, heldur af því að þeir fundu
hvöt hjá sér til að fylgja þeim hjónum
eins langt áleiðis eins og kostur var á,
fundu hvöt hjá sér til að sýna þeim. að
þeir bárn hlýjan hug til þeirra,—þótti
vænt um þau gegnum persónulega við-
kynning og samvinnu.
Eftir hlýlegar kveðjur og heillaósk-
ir, tók ferðafólkið sér ; láss í járnbraut-
arlestinni, og að fáum mínútum liðnum
skreið lestin af stað. Ferðin “heim”
*
var fyrir alvöru byrjuð og litli hópur-
inn er stóð gegnt vagnglygganum sem
þau Mr. og Mrs. Jónsson höfðu tekið
sér sæti við, veifuðu þeim kveðju og
báðu þeim farai'heilla.
Þannig var leiðurn skift það kvöld.
Lestin hélt til austurs, en þeir sem kom
ið höfðu til að vera viðstaddir, snéru
heimleiðis, eflaust með þeirri tilfinningu
að þeir hefðu tapað úr hópnum, um
tíma að minsta kosti, tveimur persón-
um sem þeir síður vildu vera án.
Mr. Jónasson er ákveðinn flokks-
maður bæði í pólitík og trúmálum og
hélt hiklau.-t og drengilega fram sinni
skoðum og er burtför hans því tilfinn-
arlegt tap fyrir þann félagsskap sem
hann var aðallega starfandi í. Sér-
staklega er Unitarasöfnuðinum eftit-
sjón í honum, því þrátt fyrir alla mót
spyrnu og án þess að geta haft von
um nokkunr fjárinunalegan hagnað,
hélt hann þeim málum fram af alhuga,
og þvi roeiri heiður á hann skilið fyrir
það því minni hagnaðarvon sem i því
var.
Mr. Jónsson á ákveðna mótstöðu-
mótstöðuroenn eins og flestir sem taug
er í, og sera lendá í að koma fram opin-
berlega, en yfirleitt munu þeir af Vest-
ur íslendingum sem kynni höfðu af hon-
um, óska að hann og kona hans hefðu
haldið á fram að fylla hópinn hér vestra
og ekki flutt í burtu,
I nafni kunningjanna er Heiras-
kringla beðin að flytja þeim hjónum,
Mr. og Mrs. Stefán B. Jónsson beztu
óskir að vestan austur um hafið,—' Til
Isalands fannhvítu fjallanna heiina.”
(E. Ó.)
DR. J. J. WHITE,
Tannlæknir,
dregur og gerir við tennurefti'r nýjustu
aðferð ár als sársauka, <)g ábyrgist alt
verk þóknanlega af hendi leyst.
Hornið á Main og MarketSt. Winnipeg.
Frá löndum.
MINNEOTA, MINN , 21. JÚNÍ 1899.
(Frá fréttaritara Hkr.).
Tíðarfar: Aðfaranótt hins 11. þ.
m. gekk hér yflr ofsa vindur, er olli
víða skemdum, braut úr plant-skóg-
um, skemdi ságarða og skekti hús; hjá
einum bónda hér (írskum) fauk vind-
mylna um koll. Nú um nokkra daga
hefir mátt heita fremur stilt veður, hóf-
lega heitt, regnfall hæfilegt og hægir
vindar. Þetta vor hefir yfirleitt verið
vætusamara, en nokkurt annað er sög-
ur fara af frá landnámstíð. Útlit als
jarðargróða má heita fremur gott.
Verzlun er nú'með fremur góðu lífs
marki. Gripir allir í háu verði, og óð-
um að stíga. Smjör er nú selt 11—12
centpd., egg 12 ct. tylftin, hveiti 64
cent bush.
Hér hafa giftst: Ólafur J. Rafnsson
og Sigurjóna Eyjólfsdöttir (nú kcmin
til Alberta); einnig eru gift Valdemaí
Þorkelsson og Kristín Þorsteinsdóttir.
Hann er ættaður i)r Skagafirði, en hún
er dóttir Þorsteins Guðmundssonar frá
Fellií Vopnafirði.
Kyrkjuþingsmenn héðan eru nú i
ár: Jóhannes Pétursson og Þorlákur
Pétursson fyrir Lincoln Co., eh frá
Minneota fóru þeir Þorsteinn J. Vest-
dal og Gunnar Björnsson. — Þórður
læknir Þórðarson brá sér til Chicago
eig;i alls fyrir löngu. Hans er von aft-
ur innan skamms.
ÁVARP OGr KVEÐJA
til Vestur-íslendinga.
Landar mínir og vinir !
(Þannig ávarpa ég nú Vestur-ísl. i
heild sinni,—aö óvinura minum undan-
skilduin)
Ég er nú að fara af stað til Islands.
Hvort, ég kem aftur vestur hingað eða
ekki, veit ég ekki, fremur en svo margt
annað i hulinni framtið. En mér er
sagt af tíestum hér, að ég muni koma
aftur, og það innan 1 eða fárra ára, og
ég býst freraur við að svo verði.
Eg bið okkar kæru Heimskringlu,
að færa ykkur öllum hlýlega vinar-
kveðju, með þakklæti fyrir alt, — alt
sera þakka er vert, og alt sem ekki er
vanþakka eður ámælis vert, mér auð-
sýnt af yðar hálfu nú í síðastl. 12 ár.
Ég bið aila þá sem eiga mér skuldir
að greiða, og ennfremur alla sem nú
eiga óklár viðskifti við mig aðeinhverju
leyti, að snúa sér því viðvíkjandi til hr.
Magnúsar Péturssonar, prentara við
Heimskringlu, sem fvrir mína hönd
mætir öllu slíku í fjarveru minui.
Þeir sem eiga tilkall til nokkurs
hluta af þeim ágóða, sem verða kann af
glvggnldmum mínum, hið ég að bera
fram kröfur sínar til hr. Magnúsar
Péturssonar, þegar auglýst verður að
nokkur ágóði komi til skifta, sem í mínu
umboði tekur á móti þeim hluta ágóð
ans af því fyrirtæki úr höndum Mr.
Wm. Robinsons, ef uokkur verður.
Utauáskrift mín verður fyrst um sinn :
Reykjavík. Iceland.
Með alúðarkveðju til yðar allra.
S. B. JÓNSSÖN.
Léiðretting.
Vesalings Sigtryggur getur þess í
Eögb, 13. þ. m. (mér til ámælis auðvit-
að), að ég hafl talið “allnr skilvindur,
sem ég liafi selt i Posen sveit frá upp-
hafi”, og að mönnum þ»r í bygðum
þyki það "einkennilegt”, vegna þess að
bréfritarinn (slúðurberinn) í Lögbergi,
liafi að eins talið þær sera ég hafi selt
þar síðastl. vetur.
Til að skýra þetta, vil ég taka það
fram. að í nefridu fréttabrófi í Lögb.
er það beint og blátt áfram sagt, að ég
hafi selt svo sem ekki ueitt, en að rjóma
skilvindur þær—um 20—, sem Jón Sig-
fússsn hafi selt þar, séu nú til nálega á
hverju heimili. Með þessu er gefið í
skyn ótviræðlega, að ég hafi aldrei selt
þar svo sem neitt fyrr eða síðar af
rjómaskilvindum, en beinlínis fullyrt
að ég hafi selt þar svo sem ekki nei t af
neinum skivindum, eða öðru, síðástl.
vetur. Allir sjá því, að þaðláalveg
beint við. að allar þær skilvindur sem
öghafðiselt þar, væru taldar, er voru
24 í það heila, eius og ég framsetti það
iHkr. 20. April síðastl ; þar af 11 i
fyrrasumar og 13 síðastl. ýetur.
Það hefði því fariö betur á þvi, að
Sigtr. hefðí beðið oþinberlega afsökun-
ar í blaði sínu, á þvi að hafa birt þessa
oftnefndu slúðurgrein i Lögb., þegar
hann vissi að hún var á engum rökum I
bygð, heldur en nú á ný að fara að
reyna tll að fóðra hana með ástæðu-
lausum sakargiflum gegn mér. því að
þótt ég vildi láta það eftir Sigtr., að
telja fram að eins þær skilvindur, sem
ég tók pantanir fyrir í Posen-sveit síð-
astl vetur og slepra þeim sem ég seldi
þar i fyrrasumar, (þá samt er það lygi
eftir sem áður, að ég hafi í vetur selt
þar svo sem ekki neitt. Eða er það ekki
kristnu fólki skiljanlegt, að ef 10 er
mikið, að þá sé 13 til samanburðar
meira en ekki neitt.
Þannig stendur nefnil. á, að J. S.
seldi i hæsta lagi 10 skilvindur meðal
Isl. í Posen-sveit síðastl. vetur. og ég
seldi þar 13 talsins á sama tima. í
stað þess að játa þetta, sem er á hvers
mans vitorði þar ytra, þá tekur Sigtr.
að sórað forsvara þá frásögu bréfritar-
ans, að J. S. hafí, selt þar um 20 skil-
vindur á £“ bænda heimili, en að ég hali
selt þar svo sem ekki neitt. — Er það
ekki kærleiksríkt og kristilegt að tarna?
Til áréttingar tekur Sigtr. það og
fram, að það hafi verið "illur kur” í
mönnum þar úti, út af því að ég hafi
selt suroum þeirra brúkaðar skilvindur
fyrir nýjar. Sannleikurinn í þessu máli
er sem fýlgir: Að skilvindufélagið, sem
óg hefiunnið fyrir (R. ;A. Lister& Co.)
hafði mór óafvitandi og mér fjarver-
andi afnent 3 brúkaðar skilvindur fyrir
nýár, af ógáti, eða af því að allar nýjar
skilvindur voru þá i svipinn uppgengn-
ar, eða af öðrum mér óviðkomandi á-
stæðum. En svo hefir þaðnú bætt fyr-
ir þá yfirsjón með bví, að það hefir nú
látið 3 nýjar vélar í stað hinna
3 brúkuðu véla, kaupendunum að
kostnaðarlausu, og þykist ég þvi vita,
að hlutaðeigencþir séuánægðir þeirra
vegna, bæð; við mig og félagið.
Þegar þessar kringumstæður eru
teknar til greina, eins og þær eru, þá
er augljóst hve ranglátt það er og nýð
inglegt, af Sigt.. að gefa það í skyn í
opinberu blaði, að ég hafi selt fólki
brúkaðar vélar fyrir nýjar þar sem
það er á vitund allra hlutaðeiganda (og
Sigtr. líklega líka), að ég var í 80—-100
mílna fjarlægð frá Wiunipeg, þegar
þessar “brúkuðu” vélar voru afhentar;
og jafnframt það, að ég heh gert mér
alt far um að fá félagið til p.ð bæta fyrir
þessa j'firsjón, á þann hátt sem orðið
er, svo að kaupendur vélanna eru þar
af algerlega skaðlausir.
Um þetta segi ég svo ekki tíeira að
þessu sinni.
Winnipeg. 22. Júní 1899.
S. B. Jónsson.
Marryhill ?. O., Man. 6. Júní 1899.
A. R. McNichol, ráðsmaður,
Winnipeg, Man.
Kæri herra.
Hér með viðurkennist, að Mr. Chr.
Olafson frá Winnipeg heflr afhent mér
$2000 frá félagi j’ðar Mutual Riserve
Fnnd Life Association, sem er að fullu
borgun á lifsábyrgðarskýrteinum nr.
303605 og nr. 3036 i6, S1000 hvort, er
Ástráður sál. sonur minn, er dó í Daw-
son City síðastl surnp.r, hafði í félaginu.
Þrátt fyrir það. að ómögulegt var
að útvega hinar ákveðnu sannanir um
dauðsfallið, [borgaði félagið þessa npp-
hæð án allra mótmæla, eftir að hafa
fengið tvö eiðfest vottorð um hvar og
hveuær hann dó, takandi um leið til
greina allar kringumstæður, er sönn-
uðu réttmæti kröfunnar.
Gerið svo vel að færa forseta og
stjórnarnefnd félagsins kær«r þakkir
fj’rir heiðarleg viðskifti. Svo óska ég
að Mntual Reserve Fund-lifsábj'rgðar-
félagið fái að eflast og úvbreiðast en þá
raeir til margfaldrar velgengni fjrir
land og ýð.
Samkvæmt þvi sem áður heflr ver-
ið auglýst, verður 4. Júlí haldinn
hátíðlegur á Sandhæðunum í Akra
Township, Pembina Co., N. D.
Hátíðin byrjar kl. 9), árdegis með
skrúðgöngu með “Cavalier Band” í
broddi fylkingar.
Mr. Paul Johnson, forseti dagsins,
biður fólk velkomið.
Mr. S. B. Brynjólfsson les upp
“Declaration nf Independence.”
Mr. B. G. Skúlason frá Grand
Forks, ræðumaður dagsins.
Mr. B. L. Baldwinson frá Winni-
peg, ræða: ísland.
Fleiri flytja ræður sein hér eru ekki
nafngrei^dir.
Að ræðunum loknum vei ður uppi-
hald til kl. 2 síðdegis. Þá verða
reyndar allskonar íþróttir, svo sem
hlaup og stökk af öllurn tegundum,
glímur og kappreiðar á hestum og
hjólum og margt fleira.
Dans allan daginn og alla nóttina.
Bandið spilar allan da<inn.
Allskonar veitingar fást á staðnum
Abyrgst að veður verði gott.
Forstöðunefndin.
5 J A l Ð !
Til þess að selja alt sem enn er óselt
af okkar miklu bj'rgðum af Muselin
gluggatjöldum, þáseljum viðnú alt sem
enn er óselt af þeim, fj’rir að eins
heiming
vanaverðs. Allar aðrar vörur seldar
með samsvarandi atslætti
$3.00 gardínur fyrir $1.50.
$1.50 gaidímrr fyrir 75 c.
Gibsons Carpet Store.
574 Main Sfr.
Telefón 1176.
Úrmakari
Þórður Jónssor),
nain Ntr.
Beint, á inóti rústunum af Manitoba
Hotelinu.
Yðar einlægur.
Jón Mattíasson.
Thistle og Featherstone
Bicycles.
Eru ódýrari en flest önnur reiðhjól, vegna þess að þau aru svo sterk, að
r'jög lítið þarf að kosta upp á þau í aðgerð, og er þessvegna mest og
bezkálit á þeim þar sem þau eru bezt þekt. Kaupið því Thistle eða
Featlierstone hjólin, og sparið peninga ykkar.
B. T. Bjornson.
Corner King & Market Streets.
H. Bjarnáson, Glenboro, umboðsmaður fyrir Argylebygð.
Th. Oddson, umboðsmaður í Selkirk.