Heimskringla - 14.03.1901, Blaðsíða 4

HEIMSKRINGLA 14. MARZ 1901.
Winnipe<?.
Á máBudaginn vai fór járnbrautar
málid gugn við aðra umrseðu í þinginu,
með 23 atkv. móti 9. Fimm Liberalar
greiddu ekki atkvæði.
Dáin. Aðfaranótt þriðjdags 5. þ. m.
andaðist að heimili sínu á Alexander
Ave. hér í bænum húsfrú Hlíf Þor
grímsdóttir, af barnsförum, 35 ára
gömul. Kona þessi kcm hingað vestur
frá fsafitði á íslandi sumarið 1899 og
giftist fyrir tæpu ári síðan ekhjumanni
herra Helga Sigurðssyni, ættuðum frá
Skáleyjum áBreiðafirði — Jarðarförin fór
fram á fimtudaginn 7. þ. m. frá 1. lúth-
ersku kyrkjunni í viðurvist mikils
mannfjölda. — Hið Dýfædda stúlku-
barn þeirra hjóna er mjög efnilegt og
við góða heilsu. — ísafold og Þjóðólfur
eru beðin að geta um þetta.
“DVÖL“, svo heitir nýtt blað, sem
ekkjufrú Torfhildur Hólm er byrjuð að
gefa út í Reykjavík. Það er í fremur
litlu broti, en prýðis myndarlegt að
frágangi. Um innihald blaðsins segir
frú Holm þetta:
“Ég ætla í þessu blaði, sem kemur
út mánaðarlega, að gefa Smámsaman
út nákvæmar upplýsingar, sumpart
með myndum, hvernig læra megi hann-
yrðir, bæði fornar og nýjar. Enn frem
ur um silki bronce og olíu-málverk,
svo verður og fleira í því t. d. ráðlegg-
ingar, fræðandi greinar, sögur og merki
legar frásagnir, sem bæði geta skemt
körlum og konum. Eyrst um sinn
kemur blaðið út einu sinni i mánuði,
en sjái ég mér það fæi t, mun það koma
oftar út. Hér í landi kostar blaðið 2
krónur, eða 60 cents fyrir fram borgað”
Frú Holm er Vestur-íslendingum
að góðu einu kunn. Hún er htefileika
kona mikil, en fátæk. Vér vildum
mæla með þyi að Vestur-íslendingar,
karlar og konur, sýndu henni verðug-
an sóma með því að kaupa og borga.
fyrir þetta nýja blað hennar. 60 cents
er smá upphæð og allir standa jafnrétt-
ir fyrir því, þó þeir kaupi blaðið, enda
engin efi á að það verður vel þess
virði sem kaupendur eru beðnir að
borga fyrir það. — Heimskringla tekur
móti pöntunum.
Herra Sölvi Sölvason, sem nýlega
kom frá Yukonlandinu, hefir keypt ald-
inaverzlun Johns Hall á 405 Ross Ave.
og ætlar að halda henni þar áfram, eins
og að undanförnu, Hann óskar eftir
eftir viðskiftum íslendinga.
Herra Hans Einarsson frá Edin-
borg, K. Dak., kom hingað til bæjar-
ins í vikunni sem leið, og ætlar að setj-
ast að hér í bænum.
í síðasta blaði hefir misprentast í
íslandsfréttum:.....“Rafn Sigurðsson
skósmiðameistari 149 aldursári; les:
Rafn Sigurðsson skósmíðameistari á
49. aldursári.
Stúkan Heála ætlar að hafa sam-
komu tilarðs fyrir sjúkrasjóðinn, þann
12. Apríl næstkomandi.
Herra Guðm. fsberg frá Siglunes
P, O., sem getið var um i blaðinu um
daginn, kom að sunnan aftur um helg-
iua sem leið. Tveir landar frá Akra í
N Dak., Mathúsalem Ólafson og Óli
sonur hans voru í för með fsberg,í land-
könnunarferð norður við Manitoba-
vatn. — Þau hjónin Mr. og Mrs ísberg
tóku að sér [munaðarlausan dreng hér
úr bœnum, að nafni Vilhjálm Vest-
mann, og ætla að ala hann upp.
Skugga-valdi Lögbergs.
Skuggavalda skrípa mynd
skœlir hvoft í ergi;
þessi fjanda fyrirmynd
felur sig í “Bergi“.
Til að ala last og lygð
lævís eiturnaður,
óskammfeilinn ber um bygð
bölvað nið og slaður.
Keskinn, lýginn. fleppinn flár,
forsmán bundinn viður,
reynir að ýfa sollin sár
svívirðinga smiður.
Skrið úr hýði skuggasveinn !
skatna lát þig kenna.
Þótt þér mæta ætti’ ég einn
ekki mundi’ eg renna
S. J. JÓHANNESSON.
Loyal Geysir Ledgo
71190,1.Ö.F., M.C,
heldnr fund á North West Hall mánu
dagsk öldið þann 17. þ. m. Áríðandi
að sem flestir sæki fundinn.
Árni Eggertsson. P. S.
ÁSKORUN.
Hér með skorum við undirritaðir
áritstj. Lögbergs, að gefa upp nafn
eða nöfn þess eða þeirra, sem skrifuðu
greinina er birtist í 9. tölublaði Lög-
bergs 7. þ. m. með fyrirsögninni:
“Kristján frá Geitareyjum og málvél-
in“. Ef ritstj. þorir ekki að mæta
þessari áskorun, þá erum við undir-
skrifaðir og fleiri sannfærðir um, að
ritstj. hefir sjálfur ‘'manifactúrað11 of-
annefnda grein og er nógu mikið lítil-
menni til að þora ekki að láta sjá sig f
dagsljósinu.
Ketill Valgarðsson.
Th. Goodman
DÁNARFREGN.
Þann 9. Febr. síðastl. vildi sá sorg-
legi atburður til að heimili ekkjunnar
Sigríðaf H. Bradburne, 6 mílur norð-
vestur frá HaLlson, N. Dak, að Björn
Kristjánsson, sem um nokkur undan-
farin ár hefir búið með nefndri ekkju,
en, fyrir mér óþektar ástæður, fór
burt af heimilinu skömmu eftir nýár.
En þann 9. fór hann þangað heim og
skaut sig til bana með skammbyssu
sinni inni á húsgólfinu frammi fyrir
ekkjunni og sumum af börsum hennar.
Björn sál. var mesti myndarmaður
og fyrirtaks smiður bæðijá tré og járn
og rokkasmiður var hann ágætur, og
yfir höfuð fyrirtaks verkmaður, eins og
þetta siðastnefnda heimili, sem hann
bygði upp, ber ljósan vott um. — Jarð-
arför hans fór fram þann 11. s. m. frá
Cavalier, N. D,
Hóla-búi.
Bonner& Hartley,
Lögfræðingar og landskjalasemjarar.
494 lllain St, - - - Winnipeg.
R. A. BONNER. T. L. HARTLEY.
Macioiali, Haipri & Whitla.
Lögfræðingar og fleira.
Skrifstofur í Canada Permanent Block.
HUGH J.’MACDONALD K.C.
ALEX. HAGGARD K.C.
H. W. WHITLA.
Bakarafélagið býður $25.00 samkepnisverðlaun
eins og bér segir:
TIL MATSÖLUHÚSA - - $10.00
FJÖLSKYLDUHÚSA - - $10.00
“ “ “ 2. verðlaun - $5.00
Verðlaunin verða veitt þeim, sem senda flesta einkennismiða til fé-
lagsins. Allir miðarnir varða að vera tekuir af brauðum fyrir 5. dag
Aprflmán. 1901, og sendast ipokum með nafni og áritun sendendanna,
Verðlaunin verða afhent 5 dögum siðar. Pokarnir með einkennismiðun-
um sendist til George Blackwell, Secretay of Bakers Union. Voice Office,
547 Main Street,
Hvar einkennismidar fast.
Eftirtaldir menn eru þeir einu bakarar í borginni sem geta selt brauð
með einkennismiðum. Heimtið þau brauð frá matvörusölum eða keyrslu-
mönnum þeirra, sem hafa einkennismiða. og ef þeir hafa þau ekki þá
leitiö þeirra til annara. Sýnið alvöru og yður mun veitast:—
THOS. BATTY, 124 LISGAR STREET.
W. J. JACKSON, 297 SPADINA AVE, FORT ROUGE,
W. A, KEMP, 404 ROSS AVE.
J, D. MARSHALL, COR. ISABELL & ALEXANDER.
J. T. SPIERS, COR. FONSECA & MAPLE STS.
[Undirritað]
J. BYE, President.
GEO. BLACKWELL, Sec.
F. G. Hubbard.
Lögfræðingur o. s, frv.
Skrifstofur í Strang Block 365 Main St.
WINNIPEG - - - - MANITOBA.
Liðlegur vinnumaður, einhleypur,
getur Jfengið vist úti í Grunnavatns-
nýlendu. Viðurgerningur og kaup á-
reiðanlegt. Sá sem vill sinna þessu,
snúi iSer til Árna Jónssonar,
735 Elgin Ave. Wlnnipry,
WinnipegCoalCo.
BEZT AMERISKU HARD OC LIN
KOL
Aðal sölastaður:
HIGGINS OG MAY Sts.
■Winsr JNTIPE G-.
Canadian Pao íio
RAILWAY-
Sú fljótasta og eina braut,
sem liggur frá hafi til hafs.
Vögnum er aldr«>i skift á leiðinDÍ milli
TORONTO, MONTREAL og hafnbæj
anna VANCOUVER og SEATTLÉ.
Farþegjavagnar búnir í Nýj-
asta sniði til
BOSTON, MONTREAL, TORONTO,
VANCOUVER og SEATTLE, rétt
eins góður og maður sé heima bjá sér.
Farbréf til, CALIFORNIA, CHINA,
JÁPAN, ÁSTRALÍU og kringum
hnöttinn.
Allar leiðbeiningar fást hjá næsta
umboðsmanni félagins, líka má skrifa
Wm. STITT eða C. E McHPERSON,
WINNIPEG.
Það er engin góð mat-
vara eins ódýr og eng-
in ódýr vara eins göð
sem sú, er vér bjóðum yður í búð vorri
daglega og viku eftir viku, það era
kostaboð á öllum brauðtegundum i
samanburði við það sem öunur baknri
bjóða, því varan er g ó ð .
.W J. Boyd.
370 og 579 Main Str.
OLI SIMONSON
MÆLIR MEÐ 8ÍNU NÝJA
718 iTlaln Str.
Fæði $1.00 á dag.
íslenzkur
málaflutningsmaður
Thomas H. Johnson
Barrister, solicitor etc.
Room 7 Nanton Block, 430 Main Street,
Jfinnipeg Manitoba.
TELBPHONE 1220 - - P. O. BOX 750
ALLAR TEGUNDIR AF
gólfteppum i
574 Jlain Sfr.
Telefón 1176.
*•«»««#*«••*•••**»»•*«***«*
1 DREWRY’S í
W
*
#
#
#
m
m
m
m
m
nafnfræga hreinsaða öl
“Freyðir eins og kampavín.”
Þett er óáfengur og svalandi sælgætis-
drykkur og einnig hið velþekta
Canadiska Pilsener Lager-öl.
Ágætlega smekkgott og sáínandi í bikarnum
iiáúir Jy»asir drykkir er seldir í pelaflöskum og sérstaklega ætl-
Fæst
jÉk. aðir til neyzlu í heimahúsum. — 3 dúsin flöskur fyrir $2.00.
hjá öllum vín eða ölsölum eda með því að panta það beint frá
#
m
REDWOOD BREWERY.
EDWARD L. DREWRY-
9Ianntactnrer & Importer, WlhSiIPEG.
#
#
#
l
i
m
##########################
##################### #n###
#
Areiðanlega það bezta er #
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
w
#
#
#
Ogilvie’s Mjel.
Sjáið til þess að þér fáið OGILVIE’S.
#
#
#
#
#
#
#
#
f
#################### ###*##
.............
| Kjorkaup a skofatnadi.
Kvenfólks “Rubbeis fyrir - - 15c.
Karlmanna “ “ - - 25c.
x Karlmanna vetlingar “ - - 25c.
Karlm. Gum Rubbers “ - - 85c.
“ “ “ með spenum $1.25
Mikil kjörkaup á kvenfólks og karlmanna skóm og stígvélum.
Komið og reynið.
E- KIVIGHT CO
Gegnt Portage Ave. »51 main Street.
Army and JVavy
0LS0i\ BROTBERS
Selja nú eldivið jafn ódýrt
og nokkrir aðrir í bænum, t.
d. selja þeir bezta “Pine” fyr
ir $4.25 og niður í $3.75 eftir
gæðum, fyrir borgun út í
hönd.
OLSON BRO’S. - 612 ELCIN AVE.
Heildsala og smásala á
tóbaki og vindlum.
Vér höfum þær beztu tóbaks og vindla-
byrgðir sem til eru í þessum bæ, og selj-
um þær ódýrara en aðrir. Enda gerum
vér meiri verzlun en nokkur annar.
Vór óskum eftii viðskiftum yðar.
I Brown & Co.
541 Main Str.
Lögregluspæjarinn. 99
er auðsælega gant um að honum sé haldið áfram.
Hún gefur þeim blóm að verðlaunum, sem ekkí
finst oe keÍ8arasonnrinn verður vanalega fyrir
þessum verílaunum. ; ;Haun hefir fundið stað
til þessaðfela si& í, þar sem enginn hefir hingað
til fundið hann,
“Heyrið þér mér, herra gæzlumaður I” segir
de Verney: “Hversu lengi hafa þeir leitað hans
núna ?"
"Hér nm bil hálftíma. Það er öllu óhætt
hérna; það er ekki hætt við að drengirnir týnist
eða villist þaT sem garðurinn er fullur af fólki”.
“Eg vænti að keisarasonurinn sé þó ekki
týndur?” segir de Vernsy í hálfum hljóðum.
“Þessi drengur þarna—hann Conneau—hefir
fundiðalla nema hann. HHldið þér að yður
mundi takast að fínna hann þarna í skóginum,
ef drengirnir geta það ekki?”
"Auðvitað”, svarar gæzlumaðurinn. “Það
er einmitt aðalatriðið í leiknum að geta falist
sem lengst og látið leitina verða sem erfiðasta.—
En biðum nú við; þarna kemur hann”.
Conneau hefir gefið upp leitina og lýst því
yfir háttog snjalt þegar ksisarasonurinn heyrfr
það kemur hann út úr fylgsni sínu.
De Verney skotrar augunum til blómsölu-
stúlkunnar. Hún er enn í óða önn að selja blóm
sín, en þegar þeír hlaupa eftir hæðinnf skamt
frá henni, keisaraoonurinn og Conneau, kallar
hún til þeirra: “Drengir !” og hún veifar stóru
hvitu rósaknippi, er hún hefir geymt þeira, sem
hærra hlutbæri.
“Það væri, ef til vill, .skynsamlegast, að
102 LÖgregluspjarinn
ekki nema til ánægju að ganga það fyrir stúlku,
sem var hraust og ung eins og hún Louisa litla.
“Alt stendur nú heima við það sem Microbe
sagðí mér !” hugsar de Verney. Hann vill ekki
láta nokkurn mann gruna að hann veiti henni
ettirför og fer þvi med hraða aftur inn í garð-
inn. Þar er allur fjöldinn af fólkinu að leggja
af stad heimleiðis. Alt umhverfis eru veitinga-
staðir þar sem selt er kaffi og te ogkaldir drykk-
ir, Hann treður sér í gegn um mannþröngina,
hrindir öllu sem fyrir verður og gefur olnboga-
skot á báðar hliðar. Hann keppir að Passyhlið-
inu, því þangað verður hann að komast á undan
henni Louisu, hvað sem það kostar. Hann fer
fram hjá Dauphinhliðinu til vinstri handar þeg-
ar hann hefir tekið hest sinn og ker-u og keyrir
beina leið til hervígisins; með því móti
kemst hann hjá því að mæta eins mörgum
mönnnm ríðandi, gangandi, akandi, keyrandi;
því göturnar eru alþaktar fólki, sem eraðfarn
heimleiðis. Eftir tæpar tnttugu mínútur er
hann kominu að Passyhliðinu. Hann er alveg
viss um það, að ef Louisa fer beina leið heim, þi
hlýtur hann að siá hana fara í gegn um þetta
hlið. Hann staðnæmist og litast nm. Þarna
eru svo marg’r á ferð, að hann þykist þess full-
viss að hún muni ekki veita sér eftirtekt.
Eftir tfu mínútna bið sér hann stúlkuna,
sem hann er að elta á meðal fótgöngufólksins og
stefnir hún beint að litlu járnbrautarstöðinni við
Passy. De Verney keyrir áfram með hægð og
reynir að hafa . nákvæmt auga á henni. Hún
fer út á Rossini götu og yfir járnbrautina. Þeg-
Lðgregluspœjarinn. 103
«
ar þangað kemur, beygir hún við til hægri og
eftir eina |eða tvær mínútur er hún komin á
Vignesgötu; þar er miklu fáförulla. Árið 1868
—þe gar þessi saga gerðist—var Vignesgata lík-
ust vegi úti á landi. Nokk r bændabýli á hvora
hlið, fáeinir garðar og nýútmældar landblettir.
Á Lonisn, 'ryðst f pegn um mann-
þyrdinguua geugur hún svo hart sem kosturer
á, en þegar hún kemur þangað, sem minni er
umferdin, hægir hún á sér, og virðist vera
djúpum og alvailegum hugsunum. Þegar hún
er komin þangað, sem engin lifandi maður sest
nemahún, þá tekur hún bréf upp úr vasa sínum
og les það, en heldur áfram á meðan í hægðum
sínum.
Sá sem nokkra eftirtekt hafði eða þekking á
sálarfræði, gat séð það glögt að innihald bréfs-
ins var að einhverju leyti henni ógeðfelt. De
Verney tekur eftir því að henni bregður svo
tvisvar eða þrisvar, að henni liggur við aðhljóða
upp yfir sig; hann er auðvitað of langt frá henni
til þess að geta séð litbrigði hennar.
Þetta er gatan, sem Louisa býr á, eftir því
sem Mícrobe hefir sagt. De Verney keyrir á-
fram hægt og hægt hér um bil 200 skref á eftir
henni, og fer nú að vonasfc eftir að sjá til ferða
Microbes; þess er heldnr ekki langt að bfða;
hann sér hvar hann kemur ofur hægt og gætilega
eftir mjóu þverstræti. Hann litur í kring um
sig, kemur auga á Louisu og segir: “Halló !
Þarna kemurhún þá !” Svo stendur hann kyr,
bíður eftir henni og hringsnýr mjóa göngustafn-
um sínum í hægri hendi sér. Hann hafði kallað
98 Lögregluspæjarinn.
svarar de Verney. “Ég vona samt að þérhafið
ekki gefið vesalings stúlkunni undir fótinn !”
Um leið oghann segir þetta, brosir hann vinsam
lega til gæzlumannsins og deplar framan í hann
augunum, eins og hann vildi segja: “Þér getið
víst fengið eitthvað meira með þessari rós, ef ég
sbil rétt!” Þetta verður til þess nð g-spzluTnað-
ui inn hefst allur á loft; heldur aö do Verney sé
eiulægur og sakleysið sjálft og hann segir hon-
um fráöllum sínum leyndarmálum, öllu sem
þeim hefir farið á milli keisarasyninum og Lou-
isu og eins Louisu og honum sjálfum. Þegar
de Verney hefir hlustað á það, dregur hann af
því svo hljóðandi ályktun í huga sér:
Kunningsskapur og vinátta Louisu og keis-
arasonarins hefir farið smávaxandi, og nú er svo
langt komið að hann læturekkert tækifæri ónot-
að til þess að ná fundi hennar; hann kaupir af
henni blóm í hvert skifti þegar fœri býðst og það
er gilt og gott erindí. Hann finnur hana hér
um bil þrisvar sinnum á viku; vanalega á mánu-
döguu . miðvikúdögum og laugardögum, en þó
ekki altaf. Nú til dæmiser þriðjudagur, en or-
sökum þess að veðrið er svo gott, hefir hann
viljað nota það. Siðastliðna vika hefir keisara-
sonurinn oftast haft með sér eitthvað af vinum
sínum, því hann er alreg orðinn hamslaus að
vilja leika feluleik, sem er enskur leikur og all-
tnikið tíðkaður. Þetta er staðurinn þar, sem
þeir leika oftast. Gæzlumaðurinn heldur að
Louisa hafi komið upp með þenna leik f fyrst-
unni, en hann erekki viss um það. Hvað sem
þvi líður; hún tekur töluverðan þátt í honum og