Heimskringla - 06.06.1901, Blaðsíða 3

HEIMSKRINGLA, 6. JÚNÍ 1901.
henni verið mjög eðlilegt að hegða sér
«ftir öllu sem hafði lagagildi hjá henni.
Þetta hefir eins gilt yfir þann þátt sem
vér köllum kvennafarir. Það má sjá
það af Njálu að legorðssakir unnu til
þungra sekta. Einnig munum vér
kvennamál þeirra Veisusona (sjá Ljós-
v.sögu).
Það er því stór furða, að þér, herra
ritstj., sem dvalið hafið í jafn siðspiltu
iandi og Vesturheimur er, skulið álíta
að smágallar á hjónabands lífi Vestur-
íslendinga stafi af erfðasyndum frá
Fróni. Þér hafið t. d. nýlega skýrt frá
í blaði yðar, að einn náungi í Banda-
rikjunum, sem enginn heldur þó fram
að sé Mormóni, hafi átt einar 50 konur
á víð og dreif, Hkr. hefir og nokkrum
sinnum áður komið með svipaðar sagnir
og efa ég ekki að þær séu sannar.~Nú
með því að slíkt er alltítt hér í landi
ásamt öðrum stærri glæpum, þá er
ekki ótrúlegt að landar venjistá skyndi-
brúðkaupin, enda er því siít að neita.
Frillulifnaður segið þér að sé tíðari
á íslandi en hér. Það getur vel verið
að kyrkjuhækurnar beri með sér, að
4 ‘launbörn” tæðist þar tiltölulega fieiri.
En ég vil þvi einu svara til þess, að ís-
lendingar heima hafa ekki tamíð sér þá
“kúnst“, sem flestum mönnum er full-
kunnugt að hér er leikin takmarkalitið,
það er barna morð eða fÓ3tureyðing.
Væri sú íþrótt óþekt hér, hygg ég að
við mundum sjá skjóta upp dálítið fleiri
ómagahöfðum.
Út í þaðskalekki lengra farið að
sinni.
Ég leyfi mér að snúa setningu yð-
ar við- “Vér komum, alment, vandað-
ir að heiman og höfum viðbjóð á laus-
ung og glæpum, en 1 æ r u m hvor-
tveggja hér, þar sem það er í fullum
mæli framið eins og gamanleikur.
J. E. Eldon.
^ *
ATH. Vér höfum tekið íraman
prentaða bréf af því það fjallar um al-
ment ogopinbert mál, sem alla varðar.
En ekki af því að Hkr. sé höf. sam-
dóma í öllum atriðum. Vera má þó að
fyrsta athugasemd hans sé réft og sann
gjörn. Það hefoi máské verið réttara
af oss að nefna meinaástir ó f r j á 1 s-
a r, heldur en frjálsar fástir. Vér
útlögðum að eins ensku orðin: “Free
Love“, frjálsar ástir, þótt meiningin sé
vitanlega sú, að það séu ástir i meinum
og að því leyii ófrjálsar — bt zta
útleggingiu væri máske fengin með orð-
inu ;i a u s u n g; en i vorum augum
hafa orðin minsta þýðingu í slíku máli.
Aðaláherzluna leggjum vér á v e r k n-
a ð i n n og þá alt of almennu hugsun i
voru þjóðlífi, sem Htilsvirðir hjóna-
bandið og orsakar lausung. Vér játum
, það hátiðlega, að skilnaður mánns og
konu sé ekki einasta heppilegur, heldur
nauðsynlegur, þar sem sambúðin getur
ekki verið öðruvísi en ill og óánægju-
leg. En um hitt atriðið, að það sé eðli-
legt—eða sjálfsagt, að hinir sundruðu
makar—taki saman við aðra maka—
leiti sér að nýrri aðstoð—á það getum
vér ekki fallist, að minsta kosti ætti
það ekki að vera nauðsynlegt. Hitt er
óefað rétt skoðað. að “síðari gangan“
verður yfirleitt affarasælli, en hin fyrri,
ekki vegna þess að hún sé laus við
prestlega vígslu, heldur blátt áiram
vegna þess að reynzlan hefir gert mak-
ana hyggnari i síðara en fyrra vali
sinu. Ekki getum vér heldur fallist á
þá kenningu, að vér komum alment
vandaðir að heiman, en lærum lausung
og glæpi hérnamegin hafsins. Vér
fiyKkjum þvert á móti, að siðferði Vest-
ur-íslendinga, með öllu sem þvi er þó
ábótavant, meira en þoli samanburð
við siðgæði landa vorra á Fróni.
Ritstj.
V?rdlœkkun
a fatnadi hja
Vér seljum eftirtaldar vörur með
niðursettu verði um 2 vikna tíma.
Nýjan utanhafnarfatnað.
Nýja harða hatta.
Nýja lina hatta.
Nýja sumar hatta.
Nýja strá hatta.
Nýjar skyrtur og kraga.
Nýja nærfatnaði.
Ný hálsbönd og axlabönd.
Nýja gokka og hanska.
D. W. Fleury
564 Maiu Street. .
Móti Brunswick Hotel.
WooflWne Restanrant
Stærsta Billiard Hall í
N orð-vestrlandinu.
Fjögur “Pool”-borð og työ "Billiard”-
borð. Allskonar vín og vindlar.
Lennon & Hebb,
Eigendur.
5.
að bjóða ferðafólki verðlag
MEÐ SKIPUNUM:
“ALBERTA”
“ATHABASCA”
“MANITOBA’
Þau fara frá fort William til Owen
Sound, hvern
ÞRIÐJUDAGf,
FuSTUDAG og
SUNNUDAG.
Þaðan með járnbrautum til
TOROTNO, HAMILTON,
MONTREAL,
NEW YORK
OG ALLRA AUSTUR-BORGA.
Leitið upplýsinga hjá:
Wm. STITT C. E. McHPERSON,
aðstoðar umboðs- aðal umboðsmaður
maður farþega farþegalestanna.
lestanna.
WINNIPEG.
Anægjan af reykingu
fæst að eins með því að reykja góða
vindla, og mesta nautnin er að reykja
“THE T* L.”
Það eru vindlarnir sem eru nafn-
frægastir alstaðar, fyrir óblendni og
gæði. Reynið þá, og mun vel gefast.
WESTERN CIGAR FACTORY
Thos. I.ee, eigaudi. 'WIIINriSrHE’IEGr-
| R0BINS< 3N&C0.
Nokkur Sjerstok kjorkaup— ^ fást nú á ýmsum nýjum vörum og öllum nýmóðins þad kastar ekkert að koma og skoða þær.
KVENNSKÓR, svartir, mórauð- ir og striga Bicycle skór af öllum tegundum, áður $2.50, nú §1.50 Barna mórauðir skór—litir Navy hvítir og Cardinal, áður 35c, nú 25c,
Stúlku og kvenna mórauðir Ox- ford-skór, allar stærðir, [ágætir á 75c, Sailor-hattar fyrir konur með svörtum eða hvítum borðum, áð- ur $1.25, nú 75c.
Sóllhlífar og regnhlífar fyrir kon- ur, ýmsir litir, skrautlitaðar, hvítar og svartar, allar tegundir af skrautsköptum, áður $2.75, nú «1.55.
20 pakkor kjólatau, N avy blá og í ýmsum litum, 29 þuml. breið, áð- ur 15c., nú lOc, yardið.
20 pakkar skrautlitað röndótt P. K., áður 15c., nú 6ác. yardið. Kven-silkivesti, Creain, svört, ljósrauð. Heliotrope, stuttar erm- ar, sérstaklega ódýr á 48c.
ROBIIVSOIV CO. 400—402 Malix St.
Ein million
NU DAGLEGA I NOTUM.
Ellfu hundruð velar búnar til á hverjum degi þetta er stórkostleg
staðhæfing, en hún er sönn. ELDREDGE SAUMAVÉLARNAR eru
búnar til af NATIONAL SAUMAVÉLA FÉLAGINU í Belviderb
111. Þetta eru ekki óvandaðareða ódýrar vélar, heldurþær vönduðustu að
öllum frágangi, með sanngjörnu verði; þæreru útbúnar með öllum nýj.
ustu umbótum og hafa vöiurenzli. Viðaryerkið á þeim er yndislega fag-
urt. Samsetning þeirra er óbrotin, og þær vinna háfaðalaust.
VÉR HÖFUM NAð ADAL UMBOÐSSÖLU Á ÞESSUM VÉL-
UM Á STÓRU SVÆÐI, ogvér viljum láta yður vita af því.
Þessar vélar eru ábyrgðar að öllu leyti. Þær eru gallalausar. Éng-
ar aðrar vélar eru betri, annars mundum vér ekki verzla með þær.
Leyfið oss að sýna yður þær. —vægir söluskilmálar.
ÞÆR FÁST HJÁ EFTIRFYLGJANDI UMBOÐSMÖNNUM :
Baldur... .Chris Johnson.
Innisfail.... Archer & Simpson.
Moosomin.......Millar & Co.
Gimli......Albert Kristianson
Winnipeg.. Scott Furniture Co.
276 Main St.
Calgary.... A.J. Smyth.
Dauphin.... Geo. Barker.
Reston......Wm. Busby.
Yorkton......Levi Beck.
Gladstone.. William Bro’s,
Og margir aðrir.
HEILDSOLUDEILDIN I MANITOBA
117 Uannntyne St. East Winnipe
vill fá grtða umboðsmenn í þeim héruðum, sem umboðsmenn eru
ekki áður fyrir.
ALEXANDRA RJQMA-SKILVINDUR
eru þær beztu og sterkustu.
Þær eru álitnar beztar í Danmörk, leiðandi
landi heimsins í smjörgerð.
Stjórnar umsjónar maðurinn, sem ferðaðist
um Island til að líta eftir búnaði í fyrra sagði: Eg
ráðlegg öllum bændum, áísl sem annaðborð kaupa
skilvindu að kaupa aunga aðra en Alexandra.
Hún e: endingarbezt og einföldust, hefir kall laus-
an frá kúlunni gefur heilmæmari mjólk
heldur en nokkur önnur skilvinda á markaðinum.
Hún er lang almennasta skilvindan í Danmörku.
Svo mörg eru hans orð. Állir sem hafa reynt hvað
skilvindaer og þekkja Alexandra, segja hið sama
og þessi maður.
Alexandra fæst hjá:
R. A. LISTER <X G° LTD
232 KINGST- WINNIPEG-
Aðal umboðsmaður: (■ IInn r Sveinson.
flANITOBA.
Kynnið yður kosti þess áður en þér ákveðið að taka yður bólfestu
annarstaðar.
íbúatalan í Manitoba er nú.............................. 250,000
Tala bænda i Manitoba er................................ 35,000
Hveitiuppskeran 1 Manitoba 1889 var bushels............. 7,201,519
“ “ “ 1894 “ “ .............. 17,172,883
“ '■ “ 1899 " “ .............. 2Y ,922,230
Tala búpenings í Manitoba er nú: Hestar.................... 102,700
Nautgripir............... 230,075
_ Sauðfó................. 35,000
Svin...................... 70,000
Afurðir af kúabúum í Manitoba 1899 voru................... $470,559
Tilkostnaður við byggingar bænda í Manitoba 1899 var.... $1,402,300
Framförin í Manitoba er auðsæ af fólksfjölguninni, af auk nt m
afurðum lanisins, af auknum járnbrautum, af fjölgun skólanna, af vs c-
andi verzlun, af vexti borga og bæja, og af vaxandi velliðan
almennings.
í síðastliðin 20 ár hefir ræktað land aukist úr ekrum............. 50 ,000
Upp í ekrur........................................................2,500,000
og þó er siðastnefnd tala að eins einn tíundi hluti af ræktanlegu landi
i fylkinu.
Manitoba er hentugt svæði til aðseturs fyrir innflyténdur, þar er
enn þá mesta gnægðaf ágætum ókeypis heimilisréttarlöndum og.mörg
uppvaxandi blómleg þorþ og bæir, þar sem gott er til atvinnu fyrir
karla og konur.
í Manitoba eru ágætir frískólar fyrir æskulýðinn.
í Manitoba eru mikil og fisksæl veiðivötn, sem aldrei bregðast.
í bæjunum TFinnipeg, Brandon, Selkirk og fleiri bæjum mun nú
vera yfir 5,000 íslendingar, og í sjö aðal-nýlendum þeirra i Manitoba,
eru rúmlega aðrar 5,000 manna. Þesa utan eruí Norðvesturhéruðunum
og British Columbia um 2,000 íslendingar.
Yfir ÍO millionir ekrur af landi í 31anitoba, sem enn þá
hafa ekki verið ræktaðar, eru til sölu, og kosta frá $2.50 til $6.00 hver
ekra, eftir gæðum. Þetta land fæst með vægum kaupskilmálum.
Þjóðeignarlðnd í öllum pörtum fylkisins, og járnbrautarlönd með
fram Manitoba og North TTestern járnbrautinni eru til sölu.
Skrifið eftir nýustu upplýsingum, kortum o. s. frv. alt ókeypis, tíJ’
HON. R. P. ROBLIN
Minister of Agriculture and Immigration,
WINNIPEG, MANITOBA.
Bonner& Hartley,
Lögfræðingar og landskjalasemjarar.
494 Rain St, - - - Winnipeg.
R. A. BONNBR. T. L. HARTLEY.
MacJoialJ, HaiarJ & Wlitla.
Lögfræðingar og fleira.
Skrifstofur f Canada Permanent Block.
HUQH J. MACDONALD K.C.
ALBX. HAGQARD K.C.
H. W. WHITLA.
OLI SIMONSON
MÆLIR MEÐ SÍNU NÝ.JA
718 lUain !Str.
Fæði $1.00 ádag.
F. C. Hubbard.
Lögfræðingur o. s, frv.
Skrifstofur í Strang Block 365 Main St.
WINNIPEG --- - MANITOBA.
188 Lögregluspæjarinn.
“Upp með það”, segir De Verney og bendir
á langt bjúga. sem hangir niður úr vagninum.
“Nei, ág keypti þau til þess að hræða kerl-
fngar skrattann !” svarar Microbe, og skellihlær.
Hanu heldur áfram og segir: “Þekkir þú rödd-
inahennar Laulu?” Um leið og hann segir
þetta1 sparkar hann i poka, sem er við fætur
hans og heyrist þá ógurlegt kattarvein.
“Nei”. svarar de Verney. “En ég þekki hana
ef ég sé hana. áLttu mig líta á hana”,
“Þá það”, svarar slátrara drengurinn; hann
staulast fram í vagnínn að pokanum, leysir frá
nonum og sýnir þar grátt kattar höfuð með
græn og grimmleg augu—það er gamla Laula.
Þegar Laula lítur á þá brenna augu hennar eins
eg tveir eldar, því nú ei hún orðin reið fyrir
meðferðina.
“Hvernig fórstu að ná kattar skrattanum?”
spyr de Verney hlæjandi. “Ég hafði öngul og
færi og beitti fyrir hana kjöti” svarar Microbe.
"og kastaði færiuu yfir hana til þess að eiga það
ekki á hættu að Ágúst rækist út og hefði hendur
i hári mínu. Mig langaði ekki til þess að kom-
ast í bölvaðar klærnar á honum, En hamingj-
unni sé lof ! Eg hefi þá loksias komið í burtu
einum af þeS3u dóskotans Lieber hyski !”
Um leið og hann segir þetta sparkar hann í
pokann sem kötturinn er i.
“Það er ekkert hætt við að Ágúst sé heima
fyrír klukkan sex”, svarar de Verney. ‘ Ragn-
ier sagði aðliann værí í leikfimishúsinu að æfa
sig fyrir glimuna í kveld; en bíðum við, það er
bezt að’eyða ekki tímanum í óþaifa tali. Er
Lögregluspæjarinn. 189
Regnier á vérði? Ég skipaði honum að vera
heima; keyrðu á eftir”.
Þeir aka báðir að Vignershliði og þar skilur
de Verney eftir kerru sína; hann gengur að hlið-
inni á vagni slátrarans og spyr í ákafa:
“Sá hún þig kerlingar skrattinn hin gamla
frú Lieber ?”
“Nei“.
"Ætli hana gruni nokkuð ?”
"Það held ég varla; en eftir útiití hennnr og
athöfnum að dæma var hún orðin hrædd um
köttinn sinn, kerlingar tetrið”.
"Af hverju heldurðu það ?”
“Af þvjí hún fór út í garðiun með fárra min-
útna millibili og kallaði a'taf á Loulu”.
"Það er nú lltið að marka það",
“Og svo svaraði bölvaður kötturinn altaf,
og ég var dauðhræddur um að hann mundl faia
með henni og ég svo ekki ná honum. En þarna
kemur Regnier og hann tekur nú við sögunni”.
“Kerlingar greyið er alveg að gangaaf göfl-
unum !” segir hann. “Hún er kominn úr hús'
inu og æðir um garginn fram og aftur; hún er
rétt við dyrnar núna”.
“Nú er tækifæii fyrir þig, Microbe !” segir
de Verney. “Gerðu nú alveg eias cg ég sagði
þér”. Þeir eru nú staddir létt hjá mjóu göt-
uani, sem liggnr heim að húsi Litbers blómsala.
"Jæja, piltar !” segir Microbe. “Takii þið
þá vel eftir ölla”.
Nú vill svo til að frú Lieber sór I var ilítr-
aravaga fer fram hjá 1 li iou sl amt frá henni.
Hún veitir þessu J ó litla eftirtekt, því húa l.etír
192 Lögluspæjarinn.
verður einskis iáskynja. Hann leitar auðvitað
nánast að vindlahylkjnu, sem miust var á kveld
inu áður, því þess þykist ham fullviss að þar
muni vera það sem þurfti til að skilja bréfin.
Það er að eins eitt sem hann græðir á þessari
leit; hann finnur stutt bréf til Ágústs, þar sem
honum er tilkynt að honum sé veittur styrkur
frá félagi, er hann virðist vera meðlimur i.
De Verney þorir ekki að taka þetta bréf, en
setur á sig úr því aðalþráðinn. Þetta hefir tafið
hann talsvert og nú flýtir hann sér yfir í hittt
he-bergið. Hann sér glögt að þetta hlýtur að
vera svefnherbergi Louisu; eu aldrei hafði hann
vitað þess dæmi að vinnustúlka hefði jafn-
skrautlegt og dýrt i kringuœ sig; gluggablæjur
rúmfrtnaður og alt ber vott um anð og ríki-
dæmi á háu s' igi. Þar eru öli áhöld, sem hefð-
armeyjar hafa til þess að auka fegurð sína og
laga þær misfellur, er lýtum valda. Það er al-
kunnugt að stúlkum þykir oft sem náttúran hafi
kastað höndum til þess að gera þær svo vel úr
garði. sem þær hefðu óskað og þykir smiðin
ekki vera sem vönduðust—það er að segja þær
finna þetta með sjálfum sér, þótt þær láti það
sjaldan uppskátt, en þær hafa ýms ráð til þess
að bæta þa-J upp og laga vankantana; þær
mjókka mittið, þrengja að fótum, mála kinnar
og augabrýr o. 8. frv. Það var auðséð aðLovfisa
var í flokki þeirra kvenna, sem þykjast smíða
betur en drottian. “Ég hefi ekki tíma til að
hugsa um þetta skraut!” hugsar de Verney, "ég
verð al halda áfram leitinni, en þá -t éx illa
svikinn ef hú i Loui a llitla er blátt áfram
Lögregluspæjarinn. 185
Hún kemur samt ekki alveg að garðdyrunum,
en hverfur sjónum de Verney inn í mannþyrp-
inguna.
Hann leitar að henni alls staðar á meðal
trjánna og kemur þá auga á þrjár rauðar rósir á
meðal blómanna .Fyrst hélt hann að þær hefðu
vaxið þarna, en sá brátt að þær höfðu v erið látn
ar,þar fyrir tuttugu mínútum, því þær eru enn
ekki farnar að fölna þrátt fyrir sólarhitann.
De Verney opnar gryfjuna og sér að þar er
alt með sömu ummerkjum að öðru en því, að
matarskrína verkamannanna er tóm. Svo fer
hann í burt en gætir þess að skiija blómin eftir
eins og þau voru.
Skömmu síðar skundar hann til liðskönnun-
unarinnar og vonast til að komast á snoðir um
eitthvað máli sínu til upplýsingar frá Louisu
sjálfri, en mannþröngin er svo míkil að hann
kemst ekki eins nálægt henni og hann óskar, ep
þó nógu nálægt til þess að geta heyrt gleðióp
fólksins og séð blómameina greinílega. Kgisara
sonurinn er hjá henni og hefir ekki augun af
henni. Hún hefir gefið honum undur fagran
blómvönd.
De Vercey brettir brýrnar og segir f hálfum
hljóðum við sjálfan sig. “Bölvaður hræsnari
getnr hún verið ! Hún gefur hom.m blóm i vin-
áttuskyni og brosir framan i hann svo innilega
rétt eins og hún væri ástmey hans. Hann hafðí
áður verið heillaður af fegurð hennar, æsku og
yndisþokka og tæplega hafði kjark til þess að
halda áfram að leggja fyrir hana tálsnörur, en
nú harðcai hjartabans og hann fleygir frá sér