Heimskringla - 11.08.1904, Blaðsíða 1

♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦
t T. TH0MA5
♦
♦ fslenzkur kaupmaOur
selur alskonar matvðru, gler or
klœðavðru afar-6dýrt gegn borg-
un út í hönd.
♦
♦
♦
♦
♦
*
♦
♦
♦
♦
♦
♦ 537 Ellice Ave. Phone 2620 ♦
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦
♦ ♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
T. THOMAS, kau
JPMAÐUR
umboðssali fyrir ýms vorzlunarfélög
í Winnipog og Austurfylkjunnm, af-
greiöir alskonar pantanir íslendinga
ur nýlendunum, peim aö kostnaðar-
lausu. Skrifiö eftir upplýsingum til
537 Ellice Ave. - - - Winniþeg
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦
XVIII. ÁR.
WINNIPEG, MANITOBA 11. ÁGÚST 1904
Nr. 44
Arni Egprtssoii
671 ROSS AVENUE
Phone 3033. Winnipeg.
Ég er er enn við land og lota sölu, og get
selt yður hvorutveggja með mjög góðum skil-
málum.
Pegar þér æskið eftir peningaláni útá fast-
eignar veð hvort heldur í Winnipeg eða útum ný
lendurnar, þá þætti mér vænt um að heyra frá
yður. Einnig ef þér þurflð að endurnýja láu
eða veð lán.
Égeragent fyrir ágæt Eldsábyrgðar-félög,
og get tekið allt 1 ábyrgð Sem eldur getur
brent eða skemt. Bændur, setjið hús og liús-
muni yðar i eldsábyrgð. Skrifið mérog svo skal
ég korna Úllu í gang.
Ég treysti að njóta viðskifta yðar eins og að
undanförnu.
Arni Eggertsson
Oðlce: Room 215 Mclntyre Blk
Telephone 775
Fregnsafn.
Markvferðnscu viðburðir
hvaðanæfa.
STRlÐS-FRÉTTIR
Japanar hííðu áhlaup á Port Ar-
thur þarin 26. f.rn. og héldu þvf á-
fram uppihaldslausu f nær 5 sólar-
hringa, en náðu f>ó ekki virkinu úr
höndum Rússa, sem vörðust hreysti-
lega og af kappi mikiu. Sagt er,
að Japanar hafi þó náð nokkrum
virkjum umliverfis aðalstaðinn og
að Rússar muni ekki geta varið
bæinn lengi úr þessu. Mannfall
varð voðalega mikið ábáðar hliðar.
Sagt er að Port Arthur sé nú orð-
inn skotfæralítill og vistatæpur og
tóbakslaus, og sé það hermönnun-
um hið mesta mein. Flest hús f
staðnum hafa verið tekin f þjónustu
særðra hermanna, sem nú kváðu
nema 10 þúsundum þar. Japanar
hafa, að sagt er, um 70,000 manns
með 400 fallbyssum umhverfis stað-
inn og nægarbyrgðir af skotfærum.
Þjóðverjar bjóða 20 móti einum,
að bærinn vinnist ekki innan 10
mánaða. Bretar taka veðmálin
jafnótt og þau bjóðast. Rússar
vona fastlega eftir hjálp frá her-
deildnm sínum, en hætt er við hún
komi seint til Port Arthur.
Uitf lok f. m. unnu Japanar tvo
stórbardaga og náðu þá 2 sterklega
vfggirtum bæjum frá Rússum og
þar með nokkrum fallbyssum og
öðrum hergögnum. Rússar segjast.
hafa mist 1500 mannst f öðrum bar-
baganum en 700 f hinum.
Sfðan hafa Japanar náð Hei
Cheng og New Chwang, hvort-
tveggja ágætir staðir; en Rússar
hafa sig undan norður á bóginn,
Sigurvinningar þessar gefa Japön-
um umráð yfir iöngum hluta af
járnbraut Rússa og góðum hafn-
stöðum, svo að þeir geta nú við-
stöðulaust liaft að sér menn, vopn
og vistir.
Kuropatkin herforingi með 100
eða 150 þús. manna er umkringdur
á allar hliðar nema vesturhlið, og
vonuðu Japanar þann 5. að geta
velgt honum og liði hans, svo að
hann myndieftir samfundum þeirra.
Herforingi Keller féll í bardag-
anum við Simoncheng þ. 30. f. m.;
hann var talinn einn með hæfustu
herforingjum Rússa og hafði 50
þús. manna f deildum sfnum.
Brezkir fregnritarar, sem n/lega
ferðuðust með Sfberfubrautinni frá
St. Pétursborg til Manchuria, segja
að 310 þús. vopnaðra Rússa hafi
verið send austur síðan strfðið
hófst, og má því ætla, að Rússar
hafi verið mannfleiri en Japanar í
Manchuria alt að þessum tima.
Vladivostock floti Rússa hafði
náð einu herskipi frá Jöpunum fyr-
ir nokkrum dögum; en á sunnu-
daginn var náðu Japanar 3 skipum
frá Rússum, sem höfðu læðst út úr
Port Arthur höfn, en urðu að gef-
ast upp, svo menn fengu haldið
lffi.
Sfðustu fréttir 8. þ.m. segja Jap-
ana vera aðeins 2,500 yds. frá aðal-
vígvirkjum Rússa í Port Arthur
Englendingur einn hefir smíðað
vasa úr, sem er það minsta í heimi;
skífan er lftið yfir J úr þumlungi
að þvermáli. Það á að iirúkast sem
hnappur í skyrtubrjóst og er sagt
það gangi rétt.
— Mentun Spánverja er á frem-
ur lágu stigi, eftir skýrslum lands-
ins að dæma. Þeim þykir meira
gaman að nauta-ati, en að bók-
námi. Sagt er að 5 mill. doll. sé
árlega varið til-nauta-ats en aðeins
14 millíón til alþýðumentunar. I
níu háskólum þar í landi eru nú
færri nemendur heldur en voru á
einum af þeim skólurn fyrir 400
árum. Þjóðin virðist að vera í
mentalegri afturför. Á Spáni voru
árið 1896 yfir sex millíónir manna,
sem hvorki kunnu að lesané skrifa,
enþað eru fullir tveir þriðju partar
af öllum íbúum landsins.
— Eldur f Heilbrom, Wurtem-
burg á Þýzkalandi, brendi upp 350
fbúðar og ðnnur hús, meira en helm-
ing als bæjarins. Manntjón varð
ekki mikið, en margir meiddust af
falli húsviða og múrsteina úr hús-
veggjunum.
— Elding í Sault Ste. Marie
varð manni þar að bana, og skemdi
4 börn þann 4. þ.m. Þrjú af börn-
unum eru talin að verða jafngóð,
en eitt er f hættu.
— Blaðið Grand Fórks Herald
getur og um haglstorm, sem komið
hafi f Norður Dakota þann 3. þ.m.
og skemdi uppskeru á 3,000 ekrum.
Mestar urðu skerildirnar í Nelson
county,
— Reymond héraðið í Alberta,
sem mormónar frá Utah bygðu
fyrir tveimur fírum, er í mestu
framför. Ibúarnir þar seldu nýlega
4,000 nautgripi til manns í Winni-
peg. 12 þúsund bréf berast að
Reymond pósthúsinu á hverjum
mánuði, og má af því marka, að
héraðið er orðið tnannmargt og í
bráðri framför.
— Leyndarráð Breta hefir gefið
úrskurð f máli, sem járnbrautarfé-
lag eitt í British Columbia höfðaði
móti ríkinu út af málmnámum í
löiidum, sem það hafði fengið frá
ríkisstjórninni. Dominion stjórn
in hélt því fram, að félagið ætti að
eins yfirborðsrétt til landsins,
að rfkið ætti alla náma f þeim.
En félagið kvaðst eiga löndin al-
gerlega með öllu, sem f þeim kynni
að felast. Dómurinn gekk félagiriu
í vil.
— Haglstormur varð f M anitoba
þann 3 þ. m. f grend við Carberry
og gerði skemdir á mjórri land-
spildu, tveggja mílna langri; aðal-
lega urðu aðeins 5 bændur fyrir
skaða af veðri þessu.
— Tfgrisdýr losnaði úr búri sfnu
á dýrasýningu í New York og tók
að ferðast um götur borgarinnar.
Sfðast réðist það á lögregluþjón og
hefði eflaust étið hann upp til agna
ef það hefði ekki verið skotið til
bana. Dýrið var eitt hið stærsta
og fegursta, sem s/nt hefir verið
hér í landi og hafði kostað ærið fé.
— Ljón réðist á mann á sýningu
í New York og meiddi hann svo,
að honum er ekki hugað líf.
— Skógareldar eru miklir f
grend við Kalispell f Montana. Eld-
arnir eru á fjórtár^ mismunandi
stöðum og liafa þeir skemt og eyði-
lagt þúsundir dollara virði í ýms-
um smábæjum meðfram Great
Northern brautinni. Bæjirnir
White Fish og Columbia Falls eru
einangraðir frá öllum samgöngum
vegna þessara eida og fólkið þar í
mestu hættu. Kirkjur og aðrar
stórbyggingar hafabrunnið. Ann-
ar stóreldur hjá Dayton Creek liefir
gert stórtjón. Heilir hópar manna
eru að reyna að slökkva Þessa elda,
en gengur það illa.
— Fréttir frá Evrópu segja epla
uppskeruna þarílöndum svo mikla,
að búist er við; að mikið af þeim
verði sent vestur til Manitoba til
að seljast hér.
— Bankastjóri einn frá Belgíu,
sem hér hefir verið á ferð um fylk-
ið, fór heimleiðis aftur í vikunni
sem leið. Hann lét mjög vel af út-
! itinu hér og kvaðst mundi gera
iað sem hann gæti, til þess að fá
auðinenn f Belgíu til að verja efn-
um sínum hér vestra. Hann kvað
framför landsins veraaðeins f byrj-
un ennþá ,
— Það er talið vfst, að hveiti-
sláttur á ökrum bænda verði al-
ment byrjaður hör f fylkinu um 20.
þ.m Uppskeru horfur eru vfðast
með langbezta móti.
— Læknir einn að nafni Charles
Dion, fæddur í Canada, hefir ný-
lega vakið mikla eftirtekt í Parfs á
Frakklandi, þar sem hann hefir
fengið einkaleyfi fyrir vél til að
nudda augu blindra manna með.
Læknir þessi hefir með hjálp vél-
arinnar læknað marga menn af
augnveiki, og sumum sem heita
mftttu blindir, hefir hann gefið sjón
svo að þeir sjá til að ganga hvert
sem þeir vilja. Flann læknar nær-
sýni aigerlega og hefir mestu að
sókn. Læknir þessi er náttúru-
gæddur uppfundninga maður, og
hefir hann uppgötvað ýmislegt f
— Joseph Martin, fyrrum ráð
gjafi f ráðaneyti' Greenway stjórn-
arinnar hér í fylkinu, var tekinn
með valdi út úr dómhúsinu í Van-
couver, B.C. Hann var að verja
mann, sem kærður var um konu-
morð. Aðalvitnið f málinu var
sótt inn í Bandarfkin. En Martin
heimt.aði að fá að sjá stefnuna sem
notuð var til að heimta þetta vitni
fyrir dóminn. Hann hélt þvf fram
að eiður sá er slfk stefna væri bygð
á yrði að taka það frain, að vitnið
væri imaan takmarka fylkisins, og
þar sem þetta gat ekki hafa verið
þá liélt hann því fram, að vitnið
vœri ólöglega þangað komiðog gæti
þvf ekki borið f málinu. Það er að
sjá, að Martin hafi haft rétt fyrir
sér í þessu, en hann hafði orðið
svo æstur 1 dómsalnum, að það
varð að taka hann út þaðan með
valdi. Þetta hafði þau álirif, að
vitnið neitaði að bera f málina, sem
svo var frestað um tfma.
— Michael Riley og dóttir hans
og sjö áðrar stúlkur drukknuðu í
Mississippi ánni hjá Alton, 111., á
föstudaginn var. Fólkið var að
baða sig f myrkrinu um kveldið
en óð ofiangt út f ána og druknaði;
aðeins 'ein stúlka, 8 ára gömul,
komst Ufs af. Börnin voru á aldri
frá 8 til 14 ára, en maðurinn, sem
sagður er að hafa verið góður sund-
inaður, gat hvorki bjargað sjálfum
sér né b;'rnunum, sem öll héngu á
honum f von um hjálp.
ísl e n d i n gadagu rinn
Hann var haldinn hátfðlegur f
Elm Park þann 2. þ.m., eins ög aug-
lýst hafði verið. Það var 14. þjóð-
liátfð Vestur-Islendinga.
Veður var hið ákjósanlegasta,
sólskin ■og hægur, svalandi vind-
blær allan daginn, og alt fór fram
svo vel sem frekast varð á kosið
Enda segir blaðið Free Press, að
engin skemtun liefði getað faiið
betur fram heldur en þjóðhátfð ís-
lendinga hafi farið fram í þetta
skifti.
en sambandi við telefóna og loftskeyta-
sendingar og hefir hann verið með-
verkamaður Edisons f ýmsum upp-
fundningum hans.
Japanskur læknir, að nafni
Nogushi.sem nú býr f Kaupmanna-
höfn, hefir fundið lækningu við biti
liöggorma. Meðal þetta er inn-
spýtulyf, sem fengið er úr geita-
blóði. Læknirinn segir lfklegt, að
að efni þetta sé einnig í hestablóði.
Meðalið er fcreiðanlegt.
Mál það er fylkisstjórnin
höfðaði móti Dominion stjórninni
út af bleytilöndum fylkisins og
stjórn þeirra og söluverði og sem
skotið var t.il úrskurðar leyndarráðs
Breta til endi egra úrslita, hefir nú
fallið þannig, að fylkisstjórninhefir
tapað. Ennþá er dómsákvæðið
ekki komið orðrétt liingað vestur
svo að ekki verður að svo stöddu
séð á hverjum éstæðum dómurinn
er bygður.
— Ötjórnarformaður Hon. R. P.
Roblin telur víst, að kornvöru og
gripa framleiðslan f Manitoba
muni nema 70 millíón dollara virði
PIANOS og ORGANS.
Heintxmnn & Co. Pinnos.——Bell Orgel.
Vér seljum med mánaðarafborgunarskilmálum.
J, J. H McLEAN & CO. LTD.
530 MAIN St. WINNIPEG.

IEW YORK LIFE
IIVSURAIVCE CO.
JOHN A. McCALL, president
Síðasta sbýrsla félagsins sýnir að á Arinu 1903 hefir það gefið út
170 þús. lifsábyrgðarskirteini fyrir að upphæð #3l4tt, miliónir doll.
Á sama ári horgaði fél. 5 300 dádarkröfur að upphseð yfir 16
miliónir doll., og til lifandi meðlima borgaði það fyrir útborgað-
áarlífsbyrgðir fullar 18 miliónir doll. Sömuleiðis lánaði félagið
$32 þús. meðlimum út á Lífsábyrgðarskírteini þeirra nær því 13
miliónir doliars. Einnig hefir félagið skift á mílli meðlima sinna á
Siðastl. ári 5J mlión dsll. i vexti af ábyrgðum þeirra í þvf, sem er
$1,250,000 rneira en borgað var til þeirra á árinu 1902: Lífsábyrgðir
í gildi hafa aukist á síðastl. ári um 191 millionir Uollars.
Allar gildandi lífsábyrgðir við áramótin voru $£1,745 milionir
Allar eignir félagsins eru yfir .352£ million Uollars.
C. Olafson, .1. t». Uorgan. Manager,
AGENT. GRAIN EXCHANGE BUILDING,
•WINTNriPE <3-,
Fólkið kom fremur seint í garð-
inn, því að strætisbrautafélagið, sem
hafði flesta vagna sfna f brúki á
lfnum þ{jim, sem liggja út í sýning-
argarðinum, gat ekki haft nægan
vagnafjölda f ferðum milli borgar-
innar og Elm Park fyr en að lfða
tók á daginn.
Þó voru kapphlaupin byrjuð kl.
10 að morgninum og þeim lokið
fyrir kl. 12, og fóru þau (ill vel
fram. Þá var tekin hvíld til kl. 29
en þá byrjuðu ræður og flutningur
kvæð: pg hornleikenda flokkurinn
milli þess sem kvæði voru
flutt og ræður haldnar. Kvæði
fluttu þeir herrar: Magnús Mark-
ússon, 2 kvæði; Hjálmur Þorsteins-
son og Þorst. Þ. Þorsteinsson, sitt
kvæðið hvor, bæði um ísland. Fyr-
ir minni Islands mælti lir. stud.
theol. Guðmundur Eitiarsson, frá
Kaupmannahafnarháskóla, og var
hinn bezti rómur gerður að henni.
Næst talaði herra Skúli G. Skúla-
son, lögfræðingur frá Grand Forks.
Hann hafði komið hingað að til-
hlutun nefndarinnar til þess að
flytja minni Vestnr-íslendinga. Hr.
Skúlason talaði á ensku Hann er
uppalinn ogalgerlega meritaður hér
í landi og er stirður að tala móður-
málið, en mælskur mjðg á enska
tungu,og er talinn með beztu ræðu-
mönnum Vestur-íslendinga. Skúii
flutti ágæta ræðu og var að henni
gerður hinn bezti rómur; reyndar
voru fáeinir menn, sem létu í ljósi
óánægju yfir þvf, að sú rœða fór
ekki fram á íslenzku, en ekki voru
meiri brögð að {iví en svo, að hvert
einasta orð í ræðu hans heyrðist
glögt af öllum, sem viðstaddir voru
Enda hefir hann st(*rkan málróm
og svo góðan frainburð, að hann
hélt athygli áheyrendanna frá byrj
un til enda.
Hr. Jón Jónsson, alþm.,frá Sleð-
brjót, sem hafði lofað að flytja ræðu
um stj órnarbaráttu íslands, gat
vegna heilsulasleika ekki komið til
bæjaríns og varð því ekki af þeirri
ræðu í þetta sinn; en fastlega er
henni lofað á næsta ári, ef Jón er
þá lifandi og við heilsu.
Að loknum ræðuliöldum var hald-
ið áfram við skemtanir. Stökk
glfniur, aflraun á kaðli og sund yfir
ána. í þvf tóku þátt 7 eða 8 manns
og var að þvf hin beata skemtun.
Að loknum útidyraskemtunum
kl. 8, var tekið að dansa f danshöll
inni, sem 1/st var með rafmagns
ljósum og varþar hin mestaaðsókn
Uin eða yfirJ2 þúsund manns koinu
í garðinn yfir daginn.og nutu menn
þar svojgóðrar skemtunar, að óvfst
er að nokkurntfma liafi slmenning
ýmsum bygðarlögum sóttu skemtun
Þessa, t.d. úr Argyle, Þingvalla, Pine
Valley, QuAppelle, Álftavatns og
Winnipegosis nýlendum, svo ogfrá
Nýjn Islandi; og frá Red Deer ný-
lcndu í Alberta; einnig margt frá
Norður Dakota; svo og frá bæjun-
um Selkirk ogKeewatin (Ontario).
Sömuleiðis voru og nokkrir hér frá
Morden n/lendunni f Manitoba, og
máske eitthvað frá öðrum bygðar-
lögum, þótt vér yrðum þess ekki
varir.
Yfirleitt munu allir hafa verið vel
ánægðir með liátfðahaklið og þao
ive vel og skipulega alt fór fram.
Herra Skúli G. Skúlason kom
íingað með konu sfna. Þau hjón
héldu til hjá systur Skúla sem býr
hér f bænum.
íslendingadagsnefndin vottar hér
með verðskuldað þakklæti öllum
ieim, sem sóttu þetta hátfðahald,
og á annan hátt studdu að þvf, að
gera það eins ánægjulegt og nú
varð raun á.
áþessu ári, og er það þægileg við- ur verið ánægðari en einmitt nú.
bót við efnahag Manitoba manna. j Mesti fjöldi af íslendingum úr
Æliminning.
Kveðið við börnin í
rökkrinu
Yullyrt er að Frakkar á oss stríði;
i'orlögunum samt ég ekki kvfði,
iví Enska Ljónið öll oss varið
getur;
iað óvin sinn fbræði tíðast— tra —
la—la—la—la
iað óvin sinn í bræði tíðast rekur
\ heim til sfn.
Þá er Rússinn, þessi voða gestur,
sem þrjósku, grimd og yfirgang ei
brestur,
en gulir menn við gulu ána tak’
’ann;
og gulu vatni hell’ í ’hann, og tra—
la—la—la—la
hell’ f ’ann og los’ ’ann syndir við.
Á Þýzkalandi er þurs f háu sæti,
er þjóðum öllum stjórna vild', ei smni-
gæti;
en örn í suðr’ er einn, sem hann
mun bfta
og innan stundar honum dauðum,
tra—la—la—la— la,
innan stundar honum dauðum
varpa sjóinn f.
Þann 14. Júlf sfðastl. lést að
heimili sfnu í Pembina, N. D.f
gamalmennið Jón Þorsteinsson.
Jón heitinn var fæddur 1836
að Stóru-Breiðuvíkurhjáleigu í
Suður-Múlasýslu, sonur þeirra
hjóna Þorsteins Illhugasonar og
Helgu Jónsdóttur, er þar bjuggu.
Arið 1859 gekk hann að eiga Mar-
grétu Sveinsdóttir frá Kyrkjubóli f
Norðfirði, Sama ár byrjaði hann
búskap og bjó fyrst á Krossi f
Mjóafirði, en síðastgð Kyrkjubóli
f Norðfirði. Árið 1887 flutti hann
til Ameríku og settist að í Álfta-
vatnsnýlendu í Manitoba. Eftir
eins árs vern þar flutti hann t i
Nýja Islands, hvar hann dvaldi
uns nann kom til Pembina 1898.
Þau hjónin eignuðust 5 börn,
af hverjum 2 eru dáin, en3 1ifa,
Bjarni, trésmiður í Pembina, N.
Dak., Þorsteinn verzlunarstjóri f
Borgarfirði, Norðnr-Múlasýslu, og
Sveinlang, ógift, sem er lijá Þor-
steini bróður sfnum.
Jón lieitinn var mesti ráð-
vendnis og atorku maður 02 sýndi
það bezt, að liann byrjaði búskap
á íslandi bláfátækur, en *með elju
og ástundun eignaðist hann blóm-
legt bú, sem hann stýrði og annað-
ist með rausn, þar til liann flutti af
landi brott til Ameríku.
8á partur æfi lians er hann dvaldi
hér vestra, reyndist yfirleitt ekki
eins hagfeldur né skemtilegur og
sá er hann átti heima á íslaudi, en
mest af þeim orsökum að hann kom
aldraður með hnignandi hug og
þverrandi þrótt hingað tilAmerfku,
og gat ekki samlagast þjóðlffinu
hér eins vel og margir yngri sam-
landar hans.
Hann var sannur íslendingur í
anda og unni föðurlandinu og öllu
íslenzku. Og á sfðustu æfiárum
hafði hann hina mestu skemtun af
að minnast á ungdómsdaga sína
heima og tala um ísland í heild
og
Og þó að allar þjóðir nái strfða,
þá skulum vér ekki neinu kvíða,
því Manitó *) mun Manitoba verja
og meiða þá, sem okkur vilja, tra—
la—la—la—la,
okkur vilja liræða, litlu börnin góð.
S.J.A.
**) Guð Indíánu.
Jón heitinn var fremur náttúru
greitidur maður, glaðlegur f tali við
þá, sem vildu aðhyllast hann, með
staðfasta og þrekmikla lund og ó-
reikular skoðanir á hverju einu og
átti þvf fáa en góða vini.
Hsnn var jarðsunginn f grafreit
Islendinga í Pembina af A. Bloe-
dau, þýzk-lúterskum presti, í viður-
vist margrá landa hans, sem sýndu
innilegustu hluttekningu, syrgjandi
ekkju, vinum og vandamönnum.
(Ritstjóri Austra er vinsamlega
beðinn að birta andlátsfregn þessa
í blaði sínu).
Kkkja og œttingjar hins Uitna