Heimskringla - 20.11.1902, Blaðsíða 3

HEIMRKRINGLA 20. NÓVEMBER 1902.
dregið yfir lanbið. Og af f>vf að
mannlegur andi leitar að engu eins
djiípt og lengi, sem að auðæfum og
gulli, f>4 er áreiðanlegt að Sfberfa
verður eftir lítinn tfma skoðuð
með dýrðlegustu londum á þessum
hnetti. bað er þegar verið að full-
sanna að hún hefir ógrynni af gulli
°g dýrum málmi að geyma. Hím
er að auki eitthvert hið eftirtekju-
rfkasta komyrkjuland í heimi.
Yfir höfuð hefir hún alt fram að
bjóða sem skreytt og prýtt getur
gott og auðugt land.
Með ófullkomnum vinnuáhíild
nm tóku Rússar þar upp úr jörð-
inni um 20 milliónlr dali af gulli.
Ef þeir hefðu haft sömu áhöld og
kunnáttu, sem Bandarfkjamenn
hafa, þá hefði þeim verið auðvelt
að vinna 60 mill. dala úr námum
þar, með f>eim vimnikrafti sem
þeir höfðu sfðasta ár. Rússar
hafa ekki enn f>á getað náð nema
nokkru af þvf ógrynni gulls sem
þar er f klettnámunum, þvf til þess
skortir f>á verkfæri. Nóg er til af
auðugum gullæðum í grjóti og
klettum, og bráðlega verður farið
að vinna f>að með vélum. Þar er
mikið af gulli í sandi og móbergi.
E. B. McCowan, jarðfræðing-
nr og málmfræðingur, hefir nýlega
ferðast um Síberfu fram og aftur.
Vegalengd sú, sem hann hefir farið
um, er 12,000 mflur. Hann segir
það afdráttarlaust, að Sfbería sé
öllum lfttbygðum löndum á lmett-
inum langtum framar að auðlegð,
bæði að málmtekju og komrækt.
Hann segfr með berum orðum, að
Síbería hafi meiri og fleiri gœði í
sér fólgin en Bandaríkin, og það
þó beztu blettirnir f>ar séu teknir
til samanburðar. Loftslagið f>ar
segir hann mjög holt og þœgilegt,
°g sögur þær, sem gangi viðvfkj-
andi kuldanmn ]>ar séu yfirleitt
bæfulausar. Borgin Vladivo-
stock, sem er við vestri enda Trans-
Síberíúbrautarinnar, sö 125 mílum
sunnar að hnattstöðu en Seattle í
Wasliington, en 3000 mflum sunn-
ar en Beringsundið. Ef loftslagið
er eins og hann lýsir ]>vf, þá er
ekki til eins ákjósanlegt land
fyrir kornrækt, einkum hveitirækt.
E. B. McCowan hefir samt
ekki trú á að járnbraut tengi Asíu
eg Amerfku sarnan, eins og sumir
fikarpskygnir framtfðar-hugsjóna-
úfenn hafa • spáð, Hann segir
sundið á milli þessara tveggja
fitærstu heimsálfa, sé 35 mflur, ]>ar
sem f>að er mjóst. í því sundi séu
tvær smáeyjar, en leiðin á sjó
verði þó ætíð yfir tuttugu mflur á
milli Eastern Cape austan á Asfu
°g Cape Prince of Wales-skagans
^ Alaska. Svo mikill straumur er
f sundiuu, að vatnið fer 7 mflur á
klukkulfmanum, og er sumstaðar
svo djúpt að hvergi finst lx>tn. En
Þótt komist yrði yfir þá örðugleika,
sem dýptin hefir f för með sér, þá
séu f>ar svo kaldar árstfðir, að nær
ómögulegt yrði að nota braut þar,
Því hún yrði sf og æ þakin fs og
klaka.— K. Á.B.
Thomas
Black,
131 Bannatyne Ave.
WINNIPEG MAN
Head quarters for
Metallic Roofing
Siding and
Sei/ing Plates.
Vér höfum alskyns ’birgðir af
málm-srautskífum til að þekja
loft og veggi húsa, atanoginnan.
DÁNARFREGN.
Hinn 6. þ. m. þóknaðist drotni
að burtkalla mfna heittelskuðu eigin-
kom, Björgu Runólfsdóttir. Dauða-
mein hennar var slag. — Þetta'ítil-
kynnist hér með vinum og vanda-
mönnum fjær og nær.
Mary Hill P. 0. 13. Nóv.1902.
JÓN SlGURÐSSON.
ÞAKKARORÐ.
Hér með finn ég mér skylt að láta f
té mitt innilegasta þakklæti til hra lög
manns R. A Bonnar fyrir alla frami-
stöðu hans í máli þvi, er hann fyrir
mina hönd rak á hendur eiginraanni
minum, Halldóri Jónssyni, bakara í
West Selkirk. og yann svo sómasam
iega. Eins og kunnugt mun vera orðið
hljóðaði dómurinn þannig:
Halldór er dæmdnr til að greiða mér
framvegis 7 dollara á viku hverri, 26
dollara i málskostnað og bannað að
koma nokkurn tíma a mínar stöðvar.
Enn fremur votta ég túlki minum í
málinu, herra Skapta Brynjólfssyni,
alúðar þakklæti mitt fyrir alt hans
mikla verk, sömuleiðis öllum þeim, sem
s yrktu mig, einmana einstæðinginn, í
þessum raunum nsínum. Og allra síð-
ast get ég ekki stilt mig um, að óska
maddömu Sólveigu Bjarnason í Selkirk
til lukku með eiðana sína a'la, sem bezt
styrktu málstað minn.
Winnipeg 15, Nóv. 1902.
Þórunn Ólafsdóttiu.
DÁNARFREGN. ■; •,£.
Þann 17. Júnímán. andaðist Ólaf-
ur Þorkelsson timbursmiður. Hann
var fæddur í Reykjavík 1845. Foreldr-
ar hans .voru Þorkell Klemensson i
Eækjarkoti við Rvik. og GuðrúnÓIafs-
dóttir. Hann lærði trésmiði þar. —
Flutti til Vesturheiras 1872 og dvaldi
lengstaf í Dakota og víðar i Bándarlkj-
unum. Hann fluttist til Alberta síð-
astliðið vor. Bananein hans var
garnaflækja. Hann giftist ekki. Al-
bróðir hans er herra Jón Th. Klemens-
son trésmiður, nú í il’innipeg og systir
hans Sigriður ekkjufrú, séra Þorkels
Bjarnarsonar á Reynivöllum. — Ólafur
sál. var drengar bezti og ágætur smið-
ur og vinsæll meðal þeirra sem þektu
hann.—Islenzku blöðin, Fjallkonan og
Isafold, eru góðfúslega beðin að taka
þessa dánarfregn upp eftir Hkr.
Heimili séra Bjarna Þórarins-
sonar er að 527 Young Street.
r?
“Flor de Albani.”
NÝIR VINDLAR
Vel tilbúnir, ljúfir og heilsustyrkj-
andi, úr Havanblöðutu og Sumatra-
umbúðum.—Allir vel þektir kaup-
iar— iuenn hafa þá til sölu. Prófið þessa
ágætu vindla.
WESTERN CIGAR FACTORY
Thos. Lee, eigandi.
•VsTIJSr 3ST X^EC3--
Útbreiðslufund
heldur Winnipeg Buildjng Laborers
Union á:
ALHAHBRA HALL
(Rupert St.)
26. November 1902.
liæður verða haldnar bæði á ísenzku
og ensku. Inngangur ókeypis.
íslenzkir verkamenn eru sérstaklega
á mintir um að fjölmenna á þenna
fund.
Winnipeg 18 Nóv, 1902.
J. P ISDAL
fjarmálaritari.
Sagan: Lögregluspœjarinn,
sem endaði í Heimskringlu í Febrú-
armánuði síðastl., er nú innheft í
kápu og til sölu á skrifstofu Hkr;
eint. 50e. Er hún send af skrifstofu
blaðsins hvert sem kaupandi vill, þá
borgunin er meðtekiu. Hr. H. S.
Bardal, 558 Elgin Ave., heflr hana
líka til sölu. Þeir sem vi'ja eiga
eiga hana, eða senda hana til ís-
lands, ættu að kaupa hana sem fyrst
Hefnrðu gull-úr, gimsteinshring,
gleraugu eða brjóstnál ? Tliordnr
Jehnson 292 Main S(, hefir fulla
búd af alskyns gull og silfur varnhigi,
og selur þaðmeð lægra verdi en að. ir.
Hreinsar úr fyrir $1,00 og gefur eino
árs ábyrgd.
Komið, sjáið, skoðið og sannfær-
ist. Staðuriu er:
Atkvæði yðar og á-
lirif óskast fyrir
.latiiés Mt,
sem bæjarfulltrúa fyrir
4. kjordeild
árin 1903 og 1904.
Atkvæði yðar og: áhrif ósk-
ast virðingarfyllst fyrir
fyrir bæjarfulltrúa fyrir
4 kjordeild
á komatidí kjörtímabili.
Dr. Olafur Stephensen,
Ross Ave. 563, ætíð heima frá kl.
li—34 e. m. og 6—84 e. m. Tele-
phone Mr. 1498.
flANITOBA.
Kynnið yður kosti þess áður en þér ákveðið að taka yður bólfestn
annarstaðar.
íbúatalan í Manitoba er nú.............................. 250,000
Tala bænda i Manitoba .................................. 86,000
Hveitiuppskeran í Manitoba 1889 var bushels.............. 7,201,619
" “ “ 1894 “ “ .............. 17,172.888
“ ’• “ 1899 " “ . ............2'i ,922,280
T&la búpenings i Manitoba er nú: Hestar................. 102.700
Nautgripir................ 280.076
Sauðfé.................... 85,000
Svín...................... 70.000
Afurðir af kúabúum 1 Manitoba 1899 voru................... $470,559
Tilkostnaður við byggingar bænda i Manitoba 1899 var.... $1,402,800
Framfðrin 1 Manitoba er auðsæ af fólksfjölguninni, af aukntm
afurðum lan isins, af auknum járnbrautum, af fjðlgun skólanna, af va t-
andi verzlun, af vexti borga og bæja, og af vaxaadi velliðan
almennings.
í síðastliðin 20 ár heflr ræktað land aukist úr ekrum.................. 50 000
Upp í ekrur.......................................:•••••,...............2,500 000
og þó er siðastnefnd tala að eins einn tíundi hluti af ræktanlegu landi
i fyikinu .
Manitoba er hentugt svæði til aðseturs fyrir innflvténdur, þar er
enn þá mesta gnægðaf ágætum ókeypis heimilisréttarlöndum og mðrg
uppvaxandi blómleg þorp og bæir, þar sem gott er til atvinnu fyrir
karla og konur.
í Manitoba eru ágætlr friskólarfyrir æskulýðinn.
í Manitoba eru mikil og fisksælveiðivötn, sem aldrei bregðast.
í bæjunum Winnipeg, Brandon, Selkirk og fleiri bæjum mun ní
vera vfir 5,000 íslendingar, og i sjö aðal-nýlendum þeirra i Manitoba,
eru nimlega aðrar 5,000 manna. Þess utan eru i Norðvesturhéruðunum
og British Columbia um 2,000 íslendingar.
Tflr ÍO milllonir ekrur af landi í Manitoba, sem enn þá
bafa ekki verið ræktaðar, eru til sölu, og kosta frá $2.50 til $6.00 hver
ekra, eftir gæðum. Þetta land fæst með vægum kaupskilmálum.
Þjóðeignarlönd i öllum pörtum fylkisins. og járnbrautarlðnd með
fram Manitoba og North Western járnbrautinni eru til sölu.
Skrifið eftir nýustu upplýsingum, kortum o. s. frv. alt ókeypis, tll
IIOW R. P ROBLIN
Minister of Agriculture and Immigration,
WINNIPEG, MANITOBA.
Eða til:
Joixepli H. Skaptason, innflut.ninga og landnáms umboðsmaður.
292 niAIlV STREKT.
Thordur Johnson.
thf
Wmnipeg Fish Co.
229 Portage Ave.
verzlar með fiestar tegandir af flski
ÚR SJÓ OQ VÖTNUM,
NÝJAN, FROSIN, SALTAÐAN
og REYKTAN.—Íslendnin'íar ættu
að muna eftir þessum stað, þegar þá
langar í flsk,—Allar pantanir fijótt
af hendi leystar.
Þeir eru aðlaðandi,
Ég legg álierzlu á að gera brjóst
sykurinn aðlaðandi, bœði f útliti
og að gæðum,
GÓMSŒTIR “CREAMS“
EFNISRÍKT “CHOCLATE.
HOLLIR “TAFFIES“,
HREINN “BRJÓSTSYKUR“.
Selt f stór- eða smákaupum, f
skrautkössum. Munið að sérhver
moli er gerður af beztu tegundum
og hreinasta efni.
Takiðeinn kassa heim.
Bezta brauð í borginni og ódýrt,
W. J. KOYI).
422 og 579 Main St.
D. IV F/eury & Co.
UPPBOÐSHALDARAR.
*4» POBTiGK AVE.
selur og kaupir nýja og gamla hús-
rauni og aðra hluti, einnig skiftir hús-
munum við þá sem þess þurfa. Verzlar
einnie: meðlönd, gripi og alskonar vörur.
TELEPHONE 1457. — Oskar eftir
viðskiftum Islendinga,
Bonner & Hartley,
Iiögfræðingar og landskjalasemjarar
494 Main St, -- - Winnipeg.
R. A. BONNBR. T. L. HARTLBY.
Bústaður séra Bjama Þórarins-
sonar er nú nr. 527 Yong Street.
(yiinadian Pacific |[ailway
Fljotusta og
skemtilegusta leidi
AUSTUR
VESTUR
TORONTO, MOTREAL,
VACOUVER,
SEATTLE.
CALIFORNIA
KÍNA.
og til hversannarfstaðar á hnettinum
sem vera vill.
Allar npplýsingar fást hjá
Wm. STITT C. E. McHPERSON
aðstoðar uroboðs- aðal umboðsmadur
maður farþega farþegalestanna.
lestanna.
WINNIPEG.
292 Mr. Potter frá Texas
fyrir alla muni vildu þau ekki reita hann til
reiði, svo þau töpuðu ekki lífi og limum. Én
evo þóttist Cowface sjá, að maðurinn”vœri ekki
alskosta gáður, og hann kom ölln í bál og bfand,
°k fylg flokkminn fór að tala allra handa um
Bianninn, »em höfuðleðrið hefði verið flegið af,
krakkamir gátu ekkí stilt sig lengur, og þótt
keir vissu að það mund. má ske kosta þ á Hfið,
eða að minsta kosti að þeir yrðu i hættu staddir.
EoPotter var að eins að hugsa um dóttur
sina, og hélt rólegur leiðar sinnar En svo fór
að hann hlant að taka eftir hávaða fyrir aftan
svo hannsneri sér fljótlega við, og si Cow
ac®, sem var að apa eftir honum, rétt fyrir aft
an hann
"Hlaupið upp á líf og dauða!” grenjaði
"eddy, Enda létu krakkarnir ekki segja sór
betta tvisvar. Þau hlupu öll alt sem fætur tog
uðu, nema Cow face, sem var næstur Potter, og
varð að gjalti, og gat ekki hreyft legg eða lið.
“Hvað viltu litli snáði?” spurði Potter bros-
aiidi.
“Ég— ég—óg—meinti ekki —ekki—ekkert;
—niór þykir vænt um------
“Jæja þá. Gáttu ekki af vitinu. Hvað get
ég gert fyrir þig?” mæltí herra Potter, þegar
hann sá þenna dreng nötra eins og strá, og vera
fölan sem r.á.
“Ég—ég vildi ekkert,—ég vildi—l&ngaði að
sjá hötuðið á þér húfulau3-’\ mælti Cow face
með andköfum og dauðans ofboði, en var þó að
ná sér eftir þessi ósköp, sem fyrir hann hatði
komið, nefnil. að Potter sneri sór við og leil á
Mr. Potter frá Texas 298
hann, og gekk augnaráðið, sem nafar gegn um
hann. Cow face hélt áfram: “Teddy Lincoln
sagði að þú hefðir veriðafhýddur á höfðinu, og
þaðer forvimin. sem veldur þvi, að við eltum
Þig”.
“Hana nú þá. Eg lýsi þrí yfir, að þessl
húðfláning gerir mig alstaðar frægan!” Þá tók
hann ofan hattinn sinn og hárkolluna, ogsýndi
áhorfendunum höfuðið á sér, dreymdi strákana
ekki um annað næstu viku, en þá sjón, sem þá
barst þeim, Að því búnu gaf hann Cow face
gott krónu virði, og skipaði honum að kaupasér
brjóstsykur fyrir þá peninga, Það gerði hann
líka, því strákarnir heyrðu til þeirra, þó þeir
væru komnir kippkorn í burtu frá þeim, en Cow
face varð hetjan i leiknum, og varð það kunnugt
i nágrenninu, og birta skein yfir herra Potter
hvivetna fyrir þenna viðburð um marga daga á
eftir.
Án fleiri viðburða komst Potter aila leið til
sumarhallar Lincolns. Þar mætti dóttir hans
honum óðara, og tók honum bllðlega, og fagn-
aði komu hans, enda þó ýmsir væru viðstaddir
þá fundi. Einn af þeim var Aithur, sem stóð
álengdar. Þjónarnir tóku við ferðatöskunni
og yfirhöfninni, og Arthur spurði hann, hvort
hann væri búinn að taka sér árbít Og þegar
hann var búinn að svara því með áherzlu, þá
stakk Arthur upp á því að fylgja honum inn í
bókahlöðuna og sýna honum hana og gera hann
kunnugan Percy Lincoln. Ungfrú Ethel var
að tala þar við ýmsa kunningja.
Þegar Potter var búinn að tala við dóttur
296 Mr. Potter frá Texas
þetta Bafn af þvi ég bjóst viðað við yrðum tölu-
▼ertkunnngir, og það átti vel við i félagslifinn”.
Þá sneri Potter sér að Arthur og mælti: "Har-
thur, ég mundi raona þetta nafn hvar sem föður
þinnværi að finna”.
Herra Potter notaði nú h-hljóðið, eins og
honum var tltt. ef hann komst f geðshræringar,
endranær var hann meira ihaldandi.
“Viltu ekki fá þér sæti?” mælti Lincoln, er
vari vandræðum yfir þessu öllu, þvfhann tapað'
sér þegar Potter fór að tala.
“Sannarlega alt, setn þægilegt er, þigg ég”.
Ameriknmaðurinn tók sér stól sjálfur. og þegar
hann var seztur i stóran bríkarstól, spurði hann:
“Þú tekur vindil, barón? Mér þykir ætíð
betra aðreykja þegar égeraðgera stórvirki. Ég
get mælt með þessum víndlum. 8onur minn
sendi mér þá frá Caba. Stiktu fáeinum i vasa
þinn, //arthur, drengur minn. Dóttir mín hef-
ir ekki á móti því. Eg ól hana upp sjálfur, og
þegar hún sat f hnjám mínnm á unga aldri, þá
vandist hún við reykjarþefinn af þeim”.
Baróninn samþykti að reykja og Arthur tók
eina tvo vindla og stakk i vasa sinn. Hann
reykti einn af þessum vindlum daginn áður hjá
Potterog langaði í þá síðan.
Þegar þeir voru búnir að kveikja á vindlun-
nm, vaktaði Arthur tækifærið, og hvfslað að föð-
ur sinum: “Mundu eftir því' að ég elska dóttur
hans”. Og um leið gekk hann útúr herberginu.
Herra Potter horfði á eftír honum og mælti:
"Hann er snotur maður. Ætli það væri ekki
Mr. Potter frá Texsa 289
“Þú getur ekki fundið Portman fyrri ea
annaðkveld. Hann var Dýlega boðaður til Bou-
logne, með hraðskeyti, Það eru að eins tuttugu
mfnútnr siðan hann fcr héðan”.
“Jæja þá. Ég ætla að skilja bréf eftir til
hans”, mælti Potter um leið og hann ruddist inn
í húsið. og skipaði konunni að gefa sér blað og
áhðld. Hún gerðf það eftir töluvert nagg og
umsvif. Hann skrifaði stutt bréf. Það var «ð
eins þrjú orð, fekk konnnni það, og ruddist út
úr húsinu. en mælti um leið og hann fór ofan
úr tröppunum: •
"Segðu Portman, að ég tínni hann og tali
við hann þegar ég kem aftur hingað, eftir fáeina
daga”. Siðan grenjaði hann til keyrslu manns-
ins: “Langham Hotel, sem likt er Jerúsaletn
bergi”.
Hoaan kallaði á eftir honum, og sagði það
væri óvíst að Portman kætr i heim aftur fyrri en
eftir tvo daga.
Þegar Potter kom til Langh&m, fann hann
þar gamlan kunningja frá Texas, sem hét Cot-
tontree, sveitarforingi. Þeir töluðu lengi eins-
lega saman út í horni í reykingastofunni. Pott-
er sagði honum frá hvaða fólki liann hefði kynst
i Folkestoue. Cottontree þekti næstum hverja
eina einustu porsónu, sem kunnug var i félags-
skap heldra fólksins i Ameiiku og Evrópu.
Hann fræddi Potter um að Lafði Sar&h Auner-
erley væri dóttir hins viðþekta bankastjóra Sir
Jones Stevens.
Það kom Potter skrítilega fyrír. Hann
hrópaði upp yfir sig af gleði Og undrun og sagði