Heimskringla - 06.06.1901, Blaðsíða 1

Heí mskringla er gef-
in ut hvern fimtudag af:
H imskringla News and
Publishing Co., að547Main
St,, Winnipeg, Man. Kost-
ar um árið $1,50. Borgað
fyrirfram.
^yrir
•-
1
Nýír kaupendur fá í
kaupbætir sögu Drake
Standish eða Lajla og jóla-
blað Hkr, 19o0. Verð 35 og
25 cents, ef seldar, sendar
til íslands fyrir 5 cents
Í
*
*
XV. ÁR
WINNIPEG, MANITOBA 6. JÚNl 1901.
Nr. 35.
Frjettir.
Markverðustu viðburðir
hvaðanæfa.
Bandaríkjastjórnin hefir ákveðið að
skila aftur 2 milíónum dollars, sem hún
hefir látið heimta f tolla af innfluttum
vðrnm til Bandaríkjanna frá Porto
Rico.
Hæsti réttur Bandaríkjanna hefir
nýlega gefið úrskurð í ýmsum málum,
sem risið hafa út af skyldleika rfkis-
heildarinnar við eylönd þau sem Banda-
menn hafa verið og eru .nn þá i ófriði
við. Rétturinn úrskurðaði:
1. Að stjórnarskrá Bandarikjanna
fylgi flaggi þjóðarinnar eftir, að þar
sem flaggið ríki, þar rikji og stjórnar-
skráin;
2. aðBandaríkin geti ekki átt sér
háðar nýlendur, heldur verða allar
landur þjóðarinnar að vera partur af
rikisheildinni;
3. Porto Rico og Filipseyjarnar eru
enn þá herfang og ekki orðnar partur
af ríkisheildinni, þó Bandamenn hafi
slegið eign sinni á þær.
4. Þessum eyjura verði að vera
stjórnað af herrétti þar til Þjóðþing
Bandaríkjanna hafi ákveðið stöðuþeirra
gagnvart Bandaríkjunum.
5. “Congress11 hefir vald til að burt-
kalla ðaggið úr þessum eyjalöndum og
afsala Bandaríkjunum eignarrétt og
yfirráðum þeirra.
6. Eiuungis “Congress" hefir vald
til að innlima nýlendur í sambands-
heildina,
7. Parisar-samningurinn innlimaði
ekki eylönd þessi i ríkisheildina.
8. Stjórnarskráin nær yfir allar
landeignir Bandaríkjanna.
9. Forseti hefir ekkert embættislegt
vald annaö en það sem ákveðið er með
stjórnarskránni að hann skuli hafa.
10. Forsetí getur ekki beitt neinu
sjálfræði utan takmarka stjórnarskrár-
innar.
11. Innflutningstollur sá sem Banda-
ríkjastjórn leggur á vörur Porto Rico,
er lögiega heimtur.
Svo segja blöðin að þessi dómsat-
kvæði hæstaréttar sé með þeim þýðing-
armestu, sem hann hafi nokkurn tíma
gefið út. Með þe&su eru leidd til lykta
ýms þýðingarmikil mál. sem ýmsir
menn hafa höfðað móti stjórninni útaf
tollheimtu hennar á ýmsum varningi
frá eyjum þessum. Eitt af málum þess
um er hið svonefnda “De Lima-mál.
Það fjallar um rétt stjórnarinnar til að
heimta toll af varningi írá Porto Rico
eftir að Parisar-samningurinn var stað-
festur og áður enn Porto Rico innlim-
unarlögin voru samþykt af ’Congress'.
Stjórnin hélt því fram, að Porto Rico-
eyjan hefði á þessu tíraabili verið út-
lent ríki og þess vegna hefði hún haft
rétt til að heimta tollinn. Dómurinn
‘hélt fram gagnstæðri skoðun og úr-
skurðaði að sA tollur, sem heimtaður
var á þessu tímabili skuli skilast aftur
til greiðenda. Þessi upphæð nemur
2 mííón dollars og stjórnin hefir aug-
lýst að hún ætli að endurborga þessa
upphæð.
Annað er Downes-málið. Það var
út af $700 000 tollheimtu á appelsínum,
sem fluttar voru til New York frá
Porto Rico. Þar dæmdi rétturinn
stjórninni í vil, og i flestum öðrum mál
um hefir réttur'nn verið stjórnarmegin.
Bóndi nokkur frá Bohemia, sem
býr í N. J. í Bandarikjunum er verj-
andi í máli, sem raffræðafélag þar hef
ir höfðað móti honum fyrir stuld á iaf-
afli. Bóndi hafði riðáð virnet er náðiyfir
200(^300 feta kálgarð, sem hann átti.
Hann tengdi netið við vira félagsins og
notaði rafaflið til þess að flýta fyrir
vexti káltegunda sinna. Sannanir
komu fram fyrir því að kálið náði með
þessu móti eins miklum þroska á 19
sólarhringum eins og vænta mátti að
það hefði náð á sex vikum án rafafls-
ins.
Slðustu fréttirnarum vírlaus |hrað-
skeyti sýna að skip i hafi geta talast
við þótt 135 mílur séu á milli þeirra.
John Smith frá Belmont, Man. varð
bráðkvaddur í síðustu viku, af því að
eta ísrjóma meðan ofhiti var í lítama
hans.
Edvvard konungur hefir ákveðið að
selja brá'lega um 150 af veðreiðarhest-
um sínum rog gefa ekki framar við
veðreiða skemtunum.
Ungur játnsmiður á ítalíu, að nafni
Pietrucci, sem tilheyrði Anarkissafé-
lagi þar, var nýlega valinn á fundi fé-
lagsmanna—með hlutkesti—til þess að
drepa Vilhjálm Þýzkalands keisara. í
stað þess að vinna verk þetta gerði
hann tilraun til þess að fremja sjálfs-
morð, en áður en það tókst skýrði
hann frá nöfnum ýmsra sem eru í þess-
um félagsskap og gaf nöfn þeirra fé-
lagslima sem kosnir voru á fundi félags
ins til þessað drepa Helenu drottningu
á ftalíu og Loubet forseta Frakka og
Rússakesara.
Blaðið Nova Vremya í St. Péturs-
borg á Rússlandi flutti nýlega stillilega
ritaða ritstjórnargrein i m verkamanna
upphlaupin þar í landi; var þvi haldið
fram að verkamenn hefðu of lágt kaup
fyrir vinnu sína og að þekking þeirra á
kjörum vinnulýðsinsí öðrum löndum.
Sérstaklega Amerika gerði þá óánægða
með kjör sín. Stjórnin bannaði útkomu
blaðsins í heila viku fyrir þetta
Eitt þúsund brezkir herforingjar
hafa sagt af sér embættum í brezka
hernum út af óánægju við brezku
stjórnina fyrir þær breytingar er hún
hefir ákveðið að gera á hermálum
þjóðarinnar.
Nokkrir yfirmenn í her Bandaríkj-
anna á Filipseyjunum haft. verið hand-
teknir fyrir að hafa gefið út skrifleg
leyfisbréf til útflutnings á hampi frá
ýmsum höfnum við eviarnar er Banda
ríkjastjórn hafði skipað að skyldu vera
lokaður fyrir útflutningi þeirrar vöru.
Mál þeirra verða rannsökuð af herrétti.
Búar hafanýlega náð eínni af her-
stöðvum Breta í Suður-Afríku og tóku
þar rúma 40 brezka hermenn til fanga
nálægt Maraisburg í Cape-nýlendunni
eftir harðan bardaga.
Auðug járnnáma hefir fundizt á
bændabýli einu um 20 mílur frá St.
Paul í Minnesota- Eigandi iandsins
hefir búið þar 20 ár án þess að vita um
málminn. Souur hans fann þetta *f
tilviljun. Bónda hafa veúð boðnir
$100,000 fyrir landið, sem er um 210
ekrur, en því boði var neitað, með því
að námafræðingar segja að þar sé
málmur sem nemi nokkrum milíónum
dollara.
Kolalagið í Norðfirði.
Eftir Austra 25 Apríl 1901.
í næstliðnum marzmánuði var eg
undirritaður beðinn að koma suður til
Norðfjarðar af eigendum jarðarinnar
Barðsries í nefndum firði: G-uðný Jóns-
dóttur. Jóni Vilhjálmssyni og Halldóri
Vilhjálmssyni. til þess að komast eftir,
hvort kol myndu vera í Norðfjarðar-
horni.
Síðast þegar gufuskipið „Egill” fór
héðan á leié til útlanda 23 f. m., fór eg
suður í þeim tilgangi að rannsaka þetta
með sprangicgu og vil eg hér með gefa
almenningi til kynna hvern árangur
ferð þessi og tilraun hafði.
Strax við fyrstu skoðun fann eg
kolalag í berginu rétt fyrir utan Barðs-
nesbæinn. Kolalagið, sem er nokkra
faðma frá sjáyarmáli, hallast lítið nið-
ur á við eftir því sem bjargið lækkar til
noiðurs. eða hafs: og mældi eg lengd
lagsins í berg kantinum og var hún 160
íaðmar. Breidd lagsins, þar sem það
gægist út úr berginu, er 3 þml. Síðan
boraði eg inní bergið, sem er móbergs
kent og ekki mjög vont að vinna, og
tókst mérað sprengja með púðriallstóra
glufu inní beigið, sem þó var illt, þar
sem bergið er laust í sér til að springa
undan púðri. Gat eg þó á þann hátt
náð mér 1 alin inní bergið á c. 6 áln.
svæði, og var kolalagið þá orðið £ al, og
virtist standa beint inní bergið, þó
hallast lítið eitt niðurávið. Op það er
eg á þennan hátt gat gjört inn í bergið,
kostaði mig allmikla fyrirhöfn og mikið
af púðri. gat eg þó gjört það svo stórt,
að eg komst þar fyrir til að mæla kola-
lagið. Ofan á laginu og undir því er,
eins og áður er sagt, móberg og grá-
grýti innanum og er jaidvegminn mjög
dökkleitur í king.
Sönum þess að ég ýmsra orsaka
vegna, sérstaklega veðurs, gat ekki
sprengt mtira úr bergiau, gat fg ekki
náð neinum kdum að mun, en á annað
hundrað pund voru þó tekin i eynd og
loguðu prítilcga ve/ og brunnu upp til
agna; eiunig reyndust þau mjög hita
mikil. Eg tók sji Ifur 20 pd. hiim með
mér, og geta monn fengið að sjá þau
heima hjá mér eða ritstjóra Austra.
Kolin eru mjög gljáandi og þétt i sér og
feit í líkingu við beztu tegundir stein-
kola og álít eg sennilegt, að kolin séu þó
ennþá betri þegar innar kemur.
Eg þykist þess fuliviss, að æði mik-
ið sé af kolum á þessu svæði, og byggi
eg þá skoðun mína á þvi, að hinu meg-
in í Horninu kemur koislagið út og er
þykkra þar fyrir utan, sem viðar m'i
sj á gi einilega votta fyrir smálögum
útfrá aðalaginu.
Það er álit mitt, að vinnandi vegur
sé til að ná töluverðu r.t kolum þarna
með góðum járnhökum, hvað þá heldur
með nútímans beztu verkfærum; en
þar eð menn vantar þekkingu til að
geta rannsakað hve mikið muni vera af
kolunum, og í öðru lagi vantar fé til að
láta vinna og kosta miklu til, þá býsteg
við að laudeigendur gjöri litið að því að
grafa í bergið að svo komnu.
Væri nú vel, ef einhver vildi taka
sig til og skrifa um þetta i útlend blöð
til að vita hvort engin námufræðingur
fengist til að koma og rannsaka kolalag
þetta. Egbýstvið að stjórnin vildi
ekki að svo komnu kosta slíkan mann,
en vel gæti hugsast að eitthvert félag
erlendis vildi leigja þetta svæði, og ef
það reyndist að vera nýt kolanáma,
gæti það orðið ómetanlegt gagn fyrir
Austurland.
Þó eg sé ekki jarðfróður maður, þá
hefieg sterkan grun um að málmar og
önnur efni séu í Norðfjarðarhorni. Sér-
skaklega hefi eg ástæðu til að halda, að
þarsé töluvert af kalki og vildi eg óska
þess að eitthvað yrði gjört, og það sem
fyrst, til að ranasaka Hornið.
Þar, sem kolalag þetta er, er Jand-
taka allgóð. Sker eitt er þar fyrir
framan milli 10—20 faðma frá landi og
álit eg mjög hentugtað leggja bryggju
útá skerið, sem vel gæti gengið um sum-
artímann.
Er aðdjúftog ,,hre:nt" úti fyrir svo
skip gætu eflaust, lagst þar að.
Frá sjó og upp að berginu sem
kolalagið er í er hérumbil 8 faðmar, svo
það liggur vel við.
Skyldi nú vera þarna allmikii kol,
sem eg tel sjálfsagt, væri þá ekki öll á-
stæða til að gjöra sitt ýtrasta til að
nota sér þau. Væri sannarlega gleði
legt, ef tuttugasta öldin færði okkur það
sem aðrar þjóðir hafa í stórum stil og
sem við lengi^höfum óskað okkur að
eiga; en hér þarf að fylgast að dugur og
samtök og vart mundi eg láta mitt eftir
liggja að legga fram það, sem eg megna
ef vottur af viðurkeningu væri annars
vegar.
Fossi við Seyðisfjörð 8. April 1901.
Magncs Sigurosson.
NýkonimBjarki segir mestu veður
blíðuá Austurlandi, siðustu viku af
Apríl; að Einar Jochumson hafi dvalið
á Seyðisfirði um tíma og haldið fyrir-
lestra um trú. kirkju o. s. frv. og farið
siðau til Reykjavikur. #
Nýlega dáinn Pétur Guðjónson
fyrrum verstunarstjóri á Vopnafirði
eftir ianga legu.
Helgi Pétursson, náturufræðingur hefir
fengið 500 krónu verðlaun frá danska
náttúru visinda félaginu fyrir ritgerð
um móberg^á íslandi.—»Eiu verslun á
S -yðistirði auglýsti i Bjaka 28 öl og vín
tegundir með verðinu á hveri tegund.
Þeim dálki blaðsins hefði verið betur
varið tii að auglýsa uauðsynlegri vöru.
Enda landsmönum gagnlegra að fræð-
ast um cicthvað annað en vintegundir
og verð þeirra.
WILDOAK.MAN., 18. Mai 1901.
(Frá fiéttaritara Hkr.).
Markverðustu fróttir úr bygð vorri
er slys það er henti einn af löndum vor
um cnemma í þessum mánuði, — Hér
um bil kl. 5 að morgni þess 5. þ. m. fór
Pétur Pétursson að vitja um net sin,
er lágu skamt frá landi. Hann var bú
inn að vitja um netin og sleppa dubl
færinu, þegar hann varð þess var að
önnur árln af bátnum h vfði oliið út
byiðis og var rekin aillangt frá bátn
um. Veður var hvast og stóð af landi,
svo að bátinn rak óðfluga út á vatn,
fyr’ttil norðausturs og riðar þegarleið
á daginu og viudur snerlst á áttum cg
kom á norðau, þá rak bátinn að nokkru
leyti til baka aftur suðaustur á \ atnið.
Um sólarlag sá Pétur land að austan-
verðu við vatnið, eu kl. 11 um kveldið
komst haun að landi, ef land skyldi
kalla. J>ví 1 að var fenjaflaki og var
ekki hægt að komast til né frá, en úti
á vatni var rok svo mikið að ekki var
hugsandi til að leggja út á það á ára-
lausum bátnum til að geta komist neitt
áfram á því. Upp á þurt land var
heldur ekki mögulegt að komast fyrir
sefgrasi, sem bátuiinn komst ekki
gegn um. Við þenna barning ’.var samt
aumingja maðurinn alla nóttina og all-
an laugardaginn og alla nóttina eftir.
A sunnudaginn rénaði rokið og lagði
Pétur þá út á vatnið aftur. Hann
hafði fengið sér viðarspirubrot og reri
núsuðurmeð landi. Á mánudag um
hádegi ná^i hann lendingu í Delta.
Hafði hann þá verið matarlaus í nær 4
sólarhringa, frá því á fimtudag. A
öllum þessum hrakningi á vatninu
þóptufylti bát -hans að eins einu sinni,
en þá rénaði rokið um stund svo hann
fékk tima tilað ausa út vatninu. Að
landi komst hann, einsog að framan er
sagt, kl. 11 að kveldi dags. Alla þá
nótt var frost með kafaidi. Á laugar-
daginn var rok og kuldi og eins nóttina
þar á eftir. Á sunnudaginn rénaði rok
ið og þá fór hann að reyna að leita að
mannabygðum og var að því þar til
um nón. Pétur kvaðst mest hafa þjáðst
af kulda, sem sótt hafi á hendur hans
og fætur, enda eru hvortveggja limirnir
talsvert bólguþrútnir, en að öðru leyti
óskemdir. Og furðanlega er hann hress
oftir ferðavolkið. maðurinn er hniginn
áefra aldur.
Rugl og rímbeglur.
Eftir: Stephan G. Stephansson.
IV.
Þau lokka svo hugann, ’in Ijósbjörtu-
fjöll,
Að litprýðín gleymist um skrúðþak-
inn völl
Er kveld-sól um bergtinda blossar;
Þau rísa upp ginnhvít og glóandi öll,
Heilt,Guðsríkji’ af kveldroða’, af nótt
og af mjöll—
Þau ögra sem áhættu-kossar.
Þeir koma svo skrítnir úr skólum!
—Ja, skratti’ ertu fúll ef þér stökk
aldrei bros—
Svo keimlíkir hofróðu kjólum
Með krögum og slögum, með lissur
og flos;
Eitt samlag frá segstíu búðum
Af silki og borðum, með slaufur og
glys;
Og innan í öllum þeim dúðum
Er örlítill mann-kjarni, smár eins og
fls.
Svo koma þeir, kafnir í fræðum,
Svo hvergi sést mót fyrir lögun né
stærð,
I flugham úr ritum og ræðum
Frá reykugri fornöld og nútíðar
mærð.
Og hugsunin hleypur í skorðum
Um “háskóla”-spekinnar útmælda
blett.
Hún birtist í bullandi orðum
Af bláþunnri mælsku, í skvett eftir
skvett.
En eigi þeir íslenzku’ að ræða,
Það er ekki von til að slíkt sé þeim
fært,
Því það er sú makalaus mæða
Þó málið þeir tali, þá er það ei “lært”.
Þeim væmir við málizku vorri
Að verðung—hún ætti’ ekki’ að
heyrast né sjást!
En værnm við snjallir sem Snorri!
Að Snorra er maklegt og skyldugt
að dást.
Hann skrapp nú í skóla, hann Snorri,
Að skrifa þar málið af krafti’ og af
list—
Það máðist í minnis-bók vorri,
Að mamma hans kendi’ ’onum orð-
tökin fyrst,
Og alþýðu-orð sinna daga
Með eftirtekt valdi’ ’ann—þvi sum
voru’ ei traust—
Á “bekknum” hjá Sögu og Braga
Hann bjó sér til “stílinn” sinn—
kennaralaust.
Láttu hug þinn aldrei eldast
eða hjartað—-
Vinur aftan-sólar sértu,
Sonur morgun-roðans vertu.
Og svo er þá hretið á enda—og alt
Sem áður var snjóugt og frosið og
kalt
Við September-sól fer að hlyna.
Úr laufhári skógarins, fjallgolan
frjáls,
Nú fannhærur greiðir—hverbrekka,
hver háls,
Mér vor-rjóða vangana sýna.
Og loftið, það er nú svo blátt og svo
blítt.
Nú blasir við útsýnið, fagurt og vítt
Með bláskóg og breiðunum mjalla.
Svo hátíðlegt finst mér að horfa’ yfir
geim,
Sem hjartanleg vorblíða fylli’ allan
heim
Og jafnvel hvert jökul-skarð fjalla.
-----En hefur nú, Vílandi, vospá
þín ræzt,
Sem volandi sagðir: það bót engin
fæst
Á veðrinu, fyr en að vori!
í hug þínum rakturðu’ upp, hruipur
og grár,
Öll hret þinnar æfi í fimmtíu ár,
En úthýstir þreklund og þori.
Ég botna’ ei þitt grunnlausa hræðsl-
unnar haf,
Þó hart væri — manst ekki — lifðir
þú af!
Það fár er nú fram hjá þér runnið.
Það huga minn hvessir, það hressir
mitt geð,
Að hugsa’ um—er all sýnist komið í
veð—
Þær þrautir sem á hef ég unnið.
Og því er ég glaður, og því er ég
frjáls,
Fyr’ þi ælkun og sorginni beygi, ekki
háls.
—Svo fjarar út andstreymið óðum—
Og þvl get ég, meðan þú stynur,
mín stef
Með stillingu skriíað hér á þetta bréf.
Mér þegjandi leikið að ljóðum.
Sjálfsagt máttu segja það :
Sé nú smátt í rími—
Sunnan-áttin sezt er að,
Sumars hátta-tími.
Slegna hlíð og hirtan völl
Hreggin tíðu næða’ um.
Jörðin bíður, afklædd öll,
Eftir hríða-klæðum.
Vikið er snjó, sem vetur hlóð,
Víði-skógur lifir.
Hýr, sem fró við fullgert Ijóð,
Fjöllum ró er yfir.
Meðan ís í útlegð fer
En auðir rísa hjallar,
Sólskins-vísu syngi þér
Sumar-dísir allar
YMISLEGT.
Það fólk sem hefir þá trú ad eitt-
hvad yfirnáttúrleat fylgi tölunni 13, og
sem ætíd á að vara af verii sortinni,
mun þykjast fá staðfestiagu á þeirrl
trú sinni, ef það les söguna Irish
Hunt Corps heideildinni, sem myndaði
part af Imperial Yeomanry herdeildinni.
Þessi Irish Hunt Corps deild var að
fullu útbúin i Dublin 13. Jan þ, á. 13.
Maiz sigldi hún á stað til Cape l'own,
og þá þangað var komið var henni bætt
við 13. herde.ld Imperial Yeomanry. I
fyrstu atlögu sem Irish Hunt Corps
gerði við Búa, láu 13 herinenn eftir
dauðir á vígvellinum, en hver einasti er
lifði eftir, var tekinn höndum af Búum.
Síðasta ár voru prentaðar í alt 25
þúsund bækur á Japan með mísmun-
andi efui; 2000 af þeim voru skáldskap-
arbækur. Þessi bókagerð Japanmanna
er sýnishorn af því að þeir eru alls ekki
smávegis bókaþjóð.
Trúarbragðareglur eru óteljandi á
Frakklandi. í Jesúíta-reglunni þar
eru 2,404 meðlimir, f Marísta-reglunni
2 130, í Benedictus-reglanni 2000 með-
limir og eiga 49 klaustur. 22 stærstu
regluruar eiga til samans 4öl byggingu
og hafa 15000 meðlima tölu,
Byskupinn í Chalous á Frakklaldi
hefir nýlega gefið út þá skipun til
presta sinna, að hætta að hafa um hönd
nokkurt áfengi, hvorki við dagverð né
í heimboðum við sig sjálfan eða aðra;
og enu fremur. að hafa ekkert áfengi
um hönd við ueina prestþjóuustu eða
við nokkrar seremoniur, sera starfi
þeirra fylgir. Og þar að auki áminnir
hann þá um f nafni hins flekklausa(!)
prestskapar, að láta sér ekki verða á að
pressa vökva af berjum né aldinnm til
víngerðar. Svo er nú þetta. Það hefir
verið siður um langan tima Presbýtera
prestaflokksins, að prestar hafa þar
neytt kirsiberja-btennivins með dag-
v erði sér til hiessingar og annara vína,
sem búnir hafa verið til úr berjalegi og
aldl nasafa. Piestur einn að nafni Latty
sem er Presbyteri segir að þessi siður
sé tryggingar meðal fyrir siðfeiði, því
bloðið þuifi að vera hreinSað og fjörg-
að, til þess andinn hafi yfirburði yfir
þvi heimslega.
SPURNINGAK OG SVÖR.
1. Sp.: Hvað getur skólastjóin sett
hæst mánaðargjald fyrir utan héraðs-
bcrn sem ganga á skóla, og
2. Er löglegt að taka þá bændur inn
í skolahérað sem búa 5 milur frá skóla
og enga möguleika hafa til þess að
senda börn sin á þá.
1 sv.: mánaðargjaldið má ekki stíga
yfir einn dollar um hvern mánuð, fyrir
hvert barn. Alment er það þó siður héc
í fylkinu, þar sem rúm i skólanum leifir
það, að veita utanhéraðs börnum mót-
töku án kenslu borgunar. En það er
auðvitað komið undir göfuglyndi þeirra
sem skipa skóla-stjórnirnnar.
2. Skólahéruðin eru mynduð af
sveitarstjórnum, og í óorganiséruðum
héruðum af skóla Inspectors. I f^rra
tilfellinu verður að leita til sveitaráðs-
ins og í siðara tilfellinu til skólalnspec-
tors fyrir héraðið til aðfá sig tekin út úr
héraðinu, sé gjaldandi ekki ásátt.ur með
dóm sveitaráðsins eða skóla Inspectors
má áfrýja málinu fyrir dómara. En
það veldur talsverðum kostnaði. Öll
sanngirni mælir með því að sá búandi
sé leystur frá skólagjaldi sem býr svo
langt frá skóla hð hann getur ekki haft
bans not.
ÁRÍÐANDI LEIÐRÉTTINGAR!
í 23 tölubl. Hkr er getið um að
hra. Sigurður Thorarinsen frá Gimli
hati komið á skrifstofu Hkr. og haft
eftir honum: að eftir sögusögn samb,-
þingmannsins fyrir Selkirk kjördæmi
yrði brautin lögð alla leið heim að
Gimli. Þetta segist hann ,vitanlega”
ekki hafa getað sagt, af þvl hann hafi
ekki nýlega talað við þingmanninn.
Önnur leiðrétting, að ekki sé haft eftir
sér ,.að Gimlibryggjan sé því eyðilögð”,
,,en stórskemd er nún” segir hann.
I samanbu-ði við ofangerðar leið-
réttivgar leyti ég mér að geta þess, að
herra Sigurður Tnorarinson sagði mér
á skrifstofu Hkr. þegar bann kom þar
inn oeinast: "eftir bréfi frá McCreary
þingmanni fyrir Selkirk-kjördæmi ný-
komnu verður brautin lögð heim að
Gimli”,—Eg hefi skilið og skil orðið
söirusögn enn þá, að það seu orð
sem haft er eftir öðrum, en alls ekki að
orðið þýði að eins þau orð, sem töluð
eru við manu, en ekki skrifuð. Ég hefi
heyrt og séð ekki ómálfróða menn segja
til dæmis: "eftir bréflegri sögusögn-',
og líka hefi ég auðvitað heyrt: eftir
munnlegri sögusögn, en það er ^oftast
ótryggara orð að gildi. — K. Á, B.
Lesið þelta.
í sumar og ef til vill lengur hefi ég
ásett mér að gefa lexíur í piano- og or-
gels-spili í IFest Selkirk á fimtudögtm
i hverri viku, ef svo margir gæfu sig
fram að það svaiaði kostnaði.
Sömuleiðis held ég áfram kenslu i
W innipeg, sem áður, og fi á þessum tima
gef ég lexlur á píano líka, sem ég hetí
ekki áður gert.
Eins og kennari minn. Mr. J. W.
Mathews.segir í bréfi, er henn sendi
mér fyrir fáum dögum og hér birtist
tek ég að eins að mér að kenna hin
fyrri stig musicsÍDS, því sjálfur er ég
alt. af að taka lexíur, og held því áfram
ef heilsa og kringustæður lejTa.
Vinsamlegast.
JÓNAS PÁLSSON.
573 Alexander Ave.
(Altaf heíma fyrir kl. 12 á hd.).
Þannig er þá bréfið frá próf. J, W.
Matthews:
527 Balmoral, May 27th 1901.
Mr. Jonas Paulson has studied the
orga í with me for some months past
ándlfind him to be a faithful and
painstaking student, andhaving suffl-
cient ability to give promise cf becom-
ing a good player.
He is to be trmied to give tuitiou
in the earlier grade in Music, I(read Or-
gan playing in particular). I have the
greatest ie-pfct for Mr. Paulson.
J. W. Matthbws.
(O -ganist in Caatral ch irch)