Heimskringla - 23.04.1903, Qupperneq 3

HEIMSKRINGLA 28. APRÍL 1903.
Dauði hans íitti að hafa orsakast
af eitri. Florence var kærð af
bróður Maybricks fyrir að hafa
valdið dauða manns síns og lög-
reglan tók við málinu Málið var
sótt og varið af mesta kappi.
Lœknar og hjúkrunarkonan vitn-
uðu á móti henni. Þóttust alstað-
ar hafa fundið eitur alt f kringum
Maybrick og í öllu, en vitnin báru
að hann hefði sjálfur etið arsenic
dagsdaglega. Bréf var lagt fram
sem hún átti að hafa skrifað Bri-
erly, og sagði það alt takast vel o.
s. frv. Kviðdómnrinn dæmdi hana
til aftöku. Beiðnisskjal með 500
þús. nöfnum merkra manna megn-
aði ekki að fá stjórnina til að náða
hana.
Sfðan 1889 hefir Florence
verið i Aylesbury betrunarhúsinu.
Hún hefir ekki fengið að sjá böm
sfn. Eitt þeirra er dáið en tvö
lifa.
Sfðan hún var dæmd hefir
móðir hennar með óþrjótandi elju
reynt að fá hana látna lausa, og
hefir henni verið hjálpað af mörgu
góðu fólki og félögum austan og
vestan við Atlantshafið. Hún hef-
reynt alt mögulegt, en svo virðist
sem enska stjómin hafi verið fast-
heldnari á þessum fanga en flest-
um öðmm. Hvort sem Florence
Elisabeth er sek eða ekki, þá er
hún snildarkona að flestu leyti.
K. Á. B.
Samkoma var haldin í Tjaldbúð-
arsalnum á fimtudagskyöldið var.
Hún var nokkuð sótt, en ekki vel,
þótt málefnið væri gott. Þeir sem
skemtu komu misjatnt fram, eins
og vænta mátti, og sumir sem aug-
lýstir vom á prógrammi létu ekki
sjá sig þar, og er slík aðferð eng-
in nýlunda. S. Júlfus hélt þar
tölu. Hann kvað sér hafa verið
ráðlagt að tala tóma vitleysu, og
brást hann heldur ekki þeim heil-
ræðum í flestum atriðum. Hann
fordæmdi leiðandi menn, einkum
presta og ritstjóra; kvað. þá kenna
fólkinu alt annað en þeir fœm eft-
ir sjálfir. Það er ekki að öllu rangt,
og hrapaði hann þar sumstaðar
út af braut heilræðanna. Hann á-
kærði Rev. J. B. Silcox fyrir aðra
kenningw en fram kæmi í breytni.
Hann kvað hann segja,að stúlkurnar
hefðu lOc. liöfuð en $10 liatta, og
fleira þessu lfkt. Þá kom nafni
hans, Sigurður Magnússon fram.
Hann raulaði og talaði stef eftir E.
Benediktsson, þar sem gert er
grín að framfaratilraunum og
ginningarvonum f Rvfk. Mátti
það fullvel vera. Síðan hafði hann
yfir stef eftir Sig. Júl. — Það var
narr um kennimenn, agenta og rit-
stjóra. Þar vom nafnkendir B. L.
Baldwinson, í sambandi við Hjarta-
drotningarmálið, og þeir prest-
arnir séra Jón og séra Bjarni í sam-
bandi við skammarræður. Og
kann ske fleiri þó ekki heyrðist.
Þá kom Sigfús Benedictsson með
upplestur. Það var asnaspaðssúpa.
Var par kastað svolalegum hnút-
um að prestum og trúuðu fólki, og
einhverjum afturhaldsösnum og
Liberalösnum. Framan af var
stirð setningaskipun og óþjálft
mál, en batnaði eftir þvf er á leið,
og var þá blandað fyndni. En á-
litamál mun það tæplega vera, að
þetta stykki átti ekki við á þessari
samkomu.
S. Anderson.
V EQGJA=
|-^appirssali.
Þá er að minnast á stykkin, sem
bezt voru. Tvfsöngur (duet) þeirra
Ellen og Annie Swanson var eink-
ar viðkunnanlega flutt, ög þó vís-
urnar og lagið sé algengt, þá leystu
þær framkomu sína vel af hendi,
og með fullri virðingu fyrir sjálf-
um sér og áheyrendunum. W. J.
Hague flutti upplestur af munni
fram, og flutti hann vel, og hafði
valið fjörugt efni. Þá flutti Ena
Johnson upplesturaf munni fram.
Hún var óefað listfengasta persón-
an sem kom fram, og sýndi full-
komna kunnáttu og skilning á efn-
inu. Hún er óefað bezt að sör í
þeirri grein, af öllum Islendinguúi
hör, enda hefir hún stundað nám í
þeirri greiu allmikið, og nær því
búin að lúka því. Hún er leik-
kona um leið og hún les, og þýðir
andann úr efninu með látbragði og
tilfinningum og hefir ágætt vald
yfir þvf sem hún fer með. Væri
nokkuð hægt að finna að við liana,
væri Það helzt, að hún sýni helzt
til miklar fagnaðar tilfinningar, er
tæplega stóðu í réttu hlutfalli við
gremju áhrifin. Hún ætti að sýna
list sfna á meðal enskutalandi fólks,
þvf hún fengi óefað mikið lof. Hún
ætti einnig að forðast að koma
fram 4 samkomum, nema þær séu
skipaðar góðu fólki á programmi,
og leysi verk sitt sómasamlega af
hendi.
*
* *
Án þess að sérstaklega sé átt
við þessa-samkomu, þá ber þess að
gfreta meðal Islendinga. sem annara,
að þeir sem fram koma geri sér
ekki að reglu, að tala um eða nefna
þá menn, sem þeim er í nöp við
fyrir einhverja smámuni. Allar
stéttir og menn ættu að vera frið-
helgir á skemtisamkomum. Póli-
tiskir fundir og blöðin ættu að
vera nógu víðlend fyrir þessháttar,
Það er ekki vítavert þó menn flytji
gagnrýni um mannlífið og það sem
fólki er ábótavant, en fella lýti til
stétta eða einstakra manna, er
ekki réttlátt. Þeir menn sem liafa
svo sterkar orustu einkunnir, að
þeir geta ekki hamið sjálfa sig frá
því, að senda öðrum hnútur, þeir
ættu heldur að hafa sjálfir opin-
bera fundi til þess, svo fólkið sem
sækir þá viti á hverju það á von,
og það geti komið sem smekk hefir
fyrir þessháttar, en hinir setið
heima.
K. Á. B.
Heflr nú fádæma miklar birgðir
af alskonar veggjapappír, þeim fall-
egasta, sterkasta og bezta, sem fæst I
Canada, sem hann selur með lægra
verði en nokkur annar maður hérna
megin Superiorvatns, t. d.: fínasta
gyltan pappír 4 5c. rúlluna, og að
sömu hlutföllum upp í 50c. Vegna
hinna miklu stórkaupa, sem hann
heflr gert, getur hann selt nú með
lægra verði en nokkru sinni áður.
Hann vonast eftir að íslendingar
komi til sín áður en þeir kaupa ann-
arsstaðar, og lofa3t til að gefa þeim
10% afslátt að eins móti peningum
út í hönd til 1. Júní. — Notið tæki-
færið meðan tími er tU.
S. ANDERSON.
651 Bannatyne Avenne.
Telefou 70.
llliinLiiiiiii
flytur framvegis íslendÍDga frá íslandi
til Canada og Bandarikjanna upp á ó
dýrasta og bezta máta, eins og hún
ávalt hefir gert, og ættu því þeír, sem
vilja senda frændum og vinum fargjöld
til Islands, að snúa sér til
hr.ll. N. Bardal í Winnipeg, sem
tekur á móti fargjöldum fyrir nefnda
línu, og sendir þau upp 4 tryggasta og
bezta máta, kostnaðarlaust fyrir send
auda og móttakanda, og gefur þeim
sem óska, allar upplýsingar því við-
vikjandi.
Fari ekki sá sem fargjaldið á að fá,
fær sendandi peningana til baka sér að
kostnaðailausu.
ermann &
lallson^——
selja akuryrkjuáhöld — beztu
tegundir—f vor og samar á
liountain. Verð mun verða
eins rýmilegt og unt er, og
lipur maðr verður 4 staðnum.
$3,000.00-----
SKÓR
Húsmuni gamla geri ég útlits
líka nýjum. Aðgerð og hieinsanir
á ‘’orgelum”, klukkum og fleira.
Hvítþvott og pappírslagning á hús
um.
F. FINNSSON,
málari.
701 Maryland Str.
Thorst. Oddson heíir keypt
3.000.00 virði af skótaui, sem
hann selur með stórum af-
slætti allan þennan mánuð
fyrir peninga, í búð sinni að
483 Ross Ave.
Legsteinar-^
Ég hefi tekið að mér útsölu á
legsteinum fyrir eitt af hinum
stærstu og áreíðanlegustu marm-
arverkstæðum í ríkinu, og vegna
þess að ég hef komist að raun
um að verkið er vandaðra og
verðið að mun lægra en hjá
keppinautum okkar, þá vildi
ég mælast til að landar mínir
láti mig vita áður en þeir panta
legsteina hjá öðrum. Borgunar-
skilmáli er líka betri en hægt
er að fá hjá fle3tum öðrum á-
reiðanlegum félögum.
H. J. HALLDORSON.
HALLSON N. DAK.
n^Hefirðu dánarbú að probeita?
7 Er feil á eijtnarréttínum að
: landeign þinni?
- Héfirðu uppróf?
- Vantar þig npplýsingar úr
- County-bókunum?
- Þarftu að ráðfæra þig við
- lögmann?
- Srifaðu:
(íeorge Peteroon,
r LÖGMANNI,
E PEMBINA, - - N.-DAK.
Qonner & Hartley,
Lögfræðingar og landskjalasemjarar
494 Hain Nt, - - - Winnipeg.
R. A. BONNBR. T. L. HARTLEY.
Aldinabúð
.A. ROSS -A_A7"E.
Thorsteinn Johnson, ís-
lenzki fiðluspilarinn,
biður þess getið að
hann hafi keypt búð þá
er hra. S-ölvi Sölvason
hélt að 405 Ross Ave.
hjá Elleu St. Hann
selur þar alskyns ald-
aldini, sætabrauð, sval-
adrykki, kaffiogvindla
og vonar að landar
vorir heimsæki sig í
búðinni:
405 ROSS
SÆLGÆTISLEGA EFNIS-
GODUR OG ILMSŒTUR
The T. L. “Cigar”
Það er vinsæl tegund, sem heflr áunnið sér hylli
og vináttu vegna verðskuldaða eiginleika. Þús-
undir reykja nú þessa ágætu vindla.
REYKIÐ ÞÉR ÞÁ?
WESTERN CIGAR FACTORY
Tlio*. beo, eigaudi.

flANITOBA.
Kynnið yður kosti þess á*ur en þér ákveðið að taka yður bólfestu
annarstaðar.
íbúatalan í Manitoba er nú.............................. 275,000
Tala bænda í Manitoba er................................. 41,000
Hveitiuppskeran í Manitoba 1889 var bushels.............. 7,201,519
‘f “ “ 1894 “ “ 17,172,888
“ •• “ 1899 " “ ..............27.922,280
“ “ " 1902 “ “ .............. 58 077.2S7
Als var kornuppskeran 1902^ “ “ ............ 100 052,348
Tala búpenings ( Manitoba er nú: Hestar.................. 140.591
N autgripir............... 282,843
Sauðfó.................... 85,000
Svín................... 9'.598
Afurðir af kúabúum f Manitoba 1902 voru................... 8747.608
Tilkostnaður við byggingar bænda í Manitoba 1899 var.... $1,402,80G
Framfðrin i Manitoba er auðsæ af fólksfjölguninni, af auknt m
afurðum landsins, af auknum járnbrautum, af fjölguu skólanna, af va t-
andi verzlun, af vexti borga og bæja, og af vaxandi vellíðan
almennings.
í siðastliðin 20 ár hefir ræktað land aukist úr ekrum......... 50 .000
Upp í ekrur....................................................2,500 000
og þó er siðastnefnd tala að eins einn úundi hluti af ræktanlegu landi
í fyikinu .
Manitoba er hentugt svæði til aðseturs fyrir innflyténdur, þar er
enn þá mesta gnægð af ágætum ókeypis heimilisréttarlöndum og mðrg
uppvaxandi blómleg þorp og bæir, þar sem gott er til atvinnu fyrir
karla og konur.
í Manitoba eru ágætir frískólarfyrir æskulýðinn.
í Manitoba eru mikil og fisksælveiðivötn, sem aldrei bregðast.
í bæjunum iYinnipeg, Brandon, Selkirk og fleiri bæjum mun nú
vera vfir 5,000 íslendingar, og í sjð aðal-nýlendum þeirra í Manitoba,
eru rúmlega aðrar 5,000 manna. Þpss utan eruí Norðvesturhéruðunum
og British Columbia um 2,000 ísiendingar.
Yfir IO millionir ekrur af laudi í Hanitoba, sem enn þá
hafa ekki verið ræktaðar, eru til sölu, og kosta frá $2.50 til $6.00 hver
ekra, eftir gæðum. Þetta land fæst með vægum kaupskilmálum.
Þjóðeignarlðnd í öllum pörtum fylkisins, og járnbrautarlðnd með
fram Manitoba og North IFestern járnhrautinni eru til sölu.
Skrifið eftir nýustu upplýsingum, kortum o. s. frv. alt ókeypis, tU’
HON. R. P KOBLIM
Eða til:
Minister of Agriculture and Immigration,
WINNIPEG, MANITOBA.
JoReph B. Nkapatson, innflutninga og landnáms umboðsmaður.
LAND TIL SÖLU
að Brú P. O., Argylebygð, S. W. \
8. Tp. ö, R. 13, W. lst. M. Þeir
sem kunna að vilja eignast ágætt
land í Argylebygð, með vægum skil-
málum, snúi sér til undirritaðs, sem
gefur nánari upplýsingar.
Hallgrímur Jósephsson.
Brú P. 0., Man.
BÚLAND TIL 8ÖLU.
Agætt búland, 240 ekrur, 8 mílur
frá bænum Westbourne í Manitoba
fyrir $7 hver ekra. Land þetta er
handhægt bæði til akuryrkju og
griparæktar og stígur óðum f verði.
Listhafendur snúi sér til Peterson
Bros. 248 Penbina St. Fort Rouge,
Winnipeg.
D. W Fleury & Co.
UPPBOÐSHALDARAR.
5Í49 P«BTA OE AVK.
selur og kaupir nýja og gamla hús-
muni og aðra hluti, einnig skiftir hús-
munum við þá sem þess þurfa. Verzlar
einnie meðlönd, gripi og alskonar vörur.
TELEPHONE 1457. — Oskar eftir
viðskiftum Islendinga,
OLI SIMONSON
MÆLIR MEÐ SÍNU NÝJA
Skandinavian Hotel
718 Hain 8tr.
Fæði $1.00 á dag.
Woodbine Restaurant
Stærsta Billiard Hall í Norövesturlandinu. 1
Tíu Pool-borö.—Alskonar vín og vindlar.
Lennon A JHebb,
Eieendur.
444 Mr. Potter frá Texas
ur að sjómaðurinn hefði leikið á sig. og þá ætlaði
hann að fylgja honum eftir ef mögulegt væri.
Þrjátúu sekúndur voru eftir . Lestin fór að
blása og róta sér á sporinu, og lagði af stað út í
myrkrið, en Potter varð eftir og horfði á eftir
henni. Síðan labbaði hann í hægðum sínum
inn á næsta hótel, sem hann fann, því þangað
sá hann á eftir sjómanninum fyrir stundu.
Þar stóð hann’hálfa mínútu og sá engan sjó-
mann. Hann ruddist út í ósköpum og frá braut
arstöðvunum og inn í bæinn. En alt i einu fór
hann að hlanpa, því Snapper hafði leitað að slóð,
og virtist finna hana alt í einu og herti þá á
hlaupunum, og Potter á eftir. HaDn sá vagn á
fleygiferð fara eftir strætinu. Hundurinn hljóp
þangað, og Potterá eftir.
Texasbúinn hélt upp á líf og dauða á eftlr
hundinum, sem þandi sig eins og hann gat á
efur vagninum, en^Potter var þrautseigur, cg
gafst ekki upp.
Loks náði Snapper vagninum og stökk upp
á hann. Hann sá mann gægjast út úr vagnin-
um og líta eftir hvað umværi að vera. Og gamli
Potter hrópaði af ánægju upp yfir sig með gleði-
ákafa: ‘ Ó, gamli, tryggi hunduriun; hann heflr
komið okkur saman enn þá einu sinni! Við vor-
um báðir næstum búnir að tapá af þessum fanti
en það varð ekki”. Hundurian var hlaupinn
enn þá einu sinni »pp í fangið á húsbónda sín-
um, því vagninu var opinn.
Texasbúinn herti nú á hlaupunum alt hvað
hann kunni og náði ivagninn. Hann hóf sig
upp i sætið hjákeyraranum, sem varð lafhrædd-
Mr. Potter frá Texas 445
ur, og fói að hrópa 4 frönsku ýmislegt. “Haltu
þér samaa!” grenjaði Potter, svo glumdi í öllu.
“Þúert mold eins og ég, kunnivgi!”
En maðurinn æpti þvi hærra,
•'Þú ærir mig ekki franski ræfillinn þinn.
En kanske þetta geti þaggað niður í þér?” Um
leið greip hann upp skammbyssuna og miðaði
henni á ennið á m&nninuin.
Þetta kom manninum t‘1 að hljóða svohitt,
að vel heiði mátt búast við, að “Hinir sjö sof-
endur” vöknuðu. Hann hljóp i dauðans ofboði
á hinn vagninn og komst Potter ekki áeftir hon-
um, en kqyrarinn æptiá hestaua, sem fóru eins
og elding þar til þeir stönsuðu við stórt hlið.
Potter hentist ofan, opnaði vagnhurðina og rak
skammbyssuna fast upp að hjartastað á Brack-
ett og og öskraði svo undir tók í öllu;
“Fáöu mér höggulinn, sem þú tókst við af
syni míuum, eða þú ert steindauður!”
Blóðið ætlaði að springa út úr andlitinu á
Brackett, Hann hafði heyrt til þeirra úti og
hann bjóst við aðheyradauðastunurnar í keyrsla
manninum, hvenær sem verkast vildi. Hanu
hefði verið stokkinn út úr vaguinum fyrir löngu
en hannfór svo hart, að honum var það ómögu-
legt, svo hann notaði tímann til annars.
Hann svaraði lágt, en í sterkum róra: “Þú
getur drepið mig ef þú vilt, en böggulínn færðu
ekki!”
“Hefurðu hanu þf ekki?” hrópað Potter,
“Hamingjan góða! En hún dóttir mín!" Og
eút augnablik varð hann ráðviltur. Hann
hugsaði allajafna mest um dóttur sína, og nú sá
448 Mr. Potter frá Texas
að þessi stórglæpamaður, Sammy Potts, væri
þó loks kominn i járn og handsamaður. Svo
gólaði Potter og benti á sitt nafn og á Brack-
ettsern stórglæpamanninn, sem skjölin hljóðuðu
um, og á járnin.og beygði ogböglaði hendurnar
til að sýna þeim, að hann heíði sett þau á íant
inn.
* Ójá,—Levoleur! Sammy Potts”, svaraði
franski foringinn, og drógu meun hans Brackett
út úr vagninum. sem reyndi að gera þeim það
skiljanlegt, að þetta væri hraparleg mistök. en
þeim datt ekki í hug að skeyta því nokkuö, þar
sem Potter hafðiafhent þeím skjölin.
“Hann hefir góð handjárn og sterk”, mælti
foringinu þeg&r hann var búinn að líta eftir
þeim. Svo tók hann eftir að þessi strokumaður
hafli m lið sig í franavn, og mílið var komið í
hrannir og reinar á andlitinu, af þvi Bracett
hafði svitnað svo mikið, að svitinn rann ilækj-
um ofan audlitið A honum, rgleið honum ákaf-
lega illa í þessum kringumstæðum.
Það sem hjálpaði Potter alveg út úr öllum
vafa. var það. að keyrslumaðurinn var látinn
bera vitni um, hvort þetta væri ekkl fanturinr,
sem hefði ætlað að skjóta hann, Og kvað hann
það áreiðaulega vera svo og nefndi hann öllum
illum nöfnum, því nú var hann óhræddar við
byssuna hans, og vandaði honum ekki kveðjur.
Þeir fóru með Brackett á lögreglustöðvarn-
ar i vagninum, og var hann alt anuað en í góðu
skapi. Þegar þanga.ð kom gerði hann alt sem í
hans valdi stóð til að láta þá skilja villuna, sem
þeir hefðu gert, en það koma fyrir eitt og hið
Mr. Potter frá Texas 441
Þar steig hann á lestÍDa, og hélt að hann væri
sloppinn úr því, og hefði honum tekist það, ef
Snapper hefði ekki komið því upp, hver hann
var.
Hann sat þarna rólegur, þar til hann si
Potter koma inn og fara að reykji. Ha in
hafði stungið bögglinum í innri vasann á nær-
treyjunni. og dreymdi um þessi fimm huudrud
pund sterling, sem hann átti von á frá lafði
Sarah Annerley, þegar hann afhenti henni bögg
ulinn.
Hann var orðinn nærri fullviss um að Pott-
er gæti ekki þekt sig. En eftir að Snapper fór
að brjótast um í vasa Potters. þá vissi hann að
hann var tapaður maður. Hann bö!vaði sjálfum
sér og hundinum og sáriðraðist eftir að hafa átt
og haft annað eins uppáhald á honum og hann
hafði haft, þvi hann vissi að enginn annar hlut-
ur í heimiuum gat komið sér á kaldan klaka,
nema hnndurinu, og brást það heldur ekki.
“Guð í himninum!” hrópaði Brackett um
leið og Potter slepti sinni upphrópan. Ef Potter
hefði ekki orðið ráðafátt, þá hefði Brackett ekki
komist lifandiút úr vagninum með böggulinn.
En heimsmeut'inin verður ætið fljótari og
hyggnari { viðskiftum eu skrælingjanátturinn,
og g&mla hermanninn úr Texas dreysndi ekki
um öll þau undanfæri og brögð, sem þeim er
auðið að nota, sem kunnugir eru á Frakklandi
og Englandi. Potter fanst hann þekkja andlit-
ið á Brackett, en hann gat ómögulega skilið þvi
maðurinn hefði farið að skilja eftir góð og falleg
föt fyrir sjómanna garmana, og efti þvl sem