Heimskringla - 19.06.1902, Síða 3

HEIMSKKINGLA 19. JÚNI 1902.
liræsnarar og harðatjóiar, svallarar
og svikarar í hárinn á mér, en af því
þá ert svo góður félagi, þá get eg
sagt ykkur svona sumt af því.”
<lVið förum ekki að flimta með það,
þó að þó segir svona sitt af hverju
Björn minn,” sagði Grímur ánægju-
legur yflr skapskiftunum, sem
orðin voru á Birni. “Jæa þá það
í'yrsta, sem egtók eftir var náttór
lega brikkbyggingarnar, það er það
stórkostlegasta, sem í fljótu bragði
verður séð með líkamlegu sjóninni,
en á andlegu sjónina hefi eg aldrei
treyst og skal aldrei treysta, þeir
skyldi þá ekki sjá andlegar mis-
sýningar sjálfir beztu mennirnir,
jafnvel prestar eru sagðir að sjá of-
sjónir stundum, og skyldi mig ekki
undra, ef guð hefir skapað þá eins og
aðra menn. Þessar mótbyggingar
eru það, sem eg gáði fyi st að svo eg
haldi mér við efnið.” “Það skaltu
reyna að gera Björn minn,” sagði
Grímur, “það er gamall og góður
siður.” “Eg hefi nó mína siði og
hirði hvorki um gamla né nýa góða
né vonda siði. Hverskonar hós eru
þessi brikkhós spurði eg sjálfan mig,
þótt eg vitlaus væri.” "Varstu
nokkuð slompaður þá?” spurði
Grímur. “Þó meinar þegar eg kom
alfarinn,” sagði Björn. “Já eg
meina þegar þó gáðir að steinhós-
unum,” “Jó það er nú það, sem eg
meina líka. Eg kom við á horni og
dreypti svolítið á mig, svona svo eg
varð mjúkur. Líkur og ég er ntma.”
“Hvað ætlaðirðu þá að segja um
múrbyggingarnar hérna Björn minn
svo við höldum okkur við efnið?
■ •
þykja þér þær illa bygðar?” sagði
Grímur. “Nei, það, sem eg vildi
sagt hafa, er það, að hér eru fjórar
sortir af brikkbyggingum, það eru
nefnilega stjórnarbyggingar, kirkj-
ur og skólar og öllu er þessu hrógað
upp á kostnað þeirra, sem framleiða
afurðir jarðarinnar og vinna að
þeim, en þeir, sem renna þessu eru
vaualega menn, sem aldrei hafa
nent að taka ærlegt handarvik, en
tamið sér að nota meðbræður sína
fyrir vinnudýr, eins og við til dæmis
notum hesta, nema hvað þeir skeyta
aldrei um að fíta okkur, fyr mættum
við drepast, en það yrði gert.” “Þú
ert farinn að tala næstum eins og
anarkisti,” sagði Grímur glottandi.
“Nei bíddu nó við, ég er ekki einu
sinni hálfbúinn með bissnessbygg-
ingarnar.” “Flýttu þér þá í öllum
bænum, klukkan Jer orðin tíu, en
hótelinu er lokað klukkan hálf ell
efu.” “Við getum þá bara verið
hér 1 nótt,” sagði Björn. Jæa þá
svo ég haldi mér við efnið,—segi eg
það enn og aftur. Þá látum það
vera, þótt eg segði það satt, að allar
þessar byggingar væri bygðar á
kostnað verkamanna, bænda og iðn-
aðarmanna, ef þeir fengi þá að heita
eigendur þeirra, en nú er ekkert
nálægt því með bisnessbyggingarnar.
Þessir mannaeigendureða svonefndu
bissnessraenn slá æflnlega eign sinni
á alt saman og hugsa svo sjálAan
um annað, en hlaða árangrinum af
striti og svita annara í sig og á sig
og kringum sig, og svo erfa afkom
endur þeirra þessi réttindi til ágóð-
ans af starfi meðbræðra sinna. Yes
Sir, erfa brauðbitann út úr jafnöldr-
um sfnum. En þetta væri nú hátíð-
legt, ef þeir væri svo sanngjarnir að
viðurkenna að þeir ætti öðrum að
þakka auð sinn.” “Þú eit nú reynd
ar kominn út tyrir efnið, og svo ertu
fatinn að verða r.okkuð frekur og
harður í dómum, þykir mér,” sagði
Grímur með uppgerðar alvöru. “Þú
grfþur altaf fram í fyrir mér. Eg
hafði hugsað mér að telja kosti og
lesti á hverju fyrir sig, en fyrst þú
lézt mig ekki í friði, þá held eg að
eg h|etti hreint við að telja biss-
nessmönnuuum nokkuð til gildis, því
í raun og veru hafa þeir fátt til síns
ágætis — auðvitað þetta að við getum
ekki án þeirra lifað, eins og komið
er,” sagði hann og dró niðri I sér.
“Það er nú nóg, sem nóg er,” sagði
Grímur og skellihló.
“Sleppum nú öllu bissnessi og
tökum stjórnarbyggingarnar,” hélt
Björn áfram “Það er reyndar alt
of lítil tilbreyting, því um þær má
segja næstum það sama og bissness-
byggingarnar. Auðvitað mætti
segja að það væri ekki nema rétt og
myndarlegt af þjóðinni að byggja
myndarlegt stjórnar aðsetur, ef hún
réði nokkru um þesskonar, en nú
gerir hún það ekki fremur en með
bissnessbyggingarnar heldur bara
einstakir menn. En látum það nú
alt vera, hitt er verra að hún skuli
varla nokkurn mann geta fundið I
flokki sínum, er sé þess verður, eða
því vaxinn að koma inn fyrir dyr
þessara míklu múrbygginga. Eg
hefði heldur vil jað sjá þjóðina skreyta
sig með dygðugum og einbeittum,
þjóðhollum og óeigingjörnum þing-
mannahóp, en stóium og skrautleg
um múrbyggingum. En það er ekki
til neins að tala um það, enginn tek-
(Niðurlag næst).
“AMBER plötu-reyktóbakið er að
sigra af eigin verðleika.
Hafið þér reynt það?
safnið TAGS. Þau eru verðmæti.
Ódýrust föt eftir máli , ip
S. SVEINSSON, Tailor.
408 Agnes St. WINNIPEG.
Fyrir minna verð
en hægt er að fá nokkurstaðar annar
staðar, tekur undirritaður að sér út
búnáð eignarbréfa (Deeds), veðsknlda-
bréfa (dfortgages) og alskonar samn-
inga (Agreements), og ábyrgisi laga-
legt gildi þeirra fytir dómstólum i J/an-
itoba.
B. B. OI.SON.
Provincial Conveyancer.
• Gimli J/ac.
Sagan: Lögregluspæjarinn,
sem endaði í Heimskringlu I Febrú-
armánuði siðastl., er nú innheft I
kápu og til sölu á skrífstofu Hkr;
eint. 50c. Er hún send af skrifstofu
blaðsins hvert sem kaupandi vill, þá
borgunin er meðtekiu. Hr, H. S.
Bardal, 558 Elgin Ave., hefir hana
lika til sölu. Þeir sem vi'ja eiga
eiga hana, eða senda hana til ís-
lands, ættu að kaupa hana sem fyrst.
N »^w»/Vr
LISTERS ROYAL FYRSTU VERDLAUNA
».^r»^Pr »/Vr »/^r »/^r »/^r »/^r r
/ERDLAUNA »
“ALEXANDRA”
RJOMA-SKILVINDUR.
VOTTORD:
“RAPID CITY, 1. Marz. 1902.
Herkae R. A. Lister & Co. Ltd.
Winnipeg, Man.
Hæru HERRAR:—
Gerið S' o vel og sendið mér til Rapid
City eina af yðar siðast umbættu No. ll^
“ÁLEXANDRA” rjóma-skilvindum á
$75.00 í staðin fyrir gamla No. 12, sem ég
hef brúkað í 2 ár, og sem hefir reynst mér
ágætlega.
Við kaupum aðra “ALEXANDRA”
af þvi við álítum það beztu skilvíndur
sem nú eru fáanlegar, einfaldar og hæg-
astar að hreinsa,
Yðar einlæg,
Mrs. Jas. Yodno.”
Þessar vélar hafa reynzt að vera þær ódýrustu sem fáanlegar
eru á þessuin timum
STERKASTAR, OBROTNASTAR, OHULTASTAR, AREIDAN-
LEGASTAR.
Það kostar minna fyrir aðgerðir á þeim en öðrum vélum,
þær endast æfilangt. Þær auka smjörið úr rjómanum að minsta
kosti EINN FIMTA- til FJORÐA PART. Hvert kúabú, sem
ekki heflr slíka vél, tapar stöðugt peningum.
Verð frá $40.00. Leitið upplýsinga hjá næsta umboðsmanni
Vorum og fáið söluskilmála, eða ritið til:
R. A. LISTER & Co. Ltd.
Stærstu smjðrgerðaráhalda framleiðendur
1 hinu brezka veldi

232 & 234
KINQ ST.
WINNIPEG.
SERSTÖK KJÖRKAUP
Um 50 karlmanna alfatnadir úr beztu ull og vel gerdir, með góðu
fóðri, veniulegt verð er Í16.50, en til að losa þessa fatnaði frá, eru
þeír nú seldir á §líí ÖO. Komið strax. sem þurfið að fá góð fðt
Einnig er nóg til af Tweed-fötum; venjalega seld fyrir $8.00, $9.00
og $1.00; nú á *5.50,—Agætir hattar fyrir »1.50, Nýjir Fedora
hattar #1.25, #1.50ogupp í $3 00.
Nýjar skyrtur og hálsbönd.—Bláir Serge fatnaðir einungis #6.00,
ágæt tegund,—Sérstakur afsláttnr gefiun á drengja og barnafötum
þenna mánuð,—Það margborgar sig að sjá okkur í
P.4LACE CLUTHINO STOUE - 485 nain St.
G. C. LONG,
“Flor de Albani.”
NÝIR VINDLAR
Vel tilbúnir, ljúfir og heilsustyrkj-
andi, úr Havanblöðuui og Sumatra-
umbúðum.—Allir vel þektir kaup-
menn hafa þá til sölu. Prófið þessa
ágætu vindla.
WESTERN CIGAR FACTORY
Thos. L.ee, eigandi, 'WIiN’lTIPEG’.
flANITOBA.
Kynnið yður kosti þess áður en þér ákveðið að taka yður bólfestu
annarstaðar.
íbúatalan í Manitoba er nú..........................* • • •
Tala bænda í Manitoba er............................... _
Hveitiuppskeran í Manitoba 1889 var bushels............. V.201.51S
• * *• “ 1894 “ “ 17,172,888
<> •• “ 1899 “ “ .............. 2).922,230
Tala búpenings í Manitoba er nú: Hestar................
Nautgripir............ 280.078
Sauðfé.................... 85,000
Svin..................... 70.000
Afurðir af kúabúum f Manitoba 1899 voru................
Tilkostnaður vid byggingar bænda í Mamtoba 1899 var.... 9l,4Us,oUy
Framförin i Manitoba er auðsæ af fólksfjölguninni, af auk nt m
afurðum lanisins, af auknum járnbrautum, af fjölgun skólanna, af va c-
andi verzlun, af vexti borga og bæja, og af vaxandi ve.. Dat
almennings.
í síðastliðin 20 ár hefir ræktað land aukist úr ekrum... ^G OOO
Upp i ekrur ......'............í.........................2,500 000
og þó er síðastnefnd tala að eins emn tíundi hluti af ræktanlegu landi
i fylkinu .
Manitoba er hentugt svæði til aðseturs fyrir inníiyténdur, þar er
enn þá mesta gnægð af ágætum ókeypis heimilisréttarlöndum og mðrg
uppvaxandi blómleg þorp og bæir. þar sem gott er til atvmnu fyrir
karla og konur.
í Manitoba eru ágætir frískólarfyrir æskulýðinn.
í Manitoba eru mikil og fisksælveiðivötn sem aldrei bregðast.
í bæjunum TÝinnipeg, Brandon, Selkirk og fleiri bæjum muc nú
vera vfir 5,000 tslendingar. og í sjö aðal-nýlendum þeirra í Mamtoba,
eru rúmlega aðrar 5,000 manna. Þess utan eruiNorðvesturhéruðunum
og British Columbia um 2,000 íslendingar.
Yfir ÍO millionir ekrur af landi í Manitoba. sem enc þá
hafa ekki verið ræktaðar, eru til sölu, og kosta frá $2.50 til $6.00 hver
ekra, eftir gæðum. Þetta land fæst með vægum kaupskilmálum.
Þjóðeignarlönd í öllum pörtum fylkisins, og járnbrautarlönd með
fram Manitoba og North IVestern járnbrautinni eru til sölu.
Skrifið eftir nýustu upplýsingum, kortum o. s. frv. alt ókeypis, tiJ
HON. R- P ROBLIN
Minister of Agriculture and Immigration,
WINNIPEG, MANITOBA.
Eða til:
Jost-pli B NkaptftNon. innflutninga og landnáms umboðsmaður.
Þeir eru aðlaðandi,
Ég legg áherzlu á að gera brjóst
sykurinn aðlaðandi, bœði í útliti
og áð gæðum,
GÓMSŒTIR “CREAMS“
EFNISRÍKT “CHOCLATE.
HOLLIR “TAFFIES“,
HREINN “BRJÓSTSYKUR11.
Selt í stór- eða smákaupum, í
skrautkössum. Munið að sérliver
moli er gerður af beztu tegundum
og hreinasta efni.
Takiðeinn kassa heim.
Bezta brauð í borginni og ódýrt,
W J. BOYD.
422 og 579 Main St.
LÆKNIS AVISANIR
NÁKVÆMLEGA AF HENDI
LEYSTAR.
Beztu og ágætustu meðöl, og lyíja-
búðarvörur, ætið á reiðum höndum.
Allar meðalategundir til í lyljabúð:
DR. CHESTNUTS.
Xorclvestnrhorn i
Portage Ave. <»g Main St.
Pantanir gegnum Telefón fljótar
og áreiðanlegar um alla borgina
Telefon er 1314-
Rafmagnsbeltin góðu — verð
$1.25, eru til sölu áskrifstofu Hkr.
THE HECLA
eru beztu, ódýrustu ogeyðsluminstu
hitunarvélar sem gerðar eru þæf
gefa mestan hita með minstum
eldivið. Eru bygðar til að endast
og vandalaust að fara með þær.
Fóðursuðu-katlar fvrir bændur
gerðir úr bezta járni eða stáli, ein-
mitt það sem þér þarfnist. Biðjið
árnvörusala yðar um þá, peir selj*
aJlír vörur vorar.
CLARE BRO’S & Co.
rerksmiðjur:
RESTON. ONT.
IVinnipeS
Box 1406,
116 Mr. Potter frá Texas
Sarah kallaði á Ammed út úr herberginu
nceð sér, og fær honum skrifaðan m ða. Þetta
stóð á honum:
“Komdu mér til hjálpar!
Sarah Annerley.
Stödd i Adallah.höllinni”.
Að viðbættum strætanöfnnnum, sem Am-
œed fræddi hana um, hún mælti þessum orð-
um við drenginn, nm leið og hún fekk honum
miðann: “Þú ert sá eini af okkur, sem kemst
gegnum þessa borg, án þess að verða drepinn.
Vilt þú fara með þenna miða ofan f höfnina, og
bíða þar til fyrsti báturinn frá ensku herskipun-
um kemur i land, og fá þeim mðnnum, sem þú
heldur að ráði bátnum, þenna miða. Þorir þú
þetta?”
“Já, frú mín. Eg veit alt þessu viðvíkj-
andi”, svaraði drengurinn.
“Eg reiði mig á þig, Ammed”.
“Svo framarlega, ad ég sé f tölulifandi
manna og trúl á Allah!”
Lafði Sarah Annerley brá sér inn til Mar-
tinu og bað hana að annast Errol, ,sem milli
heims og helju starði út í loftíð, og skildi hvorki
upp né niður i einu eða öðru. Hún bað hann að
að gera alt fyrir hann, og var þá auðsóð að hún,
unni honum jafnheitt og lífinu i brjóstinu á sér.
Siðan gekk hún ofan af loftinu með drengnum
og út í garðinn, Hún forðaðist að koma við
bjöllustrengina en fylgdi þessu litla átrúnaðar-
goði sinu. Um leiðog hún lét hann faraút um
portdyrnar, lagði hún fáeina skildinga i lófa
hans, tókf höndhans, klappaði á vangann á hon-
Mr. Potter frá Texas 117
um og kysti hann á ennið og mælti: “Guð
stýri göngu þinai”. Hann hvarf og hún horfði
á ef-.ir honum, sem væri hún ástfangin i hon-
um, og sæi ekkert nema hann. Ammed fann
líka að hún lagdi tiltrú áhann, því hann gekk
sem prins, og virtist ski!ja jafnvel ástamál og
tiltrúnað sem frakkneskur dansari, sem allra
mannaeru bezt að sér í tilfinningamáU heitra
geðshræringa.
Hún flýtti sér siðan upp í herbergið tU Err-
ols.og stundi þungan við þegar hún sá að hann
var fallinn í svefn aftur.
“Hann sagði að svefninn gerðu beztu áhrif”,
mælti Martina, þegar hún sáaðSarah varð ó-
ánægð með að finna hann sofandi. Afsökunin
skein út úr svip vesalings þernunnar.
Einskisvirði þerpari!” hljóðaðJ, hrópaði
Sarah. “Ég er ekki að frelsa þitt Uf, heldur
hans! Þú lætur hann sofna aftur, svo þeir
komi að honum sofandi, og geti drepið hann!”.
Hún tíeygði sér í faðm hans og reyndi með
blíðu sem striðu að vekja hann; koma honum til
meðvitundar um, hvað væri á ferðinni, ef hann
gæti ekki hjálpað sér sjálfur. Og ef hann vildi
ekki varðveita sitt eigið líf, þá væru önnur
manns Uf til, sem væru þessvirði, að hann berð-
ist sem hetju sæmdi. Hún elskaði hann tak-
markalaust sem hetju, er unnið hefir þau frægð-
arverk, sem standa um aldur og æfi óröskuð á
spjöldum sögunnar. Hún ætlaði að örvinglast,
því þá var hún búin að missa Ammed, sem
vissi þúsund sinnum meira en hún, hvernig átti
að endurfæra hann tii Ufsins, undir þessum
120 Mr. Potter frá Texas
göngunni aftur. Heyrðu til þeirra”. Hann
fleygði sér á knén og greip hamarinn, og það
heyrðist ekki anuað, en skotdruna, svo nokkrum
rrínútum skifti. Vein og óp fylgdu á eftir. Err-
ol var búinn að skjóta öllum skotunum, sem til
voru i dyraumbúningnutn. Það leið alllöng
stund, að þau heyrðu ekkert. Svo heyrðu þau.
að enn ruddist flokkur að uppgðngunni og hafði
hann baretíi og spýtur i höndunum, og ætlaði að
brjóta upp dyrnar. Errol flýtti sér, og lét tiu
skot inn i raufarnar og skaut þeim á þá, sem
fyrir utanvoru. Það dugði. Margir af þeim
féllu, en hinir flýðu
Lafði Sarah |Annerley mælti: “Eg vonaað
þeir komi ekki aftur, og sæki ekki meira að okk-
ur á þessa hlið”. Hún bar sig þannig til, að
auðséð var að hún var ekki eins kviðafull og
vonleysisiegog áður, þótt hún væri afar þreytt.
Hún sá líka sér til stórgleði, að ópiu lyfið var að
skilja við Errol. Hann sá lika að hún var
þreytt og föl eins og nár. Hann sótti henni
bolla af vatni, og bað hana að drekka, þviafar
hiti var þessa nótt—í viðb^t við alt annað.
•:Nei”, svaraði hún þurlega. “Eg er ekki
svo afarþyrst, en ég er ekki vön við manndráp.
Guð minn góður! Veinin og óhijóðin hinna
særðu ganga i gegnum mig.” Samt tók hún
við vatnsboll&num og drakk.
Á meðan var hann að reyna að gera hana
rólega. Hann sagði að þeir mundu ekki reyna
meira til að brjótast inn á þau að svo stöddu.
Alt i einu hætti hann að tala, og þ&u hlustuðu
rétt eins og þau væru búin að missa andann.
Mr Potter frá Texas 113
Ammed hrópaði eftir litla stund: “Eau þá
meira &f bleksterku kafti ’ og fór að búa það til
aftur. Hann skipaði þeim að halda áfram við
hann, og berja með kefli i iljar honum, og draga
ekki af höggunum.
“Hann þarf að fá meira af kaffi!” hrópaði
drengurinn, sem var farinn að finna tilsin, æm
læknir, og rauk til (og g»f honum meira, bæði
stærri skamt og enn þá sterk&r en áður. H&nn
grenjaði til stúlknaana, að berja í iljarnar á
Errol. “Hýðið þenna meðvitund&rl&usa hund
þangað til hann raknar víð!” .hrópaði hann. og
fylgdi sjálfs sins skipun, og l&mdi af öllum kröft-
um ^iljarnar á Errol, með spýtu, sem hann f*nn
þar.
Þær aðstoðuðu hann, þó þær færu ögn vægi-
legar að því en hann. Drengurinn sá samt eng-
in merki um að Errol fengi meðvitundina aftur.
Hann snaraðist út úr stofunni og kom (eftir litla
stund með bindi af litlum gðngustöfum, sem
Adallah hafði til notkunar í kvennabúri sinu.
Hann rétti sinn stafjhvorri og öskraði: “Berj-
ið hann! .berjið hann vægðarlaust!’ ’ og hann
lamdi Errol eins og vitlaus maður.
Lafði Sarah Annerley varð alveg forviða &f
þesau æði, sem virtist vera komið a drenginn og
hljóðaði: “Láttu hann vera, þú litli kunningi.
Lof&ðu okkur að deyja í friði!” og ætlaði að
hrinda drengnum frá.
En litlí böðullinn hrópaði: “Þetta er það
eina til að frelsah&nn. Við megum engum tima
eyða. Þetta gera allir, sem vilja frelsa menn frá
ópiu dauðdaga”. Og hann hélt áfram þ&ng&ð