Heimskringla - 05.06.1902, Side 3

HEIMSKRINULA 5. JÚNÍ 1902.
IISTEBS ROYAL FYRSTU VERDLAUNA
“ALEXANDRA”
RJOMA-SKILVINDUR.
VOTTORD:
“RAPID CITY, 1. Marz. 1902.
Herrar R. A. Lister & Co. Ltd.
Winnipeg, Man.
Hæru herrar:—
Gerið svo vel og sendið mér til Rapid
City eina af yðar síðast ambættu No. ll^
“ Á L K, X A N D R A” rjdma skil vindum á
§75 00 í staðin fyrir gamla No. 12, sem ég
hef brúkað í 2 ár, og sem hefir reynst mér
ágætleg'a.
Við kaupum aðra “ALEXANDRA”
af því við álítum það beztu skilvíndur
sem níi eru fáanlegar, einfaldar og hæg-
astar að hreinsa.
Yðar einlætr,
Mrs. Jas Young.”
Þessar vélar hafa reynzt að vera þær ödýrustu sem fáanlegar
eru á þessum tímum
STERKASTAR, OBROTNASTAR, OHULTASTAR, AREIDAN-
LECASTAR.
Það kostar minna fyrir aðgerðir á þeim en öðrum vélum,
þær endast æfilangt. Þær auka smjörið úr rjómanura að minsta
kosti EINN FIMTA- til FJORÐA PART. Hvert kfiabú, sem
ekki hefir sltka vél, tapar stöðugt peningum.
Verð frá $40.00. Leitið upplýsinga hjá næsta umboðsmanni
Vorum og fáið söluskilmála, eða ritið til:
R. A. LISTER & Co. Ltd.
Stærstu smjörgerðaráhalda framleiðendur
f hinu brezka veldi
232 & 234 KINQ ST.
WINNIPEG.
SERSTÖK KJÖRKAUP
Um 50 karlinanna alfatnaðir úr beztu ull og vel gerðir, með góðu
fóðri, veniulegt verð er $16.50, en til að losa þessn fatnaði frá. eru
þeir nú seldir á Stllí OAN. Komið strax, sem þurfið að fá góð föt
Einniger nóg til af Tw>-ed fötnm; venjalega seld fyrir $8 OO. $9 00
og $1 00; nú A #.% 50. —Agsetir hattar fyrir $1 50, Nýjir Fedorá
hattar $1 .25, 1§Í.50 og upp í $3 OO.
Nýjar skyrtur 03. hálsbðnd.—Bláir Serge fatnaðir einunKÍs #0 OO,
ágíet tegund.—Sérstakur afsláttnr Kefiun á drengja og barnaföturu
þenna mnnuð.—Það margborKar sig að sjá okkur (
PALACE CLOTHIXG XTOUE - 485 Matn St.
G. C. LONG.
flytjendahöll og fór með míg út í
bæ 0g hresti mig upp á gamlan og
góðan kunníngsskap, Svo gaf hann
mér þúsund dollara blað, áður eu
við skildum og ég þurfti ekki að
borga einn einasta aur, ekkert nema
bara skrifa nafnið mitt á dálítinn
miða 0g svo á ég hitt blaðið og er
með það hérna í vasanum Lfttu á,”
sagði hantí og reif það upp úr vasa
sínum. Grímur rendi augunum yfir
það. “Ójá, það er polisían,” sagði
hann, “þú hefir líklega gefið þeim
nótu fyrir fyrsta paymentinu.”
“Nótu, það var einmitt það, sem
hann nefndi þennan Iitla miða. Svo
bauðst hann til að melda migf í gfóð
templarastúkunni og ætlar svo í
kvöld að fara með mig og láta taka
mig inn og þar sagðist hann skyldi
sýna mér fjölda af beztu mönnum
bæjarins, bæði ritstjóra og stúdenta
og safnaðurfulltrúar og ýmsa fleiri
merka menn og svo náttúrlega fjölda
af Jjómandi fallegum stúlkum, og ég
hefi nú hálfgaman af þeim enn, þótt
égségiftur og orðinn gamall. Nú
ég auðvitað skvetti dálítið f mig
heima stundum, en hér sagði hann
að freistingin væri lítil, því loftslagið
yæri svoleiðis, og eitthvað verður
maður þó æfinlega að láta á móti
sér fyrir góðan félagsskap.” “Eg
er því miður hræddur um að þú
komist ekki í félagið I kvöld, bæði
er það að Mr. Simson er ekki
heima,” — “Sæmundsen meinarðu,”
greip Björn fram í. ,,U—hu og svo er
það orðið of seint, klukkan er orðin
meira en nfu.” Hvar er Sæmund-
sen?” spurði Björn gremjulega.
“Hanu fórofantil Selkirk með trein-
inu f fyrradag að insjúra menn niðri
f Nýja-íslandi,” sagði Grimur. “Því
lofaðir þú mér ekki að fara með hin-
um? Hann, sem sagð isvo skýrt, “Yes,
Sæmundsen,” hann hefði þó kom-
ið mér heim til hans og þá heíði
einhvar fylgt mór á fundinn, þó að
hann væri ekki heirna sjálfur,”
sagði Björn. “Ekki er ég nú viss
um það, að hann hefði farið með þig
heim til Mr. Simson eða veiztu
hvert þeir keyra þessa vagna,”
sagði Grímnr. “Keyra, nú náttúr-
lega þeir keyra menn þangað, sem
menn vilja, þó að ég sé ekki búinn
að vera lengi hórna í Winnipeg, þá
veit ég það þó. Hann Jón sagði
mér f dag að svoleiðis vagnar væru
kallaðir express.” Grímur gaut
augunum til mannþyrpingarinnar,
sem kringum þá var, sumir voru að
fara fram hjá þeim, aðrir voru á
eftir þeim, svo langt sem augað
eygði var gangstéttin iðandi 0g
morandi í fólki, hann hefir líklega
séð einhvern landa nærri sér þvf
hann hallaði sér að Birni og hvfslaði
nokkrum orðum í eyra hans. Björn
sagði ekkert í þetta sinn, en varð
bara enn rauðari en áður. “Þú
gerir svo vel og kemur heim með
mér landi,” sagði Grfmur að stnndu
liðinni. “Það er llklega réttast, fyrst
ég kemst ekki á tundinn,” sagðl
Björn. Varð það þá úr að þeir
héldu heim til Gríms. Þau hjónin
gerðu sitt bezta til að láta Birni ekki
leiðast það, sem eftir var kvöldsins
þegar komið var Iram undir h-itta
tíma tylgdi Griaiur honum á inn-
flytjenda hú3ið, því hann bafði ekk-
e t rúm handa honum nema að láta
hann 'sofa hjá mági sfnum, en konan
vildi það síður af þvf að hann var
emigranti. Að skilnaði ætlaði Björn
að kyssa Grfm með þakklæti fyrir
alt og alt. en hann höifaði aftur á
bak og sagði að það væri ekki siður
í þessu landi, að karlmenn kystust.
Björn kvaddi hann þá með innilegu
handabandi og fögrum þakkarorðum.
Skildu þeir svo að sinni.
(Framh ).
Cuba lýðveldið.
Á morgun, þann 20. Maí 1902,
rennur fæðingardagur hins nýja lýð-
veldis. Þá verða heiti þau er Mr.
McKinley gerði í nafni þjóðarinnar
efnd, og er það sannarlegt gleði efni
fyrir þá er elska þetta land og und-
irstöðuatriði vorra grundvallarlaga.
Mér er nær að halda að þegar fram-
líða stundir þá verði þetta atriði, að
vér héldnm orð vor við Cuba, einn
hinn bjartasti kaflf í sögu vorri.
Oss verður fyrirgefið þó vér í byrjun
sendnm þangað pólitiska stóigæpa-
mei:n, er enga hugsjón höfðu aðra
en draga undir sig alþýðufé og stela
þvf öllu er þeir festu flngur á. Oss
verðnr ef til vill fyrirgefin afskifti
vor af hinum fyrstn forsetakosning-
um, sem að mínu áliti voru illa til-
fallin, mér virðist að General Gomez
hefði átt að verða fyrsti forsetinn.
Eg fæ ekki betur séð en framkoma
hans gegnum alla frelsisbaráttu
Cuba hafl verið mjög lík framkomu
Washingtons í frelsisbaráttu Banda-
manna.
Gen Gomez sýndi með fram
komu sinni framúrskarandi stilling
og þrautseigju og óviðjafnanlega
framsýni. Það var því Gomez, er
eðlileg i hafði meira hald á tilfinn-
ingum Cuba manna en nokkur ann-
ar af landsins sonum. En Cuba-
menn eru flestir börn í pólilík, þeir
vildu velia Gomez fyrir forseta en
Bandamenn vildu annað, og ef
trúa má hraðfréttum sem bárust frá
Cuba meðan á kosningarimmunni
stóð, þá brúkuðu þeir sðmu aðferð
og Hanna notaði við að ná í Senatoi s
embæ tið. Cubamenn mistu móðinn
og fjöldi af Gömez fylgjendum
greiddu ekki atkvæði. Mr. Palma
varð því hinn fyrsti forseti hins
nýja lýðveldis, sem að öllum líkind-
um er mikilmenni. Komandi tíðin
sannar hvort Cubamenn völdu vel
eða illa, eða hvort afskifti vor af
hinum fyrstu alþjóðarkosningum
hafa verið heillavænleg fvrir frelsi
Cubamanna eða sprottin af ein-
hverjum eigingjörnum hvötum.
Nú er komið sem komið er og
því er það næsta að vona og óska að
hið nýfædda lýðveldi blómgist og
blessist og verði ævarandi minnis-
varði þess að við byrjun tuttugustu
aldarinnar var til lifandi frelsis
neisti hjá Bandaríkjunum, þvl
hvoiki þjóð eða einstaklingur ^eru i
sannleiða trjáls nema hjálpað sé til
að gera aðra frjftlsa.
G. A. Dalmann.
Þeir eru aðlaðandi.
Eg legg álierzlu á að gera brjóst
sykurinn aðlaðandi, breði f útliti
og að gæðum,
GÓMSŒTIR “CREAMS“
EFNISRÍKT “CHOCLATE.
HOLLIR “TAFFIES“,
HREINN “BRJÓSTSYKUR“.
Selt í stór- eða smákaupum, f
skrautkössum. Munið að sérhver
moli er gerður af beztu tegundum
og hreinasta efni.
Takiðeinn kassa lieim.
Bezta brauð I borginni og ódýrt,
H J. BOYD
422 og 579 Main St.
LÆKNIS AVISANIR
NÁKVÆMLEGA AF HENDI
LEYSTAR.
f
Beztu og ftgætustu meðöl, og lyfja-
búðarvörur, ætíð á reiðum höndum.
Allar meðalategundir til I lvtjabúð:
DR. CHESTNUTS.
Nor«lventarliwrn I
Portiige Ave. Oj( llain 8t.
Pantanir gegnum Telefón fljótai
og áreiðanlegar um alla borgina
Telefon er 1814-
Rafmagnsbeltin góðu — verð
$1.25, eru tilsölu áskrifstofu Hkr.
“Líttle Pets.” |
—~ ~~ ~—~ ~~ •
Góðir vindlar, ágætir til reykinga, vindl- •
arnir, sem þið hafið nppihald á að reykja; •
eru hinir nafnfrægu •
“T. L.” VINDLAR. f
jafnbetri, en nokkru sinni áðui-. Auðvitað •
biðjið þið um þá, og enga aðra. •
WESTERN CIGAR FACTORY
Tlios. I^e. elB»n«liv ’W’UN’ITIPEG-- •
ITANITOBA.
Kyunið yður kosti þess á*ur en þér ákveðið að taka yður bólfestn
annarstaðar.
íbúatalan i Manitoba er nú................
Tala bænda í Manitoba er..........
Hveitiuppskeran i Manitoba 1889 var bushels
“ .. .. 1894 “
. .. 1899 .
250.000
35,000
7.201.519
17.172 883
2’ .922,230
Tala búpenings í Manitoba er nú: Hestar.................. 192.(00
NautRripir............. 230 0.0
Sauðfé............... 35.000
Svin................. 70.000
Afurðir af kúabúum í Maritoba 1899 voru.................. $470.559
Tilkostnaður við byKgingat bsenda i Manitoba 1899 var. $1.402,300
Framfðt in i Manitoba er auðsæ ai fólksfjölKuninni, af auk ni m
afurðum lan .sins, af auknum járnbrautum. af fjölRun skólanna af ys t-
andi verzlun, af vexti borga og bæja, og af vaxandi velJiían
almennings.
1 síðastliðin 20 Ar hetir ræktað land aukist úr ekrum...
TTpp í ekrur ................... ....... ............ 2,o00 000
ok þó er siðastnéfud tala að eins einn tíundi Muti af ræktanlegu landi
i fylkinu .
Manitoba er hentugt svæði til aðseturs fyrir innflyténdur, þar er
enn þá mesta gnfegð af ágætum ókeypis heimilisréttarlöndum ok mörg
uppvaxaodi blómleg þorp Of? bðeir, þar sem gott er til atvinnu íyrur
karla og konur.
í Manitoha eru ágættr irískólarfyrir æskulýðinn.
í Manitoba eru mikil og fisksælveiðivötn sem aldrei bregðast.
í bæjunum lUmnipeg, Brandon, Selkirk og fleiri bæjum mun nn
vera vfir 5,000 fslendingar, og i sjö aðal-nýlendum þeirra i Manitoba,
eru rúmlega aðrar 5,000 manna. Þess utan eru f Norðvesturhéruðunum
og British Columbia um 2,000 tslendingar.
Yfir 1« millionir ekrur af landi f ?lan81«»b». sem enn þá
hnfa ekki verið ræktaíar. eru til sðlu. og kosta frá $2.50 til $6.0») bver
ekra. eftir gæðum. Þetta land fæst með vægum kaupskilmálum.
Þjóðeignarlðnd í öllum pörtum fylkisins. og járnbrautarlönd með
fram Manitoba og North ÍVestern járnbrautinni eru til sölu.
Skrifið eftir nýustu upplýsingum. bortum o. s frv. alt óbeypis, ti)
HOX. R. P ROBLIX
Minister of Agriculture ard Immigration,
WINNIPEG, MANITOBA.
Eða til:
.losepb B PiUapta»«»n. innflutninga og landnáms umboðsmaður.
THE HECLA
eru beztu, ólýrustu ogeyðsluminstn
hitunarvélar sem gerðar eru þ«r
gefa mestan hita með minstum
eldivið. Eru bygðar til að endast
og vandalaust að fara með þ»r.
Fóðursuðu katlar fvrir bændur
gerðir úr bezta járni eða stáli, ein-
mitt það sem þér þarfnist. Biðjið
'árnvðrusala yðar um þá, peir sei. •
allfr vörur vorar.
CLARE BRO’S «5c Co.
erksmiðjur: AVinnipeU
JRÉSTON. ONT. Box 1406.
100 Mr. Potter frá Texas
leikinn áður en þau kæmust úr þessari hættu,
sem þau voru stödd f.
Errollaúk við vindilinn og var einlægt að
brjóta beilann um kringumstæðurnar, og hvern-
ig víggirðingin á dyrunum mundi reynast, ef
þeir gerðu atrennu að þeim. Hann mælti við
sjálfan sig: "Eg er viss um að ég get varið
þeim uppganginn á annan veginn, og ég hefi
bezta traust á skotgildrunni við leyniútgang-
inn”.
“Þá er kominn tími til þess fyrir þig að fara
að sofa", mælti lafðiSarah Annerley.
‘ Sofa? Hverer kominn til að segja okkur
á hvaða tíma þeir ráðast á okkut?"
‘ Þú verður að njóta næðis þangað til, og
safna kiöftum. Eg ætla að vaka og láta þig
vita, ef ég verð vör við nokkuð hættulegt. Að
minsta kosti lofar þú mér að taka þátt í vöktun
með þér”.
Eftir dálitla umhugsun samþykti Erroll, að
hún tæki þ tt í vaktinni. ef nauðsyn bæri til.
Þau höfðu ekki hugmynd um að foringi Egypta
lét halda sterkan vörð í borginni, svo rán og ill-
virki yrðu ekki framin.
Lafði Sarah Annerley vakti samt þar til um
sólaruþpkomu næsta morgun. Auðséð var að
vopnahlé var ekki komið á enn þá,
Þegar Errol vaknaðí og leit á úrið sitt, hróp*
aði hann upp yfir sig:
“Klukkan er þá orðin tólf! Því vaktirðu
mig ekki fyrri! Farðu og hvíldu þig, lafði
Sarah Annerley. Eg annast um alt i dag. Eg
Mr. Potter frá Texas 101
er eins og nýsleginn túskildingur. Farðu tafar-
laust og legðu þig fyrir”.
“Eg sofna ekki fyrri en ég veit hvernig bar-
daginn stendur”, svaraði lafði Sarah Annerley
stillilega.
“Einmitt það. Skipin eru enn þá á sínum
miðum á höfninni og i gær’, mælti Errol, sem nú
fór aðáttasig betur.
“Já”.
“Ágætt! Þ4 er ég viss um að alt gengur vel
og við sleppum”, hrópaði Errol um leið og haun
hljóp að uppgöngunni, sem lá upp á þakið. Haun
skygndist um og rannsakaði bardaga útlitið.
Virkin kringum höfnina höfðust ekkert að.
Sum voru eyðilögð með öllu, sum stórskemd og
öll virtust þau vera varnarlaus að mönnum og
skotútbúnaði. Þar á móti var auðséð, að næsti
flotinn á höfninni var i röð og rnglu, og ekki hið
allra minsta skemdur, að undanteknu einu eða
tveimur skipum. sem löskuð voru eftir fallbyssu
kúlur frá virkjunum. Öll herskipin voru undir
gufu. og leit út som þau væru að hnappa sig
saman, ogþótti Errol það hálf kynlegt; hann sá
að friðarfánar blöktu á Lighthouse Fort-virkinu-
og dálítilegypzk hersnekkja lagði af stað fram á
höfnina með friðarfána yfir sér, og þar að auki
tíotaforinga sáttaveifu á framstafni.
“ 'iðerum úrallri hættu!” hróp&ðihann.
“Hvernig veiztu það? Ertu alveg viss um
það?” spurðiSarah, með titrandi málróm.
“Sannarlega! Þeir eru að gefast upp. Her
Breta hefír að öllu leyti umráð á þessari borg,
áður en sólin rennur til viðar f kvöld. Heim,
104 Mr. Potter frá Texas
lendinga, en engin merki geta sést til sátta enn
þá”.
Errol svaraði engu- Hann varað kikja út
á fióann utan við höfnina, og lar.gaði helzt til að
geta séð noiður yfir Miðjarðarhafið. og svæðið
kringum Ras-el Tin Cape. og leit út, sem hann
væri að leita sérstaklega eftir einhverju. Þegar
hann var búinn að þessu um stund aftur og aft-
ur, þá færði bann sig frá lafði Sarah, rétt eins og
hann vildi ekkiaðhún tæki eftir þvi, að hann
væri að leita að einhverju. Hún tók strax eftir
þessu, og fylgdi honnm eftir, gekk upp að hlið-
inni á honum og spurði: Hvað er það sem þú
vilt hylja fyrir mér?”
Ekki nokkuð—ég—ég”.
“Reyndu ekki að narra mig. Ég krefst að
vita hvað það er!”
"Jæja, ef þú vilt endilega fá að víta það sem
ég er að horfa eftir og skil ekki f, þá er það að
eins þetta: Eg sé engin herskip, sem hafa auka
herlið. Bretar hafa ekki herlið tfl á skipunum.
sem þeir geta skilið eftir, sem setulið f bcrginni’.
“Ó, þá hljóta þeir að fá lið að, eftir einn eða
tvo daga”.
“Eftir einn eða tvo dagaer úti um okkur”.—
Þótt haDn enti ekki við setninguna, þá gerði
hún það: "Þú meinar að við verðum ekki lif-
andi eftirtvo daga hér?"
"Það mælir sumt með þvi”.
“En járnbarðinn. Hann getur mist nokkra
hermenn, sem séð geta um þessa borg”.
“Hannhefirmjög fáa liðsmenn, sem hann
má missa. Þeir voga ekki að senda fáa liðsmenn
Mr. Potter frá Texas 97
lét að eins inu í stoð aiður í kjallara. oghann bjó
um þau við uppgönguna. Það gerðí hana til
þess, að hvellurinn heyrðist ekki ut&n frá. Síð-
an lagði hann þenna slaghamar við skotstöðv-
arnar Hann var svo ánægðnr með þessa upp-
götvun sína. að hann óskaði næstum með sjálf-
um sér, að fantarnir kæmu, sem fyrst, og réð-
ust á uppgönguna. svo hann gæti prófað hvernig
skotgildran reyndist. Það næsta, sem hann fór
aðhugsa um. aðaluppgangan, sem lá uppá
loftið frá afturenda hallarinnar. eins og áður hef-
ir veri* lýst. En hann sá ekki ðnnur ráð með
hana, en verja hana með eldi og blýi. En til
þess að vita sem bezt um umferð og hreyfing&r
fjandmanna sinna, þá sótti hann nokáuð af
bjöllunum, sem voru við reiðtýgin á ösnum
Araba drengsins út i hesthúsiuu, og festi þær 1
kringum innganginn, sem þeir þurftu að fara|(
gegnum, sem upp á loftið vildu komast. Fyrst
hann gat ekki séð til þeirra, þá varð hann að
heyra til þeirra.
Þegar hann var búinn að ganga frá þessum
hermerkja áhöldum, mælti hann við sjálfan sig:
“Þeir mega komast inn niðri, þvi ég hræðist þá
ekki þar, né skot þeirra. Höllin er öU úr steini
og múr, og þar að auxi”—hann hugsar sig um
dálitla stund, og hélt síðan áfram: “Þeir félag-
ar eru ekki líklegir til að brenna upp höUina,
sem geymir þeim manneskjur, þúsund peninga
yirði. og hundruð peniga virði af gulli. Sama
hvað þeir reyna aðgera, það er svo sem ekki um
nokkuð að velja fyrir mig”. Siðan sagði h&nn
við sjálfan sig: “Góði guð ! nýr uppgðtvari í