Heimskringla - 01.03.1900, Blaðsíða 2

HKIMSKRINGLA. 1. MARZ 1900.
Ileiinskriiigla.
PUBLISHED BY
The HeiœskrÍDgla News 4 Publishing Co.
Verð blaðsins í Canada og Bandar. íl.50
um árið (fyrirfram borfjað). Sent til
fslands (fyrirfram borgað af kaupenle
tm blaðsins hér) $1.00.
Peningar sendist í P. O. Money Order
Registered Letter eða Express Money
Order. Bankaávísanir á aðra banka en f
Winnipeg að eins teknar raeð afföllurn
K. I>
6
RnldwÍHBftn,
Editor
Swanson,
Manager.
Office . 547 Main Street.
P O. BOX 305.
■v
Adrepa.
Ritstj. Lög’bergs kvartar um það
í síðasta blaði, að vér höfum ekki
gert lýðum Ijóst hvers vegna vér
auglýstum lögmansbréfin o. s. frv.,
í sambandi við lognu meinsæriskær-
una á hca. Sigurð Guðmundsson við
íslendingafljót. Það væri óþarfa
meinsemi af oss að gera ekki mann-
inum greið skil í þessu efni, og þess
vegna látum vér þess hér getið að
tilgangur vor með að biita bréfin
var sá, að sýna íslenzkum almenn-
ingi það svart á hvítu, hve greini
lega Capt. Jónasson og aðrir klíku-
snápar, sem studdu hann að þessu
máli, urðu sér til stórskammar í því,
og hvað hug- og duglausir þeir voru
að þora ekki að halda því fram fyrir
dómstólunum, þegar þeir vissu að
það átti að mæta þeim þar. Þeim
herrum tókst að hræða gamla mann-
inn frá því að greiða atkvæði við
sfðustu Dominion þingkosningar, og
þeir gerðu sömu tilraunina í síðustu
fylkisþingskosningum, en þeim brázt
bogalistin í það skffsið og undu því
illa Það þar f ekki að skýra lesend-
um frá því sem öllum raá vera ljóst,
sem nokkra þekkingu hafa á mann-
inum, að Capt. Jónasson hefir ekki
gert það að gamni sínu, eða með
glöðu geði, að aftur kalla ákærurnar
á Sigurð, og þessi afturkðllun blaðs
ins er óræk sönnun þess, að hann
viðurkendi kæruruar að vera lognar
frá rótum. og þess vegna þorði hann
ekki að standa við þær þegar á átti
að herða. En hann hefði átt að láta
sér nægja með að fullnægja kröfum
Sigurðar um afturköllunina, án þess
að taka á sig það ómak að lýsa yfir
hrvgð sinni yfir því,að nokkrum les-
enda skvldi láta sér detta i hug að
leggja nckkurn trúnað á nokkuð það
sem hann hafði sagt f blaði sínu um
þetta mál.
Það er satt sem Lögberg segir,
að Sigurður Guðmundsson er ekki
svo efnum bfiinn að hann geti borg.
að nauðsynlegan kostnað við stórt
sakamál. En B. L. Baldvinson fann
það skyldu sína að leggja honum lið
til þess að halda uppi heiðri sínum
gegn lognnm og hatursfullum árás-
um pólitiskra andstæðinga. Þess
vegna lét hann höfða mál þetta til
þess að kfiga Capt. Jónasson til þess
að lepja ofan í sjilfan sig sína eigin
lygaspýju. Það er ekki í fyrsta
skiftið sen. B. L. B. hefir Jagt á sig
bæði ómak og fjárútlát til þess að
halda Capt. Jónassyni í hæfilegum
skefjum. En slík útlát eru ekki
eftirsjirverð þegar árangurinn er
eins ákveðinn og happasæll eins og
nú hefir orðið.
Ef Capt. Jónasson eða Lögbergs
félagið hefir nokkra hugmynd um
að þeim takist að rétta hlut sinn
við það mundi viður lækka um
$2.00 hvert “Cord” frá því sem verð
var þá á honum. Þetta var prédikað
í þinginu og í blöðam liberala um
alt fylkið. Það var talið mesta
þjóðráð að veita fél. þenna styrk, til
þess að eldiviður lækkaði í verði, og
því verður ekki neitað, að ef liberal
ar hefðu brugðið vana sínum við
það tækifæri, og sagt satt um þetta
mál, þá hefði styrkveitingin verið á
gildum rökum bygð. En nú er
reynslan búin að sýna það f þessu
máli, eins og fleirum, að þetta var
að eins hugarburður, því að eldi
viður í þessum bæ hefir ekki um
mörg undanfarin ár verið eins dýr
hér í bænum, og eins litlar byrgðir
af honum, eins og einmitt síðan
þessi braut var bygð. í stað þess
að ílytja um 100,000 “cords” af við
inn í bæinn á ári, flytur þessi Suð-
austurbr. bingað um 1,000 ‘cords’á
mánuði, eða um 12,000 ‘cords’ á ári
og er hver spíta af þeim notuðvið raf
magnsframleiðsluhús sjálfra braut-
areigendanna. Þeir eru sem sé
einnig eigendur sporbraulanna hér í
bænum og það þurfti allan þann við
sem þeir fluttu til bæjarins til þess
að framleiða afl tll að knýja spor-
vagnana áfram eftir brautum sínum.
En almenmngur hefir ekkert gagn
af þessu. Hann verður að borga,
ekki einasta eins mikið og fyr, held,-
ur meira en áður fyrir eldivið sinn.
Svo að fylkisstyrkurinn var veittur,
ekki til hagsmuna fyrir alraenning,
heldur til þess að gera þe su auðfé
lagi hægra að auka gróða sinn á
kostnað hins opinbera. Samkepni á
flutningum eftir braut þessari á sér
engan stað í virkilegleikanum. Fylk-
isstyrkurinn hefir auðsjáanlega verið
veittur með þeim eina tilgangi, að
gera félaginu létt fyrir að koma eldi-
við handa sjálfu sér hingað til bæjar-
ins, án nokkurs tillits til almennings
hagsmuna. Þetta heflr komið greini-
lega 1 Ijós í vetur, þar sem menn
sem byrjuðu á því að höggva eldi-
við með fram þessari braut, þegar
félagið fékk fylkisstyrkinn, í þeirri
von að Greewaystjórnin hefði skýrt
rétt frá tilgangi sínum með styrk-
veitinguna, hefir verið gert ómögu-
legt að fá flutningsvagna hjá félag-
inu til þess að koma eldivið sínum
inn til bæjarins. Félagið ber það
fyiir að það hafi svo mikið að flytja
fyrir sjálft sig, að það hafi enga
vagna fyrir við annara. Þetta er
atriði sem nýja fylkisstjórnin ætti
ekki að láta afskiftalaust, og það
má búast við að hún geri gangskör
að því að rétta hluta almendings í
þessu efni.
Lífið í Ladysmith.
í
þessu máli fráþví sem nú er orðið,
þá ættu þeir að vinda sem bráðastan
bug að því. Þeir eru hvort sem er
svo lágt settir þar, að þroskun nið-
urávið er með öllu ómöguleg, að því
leyti, að minsta kosti gæti siðari
villa þeirra tæplega orðið argari
hinni fyrri.
Tálstyrkur.
Þegar Mr. Greenway lét fylk-
isþingið veita Suðausturbraut þeirra
McKenzie & Mann, fylkisábyrgð á
vöxtum af skuldabréfum þeirra fé-
laga, fyrir upphæð sem nam $8,000
á hverja mílu af þessari braut þeirra
þá var það gert undir því yfirskyni
að Winnipegbær mundi græða við
það um $200,000 á hverju ári, með
því að félagið mundi flytja mikið af
góðum brennivið hingað til bæjai -
ins, um 100,000 “Cords” á ári, og að
G. W. Stevens ritar blaðinu
Daily Mail í Lundúnum frá Lady-
smith á þessa Ieið:
Mér hafði jafnan skilist svo að
stórskotahríð á borgir, væri mjög
hræðileg, en enga reynslu hafði ég
um þetta fyr en ég fékk persónulega
þekkingu á því hér í bænum.
Því verður ekki neitað að Bú-
arnir herja eins og hermenn. Þeir
vinna 8 tlma á dag, eins og þeir
væru eitt stórt verkamannafélag, og
halda sabbatsdaginn heilagann. Svo
hafa þeir ætíð frídag eftir hvern
strangan skothríðardag. Þeir byrja
sjaldan að vinna fyr en eftlr morg-
unverð og hætta reglulega til mál-
tlða. Miðdagsmat hafa þeir frá kl.
11.30 til 12, fyrir smáskotaliðið, en
frá kl, 12 til 12.30, fyrir stórskota #
liðið. Þeir senda varla nokkurn-
tíma skot af byssu eftir kvöldverðar-
tíma, og aldrei I rigningu.
Það er skoðun mín að skarpir
mótstöðumenn, jafn liðmargir og Bú-
arnir eru—þeir hafa hér umhverfis
borginafrá 10—20 þúsundir manna,
og svo vel settir að hver þeirra
manna ætti að vera ígildi tveggja
okkar manna, en 11,000 manna hefðu
getað tekið Ladysmith, eða að minsta
kosti gert okkur mikinn skaða og ó-
þægindi. En Búarnir hafa sama
gallann og aðrirviðvaningshermenn,
að þeir elska aðgerðaleysið, og leggja
ekki líf sitt I hættu ef þeir geta kom-
ist hjá því, en þeir geta ekki tekið
borgina án erfiðismuna og lífshættu.
En svo ég láti þá njóta sannmælis,
þá forðuðust þeir í fyrstu að gera
nokkurn óþarfa skaða á bænum.
Þeir skutu að eins á vígin og tjald-
búðirnar og á loftbelgina (balloons)
og á hópa af hermðnnum, þegar
þeir voru á gangi. En okkar menn
þurftu að eins nokkra daga til þess
að búa svo um sig með varnargörð-
um að þeir gátu fært sig til og frá
um borgina án þess að vera I mik-
illi hættu af skotum óvinanna.
Bæjarbúar voru flestir neðan
jarðar, svo að hættan var I rauninni
engin fyrir aðra en þá sem áttu leið
um götur bæjarins, lifandi pening og
yfirgetin íveruhús. Tiltölulega fá-
ar sprengikúlur féllu niður I borgina,
margar sprungu als ekki, en hinar
voru hálfifyltar með smáskotum og
öðru þessháttar rusli. Dauðsföllin
af skotum búanna I 2 vikur voru 3
menn, ekki hermenn, 1 hestur og 2
múlasnar; 1 vagn og nokkur tóm |
hús skemdust dálítið. Eitt hús, það
bezta I borginni varð fyrir þrem
sprengikúlum, en laskaðist þó ekki
meira en svo að fólkið flutti aldrei
úr því.
Ilvaða tilfinningar haldið þér
nú að það vekij að vera settur á
þessum stað? f fyrstu, og sérstak
lega fyrst á morgnana, vekur það
óþægiiegar tilfinningar, og ef maður
hefir ekkert að gera annað en sitja
og hlusta og reikna út framtíðina, þá
er úti um mann. Hugurinn fyllist
af umhugsun um yfirvofandi voða
maður fær svo að segja sprengikúlu
feber, og geturekki hugsað né talað
um annað en sprengikúlur. Þessi
hræðsla gagntekur mann svo að
maður borar sér niður I einhverji
jarðsmugu með dagrenningu og ligg
ur þar allan daginn og fær aðra og
hugrakkari menn til þess að bera
sér máltíðir og drykk. Og hvenær
sem maður rekur höfuðið út undir
bert loft án þess að vcrða samstundis
skotinn, þá ímyndar maður sér að
að hann hafi fyrir mestu náð sloppið
við bráðan bana. Ef einn hundrað-
asti partur af þeim kvnjasögum sem
sagðar eru hér I Ladysmith, um
frelsun fólks frá bráðri hættu, væru
sannar, þá væri það mikið krafta
verk að hér skyldi vera nokkur lif-
andi vera eftir 15 mínútna skothríð
frá Búunum. Þeir sem lifa einn
dag við þessar hugsanir verða bara
taugalausir hugleysingjar, sjálfum
sér byrgði en öðrum til athlægis.
En ef á hinn bóginn maður stundar
daglega iðju sína, eins og ekkert
væri um að wera, þá styrkjast allar
taugar, og maður heldur sínu eðli-
lega ástandi. Ef maður gætir þess
hve mörgum kúlum hægt er að
kasta inn I eina borg og skilja þó
eftir nægilegt rúm fyrir alla að
stunda vanalega vinnu sína, þá get
ur maður einnig skilið það, að kúla
getur sprungið og gert talsverðan
hávaða og samt verið I mörg hundr-
uð feta fjarlægð og manni engin
hætta búin af henni. Manni lærist
að gera greinarmun á skothvell og
lækjarnið og manni fer að skiljast að
allur hávaðinn er eiginlega úr byss-
um borgarbúa sem eru að senda
kúlurnar á óvinaherinn I fjögra
mílna fjarlægð. Að þessu lengnu
dettur engum manni I hug að líta
við til þess að gæta að hvaðau. há-
vaðinn hafi komið, þó hann heyri
by>suskot, maður bara gengur að
verki sínu, en gefur skotunum og
hávaðanum engan gaum.
Magnús Smith.
Er það vilji almennings, að
Magnús Sraith, taflkappinn íslenzki,
sé á ný sendur til Montreal I vor tii
þess að verja þar heiður sinn sein
mesti taflmaður í Canada, niót um-
sækjendum þeim sem þur eru sjálf-
sagðirað mætn þann 25. Marz næstk.,
til þess að keppa um þenna heiður
og verðlaun þau er honum fylgja?
Annaðhvort verður maðurinn að
fara austur og verja heiðursinn þar,
eða hann vérður að kasta honum
þegjandi frá sér, og láta verða happ
hver hlýtur af þeim sem mæta á
Montrealfundinum. Það ætti að
sjálfsögðu að ver skvlda taflfélag-
anna hér í bænum að standa fyrir
því að Magnús geti komist austur og
það er ekki óhugsandi að þau kunni
að gera það ef hert er að þeim. En
á hinn bóginn er engin sönnun fyrir
að svo verði, enda nokkrar líkur til
þess að þau láti það ógert. Það er á
allrá kunnugra manna vitorði að
þau eru ekki eins stolt af þessum
heiðri Magnúsar, einmitt af því að
hann er útlendingur, eins og ef hann
hefði verið af brezkum ættum. En
einmitt af þessu finst oss ástæða til
þess að landar vorir tækju sig fram
um að gera Magnúsi mögulegt að
komast austur og reyna list sína á
ný, mót beztu taflmönnum Canada.
Það er heiður fyrir þjóðflokk vorn
að ísleudingur skuli hafa náð þessum
taflkappa heiðri og það ætti ekki að
vera oss ofvaxið að styrkja hann
með peninga framlögum til þess að
geta varið heiður sinn og sóma
þjóðflokksins þar eystra.
Það þarf ekki mikið fjárframlag
frá hverjum einstaklingi ef margir
leggjast á eitt að hafa saman féð>
sem ekki þyrfti að fara yfir $100 als
Nokkrir af lönd"m vorum hafa þeg
ar tekið sig farm um að gangast fyr
ir þessum samskotum, og Heims
kringla veitir fúslega móttæku öll
um samskotum sem kurina að berast
hér inn á skrifstoluna, og mælir
með því að landar vorir taki þeim
mönnum vel sem koma að leita til
þeirra til fjárframlaga I þessu tiiliti.
Kvöldskólar.
Máli þvi hefir lítið iniðað áfram síð-
an því var hreyft við skólastjórnina I
haust er lei , Ungmenni þau sem búist
var við aö mundu láta til sin heyra>
hafa ekki gert það og þess yegna var öfl-
ugasta vopuið, sem forgöngumenn þessa
máls höfðu fyrir tilmælum sínum um
að skólastjórnin stæðist kostnaðinn við
þessa kvöldskóla, dreaið úr höndum
þeirra. Þeir gátu ekki fært neinar
sannanir, eða jafnvel likindaleg rök fyr-
ir því, að nokkur þörf væri á þessum
skólum, með því að svo sárafáir gáfu
sig fram sem væntanlega lærisveina, þó
þeim yrði komið á fót. Þetta drap mál-
ið I bráðina.
Nú til þess að komast að fullri vissu
um það, hvort nokkrir eða hve margir
kuuni að vilja ganga á slíka skóla, ef
þeim verður komið á fót, þá hefir Mr.
Jacob Bye, sem manna bezt hefir geng-
ist fyrir að fá þessum kvöldskóluro
komið á fót, skilið eftir áskrifendalista
verzlunarbúðum Árna Friðrikssonar
og Þorst. Þorkelssonar á Ross Ave og
á skrifstofu blaðanna, Heimskringlu og
The Voice.
Skólarnir eiga að v>*ra fyrir þá sem
eru yfir 16 ára að aldri. Kenslan á að
verða: enska. skrift og reikningur o. fl.
Hún á að fara fram á kvöldin og vera
ókeypis.
Þeir sera óska að njóta kenslu á
þessum skólum eru beðnir að láta akki
bregðast að rita nöfn sín og heimili á
hann sem allra fyrst svo að forgöngu-
menn málsins geti fengið hugmynd
um hve margir nemendur verði, því
eftir því verða þeir að haga kensluráð-
stöfunum sínum. Vér vildum minna
Islendinga á að sinna þessu tafailaust.
eða sjónankar landmælingamanna.
Speglar þessir eru hreyfanlegir; í sam
baiidi við þá er stefnuvísir, og er hann
notaður til þess að beina skeytunum I
'é*ta átt. Stefnuvísir þessi er fram
undan speglunum, sem verður að hafa
ósilfraðann blett, í miðjunni, þegar bú
ið er að hreyfa yísirinn svo að fram
endi haus miði beint á þann stað sem
fréttin á að sendast til, en hinn endinn
bendir á ófágaða blettinn á miðjum
speglinum, þá er vélin I þeim stelling
um að hægt er að senda skeytin, en þó
þvi að eins, að sólskin sé, því að það
en með því að kasta sólargeislum á fjar
liggjandi stöðvar er fróttirnar flytjast
Sjálfur er spegillinn hreyfanlegur, án
þess að vísirinn sé hreyföur, og er það
gert til þess að hann geti veitt sólar
geislunum móttöku, þótt áttir þeirra
breytist eftir göngu hennar.
Hið svo uefnda Morse-stafrof
notað við þessar skeytasendingar,
Spegill sem er 8 þumlungar að þver
máli, getur seut skeyti alt að 200 mílur
vegar. Capt. W. A. Glassford, einu af
herinönnum Bandaríkjanna, hefir sent.
s^eyti og haldið uppi fréttasamgöngum
milli Ellenfjallsins í Utah og Uncom
pahyre fjallsms í Colorado, en sú vega
lengd er 183 inílur. Viö þessar tilraun
ir notaði haun 8 þumlunga spegil. En
eftir því sem hann er stærri ummáls
eftir því verður geislinn sendur í lengri
fjarlægð Finim þumlunga spegill
sendir geislana 70 mílur, en það er að
eins þegar sólskin er bjart að hægt er
að seuda fréctir þessar langar leiðir
Það er talið illgerandi að sónda fréttir
með þessum tilfærum, á Englandi öllu
leugra eu 20 mílur, af því að loftið þar
er svo saggasamt og þokufult. Þessi
fréttasendinga aðferð er kend við her
skólann í Aldershot á Engiandi. Nem
ndiun stuudar námið í 60 daga,
stundir á dag, og er einni stundinni
varið til námsins eftir að dimt er orðið
á kvöldin. Menn eru álitnir fullnuma
þegar þeir geta sent eða tekið á móti 20
orða frétt á mínútu.
Geislaseudingar þessar eru svipað
ar málþráf askeytum. Geislunum er
kastað svo að þeir eru látnir lenda á
ákveðinu stað; síðar er skuggamyndun
á geish.fletinum, þessar skuggar eru
látnir vera skjóthverfaudi eða langvar
andi eftir því sem við á, á sinn hátt,
eins og stryk eða punktamerkin í hrað
skeytttaeiidii.guai. Viðdvöl skugganua
á geislastöðinni felur í sér þýðingu
skeytauna sem send eru.
Síðasta kveðjan
Ég bygði mér skrautlega’
og háreista
höll
Helio^raph.
“Geislafleigir”^iun mega nefna bað
á íslenzku, þar til betra orð er feugið.
Þetta veikfæriernú notað í hernaði
il þess að senda fféttir með sólargeisl-
mn afar langar leiðir, þar sem fréttir
verða ekki sendar á nokkurn ann
hátt- Þessi Heliograph-vél hefir reynzt
ágætlega í þessu síðasta Suður Afríku-
stríði. Bretar hafa get ið haldið uppi
stöðugum fréttaskeytum við Lady-
smith. Kimberly og Mafeking, hug-
hreist íbúa þessara umsetnu bæja og
tilkynt þeim um alt ástand vinahersins
út í frá og tilraunir þær sem gerðar
eru til J>ess að hjálpa þeim úr greipum
Búanna. Með þessari véi hafa og ibú-
ar bæjaniia getaö sent fréttir frá sér til
foringja hjálparhersins og tilkynt á
þann hátt ástand sitt alt og þartír.
“Heliograph” var fyrst notaður
I Kríinstríðinu. Rússar uppgötvuðu
þessa fiéttasendinga aðferð, og notuðu
hana þegar þeir voru uinsetnir í Seba-
stopol. Þá var J>að að Englendingar
byrjuðu að veita þessari fréttasend
inga aðferð eftirtekt. og 30 árum síðar
var hún alraent viðtekin af her Jreirra í
Indía. Það var ekki fyr en 1885, að
Bretar fóru fyrir alvöru að rannsaka
Jietta mál. Fyrstu tilraunir þeirra
voru gerðar Jrað ár, og reyndust svo
vel, að hver herdeild hefir síðan verið
látin hafa tvær slíkar vélar til nota. og
hafa þær gefist ágætlega, hvar og hve-
nær sem J>ær hafa verið notaðar.
Heleograph-vélin er hringrayndað
ir speglar, settir á þar til gerðum þrí-
fót, á sripaðan hátt og myndtökuvél
í hugarins alvíðum geimi,
og hainingjuljósin þar loguðu öll
sem lýsa í þessum heimi.
Og umhverfis höllina átti ég garð
sem allur var blómskrúði þakinn,
og daglega stærri og stærri hann varð
ég stundiiði’ hann sofinn og vakinn.
Og framundan leit ég með lifandi trú,
í lífinuað sigur ég ynni,
því drotni ég treysti og drotning varst
þú
i dýrðlegu höfiinni minni.
En drottinn minn alvaldur! höllin mín
há
hún hrundi’, er mig allra minst varði,
og vesalings blómin mín, vonblómin
smá
þau visnuðtt’í helfrosnum garði.
agndafa starði’ á hinn umbreytta
stað
—og enn þá ég sársaukans kenni—
mér gramdist. ég reiddist, en grét svo
_ og bað
að guð vildi miskuna henni
Já, henni. sem drotning í höllinni var,
já, henni, sem vouirnar glæddi,
já, henni, sem kærleik í hjarta sér bar,
já, henni. sem skrautblómin græddi.
Því hún var þess orsök að höllin mín
féU,
það hún, sem að vonunum eyddi,
já, hún breytti kærleik í harðasta svell,
Það var hún sem að skrautblómin
deyddi
Fg virði hana samt meðan endast mér
ár
og i æðum mér lífsstraumur rennur;
en hjarta mitt alt er eitt svíðandi sár,
og samtímis frís það og brennur.
The Bankrupt
Stock Buying
Gompany.
Vér höfum fengið ófrávíkjan-
leg'a skipun frá yfirmönnum vorum,
um að Belja tafarlaust allar bvrgðir
vorar af karlmanna fatnaði, höttum,
vetling'um, hönskum, rúmteppum,
nærfötum, gardínum, skóm, kistum,
töskum o. s. frv. o. s. frv. Þetta eru
leifar af þrotabúsvörum, sem vér
höfum keypt á ýmsum stöðum fyrir
50 til 75 cts. hvert dollars virði.
Þessi stórkostlega
kjörkaupasala
fer nú f am í sölubúð
Bankrupt S oek Buyinjí Comoany
505 ojf 507 llain Si r.
Næstu dyr fyrir sunnan Brunswick.
Meðan á þessai i sölu
stendur bjóðuni vér :
57
47
16
karlmanna fatnaði úr “Tweed”,
ágæt fyrir vorið og sumarið!
vana verð $7.50 til $10.00, en
bjá oss á $3 95.
dreng'ja-yfirkrtt, vana verð $3.50
til $8.00, en hjá oss á $1.75.
karlmanna “Chesterfield” og
“Ulster” yfirkót vanalejsra seld á
$(>.50 til $14.00. Vér sama sem
gefum þau í burtu meðan á þess-
ari sölu stendur, þér megið velja
úr þeim fyrir $4.50.
bláir “NapPea Jackets”, stærð
nr. 31 til 34, $4 00 til $8.00
virði. Vérséljum þá fyrir$1.95.
Allar tegundir af karlmannabuxum,
vanaverð $1.50 til $3.00. Þér
^etið valið úr þeim fvrir $1.00.
Gráar strig-abuxur og strig-atreyjur
fyrir 65c.
Hvítar strigabuxur og- strigatreyjur
fyrir 5('c.
48
ST()RKOSTLEG KJÖR-
KAUPÁ RÖMTEPPUM.
57
16
40
25
Eg kveð þig, ég kveð þig í síðasta
já, síðasta hérna megin,
en dey með þá von að vinúr þinn
svo verði ég hinu megin.
11-28,
W. W. COLEMAN, B. A.
SOLICITOR ETC .
Winnipog and Stonewall.
308 McIntyke Block.
pör af ullarteppum, hvftum og
gráum, vana verð $2.25, $2.50
$3.00, $3.75 og $4.00. Vér
seljum þau öll upp og ofan fyrir
að eins $1.95. 14 pör af “Win-
dsor Kersey” hesta blanketum.
stævð 64x72, vanaverð $2 25.
Vérseljum þau f.vrir$1.50 parið.
stór og vönduð ferðateppi,
$2.00 virði, fyrir $1.00.
pör af fínustu glugga-gardínum,
vanaverð $1.50, $2.00 og $2.50.
Vér seljum þær fyrir $1 25 parið.
strangar af ensku “print”, á-
byrgst. að það látiekki lit, vana-
verð 15c. yardið. Meðan á þess-
ari sölu stendur bjóðum vér 8
yards af því fyrir 50 cts.
Nokkrir strang'ar af gráum og hvít*
uin bómullardúkum veiða seld-
ir fyrir hálfvirði.
Nokkrir strangar af þykku “Flan-
neletts” verða seldír fyrir nær
því h dlvirði.
Allar karlmanna utanhafnarskyrtur,
vanaverð 35 til 50c., verðá seld-
ar fyrir 25c. hver.
Allar karlmanna hvít ir “print” og
“flannel’ skyrtur vanaverð $1.00
og 1.25; verða seldar fyrir 55
cents hver.
Allir 75c og 85c. vetlingar og han-
skar, verða seldir fyrir 40c. parið
AHir $1.00, $1.25 og 1.50 vetlingar
og hanskar verða seldir fyrir
65 cents parir.
ÍNITSTU SKÓR OG STÍG
VÉL.
ínir og góðir karlmannaskór, vana-
verð $1.50, en hjá oss fyrir 95c.
—allar stærðir.
í'ínir og góðir karlmannaskór, vana-
verð $2.00, fyrir $1.10,—:.llar
stærðir.
Fínir og góðir karlmannaskór úr
kálfskinni, vanaverð $2.75, en
hjá oss fyrir $1.85, allar stærðir.
Fáeín sterk og vöndur “Bluchers”
stfgvél, vanaverð $1.50; en hjá
oss að eins 50c., nr. 6 og 7 að eins.
200 pör af enskum flóka “slippers”
fyrir 10c., 25c. og 50c. hvert
par,—að eins hálfvirði.
S1,k dæmaiaus kjðrkaupasala
8 Dn' kemur ef til vill aldrei framar fyrir
hér i borginni. Vér gefum yður
peninga yðar til baka, ef þér eruð
ekki ánægðir.
Búðin opin alla virka daga fiá
kl. 9 f. h. til kl. 7 e. h.
The Bíinkrnpt Stock Biiyins; Co.,
565 Maiq St.,
«■—------Cor. Rupert St.