Heimskringla - 14.03.1901, Blaðsíða 3
HEIMSKRINGLA, 14. MARZ 1901.
verða þeir flæmdir frá embættum við
næstu kosningar, og aðrir settir í
þeirra stað, er kunna að gera sér
mannamun, óhlýðni og siðspilling
hinna ríku, hvort sem þeír eru í fé-
lagi eða hver í sínu lagi, er skaðlegt
fyrir framtíð lýðveldisins, hvað sem
hver segir, og ef sagan sannar nokk-
uð, þá er það það, að voðalegt auð-
vald samfara ólöghlýðni og siðspill-
ing, sem hefir eyðilagt eldri iýðveldi
vel að merkja í sumum tilfellum var
lýðveldið fyrír löngu dautt &ður en
keisari eða konungur var krýndur.
Það er viðurkent að hið rómverska
lýðveldi hafi verið dautt áður enn
hinn fyrsti keisari var krýndur.
Ég vil ekki að orð mín séu skil-
in svo, að ég álíti að lýðveldi vort sé
dautt, en ég &lít að það só alls ekki
við góða heilsu; ég álít að það þjáist
af ýmsum sjúkdómum, sem vert er
að aðgæta. En hvaðlangt það &
eftir ólifað, veit ég ekki, eða máske
nokkurmaður. En égóskaaf hug
og hjaita að því mætti batna, og að
auðkýfingar linuðu ögn tökin á
kverkum þess.
Yerið getur og að förlög þessa
lýðveldis sé, að líða undir lok og upp
af gröf hins liðna lýðveldia vaxi nýtt
þjóðfélag með nýjum lífsskoðunum,
þai sem eitthvað verður skoðað æðra
og göfugra en dollarinn. Hver
veit?
G. A. DALMANN.
Búa Ríma.
(Hagkveðlinga háttur).
1. Á Jóni Bola blóðs um ver
Búinn mola treystir sér
Haus og bol, sem hraustur er,
Ea hræi skola’ í öldu hver.
2. Honum grátt að gjalda ber,
Gaurinn rnáttar stinnur er,
Herlið knátt með hefir sér
Hundrað átta þúsundir.
3. írar skæðir eins og ljón
Á hersvæði verja Jón,
Skota ei hræðir skögglar són,
Skjóta’ í bræði, og vínna tjón.
4. Á sverðaþingum svellur geð,
Sárnar bringa, stirðnar knéðt
Canadingar blóðs um beð
BúaDn stinga korðum með.
5. Astralía einnig her
Út réð kuýja á ránar ver,
Og Sjáland Nýja, er sæmdir ber,
Sendir tiu þúsundir.
6. Búann rýja fjöii og frið,
Fæstir því um biðja grið,
Vel út týjað valdi lið,
Valland Nýja að hinna sið.
7. Vopnagný, sem vanur er,
Vart þeim frýja hugar ber,
Frá Indía frækin her
Fimm og tíu þúsundir.
8. Búans löndum allur að
Ótt frá ströndum herinn trað,
Sérhver höDd bar sáranað,
Söng í vöndum darraðar.
9. Þegar öllum þessum her
Þar á völlinnraðað er.
Úr harkaföllum Bola fer
Býsna köll, og hátt mæhr:
10. "Auðug löndin eru hér
Á þau hönd oss leggja ber,
Stífum rönd og styttum fér,
Steik að böndin herðum vér.
11. Úr gulli kálfinn glóir á,
Girnumst sjálfir honum ná,
Htims því álfum öllumfrá
Örva-gjálfur fúsir há.
12. Eyðum borg og bæi hér,
Búans sorg ei skeytum v ér,
Ef konur orga og kveinka sér
Kviða morguns ekki ber.
13. Sviftum Búann lifi og láð,
Lát oss kúga fólkið hriáð,
Úr gulls svo hrúgum getum stráð,
Guð á trúum hans og náð.
14. Til dýrðar honum drýgjum móð,
Til dýrðar honum vekjum blóð,
Til dýrðar honum drepum þjóð,
Til dýrðar honum smánum fljóð”.
15. Æsist lýður orð hans við,
Engu hlífir stáls um svið,
Skjótt fram ríður skrautað lið,
Skjóta og sníða mannvalið.
16. Engu hlífir ólmur her,
Örladrífan magnast fer,
Börn [og víf þeir hlóðs um ver
Brytja og stífa hvar sem er.
17. Búar taka Bretum mót
Búar slaka ekki hót,
Búar hrakin berja þrjót,
Búar nakin hrista spjót.
18. Búar skaða Bretunum
Búa i svaðisförunum,
Búar vaða i blóðtjörnum,
Búar hiaða valköstum.
19. Einn mót
Standa að vígi hugaðir,
Móðinýjum magnaðir,
Manndóms týjum brynjaðir.
20. Fyrir lifi, frelsi, lóð,
Fcgru vifi, barni, sjóð,
Búa lýður berst af móð
Bretans sníður vaska þjóð .
21. Aldrei lýjast, yfir frón
Áfram knýja hófaljón,
Blóðs þvi spýju Boia .Jón.
Beiðí nýjum hildarsón.
22. De Wet slingur drýgir móð,
De Wet stingur mörgum blóð,
De Wet syngur dauðans ljóð,
De VVet hringir mála sjóð.
23. Hans jafningi engiim er
Á stálsþingi, það ég sver,
Skýtur, stingur, sker og mer
Skatna óringa, hvar sem fer.
24. Skekur brandinn blóðstorkinn,
Brytjar fjanda hervörðinn.
Óvinnandi er álitinn,
í hans landi fullhuginn.
25. Þó að Búar brands í klið,
Brytji í hrúgur mannfólkið,
Ei fá kúgað Engla lið,
Einlægt grúann bætist við.
26. En þó bíði ósigur
í örgu stríði, fámennur
Búa lýður bágstaddur,
Beztu ’prýði er samt krýndur.
27. Slíkar hetjur ekki um
I er getið sögunum,
Vörn gegn Bretum veröld um
Vil ég lertist gullstöfum.
28. Líða sjóli líttu á,
Liknarstóli þinum frá,
Leigutólin lát ei fá
Lifsinssól að skvggja á.
29. Legðu Búum likn og ráð,
Lát ei kúga fólkið smáð,
Sem að nú er sært og hrjáð,
Svo það trúi á þína náð.
30. I sorgardölum svíðandi
Sár er kvöiin drepandi,
Mýktu bðl og bágindi,
Bjóð því svölun hressandi.
31. Sjóli hæða sjáðu hér.
Sumt á þræði veikum er,
Sárin blæða í sálu mér,
Sorgarklæði þó ei her.
32. Slít ég óðarstrengi hér,
Slftur þjóðin líf og fér;
Knýta ljóð ei lætur mér,
Lítils gróða verður er.
S. J. A.
[Rí mu þessa höfum vér tekið fyrir
tilmæli höfundarins, án þess að vér með
því berum nokkra fibyrgð á þeim skoð-
únum, sem þar eru fluttar].
Ritstj.
íslaudsfréttir.
(Eftir Þjóðviljanum).
ísafirði, 12. Desemher 190o.
Tíðarfar. Eftir sífelda storma í
samfleyttan hálfan mánuð, stilti loks
til 1. þ. m., og hélzt sfðan stilt og frost,
lin veðrátta, unz 8. þ. m. gerði norðan-
hvassviðri, meðfannkomu ogfjúki.
Hundapest hefir gengið í Önundar-
firði og Dýrafirði i vetur.
Aflabrögð hafa í þ. m. mátt heita
dágóð, er á sjó hefir veriðfarið, einkum
í verstöðunum innan Arnarness, þar
sem beituráðin eru betri. Stöku bátar
hafa og fengið nokkuð af síld í smárið-
in síldarnet, og hefir aflast mikið vel á
hana.
22. Des. Hæstiréttardómur i 'ein u
Presthólamálinu, barsmíðismálinu. var
kveðinn upp 6. Nóv. og var sekt séra
Halldórs Bjarnarsonar ákveðin lOOkr.,
eða hálfu minni en í landsyfirétli, en á
hinn bóginn voru ákvæði yfirréttar
um skaðabætur (l20kr. til Þórarins á
Efiihólum og um málskostnaðar útlát
látin standa óhreytt.
Isl. sýningardeildin á heimssýuing-
unni í Paris, sem lautenant Danieil
Brunn hefir átt mestan og beztan hlut
að. hefir hlotiðhæstu verðlaun hjá sýn-
ingarnefndinní, og megum vér íslend-
ingar þvi vera hr. Brunn þakklátir fyr
ir alla frammistöðu hans í þessu máli.
Ný brfiðabirgðarlög. ” Hvað verður
um Kinverja? 15. Ágúst hefir konung -
ur vor gefið út bráðabirgðarlög, er
banna að flytja vopn og skotföng frá
Islandi til Kína.—Pýkur nú ekkii
flest skjól fyrir vesalings Kínverjun-
um?
31. Des. Hr. F, Christjanson, er
um 20 árhefir verið skipstjóri á strand-
ferðaskipinu “Laura“, hættir aðjvera í
förum til Islands og er orðinn skipstj.
á gufuskipinu "Louise”.
12. Jan. 1901, Aldamótasjóður.
Á aldamótahátiðinni hér á ísafirði 1.
þ. m. kom mönnum Saman um að
skjóta þá þegar saman nokkrum krón-
um, erleggja skyldi, til gamans, í söfn-
unarsjóð Islands, og verja til að halda
næstu aldamót hátíðleg hér í kaup-
staðnum. Samskot þessi urðu alls 28
til 30 kr.
Úr Dýrafirði norðanverðum er skrif
að2. þ. m.: “Það eru fáar fréttiir héð-
an úr firðinum um þessar mundir,
vetrarveðrátta all-þolanleg oftast. en
jarðlítiðsökum áfreða og jarðbann þar
sem ekki er því loðnara gras eða kvist-
ur. Veður var stilt milli jóla og ný-
árs, en á gamlaársdag var austuorðan
stórviðri og síðari hluta dags, fram yfir
miðja viku kafaldshríð mikil.
Tíðarfar. Síðan á nýári hafa geng-
ið hlfikur og rosasöm veðrátta.
Ofsaveður og skemdir. í aftaka
suðvestanroki, er gerði hér vestra að-
faranóttina 6. þ. m., hafa orðið allmikl-
ar skemdir og er þó enn mjóg óvíða til
spurt.
Aflabrögð. Síðan á nýjári hefir
verið öllu tregara um afla hér við Djúp-
ið, en fyrir áramótin, og stafar það að
likindum mest af hinum sifeldu vestan-
rosnm, sem einnig gera það að verkum
aðsjóferðir eru fáar.
23. Jan. Mjólkursamlagsbú, og
smjörsala til Englands. Síðastl. sumar
var mjólkursamlugsbú stofnað í Hrepp-
unum í Arnessýslu eftir leiðbeiningu
hr. Grönfeldts, danska mjólkurfræð-
ingsins sem í vetur dvelur á Hvann -
eyri. Mjólkursamlagsbú þetta hefir
nú tvivegis sent smjör til Englands, og
seldist fyrri smjörsendingin á 63 a. pd.,
en síðari sendingin á 81, og varð fragt
og sölukostnaður alls 4 a. pd.
Úr Skagafjarðarsýslu er ritað 29.
Des. siðastl.: “Hér er tíðin stilt og
frostalítil og snjólaust í sveitinni.
Húsfok og skemdir. Ofsarokið að-
faranótt 6. þ. m. hefir víðar valdið
skemdum. Á Bildudalsverzlunarlóð
í Arnarfirði fauk hús semfþar var í
smiðum, og lenti á öðru, sem mölvaðist
talsvert. Af erfiðisfólkhúsinu á'Bíldu
dal, tvíloftuðu húsi, semneft er Glaum-
bær svifti veðrið efra loftinu, og sópaði
burtu rúnjum og öðru er þar var inni.
Enn fremur tók veðrið skúr eg’fiski-
hjall, er var fifastur við hann og er’tal-
ið að verkstjóri Jón Sigurðsson "hafi
þar mist um 300 kr. virði, í bókum o.
fl.; auk þess tók veðrið einnig bát sem
hann átti. Auk þess skemdust þök á
ýmsum húsum, gluggar hrotnuðu o. fl.
31. Jan. Tiðarfar. Með þorrakom
unni 25. þ. m., sneri til kulda og frosta
og gerði fannkomu 'og norðanveður, er
stóð til 29. þ m.; siðan stök bliðviðri. ?
Aflabrögð. 22. þ. m. var góðfiski,
1—3000 ‘af nýjum gengnum vænum
þorski. hjá bátum þeim, er á sjó fóru,
og hafa aflabrögð síðan verið allgóð
hér við djúpið, þá fáu daga, er á sjó
hefir verið fa ið.
AIEXANDRA RJOMA-SKILVINDUR
eru þær beztu og sterkustu.
Alexandra rjómaskilvindan er sú bezta ódýrasta <
uaraniegasta skilvindra sem hægt er að fá. Fæ
nú sem stendur með alveg dæmalausum kostu
hvað víðkemur borgunarskilmfilum sérstaklega. i
þið annars ætlið að kaupa, þá gerið það nú, ek
er seinna vænna.
Vér erum að búa oss undir að selja enn þá meira af
beim á næsta ári. Vér afgreiðum fljótt og skilvis
*- lega allar pantanir, sem umboðsmaður yor l?lr.
ir Gnnnar Svcíiihoii tekur á móti, eða sendar
eru beint til vor. —
IIMOMJgJ
R. A. LISTER & C° LTD
232 KING ST- WINNIPEG-
THE CRITERION.
Beztv vín og vindlar. Stærsttog beztf
Bilhard fiall í bænum. Borðstofa
uppi á loftinu.
JohnWilkes,
eigandi
Lyons ShoeCo111
' 500 JHain Streeh
hafa þá ódýrustu og beztu
barna-flóka-skó, sem fáanleg-
ir eru í þessum bæ.
Komið og skoðið þá og
spyrjið um veiðið.
Stærsta Billiard Hall i
Norð vestrlandinu.
Fjögur “Pool”-borð og tvö "Billiard”-
borð. Allskonar vfn og vindlar.
Leunon & Hebb,
Eigendur.
T. IsYOJMS
490 Main St. ■■ Winnipeg Man.
OKKAR MIKLA----
FATA-SaLA
HELDUR
ENN AFRAM
Vvið höfum ennþá ffnlega og endingargóða
Tweed alfatnaði tyrir.................
$10.50
12 svarta worsted stutttreyju-
alfatnaði (square cut)...
$10.50
Þessa viku gefum við einnig helmingi meiri
“Trading Stamps” með öllum drengjafötum
Drengjabuxur á 25 og 50 cents.
10 dusin hvitar skyrtur
25C. hver.
DEEQAN’5
55ÓMain Str.
flANITOBa.
Kynnið yður kosti þess áður en þér ákveðið að taka yður hólfestu
annarstaðar.
íbúatalan í Manitoba er nú................................. 250,000
Tala bænda í Manitoba er.................................... 35,000
Hveitiuppskeran í Manitoba 1889 var bushels.............. 7,201,519
“ " “ 1894 “ “ 17,172.883
“ ’* “ 1899 " “ 27,922,230
Tala húpenings í Manitoba er nú: Hestar.................... 102,700
. Nautgripir.................. 230,075
Sauðfé..................... 85,000
Svín...................... 70,000
Afurðir af kúabúum í Macitoba 1899 voru................... $470,559
Tilkostnaður við byggingar bænda í Manitoba 1899 var.... $1,402,30C
Framförin i Manitoba er auðsæ af fólksfjölguninni, af auknum
afurðum lan.lsins, af auknum járnbrautum, af fjölgun skólanna, af vax-
andi verzlun, af vexti borga og bæja, og af vaxandi vellíðan
almennings,
í siðastliðin 20 ár hefir ræktað land aukist úr ekrum......... 50,000
Upp í ekrur....................................................2,500,000
og þó er siðastnefnd tala að eins einn tíundi hluti af ræktanlegu landi
i fylkinu ,
Manitoba er hentugt svæði til aðseturs fyrir innflyténdur, þar er
enn þá mesta gnægð af ágætum ókeypis heimilisréttarlöndum og mörg
uppvaxandi blómleg þorþ og bæir, þar sem gott er til atvinnu fyrir
karla og konur.
f Manitoba eru ágætir frískólar fyrir æskulýðinn.
í Manitoba eru mikil og fisksæl veiðivötn, sem aldrei hregðast.
í bæjunum TFinnipeg, Brandon, Selkirk og fleiri bæjum mun nú
vera vfir 5,000 fslendingar, og í sjö aðal-nýlendum þeirra í Manitoba,
eru rúmlega aðrar 5,000 manna. Þess utan eru f Norðvesturhéruðunum
og British Columbia um 2,000 íslendingar.
Yfir ÍO millionír ekrur af landi í Hanitoba, sem enn þá
hafa ekki verið ræktaðar, eru til sölu, og kosta frá $2.50 til $6.00 hver
ekra, eftir gæðum. Þetta land fæst með vægum kaupskilmálum.
Þjóðeignarlönd í öllum pörtum fylkisins, og járnbrautarlönd með
fram Manitoba og North TFestern járnbrautinni eru til sölu.
Skrifið eftir nýustu upplýsingum, kortum o. s. frv. alt ókeypis, tfl’
HON. R. P. KOBLIN
Minister of Agriculture and Immigration,
WINNIPEG, MANITOBA.
—5
100 Lögregluspsejarinn.
láta hana ekki vita af þvi að keisarasonurinn
þekkir mig”, hugsar de Verney og gengur dálít-
ið afsíðis, en þó ekki lengra en svo að hann get-
nr auðveldlega séð hvað Louisu liður.
Hún var.fögur hún Louisa þar sem hún
stóð með blómin sin. Það var tæpast hægt að
trúa þvf að hún væri mannleg vera; hún var
miklu líkari því að vera ímynd vorsins vera
■Vorgvðjan sjálf—þar sem hún benti drengjunum
að koma til sín og leit á þá svo brösmild of töfr-
andi.
Þeir komu hlaupandi í einum spretti og
Staðnæmdust hjá henni.
“Þér vinnið altaf, yðar hátign!” segir hún.
"Já, vér þekkjum staðinn; vitum hvar heppi
legt er að fela sig, ungfrú Louisa; er það ekki
satt ?” segir keisarasonurinn sigri hrósandi og
frá sér numínn af fögnuði. Því næst hneigir
hann sig fyrir henni kurteislega og segir: “Þús-
nnd þakkir, heiðraða ungfrú !”
Þegar keisarasonurinn lítur á hana með
innilegu gleðibrosi og ber rósirnar hennar upp
að vitum sér, þá tekur de Verney eftir því að
varir hennar titra; höndin hennar litla, fallega
hvlta höndin skelfur þegar hún róttir honum
▼erðlaunarósina og hann sér tár i augum henn-
*r—medaumkunartár.— Alt í einu breytist and-
Ut heanar; viðkvæmnin hverfur og yfir það fær-
>8t svipur, sem lýsir einhverjn ákveðnn—svo á-
*veðnu, að því getur ekkert brpytt né raskað;
^að glöggt f augum hennar. Þau titra,
8 óa, blossa, brenna. Þau eru ekki eins og augu
1 grircmu dýri, *em er að því komið að ráðast á
Lögluspæjarinn. 101
aðra veru, Hann heEr einhversstaðar sóð augu
lík þessum. Hann leitar í hjiga sér. Alt í einu
man hann eftir að þau eru öldungis eins og aug-
un í líkingunum, er hann hafði séð af henni Jó-
hönnu af Arc og verið svo djúpt snortinn af þeg-
ar hann var drengur.
Hann segir við sjálfan sig í lágum hljóðnm:
"Samsæriskona og ættjarðarvinur ! ekki nema
það þó !” Svo bætir hann við í angurblíðum og
næst um sorgbitnum rómi:
“Og svo uug ! — Já—o—og elskuleg !”
Hann hefir ekki tíma til lengri hugleiðinga, því
keisarasonurinn er að búa sig af stað. Hann
kallar saman leikfélaga sína og skíftir á milli
þeirra rósunum sínum. Hann gefur gamla
gæzlumanninum sínum eina og hefir að eins eina
eftir sjálfur. Að því búnu segir hann: "Þessa
hefi ég handa mér til minningar um þig ! Ó,
vertu sæl!” Svo keyra þeir af stað.
De Verney tekur eftir því að þjónar hans
eru á verði nálægt vagni keisarasonarins, án
þess hann verði þess var. Hann rennir augun-
um til Louisu þegar hannfær tækifæri, án þess
að hana gruni eða nokkur annar veiti því eftir-
tekt. Hún lætur sem hún sé að selja hlóm
nokkra stnnd; að henni liðinni leggur hún af
stað gangandi, með tóma blómakörfuna sína að
þvl er virtist. Hún gengur rakleiðis niður á
Madriágötu og eftir henni þangað til hún kemur
að krossgötu, sem liggur niður að vötnunum ■
áttina til Passyhliðsins: Það er rúmlega hálfa
aðra milu frá henni, og sökum [essað veðrið var
einstaklega skemtilegt eftir hádegið, var ) að
104 Lögregluspæjarinn.
svo hátt að Louisa heyrði; henni verður hverft
við; bögglar saman bréfinu og felur það í lófa
sínum. Hún stendur stundarkorn grafkyr eins
og hún sé að hugsa sig um að ákveða eitthvað,
því næst þegar hún hefir ráðið það af að mæta
fjandmanni sínum, þvi hún hefir auðsjáanlega
skilið erindi Microbes, gengur hún rakleiðis til
hans. Augun tindruðu eins og vfgahnettir af
heift og reiði, en þó sneri hún sér frá honum og
leit ekki á hann, en ætlaði oð ganga fram hjá
honum án þess að segja eitt einasta orð, ef hann
yrði ekki svo ósvífin að hindra ferð hennar,
DeVerneyhefir nákvæmar gætnr á[ öllu.
Hann veit að kallað verður bráðum, dragið upp,
og leikuriuD byrjar. Honum þykir verst, ef svo
kynni að vilja til, að einbver annar yrði til þess
að hjálpa Louisu þegar hún kemist 1 klærnar á
Microbe, en hann sér engan nálægan. Gatan
er alveg mannlaus. Hann sér að eins tvo menn
að vinnu í matjurtagarði i nokkurri fjarlægð.
Hann keyrir nokkuð harðar en áður til þess að
vera sem næst. Hann ræður sér tæplega fyrir
tilhlökkun; hann býzt við að leikurinn verði
næsta skemtilegur.
Þegar Microbe sér de Vorney fer hann að
hraða sér. í því að Louisa ætlar að skjótast
fram hjá honum, gengur hann beint i veginn fyr
ir hana, hnegir sig djúpt og segir: “Þér sögðuð
mér ekkert um það, allra virðulegasta ungfrú,
hvort þér ætluðuð að veita mér þá óviðjafnan-
legu ánægju að dansa við yður í kveld”.
Louisa svarar þessu ekki einu eiaasta orði.
Hún h’tur að einsá hann heiftar augum og
Lögregluskæjarinn. 97
"Þér segist hafa varað hana við öllu; svo
sem hverju? ég skil yður ekki, herra gæzlu-
maður!”
"Skiljið þér mig ekki?” segir gæzlumaðurinn
brosandi. “Nú, ég varaði ungfrúna við þessum
fríðu og skrautbúnu ungu mönnum hér i borg-
inni; eins og til dæmis yðnr, herra de Verney”.
“Og hverju svaraði Louisa því ?” spyr de
Verney með ákafa.
"Ja, hverju svaraði hún, nú—já—hún svar-
aði engu öðru en þvi að menn, að m nn. sem
væru lesnir og lærðir og gáfaðir líkt og ég væri
miklu hættulegri; þeir hefðu meira aðdráttarafl
fyrir sig. Hún er bráð skynsöm, hún Louisa”.
“Já, hún er nógu skynsöm til þessað h<tfa
vit á að vefja yður og yðar líkum eins og tvinna-
enda um fingur sér!” hugsar de Verney með sjálf-
um sér; þvi það dylst ekki [að gamli bókamelur-
ínn er töluvert upp með sér þegar hann segir frá
þessu svari Louisu.
"Hún nældi þessa rós í jakkabarminn
minn !” segir gæzlumaðurinn enn fremur." Það
er gul rós, eins og þér sjáið ! Haldið þér að það
geti skeð að liún meini nokkuð með því ? Þér
vitið að það er hægt að tala saman með blómum,
de Verney, og ég hefi lesið margar bækur þar
sem sagt er frá því að stúl’s urnar hafi notað sér
það mál; ég held að þær séu enn þá betur að sér
i því máli en piltarnir; þar er sagt að þcer viti
allar beygingar og hneigingar, tölur og föil, kyn
ferði og endingar; ég tala nú ekki um forsetning-
ar og samtengingar!”
“Eg get náttúrlega ekkert um það sagt!”