Heimskringla - 17.01.1901, Page 3
HEIMSKRINGLA, 17. JANÚAR 1901
ALEXANDRA RJOMA-SKILVINDUR
eru þær beztu og sterkustu.
Alexandra rjómaskilvindan er sú bezta ódýrasta og
uaraniegasta skilvindra sem hægt er að fá. Fæst
nú sem stendur með alveg dæmalausum kostum
hvað víðkemur borgunarskilmálum sérstaklega. Ef
þið annars ætlið að kaupa, þá, gerið það nú, ekki
er seinna vænna.
Vér erum að búa oss undir að selja enn þá meira af
þeim á næsta ári. Vér afgreiðum fljótt og skilvís
lega allar pantanir, sem umboðsmaöur yor Mr.
(iinnnar Sveinson tekur á móti, eða sendar
eru beint til vor.
CttUlttl.l,
R. A. LISTER á C° LTD
232 KING ST- WINNIPEG-
Ovanaleg kjórkaup
“EASTERN CLOTHING HOUSE’'
570 IMain Streef.
Vér erum að hætta við smásölu og'ætlum héreftir að stunda heildsölu
verzlun í karlmannafatnaði. Og þess vegna seljum vér nú allar vörurn-
ar í búð vorri, 570 Main St. með óvanalegu kjörverði þar til alt er út selt.
Allir sem þurfa karlmannafatnað ættu að koma sem fyrst og komast
eftir verði á vörunum áðuren þeir kaupa annarstaðar fyrir hærra verð.
U
Eastern Clothing House
.i.
570 Main Street.
Undarleg fæðing.
Stundum hefir það borið við að föðurlaus bðrn hafa fæðst, en móður
laus aldrei. En nú hefir Mr. E. .F. Bawlf, 195 Príncess Str
á þessu síðastliðna ári, getið af sér móðurlausan dilk, — sína stóru
kola-, eldiviðar- og gripafóður verzlun, sem nú er að vaxa yfir höfuð
allra annara verzlana af sömu tegund hér í bænum, og orsakirnar
eru hans lága verð, góða viðmót og áreiðanlegu viðskifti. Komið
og kaupið, þá munuð þér ánægðir verða.
E. J. BfíWLF.
95 Princess Strect.
húsum samhliða kveriau og kristindóm
inum, eins ófullkomið og bjagað eins og
hún hafði lært það af sjálfri sér með öll-
um dönsku slettunum og nýgerfiagun-
um sem brúkaðir eru í daglegu tali Oss
hefir töluvert farið fram í málinu síðan
vór komum til Ameríku og fórum að
kynna okkur enska tungu. Það eru
mjög mörg orð sem vér höfum bætt við
málið, sem oss finst að vera svo riðugt
að brúka í daglegu tali. Þegar oss
fins að orðin vera stirð í framborðinum,
bætum vór við þau ýmist enskum eða
islenzkum hala, eftir því sem betur á
við, og stærum oss svo af hinum mál-
fræðislegu hæfileikurn vorum,
Það er annars undravert að enginn
af hinum mörgu góðu íslenzku skáldam
og rithöfundum vorum skuli ekki hafa
tekiö sig fram með að semja al islenzkt
orðasafn, Það eru margar margar
fróðar og nauðsynlegar bækur samdar
og gefnar út á íslenzku. Islenzku
sk.áldin hafa fengið hrós hjáöðrum þjóð-
um fyrir skáldskapargáfu, íslending-
um hefir verið hælt fyrir námfýsi og
bókmentir en hvenær getur þjóðin i
heild sinni átt von á hrósi fyrir mál-
fræðislega. þekkingu? Hvað verður úr
hinni upprennandi kynslóð? Hafa ekki
eins margir hæfilegleikamenn fæðst á
síðustu árum hinnar nýliðnu aldar eins
ogfyrir 50árum síðan. Getum vér lát-
ið þá skömm spyrjast um allan beim að
íslenzku sjóðinni sé að fara aftur? Ef
vér ekki lærum hreina og rétta íslenzka
tungu oss til frægðar og betrunar. Ef
vér ekki brúkum íslenzkt tungumál til
að framleiða gáfur vorar og hæfileika,
þá er þjóðerni vort tapað og ekki ein-
ungis niðurlægjum vér sjálfa oss, held-
ur fótumtroðum vér verk forfeðra
vorra. Nú látum oss rísa við áður en
öll hjáip er úti, og áður en allur þjóð-
ræknis ylur er horfinn. jgg
Heimurinn er á framfara “stígi í
flestum greinum, England* var 90 sinn-
um minna um siðustu aldamótheldur en
það er nú. Ef að New Yorkbær heldur
áfram ao vaxa eins og hann heflr gert f
síðustu 50 ár, verður hann eftir J part
aldar oroin stærri en Lundúnaborg
Ef að vísindin halda áfram í framfara-
áttina með eins miklum hraða í næstu
60 ár eins og þau hafa gert um sínasta
50 ára tímabil, þá munu hinir undra^
verðu draumar vorir rætast.
Spánverjar hafa allan sinn aldur
verið sér til skammar. og heiminum til
svívirðingar, en þeir eru nú lika búnir
að fá hundraðfalda niðurlægingu frá
því sem þeir voru um síðustu Jaldarcót.
Alö það sem er gott og nauðsynlept
mannkyninu til framfara og velgengni
og hverri einstakri þjóðargrein til við-
halds og velmegunar ætti að vera sam-
eiginlega styrkt af Jöllum semj til þess
eru hæfir.
Hver er á„tæðan fyrir þvíj að eng-
inn eða engir málfræðingar heima á
Islandi hafa akki samið eina”2fullkomna
orðabók? Ég tek fram á íslandi, af því
ég álít að þar séu margir færir til þess
starfa, en fáir hér í Ameríku. Er það
af skeitingarleysi, eða álíta þeir það ó-
nauðsynlegt] og „ð bókin seljist ekki?
(* Hér á greinarhöf. óefað við
brezka ríkið, en ekki England.
Ritstj.
eða skortir þá fé til kostnaðarias?
Nauðsynlegra fyrirtæki álít ég að varla
sé hægt að kjósa til viðhalds íslenzkrar
tungu, sem meiri hlutinn af íslending-
um vill af öllum kröftum við halda.
Kostnaðurinn er ekki stórum meiri en
við útgáfu hins íslenzka Fornbréfa-
safns, sem gefið er út árlega en þó ekki
lesið af meir en hér um bil tiunda-
hverjum kaupanda.
Ef að peningaskortur er aðal-fyrir
staðan þá efast ég ekki im að vér
Vesturheims-íslendingar yrðum fúsir
og fljótir tll að skjóta saman fé til
kostaðarins,
Það er vonandi að þetta málefni
verði tekið til íhugunar af nokkrum af
hinum mentuðustu mönnum þjóðar-
innar, og að hin upprennandi kynslóð
geti áður en langt um líður, hlotnast sú
ánægja að fá fullkomið orðasafn sér til
fróðleiks og mentunar, og að tunga vor
geti farið batnandi með eins miklum
hraða eins og hún hefir farið versnandi.
H. J. Halldökson.
CHINA HALL
572 Mttin Str
KomiðæfinlegatilCHINA HALL þeg-
ra yður vanhagar um eitthvað er vér
höfum að selja. Sérstök kjörkaup á
hverjum degi.
“Tea Sets” $2 50. “j,oilet Sets” $2.00
Hvortveggja ágæt og ljómandi falleg.
L. H- COMPTON,
Manager.
fooðlÉe Rcstaarant
Stærsta Billiard Hall í
Norð vestrlan dinu.
Fjögur "Pool”-borð og tvö “Billiard”-
borð. Allskonar vín og vindlar.
Lennon & Hebb,
Eigendur.
Canadian Pacific
RAILWAY-
ELJÓTASTA og bezta ferðin til
austurs. Með svefnvögn m til
TORONTO og MONTREAL.
TIL VESTURS gengur lestin beint
til SEATTLE, VANCOUVER og
í KOOTENAY héraðið-
NIÐURSETT FARGJALD til CALI-
FORNIA, HONOLULU, JAPAN
og allra vetrar aðsetursstaða.
EF ÞÉR hafið í hygeju að ferðast til
EVRÓPU þá leitið upplýsinga
hjá næstu C. P. R. umboðsmönn-
um, eða ritið
Það er engin góð mat-
vara eins ódýr og eng-
in ódýr vara eins góð
sem sú, er vér bjóðum yður i búð vorri
daglega og viku eftir viku, það eru
kostaboð á öllum brauðtegundum i
samanburði við það sem öunur bakari
bjóða, því varan er g ó ð .
.W J. Boyd,
370 og 579 Main Str.
OLI SIMONSON
MÆLIR MEÐ SÍNU NÝJA
SkandinaYian HoteL
718 IHain 8tr.
Fæði $1.00 á dag.
THE CRITERION.
Beztv vín og vindlar. Stærsttog beztr
Billiard Hall í bænum. Borðstofa
uppi á loftiuu.
JohnWilkes,
eigandi
MANITOBA
and
Northwestern R’y.
Time Card, Jan. lst, 1900.
1 TFbd Eb’d
WinnipegLv.Tues.Thurs.Sat^ II 15
Winnipeg Ar. Mon. Wed Fri. 20 45
Portage la Prairie Lv. Tues.
Thurs. Sat 1325
Portg la Prairie Mon.IVed. Fr. 18 35
GladstoneLv.Tues. Thur.Sat. 15 05
Gladstone Lv.Mon. ll'ed. Fri. 1815
Neepawa Lv. Tues. Thur. Sat. 1603
Neepawa Lv. Mon. TVed. Fri. 15 55
Minnedosa Lv.Tues.Thur.Sat. 1700
Minnedosa Mon. IFed. Fri. 1515
Rapid City Ar. Tues Thurs 1820
Rapid City Lv. Wed. Fri' 1315
Birtle Lv. Sat. 1915
w;rtle Lv- Tues, Thurs. 19 30
L-.rtle Lv. Mon. TFed Fri. L2 30
Bmscarth. .Lv. Tues. Thurs. 20 50
Binscarte Lv. Sat. 20 31
Binscarth Lv. Mon. 1125
Binsoarth Lv. TFed. Fri. 1105
Russell Ar. Toes. Thur, 2140
Russell Lv. Wed Fri. 9 40
Yorkton.... Arr. Tues. Thur 12
Yorkton Arr. Sat. 23 3o
Yorkton Lv. Mon. 8 30
Yorkton Lv TFed. Fri. 700
W. R. BAKER, A. McDONALD,
General Manager. Asst Gen.Pas. Agt
I^OBINSOJM &©°
Allir íslendingar þekkja Robinsons klæðasöludúðina á Main St. og
margar konur kaupa þar kjólatau sitt og alt annað er að klæðnaði lýtur.
Vér höfum meiri, fjölbreyttari og ódýrari vörur en aðrar búðir í
Winnipeg, þess vegna seljum vér raeira en nokkurannar kaupmaður hér.
Vér bjóðum öllum isl. konum að koma í búð vora og skoða vörurnar,
sjón er sögu ríkari. Kvennkjólaefni úr öllum dúkefnum, svo sem:
Friezes, Tweeds, Coverts, Whipcords, Beavers og Plait. verðið er $10.00
Hvert kjólefni er vel virði þess sem upp er sett. Kvenntreyjur úr beztu
dúkum með niðursettu verði nú $4.50 Barna yfirhafnir úr hlýjum og
voðfeldum efnum með niðursettu verði, Kvennhattar af öllum tegund-
um, með nýjasta lagi og fagurleea skreyttir. Vér höfum alt er að
kvennbúnaði lýtur, vér gefum 30 Tl'ading Stampa með hverju
dollarsvirði af nýjum kjólefnum sem keypt eru. Allar konur ættu að
koma i búðina.
10BIIS01 Ho. 400-402 Maitt Street
OKKAR MIKLA----
FATA=SaLA
HELDUR
ENN AFRAM
Yvið höfum ennþá fínlega og endingargóða
Tweed alfatnaði tyrir.................
$10.50
12 svarta worsted stutttreyju-
alfatnaði (square cut)...
$10.50
Þessa viku gefum við einnig helmingi meiri
“Trading Stamps” með öllum drengjafötum
Drengjabuxur á 25 og 50 cents.
10 dusin hvitar skyrtur
25C. hver.
DEEQAN’S
556Main Str.
HANITOBa.
Kynnið yður kosti þess áður en þér ákveðið að taka yður bólfestu
annarstaðar.
íbúatalan í Manitoba er nú.............................. 250,000
Tala bænda í Manitoba er................................ 35,000
Hveitiuppskeran í Manitoba 1889 var bushels.............. 7,201,519
“ " “ 1894 “ “ 17,172,883
“ '* “ 1899 “ “ 27,922,230
Tala búpenings í Manitoba er nú: Hestar................... 102,700
Nautgripir................ 230,075
Sauðfé.................... 35,000
Svin...................... 70,000
Afurðir af kúabúum í Maoitoba 1899 voru................... $470,559
Tilkostnaður við byggingar bænda í Manitoba 1899 var.... $1,402,300
Framförin í Manitoba er auðsæ af fólksfjölguninni, af auknum
afurðum lan.lsins, af auknum járnbrautum, af fjölguu skólanna, af vax-
andi verzlun, af vexti borga og bæja, og af vaxaadi vellíðan
almennings.
í siðastliðin 20 ár hefir ræktað land aukist úr ekrum............. 50,000
Upp í ekrur........................................................2,500,000
og þó er siðastnefnd tala að eins einn tíundi hluti af ræktanlegu landi
í fylkinu .
Manitoba er hentugt svæði til aðseturs fyrir innflyténdur, þar er
enn þá mesta gnægð af ágætum ókeypis heimilisréttarlöndum og mörg
uppvaxandi blómleg þorþ og bæir, þar sem gott er til atvinnu fyrir
karla og konur.
í Manitoba eru ágætir frískólar fyrir æskulýðinn.
I Manitoba eru mikil og fisksæl veiðivötn sem aldrei bregðast.
í bæjunum Winnipeg, Brandon, Selkirk og fleiri bæjum mun nú
vera vfir 5,000 íslendingar, og i sjö aðal-nýlendum þeirra i Manitoba,
eru rúmlega aðrar 5,000 manna. Þess utan eru í Norðvesturhéruðunum |
og British Columbia um 2,000 íslendingar.
Yfir ÍO ntillionír ekrur af landi i Slanitoba, sem enn þá
hafa ekki verið ræktaðar, eru til sölu, og kosta frá $2.50 til $6.00 hver
ekra, eftir gæðum. Þetta land fæst með vægum kaupskilmálum.
Þjóðeignarlönd i öllum pörtum fylkisins, og járnbrautarlönd með
fram Manitoba og North TFestern járnbrautinni eru til sölu.
Skrifið eftir nýustu upplýsingum, kortum o. s. frv. alt ókeypis, ti)'
JOHN A. DAYIOSOIV,
Minister of Agriculture and Immigration,
WINNIPEG, MANITOBA.
36 Lögregluspæjarinn.
Áðar en Frans hefir stigið tvö skref, hleyp-
ur de Verney á hann, þrifur í annan handlegg-
innáhouum og kastar JJhonum eftir endilöngu
húsinu, eins og ör væri skotið. Sjálfur hleypur
hann í hendingskasti út í badhús og segir lágt
fyrir munni sér ástarkvæði, er ung, ítölsk stúlka
hafði sungið fyrir hann kvöldinu áður og honum
fanst mikið til um.
Þrátt fyrir allan þenna gauragang hefir þó
de Veruey vitað hvað hann gerði; hann hefir stilt
svo til að Frans kæmi niður í rúmið hans til
þess að haun meiddist ekki. Þar lá hann nú og
var steiuhissa á þessu æði húsbt’nda síns; hann
botnveltist innan um, rúmið, sparkar sængum
og koddum í ýmsar áttir og horfir eftir dj Ver-
ney og tautar í hálfum hljóðum: “Eg hélt að
ekki væri nema eiun einasti maður í veröldinni
sem hefði þessa heljarkrafta: það er alls einn
maður 1 Paris, sem ég liefl séð til þess konar
handtök og fimleika. Skyldi það virkilega geta
verið að húsbóndi minn sé-----”. Hann þagn-
ar, pegir fáein augnablik, heldur svo áfram og
segir: '*Ja, sei. sei! éghafði hugsað aðdeVer-
ney heiði annað tið gera, en að reyna að ávinna
sór lófaklapp skrílsins, eða hýrt augnatillit fríðra
kvenna við keisarahirðina, með því að láta
svona! Ég hélt að riddarar gætu öðlast alt
þetta án þess að------”.
I þessu bili heyrir hann að hrópað er frammi
í baðhúsinu: “Þér hafið gleymt að láta ísinn í
vatnið, Frans. Það er tæplega nógu svalandi”.
Augnablíki síðar kemur de Verney inn,
strýkur vatnið úr augum sór og segir: “Komið
Lögregluspœjarinn. 37
undir eins með hárþurkurnar, Frans, fljótt
nú !’’
“Guð gminn góður !” hugsar Frans þegar
hann þurkar vatnið af húsbódna sínum. “Hann
er sannnefndur Appollo !” Þetta var eklii rétt
hugmynd hjá Frans; de Verney var hvítur á
hörundslit, dálítið rauðleitur i þetta skifti eftir
aflraunirnar; en sólin skein nú um gluggann, er
var marglitur, og gaf honum annan blæ. Það
hefði mátt svo aðorði kveða að hann væri nokk-
urs konar Herkúles með þeim yfirburðum, þó
að hann hefði einnig allar hinar skjótu og
snöggu hreyfingar Merkúríusar. Réttast væri,
ef til vill að lýsa honum sem nokkurs konar sam-
setning af þeim báðum. lændarnar, bak og
mjaðmirnar lýsa afarmiklu heljarafli; vöðvarnir
á framhandleggjunum eru svo stórir að enginn
trúir nema sá, er sér; alt ber augljósan vott um
ofurafl þessa hálfguðs, Herkúlesar, sem rotaði
grimt ljón með hnefanum og ber híminÍDn á
herðum sér; en jafnframt er hann svo fjörlegur
og liðugur, eldfljótur og snar i öllum snúningum
að maður freistaðist til að halda að fimleikaguð-
inn Merkúrius mundi tæplega bera sigur úr bít-
um, ef hann ætti að reyna við hann íþróttir.
Ef karlmaður hefði horft á liann, mundi
hann hafa kallað upp ]yfir sig og sagt: “Hvílík
tignarmynd!” en ef kvennmaðnr hefdi horft á
hann, mundi hún hafa sagt: “Ó, sú fegurð !”
þvíþótthann sé nokkuð grófgerður og stór-
skorinn, þá hverfur það alt fyrir samræmi þvi,
sem allir hinir eru i hver við annan fyrir hinum
snöggu og tímlegu hreyfingum.og ekki sízt þegar
40 Lögregluspæjarinn.
leynilögreglustjórans og átti því að þekkjaaugna
ráð þeirra herra. Þéi eruð þó ekki í neinni klípu
herra de Verney?” Og gamli hermaðurinn
horfir á húsbónda sinn með kvíðafullri angur-
bliðu, en þó kjark ug alvöru. Það leynir sér
ekki að Frans Le Brun er gamall hermaður þar
sem hann stendur. Hárið er dálitið tekið að
grána; andlitið er litað af ofurhita Afríku-sólar-
innar, á enninu, sem er hátt og höfðinglegt, sjást
ör eftir sverð Araba og eins á kinninni; augun
eru hvössog snör eins og eldgeislar stafi úr þeim.
Munnurinn er réttur og reglulegur, en neðri vör-
ín titrar lítið eitt, auðsjáanlega af geðshræringu,
þar sem hann heldur að herra sinn, er hann unni,
sé i hættu staddur,
De Verney tekur eftir hvað honum muni
vera innanbrjósts og segir:
‘Eg er i engri hættu staddur, Ffans, efham-
ingjan er með. Það er. ef til vill skylda míu að
skýra þér frá því, að ég er viðriðinn mál, sem er
mjög þýðingarmikið fyrir frakkneska ríkið, en
það er tvent, sem ég heimta af þér; þú verður
bæði að vera hlýðinn og þagmælskur. og það hef*
ir þú altaf verið.
“Já, hlýðni og þagmælsku get ég lofað yð-
ur”, segir Frans, “og ást og virðingn líka”, bæt
ir hann við i hálfum hljóðum; en svo virðist sem
herra hans veiti þvi enga eftirtekt; hann heldur
áfram og segir: “Láttu þessa herra koma inn
til mín; timinn er peningavirði; óg get talað við
þá á meðan ég borða”. Frans fer út og kemur
inn aftur að vörmu spori með fjóra menn, eln-
kenmlega útlits. Þeir heilsa de Vemey og segja
Lögregluspæjarinn 33
“Það er stúlkan, semhefir ritað þessi bréf
Ég get ekki skilið alt sem bréfin tákna, en ég
ætla að ná á mitt vald öllu hjarta þeirrar stúlku
sem skráði'þau. Ég er ungur og ef til vill ekkt
svo sérlega ófriður”. Hann litur i spegilinn og
brosir með óskammfeilni eða óráði. "Kæri
Claude, óskið mér til hamingju ! Ég ætla að
leggja af stað til þess að ná ástum blómamær-
innar fögru i atkvæðagarðinum og ég ætla að
sigra !”
“Hver veit nema að fjandinn hitti þar
ömmu sína”, segir Claade. “Þér megið vara
yður, ef hún á ekki að bera yfirhöndina í þeim
leik”.
En þessi áminning hafði enga þýðingu. De
Verney hafði fariðúr kjólnum og fleygt sór upp l
rúm. Hann var steinsofandi og hraut svo hátt
að undir tók i öllu húsinu.
“Vill ekki herrann gera svo vel að drekka
kaftibolla áður en hann fer ?” sagði Frans við
Claude.
“Nei—ekki kafti, en eitt glas af víni!” sagði
Claude.
Frans færði honum vínið; hann helti þvi í
sig; fór því næst niður stigann og út á stræti.
Þar reikar hann í þungum hugsunum og tekur
naumast eftir hávaðanum og gauraganginum,
fjörinu og ákafauum alt í kring um hann.
“Andskoti ætlar þetta að fara illa”, hugsar
hann og honum liggur við að gráta. Hann hefir
allan heiðurinn af þessu máli; ég befi einungis
ábyrgðina og vanvirðuna. Fjandinn sjálfur!
Ef eitthvað verðnr að þessum keisarakrakka, þá