Heimskringla - 12.07.1900, Síða 1

;♦♦♦♦♦♦♦*♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦•♦♦♦♦♦——♦
100,000
♦
♦
♦
♦
♦
Flugur op “Mosqu-
itos” fangaðar hér á
X hverjum degi. Fáið yður hurðir
:og glugga úr virneti. V iö höfum
það á ýmsu verði og með allskon-
X ar litum, .
♦ Trading Stamps. Cash Coupons.
X ANDERSUN & THOnAS,
X Jarnvouusalar 538 Hain St.
♦
♦
u
Heimsknngla.
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
Hammnrkft Ekkert
n U/I/fUULKÖ. ]egra j hitunum
en að hvila sig í “Hammock”
Keynid það eiuu sinni. Vér höf-
tun þa á mismunandi verði.
Trading Stamps. Cash Coupons
ANDERSON & THOMAS,
Jahnvökusalar 538 Maln St.
:
♦
♦
♦
♦
ii
^♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦^
XIV. ÁR WINNIPEG, MANITOBA 12. JtJLl 1900. Nr. 40.
PENINGAR LANADIR. Hsegar mánadar afborganir.
Vér erum umboðsmenn fyrir hið bezta og rikasta lánfélag
sera bækistöðu hefir í Winnípeg.
VILTU EIQNAST Laglegt og vel vandað einloftað hús
(Cottage) á Alexander Avenue ? t>að er úr timbri, á
steingrunni og kostar $1200.
TAKID VATRYQQINQ— i -thb phobnix of London”.
Það er hið elzta og bezta vátryggingafélag i heimi.
Nares, Robinson & Black,
Kank of Hamilton Cliambei'S.
The Home Life Association
of Canada.
Aðalskrifstofa í Toronto.
'Höfuðstóll—ein raillíón dollars.'
Fall trygging í höndum sambandsstjórnarinnar.
Lifsábyrgðarskýrteiui Home Life félagsins gildahvar í heimi sem er. Eng
in höft eru lögð á skírteinishafa hv«ð snertir ferðalög. bústað eða atvinnu. t>au
eru ömótmælanleg eftir eitt ár frá dagsetningu.
Skírteinin hafa ÁBYRGST VERÐGILDI í uppborgaðri lifsábyrgð, pen-
ingum og lánsgildi, eftir þrju ár.
Leitið upplýsinga um félagið og ábyrgðarfyrirkomulag þess hjá
W. H. WHITE,
ARNI EQQERTS50N,
Frá Yukon
MANAOBR. GBNERAL AGENT.
Mclntyre Block, Winnipeg. P. O Box"245.
ÞAÐ ER SANNREYNT
að fólk ber traust til vor öðrum fremur.
ÁSTÆÐAN ER StJ,
að vér skiftum vel og áreiðanlega við alla.
Vorir $1,50 geitaskinnsskór fyrir kvenfólk eru hinir beztu á markaðinum
með eða án tábands. Búnir til af hinum nafnfræga “LINTON”
Vér höfum eftir dálitið af ágætum barnaskóm fyrir 50c. og upp.
E1 ÞÁ KARLMANNASKÓRNIR !
Vér höfum þá ágæta, bæði gula og brúna að lit, fyrir $2.25. Þeir endast
heilt ár. Vér gefunr Trading Stamps,
cfe
351 main Street.
Frjettir.
Markverðustu viðburðir
hvaðanæfa.
Nú koma þær fréttir ’að Kwang Su
afdankaði keisari Kínverja hafi drepið
sig á eitri 19. f. m. og prins Tuan verið
orsök i þvi. Ekkjukeisara-frúin á að
hafa tekið inn eitur líka. en ekki nægi-
legt til að drepa hana. En það gerði
hana vitskerta, Þessi fregn kemur út
frá þýzkum erindrekum.
Sökum mjög mikilla rigninga í
Kína, er haldið að ómögulegt sé að
koma sambandsþjóðliði til Pekin fyrr
en í haust, eftir 3—4 mánuði.
Fregn frá Shanghai, segir að Kín-
verjar færi her sinn suður á bóginn.
Hershöfðingi Nich si Chang’s stefnir nú
her sinum í áttina til Tien Tsin, og
ætlar að gera áhlaup á bæinn. Annar
herforingi er á leiðinni þangað með 30
þús. hermenn. Kemur hann frá Luta.
hann hefir lent í skærum við sambands-
menn, Rússa og Japansmenn, og hröktu
þeir hann lítið eitt til baka, en mann-
fall biðu þeir mjög mikið. Astandið í
Kwang Tung, austur héraðínu á Kína,
fer dagversnandi. Gamli Li-Hung-
Chang er að reyna að'koma þar upp
sjóliði, sem ekki sé færra en 200,000,
Anarkistar fara dagversnandi með ó-
eirðir og upphlaup í héraðinu Shan-
Tung þrátt fyrir viðleitni fylkisstjóra
Yuan Chikai. Til allrar hamingja
komst hópur af ameriskum kristniboð-
um til Tien-Tsin, 4. Júlí, með heilu og
höldnu. Brezka sendiherrahöllin stend
ur enn þá ósködduð.
Kínverjar sækja fast að Tien-Tsin,
sem er aðsetursbær sambandsliðsins.
Sagt er að Wogach, rússneskur herfor-
ingi, hafi ekki farið af hestbaki i 3
sólarhringa samfleytt Var svo önnum
kaflnn að skipa fyrir liði sinu.
Þýzka verzlunarsamkundan í Shang-
hai hefir aðvarað Þýzkalandskeisara
að fara sér varlega í stórmennskunni
og senda ekki meira herlið til Kína, en
hlutfallslega við aðrar sambandsþjóðir.
Blöðin í Chicago segja, að 4. Júlí
hafi 30 menn dáið og 1325 meiðzt, i 25
bæjunt. í Bandaríkjunum. Þetta mann
tjón varð af völdum sprengiefnis, sem
ógætilega var meðfarið, svo sem púð-
urkerlinga, flugelda og þessháttar leik-
glingur.
Fimm hundruð ekrur af landi voru
undir voðalegu eldhafi í Courtable
Hook, þar sem Standard Steinolíufélag-
ið hefir aðalstöðvar sínar, 5. þ. m.
Skaðinn metinn 4 milíónir dollara,
Um mánaðamótin rann á grunn í
Pe Chi Li flóanum víð Kínlandsstrend-
ur eitt af stærstu brynskipum Banda-
rikjanna, það heitir Oregon. Stórskip
hafa verið send til að ná Oregon út af
grynningunum, en það he r ekki lán-
ast enn þá. Það var kafniða þoka þá
skipið hljóp á grynninguna. Flotafor-
ingi Remey sendi skipið á stað frá
Hong Kong til Taku, Kaft. Wilde
réði fyrir því. Oregon er eitt af þeim
þremur skipum sem Bandaríkja3tjórn
in lagði fram peninga til að láta smíða
1891. Oregon var smíðað hjá Union
Iron Works i San Francisco í Califor-
nia, og var búið 23. Október 1894.
Drifvélin í því heflr 11,111 hestaöfl.
Oregon er þriðja sterkasta brynskipið,
sem Bandarikin eiga. Hin eru Massa-
chusetts og Indiana. Það er gfrt 18
þuml. þyxkum stálplötnm. Á því eru
alt að því hundrað stór og smá fall-
stykki. Þegar það leggur til hernaðar
þéttmannað, eru 473 liðsmenn á því.
Ferð sú sem gerði Oregon víðþekt
á meðal sjóliðsforingja um allan heim,
er þegar það fór í kringum Cape Horn
í spánska stríðinu, i Mai 1898, og sam
einaði sig sjóflota sjóliðsíoringja Samp
sons. Þá var það kaft. Clark, sem
réði fyrir Oregon.
Willíams Jennings Bryan var i
einu hljóði útnefndur á aðalkjörfundi
Demókrata, sem haldinn var í Kansas
City þann 5. þ. m., að viðstöddum 30
þúsundum manna. Aðalatriðin í stefnu
skrá Demókrata eru andmæli gegn út-
vikkunarstefnu (Imperialism) McKin-
ley-stjórnarinnar, andmæli gegn einok-
unarstefnu og ákvæðium frisilfursláttu.
Til varaforseta var útnefndur Ad-
lai E. Stevenson frá Illinois, effcir að
David B. Hill, frá New York, hafði
neitað að þiggja útnefningu. Svo ber-
ast fréttir af fundi þessum, að hann
hafi verið einn sá fjölmennasti og f jör-
ugasti útnefningarfundur, sem haldinn
hefir verið í Bandarikjunum, eins og
sjá má af þvi, að gleðiópið, sem sett
var upp eftir að útnefningunni var lok-
ið, stóð yfir i fullar 27 minútur, áður
en hægt var að koma upp orði af nokkr
umræðumanniá fundinum. Vinsæl-
astur þeirra, sem tilnefndir voru fyrir
varaforseta, var D. B. Hill, milíóna-
eigandinn i New York, ogertalið víst
að hann hefði náð útnefningu i einu
hljóðíf ef hann hefði verið fáanlegur til
að sækja um embættið. Fundur þessi
var eindregið á skoðun Mr. Bryans um
Filjpseyjamálið, sem er: að Filipsey-
ingar eigi heimtingu á að njóta sömu
réttinda af hendi Bandarikjanna eins
og Cubamönnum hefir verið veitt.
Þetta ætla Demókratar að veita, ef
þeir ná völdum.
Canadian Bank of Commerce, sem
hefir aðal starfstofur sínar í Toronto í
Ont., hefir keypt allar eignir British
Columbia bankans og borgaði 3 milión-
ir doliara fyrir þær. Hér eftir verður
þetta því ein með allra stærstu banka-
stofnunum hér i landi, með yfir 10 milí-
óna dollara höfuðstól og nokkrum
milíónum dollara varasjóð,. og yfir 70
útibúum í Canada og Bandarikjunum
og starfstofum i Lundúnum á Eng-
landi.
Wm. J. Bryan, Forsetaefni Demó-
krata ritar þetta i "Noxville Sentinel”
22. Júní síðastl.:
"Réttindi Filipseyjamanna og rétt-
indi Cubamanna, ern þau sömu. Við-
urkenning á réttindum Cubamanna með
þingsályktun, skapaði ekki þau rétt-
indi, þau voru til áður.
Ef Filipseyjamenn hafa rétt til
sjálfstjórnar, þá er það, að þeir börðust
fyrir þeim réttindum, engin réttlæting
fyrir oss að heyja kúgunarstrið á hend-
ur þeim. Þaðer engin meiri niðurlæg-
ing í því fyrir eina þjóð að viðurkenna
réttindi andstæðrar þjóðar heldur en
íyrir einstakhng að gera það. Vér
hefðum átt í samskyns erjum á Cúba ef
vér hefðum breytt við Cubamenn eins
og vér höfum breytt við Filipseyja-
menn. Vér hefðum ekki þnrft að
eiga í neinum óeirðum í Filipseyjum ef
vér hefðum farið eins með Filipseyja-
menn og vér höfum farið með Cuba-
menn.
Ef vér ætlum að gefa Filipseyja-
mönnum sjálfsstjórn, þá ættum vér að
segja það tafarlaust, og með því koma
í veg fyrir frekari blóðsúthellingar.
Hvernig getum vér réttlætt fórnfær-
ing amerikanskra hermanna og dráp
Filipseyinga, að eins til þess, að sýna
að vér getum yfirunnið þá?
Þingsályktuuartíllaga Mr. Bacon’s
var samþykt af nálega öllumDemókrata
Senators, og var samþykt á fundi
nemókrata þingmanna í Washington.
Þessi þingsályktunartillaga lofaði sjálf-
stjórn. Ef hún hefði verið samþykt í
congressinu, og breyt.teftir henni þegar
hún var fyrst borin fram, þá hefði
Filipseyjastríðið ekki orðið til.En ef til-
lagan hefði náð samþykki þegar gengið
var til atkvæða, þá hefði það bundið
enda á ófriðinn.
Það er nú talið víst að silfur Re-
públíkanar og Populistar muni fylgja
Demókrötum að málum við næstu for-
setakosningar í Bandaríkjunum.
Stórkostlegur eldur kom upp i kola-
námu í Pitsburg í Pennsylvania á laug*
ardaginn var, um 10 manna biðu þar
bana. Annar eldur kom upp í kola-
námu í sama bæ, áður i vikunni, og
gerði mikinn skaða.
14 rússisk herskip hafa verið tekin
til að flytja hermenn frá Vladivosloak
og Port Arthur til Kína. Rússar og
Japanitar berjast nú hlið við hlið eins
og bræður, til þess að bæla uppreistina
í Kina. Evrópuveldin hafa samþykt
boð Jupaníta um að binda enda á ófrið-
inn þar eystra.
Hershöfðingi Roberts hefír sent
langt hraðskeyti til landsstjóra Minto,
frá Pretoria, dagseit 6. þ. m., til þess
að tilkynna Canadaþjóðinni ánægju
sína yfir því, hve vel canadiskir her
menn hafi dugað í stríðinu í Suður-
Afriku. Nokkrir þessara manna eru
nefndir með nafni, sérstaklega þeir, sem
fóru héðan frá Pincher Creek með ann-
ari herdeildinni. Segir Roberts að
menn þessir hafi sýnt hinn mesta her-
manna dug, þegar við ofurefl’ var að
tefla. Skeyti þetta var lesið upp i
Ottawa þinginu og var þar vel fagnað.
Herra Haraldur Olson, sem fór
héðan í fyrravor til Dawsou City, hefir
nýlega ritað bréf til ættingja sinna hér,
og lætur all vel af líðan sinni þar vestra.
Vinna er þar nægileg og kaup allgott.
En í námalóðartöku sinni hefir Olson
verið óheppinn eins og fleiri landar vor-
ir þar vestra, Haraldur hafði tekið sér
námalóð á Dominion Creek, og var það
álitlegnr blettur, enda reyndist svo að
mikið gull var í námu hans. En þegar
Laurierstjórnar-þjófarnir þar efra fengu
sannanir fyrir því, að námalóö Har-
aldar var auðug af gulli, þá neituðu
þeir að lofa honum að skrásetja nafn
sitt fyrir lóðinni þrátt fyrir pað að
hann bauð að eftirláta þeim helming
lóðarinnar, þvi hann vildi ógjarna láta
stela öllu frá sér. En þeir eru leiknir í
listinni Laurer-þjófarnir þar vestra og
vildu því ekki þygga neitt félagsbú með
Haraldi, og létu hann tapa allri lóðinni.
Þetta sama varð hra. Jón Bildfell að
þola i fyrra og einnig þeir Sölvi Sölva-
og Eiríkur Sumarliðason, þessir menn
höfðu allir náð í ágæ>ar námalóðir með
mikilli fyrirhöfn og ærnum kostnaði.
En strax og stjórnarþjófarnir komust
að því að gull var nægilegt í lóðum
þeirra, þá neituðu þeir að veita þeim
landtökuréttinn, en setcu út sérstaka
vini sina til að taka lóðirnar. Ytirleitt
hafa Laurierstjérnarþjófarnir reynst
löndum vorum mjög ódrenglega þar
vestra. Herra Jón Hördal ritar einnig
frá Yukon. hann sendi fólki sínu nokk-
uð af peningum og fáeina gullmola, Jón
lætur vel af sér, hefir næga atvinnu og
$5.00 á dag og fæði. Þeir sem fæða sig
sjálfir fá 85c um klukkutímann, eða
$8.50 á dag, Jón býst við að hafa vinnu
þessa áfram og hugsar ekki til austar-
ferðar að svostöddu.Hann hefir náð oér
i námalóð þar vestra, en hún er svo lé-
leg að það borgar sig ekki að vinna á
henni, annars hefði hann eflaust ekki
fengið landtökurétt á henni. Af öðrum
löndum vorum þar vestra höfum vér
ekki frétt með þessum pósti.
KEISARAEKKJAN í KÍNA.
Allir blaðamenn munu dagsdaglega
skrifa eitt og annað um óeirðirnar í Kína
í sambandi þar við er kersaraekkjan
•inatt nefnd á nafn. Fáir skrifiiunar
munu ómaka sig á að leggja henni líkn
aryrði, þar sem henni er kent um alt
það ólag og ófrið, sem nú er í Kína.
Það skal ekki mikið fengist um það,
þó lítt sé með henni haldið. En hitt
væri ekki nema sanngjarnt gagnvart
hverjum sem í hlut á, og daglega er
hafður að almennu umtalsefni, þótt
lítið eitt væri getið um hver orsökin er
til þess, að hann sé aðal málsaðili. Og
svo er um keisaraekkjuna í Kina.
Hún heitir Tze Hsi, og er alstaðar
þekt. Hún er ekkja Hsien-Fung keis-
ara, er dó 1861. Heisari Hsien Fung
rikti þegar Pekin var tekin herskildi,
og brend að nokkru leyti 1860, af Eng-
lendingum og Frökkum. Þessi við-
burðui (eins mannlegur og hann er)
var sú fyrsta viðkynning sem keisara-
ekkjan hafði af erlendu stjórnarfari.
Það mun tæplega vera hægt að ætlast
til að þessi viðburður vekti aðdáun
hennar og velvildarhug til útlendra
þjóða,
Seinnasá hún|Frakka takaTonkin,
Hún var sjónarvottur að ófriðnum
milli Japansmanna og Kínverja 1894.
Hún hefir horft á Manchuria, aðal-
stjórnar-heimkynni keisaraættarinnar,
skipað næstum opinberri rússneskri
nauðungarstjórn. Hún hefir horft upp
á Þjóðverja hrifa Shantung. Hún hef-
ir séð Itali nærgöngulli en góðu hófi
gegnir. Og hún hefir þar á ofan átt
við innanríkis flokkadrátt og undir-
ferli að etja,
Er það stór furða þó keisaraekkjan
Tsi Hsi sé ekki bráðskotin í útlending-
um? Hefir hún enga ástæðu til að á-
líta þá ágenga óeirðarseggi og jafnvel
skinhelga hræsnara? Hún er kona á-
gætum hæfileikum gædd, og hefir
fengið mikla reynslu. Hún hefir stjórn-
að Kíaveldi yfir 40 ár.
Hinn núverandi með -keisari,
Kwang Su er veiklað ungmenni, með
hæfileikum af skornum skamti, og al
veg ófær stjórnari. Faðir hans og
móðir eru bæði dáin. Kwang Su tók
við stjórnartaumum 1890, en varð strax
háðurKangYu Wei, sem er fyrirliði
liberalaflokksius, eða Contonese. Það
kom fljótlega í ljós að Kwang Su keis-
ari, var ófær stjórnari, og kunni ekki
með rikismál að fara, svo 1898 var
keisaraekkjan aftur tekin 11 valda, af
rikisráðinu. Svo er fieira sem til sög-
unnar kemur viðvikjandi keisaranafni
Kwang Su. Þegar það kom í ljós að
hann gæti ekki átt rikiserfingja, þá
varð að útnefna einhvern ungan ríkis-
erfingja er t»’-i við af honum. Þetta
mátti Kwang Su ekkí gera sjálfur.
VarþáTu Chun sem er ungbarn að
aldri, útnefndur af keisaraekkjunni,
sem einasti erfingi Kwang Su, og er
slíkt athæfi að eins gjörræði. Svo tók
hún við stjórnartaumunum sjálf, en
Kwang Su má að eins sitja i hásætinu
og nefnast keisari, en er valdalaus og
áhrifalaus.
Eins og áður hefir verið tekið fram,
var Kevang Su keisari á valdi Liberal-
flokksins, að öllu leyti. Þessi flobkur
vildi gera breytingu á ýmsum lagasetn-
ingum keisaraveldisins, svo sem sam-
göngufærum og samgönguskilyrðum,
tollmálum o. fl., en sem alt var þó ekki
ne.na látalæti, þá til mergjar var brot-
ið. Keisai aekkjan, sem er hreinasti föð-
urlandsvinur, sá að hverju stefndi, og
ókyrleiki og eirðarleysi var óðara að
þróast á rneðal þjóðariunar, af völdum
Liberalflokksins, er stafaði gegnum
Kivang Su keisara, Og þó hún engan
veginn sé .á móti góðri og sansaheil-
brigðri stjórn, þá sá hún að hér þurfti
að taka í taumana.
Þá má taka það fram, að keisara-
ekkjan er brennheitur stuðnings-aðali
f ramfara og velmegnunar þjóðarinnar.
Hún’vill bæta samgöngufæri bæði á
sjó og landi, efla iðnað og auka verzlun
í landinu, en hún hefir enga trú á
útlendingum og kýs sem minst að
sælda saman við þá, og þar af leiðandi
kemur húu ýmsu seinna í verk, en húu
vildi.
Ef stórveldin hefðu gengið í banda
lag til að styðja vöxt og viðgang keis-
araveldisins í Kína, og stjórnarfar þar,
þá myndi kinverska keisaraveldið stíga
stórstiga fraro á við, sem Norður- og
Vestur-landaveldin, þótt keisaraekkju-
frúin stjórnaði. Hún finnur það vel
nú, aö það eru meira ágirni og úlfa-
græðgi sem sækja að henni og ríki
hennar, en mannúð og bróðurkærleiki,
og það er hart að lá henni, þótt hún
vilji verjast slíkum atlotum. Það
m undu fleiri gera hið sama. Stórveld-
in hafa lengi setið um tækifæri til að
ráðast á Kína, og stinga þar í feit
stykki, og þó svo sé látið i veðri vaka
alment í blöðum, að þar hnfi verið ráð-
ist á trúboðalýð og útlendinga og það
hafi verið undir niðri af völdum keis-
araekkjunnar, þá roætti fullyrða þaðj
líka, að sumar útlendar þjóðir hafa
þótzt góðar að fá sér það að átyllu.
Leikslokin skera úr hverjö meginn að
drenglyndið er meira og ósérplægnin
sterkari. K A. B.
Dánarfregn.
Hinnll.Júní 1900 lezt að Park
River i Norður-Dakota unglingsmaður-
innn Helgi Sigurðsson, eftir langa og
rojög þunga sjúkdómslegu.
Jarðarförin fór fram frá heimili
Dr. M, Halldórsonar að Park River;
voru við útförina allir, eða flestir þeir
íslendingar, sem heima eiga i Park
River. Líkkistan var sérlega vönduð
og skreytt fögrum blómsveigum. Lík-
Ræðuna flutti norskur prestur, sem
heima á þar i grendinni, ensöngur all
ur fór fram á islenzku. Má með sanni
segja. að jarðarför sú hafi farið fram í
allastaði, Jmjög sómasamlega.
Helgi sál. var sonur herra Sigurðar
Hafliðasonar og Sigríðar Jónsdóttur
(systir Þorsteius Borgfjörð), sem búa
að Hofi i Geysir-bygð í Ný-íslandi.
Helgi er fæddur að Litlu Brekku i Borg-
arhrepp i Mýrasýsln á íslandi, hinn 5.
Október 1877, og var því á 25. aldurs-
ári, þegar hann dó. Hann fluttist með
foreldrum sínum til Ameríku sumarið
1887; var fyrst om tíma í Winnipeg, en
fórsvotil Ný-íslands. Hann byrjaði
snemma að fara í útvinnu, eins og marg-
irunglingar í Ný-íslandi hafa gert og
gera enn. Haustið 1892 var hann, spm
oftar í vinnu út á landi, og meiddist
hann þá við vinnuna, þannig að annar
fótleggur hans brotnaði ofarlega, en illa
var umbúið, og ef til vill ekki rétt sett
samau brotin, svo hann varð aldrei
jafngóður aft'-.r. Var hann jafnan halt-
ur upp frá því, og ágerðist það því
meir, sem tíraar liðu, og leitaði hann
sér iðulega lækninga, en ekkert dugöi.
Að lokum kom beináta í legginn og
dróg þaðhann tildauða. Siðastl. haust
fór hann suður til Park River til Dr.
M. Halldórssonar, og var undir hans
umsjá þar til hsnn dó, Ef Helgi sál.
hefði getað farið fyrr suður til Dr Hall-
dórssonar, þá hefði að líkindum tekist
að taka fyrir meinið, en fátæktin haml-
aði því að hann áræddi fyrrað fara suð-
ur, og hefði aldrei komist þangað, ef
ekki hefðu veglynd hjón í Selkirk hjálp-
að honum til þess.
Helgi sál. var að eðlisfari léttlynd-
ur og kátur, og var öllum mjög vel til
hans, sem kyntust honurn nokkuð, en
eins og eðlilegt var dróg hinn þungi
sjúkdómur hans blæ þunglyndis og
dapurleika yfir skapsmuni hans, þó
varla yrði þess vart. En annar eins
sjúkdómur og hans getur gert lund
mans þunga og sett mæðu-ör á andlit
hans á styttri tíma en átta árum, jafn-
vel þó lundin sé upprunalega létt og
hjartað sé ungt. Eu Helgi bar sjúk-
dóm sinn og hin þuugu kjör, sem sjúk-
dómurinn leiddi af sér, með dæmafárri
stillingu og þoliumæði, sem var ljós
vottur þess að hann var gæddur miklu
þreki. Aldrei talaði hann æðru-orð og
aldrei kvartaði hann yfir kjörum sinum,
heldur vonaði hann hins bezta, og
treysti á handleiðsu guðs. Hann var
,sérlega guðrækinn og vel hugsandi,
svo fá eru dæmi þess um svo ungan
mann. Morguninn sem hann afidaðist
var hann að lesa i sáknabókinni; má á
því merkja aðhugsun háns hefir verið
að búa sig undir dauðann,eins og kristn-
um manni ber að gera. En jafnframt
því að Helgi sál. var guðelskandi og
góður maður, var hann einnig gæddur
ágætum hæfileikum, sem hann því mið-
ur gai, ekki fyllilega leitt i ljós og aldrei
notið né beitt til fuls, sökum þess, að
hann átti e*kki kost á að afla sér ment-
unar, og eins vegna þess að hann varð
svo snemma að hefja hið þunga sjúk-
dómsstríð. Hann var sérstaklega hneigð
ur fyrir söng og hljóðfæraslátt, eins og
margt af f^lki hans, og það var undra-
vert hvað hann gat fljótt komist áfram
í hvorutveggja, og það alveg tilsagnar-
laust. Hann var ástúðlegur sonur, og
bar jafnan mikla umhyggju fvrir for-
eldrum sínum og systkinum, og vildi
alt til vinna svo þeim gæti líðið sem
bezt, og meðan hann gat, og kraftar
hans entust. barðist hann fyrir því að
styrkja þau og hjálpa þeim í öllu tilliti,
sem honum var mögulegt. Enda átti
hann mjög fáa sína líka að því er trygð
og staðfestu gagnvart viuum og vanda-
mönnum snertir.
Hans er sárt saknað af öllum, sem
þektu hann nokkuð, og allir geir munu
viðurkenná, að þeir hafi ekki þekt sið-
ferðisbetri né staðfastari ungling, né
nokkurn, sem með moiri stilling ’ og
þreki bar sjúkdóm sinn og köld lífs-
kjör, En jafnframt munu þeir gleðjast
yfir þvi, að stnð hans og þjáningar eru
á enda og að hann er búinn að fá hina
fullkomnu hvíldogkominn.til guðs síns.
Blessuö sé minning hins góða unga
manns:
Vinum og vandamönuum Helga
sál. finst sér ljúft og skylt að láta í ljósi
sitt hjartans þakklæti fyrii alla þá
miklu hjálp og aluð, sem ýmsir
fjarskyldir sýndu honum í þrautum
hans og þjáuingum, þegar hann var
fjarri aðstoð nánustu skyidmeuna sinna
Fyrst og fremt skal nefna hinn á-
gæta læknir M. Halldórsson í Park
Ri ver, sem gerði alt, seœ í hans valdi
sióð, til að lækna Helga, og hetði vafa-
laust getað komið honum til heilsu aft-
hefði Helgi sál. komist fyr suður til
hans. Sömuleiðis sýndi kona og dóttir
Dr. M. Halldórsonar honum (Helga sál.)
innilega alúð og hjálp. Einnig reynd-
ist Mrs. Simmons, hjúkrunar kona,
honum eins og góð móðir og gerði alt,
sem hún gat til þess að honum liði sem
bezt. Lika reyndust þau heiðurs hjón
Mr. og Mrs. Rev. N. Stgr. Thorláksson
honum Sem beztu foreldrar, Og enn-
fremur skal nefna]þær góðu konur,
Mrs G. Johnson og Mrs. Thompson.
hin síðarnefnda stóð fyrir samskotum,
honum til styrktar, f Presbyterian-
kirkjunui, ognam sá styrkur um $30.00,
Og ekki mágleyma að geta hinnar gódú
stúlku, Miss Lovísu B. Pétursson, frá
Islendingafljóti, og sem ní er í Park
River. Hún reyndist Helga sál. sem
elskulegasta systir og skrifaði fyrir
hann hin síðustu bréf hans til foreldra
hans. Þessum öllum og mörgum flein,
sem reyndust Helga rál. svo vt-1 í sjúk-
dómslegu hans, þakka vinir og vanda-
menu Helga sál. af öllu hjarta, og biðja
góðan guð að launa þeim öllum þeirra
alúðog hjálp, sem þeir sýudu hinum
ungamanni, þegar hann var á meðal
þeirra, langt frá vinum og vanda-
möDDum. Gud blessi þau öli.
Einn af vinum hins Idtna.