Heimskringla - 02.05.1901, Side 3

HEIMSKRINGLA, 2. MAÍ 1901
lóð, og ná þá þeir sem fyrst koma.
Yenjulegaeru þeir fleiri sem komaþeg-
ar alt er um garð gengið, en hinir.
Mest hefir borið á þessu síðan
stjórnin opnaði námalóðir þær, er fallið
höfðu til hennar affcur, fyrir það að
þeir sem upprunalega tóku þær, gerðu
litlar eða engar tilraunir tila grafa eftir
ir gulli; álitu þær ónýtar og gerðu svo
ekki skylduverk sín. Nú getur hver
sem fyrstur er náð þeim, með því að
endurtaka þær. Við landar erum sjald
an í þesskonar kapphlaupum. Við fé-
lagar komumst að því í vetur um jól,
að gull mundi vera í læk, sem búið var
að yfirgefa. Fórum við þá ofan til
Dawson og skrifnðu nokkrir landar sig
fyrir námum. Hafði maður þá enga
keppinauta. Síðan fórum við J. J.
Bíldfell, Árni Þórðarson og ég aðreyna
hvort nokkuð væii á læknum. Eftir
langanD tíma komum við loks ofan á
gnll, og það svo mikið að við álítum að
það borgaði vel vinnu. Meðal annars
fundum við þar “Nögget“, sem er $18
virði. Þá hættum við þar og reyndum
á línuuni mílli námalóða þeirra J. J.
Bíldfells og Árna Þórðarsonar. Þar
komum við ofan á gull og höfum fund-
ið þar eins mikið og $12 í "pönnunni11:
algengar S3 pönnur (gullpanna, sem
miðað er þannig víð tekur eina kúfaða
skóflu af möl), Svo landinn er farinn
að verða kátur. Nú erumjvið að vinna
í þessari holu, sem er á mil i þeirra J.
J. B. og Á. Þ. Vinna þeir í samein-
ingu og hjálpa ég þeim og þeir hjálpa
mér aftur, á sínum tima. Þar sem við
fundum $18 gullmolann var á námalóð
sem við Sveinbjörn Guðjohnsen frá
Húsavík eigum.
Lækur þessi heitir Lombard og hafa
þessir landar náð þar í námalóðir, og
sumir fleiri en eina: J, J, Bíldfell, Árni
Þórðarson, Sveinbjörn [Guðjohnssen,
Hallgrimur Ólafsson. Teitur[ Thomas,
J. Valdemarsson, Hálfdán Jakobsson og
ég.
Það er farið að ráðgera að fara út í
sumar til að taka sér frískt loft, áður
enfarið er að vinna fyrir alvöru, sem
verður með haustinu. Sumir afj giftu
mönnunum ráðgera að matreiða ekki
sjálfir, eftir að þeir eru búnir að fara út
til Manitoba og mér heyrist ógiftu
mennirnir vera að tauta eitthvað fyrir
munni sér, en hafa það svo lágt að ég
verð bara að gizka á hvað það muni
verfc.
Ég býzt annars við að þú hafir
tækifæri á að tala við einhverja af ofan
nefndum mönnum f sumar, og getur þú
þá fengið töluvert gieinilegar applýs-
jngar um þetta land.
Læt ég því hór staðar numið í þetta
sinn.
Þinn einl. vin,
E. SUMARLIÐASON.
Bonner & Hartley,
Lögfræðingar og landskjalasemjarar.
494 Mtain St, -- - Winnipeg.
R. A. BONNBR. 1 T. L. HARTLBY.
Madoiali, Hanari & Whitla.
Lögfræðingar og fleira.
Skrifstofur í Canada Permanent Block.
HUQH J. MACDONALD K.C.
ALEX. IIAGGARD K.C.
H. W. WHITLA.
Fyrirspurn.
Hversemkann að vita hvar Jó-
hanua Jónasdóttir Daníelssonar, frá
Borgum á Skógarströnd í Snæfellsnes-
sýslu, er niður komin, geri svo vel að
lata mig vita um address hennar. Hún
fór fyrir 10 árum fra Winnipeg til Cali-
fornia.
Mrs GhuCný J. Breiðfjörð.
Meadow P. O., McHenry County.
North Dakota.
G-reiða sala.
Friðrik Th. Svarfdal að 538 Ross
Ave. selur mönnum fæði, sömuleiðis
EF ELDUR KVIKNAR
og þú ætlar að fara þangað, þá kveiktu í einum
af þessum ágætu vindlum. Þeir eru góðir, af því
við gerum þá góða af ásettu ráði, fyrir þá sem óska
eftir mildum, sætum og lyktargóðum reyk, innviða-
tóbakið frá Havanaog umgerðartóbakið trá Sumatra.
Allir sækjast eftir þessum vindlum.
hýsir hann ferðamenn: Sanngjörn við-
skifti: Góður viðurgjörningur.
WESTERN CIGAR FACTORV
Tlio*. Ipigan.li ’WIiriTIFBO.
F. G. Hubbard.
Lögfræðingur o. s, frv.
Skrifstofur í Strang Block 365 Main St.
WINNIPEG - - - - MANITOBA.
Ein million
NU DAGLEGA I NOTUM.
Karlm. al-ullar
úr mórauðu, gráúHali
1 fax röndóttu vaðm
Karlm. baðmullar nær-
föt, áður $1,50, nú...
Karlm. sumarskyrtur
faflega munstraðar, áður
65c., 75c. til $1., nú.
50
Fleury’s Clothing-
--Store--
564 MAIN STREET.
WoodMne Restaurant
Stærsta Billiard Hall i
Norðvestrlandinu.
Fjðgur “Pool”-borð og tvö “Billiard”-
borð. Allskonar vin og vindlar.
Lennon & Hebb,
Eigendur.
Það er engin góð mat-
vara eins ódýr og eng-
in ódýr vara eins göð
sem sú, er vér bjóðum yður í búð vorri
daglega og viku eftir viku, það eru
kostaboð á öilum brauðtegundum i
samanburði við það sem önnur baknri
bjóða, því varan er g ó ð .
.W J. Boyd,
370 og 579 Main Str.
D A. ROSS & CO-
Fnsteignnsalar,
Eldsakyrgdar umbodNinenn,
og Feningabraknuar.
Óskað eftir viðskiftum
landa.
449 Main St. Winnipeg.
OLI SIMONSON “
MÆLIR MKÐ 8ÍNU NÝJA
Skanflinavian Hotel.
718 iHain Str.
Fæði $1.00 á dag.

Ellfu hundruð velar búnar til á hverjum degi þetta er stórkostleg
staðhæfing, en hún er sönn. ELDREDGE SAUMAVÉLARNAR eru
búnar til af NATIONAL SAUMAVÉLA FÉLAGINU í Belviderb
111. Þetta eru ekki óvandaðareða ódýrar vélar, heldur þær vönduðustu að
öllum frágangi, með sanngjörnu verði; þæreru útbúnar með öllum nýj.
ustu umbótum og hafa völurenzli. Viðaryerkið á þeim er yndislega fag-
urt. Samsetning þeirra er óbrotin, og þær vinna háfaðalaust.
VÉR HÖFUM NÁÐ ADAL UMBOÐSSÖLU Á ÞESSUM VÉL-
UM Á STÓRU SVÆÐI, ogvér viljum láta yðui vita af því.
Þessar vélar eru ábyrgðar aðöllu leyti. Þær eru gallalausar. Éng-
ar aðrar vélar eru betri, annars mundum vér ekki verzla með þær.
Leyfiðoss að sýna yður þær.—vægir söluskilmálar.
ÞÆR FÁST HJÁ EFTIRFYLGJANDI UMBOÐSMÖNNUM :
Baldur... .Chris Johnson.
Innisfail.... Archer & Simpson.
Moosomin.......Millar & Co.
Gimli......Alhert Kristianson
Winnipeg.. Scott Furniture Co.
276 Main St.
Calgary.... A.J. Smyth.
Dauphin_____Geol Barker.
Reston......Wm. Busby.
Yorkton......Levi Beck.
Gladstone.. William Bro’s,
Og margir aðrir.
HEILDSOLUDEILDIN I MANITOBA
117 Bnnnatyne St. Kast Wlnnlpe
vill fá göða umboðsmenn í þeim héruðum, sem umboðsmenn eru
ekki áður fyrir.
F^OBINSOJM&eO.
Sjerstök kvenn=sko sala--------
Lágir vorprísar á þessum skóm. Þeir eru
góðir að öllu leyti, en hafa legið of
lengi í búð vorri, svo vér höfum lækkað
verðið til þess að verða af með þá.
Lágir reimaðir kvennskór, Goodyear og
handsaumaðir sólar, með gloss-leður tám
svartir eða mórauðir og sumir með fín-
um klæðistoppum. Stærðir eru 2£, J,
3^, 4—6, og 7. Vana verð $2.00,
$2.35 og $2.50, nú sett niður í $1.50.
Skóbúð vor er á öðru lopti. Takið lýptivélina.
ROBINSON & Co. - - - 400—402 Main St.
ALEXANDRA RJOMA-SKILVINDUR
eru þær beztu og sterkustu.
V. Þær eru álitnar beztar í Danmðrk, leiðandi
landi heimsins i smjörgerð.
Stjórnar umsjónar maðurinn, sem ferðaðist
um Island til að líta ieftir búnaði í fyrra sagði: Eg
ráðlegg öllum bændum, áí sl sem annað borð kaupa
skilvindu að kaupa aunga aðra en Alexandra.
Hún er endingarbezt og einföldust, hefir kall laus-
an frá kúlunni gefur heilmæmari mjólk
heldur en nokkur önnur skilvinda á markaðinum.
Hún er lang almennasta skilvindan í Danmðrku.
Svo mðrg eru hans orð. Allir sem hafa reynt hvað
skilvinda er og þekkja Alexandra, segja hið sama
og þessi maður.
Alexandra fæst hjá:
R. A. USTER 5 C° LTD
232 KING ST' WINNIPEG-
Aðal'umboðsmaður: Gnnnar Sveinson.
iTANITOBA.
Kynnið yður kosti þess áður en þér ákveðið að taka yður bólfestu
annarstaðar.
íbúatalan í Manitoba er nú.............................. 250,000
Tala bænda í Manitoba er................................. 35,000
Hveitiuppskeran í Manitoba 1889 var bushels.............. 7,201,519
“ “ 1894 “ " ............. 17,172,888
“ ‘ “ 1899 “ “ ..............,922,230
Tala búpenings í Manitoba er nú: Hestar.................. 102,700
^ Nautgripir................. 280,075
Sauðfé.................... 85,000
Svin....................... 70,000
Afurðir af kúabúum í Maaitoba 1899 voru.................. $470,559
Tilkostnaður við byggingar bænda í Manitoba 1899 var..... $1,402,300
Framförin í Manitoba er auðsæ af fólksfjölguninni, af aul nt m
afurðum lanisins.af auknum járnbrautum, affjölgun skólanna, af vs t-
andi verzlun, af vexti borga og bæja, og af v&xandi vellíían
almennings.
í síðastliðin 20 ár hefir ræktað land aukist úr ekrum............. 50 000
Upp i ekrur........................................................2,500.000
og þó er síðastnefnd tala að eins einn tíundi hluti af ræktanlegu landi
i fylkinu.
Manitoba er hentugt svæði til aðseturs fyrir innflyténdur, þar er
enn þá mesta gnægð af ágætum ókeypis heimilisréttarlöndum og mörg
uppvaxandi blómleg þorþ og bæir, þar sem gott er til atvinnu fyrir
karla og konur.
í Manitoba eru ágætir friskólar fyrir æskulýðinn.
Í.Manitoba eru mikil og fisksæl veiðivötn, sem aldrei bregðast.
í bæjunum Finnipeg, Brandon, Selkirk og fleiri bæjum mun nú
vera yfir 5,000 fslendingar, og í sjö aðal-nýlendum þeirra í Manitoba,
eru rúmlega aðrar 5,000 manna. Þess utan eru í Norðvesturhéruðunum
og British Columbia um 2,000 íslendingar.
Yfir ÍO millionir ekrur af landi í Hanitoba, sem enn þá
hafa ekki verið ræktaðar, eru til sölu, og kosta frá $2.50 til $6.00 hver
ekra, eftir gæðum. Þetta land fæst með vægum kaupskilmálum.
Þjóðeignarlönd í öllum pörtum fylkisins, og járnbrautarlönd með
fram Manitoba og North TFestern járnbrautinni eru til sölu.
Skrifið eftir nýustu upplýsingum, kortum o. s. frv. alt ókeypis, tiJ’
HOBÍ. R. 1». KOBLI\
Minister of Agriculture and Immigration,
WINNIPEG, MANITOBA.
ÓDÝR FÖT!
Til hvers er að brúka búðarfatnað þegar þér getið fengið föt yðar
buin til eftir raáli fyrir saraa verð,
Komið og látið ossskýra fyrir yður hvernig vér förum ad skaffa
yður ágæta fatnaði ur beztu efnura, sniðna eftir raáli yðar og saura-
aða á vandaðasta hátt, fyrir $10.00 hvern alfatnað og þar yfir.
Einnig hreinsum vér og litum og breytum gömlum fötum.
Will S. Besjss
Umboðsmaður fyrir The Crown Tailoring Co. Ltd.
Bak við Leland Hotel.
1SÍ7 Albert Street,
148 Lögregluspjarinn
in verður eitthvað einkennileg. “Ef sve er þá
getið þér gert mér greiða”.
“Hvað er það?”
Hún þegir stundarkorn, eins og hún sé að
hugsa sig um eitthvað og segir þvi næst: “Móð-
ir hans Ágústr langar til þess að finna vini sina
i Þýzkalandi. Það er dæmalaust mikil fyrirhöfn
fyrir fátækt fólk eins og við erum að útvega
ferðabréf. Getið þór fengið það fyiir hana og—
útvegað henni þjón til þess að flytja h»na til
Þýzkalands ? Ég skal láta [yður hafa þau vott-
orð sem þarf tiJ þess”.
De Verney þegir stundarkorn og segir svo :
“Með ánægju; hvenær þurfið þér að fá það ”
“Það er nógu snemt ef ég fæ það á fimtudag-
inn!” svarar hún lágt. “Er mér óhætt að
treysta yður ?”
“Alvegóhætt. Ferðabréf handa frú Lieber
til Þýzkalands —"•
“Og. Gleymið ekki þjóninum! Hún er
svo gömul að hún getur ekki ferðast ein”.
“Á ég líka að útvega ferðabréf handa kett-
inum ?” spyr de Yerney og hlær.
“Nei!” svarar Louisa og hlær líka. “Ég
veit að Laula verður ergileg; en Laula verður
kyr heima!”
"Gömlu konunni þykir víst leiðinlegt að
skilja við hana, en------”. Hann komst ekxi
lengra, því nú heyrist kallað ofan af loftinu:
“Louisa! Louisa!”
“Hvað vantar þig?” spyr hún með gremju-
legri rödd. Henni er ekki um það að verða fyrir
ónæði núna.
Lögregluspæjarinn 149
"Hvað hefirðu gert við vindlahylkið mitt?”
er spurt.
Þetta virðist ekki vera neitt alvarleg spurn-
ing, en húu hefir sýnilega töluverð áhrif á
Louisu. Hún verður náföl og ætlar að hníga
niður. Eftir eitt augnablik harkar hún af sér
og segir afsakandi: “Þér þurfið ekki að verða
hissa á því þótt mér yrði bylt við, herrade Vcr
ney. Ágúst er dálitið harður á heimili og og—
mór þykir það leiðinlegt að verða fyrir ákúrum.
Fyrirgefið”.
Hún hleypur upp á loft.
De verney heyrir þau tala saman i hálfum
hljóðum. Hanu heyrir að þau eru reið. en jafn-
framt óttaslegin. Agúst skammar hana og de
Verney heyrist hún kalla hann asna og flón,
nautshaus o. s. frv. Samt er hann ekki alveg
viss um það. Hann hlustar og hugsar rneð
sjálfum sór. “Hvernig getur staðið á þvi
að bæði Lieber og blómamærin eru svona
reið og æst yfir því að vindlahylkið vantar?
Vindlahylkl eru þó ekki dýr. Hann stendur
stundarkorn grafkyr og kemst að engri niður-
stöðu. Altieinu rankar hann við sér. Hann
minnist þess að Ágúst fékk Hermanni vindl-
ingabráf og á það var auðvitaðrítað það sem
vantaði til þess að fullkomna bréfin. En þó svo
kynni að vera að hann hefði aðeins fengið Her-
manni nokkuð af því og hann hafi átt að fá hitt
síðar. Hver veit nema hann vanti eitthvað sem
nú só týnt. Bara að de Verney gæti nú fundið
það og borið það saman við afritið af biétinu, er
hann hefir. Alt 1 eipu heyrir hanu gleðtóp uppi
Lögluspæjarinn. 152
Louisa brosir, gefur de Verney hýrt auga og
sendir honum koss á fingri sér, og fer upp á loft-
Ágúst er niðri á götunni og hefir kastað frá sór
vindlingsstúfnum, sem var orðinn svo stuttur
a' hann gat ekki lengur reykt hann, De Verney
fer af stað. Haan sér að Ágúst tekur upp ákaf-
lega stóra pípu, kveikir í henni ogandar frá sér
svo stórum reykiargusum, að De Verneý þótti
sem það væri nóg til að eyðileggja öll blórnin f
garðinum.
“Verðið þér ekki var við að það sé óholt fyr-
ír yður að reykja pípu?” spyr de Verney, nálega
hugsunarlaust.
“Nei, langtfrá”, svarar Ágúst.
"En vindlinga?”
“Ég reyki þá aldrei—eða mjög sjaldan að
minsta kosti”, segir Ágúst, Hann mundi þá
eftir að hann var einmitt að enda við að reykja
einn af þessum skæðu óvinum lifs ogheilsu.
“Ég býzt annais yið að þér sóuð nokkuð
heiisugóður ?”
“Já, ég neyti allra þeirra líkamsæfinga,
sem nauðsynlegar eru til þess að halda við heils-
unni. Ég geng rúma klukkustund á hverjum
morgni.
Það gæti máske viljað til að grímuklæddi
glímumað<.rinn heyrði það að ég hefði fariðhéð-
an og kom ð aftur. Eg er þyrsturí að mæta
honnrr; það er sagt að hann sé déskotans höfð-
ingjasleikja og bölvaður heygull!” Þegar Ágúst
segir þetta bitur hann á jaxlinn fast og grimdar-
lega.
LögJegluspæjarinn' 145
full falleg og Gréta getur aðgætt þau á morgun.
Segðu já I” Hún horfir framan í Ágúst og gerir
gælur við hann.
“Jæja þá”, svarar Ágúst. “Þér getið skil-
ið aðgöngumiðana eftir í blómsölubúðinni!”
Hann fær de Verney göjunafnið og númerið.
Honum dettur það auðvitað ekki í hug að hann
sé áður nákunnugur þeim stöðvum.
Að þessu búnu kallar Ágúst á móður sína,
að koma með beztu fötin sín. Sjálfui fer
hann upp á loft og ætlar að athuga hvort hann
eigi virkilega nokkur föt nógu góð til þess að
geta farið í leikliúsið.
Nú þykist de Verney vera þess fullkomlega
viss að morðið só ekki ákveðið á morgun.Áugna-
blíki síðar verður nýtt atvik til þess að styrkja
hann enn betur í þeirri ályktun. Louisa segir
skyndílega:
“Það á að farafram herliðskönnun á morg-
un; þér eruðkunnugur því öllu, herra de Ver-
neyl Keisarinn verður þar víst og----”. Þeg-
ar þarnakemur, hikar húu dálítið, en heldur svo
áfram: “Og keisarasonurinn liklega líka; hald-
ið þér það ekki ?”
De Verney veit ekki hverju hann á að svara;
hann hafði alveg steingleymt því að hann átti
að vera aðstoðarmaður við herliðs könnunina.
Hann sér það í huga sér að Louisa hugsar svo
nákvæmlega um keisarasoninn, að henni dettnr
í hug ýmirlegt í sambandi við hann, sem de Ver-
ney aldrei veitti nokkra eftirtekt áður. Hann
hugsar sig um'stnndarkorn og segir þvi næst:
“Keisarasonur.nn verður þar áreiðanlega;