Heimskringla - 28.02.1901, Page 1

Heimskringla - 28.02.1901, Page 1
a 61‘mo oosio 3 •xn59[ >♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦ --r-r'T»^r a HeimMkriiiglaer gef- ♦ in út hveru hiutudag af: ^ Heiiuskrintíla News and « Pubiishiug Co., aö 347 Main ♦ St., Winnipeg, Man. Kost- * ar urn áriö »1.50. Borgað ♦ fyrirfram. J ^♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦@ #♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦© ♦ Nýír kaupendur fa i * J kaupbsetir sögn Drake J ♦ Standish eöa Lajki og jola- ♦ ♦ blað Hkr. X9vXi. Verð 35 og X J 35 ceuts, ef seldar, sendwr J ♦ til Islands fyrir 5 cents ♦ ^♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦^ XV. ÁR WINNIPEG, MANITOBA 28. FEBRtÍAR 1901. Nr. 21. Frjettir. Markverðustu viðburðir hvaðanæfa. í hvaðskeyti frá Kaupmannahöfn til blaðsins The Morning Telegram 18. þ. m., er sagt að frost séu svo mikil að að þau hafi ekki komið jafnmikil tm siðastliðin 50 &r. Það sé i fyrsta sinni & þessn timabili að hsegt hefir verið að ganga á is á sundinu milli Elsínara og Helsingjaborgar i Svipjóð. Fyrir skömmu síðan var haldinn fundur i Ottawa, til þess að ræða um hvernig hægt sé að sporna á móti tær- ingarveiki, sem virðist eiulægt vera að fara i vöit í þessu landi. Sumir telja »vo til að sjöttahvert dauðsfall sé af völdum þessarar ye'ki. Veiki þessi er alþekt, og meðöl sem lækna hina eöa hefta eru einnig töluvert þekt, en ekki nægilega rannsökuð og handhæg enu þá, '1 ströngustu nierkingu er tæring ekki ættgmg. Það má vel forðast hana og hún er læknandi, en stórir örðug- leikar eru á lækningu hennar enn sem komið er. Forseti Bandaríkjanna, Mr. Mc Kinley, hefir iengið óvanalega nnkið ai bréfum nú í seinnitíð. Frönsk blöö segja að stjórninni í Bandaríkjunum só mjög ant um að hvitir menn gangi að •iga kveu-indíána, og bæta þann þjóð fiokk með því móti. Og þess veana hafi stjórnin heitið að gefa hverri indíá- anskri konu $10,000 i heimanmund, sem giftist hvítum mauni. Margir af frönsk- um einhleypum mönnum, sem þykjast kjörgengir í þessa hjónabandsstöðu, ofira sér nú til að bæta kyn hins eir- rau«'a pjóðflokks fyrir Baudarikja ■tjórnina svo ULdvöipum að tölu, að fádæmum sætir, og því fær forsetinn þessi kynstur af þessum kynblöndun- arskeytum. Þetta er eftii tektaverð bending ogaðferð, fyrir Mr. Sifton að haga 6Ói eftir framvegie i innflutninga- fargani sinu í Canada. Þann 20. þ. m. var náð fyrstu átta líkunum úr kolanáuiunni í Cumberland, sem tala var um í síðasta blaði. Voru þau meira og minna sken.d. Þeir sem leita likanna eiga enn þá mjög erfitt að athafna sig vegna reykjarsvælu og vatns. Um það leyti sem síðasta Hkr. kom út, var það almeut talað og haldið að Búar mundu mjög að þrotum komn- ir og væru að gefast upp og hætta. Kitchener lávarður átti að reka Iie Wet og lið hans i kvíar, sem hann gæti naumast með kraftaverkum sloppið úr. Þetta sýndis alt gott og blessan, þar nokkrar likur voru loks til að öllum manndrápum og hryðjuverkum fæii að linna meðal kristinna manna i Su ur- Afríku. Þó dró dálítinn efaskugga á þessa fullgerðu sigursmíð, hjá þeim *em fylgjast með megin straumi blaðatalsins í gamla og nýja geimiu- um, vegna þess að þeir höfðu veður um það handan yfir hatið, að Englendiugar voru þá stöðugt að búa út liösafia til guðurgöngu, og ekki mundu þeir gera Jjað af tómum gáska eða apakattac- látum annar þjóða(?). Eitt blaðið á Englandi gat nýlega um að ekki færr en 30,000 Uðsmenn ættu að verða aend ir S.-Aíríku fyrlr Aprilmánaðarlok. Stjórnin á Englaudi er praktiskari en það, að hún færi að auka þeim við her- liðið í S.-Afríku, ef hún vissi fyrir víst að þar yröi enginn óíriður. Og þessi ■págrunur var ekki að öllu leyti rang- ur, því stríðið er ekki búið, og Búar ekki alveg hættir. Sú hraðfrótt kom frá Pretoria til Lundúna 20. þ. m., að þann 18. h,,fi Búar velt vagnlest af tein unum við Klip Eiver, sem hafi verið hlaðin með dóti og farungri Kitcheners lávarðar, sem til aJlrar hamingju var ekki sjálfur á iestinni. Bretar ei ga nú samt að hafa náð iestinni og komið henni á sporið aftur. Þetta er í annað gkifti sem Búar hafa afsporað vagnlest- ir lávarðarins. Blöðin á Englandi tala aikiðumþað. Hversu hættulegt það geti ve»ið fyrir Kitcheuer, að vera á þessu ferðafiökti með vagulestum.það só lang mesta og vissasta snjallræðið sem hann geti gert, að hafast við í kyrð í Pretoria og senda út þaðan skip- anir og fyrirmæli sín, Kitchener er nú í Pretoria og þetta vagnlestarjál Búa varð orsök í því að herforingi De Wet or nú talínn vera sloppinn úr herkvíunum. Og engar fréttir koma af eltingaleik herforingja French við Botha. Svo fór nú þetta. En þar sem Bretar hafa óflýjandi her, og Kitchener beinir honum að svo mikla leyti sem hann getur á hæla De Wets. þá mæla flestar líkur með þvi að De Wet, þrátt fyrir framúiskaraidi her- kænsku, verði bráðum undirokaður eða gripinn af Bretum. En óskat.di væri að Bietum færist mannlega viðhann. Um fyrri helgi voru óvanalega mik- il frost i Suður Evrópu, ogolli það tölu- verðu tjóni. Þá var froststormur i GeDeva, (20 gr.) Yar hann mikíll og olli tjóni allmiklu. í sa.ca mund vaið þar jarðskjálfta vart. Er sagt að hnnn hafi brotið hitamæla og annað smáveg- is. og hefir hann því eigi verið sto lítill. í Newcastel, er sagt að jarðskjálfta kippirnir hafi verið svo miklir að eldur hati hrotið úr eldstæðum og kveikt i húsum. í Neaple var frostveður rueð faunkomu. Um þær mundir byrjaði Vesuvius að gjósa, og heldur áfram. Hefir gos þetta engan skaöagert enn þá. Á Spái heflr verið sá mesti kuldi, sem þar hefir komið leugi. I Madrid hefir frostið orðið níu stig, en f Barce loua fimm. Skemdir hafa orðið á ald inasprettu. í Diejon á Frakklandi hefir frostið stigið upp í fjórtán stig, og i Bordeaux og Toulous hefir það orðið 20 stig.— Mesta óveður hefir líka ætt fir Suður- Eússland, samfleitt í 24 kl. tíma. Járn- branta ferðir haía stöðvast vegna fann fergis. Sú fregn kemur frá Pétursborg, að rússneskastjórnin færi upp toll á inn- flu ttum vöt um fi á Bandarikjunum úr 20% upp í 30%. iVær þessi tollhækkun einkanlega yfir öll verkfæri, iðnaðai áhöld og vélar. Eiga tolllög þessi að koma i gildi þann 28 þ. m. Á Ítalíu hefir manntal ekki verið tekið yfirleitt um síðustu tuttugu ár lyrri en nú, er nýbúið að því, og veldnr útkoman töluverðri umræðum, ítalir hafa taiið manntal sitt vera um 30. mest 31 milión. Eu nú reynist fólkstal an að vera 35 miliónir. Hiutfallsleg mannfjölgun á Ítalíu fer langt fsam úr ö(lum stærri þjóðum i Evrópu. Þó ei áætlað að 5 miliónir hafi flutt til Norð ur- og Suður-Ameriku frá ítalia, á framannefndu tímabili. Hin mesta ókyrð og óánægja kem- ur daglega í ljós á Spáni og fer hrað vaxaudi. Á klerkarógur og undir- vinnsla mikinn þátt í því, og meira en óánægjan með giftingu Karls prins, (sem Karlungar allir fylgja) og prfsess unnar úr Áusturríki, Það er alment búist við að alræðismenska Weylers vari til loká þessa mánaðar. Þá er vænt eftir ráðaneytisstjóinarfundi, er er talið vist að Senor SíPela taki aftur stjórnarformanLSsætið. og að Carraga ráðaneytinu sé lokið. Hín mesta óánægja og vandræði eru á milli hersins og -tjórnarinnar, af þvi hermennirnir fá ekki kaup sitt grsitt. Mœlt er að hermenn séu oft svo aðþrengdir að þeir veröi að gangaútog betla sér inn fáeina skildinga, Jesúít- um er kent um ósamlyndi hinna hærri fiokka á Spáni Hraðskeyti segir 19. þ. m., að Dr. Mumm von SchwartzeDstein, þýzki ráð- gjafinn hafi tilkynt þeim Li Hung Chang og Li Hing Ching, að Waldersee greifi sé fercbúinn að leggja í leiðangur til Signau Fu þann 23. þ. m., ef stjórn- in i Kina verði ekki búin að samþykkja kröfur þær, sem hún eigi kost á. Litlu siðar fór sendiherra Englendinga til Li Hung Chang og Ching prins og lét þá vita að Bretar væru orðnir óþolin- móðir að bíða eftir syörum frá Kína- stjórn. Ensku herdeildirnar voru óðar og uppvægar, að leggja í leiðangur með Þjóðverjpm 23. þ. m. Eússneskt félag hefir haft að leigu eyjar norðarlega í Kyrrahafinu, og veitt þar seli. Selalátur þessi eru eign Can- ada. Leigusamningur þessi ar á enda i þessum mánuði. Eússneskastjórnin biður nú Canadastjórnina að fram- lengja samninginn um önnur tfu ár yið þegna sína. Cananastjórn hefir þvi þenna leigusamning til uppboðs, aðeins fyrir rússneska þegna nú um tima. Það er verið að henda gaman af dá- litilli'sögu um liberala og hðfuðpaura þeirra, Laurier, þessa daga, austur i fylkjum. ÁiiB1898 var Paul Chevre, sem er Persi, beðinn að búa til brjóst- mynd af Laurier. Skyldi hún vera gerðúr Marmara, og á hún að vera i minningu um sigurvinning Lauriers i Qnebec með öðru fleiru. Brjóstmynd þsssi er l staverk frá hendi Cheve, en það virðistsem annað eins snildarverk sé ekki á borguninni frá liberölum til smiðsins, því um nokkra mánuðl hefír brjóstmynd þessi legið á tollhúsinu í Montreal, vegna þess að ekki vildi einn wða neinn kaupa hana út þaðan. Loks ins veitti Mr. Bouiassa | easu eftirtekt. Og fann þá löngun hjá sér að skerast í leikinn. Lagði hann fram lausnarféð, annaðhvort frá sér sjálfum eða söfnuðu, og erj nú þessi unga en söguríka brjóst- mynd af Laurier, stjórnarformanni Canadaríkis, og pöntuð af æðstu liber- ölum í sama rfki, kominupp til Ottawa. Þetta er glorian(!!) Dr. Leyds, sendimaður Búa í Norð urálfu, kom til Brussel frá Hague fyrra sunnudag. Hann skildi dót sitt Oit tösku eftir í anddyrinu á bústað sín um. Eftir litla stund varð það uppvíst að þjófar höfðu náð pjönkum hans og notað falska lykla til bess. I þeitn voru leyndarskjðl og áriðandi blöð. Lög- reglan er að leita þjófanna.. Svo kalt hefir verið i Þýzkalandi suma dava að undanförnu, að fólk hefir frosið í hel á aötura (í Cologne) og keyrslumenn kalið til stórskemda. Að morgni 22. þ. m. rakst póst- skipið EioDe Janeiro, sem gengið hefii yfir Kyrrahafið, á klett þegar það var að fara inn um Golden Gate. Þoka var dimtn. Skipið sökk eftir fáar mfn- útur. Það er heldið að 128 manns hati drukknað, en tala þeirra verður ekki sögð með vissu enn þá, því faiþegja listinn misfórst. Það sem hægt er að komast næst um hvað margir hafi verið á skipinu Eio De Janeiro, þá hafa þar verið 201 sálir. Hvað lesendur segja um Heimskringlu. Úr bréfi frá Wines, 14. Febrúar 1901. Herra ritstj. Hkr. Ég hefi einatt ætlað að þakka þér mað IIbu fyrir Jólablaðið þitt, þðrt þ«ð hafi dregist. En betra er seint en aldr ei. Og geri ég það þá hér með. Mér þótti það mjög myndarlegt og skemti- legt, og ekkert íslenzkt blaðhefióg séð með betra frárangi. Það vantar mikið á að Lögbergs Aldamóta blaðið væri eins hugðnæmt að efni, með öllu hrafl- inu. Héðan er yfir höfuð fátt að frétta. Veturinn hér mun fullkomlega i með allagi harður, og allmikill snjór á jörðu — Mannslát eitt héðan úr bygð: Jón Magnússon. fyrrum póstur, varð bráð- kvaddur á heimili sinu 6. þ. m. Vel yæri það vert fyrir þá, sem honum voru vel kunnugir, að geta hans og helztu atriða úr æfi haus i blöðunum.— Hvenæræilar Heimskringla að gera eitthvað vi ðvíkjandi framboði F. B. Audersonai? Orð þess manns álít ég rækilega til gr eina takandi. J. K. Úr bréfi frá Pine Creek, Minn. 4. Febr. 1901. Kærar þakkir fyrir Jólablaðið; það er hið vandaðastaí sinni röð, og laDg- vandaðasta sem hefir sést á íslenzku. Myndírnar voru þær beztu, sem ég hefi séð, og fult eins góðar og í hérlendum timaritum- Kvæðin ágæt og sögurnar vel viðeieandi. Það eru allir mjög glað ir yfir að eignast þetta Jólablað af Heimskringlu. Úr bréfi frá Vernon, B. C. 3. Feb. 1901. “Kæra þökk fyrir Jólablaðið". Ur bréfi frá Vernon, B. C. 20. Feb.1901 .....Já, Jólablaðið er hreinasta af- bragð. og ætti að geymast í gullnum ramma hjá hverjum íslendingi, sem hefir no .kurn snefil af sannri menningu. “Miklir blessaðir hæglætismenn er- um yíð Vefltur-íslendingar, og sannast það glögglega á þvi, hve afar ómann- legar undirtektir við höfum enn þá veit framboði herra F. B. Andersonar, þar sem hann þó leitaði til okkar setn vina sinna og treysti okkur tíl að sýna mannúð og vinna þjóð okkar heima og erlendis gagn og sóma. Ég vona nú að menn fari og sýni rögg af sér og fari að dæmi hinna tveggja Ný-íslendinga og safni áskrif- endum að hinni fyriihuguðu bók hra. F. B. Andersons. Við erum svo fjölmennir hér fyrir vestan hafið, að það ætti að vera hægð- arleikur fyrirokkur, að fá svo marga áskrifendur, sem F, B. tiltók. Og ég vænti svo [góðs af þér, Hkr., að þú hvetjir menn til að greiðka sporið. — Eg h> fi farið til þessara fáu Islendinga, sem hér eiga heima, og hefi ég fengið hér 11 áskrifendur og sendi ég Hkr. nafnalistann. H. Þ. Sögur og ævintýri. BmÁSAGA EFTIR: SNÆ SNÆLAND. Það var nndur gott og skemti- legt veður þenna vormorgun, sólin íór óðum hækkandi, og skáhalli morgungeislanna varð æ minni og minni. Hlíðarnar og hjallarnir glóðu og glönsuðu I blómalitskrúði vt tmorgunsins. Fuglarnir flögruðu hrislu af hrísln, stein af steini með söngog kvaki. Vorhlýjan og blóm- anganin blönduðust saman við hið hressandi og hreina morgunloft.— Morgunfegurðinni hlaut að fylgja inndæll og fagur dagur. í högunum lilði Skepnan við yhrfljótanlegar alsnægtir. Fyrst hatði hún lofað og vegsamað gjaf- arann allra góðsa hluta fyrir gróður- inn og fjölgresið, fyrir hreina vatn- ið og góða veðrið, fyiir döggina og g'tiðaranganina. Og síðan fór hún að njóta þessa sælgætis í ró og næði. —En svo fór að henni tók að leiðast að hafa ekki meir fyrir stafni en eta krftsimar, sem gjafarinn allra góðra hluta framreiddi henni fyrirhaínar- laust. Og hún sagði með spekinssvip við sjftlfa sig: I rann og veruerliflð ekki annað en samanhangandi starf- semi. Og þess vegna vil ég eitthvað aðhafast. Eg vil hvorki vera hrepps ómagi, landsómagi né andlegur þurfalingur. Nóg er að staifa. þó ég vinni ekki fyrir minni eigin tilveru, get ég unnið fyrir aðra,— samt ft þann hfttt að ég hafl heiður- inn og dýiðina þar af.— Góður var g þegar hann skapaði rikan og fft- tækan, virðingu og vésaldóm.------- Og gjörvöll Skepnan þ a r n a byrjaði. Hrópið var: f r æ ð i ð þ & fftfróðu, og fæðið þá fá- tæku. Auðvitað fann hún ftþreif- anlega til þess að hún var svo miklu æðri, vitrari og f'róðari, af því skap- arinn lét hana hafa alsnægtir, og lifa praktlega í vellistingum og mun- aði, en hinir fáfróðu, fltæku með- bræður, — jæja, meðskepnur innan vebanda bróðurkærleikans og mann- úðarinnar.------Svo hún, Skepnan hftlf fyrirvarð sig að vinna verk sinnar kölfnnar. En hún varð sarnt hrifin af sinni köllun og framtíðar- líknarstarfi, þft hún minnist þess að litla Skepnan hlant að skoða hana (stóru Skepnuna) langt fyrir ofan sig, þar sem hún væri nokkurskonar faðir hennar og fræðari. Og hún vonaði að sín dýrð mundi útbreiðast yflr jörðina og ná upp 1 himininn. Hún lagði því af stað. að off'ra sjftlfri sér og sínu lífl tyrir goti mftlefni,— að líkna og fræða.------ Og svo afréð Skepnan að byrja. Hún hélt það væri snjallasta þjóð- rftðið, að stofna félög, mynda félags- skap, koma ft fót samtaka-einingum. Búa til klíkur, og svo nndir-klíkur og yflrklíkur. Og svo gæti þar fæðst aukreitis-klíki.—Og þft skyldu allir sjft, að litla Skepnan vrði stein- hissa yíir mætti og mentun stóru Skepnunnar. Ó, hvað það yrði dýrð- legt þá að lifa fyrir feitu sauðina. Ég hafði verið á ferð um nótt- ina, og riðið yfir Aldarskeið. Sá vegur er lítt þektur, og enginn hafði áður farið þá leið, sem ég fór. Leið- in er erflð og seinfarin. Ég hafði gaman af að kynnast leiðinni og út- sýninu ft fjallinu, og bera það ámæli af samtímis löndum mínum, að eng- ir þyrðu að fara fram um jökulinn fyrir myrkfælni, forynjum og tröllum. í förina hafði óg kl&r hreingrftan að lit, sem ég ft. Þótt hann sé ekki álitinn úrvalsgripur né annftls skeiðfftknr, þá mun hann bera höfuðið jafnhfttt og framftrla, sem flestir'striðaldir gæðingar, þegar npp ft fjöll og flrnindi kemur. Samt hefir honum aldrei verið tyglað á nokkru hnossgæti, og ekki 8(strokinn né kjassaður af tímanum né tískunni. Hann er mesti þægðar klftr, og hægnr f för, og enginn heflr mælt f móti að láta haun bera sig sprett; þó heimarikir vaiðrakkar hafl gert sig liklega til að btta hann í hælinn hafi hann gengið fram hjá túnnm eða engjum þjóðhöfðingj- anna.— Ég var kominn ofan úr brattan- um, og ofan & nesin við Sauðft. Það er stutt eftir heim.—Aumingja klftr- inn var orðinn svangur og lúinn. Ég hreppti krapaveðnr og mótvind á parti af leiðinni og færð þunga. Hann var að grípa tuggu og tnggu úr götubökkunum við og við. En hann ætlaði að detta oftast um leið, því hann m&tti ekki stanza, á meðan hann beit meira ilmþrungna gróðar- inn. Hann blés annað veiflð mæði- lega þegar hann hafði rent niður þessum grængresis tuggum. Og mér fanst ég skilja að hann væri þft að hugsa um, hví hann mætti ekki velta sér fullur og feitur í högunum sem aðrar skepnur. Þetta voru þó þarflausar farir- En skepnurnar í högunum tóku ekkert eftir því. Þær rumdu líka svo hátt af offylli og brúkunarleysi, og félagsstofnunar bollaleggingum, að þær heyrðu ekki nema til sjálfra sín. — Þegar ég fór afan af Sauðárran- annm sá ég svartkftpótt naut þar uppi í krykanum. Það var ft báð- um hnjánum að hnoða mosaþúfu Það var svo ftfergislegt, að froðan sanð fram úr því. Eg skildi þetta ekki, og veitti því þess vegna enga sérlega eftirtekt. Svo þegar ég kom heim á fltj- arnar neðan við túnið sá ég tvær rollur nokkuð fyrirmannlegar í l&t bragði, standa sunnan í Skollhól. Voru þær að hnippast. Önnur var dásnotur. B&ðar höfðn útlit fyrir að hafa gengið illa undan um vorið, en samt var töluveiður kempusvip- ur yfir þeím. Svo veitti ég þeim ekki meiri eftirtekt. t Eg spretti af klftrnum mínum sunnan við túnið og hélt ft reiðtýgj- unnm á handleggnum heim. Aum- ingja lúni svangi klftrinn fór fyrsl ofan i lækinn að fá sér að drekka, og sfðan fór hann að nasla þar í hunda þýfinn, og hélt með hægð í áttina ofan að ftnni. Jæja, hann, hann Svalur hafði borið mig þessa nótt þær óraleiðir, sem engum hesti hafði verið beitt um fiður. Leiðin sú verður ef til vill einhverntíma mæld og könnuð af síðari tíma niælingamönn- um, þó hún þyki ekki þess virði að svo stöddu. Þegar ég kom heim að bænum sá ég gamlan g&lgalegan hana standa utan I ösku haugnum, á gömlu og margulu skálarglerbroti. Hann stóð á glerbrotinu ógnarlega prófast- legur og glenti ginið ag gargaði af öllum mætti. Gömul hæna lúpaði sig niðnr neðan við hauginn, en velti þó vöngum framun í hanann, og fanst mikið til um gargið í honum. Upp á toppi haugsins sparkaði og reif annar hani, Húsmóðir minni hafði ætíð þótt hann mesta ótuktar- fygli. Hún hafði viljað hafa hann til hvítasunnunar, en ég og fleíri mæltu í móti því. Okkur langaði ekki íað eta hann, því við vorum ekki óhræddir um að hann hefði hænsnabóluna svo nefndu.— Hon um hafði þvi ekki verfð skapaður aldur- tili enn.—Það fór sem áður ég gaf þessu liænsnaþingi engan gaum. Framhald. Stór-stúkuþingið, Góð templar í Manitoba og Norð- vesturlandinu héldu stór-stúkuþing sitt að North West Hall i vikunni tem leið. Það var sett á miðvikudagskv., og slitið á fimtudagskveld. Séra Jón J. Clemens, G. C. T., setti það og stýrði. Þingmenn, sem mættu þar frft undir stúkunum, voru 37 að tölu. Voru þeir frá þessum stúk- um og að tölu: Hekla 13, Skuld 9, Einingin 1, St. Andrews 3, Cloveidsie 1. New CeHtury 1. Iðunn 2. FortG«rry2. Central 1, Claverdale Ten ple 1, Picu eer Teniple 1, Pretoria Temple 1. Dunara 1. Starfandi stúkur eru 22. og hefir þvi ekki nen a lúmur helmingur af þeim sent þii.timenn. G. C. T , séra J. J. Ciemens, hélt skorinorða og skýra tseðu i bytjun um Astand og staif góðunplaia félagarna og frarapang á síðasta ári. Sömuieiðis gaf G. Sec. Mr. Jón Blöndal skilmeiki- lega skýislu umástaid i éðt* n j lara- félaganna á liðnu ári. Á því ári fjölg- aði um eir a stúku, op n eðl n atala er fnllum 60.fleiii en á siðasta stór-stúku- þingi. Þftta stórstúkuþing et hið 18. s em haldið hefir verið ui dir lonáðum þessarar stórstúku. Fjárhagur stór-stúkunnar hefir batnað að mun síðan fsletdingar ferga yfliburði i stórstúkuLni; er hacn nú góður. Dr. A. E. Blakely, yflrurrsjónar- maður baicastúknaEna, gaf fkýrslur sínar, og sýna þaer að meílimatölur þeirra hafa fjölgað á siðasta éri. Fram- tiðar útlit barnastúknanna er pví álit- legt. Frú. Dr. Yeomans, secdiboði Equal S uffrage Club. hélt ræðu eftir miðjan dag á fimtudaginn. Er hún mælsk. Lagði hún alla áheizlu á frarr gang bicdindismálsins, og að unnið sé að þvf með fylstu alvöru. Enn fremur hélt Eev. Eunions sendiboði Eoyal Templais of Tenipe- r arce, scjalla ræðu, cg gnf góðtempl- u rum gagnlegar becdicgar um störf þeirra í komandi tinua. Þessir voru kosnir í embætti i stór stúkunni: G C. T. séra J, J. Clemens, G. C. I. Jóhanneson; G . V. T. Mrs. Polson; G. S. J. T., M. Healy; G. O. Eev Polson; G. Sec. G, Jóhannsdótt- ir; G. Treas. H. H. Johnson. Mr. Nixon háði innsetningu em- bættismanna. Eev. Madiil og Eev. Ptlson voru kosnir að annast um stúkustofnun í Manitoba Og N. W. T. þetta ár. Mr. Nixon var kjörinn erindreki til að mæta á sérstökum fundi, sem I. O. G. T. halda í New York rikinu f sumar. Mr. Nixon hefir verið öflugur slyðj- andi bindindismálsins siðan árið 1851. Hann er því elztur allra bindindis- macna á meginlandi Vesturheáms. Ber hann bezta vilja til bindindisog hrenn andi áhuga fyrir framgöngu þess. Hann hélt áhrifamikla og hlýja ræðu áður en þinginu var slitið, og vottaði stúkan honum i einu hljóði þakkir fyrir hana. San.þykt var að halda næsta stór- stúkuþing i Winnipeg. K. Á . B. FÁEIN ÞAKKAEOEÐ. Ég finn hvöt hjú mér til þess að votta þeim kærleiksiíku mannvÍDum opinberlega þakklæti mitt. sem nieð gjöfum og hjálp reyndu á ýmsan hátt að léttu sorg mina og veita mér alt mögulegt liðsinni, þegar að tvö börnin min voru veik í næstliðnum mánuði, og dauðinn burtkallaði yr.gstu dóttur mína Lillian Pearl, rúmlega mánaðar gamla. Þetta var því tilfínnanlogra, sem maðurinn minn var hvergi nær- staddur. Ég nafngreini enga þeirra, sem veittu mér hjálp og hluttekningu í þessum raunum minum, en bið af hjarta höfund lífsins að endurgjalda hverjum einstökum þeirra kærleiksríku breytni við roig á þeim tíma og við það tækifæri, sem þeim liggur mest á. Cavalier, N. Dak., 1. Febr. 1 901. Kristin J. Dinosson. Gullbrúðkaup mikið á að haldast út á Mikley í Winni- pegvatni þann 7. n. m. Það er 50. giftinxar afmælisdagur þeirra heiðurs- hjóna Stefács Jónssonar á Jónsnesi, fyrrum fiski inspectors Dominionst jórn arinnar og konu hans Bjargar Kristj- ánsdóttir. Miklum mannfjölda hetír verið boðið i þessa heiðursve'zlu þeirra hjóna. þar með Mr. og Mrs. B L. Baldwinson, en sökum þess að Mani- tobaþingið stendur nú yfir. þá áttu þau hjón ekki kost á að fara oorður. En á mánudaginn kemur fara þessir af stað norður til þess að vera viðstaddir í veizlunni: Helga Stefánsdóttir—dóttir þeirra hjóna og börn hennar; Björg Eiriksdóttir og Stefán Eiriksson fra Selkitk. Enn fremur Jón Signrjóns- son, og Bakel Kruger héðan frá Winni- peg, og Jóhann 3traumfjörð með konu og börn og Mrs Kristiana Pickelt frá Selkirk. — Vér teljum vist að ýmsir fleiri héðan úr Winnipeg og Selkirk muni fara norður. þótt vér höfum ek ki frétt um nöfn þeirra.

x

Heimskringla

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.